PL237261B1

PL237261B1 - Nowe zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych

Info

Publication number: PL237261B1
Application number: PL419859A
Authority: PL
Inventors: Grażyna ŻAK; Leszek ZIEMIAŃSKI; Michał Wojtasik; Magdalena Żółty; Celina BUJAS; Jarosław Markowski; Roman Kempiński; Zbigniew PAĆKOWSKI
Original assignee: Inst Nafty I Gazu Panstwowy Inst Badawczy; Pachemtech Spolka Z Ograniczona Odpowiedzialnoscia
Priority date: 2016-12-16
Filing date: 2016-12-16
Publication date: 2021-03-22
Also published as: PL419859A1

Description

Opis wynalazku

DZIEDZINA TECHNIKI

Przedmiotem wynalazku jest nowe zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych.

STAN TECHNIKI

Stabilność oksydacyjna jest jedną z podstawowych właściwości eksploatacyjnych oznaczanych dla paliw przeznaczonych do silników i paliw opałowych, która określa tendencję paliwa do degradacji. Proces utleniania paliwa prowadzi do tworzenia się różnego rodzaju osadów, żywic i kwasów. Powstałe w wyniku procesu utleniania produkty mogą uszkadzać pompy paliwowe, blokować filtry i przewody paliwowe. Osadzając się na końcówkach wtryskiwaczy, zaburzają proces wtrysku paliwa. Kwaśne produkty utleniania przyczyniają się do degradowania elementów silnika, powodując zwiększoną korozję oraz szybkie niszczenie uszczelnień. Odporność na utlenianie paliw można zwiększyć, stosując przeciwutleniacze, które mogą być wprowadzone w formie dodatków uszlachetniających.

Autorzy zgłoszenia patentowego EP 2173838 opisali zastosowanie dodatku dyspergującego zawierającego azot w celu poprawy stabilności oksydacyjnej kompozycji paliwowych zawierających biodiesel. Dodatkiem tym są produkty otrzymywane w reakcji pochodnych poliizobutylenowych kwasów bursztynowych zawierających w łańcuchu poliizobutylenowym od 12 do 200 atomów węgla i masie cząsteczkowej od 500 do 2800 z polietylenoaminami zawierającymi od 1 do 8 grup aminowych w łańcuchu.

Autorzy wynalazku według patentu EP 2302020 (WO 2009/016400) ujawnili, że zastosowanie dodatku dyspergująco - stabilizującego w ilości 500 do 20000 ppm zapewnia doskonałą stabilność termooksydacyjną takich paliw węglowodorowych jak: biodiesel, olej napędowy, benzyna, paliwo lotnicze, paliwo żeglugowe, olej opałowy, ciężki olej opałowy, paliwo GTL (gas-to-liquid), paliwo CTL (coal-toliquid), paliwo BTL (biomass-to-liquid) oraz paliwo OTL (oil sands-to-liquid). Opisanym dodatkiem dyspergująco - stabilizującym jest produkt reakcji podstawionej pochodnej kwasu bursztynowego (np. podstawiony kwas, bezwodnik lub ester), o masie cząsteczkowej od 500 do 1500, i poliaminy z grupy: etylenodiamina, dietylenotriamina, trietylenotetramina, tetraetylenopentamina, pentaetylenoheksamina, heksaetylenoheptamina, dimetyloaminopropyloamina, aminoetyloetanoloamina oraz ich mieszaniny.

Autorzy zgłoszenia patentowego WO2009016400 opisali zastosowanie dodatku dyspergującego zawierającego azot w celu poprawy stabilności oksydacyjnej kompozycji paliwowych zawierających estry metylowe kwasów tłuszczowych (biodiesel). Dodatkiem tym są produkty otrzymywane w reakcji pochodnych poliizobutylenowych kwasów bursztynowych zawierających w łańcuchu poliizobutylenowym od 12 do 200 atomów węgla i masie cząsteczkowej od 500 do 2800 z polietylenoaminami zawierającymi od 1 do 8 grup aminowych w łańcuchu. Otrzymany dodatek dodawany był do paliwa w ilości od 190 do 250 mg/kg jako jedyny składnik lub w kompozycji dodatkowo zawierającej jeden z przeciwutleniaczy spośród: BHT, TBHQ, pirogalolu, pirokatecholu.

Autorzy zgłoszenia patentowego US 2005/0223627 opisali zastosowanie produktu reakcji alkilowanego bezwodnika bursztynowego z aminą pierwszorzędową, w którym łańcuch alkilowy zawiera 4 do 29 atomów węgla, jako dodatku zwiększającego stabilność termooksydacyjną paliw węglowodorowych, w szczególności do benzyn oraz frakcji jet.

Alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych są efektywnie działającymi substancjami aktywnymi o właściwościach detergentowo-dyspergujących i stosuje się je jako składnik pakietu dodatków do paliw węglowodorowych silnikowych i opałowych - zgłoszenie patentowe P.413866, nie opublikowane w dacie wniesienia niniejszego zgłoszenia.

Przedmiotem polskiego zgłoszenia patentowego o numerze P.413867, nie opublikowanego w dacie wniesienia niniejszego zgłoszenia, jest sposób wytwarzania alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych z bezwodnika alkenylobursztynowego i polialkylenopoliamin, w którym polialkylenopoliaminy acyluje się bezwodnikiem alkenylobursztynowym o masie cząsteczkowej od 750 do 2500 Daltonów, przy zachowaniu takiego stosunku reagentów, że na 1,0 mol polialkylenopoliaminy przypada od 1,0 do 3,0 moli bezwodnika alkenylobursztynowego, przy czym reakcję acylowania prowadzi się w rozpuszczalniku węglowodorowym w czasie od 2 do 5 godzin, w podwyższonej temperaturze, pod zmniejszonym ciśnieniem, w atmosferze azotu lub innego gazu obojętnego, wobec kwasu szczawiowego lub kwasu octowego lub bezwodnika kwasu octowego jako katalizatora imidyzacji, odbierając wodę reakcyjną, a po zakończeniu acylowania mieszaninę poreakcyjną poddaje się procesowi termicznego kondycjonowania w zakresie temperatur od 50 do 130°C, który to

PL 237 261 B1 sposób charakteryzuje się tym, że proces termicznego kondycjonowania prowadzi się w obecności nieorganicznego lub organicznego związku zawierającego co najmniej jedną grupę hydroksylową jako katalizatora, przy czym kondycjonowanie prowadzi się do momentu uzyskania integracji sygnałów protonów w widmie 1HNMR w zakresie 3,0-4,0 ppm pochodzących od ugrupowań imidowych (CH2-N-imidowe) i amidowych (CH2-NH-amidowe) w stosunku do integracji sygnałów protonów winylowych w zakresie 4,4-5,6 ppm (integracja jednostkowa) wynoszącej od 2,0 do 3,5, korzystnie od 2,5 do 3,0 oraz równocześnie przy zachowaniu stosunku intensywności sygnału przy około 3,60 ppm do intensywności sygnału przy około 3,30 ppm, wynoszącego od 1:1,5 do 1:3,5, korzystnie od 1:2,0 do 1:2,5.

Korzystnie w reakcji acylowania jako bezwodnik alkenylobursztynowy stosuje się produkty reakcji enowych polibutenów i/lub poliizobutenów z bezwodnikiem maleinowym, przy czym tak wytworzony bezwodnik alkenylobursztynowy charakteryzuje się tym, że stosunek molowy polibutenu i/lub poliizobutenu do bezwodnika bursztynowego wynosi 1,0:1,2, korzystnie 1,0:1,1, a stosowany do wytwarzania bezwodnika enowy polibuten i/lub poliizobuten, korzystnie wysoce reaktywny, otrzymywany jest metodą bez stosowania katalizatora zawierającego chlor, natomiast jako aminy stosuje się polialkylenopoliaminy o strukturze liniowej lub rozgałęzionej, korzystnie dietylenotriaminę lub trietylenotetraaminę lub tetraetylenopentaaminę lub pentaetylenoheksaaminę lub ich mieszaniny.

Korzystnie reakcję acylowania prowadzi się w zakresie temperatur od 80 do 95°C, korzystnie od 80-90°C, przez okres od 3 do 4 godzin przy zachowaniu takiego stosunku reagentów, że na 1,0 mol polialkylenopoliaminy przypada od 1,0 do 1,2 mola bezwodnika alkenylobursztynowego, natomiast stężenie katalizatora imidyzacji wynosi od 0,0075 do 0,015 mola na 1 mol bezwodnika alkenylobursztynowego.

Korzystnie reakcję acylowania prowadzi się w toluenie.

Korzystnie proces termicznego kondycjonowania mieszaniny uzyskanej po zakończeniu acylowania prowadzi się w zakresie temperatur od 70 do 100°C, a ilość nieorganicznego lub organicznego związku zawierającego co najmniej jedną grupę hydroksylową wynosi od 0,5% (m/m) do 5% (m/m), korzystnie od 1,5% (m/m) do 2,5% (m/m), przy czym jako rzeczony nieorganiczny lub organiczny związek zawierający co najmniej jedną grupę hydroksylową stosuje się jeden związek wybrany z grup od a) do g), lub ich dowolną mieszaninę:

a) roztwory wodne wodorotlenków metali alkalicznych, wodorotlenków metali ziem alkalicznych, wodorotlenków amfoterycznych;

b) roztwory wodne hydroksosoli;

c) woda;

d) alkohole liniowe lub cykliczne, monohydroksylowe lub polihydroksylowe o ilości atomów węgla w cząsteczce od 2 do 18, korzystnie od 3 do 5 oraz zawartości grup hydroksylowych w cząsteczce od 1 do 4, korzystnie od 1 do 2;

e) polioksyalkilenowane pochodne alkilofenoli z podstawnikiem alkilowym o strukturze łańcuchowej prostej lub rozgałęzionej, zawierające w podstawniku i w cząsteczkach oksyalkilenu łącznie od 12 do 28 atomów węgla;

f) eteroalkohole, korzystnie alkoholi pierwszorzędowych lub drugorzędowych o ilości atomów węgla w cząsteczce od 2 do 18, korzystnie od 3 do 5 i ilości grup eterowych od 10 do 25;

g) aminoalkohole o zawartości grup hydroksylowych w cząsteczce od 1 do 4, korzystnie od 1 do 2 oraz zawartości atomów azotu w cząsteczce od 1 do 6, korzystnie od 2 do 4.

Korzystnie jako nieorganiczny lub organiczny związek zawierający co najmniej jedną grupę hydroksylową stosuje się roztwory wodne wodorotlenków metali alkalicznych lub alkohole liniowe, monohydroksylowe o ilości atomów węgla w cząsteczce od 2 do 18, korzystnie od 3 do 5.

ISTOTA WYNALAZKU

Nieoczekiwanie stwierdzono, że alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wykazują korzystne właściwości przeciwutleniające i mogą być stosowane jako skuteczne dodatki przeciwutleniające i stabilizujące do paliw.

Istotą wynalazku jest zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup amidowych i amidowych, które wytworzone są sposobem, w którym polialkylenopoliaminy acyluje się bezwodnikiem alkenylobursztynowym o masie cząsteczkowej od 750 do 2500 Daltonów, przy zachowaniu takiego stosunku reagentów, że na 1,0 mol polialkylenopoliaminy przypada od 1,0 do 3,0 moli bezwodnika alkenylobursztynowego, przy czym reakcję acylowania prowadzi się w rozpuszczalniku węglowodorowym w czasie od 2 do 5 godzin, w podwyższonej temperaturze, pod zmniejszonym ciśnieniem, w atmosferze azotu lub innego gazu obojętnego, wobec kwasu szczawiowego lub kwasu octowego lub bezwodnika kwasu octowego jako katalizatora imidyzacji, odbierając wodę reakcyjną a po

PL 237 261 B1 zakończeniu acylowania mieszaninę poreakcyjną poddaje się procesowi termicznego kondycjonowania w zakresie temperatur od 50 do 130°C, który to proces termicznego kondycjonowania prowadzi się w obecności nieorganicznego lub organicznego związku zawierającego co najmniej jedną grupę hydroksylową, jako katalizatora, przy czym proces termicznego kondycjonowania prowadzi się do momentu uzyskania integracji sygnałów protonów w widmie 1HNMR w zakresie 3,0-4,0 ppm pochodzących od ugrupowań imidowych (CH2-N-imidowe) i amidowych (CH2-NH-amidowe) w stosunku do integracji sygnałów protonów winylowych w zakresie 4,4-5,6 ppm (integracja jednostkowa) wynoszącej od 2,0 do 3,5, oraz równocześnie przy zachowaniu stosunku intensywności sygnału przy około 3,60 ppm do intensywności sygnału przy około 3,30 ppm, wynoszącego od 1:1,5 do 1:3,5, jako dodatków przeciwutleniających do paliw.

Korzystne jest zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, które wytworzone są sposobem, w którym proces termicznego kondycjonowania mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania prowadzi się do momentu uzyskania integracji sygnałów protonów w widmie 1HNMR w zakresie 3,0-4,0 ppm pochodzących od ugrupowań imidowych (CE2-N-imidowe) i amidowych (CH2-NH-amidowe) w stosunku do integracji sygnałów protonów winylowych w zakresie 4,4-5,6 ppm (integracja jednostkowa) wynoszącej od 2,5 do 3,0 oraz równocześnie przy zachowaniu stosunku intensywności sygnału przy około 3,60 ppm do intensywności sygnału przy około 3,30 ppm, wynoszącego od 1:2,0 do 1:2,5.

Preferowane jest zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, które wytworzone są sposobem, w którym w reakcji acylowania jako bezwodnik alkenylobursztynowy stosuje się produkty reakcji enowych polibutenów i/lub poliizobutenów z bezwodnikiem maleinowym, przy czym tak wytworzony bezwodnik alkenylobursztynowy charakteryzuje się tym, że stosunek molowy polibutenu i/lub poliizobutenu do bezwodnika bursztynowego wynosi 1,0:1,2, a stosowany do wytwarzania bezwodnika enowy polibuten i/lub poliizobuten, zwłaszcza wysoce reaktywny, otrzymywany jest metodą bez stosowania katalizatora zawierającego chlor, natomiast jako aminy stosuje się polialkylenopoliaminy o strukturze liniowej lub rozgałęzionej.

Korzystne jest zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, które wytworzone są sposobem, w którym użyty w reakcji acylowania bezwodnik alkenylobursztynowy charakteryzuje się tym, że stosunek molowy polibutenu i/lub poliizobutenu do bezwodnika bursztynowego wynosi 1,0:1,1, natomiast jako aminy stosuje się dietylenotriaminę lub trietylenotetraaminę lub tetraetylenopentaaminę lub pentaetylenoheksaaminę lub ich mieszaniny.

Korzystne jest zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzonych sposobem, w którym reakcję acylowania prowadzi się w zakresie temperatur od 80 do 95°C, przez okres od 3 do 4 godzin przy zachowaniu takiego stosunku reagentów, że na 1,0 mol polialkylenopoliaminy przypada od 1,0 do 1,2 mola bezwodnika alkenylobursztynowego, natomiast stężenie katalizatora imidyzacji wynosi od 0,0075 do 0,015 mola na 1 mol bezwodnika alkenylobursztynowego.

Korzystne jest także zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzonych sposobem, w którym reakcję acylowania prowadzi się w zakresie temperatur od 80 do 90°C.

Korzystne jest zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzonych sposobem, w którym reakcję acylowania prowadzi się w toluenie.

Preferowane jest również zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, które wytworzone są sposobem, w którym proces termicznego kondycjonowania mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania prowadzi się w zakresie temperatur od 70 do 100°C, a ilość nieorganicznego lub organicznego związku zawierającego co najmniej jedną grupę hydroksylową wynosi od 0,5% (m/m) do 5% (m/m) w stosunku do masy mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania.

Szczególnie preferowane jest zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, które wytworzone są sposobem, w którym w procesi e termicznego kondycjonowania mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania stosuje się od 1,5% (m/m) do 2,5% (m/m) nieorganicznego lub organicznego związku zawierającego co najmniej jedną grupę hydroksylową.

Według korzystnej wersji zastosowania alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych otrzymywane są sposobem, w którym w procesie termicznego kondy

PL 237 261 B1 cjonowania mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania jako nieorganiczny lub organiczny związek zawierający co najmniej jedną grupę hydroksylową stosuje się jeden związek wybrany z grup od a) do g), lub ich dowolną mieszaninę:

b) roztwory wodne hydroksosoli;

c) woda;

d) alkohole liniowe lub cykliczne, monohydroksylowe lub polihydroksylowe o ilości atomów węgla w cząsteczce od 2 do 18 oraz zawartości grup hydroksylowych w cząsteczce od 1 do 4;

f) eteroalkohole, korzystnie alkoholi pierwszorzędowych lub drugorzędowych o ilości atomów węgla w cząsteczce od 2 do 18 i ilości grup eterowych od 10 do 25;

g) aminoalkohole o zawartości grup hydroksylowych w cząsteczce od 1 do 4 oraz zawartości atomów azotu w cząsteczce od 1 do 6.

Korzystne jest zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, które wytworzone są sposobem, w którym w procesie termicznego kondycjonowania mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania jako związki z grupami hydroksylowymi stosuje się alkohole z grupy d) o ilości atomów węgla w cząsteczce od 3 do 5 oraz zawartości grup hydroksylowych w cząsteczce od 1 do 2, eteroalkohole z grupy f) o ilości atomów węgla w cząsteczce od 3 do 5 i amino-alkohole z grupy g) o zawartości grup hydroksylowych w cząsteczce od 1 do 2 oraz zawartości atomów azotu w cząsteczce od 2 do 4.

Korzystne jest ponadto zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, które wytworzone są sposobem, w którym w procesie termicznego kondycjonowania mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania jako nieorganiczny lub organiczny związek zawierający co najmniej jedną grupę hydroksylową stosuje się roztwory wodne wodorotlenków metali alkalicznych lub alkohole liniowe, monohydroksylowe o ilości atomów węgla w cząsteczce od 2 do 18.

Korzystne jest także zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, które wytworzone są sposobem, w którym w procesie termicznego kondycjonowania mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania jako organiczny związek zawierający co najmniej jedną grupę hydroksylową stosuje się alkohole liniowe, monohydroksylowe o ilości atomów węgla w cząsteczce od 3 do 5.

Użyty w opisie niniejszego wynalazku termin „nieorganiczny lub organiczny związek zawierający co najmniej jedną grupę hydroksylową” oznacza związek chemiczny zawierający co najmniej jedną grupę hydroksylową lub wodny roztwór związku chemicznego zawierającego co najmniej jedną grupę hydroksylową.

Ilość użytego w etapie kondycjonowania nieorganicznego lub organicznego związku zawierającego co najmniej jedną grupę hydroksylową podana jest w % masowych w stosunku do masy mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu etapu acylowania.

Okazało się w trakcie badań, że zastosowanie w paliwach silnikowych alkenylobursztynoimidoamidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych jako dodatków detergentowo-dyspergujących wykazujących korzystne, zdecydowanie lepsze właściwości detergentowo-dyspergujące od innych znanych ze stanu techniki związków alkenylobursztynoimidowych i alkenylobursztynoimido-amidowych dodatkowo poprawia stabilność oksydacyjną paliw w badaniu wg PN-EN 15751 oraz w badaniu wg PN-EN 16091 wykazując skuteczność zbliżoną do dodatków kom ercyjnych takich jak tert-butyloalkilofenole lub tert-alkilohydrochinony. Możliwość zastosowania w paliwach tych samych substancji jako skutecznych dodatków detergentowo-dyspergujących oraz przeciwutleniających i stabilizujących powoduje znaczne obniżenie kosztów związanych z zapewnieniem tych właściwości paliwa na odpowiednim poziomie w stosunku do konieczności stosowania zarówno dodatków detergentowo-dyspergujących jak również dodatkowo innych substancji jako dodatków przeciwutleniających i stabilizujących.

Niniejszy wynalazek zilustrowano przykładami wykonania od 1 do 14, ilustrującymi ocenę właściwości użytkowych alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych w próbach testowych, nie można ich zatem traktować za ograniczenie istoty wynalazku, ponieważ mają one jedynie ilustracyjny charakter.

PL 237 261 B1

PRZYKŁADY

P r z y k ł a d 1 (porównawczy)

Wytworzono alkenylobursztynoimid sposobem według wynalazku objętego patentem PL 147691, dla celów badań porównawczych.

Do szklanego reaktora zaopatrzonego w mieszadło mechaniczne, chłodnicę z nasadką azeotropową i płaszcz grzejny wprowadzono 1000 g bezwodnika alkenylobursztynowego o nazwie handlowej ERD751® (RE Specialty Chemicals) i ogrzano do temperatury 90°C, dopuszczono mały strumień azotu i dozowano 49 g tetraetylenopentaaminy, następnie podwyższono temperaturę mieszaniny reakcyjnej do 120°C i dodano 2 g kwasu szczawiowego, obniżono ciśnienie w układzie reakcyjnym do 53,2 kPa i podwyższono temperaturę do 160°C utrzymując ją przez 3,5 h, wydzielającą się w reakcji wodę odbierano przy pomocy strumienia azotu. Po zakończeniu reakcji dodano 500 g oleju mineralnego o lepkości 10 mm²/s w temperaturze 100°C. Otrzymany produkt reakcji zawierał 1,2% (m/m) azotu.

P r z y k ł a d 2

Wytworzono alkenylobursztynoimido-amid o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych sposobem według zgłoszenia P.413867.

Do szklanego reaktora zaopatrzonego w mieszadło mechaniczne, chłodnicę z nasadką azeotropową i płaszcz grzejny wprowadzono 59,5 g bezwodnika alkenylobursztynowego o nazwie handlowej ERD751® (RE Specialty Chemicals), 10,4 g tetraetylenopentaaminy o temperaturze wrzenia 190-240°C (przy ciśnieniu 20 mbar), 30 cm³ toluenu oraz 0,1 g kwasu szczawiowego. Mieszaninę reakcyjną podgrzano do temperatury 90°C i mieszano przez 3 godziny pod zmniejszonym ciśnieniem. Odbierano azeotropowo wodę wydzielającą się z reakcji. Otrzymany produkt reakcji o liczbie kwasowej 0,89 mg KOH/g oraz całkowitej liczbie zasadowej 119,42 mg KOH/g zawierał około 70% (m/m) imidu kwasu alkenylobursztynowgo o charakterystycznym paśmie w widmie w podczerwieni pochodzącym od drgań rozciągających wiązań C=O imidu przy 1703 cm^-1.

Do otrzymanego jak wyżej produktu reakcji wprowadzono alkohol heksylowy w stosunku wagowym produktu do alkoholu równym 40:1. Mieszaninę ujednorodniono poprzez intensywne mieszanie w łaźni ultradźwiękowej. Mieszaninę poddano termicznemu kondycjonowaniu w temperaturze 100°C. Proces monitorowano poprzez rejestrację widm za pomocą spektroskopii 1HNMR. Proces zakończono po 24 godzinach, gdy osiągnięto oczekiwaną integrację sygnałów w zakresie 3,0-4,0 ppm, pochodzących od ugrupowań imidowych (CH2-N-imidowe) i amidowych (CH2-NH-amidowe), w stosunku do integracji sygnałów protonów winylowych, wynoszącą 2,51 oraz stosunek intensywności sygnału przy 3,60 ppm do intensywności sygnału przy 3,30 ppm wynoszący 1:2,1. Produkt, to jest alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, oczyszczono poprzez oddestylowanie alkoholu pod zmniejszonym ciśnieniem. Podczas destylacji oddestylowany został również toluen, którego ubytek uzupełniono świeżą porcją, celem uzyskania odpowiedniej lepkości produktu, skutkującej łatwością manipulacji.

P r z y k ł a d 3

Do szklanego reaktora zaopatrzonego w mieszadło mechaniczne, chłodnicę z nasadką azeotropową i płaszcz grzejny wprowadzono 59,5 g bezwodnika alkenylobursztynowego o nazwie handlowej ERD751® (RE Specialty Chemicals), 10,4 g tetraetylenopentaaminy o temperaturze wrzenia 190-240°C (przy ciśnieniu 20 mbar), 30 cm³ toluenu oraz 0,1 g kwasu szczawiowego. Mieszaninę reakcyjną podgrzano do temperatury 90°C i mieszano przez 3 godziny pod zmniejszonym ciśnieniem. Odbierano azeotropowo wodę wydzielającą się z reakcji. Otrzymany produkt reakcji o liczbie kwasowej 0,89 mg KOH/g oraz całkowitej liczbie zasadowej 119,42 mg KOH/g zawierał około 70% (m/m) imidu kwasu alkenylobursztynowego o charakterystycznym paśmie w widmie w podczerwieni pochodzącym od drgań rozciągających wiązań C=O imidu przy 1703 cm^-1.

Do otrzymanego jak wyżej produktu reakcji wprowadzono wodę demineralizowaną w stosunku wagowym produktu do wody równym 40:1. Mieszaninę ujednorodniono poprzez intensywne mieszanie w łaźni ultradźwiękowej. Mieszaninę poddano termicznemu kondycjonowaniu w temperaturze 85°C. Proces monitorowano poprzez rejestrację widm za pomocą spektroskopii 1HNMR. Proces zakończono po 48 godzinach, gdy osiągnięto oczekiwaną integrację sygnałów w zakresie 3,0-4,0 ppm pochodzących od ugrupowań imidowych (CH2-N-imidowe) i amidowych (CH2-NH-amidowe), w stosunku do integracji sygnałów protonów winylowych wynoszącą 2,79 oraz stosunek intensywności sygnału przy

PL 237 261 Β1

3,60 ppm do intensywności sygnału przy 3,30 ppm wynoszący 1:2,1. Produkt, to jest alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, oczyszczono poprzez trzykrotne przemycie wodą destylowaną, a następnie oddestylowanie resztek wody pod zmniejszonym ciśnieniem. Podczas destylacji oddestylowany został również toluen, którego ubytek uzupełniono świeżą porcją celem uzyskania odpowiedniej lepkości produktu, skutkującej łatwością manipulacji.

Przykład 4

Do szklanego reaktora zaopatrzonego w mieszadło mechaniczne, chłodnicę z nasadką azeotropową i płaszcz grzejny wprowadzono 59,5 g bezwodnika alkenylobursztynowego o nazwie handlowej ERD751® (RE Specialty Chemicals), 10,4 g tetraetylenopentaaminy o temperaturze wrzenia 190-240°C (przy ciśnieniu 20 mbar), 30 cm³ toluenu oraz 0,1 g kwasu szczawiowego. Mieszaninę reakcyjną podgrzano do temperatury 90°C i mieszano przez 3 godziny pod zmniejszonym ciśnieniem. Odbierano azeotropowo wodę wydzielającą się z reakcji. Otrzymany produkt reakcji o liczbie kwasowej 0,89 mg KOH/g oraz całkowitej liczbie zasadowej 119,42 mg KOH/g zawierał około 70% (m/m) imidu kwasu alkenylobursztynowgo o charakterystycznym paśmie w widmie w podczerwieni pochodzącym od drgań rozciągających wiązań C=O imidu przy 1703 cm'¹.

Do otrzymanego jak wyżej produktu reakcji wprowadzono 3% (m/m) wodny roztwór wodorotlenku sodu w stosunku wagowym produktu do roztworu wodorotlenku sodu równym 65:1. Mieszaninę ujednorodniono poprzez intensywne mieszanie w łaźni ultradźwiękowej. Mieszaninę poddano termicznemu kondycjonowaniu w temperaturze 70°C. Proces monitorowano poprzez rejestrację widm za pomocą spektroskopii ¹HNMR. Proces zakończono po 52 godzinach, gdy osiągnięto oczekiwaną integrację sygnałów w zakresie 3,0-4,0 ppm pochodzących od ugrupowań imidowych (CH2-N-imidowe) i amidowych (CH2-NH-amidowe), w stosunku do integracji sygnałów protonów winylowych wynoszącą 2,83 oraz stosunek intensywności sygnału przy 3,60 ppm do intensywności sygnału przy 3,30 ppm wynoszący 1:2,2. Produkt, to jest alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, oczyszczono poprzez trzykrotne przemycie wodą destylowaną, a następnie oddestylowanie resztek wody pod zmniejszonym ciśnieniem. Podczas destylacji oddestylowany został również toluen, którego ubytek uzupełniono świeżą porcją celem uzyskania odpowiedniej lepkości produktu, skutkującej łatwością manipulacji.

Przykład 5

Przeprowadzono badania struktury za pomocą spektroskopii ¹H NMR dla produktów z przykładów 2, 3 i 4. Widma rejestrowane były na spektrometrze Bruker Avance III 600 MHz, w roztworach w chloroformie-D6. Obróbka widm obejmowała transformatę Fouriera FID (z ang.: Free Induction Decay sygnał zaniku swobodnych precesji), ręczne fazowanie widm, korekcję linii bazowej przy wykorzystaniu algorytmu Whittakera oraz kalibrowanie widm na sygnał resztkowy rozpuszczalnika (ze względu na niską zawartość TMS [tetrametylosilan] w stosowanym rozpuszczalniku), przyjmując położenie sygnału od chloroformu-D6 w widmach ¹H NMR na 7,26 ppm.

Analizie poddano integracje sygnałów pochodzących od ugrupowań imidowych (CH2-N-imidowe) i amidowych (CH2-NH-amidowe) (3,0-4,0 ppm) w stosunku do integracji sygnałów protonów winylowych w zakresie 4,4-5,6 ppm (integracja jednostkowa) oraz stosunek intensywności sygnału przy 3,60 ppm do intensywności sygnału przy około 3,30 ppm. Wyniki zawarto w Tablicy 1.

Tablica 1. Wyniki analizy integracji sygnałów w widmach ¹HNMR

Lp.	Integracja sygnałów w zakresie 3,0 - 4,0 ppm w stosunku do integracji sygnałów protonów winylowych w zakresie 4,4 · 5,6 ppm	Stosunek intensywności sygnału przy około 3,60 ppm do intensywności sygnału przy około 3,30 ppm
Produkt z przykładu 2	2,51	1:2,1
Produkt z przykładu 3	2,79	1:2,1
Produkt z przykładu 4	2,83	1:2,2

PL 237 261 Β1

Przykład 6

Produkt z przykładu 1 wprowadzono w ilości 50 mg/kg, w przeliczeniu na substancję aktywną, do oleju napędowego zawierającego 7% (WV) FAMĘ o właściwościach przedstawionych w Tablicy 2.

Tablica 2

Lp.	Właściwość	Jednostka	Wyniki badań
1	Liczba cetanowa	-	53,4
2	Skład frakcyjny do temperatury 250°C destyluje do temperatury 350°C destyluje 95% (V/V) destyluje do temperatury	% (W °C	35,1 94,3 352,6
3	Gęstość w temperaturze 15°C	kg/m³	840,3
4	Zawartość siarki	mg/kg	7,1

Przykład 7

Produkt z przykładu 2 wprowadzono w ilości 50 mg/kg, w przeliczeniu na substancję aktywną do oleju napędowego o właściwościach przedstawionych w Tablicy 2.

Przykład 8

Produkt z przykładu 3 wprowadzono w ilości 50 mg/kg, w przeliczeniu na substancję aktywną do oleju napędowego o właściwościach przedstawionych w Tablicy 2.

Przykład 9

Produkt z przykładu 4 wprowadzono w ilości 50 mg/kg, w przeliczeniu na substancję aktywną do oleju napędowego o właściwościach przedstawionych w Tablicy 2.

Przykład 10

Uszlachetniony olej napędowy jak w przykładach 6, 7, 8 i 9 poddano badaniu właściwości detergentowych według metody CEC F-23-01. Badania wykonano w silniku Peugeot XUD 9. Miarą skuteczności działania substancji detergentowej wprowadzonej do oleju napędowego jest stopień zakoksowania rozpylaczy paliwa, który jest wyrażany przez spadek przepływu powietrza przez rozpylacz, przy wzniosie iglicy rozpylacza 0,1 mm, przed i po zakończeniu testu. Parametr ten obliczany jest jako procentowa różnica spadku przepływu powietrza przez rozpylacz, co oznacza, iż jego wyższe wartości liczbowe należy interpretować jako gorsze właściwości detergentowe badanego paliwa. Wyniki badań przedstawiono w Tablicy 3.

Tablica 3. Wyniki badań właściwości detergentowych w silniku Peugeot XUD 9.

Lp.	Badane paliwo	Spadek przepływu powietrza przez rozpylacz w (%)
1	Olej napędowy z Tablicy 2	77
2	Olej napędowy uszlachetniony jak w przykładzie 6	63
3	Olej napędowy uszlachetniony jak w przykładzie 7	44
4	Olej napędowy uszlachetniony jak w przykładzie 8	51
5	Olej napędowy uszlachetniony jak w przykładzie 9	48

Przykład 11 (porównawczy)

Produkt komercyjny zawierający 2,6-ditert-butylo-4-metylofenol wprowadzono w ilości 50 mg/kg do oleju napędowego o właściwościach przedstawionych w Tablicy 2.

PL 237 261 Β1

Przykład 12 (porównawczy)

Produkt komercyjny zawierający 2,5-ditert-butylo-hydrochinon wprowadzono w ilości 50 mg/kg do oleju napędowego o właściwościach przedstawionych w Tablicy 2.

Przykład 13

Uszlachetniony olej napędowy jak w przykładach 6, 7, 8, 9, 11 i 12 poddano badaniu stabilności oksydacyjnej wg PN-EN 15751 „Paliwa silnikowe - estry metylowe kwasów tłuszczowych (FAME) jako paliwo lub komponent paliwa do silników Diesla - Oznaczanie stabilności oksydacyjnej w teście przyspieszonego utleniania”. Badanie polegało na absorpcji w wodzie lotnych produktów utleniania paliwa oraz pomiarze jej przewodności właściwej. Próbkę paliwa umieszczano w probówce testowej, którą podgrzewano do temperatury 110°C i przepuszczano przez nią powietrze w ilości 10 dm³/h. Lotne produkty utleniania próbki absorbowano były w naczyniu pomiarowym wypełnionym wodą destylowaną. W trakcie testu mierzono przewodność wody. Czas potrzebny do uzyskania gwałtownego wzrostu przewodności właściwej był miarą odporności próbki paliwa na utlenianie. Wyniki badań przedstawiono w Tablicy 4.

Tablica 4. Wyniki badań stabilności oksydacyjnej wg PN-EN 15751.

Próbka	Zawartość produktu w paliwie, mg/kg	Wynik badania wg PN-EN 15751, h	Zmiana w stosunku do paliwa z Tablicy 2, %
Paliwo o właściwościach z Tablicy 2	-	31,1	-
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 6 (porównawczy)	50	30,3	-2,6
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 7	48,4	55,6
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 8	44,3	42,4
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 9	46,8	50,5
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 11 (porównawczy)	45,5	46,3
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 12 (porównawczy)	43,5	39,9

Alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone sposobem według zgłoszenia P.413867, stosowane na poziomie dozowania 50 mg/kg paliwa, poprawiają stabilność oksydacyjną paliwa (badanie wg PN-EN 15751) w zakresie od około 42 do około 56%, wykazując skuteczność zbliżoną do dodatków komercyjnych, natomiast produkty acylowania polialkylenopoliamin bezwodnikiem alkenylobursztynowym, otrzymane sposobem według wynalazku objętego patentem PL 147691, nie wpływają na zmianę tego parametru o więcej niż wynosi błąd pomiaru.

Przykład 14

Uszlachetniony olej napędowy jak w przykładach 6, 7, 8, 9, 11 i 12 poddano badaniu stabilności oksydacyjnej według PN-EN 16091 „Ciekłe produkty naftowe - średnie destylaty, estry metylowe kwasów tłuszczowych (FAME) i ich mieszanki - Oznaczenie stabilności oksydacyjnej w teście przyspieszonego utleniania w małej skali”. Badanie polegało na pomiarze zmian ciśnienia w szczelnie zamkniętym

PL 237 261 Β1 naczyniu testowym, do którego wprowadzano 5 ml badanej próbki, a następnie, tlen do uzyskania ciśnienia 700 kPa ± 5 kPa (w temperaturze otoczenia). Zbiornik ciśnieniowy wraz z próbką, podgrzewano do temperatury 140°C. Ciśnienie w naczyniu było rejestrowane w odstępach 1 s do osiągnięcia punktu końcowego czyli spadku ciśnienia o 10% w stosunku do najwyższej jego wartości. Wynikiem badania był czas jaki upłynął od początku testu tj. od momentu osiągnięcia przez próbkę temperatury 140°C do chwili spadku ciśnienia wewnątrz naczynia testowego o 10%. Wyniki badań przedstawiono w Tablicy 5.

Tablica 5. Wyniki badań stabilności oksydacyjnej wg PN-EN 16091.

Próbka	Zawartość produktu w paliwie, mg/kg	Wynik badania wg PN-EN 16091, h	Zmiana w stosunku do paliwa z Tablicy 2, %
Paliwo o właściwościach z Tablicy 2	-	57	-
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 6 (porównawczy)	50	58	1,8
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 7	77	35,1
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 8	73	28,1
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 9	77	35,1
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 11 (porównawczy)	72	26,3
Paliwo uszlachetnione jak w przykładzie 12 (porównawczy)	73	28,1

Alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone sposobem według zgłoszenia P.413867, stosowane na poziomie dozowania 50 mg/kg paliwa, poprawiają stabilność oksydacyjną paliwa (badanie wg PN-EN 16091) w zakresie od około 28 do około 35%, wykazując skuteczność zbliżoną do dodatków komercyjnych, natomiast produkty acylowania polialkylenopoliamin bezwodnikiem alkenylobursztynowym, otrzymane sposobem według wynalazku objętego patentem PL 147691, nie wpływają na zmianę tego parametru o więcej niż wynosi błąd pomiaru.

W powyższych przykładach wykazano działanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych według wynalazku P.413867 poprawiające stabilność oksydacyjną paliw silnikowych oraz udowodniono ich przemysłową stosowalność.

Claims

1. Zastosowanie alkenylobursztynoimido-amidów o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych, które wytworzone są sposobem, w którym polialkylenopoliaminy acyluje się bezwodnikiem alkenylobursztynowym o masie cząsteczkowej od 750 do 2500 Daltonów, przy zachowaniu takiego stosunku reagentów, że na 1,0 mol polialkylenopoliaminy przypada od 1,0 do 3,0 moli bezwodnika alkenylobursztynowego, przy czym reakcję acylowania prowadzi się w rozpuszczalniku węglowodorowym w czasie od 2 do 5 godzin, w podwyższonej temperaturze, pod zmniejszonym ciśnieniem, w atmosferze azotu lub innego gazu obojętnego, wobec

PL 237 261 B1 kwasu szczawiowego lub kwasu octowego lub bezwodnika kwasu octowego jako katalizatora imidyzacji, odbierając wodę reakcyjną, a po zakończeniu acylowania mieszaninę poreakcyjną poddaje się procesowi termicznego kondycjonowania w zakresie temperatur od 50 do 130°C, który to proces termicznego kondycjonowania prowadzi się w obecności nieorganicznego lub organicznego związku zawierającego co najmniej jedną grupę hydroksylową, jako katalizatora, przy czym proces termicznego kondycjonowania prowadzi się do momentu uzyskania integracji sygnałów protonów w widmie 1HNMR w zakresie 3,0-4,0 ppm pochodzących od ugrupowań imidowych (CH2-N-imidowe) i amidowych (CH2-NH-amidowe) w stosunku do integracji sygnałów protonów winylowych w zakresie 4,4-5,6 ppm (integracja jednostkowa) wynoszącej od 2,0 do 3,5, oraz równocześnie przy zachowaniu stosunku intensywności sygnału przy około 3,60 ppm do intensywności sygnału przy około 3,30 ppm, wynoszącego od 1:1,5 do 1:3,5, jako dodatków przeciwutleniających do paliw.

2. Zastosowanie według zastrz. 1, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym proces termicznego kondycjonowania mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania prowadzi się do momentu uzyskania integracji sygnałów protonów w widmie 1HNMR w zakresie 3,0-4,0 ppm pochodzących od ugrupowań imidowych (CH2-N-imidowe) i amidowych (CH2-NH-amidowe) w stosunku do integracji sygnałów protonów winylowych w zakresie 4,4-5,6 ppm (integracja jednostkowa) wynoszącej od 2,5 do 3,0 oraz równocześnie przy zachowaniu stosunku intensywności sygnału przy około 3,60 ppm do intensywności sygnału przy około 3,30 ppm, wynoszącego od 1:2,0 do 1:2,5.

3. Zastosowanie według zastrz. 1, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym w reakcji acylowania jako bezwodnik alkenylobursztynowy stosuje się produkty reakcji enowych polibutenów i/lub poliizobutenów z bezwodnikiem maleinowym, przy czym tak wytworzony bezwodnik alkenylobursztynowy charakteryzuje się tym, że stosunek molowy polibutenu i/lub poliizobutenu do bezwodnika bursztynowego wynosi 1,0:1,2, a stosowany do wytwarzania bezwodnika enowy polibuten i/lub poliizobuten, zwłaszcza wysoce reaktywny, otrzymywany jest metodą bez stosowania katalizatora zawierającego chlor, natomiast jako aminy stosuje się polialkylenopoliaminy o strukturze liniowej lub rozgałęzionej.

4. Zastosowanie według zastrz. 3, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym użyty w reakcji acylowania bezwodnik alkenylobursztynowy charakteryzuje się tym, że stosunek molowy polibutenu i/lub poliizobutenu do bezwodnika bursztynowego wynosi 1,0:1,1, natomiast jako aminy stosuje się dietylenotriaminę lub trietylenotetraaminę lub tetraetylenopentaaminę lub pentaetylenoheksaaminę lub ich mieszaniny.

5. Zastosowanie według zastrz. 1, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym reakcję acylowania prowadzi się w zakresie temperatur od 80 do 95°C, przez okres od 3 do 4 godzin przy zachowaniu takiego stosunku reagentów, że na 1,0 mol polialkylenopoliaminy przypada od 1,0 do 1,2 mola bezwodnika alkenylobursztynowego, natomiast stężenie katalizatora imidyzacji wynosi od 0,0075 do 0,015 mola na 1 mol bezwodnika alkenylobursztynowego.

6. Zastosowanie według zastrz. 5, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym reakcję acylowania prowadzi się zakresie temperatur od 80-90°C.

7. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 5 albo 6, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym reakcję acylowania prowadzi się w toluenie.

8. Zastosowanie według zastrz. 1, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym proces termicznego kondycjonowania mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania prowadzi się w zakresie temperatur od 70 do 100°C, a ilość nieorganicznego lub organicznego związku zawierającego co najmniej jedną grupę hydroksylową wynosi od 0,5% (m/m) do 5% (m/m) w stosunku do masy mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania.

PL 237 261 B1

9. Zastosowanie według zastrz. 8, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym ilość nieorganicznego lub organicznego związku zawierającego co najmniej jedną grupę hydroksylową wynosi od 1,5% (m/m) do 2,5% (m/m).

10. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 8 albo 9, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym w procesie termicznego kondycjonowania mieszaniny poreakcyjnej uzyskanej po zakończeniu acylowania jako nieorganiczny lub organiczny związek zawierający co najmniej jedną grupę hydroksylową stosuje się jeden związek wybrany z grup od a) do g), lub ich dowolną mieszaninę:

b) roztwory wodne hydroksosoli;

c) woda;

11. Zastosowanie według zastrz. 10, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym jako związki z grupami hydroksylowymi stosuje się alkohole z grupy d) o ilości atomów węgla w cząsteczce od 3 do 5 oraz zawartości grup hydroksylowych w cząsteczce od 1 do 2, eteroalkohole z grupy f) o ilości atomów węgla w cząsteczce od 3 do 5 i amino-alkohole z grupy g) o zawartości grup hydroksylowych w cząsteczce od 1 do 2 oraz zawartości atomów azotu w cząsteczce od 2 do 4.

12. Zastosowanie według zastrz. 10, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym jako nieorganiczny lub organiczny związek zawierający co najmniej jedną grupę hydroksylową stosuje się roztwory wodne wodorotlenków metali alkalicznych lub alkohole liniowe, monohydroksylowe o ilości atomów węgla w cząsteczce od 2 do 18.

13. Zastosowanie według zastrz. 12, w którym alkenylobursztynoimido-amidy o kontrolowanej zawartości grup imidowych i amidowych wytworzone są sposobem, w którym jako organiczny związek zawierający co najmniej jedną grupę hydroksylową stosuje się alkohole liniowe, monohydroksylowe o ilości atomów węgla w cząsteczce od 3 do 5.