PL231572B1 - Obudowa krocząca do wyrobiska chodnikowego - Google Patents

Abstract

W skład kompleksu do wykonywania wyrobisk wchodzi obudowa krocząca (1), która składa się z szeregu zazębiających się sekcji (11), pierwszej sekcji (11a), drugiej sekcji (11b) aż do ostatniej sekcji (11z). Pierwsza sekcja (11a) połączona jest z drugą sekcją (11b) za pośrednictwem dwóch par przesuwników, dolnej pary (12) i górnej pary (13). Do czoła pierwszej sekcji (11 a) zamocowane jest urządzenie urabiające (2) o ujawnionej w opisie konstrukcji. Nadto do ostatniej sekcji (11z) zamocowany jest manipulator (7), zaś do wcześniejszych sekcji dwie kotwiarki (9). Ujawniono także sposób wykonywania wyrobisk.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest obudowa krocząca do wyrobiska chodnikowego, szczególnie przydatna w czasie jego drążenia.

Z opisu patentowego nr DE 1156738 znana jest krocząca obudowa chodnikowa, która składa się z trzech równoległych do siebie sekcji, połączonych ze sobą za pośrednictwem przesuwników usytuowanych przy spągu. Sekcja składa się z dwóch segmentów, symetrycznych względem pionowej osi przekroju wyrobiska, połączonych ze sobą przegubem prostym, o osi równoległej do osi wyrobiska i usytuowanym centralnie pod stropem wyrobiska. Segment składa się z łuku stropowego połączonego na zakładkę z łukiem ociosowym opartym na stojaku zamocowanym do płozy. Do łuku stropowego zamocowana jest płytowa stropnica w kształcie grzebienia, z zębami równoległymi do osi wyrobiska i wchodzącymi w szczeliny, w stropnicy zamontowanej do sąsiedniej sekcji.

Pierwsza sekcja, licząc od czoła przodku, połączona jest z drugą sekcją za pośrednictwem pierwszego przesuwnika zamocowanego pomiędzy stojakami. Odpowiednio połączona jest druga sekcja z trzecią sekcją. Natomiast sterowanie sekcjami obudowy kroczącej odbywa się z agregatu ustawionego pod stałą, docelową obudową, która znajduje się za trzecią sekcją.

W stanie gdy sekcje są zsunięte, na przykład w czasie urabiania przodka, ich stropnice w całości przesłaniają strop. Natomiast w trakcie kroczenia obudowy, pomiędzy stropnicami sąsiednich sekcji, w związku z przesunięciem zębów w szczelinach, pojawiają się czasowo otwory. Rozparcie sekcji następuje w wyniku dociśnięcia łuków wraz ze stropnicami do stropu. Natomiast w celu przesunięcia sekcji rabuje się stojaki, stropnice się obniżają, po czym za pośrednictwem przesuwników, łączących tą sekcję z sąsiednią, rozpartą sekcją przesuwa się ją w nowe miejsce. Przegub łączący segmenty sekcji pozwala w czasie wzdłużnego przesuwania sekcji, przesunąć w razie potrzeby płozę w kierunku osi wyrobiska, tak aby dany segment nie miał kontaktu z ociosem.

Z kolei z opisu patentowego nr PL 88164 znana jest krocząca obudowa, która składa się z dwóch zestawów połączonych przesuwnikami, przy czym zestaw składa się z dwóch połączonych ze sobą sekcji. Sekcja z kolei składa się z dwóch segmentów połączonych pod stropem przegubem prostym. Natomiast segment składa się z łuku stropowego połączonego z łukiem ociosowym za pośrednictwem przegubu kulistego, przy czym łuk ociosowy podparty jest stojakiem. Przesuwniki zamocowane są do łuków stropowych, w przybliżeniu, w środku ich długości. Do obu segmentów jednej sekcji zamontowane są zastrzały, których drugie końce zamocowane są do tłoczyska siłownika podwieszonego w osi przegubu prostego, tak, że wysunięcie tłoczyska powoduje dociśnięcie segmentów do ociosu. W celu podparcia stropu i osłony wnętrza wyrobiska zespół wyposażony jest w szereg równoległych do siebie belek, pomiędzy którymi znajdują się belki z sąsiedniego zespołu.

W rozwiązaniach znanych z opisu patentowego nr PL 97 625 czy PL 95 368 segmenty sekcji są rozpierane na boki za pośrednictwem poziomo ułożonego pomiędzy nimi siłownika.

Natomiast z opisu patentowego nr PL 194412 B1 znana jest obudowa, która także w części ociosowej zawiera poziomo ułożone belki wnikające w przestrzenie pomiędzy odpowiednimi belkami z sąsiedniego zespołu, przy czym wszystkie sekcje oparte są na dwóch jezdniach, leżących po obu stronach wyrobiska.

Istota obudowy kroczącej do wyrobisk chodnikowych, zwierającej szereg równoległych do siebie sekcji, połączonych za pośrednictwem przesuwników, przy czym sekcja składa się z dwóch segmentów połączonych przegubowo w osi wyrobiska, a nadto połączonych za pośrednictwem siłownika zamocowanego pomiędzy ich częściami stropnicowymi, natomiast każdy segment zawiera stojak, polega na tym, że pierwsza sekcja posiada występy i zagłębienia zazębiające się z odpowiednimi elementami drugiej sekcji, tak, że obudowa krocząca w stanie zsuniętym w pełni osłania strop wyrobiska. Do ostatniej sekcji obudowy korzystnie zamocowany jest manipulator zaś do przedostatniej sekcji zamocowana jest pierwsza kotwiarka. Natomiast do pierwszej sekcji zamocowane jest urządzenie urabiające wnękę.

Pierwsza sekcja korzystnie składa się z dwóch segmentów, lewego segmentu i prawego segmentu stanowiącego lustrzane odbicie lewego segmentu względem płaszczyzny przechodzącej przez łączący je sworzeń. Lewy segment składa się z lewej stopy połączonej suwliwie z elementem ociosowym, który z kolei łączy się z lewą stropnicą zaopatrzoną w ucha. Lewa stopa korzystnie połączona jest także z elementem ociosowym za pośrednictwem stojaka ustawionego od kątem ostrym względem pionu i nachylonego w kierunku ociosu. Natomiast element ociosowy połączony jest z lewą stropnicą korzystnie za pośrednictwem przegubu prostego.

PL 231 572 B1

Obudowa krocząca według wynalazku pozwala na ciągłe i niezależne od innych prac drążenie wyrobiska przez kombajn chodnikowy. Z kolei proces montażu łuków obudowy lub kotwienie jest także niezależny od pracy kombajnu chodnikowego. Obudowa może także współpracować z urządzeniem urabiającym znanym z opisu PL425967 A1, które jednocześnie zapewnia zabezpieczenie stropu przed rozwarstwieniem w trakcie późniejszego urabiania przez kombajn chodnikowy. Nadto możliwe jest zdalne sterowanie obudową kroczącą co pozwala na wycofanie ludzi z przodka, a tym samym podniesienie warunków bezpieczeństwa i higieny pracy i zmniejszenie ryzyka wystąpienia wypadków w czasie drążenia.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładach wykonania na schematycznym rysunku, na którym:

• fig. 1 przedstawia przekrój wzdłużny przez obudowę kroczącą, płaszczyzną zaznaczoną na figurze 2, • fig. 2 przedstawia widok z góry obudowy, z kierunku W1 wskazanego na fig. 1, • fig. 3 przedstawia widok sekcji obudowy, • fig. 4 przedstawia sposób pionowej korekcji obudowy, • fig. 5 przedstawia sposób poziomej korekcji obudowy,

Figura 1 przedstawia przekrój wzdłużny przez obudowę (1), do której czoła zamocowane jest urządzenie urabiające (2). Obudowa (1) składa się z szeregu zazębiających się sekcji (3), pierwszej sekcji (3a), drugiej sekcji (3b) aż do ostatniej sekcji (3z) licząc od przodka wyrobiska. Pierwsza sekcja (3a) połączona jest z drugą sekcją (3b) za pośrednictwem dwóch par przesuwników, dolnej pary i górnej pary. Dolną parę stanowią dwa równoległe do siebie i zasadniczo do spągu przesuwniki, pierwszy przesuwnik (4a) i drugi przesuwnik (4b), przy czym drugi przesuwnik (4b) zamocowany jest pomiędzy prawą stopą (6b) pierwszej sekcji (3a), a prawą stopą (7b) drugiej sekcji (3b). Górną parę przesuwników stanowią dwa równoległe do siebie i zasadniczo do spągu przesuwniki, trzeci przesuwnik (5a) i czwarty przesuwnik (5b), przy czym czwarty przesuwnik (5b) zamocowany jest pomiędzy prawą stropnicą (8b) pierwszej sekcji (3a), a prawą stropnicą (9b) drugiej sekcji (3b).

Odpowiednio połączone są ze sobą każde dwie sąsiednie sekcje.

Do ostatniej sekcji (3z) zamocowany jest manipulator (10), zaś do sekcji (3y) zamocowana jest pierwsza kotwiarka (11 a), zaś do następnej sekcji (3x) druga kotwiarka (1 lb).

Figura 2 przedstawia obudowę kroczącą (I) wraz z urządzeniem urabiającym (2) w widoku z góry. Obudowa (1) składa się z szeregu zazębiających się sekcji (3), pierwszej sekcji (3a), drugiej sekcji (3b), aż do ostatniej sekcji (3z) licząc od przodka wyrobiska. Linia styku (13) pierwszej sekcji (3a) z drugą sekcją (3b) ma kształt linii łamanej tak, że występy (14) płaszcza pierwszej sekcji (3a) wchodzą w zagłębienia (15) w płaszczu drugiej sekcji (3b).

Do czoła pierwszej sekcji (3a) zamocowane jest urządzenie urabiające (2) wyposażone w organ (16).

Figura 3 przedstawia pierwszą sekcję (3a) w widoku z kierunku W2 wskazanego na figurze 2. Pierwsza sekcja (3a) składa się z dwóch segmentów, lewego segmentu (17) i prawego segmentu (18) stanowiącego lustrzane odbicie lewego segmentu (17) względem płaszczyzny przechodzącej przez łączący je sworzeń (19). Lewy segment (17) składa się z lewej stopy (6a) połączonej suwliwie z elementem ociosowym (20), który z kolei łączy się z lewą stropnicą (9a), której koniec zaopatrzony jest w ucha (21), przez które przechodzi sworzeń (19). Lewa stopa (6a) połączona jest także z elementem ociosowym (20) za pośrednictwem stojaka (22) ustawionego pod kątem ostrym względem pionu, tak, że w wyniku wysuwania tłoczyska (23) następuje jednoczesne dociskanie elementu ociosowego (20) do ociosu i lewej stropnicy (9a) do stropu.

Nadto lewy segment (17) połączony jest z prawym segmentem (18) za pośrednictwem poziomo ułożonego siłownika (24), który zapewnia dodatkowe ich rozparcie.

Element ociosowy (20) łączy się z lewą stropnicą za pośrednictwem przegubu prostego (25) o osi równoległej do osi sworznia (19). Element ociosowy (20) składa się z elementu nośnego (26) oraz przykrywającego go od zewnątrz płaszcza (27). W płaszczu (27) znajdują się występy (14) oraz zagłębienia (15). Konstrukcja lewej stropnicy (9a) jest odpowiednia.

Przemieszczanie obudowy polega na cyklicznym rabowaniu jednej sekcji i przesuwaniu jej, względem rozpartej, sąsiedniej sekcji o zadany skok za pośrednictwem dwóch par przesuwników, dolnej pary (4) i górnej pary (5), a następnie rozparciu pomiędzy stropem i spągiem wyrobiska za pośrednictwem stojaków (22) i siłownika (24).

Figura 4 przedstawia sposób pionowej korekcji linii kroczenia obudowy, a tym samym zmiany kierunku drążenia wyrobiska. W celu prowadzenia wyrobiska pod górę, po przesunięciu do przodu

PL 231 572 B1 pierwszej sekcji (3a), przesuwniki górnej pary (5), a w tym czwarty przesuwnik (5b) są zsuwane całkowicie, zaś dolna para (4), a w tym drugi przesuwnik (4b) jest zatrzymywany wcześniej, tak, że jego długość statyczna jest większa niż długość czwartego przesuwnika (5b) co powoduje zakrzywienie osi obudowy ku górze. Odpowiednio zakrzywia się oś obudowy ku dołowi.

Figura 5 przedstawia sposób poziomej korekcji obudowy pokazany na rysunku, który przedstawia przekrój wzdłużny obudowy kroczącej (1) płaszczyzną poziomą, równoległą do spągu. Przebiega on podobnie, przy czym w tym celu wywołuje się różnicę przesunięć pomiędzy przesuwnikami leżącymi po jednej stronie obudowy (1), a w tym pierwszym przesuwnikiem (4a), a przesuwnikami leżącymi po drugiej stronie obudowy, a w tym drugim przesuwnikiem (4b). W wyniku tego uzyskuje się skręt wyrobiska w lewą lub w prawą stronę.

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Obudowa krocząca do wyrobiska chodnikowego, zwierająca szereg równoległych do siebie sekcji, połączonych za pośrednictwem przesuwników, przy czym sekcja składa się z dwóch segmentów połączonych przegubowo w osi wyrobiska, a nadto połączonych za pośrednictwem siłownika zamocowanego pomiędzy ich częściami stropnicowymi, natomiast każdy segment zawiera stojak, znamienna tym, że pierwsza sekcja (3a) posiada występy (14) i zagłębienia (15) zazębiające się z odpowiednimi elementami drugiej sekcji (3b) tak, że obudowa krocząca (1) w stanie zsuniętym w pełni osłania strop wyrobiska.
2. 2. Obudowa według zastrz. 1, znamienna tym, że do ostatniej sekcji (3z) zamocowany jest manipulator (10).
3. 3. Obudowa według zastrz. 1 , znamienna tym, że do przedostatniej sekcji (3y) zamocowana jest pierwsza kotwiarka (11a).
4. 4. Obudowa według zastrz. 1, znamienna tym, że do pierwszej sekcji (3a) zamocowane jest urządzenie urabiające (2).
5. 5. Obudowa według zastrz. 1, znamienna tym, że pierwsza sekcja (3a) składa się z dwóch segmentów, lewego segmentu (17) i prawego segmentu (18) stanowiącego lustrzane odbicie lewego segmentu (17) względem płaszczyzny przechodzącej przez łączący je sworzeń (19).
6. 6. Obudowa według zastrz. 5, znamienna tym, że lewy segment (17) składa się z lewej stopy (6a) połączonej suwliwie z elementem ociosowym (20), który z kolei łączy się z lewą stropnicą (9a) zaopatrzoną w ucha (21).
7. 7. Obudowa według zastrz. 6, znamienna tym, że lewa stopa (6a) połączona jest także z elementem ociosowym (20) za pośrednictwem stojaka (22) ustawionego pod kątem ostrym względem pionu i nachylonego w kierunku ociosu.
8. 8. Obudowa według zastrz. 6, znamienna tym, że element ociosowy (20) połączony jest z lewą stropnicą (9a) za pośrednictwem przegubu prostego (25).