PL243192B1 - Pasza zawierająca fermentowany makuch rzepakowy dla zwierząt, zwłaszcza dla kurcząt pozytywnie oddziałująca na jakość i wartość odżywczą mięśnia piersiowego - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku są fermentowane makuchy rzepakowe przeznaczone do żywienia drobiu, które stosowane są w postaci suchej, sypkiej. Wskazany w niniejszym zgłoszeniu materiał paszowy jest przeznaczony dla zwierząt, w szczególności dla kurcząt rzeźnych. Stosowanie go w żywieniu zwierząt pozwala na uzyskanie mięsa odznaczającego się wysokimi walorami jakości, przydatności użytkowej, akceptowalności konsumenckiej i wartości odżywczej. Preparat ten o składzie i dawce według wynalazku może być wprowadzany bezpośrednio do pasz, sypkich mieszanek paszowych pełnoporcjowych i mieszanek uzupełniających, premiksów i dodatków paszowych.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest pasza zawierająca fermentowany makuch rzepakowy dla zwierząt, zwłaszcza dla kurcząt pozytywnie oddziałuje na jakość i wartość odżywczą mięśnia piersiowego. Stosowanie paszy według wynalazku w żywieniu kurcząt pozwala na uzyskanie mięsa odznaczającego się wysokimi walorami jakości, przydatności użytkowej, akceptowalności konsumenckiej i wartości odżywczej.

Stały i systematyczny wzrost liczebności ludzi wymaga zabezpieczenia i dostarczenia im pożywienia. W związku z tym, przewiduje się, że produkcja mięsa w szczególności białego - tj. drobiowego z roku na rok będzie rosnąć. W związku z tym sektor produkcji drobiu w ostatnich latach poszukuje innowacyjnych rozwiązań, w zakresie ochrony środowiska, które pozwolą szybko produkować mięso uwzględniając przy tym jakość produktów zwierzęcych. Warunkiem wykorzystania ogromnego potencjału genetycznego nowoczesnych mieszańców towarowych drobiu jest prawidłowe żywienie, polegające na dostarczeniu ptakom optymalnej ilości dobrze przyswajalnych składników pokarmowych. Biorąc pod uwag stosunkowo prostą budowę przewodu pokarmowego i wysokiego zapotrzebowania intensywnie użytkowanych ptaków na składniki pokarmowe, mieszanki paszowe dla drobiu powinny składać się z materiałów bardzo dobrej jakości, charakteryzujących się wysoką dostępnością i strawnością poszczególnych składników pokarmowych (Roszkowski, 2011). Należy przy tym podkreślić, że prawidłowe żywienie ma na celu nie tylko zapewnienie jak najlepszych wyników produkcyjnych, ale również u zyskanie optymalnego statusu zdrowotnego i dobrostanu ptaków, utrzymanie równowagi mikrobiologicznej w przewodzie pokarmowym, stymulacji procesów immunologicznych, kształtowanie optymalnej jakości pozyskiwanych surowców oraz ograniczenie wydalania do środowiska szkodliwych substancji w odchodach.

Niestety Europa od lat boryka się z problemem deficytu źródeł białka paszowego. Przyjęta 8 marca 2011 rezolucja ‘The EU’s protein deficit’ wskazuje pasze rzepakowe jako alternatywne źródło białka paszowego. Szacunkowa ilość pasz rzepakowych wytwarzanych w Polsce wynosi około 1200-1400 tys. t rocznie, w tym około 130 tys. t makuchu rzepakowego (Brzóska i in., 2010). Plany zwiększenia produkcji biopaliw i korzystne dla rolników ceny nasion rzepaku sprzyjają zwiększaniu jego uprawy. Właściwości materiałów rzepakowych, ograniczającą ich wykorzystanie w żywieniu drobiu. Problemem jest przede wszystkim wysoka zawartość włókna, znaczny udział substancji antyodżywczych (ANF’s-glukozynolany, myrozynaza, p-fitynowy) i tym samym ich stosunkowa niska wartość energetyczna. Pasze rzepakowe w tym makuchów są bogatym źródłem składników mineralnych, ale ich dostępność jelitowa jest ograniczona, między innymi ze względu na fakt, że w zdecydowanej większości są one skompleksowane w połączeniach z kwasem fityn owym. (Palander i in., 2004; Smulikowska, 2002). Biorąc pod uwagę, że udział w rynku pasz dla drobiu rośn ie szybciej niż udziały pasz dla innych gatunków podejmuje się procesy uszlachetniające mające na celu poprawę wartości pokarmowej pasz rzepakowych (Ad arsh, 2001, Chiang i in. 2010; Vig i Valia, 2001). Aktywność natywnej fitazy w surowych nasionach i rzepaku wynosi około 400 U / kg, podczas gdy w wyekstrahowanej mączce rzepakowej wynosi śladowe ilości tylko 10 U / (Tripathi i Mishra. 2006) kg. Z kolei termiczne przetwarzanie r zepaku powoduje dezaktywację myrozynazy i zmniejsza toksyczność glukozynolanów, jednak negatywnie wpływa na skład aminokwasowy i dostępność lizyny oraz cysteiny (Patyra i Kwiatek, 2015). Jednym z najefektywniejszych procesów uszlache tniania jest fermentacja pasz. Proces ten obniża zawartość ANF, poprawia wartość odżywczą paszy, generuję syntezę witamin, przeciwutleniaczy i innych związków biologicznie czynny ch, korzystnie oddziałuje na smakowitość surowca, wpływa na poprawę przyswajalności składników pokarmowych, zwiększając możliwość wykorzystania w żywieniu zwierząt (Rafter, 1995, Gulewicz i in. 2014; Kasprowicz-Potocka i in. 2015; Zaworska i in., 2016). Ponadto zabieg ten poprawia bezpieczeństwo żywności poprzez eliminację potencjal nie szkodliwych patogennych bakterii (Canibe i in. 2007).

Dostępnych jest wiele pozycji literaturowych wykazujących poprawę wartości pokarmowej pasz poprzez ograniczenie substancji antyodżywczych z wykorzystaniem procesu fermentacji materiałów paszowych (Canibe i Jensen, 2007; Canibe i in. 2007; Olstorpe; 2009; Kasprowicz-Potocka i in., 2015, Zaworska i in., 2016) w tym rzepakowych (Bau i in., 1994; Adarsh i Amandeep, 2001; Vig i Walia, 2001; Zhang i in., 2006; Chiang i in., 2010; Shang -rong, 2015). Ostatnio notowane jest znaczne zainteresowanie wykorzystaniem fermentowanych pasz w celu poprawy wydajności świń i oddziaływań na ekosystem przewodu pokarmowego (Baum i in. 2002; Breves i in. 2000; Canibe i Jensen, 2007, Canibe i in., 2007). Powszechnie wiadomo, że dobry stan zdrowia wpływa na wyniki produkcyjne, a główną rolą mikroflory jelitowej jest zapewnienie bariery ochronnej przed inwazją potencjalnie szkodliwych bakterii (Bindelle i in. 2008). Także Sindhu i Khatarpaul (2003) stwierdzają, że fermentowane materiały paszowe mogą nie tylko poprawić wartość odżywczą paszy, ale także wpłynąć na zmiany metabolizmu i poprawę funkcji przewodu pokarmowego zwierząt po spożyciu pasz fermentowanych. Doświadczenia Song i in. (2010) wykazały, że wykorzystan a w diecie fermentowana śruta wpłynęła korzystnie na status zdrowotny przewodu pokarmowego odsądzonych prosiąt (notowana mniejsza ilość biegunek), przez co zwierzęta lepiej wykorzystywały paszę i szybciej przyrastały. Także Kim i in. (2009) zastępując śrutę sojową jej pofermentacyjnym produktem w ilości 3% i 6% zauważyli, że im pasza zawierała więcej produktu fermentacji, tym notowano mniej biegunek. Również Bartkiene i in. (2013) odnotowali lepsze wyniki wzrostu oraz pozytywny wpływ na status przewodu pokarmowego (obniżenie poziomu chorobotwórczych E. coli) u zwierząt otrzymujących fermentowane nasiona. Z kolei doświadczenie przeprowadzone przez Pedersona (2004) wykazało, że fermentacja wpłynęła korzystnie na smakowitość paszy w porównaniu z surowcem niefermentowanym, co poprawiło pobranie paszy przez zwierzęta o ok. 15% i jej wykorzystanie o 11%. Dzienne przyrosty masy ciała zwierząt otrzymujących paszę suchą czy niefermentowaną, były także niższe od zwierząt karmionych paszą fermentowaną. Rozwój wiedzy na ten temat doprowadził do pojawienia się wielu rozwiązań technicznych które przewidują wykorzystanie pasz fermentowanych dla drobiu.

W dostępnym piśmiennictwie naukowym nie ma informacji dotyczących stosowania fermentowanego makuchu rzepakowego w dietach dla kurcząt brojlerów w celu poprawy jakości otrzymanego mięsa. Jedynie wyniki uzyskane przez Chianga i in. (2010), są przykładem zastosowania fermentowanej paszy w teście na kurczętach. Autorzy zastosowali na kurczętach rzeźnych fermentowaną śrutę rzepakową z otrębami pszennymi i cukrem brązowym będąca wynalazkiem opisanym w patencie o nr CN20061001134. Naukowcy zastępując poekstrakcyjną śrutę sojową i poekstrakcyjną śrutę rzepakową, fermentowaną śrutą rzepakową z otrębami i cukrem (FPŚR) dowiedli, że fermentowana pasza w diecie wpływa pozytywnie na strawność i wykorzystanie paszy oraz wskaźniki wzrostu kurcząt brojlerów. Ponadto naukowcy dowiedli, że FPŚR pozytywnie oddziałuje na skład mikroorganizmów w paszach oraz treści jelitowej, efektywność przemian metabolicznych (zwiększenie aktywności enzymatycznej) oraz pozytywnie oddziałuje na strukturę jelit (wysokość kosmków jelitowych i głębokość krypt). Uzyskane wyniki wskazują, że fermentacja śruty rzepakowej poprawia morfometrie jelit brojlerów i wpływa na wyniki produkcyjne, co pozwala na zwiększone wykorzystanie śruty rzepakowej w diecie, zmniejszając tym samym koszty produkcji odchowu brojlerów. Badania Xu i in. (2012) wykazały, że fermentowaną śrutę rzepakową można z powodzeniem zastąpić 10% poekstrakcyjnej śruty sojowej w żywieniu kurcząt rzeźnych, a w żywieniu kaczek bardzo dobre efekty daje zastąpienie w 100% śruty sojowej fermentowaną śrutą rzepakową (Xu i in., 2011). Z kolei Shang-rong (2015) stwierdził w grupach żywionych fermentowanymi wytłokami rzepakowymi istotnie niższą zawartość triglicerydów i cholesterolu całkowitego oraz azotu mocznikowego w surowicy krwi w porównaniu z grupą żywioną paszą niefermentowaną.

Jednym ze znanych rozwiązań jest CN105124180 (A) w którym autorzy przedstawili paszę która w ilości 30-50% 5 wchodzi w skład mieszanki paszowej. Pasza fermentowana składa się z 40 do 50 części słodkich liści ziemniaków, 20 do 30 części chińskich liści drzewa scholar, 10 do 20 części soi i 10 do 20 części kawałków dyni, wymieszanych z aktywnymi bakteriami kwasu mlekowego o koncentracji 0,03 do 0,05 mg/kg. Dzięki tej paszy zwierzęta nie chorują przez co ograniczone jest stosowanie antybiotyków, a otrzymane mięso wieprzowe charakteryzuje się bardzo wysoką jakością.

Proces przetwarzania/fermentacji znany ze zgłoszenia CN106260504 (A) w którym fermentowano pulpą pozyskaną z fermentacji piwa w skład której wchodziły drożdże piwowarskie: Saccharomyces cerevisiae, Bacillus subtilis, Bacillus licheniformis, Lactobacillus acidophilus i Lactobacillus plantarum mieszankę paszową składającą się z: masy fasolowej, mączki kukurydzianej, ziarna kukurydzy, otrąb pszennych i ryżowych. Fermentowaną paszę zastosowano w żywieniu kur nieśnych. Stwierdzono, że ptaki żywione w diecie fermentowaną paszą charakteryzował wzrost wydajności w produkcji jaj o 1,47%, oraz jaja były cięższe średnio o 2,07 g, przy spadku śmiertelności o 2%. Zastosowana pasza wpłynęła pozytywnie na twardość i wzmocnienie skorupy jaj, poprawę jakości skorupy: ujednolicenie koloru, strukturę, połysk. Ponadto stwierdzono spadek stężenia wydalanego przez zwierzęta amoniaku o 10%.

Produkcja drobiu na świecie charakteryzuje się stałą tendencją wzrostową. Polska od 2015 roku stała się nie tylko największym producentem w UE, ale również ważnym eksporterem mięs a drobiowego. Spożycie, a także popularność białego mięsa rośnie w szybkim tempie na świecie. Według raportu Komisji Europejskiej „Prospects for Agricultural Markets and Income in the EU 2013-2023” który został opublikowany w grudniu 2013 produkcja drobiu na terenie Wspólnoty w latach 2013 - 2023 wykaże największy wzrost ze wszystkich rodzajów mięsa. Średnio będzie on wynosił 0,8% rocznie i w roku 2023 produkcja osiągnie 13,6 mln ton. W Polsce w 2016 roku wyprodukowano około 2,4 mln ton mięsa drobiowego, a w pierwszym półroczu 2017 produkcja wzrosła o ok. 7%.

Aktualna produkcja drobiu ukierunkowana jest przed wszystkim na zysk, a ten osiąga się jedynie wtedy, gdy zwierzęta szybko rosną, dobrze wykorzystują paszę i nie chorują i uzyskuje się wysokiej jakości produkt pochodzenia zwierzęcego. W celu maksymalnego wykorzystania potencjału genetycznego zwierzęta te wymagają szczególnego żywienia, polegającego na dokładnym pokryciu wysokiego zapotrzebowania na składniki pokarmowe. Racjonalne żywienie wymaga więc dostarczenia im w paszy odpowiedniej ilości wysokiej jakości białka, energii, składników mineralnych, witamin oraz dodatków paszowych. Jednoczenie pasze wpływają na skład i jakość pozyskiwanych produktów odzwierzęcych, co zwłaszcza z punktu widzenia konsume nta ma znaczenie priorytetowe.

Mając na uwadze wszystkie powyższe aspekty i prawidłowość prowadzenia produkcji drobiarskiej można stwierdzić, że hodowcy drobiu poszukują prostych rozwiązań żywieniowych, dzięki którym poprawią efektywność produkcji, zapewnią lepsze wykorzystanie paszy, zwiększą tempo przyrostu masy ciała przy zachowaniu jakości uzyskanych produktów pochodzenia zwierzęcego.

Coraz częściej konsumenci kupują wyroby wygodne, które nie wymagają pracochłonnych czynności przed ich obróbką kulinarną. Dlatego też dużą popularność na rynku zdobyły elementy kulinarne z mięsa surowego (bez skóry i kości), sprzedawane w postaci filetów z piersi i ud. Na jakość mięsa składają się nie tylko bezpieczeństwo zdrowotne, właściwości funkcjonalne oraz cechy sensoryczne ale także wartość odżywcza w tym profil kwasów tłuszczowych. Poza wysoką zawartością białka, w skład którego wchodzą wszystkie egzogenne aminokwasy, niski udział lipidów, w których nienasycone kwasy tłuszczowe stanowią ponad 60% ogólnej zawartości, niska zawartość cholesterolu oraz kolagenu sprawiają, że mięso drobiowe wykazuje wysoką wartość odżywczą i dietetyczną (Orkusz, 2015), dlatego też jest produktem po który coraz częściej sięgają konsumenci na całym świecie.

Stale poszukiwane są zatem materiały paszowe i zabiegi uszlachetniania, które poprawią wydajność i jakość produktów otrzymywanych od zwierząt. Tego typu spektrum działania może być osiągnięte jedynie dzięki zastosowaniu nowych uzyskiwanych poprzez wykorzystanie fermentowanego makuchu rzepakowego w dietach dla drobiu. Stąd, w celu zapewnienia maksymalnego tempa wzrostu produkcyjności ptaków zastosowanie zbilansowanych i pełnoporcjowych mieszanek paszowych, zawierających w swoim składzie fermentowane makuchy rzepakowe pozwoli wykorzystać pasze, które jak dotąd ze względu na ograniczenia nie były w pełni wykorzystywane w żywieniu drobiu.

Proponowany wynalazek, ze względu na kompleksowość działania oraz wysoką skuteczność wynikającą ze specyficznego i niepowtarzalnego składu pokrywa szerszy obszar pozytywnych zmian u zwierząt, objawiając się w szczególności: kształtowaniem optymalnej jakości pozyskiwanych surowców. Nieoczekiwanie odkryto także, że zastosowany fermentowany makuch rzepakowy pozwala na uzyskanie mięsa odznaczającego się wysokimi walorami jakości, przydatności użytkowej, akceptowalności konsumenckiej i wartości odżywczej.

Istota wynalazku polega na w zastosowaniu w diecie u drobiu fermentowanego makuchu rzepakowego, będącego składową mieszanki pełnoporcj owej.

Pasza zawierająca fermentowany makuch rzepakowy dla zwierząt, zwłaszcza dla kurcząt zawiera makuch rzepakowy, korzystnie fermentowany stosowany jako dodatek w mieszance surowców paszowych, jakiego ilość wynosi 15% suchej masy paszy. Fermentowane makuchy rzepakowe mają korzystnie postać sypką, suchą.

PL 243192 Β1

Przy czym korzystny skład mieszanki surowców paszowych określa się jako:

Skład paszy według wynalazki	ilość
Komponenty	%
PSZENICA	49,983
KUKURYDZA	10,000
ŚRUTA SOJOWA	15,718
SMALEC - TŁUSZCZ ZWIERZĘCY	5,269
OLEJ SOJOWY	1,965
PREMIX MINERALNO-WITAMINOWY	0,300
FOSFORAN 1-Ca	0,048
KREDA	0,698
SÓL (NaCl)	0,196
SIARCZAN SODU Na2SO4	0,160
L-LIZYNA HC1 98	0,319
L-METHIONINE	0,175
L-THREONINE	0,153
L-VALINE	0,016
MAKUCH RZEPAKOWY FERMENTOWANY	15,000

Jak wykazały testy wynalazku, fermentowany materiał rzepakowy może być wykorzystany do produkcji mieszanek pełnoporcjowych, koncentratów, pasz uzupełniających stosowanych w żywieniu drobiu. Skarmianie zwierząt, zwłaszcza drobiu w okresie całego okresu odchowu w zaproponowanych w wynalazku ilościach pozwoliło uzyskać mięso odznaczające się wysokimi walorami jakości, przydatności użytkowej, akceptowalności konsumenckiej i wartości odżywczej. W tym celu przeprowadzono doświadczenia na zwierzętach, których poniższe przykłady potwierdzają powyższe działanie.

Przykład 1

Określenie wpływu dodatku suchych fermentowanych makuchów rzepakowych w sypkich pełnoporcjowych mieszankach paszowych na profil kwasów tłuszczowych w mięśniu piersiowym kurcząt rzeźnych uzyskanych po 25-dniowym okresie tuczu.

Doświadczenie przeprowadzono na 25.-dniowych kurczętach podzielonych losowo na 2 grupy doświadczalne po 10 osobników. Doświadczenie żywieniowe trwało 5 dni. Doświadczenie założono w układzie całkowicie losowym z 2 grupami. Powtórzenia zostały przydzielone do grup w sposób zapewniający ich równomierny (jednorodny) rozkład. Kurczęta rzeźne biorące udział w doświadczeniu otrzymywały jedną z dwóch sypkich mieszanek pełnoporcjowych. Mieszanki paszowe były skarmiane w formie sypkiej, w grupie 1 zastosowano mieszankę z poekstrakcyjną śrutą sojową (paszą wysokobiałkową standardowo wykorzystywaną w odchowie drobiu) (T1), a grupie 2 z fermentowy makuch rzepakowy (T2). Skład surowcowy mieszanek doświadczalnych oraz ich wartość pokarmowa zostały przedstawione w Tabeli 1. Ptaki miały nieograniczony dostęp do paszy i wody (ad libitum).

PL 243192 Β1

Tabela 1. Skład surowcowy oraz wartość pokarmowa mieszanek doświadczalnych na okres 7-35 d.

GRUPA	Tl	T2
Komponenty	%
PSZENICA	49,983	49,983
KUKURYDZA	10,000	10,000
ŚRUTA SOJOWA	30,718	15,718
SMALEC - TŁUSZCZ ZWIERZĘCY	5,269	5,269
OLEJ SOJOWY	1,965	1,965
PREMIX MINERALNO-WITAMINOWY	0,300	0,300
FOSFORAN 1-Ca	0,048	0,048
KREDA	0,698	0,698
SÓL (NaCl)	0,196	0,196
SIARCZAN SODU Na2SO4	0,160	0,160
L-LIZYNA HC1 98	0,319	0,319
L-METHIONINE	0,175	0,175
L-THREONINE	0,153	0,153
L-VALINE	0,016	0,016
MAKUCH RZEPAKOWY FERMENTOWANY	0,000	15,000

Po zakończeniu testu żywieniowego zwierzęta uśmiercono, zgodnie z wytycznymi Komisji Etycznej ds. badań na zwierzętach i pobrano próby mięśnia piersiowego do badań. Kwasy tłuszczowe: estry metylowe kwasów tłuszczowych w pobranych próbkach analizowano zgodnie ze Szczechowiak i in. (2016), z pewnymi modyfikacjami. W skrócie, hydrolizę próbki przeprowadzono w układzie zamkniętym, stosując zakręcane probówki z korkiem teflonowym (Pyrex, 15 ml). Trzy mililitry 2 M NaOH dodano odpowiednio do 0,7 g próbki mięśni piersiowych kurcząt rzeźnych. Zhydrolizowane próbki inkubowano w ogrzewaczu blokowym w normalnej temperaturze przez jeden dzień. Następnie próbki ekstrahowano i estryfikowano przy użyciu 0,5 M NaOH w metanolu, a następnie przekształcono w estry metylowe kwasów tłuszczowych przy użyciu borofluorku (Fluka). Zastosowano chromatograf gazowy (GC Bruker 456-GC, USA) wyposażony w detektor płomieniowo-jonizacyjny i 100 m kolumnę kapilarną ze stopionej krzemionki (0,25 mm i.d.) pokrytą 0,25 pm Agilent HP (Chrompack CP7420). Wodór zastosowano jako gaz nośny przy prędkości przepływu 1,3 ml/min. Temperatura wtryskiwacza i detektora wynosiła odpowiednio 200°C i 250°C. Jedną objętość próbki mikrolitra wstrzyknięto do kolumny. Kwasy tłuszczowe zidentyfikowano na podstawie ich czasów retencji i wyrażono je jako % kwasów tłuszczowych Zaobserwowane piki zidentyfikowano poprzez porównanie czasów retencji z odpowiednimi standardami estrów metylowych kwasów tłuszczowych (37 FAMĘ Mix, Sigma Aldrich, PA, USA).

PL 243192 Β1

Tabela 2. Wpływ diety z fermentowanym makuchem rzepakowym na profil kwasów tłuszczowych w mięśniu piersiowym kurcząt brojlerów (g/100 g kwasów tłuszczowych)

Kwasy tłuszczowe %	Tl	T2	SEM
SFA	36.01	34.98	0.255
MUFA	30.05	27.97	0.548
PUFA	33.94b	37.04a	0.487
n-6	29.59b	32.26a	0.406
n-3	4.178	4.585	0.101
n6/n3	7.13	7.118	0.128

^a’^b różnice statystycznie istotne przy P<0.05, SEM - błąd standardowy pomiaru

SFA - nasycone kwasy tłuszczowe, MUFA - jednonienasycone kwasy tłuszczowe, PUFA - wielonienasycone kwasy tłuszczowe, n-6 - rodzina kwasu linolowego; n-3 - rodzina kwasu a-linolenowego.

Mięśnie piersiowe uzyskane od ptaków żywionych suchymi fermentowanymi makuchami rzepakowymi w paszy zawierały istotnie więcej wielonienasyconych kwasów tłuszczowych aniżeli mięso pochodzące o zwierząt grupy T1, bez negatywnego oddziaływania na MUFA i SFA oraz stosunek i zawartość polienowych kwasów tłuszczowych (n-3 i n-6).

Przykład 2

Określenie wpływu dodatku suchych fermentowanych makuchów rzepakowych w sypkich pełnoporcjowych mieszankach paszowych na wartość indeksu aterogennego i trombogennego w mięśniu piersiowym kurcząt rzeźnych uzyskanych w okresie tuczu ptaków.

Wyszczególnienie	Tl	T2	SEM	P-value
Index trombogenny	1.024a	0.97 lb	0.011	<0.001
indcx atcrogcnny	1.358^	1.256b	0.015	<0.001

^a’^h różnice statystycznie istotne przy P<0.05, SEM - błąd standardowy pomiaru

Istotne obniżeniu indeksów aterogennego i trombogennego w mięśniu piersiowym w przypadku żywienia kurcząt paszami z udziałem fermentowanych makuchów rzepakowych znacznie poprawiło jakość mięsa drobiowego z dietetycznego punktu widzenia. Przyjmuje się, że im niższa jest ich wartość, tym profil kwasów tłuszczowych jest korzystniejszy pod względem zdrowotnym dla człowieka.

Bibliografia:

1. Adarsh, P. V. and W. Amandeep. 2001. Beneficial effects of Rhizopus oligosporus fermentation on reduction of glucosinolates, fibrę and phytic acid in rapeseed (Brassica napus) meal. Bioresour. Technol. 78:309-312.

2. Bartkiene E., Juodeikiene G., Vidmantiene D., Zduńczyk Z., Zduńczyk P., Juskiewicz J., Cizeikiene D., Matusevicius P. 2013. Influence of diets to Wistar rats supplemented with soya, flaxseed and łupinę products treated by lacto-fermentation to improve their gut health. International Journal of Food Sciences and Nutrition. 64, 6: 730-39.

3. Bau H.M., Villaume C., Lin C.F., Evrard J., Ouemener B., Nicolas J.P., Mejean L. 1994. Effect of a solid-state fermentation using Rhizopus oligosporus sp. T-3 on elimination of antinutritional substances and modification of biochemical constituents of defatted rapeseed meal. Journal of the Science of Food and Agriculture. 65, 3: 315-322.

4. Baum B., Liebler-Tenorio E.M., Enss M.L., Pohlenz J.F., Breves G.. Saccharomyces boulardii and Bacillus cereus var. toyoi influence the morphology and the mucins of the intestine of pigs. Z. Gastroenterol., 40 (5) (2002), pp. 277-284.

5. Bindelle J., Leterme P., Buldgen A. 2008. Nutritional and environmental consequences of dietary fibre in pig nutrition: A Review. Biotechnology, Agronomy, Society and Environment. 12, 69-80.

6. Breves G., Walter C., Burmester M., Schroder B.. In vitro studies on the effects of Saccharomyces boulardii and Bacillus cereus var. toyoi on nutrient transport in pig jejunum. J. Anim. Physiol. Anim. Nutr., 84 (1-2) (2000), pp. 9-20.

7. Brzóska F., Hanczakowska E., Koreleski J., Strzetelski J., Świątkiewicz S. (2010). Pasze rzepakowe Wyd. Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej PIB.

8. Canibe N., H0jberg O., Badsberg J.H., Jensen B. B. 2007. Effect of feeding fermented liquid feed and fermented grain on gastrointestinal ecology and growth performance in piglets. American Society of Agronomy. 85, 11: 2959-2971.

9. Canibe N., Jensen B. B. 2007. Fermented liquid feed and fermented grain to piglets-effect on gastrointestinal ecology and growth performance. Livestock Science. 108: 198-201.

10. Chiang G., Lu W. Q., Piao X. S., Hu J. K., Gong L. M., Thacker P. A. 2010. Effects of feeding solid-state fermented rapeseed meal on performance, nutrient digestibility, intestinal ecology and intestinal morphology of broiler chickens. Asian-Australasian Journal of Animal Sciences. 23, 2: 263-271.

11. Gulewicz P., Martinez-Villaluenga C., Kasprowicz-Potocka M., Frias J. 2014. Nonnutritive compounds in Fabaceae family seeds and the improvement of their nutritional quality by traditional processing. Polish Journal of Food and Nutrition Sciences 64, 2: 75-89.

12. Hausling M. The EU protein deficit: what solution for a long-standing problem? 2011. A7-0026/2011. Committee on Agriculture and Rural Development.

13. Kasprowicz-Potocka M., Zaworska A., Frankiewicz A., Nowak W., Gulewicz P., Zduńczyk Z., Juśkiewicz J. 2015. The nutritional value and physiological pr operties of diets with raw and candida utilis fermented lupine seeds in rats. Food Technology and Biotechnology, 53, 3: doi:10.17113/ftb.53.03.15.3979.

14. Kim J.C., Mullan B.P., Heo J.M., Hansen C.E., Pluske, J.R. 2009. Decreasing dietary particle size of lupins increases apparent ileal amino acid digestibility and alters fermentation characteristics in the gastrointestinal tract of pigs. British Journal of Nutrition. 102, 350-360.

15. Orkusz M. Factors affecting the quality of gallinaceous poultry meat. A review. Engineering Sciences and Technologies. 1, 16; 2015.

16. Palander S., Nasi M., Ala-Fossi I.: Rapeseed and soybean products as protein sources for growing turkeys of different ages. Brit. Poultry Sci. 2004, 45, 664-671.

17. Patyra E., Kwiatek K. 2015. Glucosinolates - anti-nutritional feed constituents. Życie Weterynaryjne 90., 10.

18. Rafter JJ. 1995. The role of lactic acid bacteria in colon cancer prevention. Scandinavian Journal of Gastroenterology. 30, 6: 497-502.

19. Raport Livestock and Climate Change, Robert Goodland and Jeff Anhang. Worldwatch Institute,. November/December 2009.

20. Roszkowski, A. 2011. Technologie produkcji zwierzęcej a emisje gazów cieplarnianych. Problemy Inżynierii Rolniczej nr 2, 83-97.

21. Shang-rong, Wang. Effects of Fermentation of Rape Cake on Duck Immunity Performance and Blood Biochemical Index of Broilers. Journal of Shaoyang University (Natural Science Edition) 1 (2015): 006.

22. Sindhu S.C., Khetarpaul N. 2003. Fermentation with one step single and sequential cultures of yeast and lactobacill: Effect on antinutrients and digestibilities (in vitro) of starch and protein in an indigenously developed food mixture. Plant Foods for Human Nutrition. 58: 1-10.

23. Smulikowska S.: Brązowe zabarwienie skorupy jaj ogranicza zastosowanie pasz rzepakowych w żywieniu niosek. Pol. Drób. 2002, 12, 18-19.

24. Song, Y. S., et al. Fermentation of soybean meal and its inclusion in diets for newly weaned pigs reduced diarrhea and measures of immunoreactivity in the plasma. Animal Feed Science and Technology 159.1 (2010): 41-49.

25. Szczechowiak, J., M. Szumacher-Strabel, M. El-Sherbiny, E. PersKamczyc, P. Pawlak, and A. Cieslak. 2016. Rumen fermentation, methane concentration and fatty acid proportion in the rumen and milk of dairy cows fed condensed tannin and/or fish-soybean oils blend. Anim. Feed Sci. Technol. 216:93-107.

26. Tripathi, M. K. and A. S. Mishra. 2006. Glucosinolates in animal nutrition: A review. Anim. Feed Sci. Technol. 132:1-27.

27. Vig, A. P. and A. Walia. 2001. Beneficial effects of Rhizopus oligosporus fermentation on reduction of glucosinolates, fiber and phytic acid in rapeseed (Brassica napus) meal. Bioresour. Technol. 78:309-312.

28. Xu F.Z., Li L.M., Xu J.P., Qian K., Zhang Z.D., Liang Z.Y. (2011). Effects of fermented rapeseed meal on growth performance and serum parameters in ducks. Asian-Aust. J. Anim. Sci., 24: 678-684.

29. Xu F.Z., Zeng X.G., Ding X.L. (2012). Effects of replacing soybean meal with fermented rapeseed meal on performance, serum biochemical variables and intestinal morphology of broilers. Asian-Aust. J. Anim. Sci., 25, 12: 1734-1741.

30. Zaworska, A., Kasprowicz-Potocka, M., Frankiewicz, A., Zduńczyk, Z., & Juśkiewicz, J. (2016). Effects of fermentation of narrow-leafed lupine (L. angustifolius) seeds on their chemical composition and physiological parameters in rats. J. Anim. Feed Sci, 25(4), 326-334.

31. Zhang, W., Z. Xu, J. Sun and X. Yang. 2006. A study on the reduction of gossypol levels by mixed culture solid substrate fermentation of cottonseed meal. Asian-Aust. J. Anim. Sci. 19:1314-1321.

b). Patenty

1. CN20061001134

2. CN105124180 (A)

3. CN106260504 (A)

Claims (2)

1. Pasza zawierająca fermentowany makuch rzepakowy dla zwierząt, zwłaszcza dla kurcząt zawierająca makuch rzepakowy, fermentowany stosowany jako dodatek w mieszance surowców paszowych, jakiego ilość wynosi 15% suchej masy paszy, znamienna tym, że skład surowcowy paszy jest następujący:

PL 243192 Β1

Skład paszy według wynalazki ilość

Komponenty %

PSZENICA 49,983

KUKURYDZA 10,000

ŚRUTA SOJOWA 15,718

SMALEC - TŁUSZCZ ZWIERZĘCY 5,269

OLEJ SOJOWY 1,965

PREMIX MINERALNO-WITAMINOWY 0,300

FOSFORAN 1-Ca 0,048

KREDA 0,698

SÓL (NaCl) 0,196

SIARCZAN SODU Na2SO4 0,160

L-LIZYNA HC1 98 0,319

L-METHIONINE 0,175

L-THREONINE 0,153

L-VALINE 0,016

MAKUCH RZEPAKOWY FERMENTOWANY 15,000

2. Pasza według zastrz. 1, znamienna tym, że fermentowane makuchy rzepakowe mają postać sypką,suchą.