PL242233B1 - Ruchome siedzisko - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest ruchome siedzisko, które unosi lekko osobę wstającą z siedziska, znakomicie ułatwiając tej osobie podniesienie się do pozycji pionowej. Ma ono ramę nośną z podpierającym ją pantografem. W jego ramie nośnej (1) zamontowane są siłownik elektryczny albo gazowa sprężyna (3). Ruch wzdłużny tego elementu przenoszony jest na podnoszoną wychylnie ramę nośną (1) siedziska w wyniku obrotu osi (4) pantografu (2), z którą połączone jest cięgno (5), łączące wydłużający się element z osią (4) pantografu (2). Siedzisko połączone jest z odchylanym do tyłu oparciem siedziska. Opracowane ruchome siedzisko ma co najmniej jeden bolec (6), umieszczany w odpowiednim otworze (7) w cięgnie (5) lub w wyprowadzonych z osi (4) elementach pantografu (2). Siedzisko korzystnie ma blokadę, uniemożliwiającą ruch pantografu (2) względnie gazowej sprężyny (3). Korzystnie ma też ono co najmniej jeden element montażowy (8), korzystnie umieszczony z boku ramy nośnej (1) siedziska. Rama nośna (1) ma podparcie (9) opierające urządzenie na drewnianej konstrukcji, na której jest ono osadzane. W ramie nośnej (1) wykonane są poprzeczka (10) i listwa (11) oraz zamontowany jest w niej odbojnik umieszczony w podparciu (9), pomiędzy podparciem (9) a ramą nośną (1).

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest ruchome siedzisko, z układem dźwigni wypychających w górę osobę wstającą z siedziska. Może być ono stosowane w fotelach, krzesłach, kanapach, a zwłaszcza fotelach wypoczynkowych, zaś w zależności od ustawienia i wybranej siły podnoszenia będzie ono stosowane przez typowych użytkowników, względnie przez osoby z dysfunkcją kończyn dolnych i kręgosłupa.

Dotychczas, znanych jest wiele konstrukcji podnoszących komfort osoby siedzącej na siedzisku i urządzeń wspomagających zdolności ruchowe kończyn dolnych. I tak, znany jest wynalazek pt.: „Siedzisko ergonomiczne” nr zgłoszenia 382904 PL 20447 (publ. WUP 2010-01-29), który dotyczy siedziska ergonomicznego, składającego się z wyprofilowanego oparcia i wyprofilowanej części siedzeniowej, przy czym oparcie zawiera wypukłe podparcie odcinka lędźwiowego, stykające się w części dolnej z częścią siedzeniową tworząc linię styku, natomiast powierzchnia górna części siedzeniowej w swym profilu jest nachylona ku przodowi siedziska pod kątem α oraz posiada tylne owalne wgłębienie, usytuowane poniżej linii nachylenia kąta α. Siedzisko to znajduje zastosowanie we wszelkich konstrukcjach do siedzenia, a także jako nakładka na konstrukcje do siedzenia.

Znane jest także rozwiązanie pt.: „Mebel z mechanizmem do rozkładania i składania oparcia i podłokietników” nr polskiego zgłoszenia 122844 (publ. BUP 2015-09-14). Opisany tu mebel zawiera korpus, siedzisko, podłokietniki, dwuczęściowe oparcie, lewe i prawe mechanizmy do rozkładania i składania i oparcia i podłokietników. Mechanizm zawiera listwy ceowe, połączone wałkiem, który na jednym końcu jest przytwierdzony do listwy, a drugi jego koniec jest połączony z listwą ceową poprzez śrubę, na końcówkach wałka nałożone są tulejki stalowe, a na nie nałożone są tulejki z tworzywa i tulejka z kołnierzem. Na tulejkach zamocowana jest furka z wykonanymi wrębami na powierzchni czołowej, które zazębiają się z zębem wykonanym na krótkiej rurce przytwierdzonej do listwy ceowej, a do rurki przytwierdzone są listwy kątowe służące do połączenia mechanizmu z oparciem mebla. Natomiast listwy ceowe są połączone z korpusem mebla.

W polskim zgłoszeniu nr 122868 opisany został „Mebel z mechanizmem do ustalania pozycji oparcia i siedziska” (publ. BUP 2015-09-14). Mebel ten składa się z korpusu, siedziska, oparcia, mechanizmu do ustalania pozycji, kąta oparcia i siedziska. Do siedziska przytwierdzony jest mechanizm zawierający stalową prowadnicę, zamocowaną przesuwnie w elemencie hamującym, wykonanym z tworzywa sztucznego, w którym zamocowana jest nakrętka na śrubie z wykonanym gwintem lewym i prawym. Śruba jest trwale połączona z dźwignią ręczną, a na drugim końcu śruby zamontowana jest nakrętka, podkładka, pierścień osadczy, nakładka ustalająca, element cierny roboczy do siedziska przytwierdzona jest prowadnica, a do korpusu zamocowany jest element hamujący, poprzez rurę. Siedzisko połączone jest przegubowo z oparciem, a oparcie połączone jest przegubowo za pośrednictwem ramy.

Znane jest także „Urządzenie wspomagające zdolności ruchowe kończyn dolnych” przedstawione w polskim zgłoszeniu nr 407142 (publ. BUP 2015-08-17). Urządzenie to charakteryzuje się tym, że ma ruchomy w płaszczyźnie pionowej i połączony w przegubie biodrowym poprzez ramiona z ruchomymi łącznikami kończyn dolnych pas lędźwiowy, ruchomy w płaszczyźnie pionowej i połączony poprzez pas lędźwiowy i ramiona popychacz pleców, oraz ruchome w płaszczyźnie pionowej i połączone ze wspornikiem siedzisko, przy czym pas lędźwiowy, popychacz pleców, ramiona i siedzisko osadzone są na wspólnych pionowych prowadnicach, zaś ramiona osadzone są na prowadnicach obrotowo, z możliwością rozchylania na boki.

Wreszcie znany jest także z polskiego zgłoszenia wzoru użytkowego nr W.122695 „Dźwig osobisty” (publ. w BUP 2015-07-06). Przedmiotem opisanego tu wzoru użytkowego jest dźwig osobisty do zastosowania w placówkach rehabilitacyjnych, szpitalach, jak również w domu przy podnoszeniu z pozycji leżącej do siedzącej, z pozycji siedzącej do stojącej, przenoszenia czy też obracania osób niepełnosprawnych. Dźwig osobisty zawierający ramię nośne, sprzężone z siłownikiem ze zintegrowanym z nim napędem, charakteryzuje się tym, że jego ramię nośne połączone jest przegubem z obrotową osią, która sprzężona jest w górnej części z uchwytem mocującym poprzez obejmę z łożyskiem, natomiast w dolnej części osłoniętej obudową poprzez uchwyt nośny sprzężona jest z wymienionym uchwytem oraz z napędem złożonym z silnika elektrycznego i przekładni planetarnej. Poza tym, z obrotową osią w dolnej jej strefie połączona jest dolna część siłownika, wyposażonego we własny napęd, którego część robocza jest połączona poprzez przegub z ramieniem nośnym. Wymienione ramię nośne w strefie końcowej posiada uchwyt, z którym rozłącznie połączone jest siedzisko dla obsługiwanego niepełnosprawnego. Urządzenie może być sterowane zarówno przyciskami znajdującymi się na obudowie, jak i bezprzewodowo przy pomocy ergonomicznego pilota.

Celem wynalazku jest przedstawienie takiej konstrukcji, która pozwoli na łatwe i bezpieczne podnoszenie osoby wstającej z siedziska, a równocześnie opracowanie konstrukcji, która będzie, jak najmniej widoczna i pozwoli zachować typowy kształt siedziska, które zostało wyposażone w opracowany mechanizm.

Istota ruchomego siedziska, które ma ramę nośną z podpierającym ją pantografem, polega na tym, że w jego ramie nośnej ma wydłużający się element oraz ma oś (4), która jest osią obrotu pantografu i ma cięgno, które to cięgno jeden swój koniec ma połączony z wydłużającym się elementem, zaś drugi koniec ma połączony obrotowo z osią pantografu.

Korzystnie, wydłużający się element stanowi siłownik elektryczny albo gazowa sprężyna.

Korzystnie, siedzisko ma w każdym z otworów w cięgnie lub w wyprowadzonych z osi elementach pantografu co najmniej jeden bolec - zazwyczaj trzy bolce, tj. środkowy i długi bolec lub jeden z dwóch bocznych krótkich bolców.

Korzystnie, ruchome siedzisko ma co najmniej jeden element montażowy z boku ramy nośnej siedziska.

Korzystnie, wydłużający się element ma podparcie.

Zwykle rama nośna ma poprzeczkę.

Korzystnie, rama nośna siedziska ma listwę.

Korzystnie, podparcie, pomiędzy podparciem a ramą nośną, ma odbojnik.

Opracowana konstrukcja unosi lekko osobę wstającą z siedziska, znakomicie ułatwiając tej osobie podniesienie się do pozycji pionowej. Funkcja ta może być realizowana zarówno poprzez zastosowanie siłownika elektrycznego, jak również z wykorzystaniem sprężyny gazowej (pneumatycznej). Prosty układ pantografów według konstrukcji, stanowiącej przedmiot wynalazku pozwolił osiągnąć zamierzony cel mimo niewielkich gabarytów opracowanego urządzenia. Dodatkową zaletę opracowanego wynalazku stanowi możliwość blokowania położenia ruchomego siedziska w położeniu założonym przez użytkownika.

Przedmiot wynalazku został bliżej przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunkach, na których fig. 1 - przedstawia ruchome siedzisko w widoku aksonometrycznym, w położeniu, gdy jest ono otwarte, fig. 2 - przedstawia ruchome siedzisko także w widoku aksonometrycznym, lecz w pozycji, gdy jest ono obciążone, względnie zablokowane w płaskim położeniu, fig. 3 - przedstawia siedzisko, gdy jest ono uniesione do góry w widoku z boku, fig. 4 - przedstawia siedlisko także w pozycji, gdy jest ono uniesione do góry i nie jest obciążone, pokazane w widoku z góry, natomiast fig. 5 - przedstawia kompletny pantograf, którego poszczególne elementy zostały rozsunięte.

Jak pokazano na rysunkach, ruchome siedzisko ma ramę nośną 1 z podpierającymi ją pantografami 2, które przenoszą ruch wzdłużny gazowej sprężyny 3 na siedzisko, a ściślej na ramę nośną 1 siedziska. W momencie, gdy osoba siedząca na siedzisku lekko uniesie się - następuje zmniejszenie obciążenia siedziska poniżej wartości granicznej, co powoduje gwałtowne uwolnienie gazowej sprężyny 3. Gazowa sprężyna 3 rozprężając się popycha fragment pantografu 2, dzięki obrotowi osi 4, z którą połączone jest cięgno 5. Cięgno 5 na jednym swoim końcu połączone jest obrotowo z gazową sprężyną 3, zaś na drugim swoim końcu połączone jest także obrotowo z osią 4 pantografu 2. Dzięki temu, cięgno 5 przenosi ruch, niejako synchronizuje działanie układu i popychane lub pociągane przez gazową sprężynę 3 obraca oś 4 - wywołując tym samym ruch pantografu 2. Możliwe jest zastąpienie gazowej sprężyny 3 siłownikiem elektrycznym, który to silnik elektryczny będzie realizował funkcję sprężyny 3. Analogicznie, wydłużenie siłownika elektrycznego spowoduje ruch obrotowy osi 4 oraz pantografu 2 i odpowiednio podniesienie lub opuszczenie siedziska. Przy czym siłownik elektryczny będzie realizował ruch siedziska w górę, jak też za ruch siedziska w dół.

Różną siłę wypychania siedziska w górę osiąga się przede wszystkim stosując odpowiednio dobraną gazową sprężynę 3, względnie odpowiedni siłownik elektryczny, dzięki którym realizowane jest unoszenie siedziska.

Znane siłowniki elektryczne, które mogą zostać wykorzystane w opracowanym urządzeniu, przystosowane są do podnoszenia osób o wadze do 120 kg.

W przypadku zastosowania gazowej sprężyny 3, możliwe jest dodatkowo odpowiednie wyregulowanie siły działania urządzenia poprzez przemieszczenie bolca 6 - a ściślej trzech bolców 6, tj. środkowego i długiego bolca 6 oraz obu bocznych, krótkich bolców 6a - i umieszczenie ich w odpowiednich otworach 7 wykonanych zarówno w cięgnie 5, jak i wyprowadzonych z osi 4 elementach pantografu 2. W skrajnych pozycjach bolców 6 moment obrotowy przenoszony przez oś 4 będzie większy i wobec tego większa będzie siła wypychania i pociągania pantografu 2 - i odwrotnie, ponieważ odpowiednio umieszczone bolce 6 skracają, względnie wydłużają odcinek cięgna 5, którego praca przekładana jest na pozostałe elementy urządzenia odpowiednio powodując mocniejsze lub słabsze wypychanie siedziska, do pozycji zazwyczaj umożliwiającej uniesienie osoby o wadze od 65 kg do 90 kg.

Dodatkowo, element montażowy 8, względnie dwa elementy montażowe 8 po obu bokach ramy nośnej 1 siedziska wykonywane są i wykorzystywane są zgodnie z potrzebami użytkownika. Zazwyczaj są do nich montowane pozostałe elementy obudowy opracowanego urządzenia.

Ruchome siedzisko ma także podparcie 9, opierające urządzenie na drewnianej konstrukcji, na której jest ono osadzane. Podparcie 9 ma swój koniec połączony z wydłużającym się elementem w postaci siłownika elektrycznego albo gazowej sprężyny 3, obok miejsca połączenia cięgna 5 także z wydłużającym się elementem.

W ramie nośnej 1 wykonana jest poprzeczka 10, która wykorzystywana jest przede wszystkim do zamontowania w niej, czy też na niej silnika elektrycznego wspomagającego działanie wybranych elementów ruchomego siedziska. Zazwyczaj w obrębie ramy nośnej 1 siedziska montowana jest także listwa 11, która poza tym, że usztywnia konstrukcję siedziska, to równocześnie może być także wykorzystana do montowania, czy też mocowania pozostałych elementów obudowy opracowanego urządzenia.

W podparciu 9, w miejscu, którego dotykałaby opuszczana rama nośna 1, zamontowany jest zazwyczaj gumowy odbojnik 12, który nie tylko działa jak amortyzator w momencie opuszczania ramy nośnej 1, ale też dzięki któremu rama nośna 1 - wówczas, gdy znajduje się ona w skrajnie dolnym położeniu - nie obciąża gazowej sprężyny 3, lecz jej nacisk jest przenoszony na całą konstrukcję siedziska i elementy, na których jest ona osadzona.

Wykaz oznaczeń:

- rama nośna

- pantograf,

- gazowa sprężyna,

- oś (pantografu),

- cięgno,

- bolec,

- otwór (pantografu),

- element montażowy,

- podparcie (mocowanie),

- poprzeczka,

- listwa,

- odbojnik.

Claims (8)

1. Ruchome siedzisko, które ma ramę nośną z podpierającym ją pantografem, znamienne tym, że w jego ramie nośnej (1) ma wydłużający się element oraz ma oś (4), która jest osią obrotu pantografu (2) oraz ma cięgno (5), które to cięgno (5) jeden swój koniec ma połączony z wydłużającym się elementem, zaś drugi koniec ma połączony obrotowo z osią (4) pantografu (2).

2. Ruchome siedzisko, według zastrz. 1, znamienne tym, że wydłużający się element stanowi siłownik elektryczny albo gazowa sprężyna (3).

3. Ruchome siedzisko, według zastrz. 1 lub 2, znamienne tym, że w każdym z otworów (7) w cięgnie (5) lub w wyprowadzonych z osi (4) elementach pantografu (2) jest co najmniej jeden bolec (6) - korzystnie są trzy bolce (6), tj. środkowy i długi bolec (6) lub jeden z dwóch bocznych krótkich bolców (6a).

4. Ruchome siedzisko, według zastrz. 1 lub 2 lub 3, znamienne tym, że ma co najmniej jeden element montażowy (8) z boku ramy nośnej (1) siedziska.

5. Ruchome siedzisko, według zastrz. 1 lub 2, lub 3, lub 4, znamienne tym, że wydłużający się element ma podparcie (9).

PL 242233 BI

6. Ruchome siedzisko, według zastrz. 1 lub 2, lub 3, lub 4, lub 5, znamienne tym, że rama nośna (1) ma poprzeczkę (10).

7. Ruchome siedzisko, według zastrz. 1 lub 2, lub 3, lub 4, lub 5, lub 6, znamienne tym, że rama nośna (1) siedziska ma listwę (11).

8. Ruchome siedzisko, według zastrz. 5, znamienne tym, że podparcie (9), pomiędzy podparciem (9) a ramą nośną (1), ma odbojnik (12).