PL248158B1 - Zespół mocujący - Google Patents

Abstract

Przedmiotem zgłoszenia przedstawionym na rysunku jest zespół mocujący zawierający korpus oraz dwa elementy ustalające charakteryzujący się tym, że korpus zasadniczo ma postać cylindra, którego pobocznica ma niekołowy przekrój poprzeczny, taki iż zawiera dwa półcylindry niewspółśrodkowe z osią wzdłużną korpusu, dla których osie okręgów, w które wpisane są półcylindry są przesunięte względem osi wzdłużnej o odcinek „a”, dla każdego z półcylindrów w przeciwnym kierunku w stosunku do osi wzdłużnej korpusu, natomiast zewnętrzne powierzchnie elementów ustalających stanowią półcylindry współśrodkowe względem osi wewnętrznej cylindra, a których wewnętrzne powierzchnie stanowią geometryczne dopełnienie zewnętrznych powierzchni korpusu.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zespół mocujący mający zastosowanie w szczególności w systemach liniowych instalacji hydraulicznych i pneumatycznych.

Wzrastające koszty energii wpływają na potrzebę optymalizacji wydajności urządzeń w tym urządzeń hydraulicznych oraz pneumatycznych. Coraz powszechniej stosowane są układy optymalizujące oraz systemy zarządzania przepływem gazu lub cieczy, monitorujące wskaźniki wydajności np. prędkość przepływu, temperaturę, czas, mające na celu zminimalizowanie wydatków energetycznych. W tym celu, wykorzystuje się czujniki pomiarowe pozwalające na dobranie obciążenia przepływu tak, by spełniał wymagania w odniesieniu do dostaw np. sprężonego powietrza czy cieczy do linii fabrycznych. By wykonać efektywnie to zadanie konieczne jest montowanie czujników na różnych odcinkach linii rurociągu. Obecnie, czujniki takie, montowane są zewnętrznie, najczęściej przez zastosowanie specjalnych trójników montażowych w linii rurociągu. Rozwój technologii bezprzewodowych daje jednak nowe możliwości instalowania ww. elementów pomiarowych wewnątrz rurociągów bez konieczności wyprowadzania sygnału pomiarowego przewodem z zewnątrz. Pozostaje jednak do rozwiązania kwestia stabilizowania tych elementów wewnątrz rurociągu.

Ze stanu techniki znane są różnego rodzaju elementy rozprężne lub zaciskowe, które z reguły wykorzystywane są jak złączki służące do łączenia rur.

Z opisu patentowego EP1607669A2 znana jest złączka zaciskowa służąca do łączenia rur z tworzywa sztucznego i/lub rur wielowarstwowych w systemach hydraulicznych, hydraulicznych i/lub grzewczych. Złączka zawiera korpus rurowy mający co najmniej jedną tuleję podtrzymującą rurę i tuleję dociskową rozmieszczoną współosiowo wokół tulei podtrzymującej rurę. Tuleja podtrzymująca rurę jest wyposażona w pierwszą i drugą uszczelkę uszczelniającą w rowkach gniazda, z których każda zapewnia jeden lub więcej rozciągających się osiowo obszarów ściskania, aby uszczelnić wewnętrzną powierzchnię rury.

Z innego opisu patentowego - GB2335013A - znana jest podtrzymująca, rurowa tuleja wkładana, która jest umieszczona wewnątrz końca rury, przy czym tuleja ma nieciągłość na swoim obwodzie, która rozciąga się wzdłuż niej osiowo, tak aby zdefiniować dwie podłużne krawędzie. Podłużne krawędzie po włożeniu do końca rury zachodzą na siebie tak, że jedna jest promieniowo wewnątrz drugiej. Elementy rozszerzające są umieszczone wewnątrz wkładki tulei i rozszerzają ją promieniowo w stosunku do wewnętrznej powierzchni końca rury tak, aby rozszerzać koniec rury promieniowo, przy czym promieniowe rozszerzanie tulei wkładki jest kontynuowane, aż nie będzie zachodzić na siebie pomiędzy podłużne krawędzie tak, że podłużne krawędzie spotykają się i blokują przed obwodowym, a zatem promieniowym, skurczem. Koniec rury jest następnie wkładany do członu łączącego.

Celem zespołu mocującego według wynalazku jest zapewnienie stabilnego mocowania różnego typu elementów, w szczególności regulujących, sterujących, kontrolnych i pomiarowych np. aparatury pomiarowej, kontrolnej, wszelkiego rodzaju automatyki wewnątrz rurociągu, elementów regulujących przepływ, bez dodatkowej ingerencji w ciągłość linii rurociągu oraz konieczności montowania dodatkowych trójników.

Zespół mocujący według wynalazku zawierający korpus oraz elementy ustalające charakteryzuje się tym, że korpus zasadniczo ma postać cylindra, którego pobocznica ma niekołowy przekrój poprzeczny. Pobocznica ukształtowana jest w taki sposób, że stanowi dwa półcylindry niewspółśrodkowe z osią wzdłużną korpusu. Osie okręgów, w które wpisane są półcylindry, przesunięte są względem osi wzdłużnej o odcinek „a”, dla każdego z półcylindrów w przeciwnym kierunku w stosunku do osi wzdłużnej korpusu. Zewnętrzna powierzchnia korpusu wyposażona jest w sprężyste wzdłużne wypustki. Natomiast wewnętrzne powierzchnie elementów ustalających stanowią dopełnienie korpusu, przy czym zaopatrzone są w wzdłużne wyżłobienia, o które zahaczają się wzdłużne wypustki. Zewnętrzne powierzchnie elementów ustalających stanowią dopełnienie powierzchni wewnętrznej rurociągu, w którym zespół jest montowany.

Korzystnie odcinek „a” mieści się w przedziale 0.0075D < a < 0,15D, gdzie D to średnica wewnętrzna rurociągu, w którym zespół ma być montowany.

Korzystnie sprężyste wzdłużne wypustki są rozmieszczone co stały kąt β, a wzdłużne wyżłobienia są rozmieszczone co stały kąt a.

Korzystnie kąt a jest n-razy mniejszy niż kąt β, przy czym n jest liczbą całkowitą.

Korzystnie średnica wewnętrzna korpusu (A) stanowi od 50% do 95% średnicy wewnętrznej rurociągu, w którym zespół ma być montowany.

Korzystnie średnica wewnętrzna elementów ustalających (B) stanowi od 55% do 99% średnicy wewnętrznej rurociąg, w którym zespół ma być montowany.

Korzystnie wewnętrzna powierzchnia korpusu (A) zaopatrzona jest w wypusty, wgłębienia lub otwory.

Mocowanie różnego typu elementów np. pomiarowych w zespole mocującym odbywa się poprzez wcześniejsze wykonanie połączenia pomiędzy mocowanym elementem np. pomiarowym, a wewnętrzną powierzchnią korpusu w szczególności przez przykręcenie, wklejenie lub wprawienie na wcisk lub na zatrzask. Korpus zespołu mocującego może również być wytworzony jako jeden zintegrowany obiekt wraz z mocowanym elementem (np. pomiarowym), przy użyciu technik druku 3D. W momencie montażu w rurociągu korpus i umieszczony w nim element muszą być połączone w jeden obiekt.

Odcinek „a”, o który przesunięte są osie okręgów, w które wpisane są półcylindry tworzące pobocznicę korpusu jest uzależniony od średnicy rurociągu. Zależność pomiędzy wielkością odcinka „a” oraz średnicą rurociągu kształtuje się następująco: 0,0075 D < a < 0,15 D, gdzie D - średnica rurociągu.

Zespół mocujący (korpus wraz z elementami ustalającymi w postaci półcylindrów, przylegającymi do pobocznicy korpusu), wsuwa się do rurociągu a następnie przekręca się w stronę przeciwną do wskazówek zegara aż do zablokowania. Kąt o jaki należy przekręcić będzie uzależniony od stopnia dopasowania zespołu mocującego do średnicy rurociągu i dokładności wykonania rurociągu na długości w obszarze, w którym montujemy zespół mocujący. Przekręcenie korpusu powoduje rozszerzanie się półcylindrów stanowiących elementy ustalające oraz przeskakiwanie sprężystych wypustów po kolejnych wyżłobieniach zlokalizowanych na elementach ustalających, co zwiększa średnicę całego zespołu i wywołuje nacisk na wewnętrzne ścianki rurociągu blokując półcylindry.

Ustalenie położenia zapewnione jest przez docisk dośrodkowy przyłożony do półcylindrycznych elementów ustalających w wyniku docisku osiowego korpusu wewnętrznego.

Zaletą zespołu mocującego jest możliwość mocowania, wewnątrz rurociągu różnego typu elementów regulujących, sterujących, kontrolnych i pomiarowych (np. aparatury pomiarowej, kontrolnej, wszelkiego rodzaju automatyki wewnątrz rurociągu, elementów regulujących przepływ). Rozwiązanie według wynalazku nie wymaga montowania dodatkowych trójników, a co za tym idzie nie wymaga przerywania ciągłości rurociągu. Zamontowany zespół mocujący zapewnia stabilne zakotwiczenie elementu mocującego, na którym można umieścić niezbędne urządzenia w szczególności urządzenia bezprzewodowe, które nie wymagają doprowadzania zasilania z zewnątrz. Cylindryczna wewnętrzna powierzchnia korpusu stanowi bazę, do której można montować np. czujniki, zwężki, elementy tłumiące oraz inne elementy.

Zespół mocujący według wynalazku w przykładzie wykonania przedstawiono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój podłużny A-A przez zespół mocujący zamontowany w rurociągu, fig. 2 przedstawia widok od czoła korpusu zespołu mocującego zamontowanego w rurociągu wraz z widokiem szczegółu, fig. 3 przedstawia widok od czoła fragmentu korpusu, fig. 4 przedstawia rzut aksonometryczny elementów ustalających zespołu mocującego, fig. 5 przedstawia widok od czoła elementów ustalających wraz z widokiem szczegółu.

Zespół mocujący według wynalazku w przykładzie wykonania składa się z korpusu A oraz dwóch elementów ustalających B. Korpus A zasadniczo ma postać cylindra, którego pobocznica ma niekołowy przekrój poprzeczny. Pobocznica korpusu A ukształtowana jest w taki sposób, że stanowi dwa półcylindry niewspółśrodkowe z osią wzdłużną korpusu A. Osie okręgów, w które wpisane są półcylindry, są przesunięte względem osi wzdłużnej o odcinek „a” równy 0,5 mm, wyznaczony dla średnicy rurociągu wynoszącej 28,7 mm. Zewnętrzna powierzchnia korpusu A wyposażona jest w sprężyste wzdłużne wypustki 2 rozmieszczone co kąt β równy 9°. Natomiast wewnętrzne powierzchnie elementów ustalających B stanowią dopełnienie korpusu A, przy czym ich zewnętrzne powierzchnie są zaopatrzone we wzdłużne wyżłobienia 3 rozmieszczone co kąt a równy 2,25°. Zewnętrzne powierzchnie półcylindrów stanowiących element ustalający B są współśrodkowe względem osi wewnętrznej korpusu A i stanowią dopełnienie powierzchni wewnętrznej rurociągu, w którym zespół jest montowany. Wewnętrzna powierzchnia korpusu A w przykładzie wykonania zaopatrzona jest dodatkowo w prostokątne wypusty 4, które umożliwiają złapanie klucza dokręcającego.

Claims (7)

1. Zespół mocujący zawierający korpus oraz elementy ustalające, znamienny tym, że korpus zasadniczo ma postać cylindra, którego pobocznica ma niekołowy przekrój poprzeczny, taki iż stanowi dwa półcylindry niewspółśrodkowe z osią wzdłużną korpusu (A), dla których osie okręgów, w które wpisane są półcylindry, przesunięte są dla każdego z półcylindrów względem osi wzdłużnej o odcinek „a”, w przeciwnym kierunku, w stosunku do osi wzdłużnej korpusu (A), ponadto zewnętrzna powierzchnia korpusu wyposażona jest w sprężyste wzdłużne wypustki (2), a elementy ustalające (B) ukształtowane są tak, że ich wewnętrzne powierzchnie stanowią dopełnienie korpusu (A), przy czym zaopatrzone są w wzdłużne wyżłobienia (3), natomiast powierzchnie zewnętrzne stanowią dopełnienie powierzchni wewnętrznej rurociągu (Z), w którym zespół jest montowany.

2. Zespół mocujący według zastrz. 1, znamienny tym, że odcinek „a” mieści się w przedziale 0,0075D < a < 0,15D, gdzie D to średnica wewnętrzna rurociągu (Z), w którym zespół ma być montowany.

3. Zespół mocujący według zastrz. 1 i 2, znamienny tym, że sprężyste wzdłużne wypustki (2) są rozmieszczone co stały kąt β, a wzdłużne wyżłobienia (3) są rozmieszczone co stały kąt a.

4. Zespół mocujący według zastrz. 1 i 2 i 3, znamienny tym, że kąt a jest n-razy mniejszy niż kąt β, przy czym n jest liczbą całkowitą.

5. Zespół mocujący według zastrz. 1 i 2 i 3 i 4, znamienny tym, że średnica wewnętrzna korpusu (A) stanowi od 50% do 95% średnicy wewnętrznej rurociągu (Z), w którym zespół ma być montowany.

6. Zespół mocujący według zastrz. 1 i 2 i 3 i 4 i 5, znamienny tym, że średnica wewnętrzna elementów ustalających (B) stanowi od 55% do 99% średnicy wewnętrznej rurociąg, w którym zespół ma być montowany.

7. Zespół mocujący według zastrz. 1 i 2 i 3 i 4 i 5 i 6, znamienny tym, że wewnętrzna powierzchnia korpusu (A) zaopatrzona jest w wypusty, wgłębienia lub otwory.