PL231618B1 - Przegub cierny jednokierunkowy do mebli tapicerowanych - Google Patents

Abstract

Przegub cierny jednokierunkowy do mebli tapicerowanych zbudowany z ramienia stałego przymocowanego do elementu stałego mebla i ramienia ruchomego zamocowanego do elementu ruchomego mebla oraz zawierający rolki dociskowe umieszczone w gniazdach, podkładki i tarcze cierne, przy czym ramię ruchome zamocowane jest obrotowo względem ramienia stałego, zaś ramiona są złączone ze sobą za pomocą elementu złącznego, który oddziałuje na co najmniej jedną sprężynę dociskową umieszczoną pomiędzy elementem złącznym i ramieniem przegubu, charakteryzuje się tym, że posiada zębatkę (5) umieszczoną w otworze (15) ramienia ruchomego (2) osadzoną na trzpieniu (3) nieruchomo względem trzpienia (3), na którym również nieruchomo osadzona jest co najmniej jedna podkładka, natomiast gniazda (14), w których umieszczone są rolki blokujące (6) stanowią przestrzenie ograniczone bokami zębów zębatki (5), bieżnią (13) w zębatce (5) i odcinkami powierzchni otworu (15) ramienia ruchomego (2), zaś przylegające do siebie swymi powierzchniami: podkładka i tarcza cierna tworzą zespół cierny współpracujący z powierzchnią ramienia stałego (1).

Description

Opis wynalazku

Dziedzina techniki:

Przedmiotem wynalazku jest przegub cierny jednokierunkowy do mebli tapicerowanych przeznaczony do blokowania położenia ruchomego elementu mebla w dowolnej pozycji. Wynalazek ma szczególnie zastosowanie do regulowania położenia zagłówków, podłokietników, podnóżków, oparć w krzesłach, fotelach, sofach, łóżkach.

Stan techniki:

Znany przegub cierny do mebli tapicerowanych zbudowany jest z ramienia stałego przymocowanego do elementu stałego mebla oraz ramienia ruchomego zamocowanego do elementu ruchomego mebla np. zagłówka lub podłokietnika. Ramię ruchome zamocowane jest obrotowo względem ramienia stałego. W przegubie znajdują się podkładki i tarcze cierne.

W ramieniu ruchomym, pomiędzy elementami ramienia stałego umieszczona jest kształtowa tuleja mająca w części środkowej obwodowy wypust wystający ponad jej części boczne, na których umieszczone są z obu stron podkładki dociskowe.

W otworze ramienia ruchomego osadzona jest nieruchomo względem ramienia ruchomego wkładka mająca przelotowy otwór na obwodzie którego wykonane są wybrania. W otworze wkładki umieszczona jest swym obwodowym wypustem kształtowa tuleja. Zarysy wybrań wykonanych we wkładce i zarysy fragmentów obwodowego wypustu tulei tworzą gniazda, w których umieszczone są elementy zaciskowe. Wybrania są równomiernie rozmieszczone na obwodzie otworu wkładki.

Elementy zaciskowe, które umieszczone są w utworzonych gniazdach mogą mieć postać wałeczków lub kulek i mogą być wspomagane sprężynami naciskowymi umieszczonymi w gniazdach obok elementów zaciskowych.

Kształtowa tuleja jest połączona z podkładkami dociskowymi, tak że podczas obrotu tuleja i podkładki dociskowe są unieruchomione względem siebie i jednocześnie stanowią podparcie dla podkładek ciernych na wypuście kształtowej tulei.

Podkładki cierne usytuowane są pomiędzy podkładkami dociskowymi i wewnętrznymi powierzchniami elementów ramienia stałego.

Ramiona przegubu są złączone ze sobą za pomocą elementu złącznego, np. śruby z nakrętką. Pomiędzy zakończeniami elementu złącznego a powierzchniami zewnętrznymi elementów ramienia stałego umieszczone są sprężyny dociskowe, korzystnie sprężyny talerzowe. Stopień ściśnięcia sprężyny dociskowej reguluje się stopniem skręcenia elementu złącznego.

Ramię ruchome ma postać prostego płaskownika, a ramię stałe może być wykonane z połączo nych ze sobą płaskowników z odsadzeniami.

Ramię ruchome współpracuje z elementami zaciskowymi powodując ich zaciśnięcie w gniazdach na zasadzie sprzęgła jednokierunkowego.

Działanie znanego przegubu ciernego jest następujące :

- Jeśli wykonujemy ramieniem ruchomym ruch w kierunku swobodnej regulacji bez oporów tarcia, to wówczas elementy zaciskowe znajdujące się w gniazdach pozostają nieruchome wraz z podkładkami ciernymi względem ramienia stałego i podkładek dociskowych. Porusza się tylko ramię ruchome przymocowane do ruchomego elementu, np. mebla.

- Podczas ruchu w przeciwnym kierunku, ramię ruchome powoduje zaciśnięcie elementów zaciskowych w gniazdach i następuje ruch ramienia ruchomego wraz z elementami zaciskowymi i podkładkami ciernymi względem podkładek dociskowych i ramienia stałego, przez co w momencie obrotu podkładek ciernych występuje tarcie pomiędzy podkładkami ciernymi a podkładkami dociskowymi z jednej strony i elementami ramienia stałego z drugiej strony. Ten ruch jest blokowany oporem tarcia występującym pomiędzy wymienionymi elementami przegubu.

Obrót w jednym kierunku wymaga pokonania siły tarcia, natomiast obrót w kierunku przeciwnym nie wymaga użycia siły. Istotnym jest, że w dowolnym położeniu ramienia ruchomego można powrócić do położenia początkowego, pokonując siłę tarcia.

Niedogodności znanego rozwiązania:

Budowa znanego przegubu ciernego umożliwia zablokowanie położenia elementu ruchomego mebla w dowolnym, dogodnym dla użytkownika położeniu. Nie występuje pośrednie ograniczenie kątowe położenia elementu ruchomego, gdyż jest bezstopniowe, co powoduje, że podnoszenie i opuszczanie tego elementu następuje płynnie.

PL 231 618 B1

Zastosowanie w przegubie rozwiązań działających na zasadzie sprzęgła jednokierunkowego umożliwia zaciśnięcie elementów zaciskowych w czasie wykonywania ruchu jednym z ramion i dzięki temu w momencie obrotu podkładek ciernych występuje tarcie pomiędzy tymi podkładkami a elementami ramienia stałego. Poprawia to niewątpliwie walory użytkowe w stosunku do poprzednio stosowanych przegubów ze skokową zmianą położenia ruchomego elementu mebla.

Jednak rosnące wymogi użytkowników wymuszają na producentach okuć wprowadzanie coraz to nowszych konstrukcji zwiększających jeszcze walory eksploatacyjne przegubów ciernych w zakresie poprawy skuteczności ich stosowania i prostoty ich obsługi oraz coraz to mniejszych wymiarów gabarytowych przy tych samych parametrach użytkowych.

Cel dokonania wynalazku:

W celu wyeliminowania wymienionych niedogodności oraz dostosowania konstrukcji przegubu do zwiększonych wymogów użytkowych, opracowano przegub cierny jednokierunkowy, którego budowa umożliwia skuteczną blokadę położenia elementu ruchomego mebla w dowolnej pozycji podczas płynnego podnoszenia i opuszczania ruchomego elementu.

Istota wynalazku:

Przegub cierny jednokierunkowy do mebli tapicerowanych według zbudowany z ramienia stałego przymocowanego do elementu stałego mebla i ramienia ruchomego zamocowanego do elementu ruchomego mebla oraz zawierający rolki dociskowe umieszczone w gniazdach, podkładki i tarcze cierne, przy czym ramię ruchome zamocowane jest obrotowo względem ramienia stałego, zaś ramiona są złączone ze sobą za pomocą elementu złącznego, który oddziałuje na co najmniej jedną sprężynę dociskową umieszczoną pomiędzy elementem złącznym i ramieniem przegubu, charakteryzuje się tym, że posiada zębatkę umieszczoną w otworze ramienia ruchomego osadzoną na trzpieniu nieruchomo względem trzpienia, na którym również nieruchomo osadzona jest co najmniej jedna podkładka, natomiast gniazda, w których umieszczone są rolki blokujące stanowią przestrzenie ograniczone bokami zębów zębatki, bieżnią w zębatce i odcinkami powierzchni otworu ramienia ruchomego, zaś przylegające do siebie swymi powierzchniami : podkładka i tarcza cierna tworzą zespół cierny współpracujący z powierzchnią ramienia stałego.

Zębatka, trzpień i co najmniej jedna podkładka są zamocowane nieruchomo względem siebie. Zębatka i trzpień są połączone ze sobą kształtowo, przy czym w tym połączeniu zębatka swoim otworem kształtowym osadzona jest na powierzchniach kształtowych trzpienia.

Podkładka i trzpień są połączone ze sobą kształtowo, przy czym w tym połączeniu podkładka swoim otworem kształtowym osadzona jest na powierzchniach kształtowych trzpienia.

Tarcza cierna jest umieszczona swobodnie na trzpieniu.

Zębatka ma grubość większą od grubości ramienia ruchomego.

Przegub w pierwszym wykonaniu ma jeden zespół cierny umieszczony po jednej stronie ramienia ruchomego od wewnętrznej strony zakończenia ramienia stałego, przy czym zespół cierny utworzony z przylegających do siebie podkładki i tarczy ciernej jest tak usytuowany, że tarcza cierna bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego poprzez przyleganie do tej powierzchni.

Przegub w drugim wykonaniu ma dwa zespoły cierne umieszczone po obu stronach ramie nia ruchomego pomiędzy zakończeniami ramienia stałego, przy czym każdy z tych zespołów ciernych utworzony z przylegających do siebie podkładki i tarczy ciernej jest tak usytuowany, że tarcza cierna każdego zespołu ciernego bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego poprzez przyleganie do tej powierzchni.

Przegub w trzecim wykonaniu ma trzy zespoły cierne, z których dwa umieszczone są po obu stronach ramienia ruchomego pomiędzy zakończeniami ramienia stałego, a jeden po jednej zewnętrznej stronie ramienia stałego, przy czym każdy z zespołów ciernych umieszczonych po obu stronach ramienia ruchomego utworzony z przylegających do siebie podkładki i tarczy ciernej jest tak usytuowany, że tarcza cierna każdego z tych zespołów ciernych bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego poprzez przyleganie do tej powierzchni, natomiast położony po zewnętrznej stronie ramienia stałego zespół cierny utworzony z przylegających do siebie podkładki i tarczy ciernej jest tak usytuowany, że tarcza cierna tego zespołu ciernego bezpośrednio współpracuje z zewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego poprzez przyleganie do tej powierzchni.

Przegub w czwartym wykonaniu ma cztery zespoły cierne, z których dwa umieszczone są po obu stronach ramienia ruchomego pomiędzy zakończeniami ramienia stałego, a dwa po obu zewnętrznych

PL 231 618 B1 stronach ramienia stałego, przy czym każdy z zespołów ciernych umieszczonych po obu stronach ramienia ruchomego utworzony z przylegających do siebie podkładki i tarczy ciernej jest tak usytuowany, że tarcza cierna każdego z tych zespołów ciernych bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego poprzez przyleganie do tej powierzchni, natomiast każdy z zespołów ciernych umieszczonych po obu zewnętrznych stronach ramienia ruchomego utworzony z przylegających do siebie podkładki i tarczy ciernej jest tak usytuowany, że tarcza cierna każdego z tych zespołów ciernych bezpośrednio współpracuje z zewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego poprzez przyleganie do tej powierzchni.

Zalety (korzystne skutki zastosowania wynalazku):

Budowa przegubu ciernego jednokierunkowego według wynalazku umożliwia zablokowanie położenia elementu ruchomego mebla w dowolnym, dogodnym dla użytkownika położeniu. Nie występuje pośrednie ograniczenie kątowe położenia elementu ruchomego, gdyż jest bezstopniowe, co powoduje, że podnoszenie i opuszczanie tego elementu następuje płynnie.

W przegubie według wynalazku istnieje możliwość regulacji siły oporu tarcia związanej z działaniem przegubu, co jest istotne z punktu widzenia poszczególnych użytkowników. Ustawienie tej siły i tym samym oporu tarcia następuje wcześniej, przed użytkowaniem np. mebla z przedmiotowym przegubem. Regulacja siły jest prosta, gdyż polega na skręceniu ramion z odpowiednią siłą poprzez skręcenie elementu złącznego, np. śruby z nakrętką. Konstrukcja przegubu umożliwia przenoszenie większego momentu obrotowego przy użyciu przegubu o małych gabarytach oraz poprawę technologiczności w odniesieniu do znanych i stosowanych przegubów ciernych.

Ponadto konstrukcja przegubu według wynalazku poprawia technologiczność wykonania przegubu oraz umożliwia zmniejszenie jego wymiarów gabarytowych przy zachowaniu tych samych parametrach użytkowych, natomiast przy zastosowaniu trzech lub czterech zespołów ciernych powoduje również zwiększenie momentu tarcia przy stosunkowo małych wymiarach przegubu.

Przedstawienie wynalazku:

Przedmiot wynalazku pokazany jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym:

- fig. 1 przedstawia przegub w rzucie z boku z częściowym przekrojem A-A,

- fig. 2 - przegub w przekroju A-A,

- fig. 3 - przegub w rzucie z góry,

- fig. 4 - zębatkę w rzucie z góry,

- fig. 4a - zębatkę w rzucie z boku,

- fig. 5 - trzpień w rzucie z góry,

- fig. 5a - trzpień w rzucie czołowym,

- fig. 6 - podkładkę w rzucie z góry,

- fig. 6a - podkładkę w rzucie z boku,

- fig. 7 - tarczę cierną w rzucie z góry,

- fig.7a - tarczę cierną w rzucie z boku,

- fig. 8 - ramię stałe w rzucie z góry,

- fig. 8a - ramię stałe w rzucie z boku,

- fig. 9 - ramię ruchome w rzucie z góry,

- fig. 9a - ramię ruchome w rzucie z boku,

- fig. 10 - przegub z jednym zespołem ciernym w rzucie z boku z częściowym przekrojem,

- fig. 11 - przegub z dwoma zespołami ciernymi w rzucie z boku z częściowym przekrojem,

- fig. 12 - przegub z trzema zespołami ciernymi w rzucie z boku z częściowym przekrojem,

- fig. 13 - przegub z czterema zespołami ciernymi w rzucie z boku z częściowym przekrojem.

Opis wynalazku:

Przegub cierny jednokierunkowy do mebli tapicerowanych według wynalazku zbudowany jest z ramienia stałego 1 przymocowanego do elementu stałego mebla oraz ramienia ruchomego 2 zamocowanego do elementu ruchomego mebla np. zagłówka lub podłokietnika. Ramię ruchome 2 zamocowane jest obrotowo względem ramienia stałego 1.

W ramieniu ruchomym 2 umieszczona jest zębatka 5 mająca równomiernie rozmieszczone na obwodzie zęby 7, pomiędzy którymi znajdują się bieżnie 13. Zębatka 5 umieszczona jest w otworze 15 ramienia ruchomego 2 i osadzona na trzpieniu 3 nieruchomo względem trzpienia 3. Na trzpieniu 3 również nieruchomo osadzona jest co najmniej jedna podkładka 4. Zębatka 5 ma grubość G większą od grubości G1 ramienia ruchomego 2.

PL 231 618 B1

Zębatka 5, trzpień 3 i co najmniej jedna podkładka 4 są zamocowane nieruchomo względem siebie.

Zębatka 5 i trzpień 3 są połączone ze sobą kształtowo, przy czym w tym połączeniu zębatka 5 swoim otworem kształtowym 16 osadzona jest na powierzchniach kształtowych 17 trzpienia 3. Podkładka 4 i trzpień 3 są połączone ze sobą kształtowo, przy czym w tym połączeniu podkładka 4 swoim otworem kształtowym 16 osadzona jest na powierzchniach kształtowych 17 trzpienia 3.

Tarcza cierna 11 jest umieszczona swobodnie na trzpieniu 3.

Ramię stałe 1 może być wykonane z jednego elementu z odgiętym zakończeniem, jak pokazano na fig. 8a i fig. 10 lub z dwóch złączonych ze sobą elementów z odgiętymi zakończeniami, jak pokazano np. na fig. 1.

Przestrzenie ograniczone bokami zębów 7, bieżniami 13 w zębatce 7 oraz odcinkami powierzchni 12 otworu 15 ramienia ruchomego 2 tworzą gniazda 14, w których znajdują się rolki blokujące 6. Rolki blokujące 6 mogą być wspomagane sprężynami naciskowymi.

Przylegające do siebie swymi powierzchniami : podkładka 4 i tarcza cierna 11 tworzą zespół cierny 18 współpracujący z powierzchnią ramienia stałego 1.

Przegub w pierwszym wykonaniu ma jeden zespół cierny 18 umieszczony po jednej stronie ramienia ruchomego 2 od wewnętrznej strony zakończenia ramienia stałego 1. W tym wykonaniu zespół cierny 18 utworzony z przylegających do siebie podkładki 4 i tarczy ciernej 11 jest tak usytuowany, że tarcza cierna 11 bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego

I poprzez przyleganie do tej powierzchni.

Przegub w drugim wykonaniu ma dwa zespoły cierne 18 umieszczone po obu stronach ramienia ruchomego 2 pomiędzy zakończeniami ramienia stałego 1. W tym wykonaniu każdy z tych zespołów ciernych 18 utworzony z przylegających do siebie podkładki 4 i tarczy ciernej 11 jest tak usytuowany, że tarcza cierna 11 każdego zespołu ciernego 18 bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego 1 poprzez przyleganie do tej powierzchni.

Przegub w trzecim wykonaniu ma trzy zespoły cierne 18, z których dwa umieszczone są po obu stronach ramienia ruchomego 2 pomiędzy zakończeniami ramienia stałego 1, a jeden po jednej zewnętrznej stronie ramienia stałego 1. W tym wykonaniu każdy z zespołów ciernych 18 umieszczonych po obu stronach ramienia ruchomego 2 utworzony z przylegających do siebie podkładki 4 i tarczy ciernej

II jest tak usytuowany, że tarcza cierna 11 każdego z tych zespołów ciernych 18 bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego 1 poprzez przyleganie do tej powierzchni, natomiast położony po zewnętrznej stronie ramienia stałego 1 zespół cierny 18 utworzony z przylegających do siebie podkładki 4 i tarczy ciernej 11 jest tak usytuowany, że tarcza cierna 11 tego zespołu ciernego 18 bezpośrednio współpracuje z zewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego 1 poprzez przyleganie do tej powierzchni.

Przegub w czwartym wykonaniu ma cztery zespoły cierne 18, z których dwa umieszczone są po obu stronach ramienia ruchomego 2 pomiędzy zakończeniami ramienia stałego 1, a dwa po obu zewnętrznych stronach ramienia stałego 1. W tym wykonaniu każdy z zespołów ciernych 18 umieszczonych po obu stronach ramienia ruchomego 2 utworzony z przylegających do siebie podkładki 4 i tarczy ciernej 11 jest tak usytuowany, że tarcza cierna 11, każdego z tych zespołów ciernych 18 bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego 1 poprzez przyleganie do tej powierzchni, natomiast każdy z zespołów ciernych 18 umieszczonych po obu zewnętrznych stronach ramienia ruchomego 1 utworzony z przylegających do siebie podkładki 4 i tarczy ciernej 11, jest tak usytuowany, że tarcza cierna 11, każdego z tych zespołów ciernych 18 bezpośrednio współpracuje z zewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego 1 poprzez przyleganie do tej powierzchni.

Ramiona 1, 2 są złączone ze sobą za pomocą elementu złącznego 10 w postaci śruby z nakrętką 8, ale mogą być złączone za pomocą innych znanych złączy. Pomiędzy elementem złącznym 11 a ramieniem stałym 1 znajduje się co najmniej jedna sprężyna dociskowa 9, np. sprężyna talerzowa. Stopień ściśnięcia sprężyny dociskowej 9 reguluje się stopniem skręcenia elementu złącznego 10.

Ramię ruchome 2 może być wykonane w całości z utwardzonej stali. W innym wykonaniu ramię ruchome 2 może być wykonane ze zwykłej stali węglowej, przy czym w tym przypadku w otwór 15 ramienia ruchomego 2 wciśnięta jest utwardzona tuleja.

Ramię ruchome 2 współpracuje z rolkami blokującymi 6 powodując ich zaciśnięcie w gniazdach 14 na zasadzie sprzęgła jednokierunkowego.

PL 231 618 B1

Działanie przegubu ciernego jest następujące:

Ramię ruchome 2 obraca się swobodnie w kierunku „R” oraz może obracać się w kierunku „L” po pokonaniu siły tarcia, jak pokazano na fig. 2.

Jeśli wykonujemy ramieniem ruchomym 2 ruch w kierunku swobodnej regulacji bez oporów tarcia, to wówczas rolki blokujące 6 znajdujące się w gniazdach 14 pozostają nieruchome wraz z tarczami ciernymi 11 względem ramienia stałego 1 i podkładek 4. Porusza się tylko ramię ruchome 2 przymocowane do ruchomego elementu. Innymi słowy, podczas obrotu w kierunku „R” ramię ruchome 2 obraca się swobodnie w otworze 15, a rolki blokujące 6 łożyskują ten ruch współpracując z powierzchnią 12 otworu 15. Zębatka 5 jest grubsza niż ramię ruchome 2, dzięki czemu pomiędzy nimi jest luz umożliwiający swobodny ruch obrotowy ramienia ruchomego 2 względem elementu złącznego 10.

Podczas ruchu w przeciwnym kierunku, ramię ruchome 2 powoduje zaciśnięcie rolek blokujących 6 w gniazdach 14; zębatka 5 w położeniu zablokowanym dociska rolki blokujące 6 do powierzchni 12 otworu 15 w ramieniu ruchomym 2. Następuje ruch ramienia ruchomego 2 wraz z rolkami blokującymi 6 i tarczami ciernymi 11 względem podkładek 4 i ramienia stałego 1, przez co w momencie obrotu tarcz ciernych 11 występuje tarcie pomiędzy tarczami ciernymi 11 a podkładkami 4 z jednej strony i ramieniem stałym 1 z drugiej strony. Ten ruch jest blokowany oporem tarcia występującym pomiędzy wymienionymi elementami przegubu. Innymi słowy, podczas obrotu ramienia ruchomego 2 w kierunku „L” rolki blokujące 6 przesuwając się po bieżni 13 w gniazdach 14 oddziałują na powierzchnię 12 otworu 15 tak, że w rezultacie blokują możliwość obrotu względem siebie zębatki 5 i ramienia ruchomego 2.

Obrót w jednym kierunku wymaga pokonania siły tarcia, natomiast obrót w kierunku przeciwnym nie wymaga użycia siły. Istotnym jest, że w dowolnym położeniu ramienia ruchomego 2 można powrócić do położenia początkowego pokonując siłę tarcia.

Claims (10)

Zastrzeżenia patentowe

1. Przegub cierny jednokierunkowy do mebli tapicerowanych zbudowany z ramienia stałego przymocowanego do elementu stałego mebla i ramienia ruchomego zamocowanego do elementu ruchomego mebla oraz zawierający rolki dociskowe umieszczone w gniazdach, podkładki i tarcze cierne, przy czym ramię ruchome zamocowane jest obrotowo względem ramienia stałego, zaś ramiona są złączone ze sobą za pomocą elementu złącznego, który oddziałuje na co najmniej jedną sprężynę dociskową umieszczoną pomiędzy elementem złącznym i ramieniem przegubu, znamienny tym, że posiada zębatkę (5) umieszczoną w otworze (15) ramienia ruchomego (2) osadzoną na trzpieniu (3) nieruchomo względem trzpienia (3), na którym również nieruchomo osadzona jest co najmniej jedna podkładka (4), natomiast gniazda (14), w których umieszczone są rolki blokujące (6) stanowią przestrzenie ograniczone bokami zębów (7) zębatki (5), bieżnią (13) w zębatce (5) i odcinkami powierzchni (12) otworu (15) ramienia ruchomego (2), zaś przylegające do siebie swymi powierzchniami : podkładka (4) i tarcza cierna (11) tworzą zespół cierny (18) współpracujący z powierzchnią ramienia stałego (1).

2. Przegub według zastrz. 1, znamienny tym, że zębatka (5), trzpień (3) i co najmniej jedna podkładka (4) są zamocowane nieruchomo względem siebie.

3. Przegub według zastrz. 1, znamienny tym, że zębatka (5) i trzpień (3) są połączone ze sobą kształtowo, przy czym w tym połączeniu zębatka (5) swoim otworem kształtowym (16) osadzona jest na powierzchniach kształtowych (17) trzpienia (3).

4. Przegub według zastrz 1, znamienny tym, że podkładka (4) i trzpień (3) są połączone ze sobą kształtowo, przy czym w tym połączeniu podkładka (4) swoim otworem kształtowym (16) osadzona jest na powierzchniach kształtowych (17) trzpienia (3).

5. Przegub według zastrz. 1, znamienny tym, że tarcza cierna (11)jest umieszczona swobodnie na trzpieniu (3).

6. Przegub według zastrz. 1, znamienny tym, że zębatka (5) ma grubość (G) większą od grubości (G1) ramienia ruchomego (2).

7. Przegub według zastrz. 1, znamienny tym, że ma jeden zespół cierny (18) umieszczony po jednej stronie ramienia ruchomego (2) od wewnętrznej strony zakończenia ramienia stałego (1), przy czym zespół cierny (18) utworzony z przylegających do siebie podkładki (4) i tarczy

PL 231 618 B1 ciernej (11) jest tak usytuowany, że tarcza cierna (11) bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego (1 poprzez przyleganie do tej powierzchni.

8. Przegub według zastrz. 1, znamienny tym, że ma dwa zespoły cierne (18) umieszczone po obu stronach ramienia ruchomego (2) pomiędzy zakończeniami ramienia stałego (1), przy czym każdy z tych zespołów ciernych (18) utworzony z przylegających do siebie podkładki (4) i tarczy ciernej (11) jest tak usytuowany, że tarcza cierna (11) każdego zespołu ciernego (18) bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego (1) poprzez przyleganie do tej powierzchni.

9. Przegub według zastrz. 1, znamienny tym, że ma trzy zespoły cierne (18), z których dwa umieszczone są po obu stronach ramienia ruchomego (2) pomiędzy zakończeniami ramienia stałego (1), a jeden po jednej zewnętrznej stronie ramienia stałego (1), przy czym każdy z zespołów ciernych (18) umieszczonych po obu stronach ramienia ruchomego (2) utworzony z przylegających do siebie podkładki (4) i tarczy ciernej (11) jest tak usytuowany, że tarcza cierna (11) każdego z tych zespołów ciernych (18) bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego (1) poprzez przyleganie do tej powierzchni, natomiast położony po zewnętrznej stronie ramienia stałego (1) zespół cierny (18) utworzony z przylegających do siebie podkładki (4) i tarczy ciernej (11) jest tak usytuowany, że tarcza cierna (11) tego zespołu ciernego (18) bezpośrednio współpracuje z zewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego (1) poprzez przyleganie do tej powierzchni.

10. Przegub według zastrz. 1, znamienny tym, że ma cztery zespoły cierne (18), z których dwa umieszczone są po obu stronach ramienia ruchomego (2) pomiędzy zakończeniami ramienia stałego (1), a dwa po obu zewnętrznych stronach ramienia stałego (1), przy czym każdy z zespołów ciernych (18) umieszczonych po obu stronach ramienia ruchomego (2) utworzony z przylegających do siebie podkładki (4) i tarczy ciernej (11) jest tak usytuowany, że tarcza cierna (11) każdego z tych zespołów ciernych (18) bezpośrednio współpracuje z wewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego (1) poprzez przyleganie do tej powierzchni, natomiast każdy z zespołów ciernych (18) umieszczonych po obu zewnętrznych stronach ramienia ruchomego (1) utworzony z przylegających do siebie podkładki (4) i tarczy ciernej (11) jest tak usytuowany, że tarcza cierna (11) każdego z tych zespołów ciernych (18) bezpośrednio współpracuje z zewnętrzną powierzchnią zakończenia ramienia stałego (1) poprzez przyleganie do tej powierzchni.