PL245131B1 - Sposób wytwarzania nawozu organiczno-mineralnego o zrównoważonym działaniu w wyniku stabilizacji amoniaku fosfogipsem - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nawozu organiczno-mineralnego o zrównoważonym działaniu. Sposób wytwarzania nawozu organiczno-mineralnego o zrównoważonym działaniu polega na tym, że proces prowadzi się, przy ciągłym mieszaniu, w trzech etapach, przy czym skład stanowią nośniki w odniesieniu do 100 jednostek wagowych (j. w.), w etapie I do fosfogipsu 10 - 50 j. w., korzystnie 15 j. w. o pH od 2,5 do 3,0, korzystnie 3,0 o wilgotności od 20 do 40% korzystnie 20% dodaje się od 5 do 30 j. w. naturalnego węglanu wapnia (CaCO₃), korzystnie 20 j. w. o pH 8,0; wilgotności 1,5%, zawartości czystego CaCO₃ 98%, korzystnie 95%, o wielkości cząstek od 0,01 do 5,0 mm korzystnie 4 mm; do uzyskania pH półproduktu w granicach od 4 do 7, korzystnie 6,5; następnie do tak przygotowanej mieszaniny, w II etapie, dodaje się wysoko amoniakowego (NH₃) mixu nawozowego od 15 do 50 j. w., korzystnie 35 j.w. o pH 8,0, wilgotności od 2 do 15% korzystnie 10%, do uzyskania pH półproduktu w granicach od 5 do 7, korzystnie 6,0, o poziomie stabilizacji amoniaku 90 - 98%, korzystnie 95%; dalej w III etapie, dodaje się zmielonego surowego węgla brunatnego od 20 do 60 j. w., korzystnie 50 j. w. o pH od 5,5 do 7,0, korzystnie 7,0, wielkości cząstek od 1 do 5 mm, korzystnie 4 mm, wilgotności od 40 do 55%, korzystnie 50%; do uzyskania nawozu organiczno-mineralnego o pH w granicach od 5,5 do 7,0, korzystnie 6,5, o zawartości substancji organicznej od 35 do 65%, korzystnie 55%, suchej masy od 45 do 80%, korzystnie 70%, zawartości węgla organicznego (C) w przedziale od 20 do 40%, azotu (N) całkowitego od 1,5 do 5,5%, wskaźnika C/N od 7 do 15, wapnia od 3,5 do 7%, magnezu od 1 do 3%, potasu od 3 do 8%, fosforu od 1,5 do 3,5%, siarki od 5 do 15%, cynku od 100 do 150 mg/kg, miedzi od 50 do 100 mg/kg; żelaza od 2500 do 5000 mg/kg, do uzyskania jednorodnej mieszaniny.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nawozu organiczno-mineralnego o zrównoważonym działaniu, w oparciu o stabilizację amoniaku fosfogipsem, mający zastosowanie w rolnictwie, ogrodnictwie sadownictwie. Proces prowadzi się w sposób całkowicie bezodpadowy. Wynalazek może rozwiązywać światowy problem zagospodarowania ogromnych ilości fosfogipsu oraz zwiększać wykorzystanie cennych fosforanów i siarczanów poprodukcyjnych (rezydualnych) w produkcji roślinnej. Nawóz organiczno-mineralny jest wzbogacany w wysokiej jakości substancje organiczne do poprawienia parametrów gleb intensywnie eksploatowanych w produkcji żywności.

Ocenia się, że co roku na świecie powstaje 100-280 mln ton fosfogipsu, z czego: USA ok. 50 mln t, Chiny ok. 40 mln t, Maroko ok. 14 mln t, Rosja ok. 11 mln t., Polska ok. 2 mln ton. Tylko 3% przetwarzane jest gospodarczo. Istniejące do chwili obecnej instalacje produkujące kwas fosforowy wytworzyły na całym świecie około 5 bilionów ton odpadu fosfogipsu, z czego około 3-5% wykorzystano do różnych celów, a 70-90% zostało umieszczone na składowiskach. Procesy przerobu fosfogipsu (FG) na gips budowlany są wysoce energochłonne i dość drogie, dlatego producenci kwasu fosforowego zwykle składują fosfogips na lądzie lub zrzucają w formie zawiesiny do wód morskich (np. Maroko). Problem fosfogipsu nie zostanie do końca rozwiązany, tym bardziej, że nie stanowi konkurencji dla gipsu naturalnego, z którego tradycyjnie wytwarza się materiały budowlane (ok. 70 min ton), (Jarosiński i in., 1990; Nowak, 2006; Sokołowski i in., 2012; Bojanowicz-Bablok, 2013; Cichy i Jaroszek, 2013).

* Wykorzystanie fosfogipsu do produkcji nawozów

W Polsce od wielu lat trwają prace nad wykorzystaniem odpadowego fosfogipsu do produkcji nawozów różnego rodzaju. Kotuła i Nowak (1998) otrzymywali nawóz azotowo-siarkowo-wapniowy (czteromocznikan siarczanu wapnia), gdzie wykorzystano fosfogips jako półprodukt do wytwarzania nawozów typu adduktu siarczanu wapnia i mocznika. W procesie wytwarzania nawozu tego typu można wykorzystać odpadowy fosfogips w ilości ok. 40% nawozu. Otrzymane nawozy charakteryzują się wysokim stopniem przereagowania mocznika, wysoką, stabilną w czasie wytrzymałością mechaniczną granul, wydłużonym czasem działania azotu oraz lepszym wykorzystaniem przez rośliny azotu, wapnia i siarki. Malinowski i in., (2008, 2009) wskazali na wykorzystanie fosfogipsu pochodzącego z hałdy, w którym półwodzian siarczanu wapnia przereagował do formy dwuwodnej. Dla Biskupskiego i in., (2002), zastąpienie do 75% anhydrytu fosfogipsem w produkcji nawozu Salmag GM w ZA Kędzierzyn prowadził do poprawy wytrzymałości granul. Słomkiewicz i Zdenkowski (1998) opracowali technologię otrzymywania organicznego nawozu magnezowo-potasowego z higienizowanych pyłami cementowymi komunalnych osadów ściekowych. W innych badaniach (Spiak i Gediga, 2009) oceniano możliwości rolniczego wykorzystania odpadów z przemysłu fosforowego. Analizy chemiczne oraz testy rolnicze pozwoliły stwierdzić, że odpady fosfogipsu mogą być wykorzystane w recepturze nawozu mineralno-organicznego.

Znany jest patent PL206 964 na sposób otrzymywania granulowanych nawozów mineralnych na bazie adduktu siarczanu wapnia i mocznika wykazujących zmniejszoną higroskopijność oraz spowolnienie uwalniania składników odżywczych. Do ich wytwarzania może być wykorzystany siarczan wapnia w różnych postaciach, w tym fosfogips.

Znane jest z polskiego patentu nr PL152 954 wykorzystywanie niewielkich ilości surowych odpadów fosfogipsowych jako mineralizatorów w masach ceramicznych.

Znany jest też z polskiego opisu patentowego nr PL158 532 sposób otrzymywania wodoodpornych, gipsopochodnych kruszyw i innych materiałów budowlanych, w których jako jeden z komponentów do przygotowania zaczynu materiału wykorzystuje się w ilości ograniczonej do 20% masowych fosfogips. Jak łatwo zauważyć nie są to ilości mogące znacząco wpływać na zagospodarowanie odpadów fosfogipsowych.

Znane są także metody odzyskiwania z odpadów fosfogipsowych pierwiastków ziem rzadkich, jak to opisano w polskich opisach patentowych o nr PL129 444 i PL163 042, ale sposoby te nie mają wpływu na rozwiązanie problemu odpadów fosfogipsowych, ponieważ w wyniku zastosowania tych sposobów nadal pozostają niemal niezmienione ilości odpadów pierwotnych.

Według polskiego zgłoszenia wynalazku P.285 994 dla otrzymania cementu anhydrytowego, odpady fosfogipsowe miesza się do ujednorodnienia z siarczanami i/lub chlorkami metali, po czym całość poddaje się dehydratacji w środowisku o pH > 7,5 w parze nasyconej, utrzymując ciśnienie 0,2-1,2 MPa, przy czym proces prowadzi się w temperaturze 400-490 K w czasie 1,5-12 godzin, po czym całość suszy się i rozdrabnia oraz dodaje znane aktywatory wiązania.

Według polskiego zgłoszenia wynalazku P. 290 377 otrzymywanie spoiw anhydrytowych polega na spastylkowaniu surowych odpadów fosfogipsowych, które następnie wypala się w temperaturach 1015 K, 1115 K i 1270 K przez 1 godzinę, po czym chłodzi do temperatury pokojowej i rozdrabnia. Według polskiego opisu patentowego nr 163 643 można wytwarzać gipsy z odpadowego fosfogipsu najpierw dodając do tych odpadów niewielkie ilości - poniżej 1% masowego - również odpadowego siarczanu żelazawego, a następnie prażąc całość z wapnem palonym i chlorkiem baru w temperaturze 450-500 K. Znane są także z literatury fachowej metody wytwarzania spoiw, materiałów oraz izolacji budowlanych z zastosowaniem odpadów fosfogipsowych, przy czym odpady te wcześniej są poddawane obróbce suchej lub mokrej dla unieszkodliwienia występujących w nich fosforanów, związków sodu, fluoru, tak by procesy dehydratacji i krystalizacji gipsu mogły przebiegać bez zakłóceń.

W metodach mokrych zużycie wody dochodzi nawet do 10 ton na 1 tonę odpadu fosfogipsowego, zaś w przypadku metod zwanych suchymi, koniecznym jest stosowanie znaczących ilości dodatków w postaci wapna palonego lub mączki wapiennej. Niedogodnością tych metod jest to, iż jak na to wskazują dane literaturowe, materiały budowlane zawierające tak obrobione odpady fosfogipsowe cechuje wysoki stopień nasiąkliwości.

Znany jest również z polskiego opisu patentowego nr PL108 676 sposób przetwarzania odpadów fosfogipsowych na kredę i siarczan amonowy przez wymuszenie cyrkulacji między produktami procesu i zawiesiną reagentów, jak odpadowy fosfogips, amoniak, dwutlenek węgla, przy czym proces prowadzi się w obecności co najmniej 10% masowych węglanu wapnia dla utrzymania pH w granicach 7,5-8.

Znany jest także z polskiego opisu patentowego nr PL119 292 sposób oczyszczania fosf ogipsu z zastosowaniem ozonu dla uzyskania stopnia białości fosfogipsu do 75%, tak by stało się możliwe wykorzystywanie go w procesach bielenia papieru.

Znane jest także z polskiego opisu patentowego nr PL170 069 i polskich zgłoszeń patentowych P.299 472, P.2994 473 i P.303 058,otrzymywanie mas ceramicznopodobnych o bardzo dobrych własnościach mechanicznych i wysokiej odporności chemicznej. W sposobach tych stosuje się jako wypełniacz nieorganiczny odpady fosfogipsowe uprzednio wygrzewane przez co najmniej 1 godzinę w temperaturze nie niższej od 430-440 K.

Znany jest z polskiego opisu patentowego nr PL186189 sposób przetwarzania odpadów fosfogipsowych do postaci przydatnej szczególnie jako surowiec do wytwarzania materiałów stosowanych w budownictwie oraz jako obciążnik do farb i emalii lub wypełniacz do żywic syntetycznych.

Istotną niedogodnością znanych sposobów jest to, iż są one wysoce czasochłonne, energochłonne i kosztochłonne, niejednokrotnie wymagające bardzo dużego zużycia wody oraz powodujące powstawanie innych, również szkodliwych dla środowiska odpadów.

Celem wynalazku jest sposób zagospodarowania fosfogipsu do produkcji nawozu organiczno-mineralnego o zrównoważonym działaniu poprzez stabilizację amoniaku w procesie przetworzenia. Szczególnymi celami są eliminowanie emisji amoniaku w procesie produkcji nawozów typu NPK, oraz zintegrowanie go w strukturach powstałych nawozów, zwiększając tą drogą koncentrację azotu w nawozach. Kolejny cel to zwiększenie właściwości strukturalnych nawozów poprzez dodanie zmielonego węgla brunatnego, co ostatecznie stabilizuje amoniak i ułatwia proces tworzenia granuli nawozów. Strategicznym celem wynalazku jest bezodpadowe zagospodarowanie fosfogipsu integrujące bezemisyjność amoniaku do produkcji nawozów organiczno-mineralnych o zrównoważonym działaniu.

Dzięki strukturze fizycznej, jak i chemicznej, stanowi właściwy produkt zwiększający wykorzystanie przez rośliny związków azotu oraz fosforanów i siarczanów z fosfogipsu, do poprawienia parametrów gleb intensywnie eksploatowanych w produkcji żywności.

Istotą wynalazku jest sposób wytwarzania nawozu organiczno-mineralnego o zrównoważonym działaniu w wyniku stabilizacji amoniaku fosfogipsem, który polega na tym, że proces prowadzi się, przy ciągłym mieszaniu, w trzech etapach: w etapie I, miesza się fosfogipsu 10-50 j.w., korzystnie 25 j.w., o pH od 2,5 do 3,0, korzystnie 3,0, wilgotności od 20 do 40%, korzystnie 20%,oraz od 5 do 30 j.w. naturalnego węglanu wapnia CaCO3, korzystnie 10 j.w., o pH 8,0, wilgotności 1,5%, zawartości czystego CaCO3 98%, o wielkości cząstek od 0,01 do 5,0 mm, korzystnie 4 mm; do uzyskania pH pół produktu w granicach od 4 do 7, korzystnie 6,5; następnie do tak przygotowanej mieszaniny, w II etapie, dodaje się od 15 do 50 j.w., korzystnie 35 j.w. produktu nawozowego typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe o pH 8,0; wilgotności od 2 do 15%,korzystnie 10%, przy czym całość generuje amoniak - NH3, do uzyskania pH półproduktu w granicach od 5 do 7, korzystnie 6,0; o poziomie stabilizacji amoniaku 90-98%, korzystnie 95%; dalej w III etapie, dodaje się zmielonego surowego węgla brunatnego od 20 do 60 j.w., korzystnie 40 j.w., o pH od 5 do 7,0, korzystnie 7,0; wielkości cząstek od 1 do 5 mm, korzystnie 4 mm, wilgotności od 40 do 55%, korzystnie 50%; do uzyskania nawozu organiczno-mineralnego o pH w granicach od 5,5 do 7,0 korzystnie 6,5, o zawartości substancji organicznej od 35 do 65%, korzystnie 45%, suchej masy od 45 do 80%, korzystnie 70%, zawartości węgla organicznego C w przedziale od 20 do 40%, azotu N całkowitego od 1,5 do 5,5%, wskaźnika C/N od 7 do 15, wapnia od 3,5 do 7%, magnezu od 1 do 3%, potasu od 3 do 8%, fosforu od 1,5 do 3,5%, siarki od 5 do 15%, cynku od 100 do 150 mg/kg, miedzi od 50 do 100 mg/kg; żelaza od 2500 do 5000 mg/kg, do uzyskania jednorodnej mieszaniny.

Dzięki zastosowaniu rozwiązania według wynalazku uzyskano następujące efekty techniczne, ekonomiczne i użytkowe:

• wysoki udział masy fosfogipsu do poziomu 45% w nawozie, co warunkuje przetworzenie dużej ilości tego produktu i obniżenie kosztu produkcji, • korekta pH fosfogipsu (wartość 2,65) przy użyciu naturalnego węglanu wapnia (kredy pastewnej - CaCOs o pH 8,0) do osiągnięcia pH mieszanki o wartości 5,12 oraz poprawa struktury fizycznej mieszanki (Etap I stabilizacji fosfogipsu), • naturalny węglan wapnia (CaCOs), poza pH oraz postacią sproszkowaną jest bardzo suchy. Więc, działa dodatkowo jako czynnik dehydratujący całą mieszankę, tą drogą zwiększa proces stabilizacji, • mieszankę o pH 5,12 (Etap I stabilizacji fosfogipsu) zastosowano do neutralizacji i stabilizacji wysokich stężeń amoniaku (NHs) rezydualnego w masie nawozu typu NH4-PK z poziomu 100% do 1-2% przy znacznej poprawie struktury fizycznej mieszanki (Etap II stabilizacji amoniaku). Odczyn (pH) mieszanki po neutralizacji NH3 wynosi ok. 6,95, • mieszankę o pH 6,95 po neutralizacji amoniaku (Etap II stabilizacji) zhomogenizowano z drobno zmielonym surowym węglem brunatnym (naturalna substancja organiczna) o pH 6,16 doprowadzając do dodatkowej ostatniej neutralizacji i stabilizacji amoniaku w masie nawozu organiczno-mineralnego o pH 6,55 (Etap III stabilizacji fizykochemicznej). Struktura fizyczna nawozu sypka, jednorodna i o dużym potencjale do granulowania.

• natychmiastowy efekt w postaci nawozu organiczno-mineralnego uzyskanego w ciągu kilku do kilkunastu minut, • nawóz organiczno-mineralny jest całkowicie kompletny. Zawiera azot (N), fosfor (P), potas (K), magnez (Mg), siarkę (S), wapń (Ca), mikroelementy (cynk - Zn, miedź - Cu, żelazo Fe) oraz wysokiej jakości naturalne substancje organiczne, • neutralizacja w co najmniej 95% uciążliwego amoniaku rezydualnego pochodzącego z masy świeżo produkowanego nawozu typu NPK, • nie występują nieprzyjemne zapachy w procesie przetwarzania i podczas używania nawozu organiczno-mineralnego, • nawóz organiczno-mineralny nie doprowadza do emisji CO2 oraz innych lotnych gazów jak opary kwasów siarkowych czy chlorkowych, • łatwe i bezpieczne konfekcjonowanie gotowego nawozu organiczno-mineralnego, w postaci sypkiej oraz granulowanej, • wzbogacenie gleby w cenne substancje organiczne oraz składniki odżywcze roślin uprawnych, • parametr C/N (zawartość węgla organicznego do azotu) wynosi 9,4 potwierdzając zrównoważone działania nawozu pod kątem drobnoustrojów glebowych, jak i stworzenie lepszych warunków wzrostu roślin uprawnych, • adaptowany dla rolnictwa zrównoważonego oraz terenów intensywnie eksploatowanych w produkcji żywności, • uzyskany nawóz organiczno-mineralny jest bardzo konkurencyjny w tej klasie produktów pod względem czasu i kosztów produkcji. Nie wymaga wysokospecjalistycznej technologii produkcji, • możliwość dostosowania składu nawozu do określonego typu gleby pod dane uprawy roślinne.

Wynalazek został zilustrowany na zdjęciach, gdzie fig. 1 ilustruje fosfogips, fig. 2 naturalny węglan wapnia CaCO3, a fig. 3 półprodukt po stabilizacji fosfogipsu, fig. 4 ilustruje produkt nawozowy typu NH4-PK, fig. 5 ilustruje produkt nawozowy typu NH4-PK, a fig. 6 Mix nawozowy: produkt nawozowy typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe; całość generuje amoniak - NH3; fig. 7 ilustruje drobno zmielony węgiel brunatny, a fig. 8 produkt końcowy Etapu III, nawóz w stanie sypkim, fig. 9 produkt granulowany o twardości granul 25-30N.

PL 245131 Β1

Według wynalazku, Etap I: Fosfogips o pH 2,6 poddaje się neutralizacji i stabilizacji na częściowo wolne kwasy z kwasu ortofosforowego (H3PO4) i siarkowego (H2SO4), zawarte w fosfogipsie, działaniem naturalnego, suchego, sypkiego i mało reaktywnego węglanu wapnia (CaCCh) o pH = 8,0, zgodnie z procesem:

H3PO4 + + CaCO₃ => Ca(H₂PO₄)₂ + Ca(HSO₄)₂ + resztkowe nieprzereagowane substancje [CaCO₃ + H₃PO₄ + H₂SO₄]

Poprawienie struktury fizycznej półproduktu, a szczególnie jego pH do wartości 4,5. Fosfogips ilustruje fig. 1; naturalny węglan wapnia (CaCCh) fig. 2; a fot. 3 przedstawia półprodukt po stabilizacji fosfogipsu.

Etap II: Etap I + [Mix nawozowy: produkt nawozowy typu NH4-PK + wapno nawozowe; całość generuje amoniak - NH3]. Kiedy do NH4-PK doda się wapno tlenkowe nawozowe CaO wówczas zachodzi reakcja, w wyniku której w strukturze mixu nawozowego wydziela się amoniak NH3. W masie nawozu następuje neutralizacja i stabilizacja amoniaku (Mix nawozowy: produkt nawozowy typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe; całość generuje amoniak - NH3), gdzie reaktywny amoniak odgrywa rolę regulatora pH z wartości 4,5 do osiągnięcia pH półproduktu na poziomie 6,5.

Ca(H₂PO₄)+ Ca(HSO₄)₂ +resztkowe nieprzereagowane substancje [CaC(?₃ + O₄ T H₂SO₄] + nawóz typu NH₄ -PK + wapno tlenkowe nawozowe (całość generuje amoniak - NH₃) => Ca(NH_iP0₄)₂ +

Ca(NH₄SO₄)₂ + resztkowe nieprzereagowane [CaCO₃ + NH₄H₂PO₄+NH₄HSO₄]

Suchy i sypki mix nawozowy: produkt nawozowy typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe (całość generuje amoniak - NH3) spełnia także dodatkową rolę ulepszania struktury fizycznej półproduktu.

Fig. 4 ilustruje produkt nawozowy typu NH4-PK, fig. 5 ilustruje produkt nawozowy typu NH4-PK, a fig. 6 Mix nawozowy: produkt nawozowy typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe (całość generuje amoniak - NH3).

Tabela 1 przedstawia mix nawozowy: produkt nawozowy typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe (całość generuje amoniak - NH3) i jego elementy składowe

Tabela 1

Komponent etapu II	Produkt nawozowy typu NH4’PK	Produkt nawozowy typu NH4-PK
Μίχ nawozowy: produkt nawozowy typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe (całość generuje amoniak NH3)	25%	75%
Stan: suchy, sypki	Stan: suchy, sypki (po zmieleniu granulek)	Stan: suchy, sypki (po zmieleniu granulek)

Etap III: Etap II + wysokiej jakości substancja organiczna (drobno zmielony surowy węgiel brunatny jako materiał sorpcyjny oraz strukturotwórczy). Końcowa stabilizacja amoniaku w nawozie organiczno-mineralnym oraz jego pH w granicach 6,0-6,5.

Fig. 7 ilustruje drobno zmielony węgiel brunatny, a fig. 8 produkt końcowy etapu III, nawóz w stanie sypkim, fig. 9 nawóz granulowany o twardości granul 25-30N.

Wynalazek ilustrują poniższe przykłady:

Przykład 1

Sposób wytwarzania nawozu organiczno-mineralnego o zrównoważonym działaniu w wyniku stabilizacji amoniaku fosfogipsem polega na tym, że proces prowadzi się, przy ciągłym mieszaniu, w trzech etapach, gdzie skład stanowią następujące nośniki w odniesieniu do 100 jednostek wagowych (j.w.). W etapie I miesza się fosfogipsu 20 j.w., o pH 2,5, wilgotności 20% oraz 5 j.w. naturalnego węglanu wapnia CaCOs, o pH 8,0, wilgotności 1,5%, zawartości czystego CaCOs 98%, o wielkości cząstek 0,01 mm; do uzyskania pH półproduktu w granicach 4; w etapie II, dodaje się 25 j.w. produktu nawozowego typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe, całość o pH 8, wilgotności 10%, generującego amoniak - NH3, do uzyskania pH półproduktu w granicach 7, o poziomie stabilizacji amoniaku 90%; a w etapie III, dodaje się zmielonego surowego węgla brunatnego 50 j.w. o pH 7, wielkości cząstek 1 mm, wilgotności 40%; do uzyskania pH nawozu organiczno-mineralnego w granicach 5,5. Całość miesza się do uzyskania jednorodnej mieszaniny.

Nawóz charakteryzuje się następującymi własnościami:

- zawartość substancji organicznej 65%,

- zawartość suchej masy 45%,

- zawartość węgla organicznego C 40%,

- zawartość azotu N całkowitego 1,5%,

- wskaźnik C/N 7,

- twardość granul 26N

- zawartości wapnia 3,5%, magnezu 1%, potasu 3%, fosforu 1,5%, siarki 5%, cynku 100 mg/kg, miedzi 50 mg/kg; żelaza 2500 mg/kg.

Przykład 2

Sposób wytwarzania nawozu organiczno-mineralnego o zrównoważonym działaniu w wyniku stabilizacji amoniaku fosfogipsem polega na tym, że proces prowadzi się, przy ciągłym mieszaniu, w trzech etapach gdzie skład stanowi następujące nośniki w odniesieniu do 100 jednostek wagowych (j.w.).

W etapie I miesza się fosfogipsu 25 j.w., o pH 2,5, wilgotności 25% oraz 10 j.w. naturalnego węglanu wapnia CaCOs, o pH 8,0, wilgotności 1,5%, zawartości czystego CaCOs 98%, o wielkości cząstek 0,1 mm; do uzyskania pH półproduktu w granicach 4,5, o poziomie stabilizacji amoniaku 93%; w etapie II dodaje się 25 j.w. produktu nawozowego typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe, całość o pH 8, wilgotności 2%, generującego amoniak - NHs, do uzyskania pH półproduktu w granicach 5; o poziomie stabilizacji amoniaku 95%, a w etapie III dodaje się zmielonego surowego węgla brunatnego 40 j.w. o pH 7, wielkości cząstek 4 mm, wilgotności 55%; do uzyskania pH nawozu organiczno-mineralnego w granicach 6,0. Całość miesza się do uzyskania jednorodnej mieszaniny.

Nawóz charakteryzuje się następującymi własnościami:

- zawartość substancji organicznej 45%,

- zawartość suchej masy 70%,

- zawartość węgla organicznego (C) 40%,

- zawartość azotu (N) całkowitego 5,5%,

- wskaźnik C/N 15,

- twardość granul 25N

- zawartości wapnia 4%, magnezu 3%, potasu 8%, fosforu 3,5%, siarki 5%, cynku 100 mg/kg, miedzi 100 mg/kg; żelaza 5000 mg/kg.

Przykład 3

Sposób wytwarzania nawozu organiczno-mineralnego o zrównoważonym działaniu w wyniku stabilizacji amoniaku fosfogipsem polega na tym, że proces prowadzi się, przy ciągłym mieszaniu, w trzech etapach, gdzie skład stanowią następujące nośniki w odniesieniu do 100 jednostek wagowych (j.w.).

W etapie I miesza się fosfogipsu 20 j.w., o pH 3, wilgotności 30% oraz 15 j.w. naturalnego węglanu wapnia (CaCOs), o pH 8,0; wilgotności 1,5%, zawartości czystego CaCOs 98%, o wielkości cząstek 2 mm; do uzyskania pH półproduktu w granicach 6; w etapie II dodaje się dodaje się 35 j.w. produktu nawozowego typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe, całość o pH 8, wilgotności 15%, generującego amoniak - NHs, do uzyskania pH półproduktu w granicach 5, o poziomie stabilizacji amoniaku 98%; a w etapie III dodaje się zmielonego surowego węgla brunatnego 30 j.w. o pH 7, wielkości cząstek 4 mm, wilgotności 55%; do uzyskania pH nawozu organiczno-mineralnego w granicach 6,5. Całość miesza się do uzyskania jednorodnej mieszaniny.

Nawóz charakteryzuje się następującymi własnościami:

- zawartość substancji organicznej 35%,

- zawartość suchej masy 70%,

- zawartość węgla organicznego (C) 20%,

- zawartość azotu (N) całkowitego 5,5%,

- wskaźnik C/N 10,

- twardość granul 28N

- zawartości wapnia 7%, magnezu 3%, potasu 8%, fosforu 3%, siarki 10%, cynku 150 mg/kg, miedzi 50 mg/kg; żelaza 4000 mg/kg.

Przykład 4

Nawóz organiczno-mineralny o zrównoważonym działaniu wytwarzany w wyniku stabilizacji amoniaku fosfogipsem, charakteryzujący się tym, że stanowi go skład następujących nośników w odniesieniu do 100 jednostek wagowych (j.w.).

W etapie I miesza się fosfogipsu 35 j.w., o pH 2,5, wilgotności 40% oraz 5 j.w. naturalnego węglanu wapnia CaCO3, o pH 8,0, wilgotności 2%, zawartości czystego CaCO3 98%, o wielkości cząstek 3 mm; do uzyskania pH półproduktu w granicach 5; w etapie II dodaje się dodaje się 30 j.w. produktu nawozowego typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe, całość o pH 8, wilgotności 15%, generującego - NH3, do uzyskania pH półproduktu w granicach 7; o poziomie stabilizacji amoniaku 98%; a w etapie III dodaje się zmielonego surowego węgla brunatnego 30 j.w. o pH 6,5, wielkości cząstek 5 mm, wilgotności 45%; do uzyskania pH nawozu organiczno-mineralnego w granicach 6,5. Całość miesza się do uzyskania jednorodnej mieszaniny.

Nawóz charakteryzuje się następującymi własnościami:

- zawartość substancji organicznej 45%,

- zawartość suchej masy 65%,

- zawartość węgla organicznego (C) 25%,

- zawartość azotu N całkowitego 5%,

- wskaźnik C/N 15,

- twardość granul 25N,

- zawartości wapnia 7%, magnezu 2%, potasu 5%, fosforu 3,5%, siarki 15%, cynku 100 mg/kg, miedzi 100 mg/kg; żelaza 5000 mg/kg.

Przykład 5

Nawóz organiczno-mineralny o zrównoważonym działaniu wytwarzany w wyniku stabilizacji amoniaku fosfogipsem, charakteryzujący się tym, że stanowi go skład następujących nośników w odniesieniu do 100 jednostek wagowych (j.w.).

W etapie I miesza się fosfogipsu 45 j.w., o pH 2,5, wilgotności 40% oraz 20 j.w. naturalnego węglanu wapnia CaCO3, o pH 8,0, wilgotności 2%, zawartości czystego CaCO3 98%, o wielkości cząstek 3 mm; do uzyskania pH półproduktu w granicach 6,5; w etapie II dodaje się 15 j.w. produktu nawozowego typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe, całość o pH 8, wilgotności 15%, generującego amoniak - NH3, do uzyskania pH półproduktu w granicach 6, o poziomie stabilizacji amoniaku 98%; a w etapie III dodaje się zmielonego surowego węgla brunatnego 20 j.w. o pH 6,5, wielkości cząstek 5 mm, wilgotności 45%; do uzyskania pH nawozu organiczno-mineralnego w granicach 7. Całość miesza się do uzyskania jednorodnej mieszaniny.

Nawóz charakteryzuje się następującymi własnościami:

- zawartość substancji organicznej 40%,

- zawartość suchej masy 80%,

- zawartość węgla organicznego (C) 40%,

- zawartość azotu (N) całkowitego 5,5%,

- wskaźnik C/N 7,

- -twardość granul 30 N,

- zawartości wapnia 7%, magnezu 3%, potasu 7%, fosforu 2,5%, siarki 15%, cynku 120 mg/kg, miedzi 100 mg/kg; żelaza 3500 mg/kg

Claims (1)

1. Sposób wytwarzania nawozu organiczno-mineralnego o zrównoważonym działaniu w wyniku stabilizacji amoniaku fosfogipsem, znamienny tym, że proces prowadzi się, przy ciągłym mieszaniu, w trzech etapach: w etapie I, miesza się fosfogipsu 10-50 j.w., korzystnie 25 j.w., o pH od 2,5 do 3,0, korzystnie 3,0, wilgotności od 20 do 40%,korzystnie 20%,oraz od 5 do 30 j.w. naturalnego węglanu wapnia CaCO3, korzystnie 10 j.w. o pH 8,0, wilgotności 1,5%, zawartości czystego CaCO3 98%,o wielkości cząstek od 0,01 do 5,0 mm, korzystnie 4 mm; do uzyskania pH pół produktu w granicach od 4 do 7, korzystnie 6,5; następnie do tak przygotowanej mieszaniny, w II etapie, dodaje się od 15 do 50 j.w., korzystnie 35 j.w. produktu nawozowego typu NH4-PK + wapno tlenkowe nawozowe o pH 8,0; wilgotności od 2 do 15%,korzystnie 10%, przy czym całość generuje amoniak - NH3, do uzyskania pH półproduktu w granicach od 5 do 7, korzystnie 6,0; o poziomie stabilizacji amoniaku 90-98%, korzystnie 95%; dalej w III etapie, dodaje się zmielonego surowego węgla brunatnego od 20 do 60 j.w., korzystnie 40 j.w., o pH od 5 do 7,0, korzystnie 7,0; wielkości cząstek od 1 do 5 mm, korzystnie 4 mm, wilgotności od 40 do 55%, korzystnie 50%; do uzyskania nawozu organiczno-mineralnego o pH w granicach od 5,5 do 7,0, korzystnie 6,5,o zawartości substancji organicznej od 35 do 65%, korzystnie 45%, suchej masy od 45 do 80%, korzystnie 70%, zawartości węgla organicznego C w przedziale od 20 do 40%, azotu N całkowitego od 1,5 do 5,5%, wskaźnika C/N od 7 do 15, wapnia od 3,5 do 7%, magnezu od 1 do 3%, potasu od 3 do 8%, fosforu od 1,5 do 3,5%, siarki od 5 do 15%, cynku od 100 do 150 mg/kg, miedzi od 50 do 100 mg/kg; żelaza od 2500 do 5000 mg/kg, do uzyskania jednorodnej mieszaniny.