PL241035B1 - Pergola - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest pergola czyli konstrukcja nośna mająca wysokość kilku metrów nad poziomem terenu stanowiąca element podtrzymujący pnącza, najczęściej pnącza z kwiatami, przez co jest elementem upiększającym park lub inną część krajobrazu. Pergola jest utworzona z pionowych słupów połączonych ze sobą wzdłużnymi belkami a belki są ze sobą połączone poprzeczkami, stanowiącymi podparcie dla pnączy. Pergola charakteryzuje się tym, że wzdłużne belki (2) są usytuowane na różnych poziomach a łączące je poprzeczki (4) mają w przekroju poprzecznym, kształt zbliżony do litery „S” i są obrotowo zamocowane we wzdłużnych belkach (2) za pośrednictwem sworzni połączonych z napędem, a przy wzdłużnej belce (2) usytuowanej niżej jest zamocowana półotwarta rynna połączona z pionową rynną i zbiornikiem. Na sworzniach osadzone są zębate koła, na których nałożony jest łańcuch połączony z napędem.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest pergola czyli konstrukcja nośna mająca wysokość kilku metrów nad poziomem terenu stanowiąca element podtrzymujący pnącza, najczęściej pnącza z kwiatami, przez co jest elementem upiększającym park lub inną część krajobrazu.

Znana jest pergola utworzona z pionowych drewnianych słupów połączonych ze sobą wzdłużnymi drewnianymi belkami a belki są ze sobą połączone poprzeczkami, stanowiącymi podparcie dla pnączy. Poprzeczki są usytuowane w odstępach od siebie. Na poprzeczkach usytuowane są pnącza rozciągające się wzdłuż wzdłużnych drewnianych belek czyli wzdłuż pergoli. Jednakże taka konstrukcja pergoli nie stanowi zabezpieczenia przed opadami dla osób spacerujących pod pergolą.

Pergola, według wynalazku, jest utworzona z pionowych słupów połączonych ze sobą wzdłużnymi belkami a belki są ze sobą połączone poprzeczkami, stanowiącymi podparcie dla pnączy. Wzdłużne belki są usytuowane na różnych poziomach a różnica wysokości pomiędzy wzdłużnymi belkami tworzy pochylenie o wielkości od 0,5 - 5%, natomiast łączące je poprzeczki mają w przekroju poprzecznym, kształt zbliżony do litery „S” i są obrotowo zamocowane we wzdłużnych belkach za pośrednictwem sworzni połączonych z napędem. Pergola charakteryzuje się tym, że przy wzdłużnej belce usytuowanej niżej jest zamocowana półotwarta rynna połączona z pionową rynną i zbiornikiem usytuowanym pod ziemią, zaś na sworzniach osadzone są zębate koła na których nałożony jest łańcuch połączony z napędem, przy czym napęd stanowi elektryczny silnik złączony z przekładnią oraz połączony ze sterownikiem, natomiast pionowe słupy są usytuowane od strony wewnętrznej wzdłużnych belek i mają postać ażurową, przez co odpływowe pionowe rynny oraz napędowy silnik wraz przekładnią i sterownikiem umieszczone są wewnątrz pionowych słupów.

Pergola według wynalazku, mimo swojej prostej budowy, zabezpiecza nie tylko podparcie dla pnączy ale jednocześnie zabezpiecza przechodniów i turystów przed opadami. Ponadto konstrukcja pergoli pozwala na gromadzenie wody opadowej, która jest bardzo potrzebna dla roślin usytuowanych w otoczeniu pergoli. Skutek ten uzyskano poprzez zastosowanie obrotowych poprzeczek o specjalnych kształcie, które z jednej strony, w czasie opadów, są zamykane tworząc szczelną zaporę przed opadami, przez co turyści mogą schronić się w czasie deszczu, przy czym jednocześnie pozwalają na odprowadzenie tej opadowej wody do zbiornika. Ponadto odprowadzenie wody jest schowane w pionowych słupach, przez co nie jest narażone na uszkodzenie przez osoby niepowołane.

Pergola według wynalazku, jest bliżej objaśniona w przykładzie wykonania oraz na rysunkach, na których fig. 1 przedstawia pergolę w widoku bocznym, fig. 2 stanowi przekrój poprzeczny przez poprzeczki oraz czołowe belki, fig. 3 jest przekrojem poprzecznym przez pionowy słup, zaś fig. 4 ukazuje przekrój poprzeczny przez wzdłużną belkę.

Jak przedstawiono na fig. 1 do fig. 4 pergola jest utworzona z pionowych słupów 1 połączonych ze sobą wzdłużnymi belkami 2 oraz czołowymi belkami 3. Wzdłużne belki 2 są także ze sobą połączone poprzeczkami 4 stanowiącymi podparcie dla pnączy. Wzdłużne belki 2 są usytuowane na różnych poziomach przez co łączące je poprzeczki 4 mają pochylenie 1 %. Poprzeczki 4 mają w przekroju poprzecznym, kształt zbliżony do litery „S” co jest przedstawione na fig. 2 i są obrotowo zamocowane we wzdłużnych belkach 2 za pośrednictwem sworzni 5 osadzonych w tulejkach 6. Na sworzniach 5 osadzone są zębate koła 7 na których osadzony jest łańcuch 8 połączony z napędem 9. Napęd 9 stanowi elektryczny silnik złączony z przekładnią oraz połączony ze sterownikiem. W przypadku słonecznej pogody poprzeczki 4 są usytuowane z dala od siebie i mogą być w takiej pozycji jak przedstawiono na fig. 2. Jednakże w przypadku deszczu obsługa może przy użyciu pilota przekazać sygnał do sterownika który uruchomi silnik, który za pomocą przekładni, która ciągnąc za łańcuch 8 obraca zębate koła 7 osadzone na sworzniach 5. Obracające się sworznie 7 powodują obrót poprzeczek 4 przez co poprzeczki 4 mające specyficzny kształt zbliżony do litery „S” zahaczają o siebie zamykając górną powierzchnię pergoli oraz tworząc sztuczne rynny którymi spływa woda do faktycznej rynny 10 przymocowanej do wzdłużnej belki 2 usytuowanej niżej. W dalszej kolejności woda spływa z rynny 10 do pionowej rynny 11 umieszczonej wewnątrz pionowego słupa 1 a stamtąd do zbiornika umieszczonego pod ziemią i nie pokazanego na rysunkach. Połączenie rynny 10 z pionową rynną 11 dokonuje się poprzez odpowiednie wycięcie w pionowym słupie 1. Pionowe słupy 1 są mocowane w znany sposób przy pomocy śrub zakotwionych w betonowym fundamencie. Niewątpliwym jest, iż w betonowym fundamencie zapewniony jest odpowiedni kanał dla dalszej części rynny prowadzącej wodę do podziemnego zbiornika. Ponadto w przypadku gdy wzdłużna belka 2 ma zbyt grubą szerokość możliwe jest usytuowane pionowych słupów 1 od strony wewnętrznej wzdłużnych belek 2, przez co łatwiejsze jest wprowadzenie rynny 10 do wnętrza pionowego słupa 1 i połączenie jej z pionową rynną 11.

Claims (1)

1. Pergola utworzona z pionowych słupów połączonych ze sobą wzdłużnymi belkami a belki są ze sobą połączone poprzeczkami, stanowiącymi podparcie dla pnączy, przy czym wzdłużne belki są usytuowane na różnych poziomach a różnica wysokości pomiędzy wzdłużnymi belkami tworzy pochylenie o wielkości od 0,5 - 5%, natomiast łączące je poprzeczki mają w przekroju poprzecznym, kształt zbliżony do litery „S” i są obrotowo zamocowane we wzdłużnych belkach za pośrednictwem sworzni połączonych z napędem, znamienna tym, że przy wzdłużnej belce (2) usytuowanej niżej jest zamocowana półotwarta rynna (10) połączona z pionową rynną (11) i zbiornikiem usytuowanym pod ziemią, zaś na sworzniach (5) osadzone są zębate koła (7) na których nałożony jest łańcuch (8) połączony z napędem (9), przy czym napęd (9) stanowi elektryczny silnik złączony z przekładnią oraz połączony ze sterownikiem, natomiast pionowe słupy (1) są usytuowane od strony wewnętrznej wzdłużnych belek (2) i mają postać ażurową, przez co odpływowe pionowe rynny (11) oraz napędowy silnik wraz przekładnią i sterownikiem umieszczone są wewnątrz pionowych słupów (1).