PL233913B1 - Szczotka płaska do włosów - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest szczotka do włosów, stanowiąca przyrząd do pielęgnacji, modelowania, układania i rozczesywania włosów.

Znane są różne rodzaje szczotek do włosów. Zazwyczaj szczotka składa się trzonu stanowiącego uchwyt, oraz z główki z osadzonymi elementami czeszącymi z włosia naturalnego, na przykład z włosia dzika, lub w postaci szpilek z tworzyw sztucznych lub z metalu. Szczotki mogą mieć kształt cylindryczny lub płaski. Szczotki cylindryczne służą zwykle do modelowania oraz optycznego zwiększania objętości włosów. Natomiast szczotki płaskie przeznaczone są głównie do rozczesywania włosów i/lub masażu skóry. Znane są szczotki płaskie zawierające wydłużoną główkę oraz wąski uchwyt, przechodzący w końcowej części uchwytu w szpic.

Znanych jest szereg rozwiązań szczotek do włosów. W rozwiązaniu znanym z opisu zgłoszeniowego US 2016/0157593 przedstawiono znaną szczotkę do włosów, która zawiera podstawę ze środkami łączącymi w obszarze obwodowym, oraz materiał warstwowy dopasowany obwodem do obwodu podstawy. Podstawa oraz środki łączące są tak zestawione, aby materiał warstwowy pokrywał podstawę. Skierowana na zewnątrz płaszczyzna przyjmuje kształt wypukłej krzywizny. W zmontowanej konfiguracji wgłębienie jest utworzone pomiędzy materiałem warstwowym a członem podstawy jest utworzone gniazdo. W trakcie użytkowania, kiedy szpilki znajdują się pod naciskiem, stają się ruchome w reakcji na nacisk, powodując odpowiednie przemieszczenie do materiału warstwowego, tworzące efekt amortyzujący. W materiale warstwowym o jednolitej grubości, zamocowane są elementy robocze szczotki w postaci szpilek.

Inne znane rozwiązanie szczotki do włosów przedstawiono w opisie patentowym US 2005/0210614 dotyczącym szczotki do układania włosów i do masażu skóry głowy. Według tego znanego rozwiązania, szczotka do włosów zawiera korpus składający się z jednej strony z główki szczotki oraz z drugiej strony z uchwytu. Główka szczotki zawiera dwa zestawy włosia. Pierwszy zestaw włosia jest zamocowany na główce szczotki, zaś drugi zestaw włosia, o innych własnościach niż pierwszy zestaw włosia, jest umieszczony pomiędzy pierwszym zestawem włosia a obwodem główki szczotki. Włosie jest zamocowane w elastycznej wkładce, która sprężyście jest osadzona w obwodowym rowku wokół gniazda w główce szczotki. Elastyczna wkładka ma na całej powierzchni jednakową grubość.

W innym rozwiązaniu, znanym z opisu patentowego US 3,651,532 przedstawiono szczotkę do peruk zawierającą druciane włosie przymocowane do elastycznego, materiału amortyzacyjnego dla zapewnienia podatnego wsparcia dla włosia. Materiał elastyczny jest mocowany do główki szczotki poprzez wprowadzenie go do podłużnego gniazda w główce. Wypukły elastyczny element tworzący wkładkę ma na całej powierzchni jednakową grubość i jest sprężyście zamocowany w obwodowym rowku wokół gniazda główki dla ustalenia tej wkładki w główce szczotki. Wkładka przyjmuje wypukły kształt z pozostawieniem pod tą wkładką przestrzeni powietrznej.

Kolejne znane rozwiązanie przedstawiono w opisie patentowym US 5,095,892 gdzie przedstawiono szczotkę do włosów i do masażu skóry, składającą się z drewnianej podstawy z powierzchniowym gniazdem. Elastyczna wkładka z wieloma otworami na jej górnej powierzchni jest przymocowana na stałe lub wielokrotnie montowana w gnieździe drewnianej podstawy. Drewniane szpilki są wymiennie mocowane w otworach tej elastycznie osadzonej wkładki. Elastyczna wkładka zamocowana w powierzchniowym gnieździe główki szczotki, przyjmuje wypukły kształt i ma jednakową grubość na całej powierzchni.

Dalsze znane rozwiązania szczotek do włosów przedstawiono w opisach patentowych US 3,843,990 oraz US 2,220,391. W tych znanych rozwiązaniach przestawiono kolejne szczotki do włosów, gdzie w płaskiej główce uformowane jest powierzchniowe gniazdo wokół którego znajduje się obwodowy wewnętrzny rowek. Drugim elementem tych znanych rozwiązań szczotki jest elastyczna wkładka w której zamocowane są kępki włosia lub szpilki z drutu, z drewna lub z innych tworzyw. Elastyczna wkładka ma taki sam kształt jak gniazdo główki szczotki, lecz jest powierzchniowo nieco większa. Wkładka ma na całej powierzchni jednolitą grubość. Jak pokazano na ilustracjach w tych znanych opisach patentowych, elastyczna wkładka po umieszczeniu jej obwodowej krawędzi w obwodowym wewnętrznym rowku gniazda główki, przyjmuje wypukły kształt z przestrzenią powietrzną pomiędzy powierzchnią tej wkładki, a dnem powierzchniowego gniazda główki szczotki.

Inne znane rozwiązanie przedstawiono w opisie patentowym nr WO 2010/099641 gdzie przedstawiono zespół bezklejowej szczotki. Zmontowana bez użycia kleju szczotka składa się z główki z powierzchniowym gniazdem, elastycznej wkładki w kształcie łuku umieszczonej w powierzchniowym

PL 233 913 B1 gnieździe tej główki. Elastyczna wkładka uwypukla się na zewnątrz. Szpilki szczotki są osadzone w wkładce, która jest wybrzuszona na zewnątrz tworząc pomiędzy wkładką a dnem powierzchniowego gniazda przestrzeń powietrzną pozwalającą na amortyzowanie nacisku szczotki na głowę użytkownika. Szczotka dalej zawiera wewnętrzną płytkę dociskową. Płytka dociskowa jest umieszczona w obwodowym rowku gniazda główki szczotki. Obwodowa krawędź elastycznej wkładki jest zamocowana pomiędzy wymienioną płytką dociskową, a dnem gniazda główki szczotki, za pośrednictwem elementu łączącego w postaci pierścienia ułożonego w tym obwodowym rowku między płytką dociskową, a podstawą dolną. Szpilki szczotki są osadzone w elastycznej wkładce, której rozmiar jest nieco większy niż rozmiar powierzchniowego gniazda główki. Elastyczna wkładka ma na całej swojej powierzchni jednakową grubość, dzięki czemu po osadzeniu w gnieździe główki szczotki, jej centralna część jest uwypuklona, zaś pod tą uwypukloną częścią wkładki znajduje się przestrzeń powietrzna. Według tego znanego rozwiązania pod elastyczną wkładką znajduje się wymieniona płytka dociskowa, ograniczająca wielkość ugięcia elastycznej wkładki w trakcie użytkowania szczotki.

Szczotki płaskie do włosów według dotychczas znanych rozwiązań posiadały wkładki z tworzywa elastycznego w płaskich gniazdach główki zamocowane na wcisk krawędziami w obwodowych rowkach. Grubość wkładek była zwykle taka sama na ich krawędziach jak w części centralnej. We wkładkach z gumy poddających się na skutek nacisku, osadzone są elementy robocze szczotki w postaci szpilek, z tworzywa sztucznego z metalu lub z naturalnego włosia. Wymienione elementy robocze zamocowane są na wcisk w wymienionej wkładce wykonanej z tworzywa elastycznego, na przykład z gumy. Elementy te, w postaci szpilek z metalu, z tworzywa sztucznego, z drewna lub w postaci kępek włosia dzika, w czasie zwykłego użytkowania szczotki, najbardziej narażone są na odchylenie się w środkowej strefie wkładki gumowej. Szpilki nadmiernie przechylone, przestają prawidłowo wypełniać swoją funkcję podczas szczotkowania włosów. Zjawisko to występuje zwłaszcza w przypadku szpilek usytuowanych w centralnej strefie elastycznej wkładki, odległej od krawędzi gniazda szczotki. Ścianka wkładki, jak się okazuje jest najbardziej sztywna w pobliżu krawędzi tej wkładki, która to krawędź jest zamocowana w obwodowym rowku pod obwodową krawędzią gniazda główki szczotki. Im dalej od tego obwodowego mocowania wkładki w gnieździe główki szczotki, tym bardziej podatna na ugięcie jest ścianka wkładki gumowej, i tym bardziej podatne na odchylenie są szpilki zwłaszcza w centralnej strefie wkładki. Problemem w znanych rozwiązaniach szczotki jest więc podatność na odchylenie szpilek, zamocowanych w centralnej strefie wkładki gumowej, a więc w centralnej strefie główki szczotki w trakcie użytkowania szczotki. Zadaniem wynalazku jest zwiększenie sztywności tych szpilek w centralnej części główki szczotki. Zadaniem jest także zwiększenie odporności szczotki na utratę elastyczności elastycznej wkładki z gumy na skutek kontaktu z wodą. Zadanie to rozwiązano zgodnie z zastrzeżeniem niezależnym i kolejnymi zastrzeżeniami według niniejszego wynalazku.

Według wynalazku, szczotka płaska do włosów, zawiera wydłużony uchwyt, z osadzoną na tym uchwycie płaską główką. Główka szczotki zawiera na swojej powierzchni roboczej płaskie gniazdo ograniczone uformowanym na krawędzi tego gniazda obwodowym kołnierzem oporowym. Wewnątrz wymienionego gniazda osadzona jest swoją obwodową krawędzią wkładka z tworzywa elastycznego i w tej wkładce zamocowane są elementy robocze szczotki. Pomiędzy wkładką z tworzywa elastycznego, a dnem płaskiego gniazda w główce szczotki znajduje się przestrzeń powietrzna.

Szczotka płaska według wynalazku charakteryzuje się tym, że wkładka z tworzywa elastycznego, w centralnej części tej wkładki ma co najmniej dwukrotnie większą grubość niż wynosi grubość tej wkładki z tworzywa elastycznego w pobliżu jej krawędzi.

W rozwiązaniu szczotki według wynalazku wkładka korzystnie wykonana jest z gumy.

Elementy robocze szczotki w korzystnym rozwiązaniu mogą stanowić szpilki wykonane z drutu.

W innej wersji szczotki według wynalazku, elementy robocze szczotki korzystnie stanowią szpilki wykonane z tworzywa sztucznego.

Według wynalazku szczotka może zawierać elementy robocze w postaci kępek włosia z dzika.

W rozwiązaniu według wynalazku zlikwidowano problem nadmiernego ugięcia centralnej strefy elastycznej, wypukłej wkładki w której zamocowane są elementy r obocze szczotki w postaci szpilek. W wyniku nadmiernego ugięcia wkładki, szpilki tracą wymagane ustawienie i przestają być użytecznym elementem szczotki. Ten problem próbowano rozwiązać poprzez montowanie dodatkowej płytki dystansowej w rozwiązaniu znanym ze stanu techniki, w przestrzeni powietrznej pod elastyczną wkładką i nad dnem powierzchniowego gniazda główki szczotki. W znanych rozwiązaniach wymieniona płytka dystansowa zabezpieczała centralną część powierzchni wkładki przed nadmiernym

PL 233 913 B1 ugięciem. Jednakże nie zabezpieczała tworzywa wkładki przed utratą elastyczności na skutek kontaktu z wodą.

Według wynalazku, zaproponowano zmianę konstrukcji wkładki elastycznej polegającą na tym, że centralna strefa tej wkładki, poza strefami w pobliżu jej krawędzi jest co najmniej dwukrotnie grubsza niż grubość tej wkładki w strefie w pobliżu obwodowej krawędzi tej wkładki. Zaproponowane rozwiązanie z jednej strony usztywniło centralną część elastycznej wkładki, zaś z drugiej strony, pozostawione cieńsze strefy wkładki w pobliżu jej krawędzi zabezpieczają wymagany poziom ugięcia tej wkładki dla amortyzacji wkładki wraz z elementami roboczymi, na przykład w postaci szpilek metalowych lub z tworzywa sztucznego, w trakcie jej użytkowania. Jednocześnie, przez większą grubość, a co za tym idzie i większą sztywność elastycznej wkładki w centralnej części tej wkładki, zlikwidowano problem niewystarczającej sztywności osadzenia szpilek w centralnej części wkładki, gdzie w rozwiązaniach znanych ze stanu techniki szpilki, zwłaszcza w tej strefie elastycznej wkładki kładły się w trakcie użytkowania, nie zapewniając właściwych parametrów użytkowych szczotki. Zastosowanie wkładki elastycznej o większej grubości w strefie centralnej niż w strefie obwodowej pozwoliło na bardziej stabilne osadzenie szpilek, przy czym grubsza warstwa gumy zapewnia znacznie spowolnioną utratę elastyczności tej wkładki w kontakcie z wodą.

Przedmiot wynalazku został przestawiony w przykładzie wykonania na załączonym rysunku, na którym poszczególne figury rysunku ilustrują:

Fig. 1 - szczotka w widoku na wkładkę z tworzywa elastycznego.

Fig. 2 - szczotka według fig. 1 w widoku z boku.

Fig. 3 - widok perspektywiczny na główkę szczotki od strony uchwytu.

Fig. 4 - widok na główkę szczotki od strony wkładki w innym wykonaniu.

Fig. 5 - przekrój poprzeczny główki wkładki.

Fig. 6 - wkładka w widoku od strony elementów roboczych.

Na rysunku fig. 1 oraz fig. 2 pokazano szczotkę według wynalazku odpowiednio w widoku z góry oraz w widoku z boku. Szczotka płaska do włosów, zawiera wydłużony uchwyt 1, z osadzoną na tym uchwycie płaską główką 2. Główka 2 szczotki zawiera na swojej powierzchni roboczej płaskie gniazdo 3 ograniczone uformowanym na krawędzi tego gniazda 3 obwodowym kołnierzem oporowym 4. Pokazano to na rysunku fig. 5. Wewnątrz wymienionego gniazda 3 osadzona jest swoją obwodową krawędzią wkładka 5 z tworzywa elastycznego. W tym przykładzie wykonania wkładka 5 wykonana jest z gumy. We wkładce 5 zamocowane są elementy robocze 6 szczotki. Pomiędzy wkładką 5, a dnem 7 płaskiego gniazda 3 w główce 2 szczotki znajduje się przestrzeń powietrzna 8. Wkładka 5 może mieć w innych przykładach wykonania otwór dla ułatwienia migracji powietrza z przestrzeni powietrznej na zewnątrz oraz z powrotem w miarę uginania się i powrotu do pozycji wyjściowej tej wkładki 5. Pod pojęciem płaskiego gniazda 3 rozumie się w tym opisie patentowym wolną przestrzeń w główce 2 szczotki ograniczoną obwodowym kołnierzem oporowym 4 i dnem 7.

Na rysunku fig. 5 pokazano, że wkładka z tworzywa elastycznego, w tym przykładzie wykonania z gumy, w centralnej części ma trzykrotnie większą grubość niż wynosi grubość tej wkładki 5 z gumy w pobliżu jej krawędzi. W innych przykładach wykonania grubość wkładki 5 z gumy w jej centralnej części może być inna, ale we wszystkich przykładowych wykonaniach ta grubość wkładki w centralnej jej części jest co najmniej dwukrotnie większa niż w pobliżu jej krawędzi. Określenie w pobliżu krawędzi należy rozumieć tak, że ta grubość wkładki mierzona jest w pobliżu krawędzi kołnierza oporowego 4. Grubość wkładki wzrasta stopniowo od jej obwodowej krawędzi w kierunku do centralnej części wkładki 5. Pokazano to na rysunku fig. 5. W tym przykładzie wykonania grubość wkładki w strefie obwodowej krawędzi wynosi 2 mm, zaś w strefie centralnej wynosi 6 mm.

Na rysunku fig. 3, fig. 4 oraz fig. 5 pokazano, że elementy robocze 6 szczotki, w postaci szpilek osadzone w materiale wkładki 5, uporządkowane są w czterech rzędach zgodnych z długością wkładki 5. Elementy robocze 6 stanowią w tym przykładzie wykonania szpilki wykonane z tworzywa sztucznego. Szpilki te mogą być wykonane z drutu, z drewna lub z materiałów kompozytowych. Natomiast mogą to być w kolejnych przykładach wykonania, kępki włosia, na przykład włosia z dzika.

W przykładzie wykonania pokazanym na załączonych rysunkach fig. 1, fig. 2 oraz fig. 3 uchwyt 1 szczotki wykonany jest z tworzywa sztucznego i w pobliżu główki 1 ma uformowane poziome i pionowe wygarbienia ułatwiające operowanie szczotką. W końcowej części chwyt 1 szczotki uformowany jest w szpic ułatwiający rozdzielanie i układanie włosów podczas zabiegów fryzjerskich.

PL 233 913 B1

Na rysunku fig. 4 pokazano główkę szczotki według wynalazku w innym przykładzie wykonania. Tu także zastosowano rozwiązanie gdzie we wkładce 5 znajdują się wzdłużne cztery rzędy elementów roboczych 6 w postaci szpilek.

Natomiast na rysunku fig. 6 pokazano wkładkę 5 przed osadzeniem w gnieździe 3 główki 2 szczotki.

Wykaz oznaczeń na rysunku:

1. Uchwyt.

2. Główka.

3. Gniazdo.

4. Kołnierz oporowy.

5. Wkładka.

6. Elementy robocze.

7. Dno gniazda.

8. Przestrzeń powietrzna.

Claims (5)

Zastrzeżenia patentowe

1. Szczotka płaska do włosów, zawierająca wydłużony uchwyt zwężający się na końcu w szpic, z osadzoną na tym uchwycie płaską główką, gdzie główka szczotki zawiera na swojej powierzchni roboczej płaskie gniazdo ograniczone uformowanym na krawędzi tego gniazda obwodowym kołnierzem oporowym, przy czym wewnątrz wymienionego gniazda osadzona jest swoimi krawędziami wkładka z tworzywa elastycznego i w tej wkładce zamocowane są elementy robocze szczotki, gdzie pomiędzy wkładką z tworzywa elastycznego, a dnem płaskiego gniazda w główce szczotki znajduje się pustka powietrzna, znamienna tym, że wkładka (5) z tworzywa elastycznego, w centralnej części tej wkładki (5) ma co najmniej dwukrotnie większą grubość niż wynosi grubość kołnierza oporowego (4) tej wkładki (5) z tworzywa elastycznego.

2. Szczotka płaska według zastrz. 1, znamienna tym, że wkładka (5) wykonana jest z gumy.

3. Szczotka płaska według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że elementy robocze (6) szczotki stanowią szpilki wykonane z drutu.

4. Szczotka płaska według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że elementy robocze (6) szczotki stanowią szpilki wykonane z tworzywa sztucznego.

5. Szczotka płaska według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że elementy robocze (6) szczotki stanowią kępki włosia z dzika.