PL244287B1 - Sposób wytwarzania homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego obniżoną dawką azotynu sodu - Google Patents

Sposób wytwarzania homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego obniżoną dawką azotynu sodu Download PDF

Info

Publication number
PL244287B1
PL244287B1 PL435547A PL43554720A PL244287B1 PL 244287 B1 PL244287 B1 PL 244287B1 PL 435547 A PL435547 A PL 435547A PL 43554720 A PL43554720 A PL 43554720A PL 244287 B1 PL244287 B1 PL 244287B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
meat
sodium nitrite
sausage
mechanically separated
msm
Prior art date
Application number
PL435547A
Other languages
English (en)
Other versions
PL435547A1 (pl
Inventor
Beata Łaszkiewicz
Piotr SZYMAŃSKI
Piotr Szymański
Danuta Kołożyn-Krajewska
Original Assignee
Inst Biotechnologii Przemyslu Rolno Spozywczego Im Prof Waclawa Dabrowskiego
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Inst Biotechnologii Przemyslu Rolno Spozywczego Im Prof Waclawa Dabrowskiego filed Critical Inst Biotechnologii Przemyslu Rolno Spozywczego Im Prof Waclawa Dabrowskiego
Priority to PL435547A priority Critical patent/PL244287B1/pl
Publication of PL435547A1 publication Critical patent/PL435547A1/pl
Publication of PL244287B1 publication Critical patent/PL244287B1/pl

Links

Landscapes

  • Meat, Egg Or Seafood Products (AREA)

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa oddzielonego mechanicznie (MOM) peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu. Przedłużenie trwałości przechowalniczej kiełbasy z MOM peklowanej z obniżoną dawką azotynu sodu otrzymuje się poprzez wprowadzenie do MOM bakterii Lactobacillus plantarum SCH1, który wykazuje aktywność przeciw mikroflorze saprofitycznej powodującej psucie kiełbasy, przy czym do peklowania mięsa stosuje się ściśle określoną ilość azotynu sodu, która nie ma hamującego wpływu na aktywność przeciwdrobnoustrojową zastosowanych bakterii kwasu mlekowego i jednocześnie jest wystarczająca do osiągnięcia pożądanego stopnia przepeklowania surowca oraz zastosowaniu takich parametrów obróbki cieplnej kiełbasy, która pozwoli na osiągnięcie warunków (czas i temperatura) niezbędnych do przereagowania azotynów z białkami hennowymi mięsa w celu uzyskania stabilnej barwy produktu i jednocześnie, która będzie wystarczająca do osiągnięcia bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktu oraz nie spowoduje uszkodzenia wprowadzonych komórek bakterii Lactobacillus plantarum SCH1 w takim stopniu, w którym uniemożliwi ich aktywność w produkcie gotowym po obróbce cieplnej.

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu.
Mięso oddzielone mechanicznie (MOM) to produkt uzyskany przez usunięcie mięsa z tkanek przylegających do kości po ich oddzieleniu od tuszy, lub z tusz drobiowych, za pomocą środków mechanicznych, co prowadzi do utraty lub modyfikacji struktury włókien mięś niowych. MOM pozyskiwany jest z kości lub ich fragmentów (tkanka twarda) z naturalnie przyległą tkanką miękką, w postaci głównie fragmentów mięsa chudego, tłuszczu i tkanki łącznej, które w procesie odkostniania oddzielane są od kości. W praktyce przemysłowej MOM pozyskuje się dwiema metodami: metodą naruszającą strukturę kości i metodą nienaruszającą struktury kości. W celu pozyskania MOM stosowane są separatory. W separatorach niszczących strukturę kości następuje rozdrobnienie kości, które następnie są prasowane i pozbawiane tkanek mięśniowych. Wstępnie rozdrobniona masa kostno-mięśniowa kierowana jest na sita o średnicy otworów ok. 1 mm, gdzie zostaje oddzielona grubsza frakcja kostna od homogenatu tłuszczowo-mięśniowego. W przypadku drugiej metody mięso oddzielane jest bez naruszenia struktury kości za pomocą wirującego bębna z perforacją. Otwory w bębnie mają wypukłe, ostre powierzchnie, a dociskany do powierzchni bębna surowiec mięsny zdzierany jest z powierzchni kości. MOM różni się od mięsa wykrawanego ręcznie pod względem cech fizykochemicznych oraz mikrobiologicznych i dlatego w. aspekcie technologicznym i prawnym nie jest klasyfikowany jako „mięso”. MOM, szczególnie uzyskiwany metodą wysokociśnieniową, charakteryzuje się stosunkowo wysoką zawartością tłuszczu (w tym fosfolipidów), cholesterolu, wapnia, fosforu, żelaza i barwników hemowych. W procesie separacji mięsa od kości następuje duże rozdrobnienie surowca, zanik struktury tkankowej oraz napowietrzanie, co sprzyja wzrostowi zanieczyszczenia mikrobiologicznego. Ponadto surowiec (kości) do produkcji mięsa oddzielonego mechanicznie może zawierać stosunkową wysoką liczbę drobnoustrojów. W mikroflorze MOM mogą być obecne bakterie chorobotwórcze, jak np. Salmonella spp., Campylobacter spp., Escherichia coli, Listeria monocytogenes, Yersinia enterocolitica, Staphylococcus aureus, jak również bakterie saprofityczne, głównie z rodzaju Pseudomonas, przyspieszające psucie surowca i produktu. Na problemy jakości mikrobiologicznej MOM w polskich zakładach przemysłowych wskazuje wiele badań. Ze względu na stosunkowo wysokie zanieczyszczenie mikrobiologiczne, mięso drobiowe oddzielone mechanicznie może być używane wyłącznie do produktów, które są poddawane obróbce cieplnej.
MOM jest powszechnie stosowany w przetwórstwie w kraju i na świecie ponieważ jest surowcem tańszym od mięsa wykrawanego ręcznie. Zastosowanie MOM w przemyśle spożywczym to w dużej mierze produkcja pasztetów, konserw, wyrobów garmażeryjnych oraz kiełbas, głównie homogenizowanych.
Znana i aktualnie stosowana w praktyce przemysłowej technologia produkcji kiełbas homogenizowanych polega na wytwarzaniu homogenizowanych na kutrze farszów kiełbasianych, w skład których wchodzi odpowiednio dobrany i rozdrobniony surowiec (mięso wykrawane ręcznie lub/i MOM lub/i surowiec tłuszczowy) świeży lub po rozmrożeniu, sól spożywcza, woda z lodem, dozwolone substancje dodatkowe, substancje smakowo-zapachowe i inne składniki żywności tj. białko, skrobia, błonnik. Homogenny farsz napełniany jest w osłonki, półprodukt jest wędzony lub nie i dalej poddawany obróbce cieplnej, która prowadzona jest do osiągnięcia wewnątrz batonu temperatury od 70°C do 74°C, po czym batony są studzone. W praktyce przemysłowej kiełbasy, w tym wytwarzane z MOM, są konserwowane poprzez peklowanie, peklowanie polega na dodaniu do MOM peklosoli (mieszaniny soli spożywczej 99,4% z azotynem sodu lub potasu - 0,6%). Wiadomo, że azotyn sodu zastosowany na odpowiednim poziomie przejawia fizjologicznie niekorzystny wpływ na wiele bakterii. Działanie konserwujące azotynu sodu w przypadku produktów wytworzonych z MOM jest dwukierunkowe. Z jednej strony azotyn sodu działa hamująco na drobnoustroje będące zanieczyszczeniem mikrobiologicznym surowych farszów z MOM, z drugiej strony resztkowe azotyny w produkcie po obróbce cieplnej działają inhibitująco na mikroflorę saprofityczną, która namnaża się w czasie chłodniczego przechowywania. Standardowy proces parzenia kiełbas powoduje, że liczba komórek bakterii wegetatywnych w produkcie zostaje istotnie zredukowana. Niemniej jednak w trakcie chłodniczego przechowywania następuje namnażanie mikroflory saprofitycznej, która prowadzi do zepsucia produktu. Ponadto postępowanie z produktem po obróbce cieplnej, w tym jego dzielenie przed pakowaniem powoduje również dodatkowe zanieczyszczenie mikrobiologiczne. Flora powodująca psucie parzonych produktów mięsnych pakowanych próżniowo (VAC) lub w atmosferze gazów ochronnych (MAP) składa się z różnych bakterii, w tym z dzikich bakterii kwasu mlekowego z rodzaju Lactobacillus spp., wśród których dominują L. sakei i L. curvatus, jak również Leuconostoc spp., Weisella spp. oraz Carnobacterium spp. Brochotrix thermosphacta może również stanowić dominującą część flory w zależności od przepuszczalności błony i resztkowego tlenu uzyskanego w procesie próżniowego pakowania. Również patogeny psychotroficzne, w tym Listeria monocytogenes można znaleźć jako wynik wtórnego zanieczyszczenia gotowanych produktów mięsnych. Aktywności mikroflory saprofitycznej powoduje psucie wędlin w postaci nieprzyjemnego zmienionego smaku i zapachu produktu, ostrych, kwaśnych nut wyczuwalnych w zapachu i smaku produktu, mlecznych wysięków, szlamu, pęcznienie opakowania poprzez wytwarzanie gazu i przebarwienia, np. zazielenienie.
Azotyny zastosowane na odpowiednim poziomie oprócz konserwowania produktów z udziałem MOM kształtują pożądaną barwę, smak i zapach produktów. Aktualnie przepisy dopuszczają dodatek azotynu sodu w ilości do 150 mg/kg użytego surowca.
Niezależnie od korzyści wynikających ze stosowania azotynu sodu, od dawana wskazuje się na potencjalne ryzyko zdrowotne wynikające z obecności tego związku w żywności, szczególnie w aspekcie udziału, azotynów w tworzeniu rakotwórczych nitrozoamin w produktach mięsnych i organizmie człowieka. Wiele badań wskazuje, że powstawanie nitrozoamin zależy od ilości dodawanych azotynów, a nie od znacznie niższych ilości pozostałości, które są w środku spożywczym w chwili jego spożycia. Dlatego próbuje się obniżyć dawkę azotynu sodu stosowaną do peklowania jadalnych surowców rzeźnych.
Istotne obniżenie poziomu stosowania azotynu sodu w peklowaniu surowca zmniejszy jego udział (pozostałość) w produkcie gotowym, a co za tym idzie będzie miało wpływ na ograniczenie jego funkcji konserwującej w produktach wytworzonych z udziałem mięsa oddzielonego mechanicznie, surowca o wysokim początkowym zanieczyszczeniu mikrobiologicznym, co z kolei przełoży się na krótszą trwałość przechowalniczą tego typu wyrobów. Ponadto ograniczenie poziomu dodatku azotynu sodu do produktów z MOM może mieć wpływ na efektywność procesu peklowania a niższa pozostałość resztkowych azotynów w produkcie po obróbce cieplnej może niekorzystnie wpłynąć na stabilność barwy wyrobu podczas chłodniczego przechowywania. Jest to szczególnie istotne w przypadku MOM, surowca, który generalnie charakteryzuje się parametrami, które nie sprzyjają efektywnemu peklowaniu surowca. Duża ilość tłuszczu i tkanki łącznej w MOM może utrudniać dostęp tlenku azotu powstały z dodanych azotynów do barwników hemowych i mieć wpływ na końcowy efekt peklowania. Również wysoki stopień napowietrzenia MOM podczas separacji i wysoka wartość potencjału oksydoredukcyjnego surowca mają negatywny wpływ na efektywność peklowania.
Znany jest sposób wytwarzania farszu z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu o poprawionej jakości mikrobiologicznej w zakresie redukcji liczebności bakterii Escherichia coli przy użyciu szczepu Lactobacillus plantarum SCH1 ze zgłoszenia patentowego nr P.430470.
Znany jest sposób zastosowania szczepu probiotycznego L. casei LOCK 0900 w produkcji surowej dojrzewającej kiełbasy z mięsa wieprzowego wykrawanego ręcznie, peklowanej normalną dawką azotynu sodu (150 mg/kg) o lepszej jakości mikrobiologicznej bez negatywnego wpływu na cechy sensoryczne (Trząskowska M., Kołożyn-Krajewska D., Wójciak K., Dolatowski Z.: Microbiological quality of raw-fermented sausages with Lactobacillus casei LOCK 0900 probiotic strain. Food Control, 2014, 35, 184-191).
Znany jest sposób wytwarzania surowej dojrzewającej kiełbasy wieprzowej z mięsa wieprzowego wykrawanego ręcznie, peklowanej normalną dawką azotynu sodu (150 mg/kg), z dodatkiem L. plantarum 299V o akceptowanej jakości sensorycznej i poprawionej jakości higienicznej (Rubio R., Aymerich T., Bover-Cid S., Guardia M.D., Arnau J., Garriga M.: Probiotic strains Lactobacillus plantarum 299V and Lactobacillus rhamnosus GG as starter cultures for fermented sausages. LWT - Food Science and Technology, 2013, 54, 51-56).
Znany jest sposób zastosowania Lactobacillus sakei w formie sprayu rozprowadzonego na powierzchni produktów mięsnych poddanych obróbce cieplnej, w celu zahamowania wzrostu Listeria monocytogenes w szynce oraz kiełbasie typu servelat, zapakowanych próżniowo w formie plastrów (Bredhold S., Nesbakken T., Holck A.: Industrial application of an antilisterial strain of Lactobacillus sakei as a protective culture and its effect on the sensory acceptability of cooked, sliced, vacuum-packaged meats. Int. J. Food Microbiol. 2001,66, 191-196).
Znany jest sposób użycia w wyrobach mięsnych poddanych obróbce cieplnej (pasztet, szynka, kiełbasa, filet z kurczaka oraz filet z indyka) szczepu Lactobacillus sakei 10A dodanego do produktów po procesie produkcji, w których dodany szczep utrzymuje, a w niektórych przypadkach nawet przedłuża okres przydatności do spożycia, przy jednoczesnym hamowaniu rozwoju Listeria monocytogenes (Vermeiren L., Devlieghere F., Vandekinderen I., Debevere J.: The interaction of the non-bacteriocinogenic Lactobacillus sakei 10A and lactocin S producing Lactobacillus sakei 148 towards Listeria monocytogenes on a model cooked ham. Food Microbiol., 2006, 23, 511-518).
Znany jest sposób zastosowania termotolerancyjnych bakterii kwasu mlekowego (m.in. L. plantarum, P. pentosaceus) jako kultur bioprotekcyjnych w celu poprawy bezpieczeństwa mikrobiologicznego w gotowanych produktach mięsnych (kiełbasy wieprzowo-wołowe z mięsa wykrawanego ręcznie z dodatkiem mieszanki peklującej zawierającej 6,5% azotanów, z dodatkiem szczepów bakterii do farszu mięsnego przed obróbką cieplną) bez negatywnego wpływu na cechy sensoryczne produktów (Perez-Chabela M.L., Totosaus A., Guerrero I.: Evaluation of thermotolerant capacity of lactic acid bacteria isolated from commercial sausages and the effects of their addition on the quality of cooked sausages. Cienc. Tecnol. Aliment., Campinas, 28(1), 132-138).
Znany jest sposób zastosowania termotolerancyjnych bakterii kwasu mlekowego (m.in. Lactobacillus sake, Lactobacillus piscicola, Lactobacillus minor, Lactobacillus Iactis) jako kultur ochronnych hamujących rozwój mikroorganizmów chorobotwórczych w kiełbasach parzonych (wytworzonych z mięsa wołowego (39%) i wieprzowego (19%) wykrawanego ręcznie, z dodatkiem mieszanki peklującej zawierającej 6,5% azotanów, z dodatkiem szczepów bakterii do farszu mięsnego przed obróbką cieplną) bez zmiany cech sensorycznych (Victoria-León T., Totosaus, A., Guerrero, I., Perez-Chabela, M. L.: Thermoresistan Lactic Acid Bacteria Effect On Cooked Sausages. Cienc. Tecnol. Aliment. 2006, 5 (2), 135-141).
Znany jest sposób wytwarzania kiełbas z wynalazku 339931 z mięsa surowego poprzez peklowanie, kutrowanie, dodatek kultur z rodzaju Lactobacillus (L. acidophilus, L. rhamnosus, L. routeri, L. casei, L. panacasei subsp. paracasei, Bifidobacterium bifidum, B. longum, B. infantis, B. breve, Enterococcus faecium) oraz dodatków smakowo-zapachowych. Do tkanki mięsnej na etapie kutrowania i/lub na etapie mieszania komponentów dodaje się kultury zawierające ww. szczepy w ilości takiej, aby liczba bakterii probiotycznych wprowadzonych do farszu pod koniec okresu przydatności do spożycia wyrobu wynosiła nie mniej niż 1x106 komórek w 1 g wyrobu.
Znany jest sposób przedłużania trwałości produktów spożywczych z wynalazku 408832. Polega on na moczeniu produktu lub półproduktu spożywczego przez 0,5 do 3 godzin w roztworze wodnym 4-11%. Probiotyki zawierające bakterie kwasu mlekowego lub inne bakterie niepatogenne, a następnie bezpośrednio lub po przetworzeniu i ewentualnym naświetleniu promieniami UV, na produkt nanosi się koncentrat znanego probiotyku, korzystnie przez natrysk.
Znany jest z wynalazku PL 220271 B1 sposób wytwarzania peklowanej azotynowo kiełbasy parzonej o drobno rozdrobnionym farszu o poprawionych cechach jakości zdrowotnej i handlowej w produkcji której zastosowano surowiec mięsny, którego naturalna mikroflora bakteryjna została wzbogacona w specjalnie przygotowany szczep bakterii denitryfikujących.
Znany jest z wynalazku PL 233506 B1 sposób wytwarzania wysokowydajnej kiełbasy parzonej o poprawionych cechach jakości sensorycznej w produkcji której zastosowano szczep bakterii denitryfikujących Staphylococcus carnosus ATCC 51654.
Znany jest wynalazek WO/2015/140211, który dotyczy zastosowania bakterii kwasu mlekowego (Streptococcus thermophilus) oraz kompozycji zawierających te szczepy (Streptococcus thermophilus w połączeniu z: Lactobacillus sakei, Lactobacillus curvatus, lub szczepami z rodzaju Pediococcus i/lub Staphylococcus) do produkcji mięs poddanych obróbce cieplnej oraz zastosowania tych szczepów w celu zwiększenia wydajności produktów mięsnych (gotowanej szynki, kiełbasy, typu frankfurterki czy mortadeli).
Znane jest użycie bakterii kwasu mlekowego w produktach mięsnych z wynalazku DK166250 opisującego metodę produkcji gotowanej pieczonej wołowiny z dodatkiem czystej kultury lub kompozycji kultur Staphylococcus xylosus 2, Staphylococcus simulons, Pediococcus acidilactici, Lactobacillus plantarum, Lactobacillus carnis, Lactobacillus curvatus and Pediococcus pentosaceus. Dodatek bakterii wpłynął na poprawę cech sensorycznych jak również przedłużenie trwałości produktu.
Znany jest sposób przedłużenia trwałości produktów mięsnych z wynalazku CA 2971392, w którym zastosowano kompozycję 7 szczepów bakterii kwasu mlekowego (Lactobacillus paracasei tolerans,
Lactobacillus curvatus, Lactobacillus sakei, Lactobacillus pentosus plantarum, Lactobacillus acidophillus, Lactobacillus allimentarius, Lactobacillus plantarum) pochodzenia roślinnego oraz wyizolowanych z rzemieślniczo wytwarzanych produktów mięsnych (mięso poddane fermentacji) na terenie Meksyku. Przykładem zastosowania wynalazku była aplikacja mieszaniny szczepów (Lactobacillus paracasei tolerans, Lactobacillus curvatus) na kiełbasę wieprzową poprzez jej zanurzenie w bulionie, w którym namnażane były bakterie, po czym kiełbasa była pakowana próżniowo i przechowywana w warunkach chłodniczych. Trwałość kiełbasy została przedłużona o 30% standardowego okresu przechowywania.
Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa drobiowego oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu.
Wynalazek ten jest efektem użycia specjalnie wyselekcjonowanych bakterii kwasu mlekowego Lactobacillus plantarum SCH1 w produkcji homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa drobiowego oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu, po drugie zastosowaniu takiej ilości azotynu sodu dodawanej do MOM, która nie będzie miała hamującego wpływu na aktywność przeciwdrobnoustrojową zastosowanych bakterii kwasu mlekowego (LAB) w produkcie, ale będzie wykazywać działanie synergistyczne z LAB, a po trzecie zastosowaniu takich parametrów obróbki cieplnej kiełbasy, która pozwoli na osiągnięcie warunków (czas i temperatura) niezbędnych do przereagowania dodanych w zredukowanej ilości azotynów z białkami hemowymi mięsa w celu uzyskania stabilnej barwy produktu i jednocześnie zapewni wprowadzenie takiej ilości ciepła do produktu, która z jednej strony będzie wystarczająca do osiągnięcia bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktu, z drugiej nie spowoduje uszkodzenia wprowadzonych komórek bakterii Lactobacillus plantarum SCH1 w takim stopniu, w którym uniemożliwi ich aktywność w produkcie gotowym po obróbce cieplnej.
Do przedłużenia trwałości homogenizowanej kiełbasy parzonej z mięsa drobiowego oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu stosuje się specjalnie wyselekcjonowany szczep bakterii kwasu mlekowego Lactobacillus plantarum SCH1 wyizolowany z ekologicznej surowej wędliny dojrzewającej wytwarzanej w południowej części Polski (Rzepkowska A., Zielińska D., Ołdak A., Kołożyn-Krajewska D.: Safety assessment and antimicrobial properties of the lactic acid bacteria strains isolated from polish raw fermented meat products. Int. J. Food Prop. 2017, 20, vol. 11, 27362747), który wykazuje aktywność przeciw drobnoustrojom saprofitycznym powodującym psucie produktów mięsnych. Istotne jest, że zastosowane bakterie Lactobacillus plantarum SCH1 wykazują cechy szczepu termotolerancyjnego, to znaczy wprowadzone do MOM komórki bakterii są w stanie przetrwać założoną obróbkę cieplną kiełbasy. Po obróbce cieplnej komórki bakterii pozostają żywe, ale nie hodowlane (stan uśpienia, VBNC ang. viable but nonculturable). Stan uśpienia jest stanem przejściowym, z którego komórka bakterii może przywrócić zdolność replikacji poprzez mechanizmy naprawcze i namnażać się w środowisku mięsnym, dominując je. Namnażanie komórek bakterii Lactobacillus plantarum SCH1 obserwowane jest w niekorzystnym środowisku (kiełbasa wytworzona z MOM), które charakteryzuje się wysoką zawartością tłuszczu, wysoką zawartością kolagenu i stosunkowo niską aktywnością wody. Istotne jest również, że zastosowany szczep bakterii kwasu mlekowego wprowadzony do MOM nie ma negatywnego wpływu na cechy sensoryczne produktu gotowego i barwę.
Sposób na przedłużenie trwałości przechowalniczej homogenizowanej kiełbasy parzonej z mięsa drobiowego oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu polega na tym, że do bezpośrednio pozyskanego z kości MOM lub do rozmrożonego MOM wprowadza się bakterie Lactobacillus plantarum SCH1 zawieszone w roztworze soli fizjologicznej w takiej ilości, aby ich liczba w farszu była od 5,0*107 jtk/g do 9,0*107 jtk/g, przy czym, przed wprowadzeniem do mięsa bakterie namnaża się w czasie 20 godzin w temperaturze 37°C w płynnym podłożu białkowym, następnie po inkubacji komórki bakterii są odwirowywane i zawieszane w roztworze soli fizjologicznej. Roztwór ten bezpośrednio po sporządzeniu lub po ewentualnym przechowywaniu w warunkach chłodniczych wprowadzany jest do MOM, który miesza się w celu równomiernego rozprowadzenia składników. Następnie tak przygotowane mięso oddzielone mechanicznie w zależności od zapotrzebowania można przechowywać w warunkach chłodniczych od 1 godziny do maksymalnie 4 dni w temperaturze 4-6°C i następnie dodać azotyn sodu w ilości 50 mg/kg rozpuszczony w niewielkiej ilości wody i kolejno substancje dodatkowe i kutrować w kutrze do osiągnięcia temperatury farszu 10°C a następnie dodać przyprawy i wymieszać. Następnie farsz z MOM nadziewa się w osłonki półprzepuszczalne i poddaje osadzaniu w temperaturze 20-25°C przez 45 do 75 minut w celu prawidłowego przepeklowania. Następnie nadziane kiełbasy są wędzone gorącym dymem 55-65°C przez 50 minut i dalej parzone w temperaturze
70-72°C do uzyskania wewnątrz batonu 70°C. Gotowe produkty wstępnie wystudza się wodą do temperatury 15-20°C, a następnie dochładza zimnym powietrzem w chłodni do temperatury 4-6°C, pakuje próżniowo w opakowania z. folii barierowej i przechowuje w warunkach chłodniczych.
Efektem zastosowania wynalazku jest wytworzenie homogenizowanej kiełbasy parzonej z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego z użyciem blisko 3-krotnie mniejszej ilości azotynu sodu niż tradycyjnie (obniżenie ilości azotynu sodu z 150 mg/kg do 50 mg/kg) o przedłużonej trwałości przechowalniczej w stosunku do kiełbasy wytworzonej tradycyjnie z MOM peklowanego azotynem sodu z obniżoną dawką (50 mg/kg). Przedłużenie trwałości przechowalniczej kiełbasy jest efektem hamowania przez Lactobacillus plantarum SCH1 namnażania się drobnoustrojów saprofitycznych w trakcie przechowywania chłodniczego, które powodują psucie produktu przy synergistycznym działaniu resztkowego azotynu sodu w produkcie. Po produkcji (czas 0) kiełbasy wytworzone z MOM peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu bez bakterii i kiełbasy do których zastosowano bakterie Lactobacillus plantarum SCH1 według wynalazku charakteryzują się zbliżoną jakością sensoryczną i mikrobiologiczną. Po 3 tygodniach przechowywania chłodniczego kiełbasy wytworzone z MOM peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu w ocenie smaku i zapachu wykazują cechy zepsucia (dyskwalifikacja produktu) natomiast kiełbasy wytworzone z MOM peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu w produkcji, których zastosowano Lactobacillus plantarum SCH1 według wynalazku w ocenie sensorycznej nie wykazują cech świadczących o zepsuciu produktu, charakteryzują się pożądanym smakiem i zapachem, w ocenie punktowej zbliżonym do tego ocenianego bezpośrednio po produkcji (czas 0). Kiełbasy wytworzone z MOM peklowanego z obniżoną ilością azotynu sodu w produkcji, której zastosowano Lactobacillus plantarum SCH1 według wynalazku po 3 tygodniach przechowywania charakteryzują się niższą ogólną liczbą drobnoustrojów niż w przypadku kiełbasy wytwarzanej tradycyjnie. Liczba bakterii kwasu mlekowego w kiełbasie wytworzonej według wynalazku jest wyższa niż w przypadku kiełbasy wytwarzanej tradycyjnie z uwagi na dodatek bakterii: Lactobacillus plantarum SCH1 i jest pożądanym zjawiskiem. Bakterie kwasu mlekowego oznaczane w kiełbasie wytwarzanej według wynalazku to Lactobacillus plantarum SCH1, na co wskazuje identyfikacja bakterii na poziomie gatunku z użyciem zestawu 49 testów biochemicznych. Bakterie Lactobacillusplantarum SCH1 zdominowały środowisko kiełbasy w czasie chłodniczego przechowywani i działały ochronnie przeciw bakteriom saprofitycznym powodującym psucie wyrobu. W przypadku kiełbasy wytwarzanej tradycyjnie oznaczone w produkcie bakterie kwasu mlekowego to dzikie LAB, które mogły mieć wpływ na procesy, które doprowadziły do zepsucia produktu peklowanego z obniżoną dawką azotynu, sodu po 3 tygodniach przechowywania. Użycie szczepu Lactobacillus plantarum SCH1 nie powoduje zakwaszenia kiełbasy z MOM, a co za tym idzie, nie ma negatywnego wpływu na wydajność produkcji (nie powoduje pogorszenia wodochłonności surowca, poprzez przesunięcie punktu izoelektrycznego białek mięsa) oraz nie powoduje negatywnych zmian w ocenie sensorycznej produktu (nie ma wyczuwalnego kwasu w ocenie doustnej powodującego obniżenie pożądalności smaku produktu). Zastosowanie bakterii Lactobacillus plantarum SCH1 w produkcji kiełbasy według wynalazku nie ma negatywnego wpływu na barwę produktu, a zastosowana obniżona dawka azotynu sodu jest wystarczająca do uzyskania stabilnej barwy produktu podczas chłodniczego przechowywania, na co wskazuje wynik instrumentalnej oceny barwy produktu gotowego po produkcji (czas 0) i 3 tygodniach chłodniczego przechowywania.
Przykład litry płynnego podłoża białkowego zaszczepia się bakteriami Lactobacillus plantarum SCH1 i inkubuje przez 20 godziny w temperaturze 37°C tak, aby końcowa ilość bakterii w podłożu po inkubacji była nie mniejsza niż 8,0*109 jtk/g. Następnie odwirowuje się bakterie z podłoża białkowego w wirówce przy 4500 obr./min. Odwirowane bakterie zawiesza się w roztworze soli fizjologicznej tak, aby całość roztworu miała nie mniej niż 0,5 litra objętości.
Do 100 kg rozmrożonego drobiowego mięsa oddzielonego mechanicznie, uzyskanego techniką niszczącą strukturę kości dodaje się 0,5 litra biomasy bakteryjnej Lactobacillus plantarum SCH1 zawieszonej w roztworze soli fizjologicznej, przygotowanej według sposobu jak powyżej i miesza się do równomiernego rozprowadzenia składników. Następnie tak przygotowane mięso oddzielone mechanicznie przechowuje się w warunkach chłodniczych 4 dni w temperaturze 4-6°C. Następnie na kutrze do MDOM dodaje się stopniowo wodę/lód w ilości 30 kg, azotyn sodu w ilości 0,007 kg rozpuszczony w niewielkiej ilości wody, 0,33 kg trifosforanu sodu, 0,05 kg askorbinianiu sodu, 2,3 kg soli, 2,0 kg białka sojowego, 2,5 kg skrobi ziemniaczanej, 0,4 kg karagenu i kutruje się do uzyskania jednolitej homogennej masy ale tak aby temperatura farszu nie przekroczyła temperatury 10°C. Pod koniec kutrowania kuter włącza się na wsteczny bieg i dodaje przyprawy 0,25 kg pieprzu czarnego, 0,07 kg majeranku i 0,05 kg świeżego
PL 244287 BI czosnku i następnie miesza się składniki na kutrze do równomiernego rozprowadzenia. Tak uzyskany farsz kiełbasiany nadziewa się w osłonki półprzepuszczalne o 0 = 24 mm i poddaje osadzaniu w temperaturze 20-25°C przez 45 minut w celu przepeklowania. Następnie nadziane kiełbasy wędzi się gorącym dymem o temperaturze 55-65°C przez 50 minut i następnie parzy w temperaturze 70-72°C do uzyskania wewnątrz batonu 70°C. Gotowe produkty wstępnie wystudza się wodą do temperatury 15-20°C, a następnie dochładza zimnym powietrzem w chłodni do temperatury 4-6°C i następnie pakuje próżniowo w wielowarstwową folię i przechowuje w warunkach chłodniczych.
Poniżej przedstawiono wyniki analiz mikrobiologicznych w homogenizowanej kiełbasie parzonej wytworzonej z mięsa drobiowego oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu według wynalazku i receptury przedstawionej w przykładzie oraz kiełbasy o takim samym wsadzie surowcowym wytwarzanej tradycyjnie po produkcji oraz po 3 tygodniach chłodniczego przechowywania w temperaturze 4°C.
Parametr Sposób produkcj Czas (tygodnie)
0 3
Ogólna liczba drobnoustrojów [log jtk/g] Tradycyjny* 1,4*102 1,7*10®
Wg wynalazku 3,2* 102 2,0*107
Liczba mezofilnych bakterii fermentacji mlekowej [log jtk/g] Tradycyjny* <10 1,7*105
Wg wynalazku <10 1,7*10ć
Liczba Escherichia coli [log jtk/g] Tradycyjny* <10 <10
Wg wynalazku <10 <10
Liczba Enterobacleriaceae [log jtk/g] Tradycyjny* <10 <10
Wg wynalazku <10 <10
Liczba gronkowców koagulazododatnich [log jtk/g] Tradycyjny* <10 <10
Wg wynalazku <10 <10
Obecność Salmonella sp. w 25 g Tradycyjny* nb nb
Wg wynalazku nb nb
Obecność Campylobacter spp. w 25 g Tradycyjny* nb nb
Wg wynalazku nb nb
* sposób produkcji tradycyjny z obniżoną dawką azotynu sodu (50 mg/kg) nb - nieobecne
PL 244287 BI
Poniżej przedstawiono wartości średnie ocenianych wyróżników jakości sensorycznej homogenizowanej kiełbasie parzonej wytworzonej z mięsa drobiowego oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu według wynalazku i receptury przedstawionej w przykładzie oraz kiełbasy o takim samym wsadzie surowcowym wytwarzanej tradycyjnie po produkcji oraz po 3 tygodniach chłodniczego przechowywania w temperaturze 4°C. Ocena jakości sensorycznej przeprowadzona została przez 8-osobowy zespół rzeczoznawców.
Sposób produkcji Czas [tygodnie] Pożądał ność zapachu Pożądał ność smaku Jakość ogólna Inne uwagi zespołu oceniającego
Tradycyjny z obniżoną dawką azotynu sodu (50 mg/kg) 0 4,2 4,1 4,4 Brak uwag
3 07 0,5 1,0 Smak i zapach nietypowy, wskazujący na zepsucie produktu
Według wynalazku 0 3,9 4,0 4,3 Brak uwag
3 4,9 3,7 3,5 Brak uwag
*wyższa ocena punktowa danej cechy jakościowej oznacza jej większe natężenie w skali od 0 do 10 j.u.
Poniżej przedstawiono wartość pH homogenizowanej kiełbasy parzonej wytworzonej z mięsa drobiowego oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu według wynalazku i receptury przedstawionej w przykładzie oraz kiełbasy o takim samym wsadzie surowcowym wytwarzanej tradycyjnie po produkcji oraz po 3 tygodniach chłodniczego przechowywania w temperaturze 4°C:
PL 244287 BI
Sposób produkcji Czas [tygodnie] PH
Tradycyjny z obniżoną dawką azotynu sodu (50 mg/kg) 0 6,72
3 6,80
Według wynalazku 0 6,74
3 6,78
Poniżej przedstawiono wartości parametrów barwy L* a* b* kiełbasy parzonej wytworzonej z mięsa drobiowego oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu według wynalazku i receptury przedstawionej w przykładzie oraz kiełbasy o takim samym wsadzie surowcowym wytwarzanej tradycyjnie po produkcji oraz po 3 tygodniach chłodniczego przechowywania w temperaturze 4°C:
Sposób produkcji Czas [tygodnie] L* a* b*
Tradycyjny z obniżoną dawką azotynu sodu (50 mg/kg) 0 58,43 17,33 5,26
3 58,30 17,15 5,43
Według wynalazku 0 58,82 17,22 5,36
3 58,41 17,12 5,48
PL 244287 Β1
Poniżej przedstawiono wyniki oceny fenotypowej izolatów z kiełbasy parzonej wytworzonej z mięsa drobiowego oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu według wynalazku i receptury przedstawionej w przykładzie oraz kiełbasy o takim samym wsadzie surowcowym wytwarzanej tradycyjnie po produkcji oraz po 3 tygodniach chłodniczego przechowywania w temperaturze 4°C: Przynależność wyizolowanych szczepów bakterii do rodzaju Lactobacillus potwierdzono barwieniem Grama i obserwacją wyglądu komórek pod mikroskopem oraz testem na obecność katalazy.
Sposób produkcji Izolat Wygląd pod mikroskopem Barwienie Grama Test na obecność katalazy
Tradycyjny z obniżoną dawką azotynu sodu (50 mg/kg) l pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
2 ziarniaki Gram-dodatnie nb
3 ziarniaki Gram-dodatnie nb
4 pałeczki Gram-dodatnie kataiazo-ujemne
5 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
6 ziarniaki Gram-dodatnie nb
7 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
8 ziarniaki Gram-dodatnie nb
9 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
10 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
Według wynalazku I pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
2 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
3 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
4 ziarniaki Gram-dodatnie nb
5 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
6 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
7 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
8 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
9 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
I0 pałeczki Gram-dodatnie katalazo-ujemne
nb - nie badano
Poniżej przedstawiono wyniki porównania profili biochemicznych izolatów z kiełbasy parzonej wytworzonej z mięsa drobiowego oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu według wynalazku i receptury przedstawionej w przykładzie oraz kiełbasy o takim samym wsadzie surowcowym wytwarzanej tradycyjnie po produkcji oraz po 3 tygodniach chłodniczego przechowywania w temperaturze 4°C: Izolaty bakterii wstępnie przyporządkowanych do rodzaju Lactobacillus poddano identyfikacji na poziomie gatunku z użyciem zestawu 49 testów biochemicznych.
PL 244287 BI
Sposób produkcji Izolat Rodzaj bakterii Liczba zgodnych testów aktywności biochemicznych izolatu Gatunek bakterii
Tradycyjny z obniżoną dawką azotynu sodu (50 mg/kg) 1 Lactobacillus 40/49 paracasei
2 nb nb nb
3 nb nb nb
4 Lactobacillus 41/49 pertlosus
5 Lactobacillus 48/49 plantarum
6 nb nb nb
7 Lactobacillus 45/49 brevis
8 nb nb nb
9 Lactobacillus 45/49 brevis
10 Lactobacillus 41/49 pentosus
Według wynalazku 1 Lactobacillus 45/49 plantarum
2 Lactobacillus 42/49 rhamnosus
3 Lactobacillus 49/49 plantarum
4 nb nb nb
5 Lactobacillus 29/49 buchneri
6 Lactobacillus 48/49 plantarum
7 Lactobacillus 49/49 plantarum
8 Lactobacillus 49/49 plantarum
9 Lactobacillus 48/49 plantarum
10 Lactobacillus 42/49 rhamnosus
nb - nie badano

Claims (2)

1. Sposób wytwarzania homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu, znamienny tym, że w produkcji kiełbasy stosuje się szczep bakterii Lactobacillus plantarum SCH1 wyizolowany z ekologicznej wędliny surowo dojrzewającej, który wprowadza się do mięsa oddzielonego mechanicznie, w liczbie od 4,0*107 do 8,0*107 jtk/g, a przedtem bakterie rozmnaża się w czasie 20 godzin i temperaturze 37°C w płynnym podłożu białkowym, komórki bakterii odwirowuje się, zawiesza w roztworze soli fizjologicznej i w takiej formie wprowadza do surowca, po czym mięso oddzielone mechanicznie pozostawia się na okres od 1 godziny do 4 dni w temperaturze od 4°C do 6°C, po czym dodaje się wodę/lód, azotyn sodu w ilości 50 mg/kg oraz pozostałe składniki farszu i kutruje, następnie farsz kiełbasiany nadziewa się w osłonki półprzepuszczalne i poddaje osadzaniu w temperaturze 20-25°C przez 45 do 75 minut, najkorzystniej 75 minut po czym kiełbasy są wędzone i dalej parzone w temperaturze 70-72°C do uzyskania wewnątrz batonu 70°C, po czym kiełbasę studzi się, pakuje próżniowo w folię wielowarstwową i przechowuje w warunkach chłodniczych.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się surowiec mięsny wieprzowy i/lub drobiowy.
PL435547A 2020-10-29 2020-10-29 Sposób wytwarzania homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego obniżoną dawką azotynu sodu PL244287B1 (pl)

Priority Applications (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL435547A PL244287B1 (pl) 2020-10-29 2020-10-29 Sposób wytwarzania homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego obniżoną dawką azotynu sodu

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL435547A PL244287B1 (pl) 2020-10-29 2020-10-29 Sposób wytwarzania homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego obniżoną dawką azotynu sodu

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL435547A1 PL435547A1 (pl) 2022-05-02
PL244287B1 true PL244287B1 (pl) 2024-01-03

Family

ID=81385610

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL435547A PL244287B1 (pl) 2020-10-29 2020-10-29 Sposób wytwarzania homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego obniżoną dawką azotynu sodu

Country Status (1)

Country Link
PL (1) PL244287B1 (pl)

Also Published As

Publication number Publication date
PL435547A1 (pl) 2022-05-02

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US11071304B2 (en) Method and composition for preparing cured meat products
US5186962A (en) Composition and method for inhibiting pathogens and spoilage organisms in foods
Tsoukalas et al. Effect of freeze-dried leek powder (FDLP) and nitrite level on processing and quality characteristics of fermented sausages
Kröckel Bacterial fermentation of meats
Stollewerk et al. The effect of NaCl-free processing and high pressure on the fate of Listeria monocytogenes and Salmonella on sliced smoked dry-cured ham
WO2018106109A1 (en) Meat treatment composition and use thereof
Iacumin et al. Prevention of Aspergillus ochraceus growth on and Ochratoxin a contamination of sausages using ozonated air
Stollewerk et al. NaCl-free processing, acidification, smoking and high pressure: Effects on growth of Listeria monocytogenes and Salmonella enterica in QDS processed® dry-cured ham
Stollewerk et al. The impact of fast drying (QDS process®) and high pressure on food safety of NaCl-free processed dry fermented sausages
AU2017371469B2 (en) Meat treatment composition and use thereof
Neffe-Skocińska et al. Probiotic microorganisms in dry fermented meat products
Hussein et al. Physicochemical properties and sensory evaluation of reduced fat fermented functional beef sausage
Aksu et al. Effect of modified atmosphere packaging, storage period, and storage temperature on the residual nitrate of sliced-pastırma, dry meat product, produced from fresh meat and frozen/thawed meat
Stollewerk et al. Food safety and microbiological quality aspects of QDS process® and high pressure treatment of fermented fish sausages
Kılınç et al. Growth of Listeria monocytogenes as Affected by Thermal Treatments of Rainbow Trout Fillets Prepared with Liquid Smoke
PL244287B1 (pl) Sposób wytwarzania homogenizowanej kiełbasy parzonej o przedłużonej trwałości przechowalniczej z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego obniżoną dawką azotynu sodu
Tomé et al. Could modifications of processing parameters enhance the growth and selection of lactic acid bacteria in cold-smoked salmon to improve preservation by natural means?
Visessanguan et al. Lactic meat fermentation
JP4523894B2 (ja) 食品の製造方法及び該製造方法によって得られた食品
Bozkurt et al. Sucuk: Turkish Dry-Fermented Sausage
Zaier et al. Physico-chemical and microbial caracteristics of traditional and industrial kaddid
Nazlı et al. Characteristics of traditional Turkish fermented soudjouk and current situation
PL240450B1 (pl) Sposób wytwarzania farszu z mięsa oddzielonego mechanicznie peklowanego z obniżoną dawką azotynu sodu o poprawionej jakości mikrobiologicznej
Champomier‐Vergès et al. Spoilage microorganisms: risks and control
US20130071518A1 (en) Method for producing meat products and meat product produced by said method