PL241872B1 - Mechanizm obrotowy siedziska mebla tapicerowanego - Google Patents

Abstract

Mechanizm obrotowy siedziska mebla tapicerowanego składa się z prostokątnej ramy górnej (1) oraz ramy dolnej (2). Do prostokątnej ramy górnej (1), na dwóch przylegających do siebie ramionach, na ich dolnej powierzchni, zamocowane są dwa suwaki (10) odpowiednio po jednym dla każdego ramienia; suwaki (10) na całej swej długości posiadają od dołu wzdłużne kuliste wybrania (10a) a na jednym z pozostałych ramion ramy górnej (1) znajduje się prostokątny wypust (13) w płaszczyźnie ramy górnej (1), do którego dolnej powierzchni zamocowane są wypustki (13a) ze ślizgaczami (14). Rama dolna (2) jest pięcioramienna i posiada dwa szersze ramiona prostopadłe do siebie i dwa węższe ramiona usytuowane do siebie pod kątem ostrym, połączone piątym ramieniem i na ramionach usytuowanych do siebie pod kątem ostrym zamocowane są na ich górnych powierzchniach liniowe prowadnice (5, 6) o przekroju poprzecznym w kształcie litery L z wzdłużnymi wypustkami (8) o profilu kołowym. Na szerszych ramionach ramy dolnej (2) znajdują się dwie łukowe prowadnice (3, 4) odpowiednio po jednej dla każdego ramienia, ponadto na szerszych ramionach ramy dolnej (2) znajdują się dwa owalne okienka (15) odpowiednio po jednym dla każdego ramienia.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm obrotowy siedziska mebla tapicerowanego, ułatwiający przyjęcie prawidłowej pozycji anatomicznej osobie siedzącej, w szczególności odcinkowi lordozy kręgosłupa narażonego na zwyrodnienia.

Znany jest z europejskiego opisu patentowego EP1000569 mechanizm obrotowy. Mechanizm składa się z dwóch profilowanych płyt poruszających się poziomo względem siebie poprzez zmniejszające tarcie kulki łożyska. Wprowadzenie w ruch odbywa się za pomocą rączki osadzonej na stożkowym klinie, a ruch odbywa się wokół osi centralnej, koncentrycznie ustawiającej płytę dolną i górną. Wadą takiego rozwiązania jest dodatkowy element w postaci rączki, który musi być odsądzony poza siedzenie mebla co obniża jakość wizualną mebla. Drugą wadą jest stosowanie kulek łożyska osadzonych blisko osi obrotu co implikuje stosowanie tylko siedzisk o określonych wymiarach. Zastosowanie większych gabarytowo siedzeń powoduje kołysanie się całego mechanizmu.

Znany jest także z japońskiego opisu patentowego JP2009142364 mechanizm oparty na obrotowym mechanizmie konusa. Konus, jako główna oś nośna i obrotowa, sprzężony jest za pomocą śrub rzymskich lub siłowników z uniesionym siedziskiem. Obrót siedziska realizowany jest za pomocą przyłożonej ludzkiej siły z pomocą umieszczonych na dole kółek prowadzących. Podobnie jak w poprzednim rozwiązaniu, wadą jest centralna oś obrotu uniemożliwiająca właściwe osadzenie sprężyn siedzenia. Podstawowym mankamentem takiego wykonania są też uwidocznione elementy składowe mechanizmu.

Znany jest również z polskiego opisu wzoru użytkowego Ru.062376 zmodyfikowany nieco w porównaniu z wynalazkiem EP1000569A1 mechanizm składający się z dwóch płyt oddzielonych od siebie kulkami łożyska. Płyta górna i płyta dolna ustalone są względem siebie osiowo w przecięciu osi symetrii obu płyt. Podobnie jak w japońskim opisie JP2009142364 wadą jest centralna oś obrotu uniemożliwiająca właściwe osadzenie sprężyn siedzenia, które pod wpływem nacisku użytkownika będą zwiększały akustykę mebla. Dodatkową wadą jest niemożność stosowania większych gabarytów siedzeń, gdyż powoduje to utratę stateczności mechanizmu, powodując dodatkowe tarcie w mechanizmie.

Z polskiego opisu patentowego PL216214 znany jest mechanizm, który również składa się z dwóch płyt, jednak w porównaniu do poprzednich rozwiązań oś obrotu znajduje się poza osiami symetrii obu płyt. Podstawowa zaleta to przemieszczenie poza ośrodkiem obrotu, co pozwala na zmniejszenie gabarytu pianek i obić siedzenia. Natomiast podstawową wadą, podobnie jak poprzednio, jest płyta, o którą pod wpływem nacisku użytkownika, będą uderzać sprężyny zwiększając akustykę mebla. Dodatkowo w tym rozwiązaniu brakuje możliwości blokowania w krańcowych pozycjach, co jest niezwykle ważne w czasie użytkowania mebla.

Mechanizm obrotowy siedziska mebla tapicerowanego składa się z prostokątnej ramy górnej oraz ramy dolnej. Do prostokątnej ramy górnej, na dwóch przylegających do siebie ramionach, na ich dolnej powierzchni, zamocowane są dwa suwaki odpowiednio po jednym dla każdego ramienia. Suwaki na całej swej długości posiadają od dołu wzdłużne kuliste wybrania. Na jednym z pozostałych ramion ramy górnej znajduje się prostokątny wypust w płaszczyźnie ramy górnej, do którego dolnej powierzc hni zamocowane są wypustki ze ślizgaczami.

Rama dolna jest pięcioramienna i posiada dwa szersze ramiona prostopadłe do siebie i dwa węższe ramiona usytuowane do siebie pod kątem ostrym, połączone piątym ramieniem. Na ramionach usytuowanych do siebie pod kątem ostrym zamocowane są na ich górnych powierzchniach liniowe prowadnice o przekroju poprzecznym w kształcie litery L z wzdłużnymi wypustkami o profilu kołowym. Na szerszych ramionach ramy dolnej znajdują się dwie łukowe prowadnice odpowiednio po jednej dla każdego ramienia. Ponadto na szerszych ramionach ramy dolnej znajdują się dwa owalne okienka odpowiednio po jednym dla każdego ramienia.

Korzystnie do suwaka ramy górnej zamocowany jest kołek.

Korzystnie pomiędzy kołkiem a ramą górną znajduje się tulejka ślizgowa ustawiona osiowo z kołkiem.

Korzystnie pomiędzy wypustkami ramy górnej a łukowymi prowadnicami ramy dolnej znajdują się gumowe wygłuszenia.

Korzystnie wzdłużne kuliste wybrania suwaka ramy górnej posiadają większy luz w stosunku do wzdłużnych wypustek liniowych prowadnic.

Rama dolna przymocowana jest do mebla a rama górna mocowana jest do siedzenia.

PL 241 872 B1

Rama górna otwarta od środka ułatwia montaż i użytkowanie sprężyn siedziska, dzięki czemu sprężyny siedziska uginają się swobodnie nie powodując zbędnego zwiększenia akustyki mebla.

Prostokątna rama górna porusza się równolegle do ramy dolnej w ruchu posuwisto-zwrotnym w torze o wycinku okręgu, o kącie 90°. Ruch ramy górnej jest ustalany z jednej strony za pomocą suwaków, które poruszają się wzdłuż liniowych prowadnic o przekroju litery „L” z wzdłużnymi wypustkami o profilu kołowym. Przeciwległa część ramy górnej jest blokowana poprzez ślizgacze od dołu, a przez wypustki od góry, zapierając się o dwie łukowe prowadnice. Wzdłużne kuliste wybrania suwaka ramy górnej posiadają większy luz w stosunku do wzdłużnych wypustek liniowych prowadnic co umożliwia niewielki obrót suwaków, które są mocowane do ramy górnej natomiast przeciwległa część ramy górnej z wypustkami porusza się po torze w kształcie wycinka owalu. Ruch wypustek w pozycji horyzontalnej przebiega bez ograniczeń równolegle do ramy dolnej. Natomiast ruch wypustek w pozycji wertykalnej ograniczony jest zarówno od góry jak i od dołu. Ograniczenie od góry realizowane jest poprzez dwie łukowe prowadnice. Rama dolna poprzez przykręcone do wypustek ślizgacze ogranicza ruch ramy górnej od dołu. Cały ruch tej części ramy górnej odbywa się poprzez ruch ślizgaczy po ramie dolnej. Natomiast w skrajnych ustawieniach połączenia obrotowego (kąt 0° i 90°) o osi obrotu poza osią centralną, poprzez okienka, w które wpadają ślizgacze, pod wpływem grawitacji wynikającej z siedzenia, pianek, użytkownika oraz samego zespołu elementów, mechanizm obrotowy jest blokowany.

Mechanizm obrotowy pozwala na obrót ramy górnej o 90° zajmując dwa krańcowe położenia względem nieruchomej ramy dolnej. W jednym skrajnym położeniu użytkownik jest w pozycji półleżącej/leżącej, w drugiej skrajnej jest w pozycji siedzącej. W obu skrajnych położeniach mechanizm blokuje się grawitacyjne po wpływem ciężaru pianek i użytkownika. Zgodnie z przedstawionym stanem techniki w większości przypadków oś obrotu mechanizmu przebiega prostopadle do punktu przecięcia osi symetrii. Tworzy się w ten sposób oś centralna, wewnątrz mechanizmu, wokół której punkty mechanizmu poruszają się torem o stałym promieniu. W przedmiotowym wynalazku, dzięki zastosowanej nowej konstrukcji mechanizmu obrotowego, chwilowa oś obrotu jest oddalona od zespołu elementów co pozwoliło na zmniejszenie gabarytów przykręcanego do mechanizmu tapicerowanego siedzenia. Stworzyło to również możliwość zastosowania otwartej od środka ramy górnej co implikuje zmniejszenie akustyki sprężyn siedzenia uderzających o płaszczyznę górną mechanizmu.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania uwidoczniony jest na rysunku, na którym Fig. 1 przedstawia mechanizm w rzucie od góry, Fig. 2 obrazuje mechanizm odpowiedzialny za blokowanie ruchu w pozycji wertykalnej w rzucie od boku, Fig. 3 przedstawia przekrój mechanizmu odpowiedzialnego za ruch suwaka po linii prostej w rzucie bocznym, Fig. 4 uwidacznia szczegół wypustek blokujących ramę górną w ruchu pionowym, Fig. 5 ukazuje mechanizm obrotowy rozstrzelony w rzucie perspektywicznym.

Mechanizm obrotowy siedziska mebla tapicerowanego składa się z prostokątnej ramy górnej 1 oraz ramy dolnej 2. Do prostokątnej ramy górnej 1, na dwóch przylegających do siebie ramionach, na ich dolnej powierzchni, zamocowane są dwa suwaki 10 odpowiednio po jednym dla każdego ramienia. Suwaki 10 na całej swej długości posiadają od dołu wzdłużne kuliste wybrania 10a. Na jednym z pozostałych ramion ramy górnej 1 znajduje się prostokątny wypust 13 w płaszczyźnie ramy górnej 1, do którego dolnej powierzchni zamocowane są wypustki 13a ze ślizgaczami 14.

Rama dolna 2 jest pięcioramienna i posiada dwa szersze ramiona prostopadłe do siebie i dwa węższe ramiona usytuowane do siebie pod kątem ostrym, połączone piątym ramieniem. Na ramionach usytuowanych do siebie pod kątem ostrym zamocowane są na ich górnych powierzchniach liniowe prowadnice 5 i 6 o przekroju poprzecznym w kształcie litery L z wzdłużnymi wypustkami 8 o profilu kołowym. Na szerszych ramionach ramy dolnej 2 znajdują się dwie łukowe prowadnice 3 i 4 odpowiednio po jednej dla każdego ramienia. Ponadto na szerszych ramionach ramy dolnej 2 znajdują się dwa owalne okienka 15 odpowiednio po jednym dla każdego ramienia. Wzdłużne kuliste wybrania 10a suwaka 10 ramy górnej 1 posiadają większy luz w stosunku do wzdłużnych wypustek 8 liniowych prowadnic 5 i 6. Rama dolna 2 przymocowana jest do mebla a rama górna 1 mocowana jest do siedzenia.

Rama górna 1 otwarta od środka ułatwia montaż i użytkowanie sprężyn siedziska, dzięki czemu sprężyny siedziska uginają się swobodnie nie powodując zbędnego zwiększenia akustyki mebla.

Prostokątna rama górna 2 porusza się równolegle do ramy dolnej 1 w ruchu posuwisto-zwrotnym w torze o wycinku okręgu, o kącie 90°. Ruch ramy górnej 2 jest ustalany z jednej strony za pomocą suwaków 10, które poruszają się wzdłuż liniowych prowadnic 5 i 6 o przekroju litery „L” z wzdłużnymi wypustkami 8 o profilu kołowym. Przeciwległa część ramy górnej 1 jest blokowana poprzez ślizgacze 14 od dołu, a przez wypustki 13a od góry, zapierając się o dwie łukowe prowadnice 3 i 4. Wzdłużne

PL 241 872 B1 kuliste wybrania 10a suwaka 10 ramy górnej 1 posiadają większy luz w stosunku do wzdłużnych wypustek 8 liniowych prowadnic 5 i 6 co umożliwia niewielki obrót suwaków 10, które są mocowane do ramy górnej 1. Natomiast przeciwległa część ramy górnej 1 z wypustkami 13a porusza się po torze w kształcie wycinka owalu. Ruch wypustek 13a w pozycji horyzontalnej przebiega bez ograniczeń równolegle do ramy dolnej 2 natomiast ruch wypustek 13a w pozycji wertykalnej ograniczony jest zarówno od góry jak i od dołu. Ograniczenie od góry realizowane jest poprzez dwie łukowe prowadnice 3 i 4. Płyta dolna 2 poprzez przykręcone do wypustek 13a ślizgacze 14 ogranicza ruch ramy górnej 1 od dołu. Cały ruch tej części ramy górnej 1 odbywa się poprzez ruch ślizgaczy 14 po ramie dolnej 2. Natomiast w skrajnych ustawieniach połączenia obrotowego (kąt 0° i 90°) o osi obrotu poza osią centralną, poprzez okienka 15, w które wpadają ślizgacze 14, pod wpływem grawitacji wynikającej z siedzenia, pianek, użytkownika oraz samego zespołu elementów, mechanizm obrotowy jest blokowany.

Liniowa szyna 6 w kształcie litery „L” mocowana jest dolną powierzchnią 7 poprzez śruby 9 do płaskiej ramy dolnej 2. Analogicznie jest w szynie 5 będącej odbiciem lustrzanym szyny 6. Suwak 10 jest wykonany w większej tolerancji wokół wypustki 8 co pozwala luzom i mocowanemu do suwaka 10 kołkowi 11 na ustalanie pozycji quasi- koncentrycznej kulistym wybraniom 10a suwaka 10 do wypustki 8 zmniejszając tarcie w czasie ruchu ramy górnej 1 względem dolnej 2. Kołek 11 suwaka 10 łączony jest z płytą górną 1 za pomocą nakrętki 18. Dodatkowo w celu zniwelowania wolnych przestrzeni i tarcia pomiędzy kołkiem 11, a ramą górną 1 zastosowano tulejkę ślizgową 17. Tulejka ślizgowa 17 jest ustawiona osiowo z kołkiem 11. Suwaki 10 ustalają jedną część ramy górnej 1, wypustki 13a ustalają ruch przeciwległej części ramy górnej 1. Wypustki 13a poruszają się dzięki ślizgaczom 14 mocowanymi do wypustek 13a za pomocą śrub 9 po płycie dolnej 2. Ruch wypustek 13a ku górze jest ograniczany za pomocą prowadnic 3 i 4 tworzących tor ruchu w kształcie wycinka owalu. W celu uniknięcia nadmiernej akustyki pomiędzy wypustkami 13a, a prowadnicami 3 i 4 zastosowano gumowe wygłuszenia 16. W celu blokady krańcowych pozycji (kąty 0° i 90° toru ruchu) zastosowano owalne wycięcia 15 w ramie dolnej 2. W czasie ruchu ślizgaczy 14 po ramie dolnej 2 i dojściu do pozycji krańcowej ślizgacze 14 wsuwają się w wolną przestrzeń okienka 15 i tam pozostają ograniczone uniesioną płaszczyzną ramy dolnej 2. Mechanizm zostaje zablokowany w krańcowej pozycji, aż do mechanicznego ustawienia ramy górnej 1 z powrotem na ślizgaczach 14 na płaszczyźnie ramy dolnej 2. Rama dolna 2 jest łączona z meblem za pomocą nakrętek 19, a rama górna 1 łączy się z siedzeniem poprzez otwory 12.

Claims (4)

1. Mechanizm obrotowy siedziska mebla tapicerowanego składający się z dolnej i górnej płaszczyzny, znamienny tym, że składa się z prostokątnej ramy górnej (1) oraz ramy dolnej (2), przy czym do prostokątnej ramy górnej (1), na dwóch przylegających do siebie ramionach, na ich dolnej powierzchni, zamocowane są dwa suwaki (10) odpowiednio po jednym dla każdego ramienia, suwaki (10) na całej swej długości posiadają od dołu wzdłużne kuliste wybrania (10a) a na jednym z pozostałych ramion ramy górnej (1) znajduje się prostokątny wypust (13) w płaszczyźnie ramy górnej (1), do którego dolnej powierzchni zamocowane są wypustki (13a) ze ślizgaczami (14) natomiast rama dolna (2) jest pięcioramienna i posiada dwa szersze ramiona prostopadłe do siebie i dwa węższe ramiona usytuowane do siebie pod kątem ostrym, połączone piątym ramieniem i na ramionach usytuowanych do siebie pod kątem ostrym zamocowane są na ich górnych powierzchniach liniowe prowadnice (5) i (6) o przekroju poprzecznym w kształcie litery L z wzdłużnymi wypustkami (8) o profilu kołowym natomiast na szerszych ramionach ramy dolnej (2) znajdują się dwie łukowe prowadnice (3) i (4) odpowiednio po jednej dla każdego ramienia, ponadto na szerszych ramionach ramy dolnej (2) znajdują się dwa prostokątne okienka (15) odpowiednio po jednym dla każdego ramienia.

2. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że do suwaka (10) ramy górnej (1) zamocowany jest kołek (11).

3. Mechanizm według zastrz. 2, znamienny tym, że pomiędzy kołkiem (11) a ramą górną (1) znajduje się tulejka ślizgowa (17) ustawiona osiowo z kołkiem (11).

4. Mechanizm według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że pomiędzy wypustkami (13a) ramy górnej (1) a łukowymi prowadnicami (3) i (4) ramy dolnej (2) znajdują się gumowe wygłuszenia (16).