PL231353B1 - Konstrukcja siedziska z podnóżkiem - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest konstrukcja siedziska z podnóżkiem, która może być wykorzystana przede wszystkim w fotelu, ale też w krześle lub w sofie, w których zamontowane są podnóżki.

Dotychczas, znanych jest wiele konstrukcji foteli, w których różnie rozwiązano budowę siedziska i podnóżka. Zawsze jednak problem stanowi opracowanie takiej konstrukcji, której eksploatacja będzie bezpieczna i wygodna, a równocześnie, która pozwoli na jak najbardziej płaskie schowanie podnóżka pod siedziskiem, aby nie szpecić sylwetki fotela.

I tak, z polskiego opisu wynalazku nr zgłoszenia 309964 (publ. BUP z 17.02.1997, 04/1997) znany jest „Fotel rozkładany z podnóżkiem” o regulowanym położeniu oparcia i podnóżka. Fotel składa się z ramowej konstrukcji nośnej z przymocowanym do niej mechanizmem regulacji położenia, z poduchy oparcia z drewnianymi elementami bocznymi oraz z zespołu podnóżka umieszczonego w przedniej części konstrukcji zaopatrzonego w mechanizm regulacji poziomej i blokady. Siedzisko pokazanego tu fotela jest masywne, dwupoziomowe, przy czym z jego dolnej części wysuwany jest wahnięciem podnóżek, który utrzymywany jest cały czas - w czasie jego schowania, wysuwania, jak i wysunięcia w pozycji poziomej.

Z polskiego opisu wzoru użytkowego nr Ru-66925 znany jest „Przegub mocujący stelaż podnóżka fotela” (publ. WUP z 31.01.2014, 01/2014). W rozwiązaniu tym fotel ma ramową konstrukcję nośną, przy czym przednia część konstrukcji ramy siedziska połączona jest ze wspornikiem podnóżka za pomocą łącznika przegubu, umożliwiającego wahadłowy ruch podnóżka i jego niejako podwinięcie pod siedzisko fotela, a następnie jego wyciągnięcie i wydłużenie przy zastosowaniu elementów nożycowych. Z ramy wyprowadzony jest połączony z nią niewielki sztywny uchwyt. W każdym z ramion sztywnego uchwytu wykonany jest otwór, podobny do otworów wykonanych na końcach odpowiedniego, współpracującego z tym elementem łącznika przegubu, przy czym przez otwory te poprowadzona jest oś. Przeciwległy koniec każdego ramienia łącznika przegubu połączony jest sztywno ze wspornikiem. Natomiast mniej więcej w połowie każdego z ramion łącznika wykonany jest kolejny otwór, poprzez który poprowadzona jest ośka, na której jest osadzony łącznik przegubu, z którą równocześnie połączone są obrotowo ramiona elementu nośnego konstrukcji fotela mechanizmu wysuwającego, podtrzymującego i chowającego podnóżek. Ramiona są połączone poprzez ten mechanizm z konstrukcją ramy siedziska. Mechanizm wysuwający, podtrzymujący i chowający podnóżek sterowany jest zestawem cięgien lub silnikiem elektrycznym.

W polskim opisie wynalazku P-183169 pt.: „Rozkładany fotel” (publikacja WUP z 31.05.2002, 05/2002) przedstawiony został fotel w którym siedzisko, oparcie oraz podnóżek sprzężone są w taki sposób z korpusem i ze sobą, by przy przestawieniu jednej z tych części z położenia wyjściowego do pozycji spoczynkowej, i dalej do leżącej, lub też z powrotem do wyjściowej, obie pozostałe części przestawiane były jednocześnie do analogicznej pozycji.

Natomiast z polskiego opisu wynalazku nr zgłoszenia 330560 znany jest „Fotel rozkładany z podnóżkiem” (publ. BUP z 03.07.2000, 14/2000). W rozwiązaniu tym fotel ma poduchę oparcia zaopatrzoną w podgłówek o regulowanym położeniu jego wysokości, natomiast jego rama siedziska zaopatrzona jest w dwie poręcze połączone przegubowo jednym końcem ze skrajnymi pionowymi elementami ramy, a drugim końcem z dźwigniami, połączonymi swymi drugimi końcami również przegubowo z przednią częścią ramy.

Celem wynalazku jest opracowanie takiej konstrukcji siedziska z podnóżkiem, która pozwoli na głębokie zaginanie pod siedzisko podnóżka, tak, aby kąt między siedziskiem a podnóżkiem wynosił nawet jedynie około 25°.

Istota konstrukcji siedziska z podnóżkiem, które jest przegubami łączone wahadłowo z podnóżkiem, którego spodni, nośny element, a równocześnie obrys siedziska stanowi rama, przypominająca prostokąt z zaokrąglonymi rogami polega na tym, że w ramie wycięty jest fragment pomiędzy mocowaniami. Przy czym na końcach rozciętej ramy przytwierdzone są mocowania, do których przymocowany jest obwodowy łącznik, który stanowi niezależny, ale cofnięty do środka i zamykający obwód fragment ramy.

W analogicznym rozwiązaniu konstrukcji siedziska z podnóżkiem, który jest przegubami łączony wahadłowo z siedziskiem przewidziano, że spodni, nośny element siedziska - w postaci podstawy - od strony podnóżka ma wybranie, zaś po bokach tego wybrania przytwierdzone są mocowania, z którymi bezpośrednio lub pośrednio połączony jest podnóżek.

PL 231 353 B1

Dzięki opracowanej konstrukcji siedziska z podnóżkiem uzyskuje się niezwykle zgrabną i lekką sylwetkę fotela, w którym niemal niewidoczny jest podnóżek, a przy tym budowa wszystkich elementów i ich połączenia nie tracą nic ze swojej stabilności i solidności.

Przedmiot wynalazku został bliżej przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, który przedstawia konstrukcję siedziska z podnóżkiem w pozycji odwróconej, siedziskiem do dołu.

Jak pokazano na rysunku - podnóżek 1 ma dwie równoległe prowadnice 2, które stanowią podstawowe elementy boków konstrukcji podnóżka 1. Na prowadnice 2, po zewnętrznej ich stronie, nasuwane są zewnętrzne prowadnice 3. Zewnętrzne prowadnice 3 połączone są ze sobą, a element ich łączenia stanowić może na przykład prostopadła płyta 4, którą może stanowić arkusz blachy. Zewnętrzne prowadnice 3 i prostopadła płyta 4 mogą zostać wykonane nawet z jednego, odpowiednio wyprofilowanego arkusza blachy. Podnóżek 1 jest połączony zasadniczo ze spodnią częścią siedziska 5 za pomocą cięgien 6, a dokładniej, cięgna 6 łączą korzystnie prowadnice 2 z siedziskiem 5.

Spodni, nośny element siedziska 5 stanowi rama 7. Rama 7 stanowi równocześnie obrys siedziska 5 i przypomina prostokąt z zaokrąglonymi rogami, który jest przerwany - od strony podnóżka 1 korzystnie na szerokość podnóżka 1, a w którym usunięto wycięty fragment i przesunięto go nieco bardziej do środka prostokąta.

Na końcach rozciętej ramy 7 przytwierdzone są mocowania 8, do których przymocowany jest obwodowy łącznik 9, który łączy cięgna 6 i stanowi niejako cofnięty do środka i zamykający obwód fragment ramy 7. Dzięki cofnięciu tego elementu - w momencie zaginania i podwijania podnóżka 1, siedzisko 5 i jego rama 7 nie przeszkadzają w głębokim, niemal płaskim podwinięciu podnóżka 1 pod siedzisko 5.

Możliwe jest też zastosowanie innego spodniego, nośnego elementu siedziska 5, na przykład w postaci płaskiej podstawy, która ma od strony podnóżka 1 wybranie. Po bokach tego wybrania przytwierdzone są mocowania 8, z którymi bezpośrednio lub pośrednio połączony jest wahadłowo podnóżek 1.

Opisana konstrukcja przedstawiona została w przykładzie wykonania z podnóżkiem, w którym wykorzystano do jego chowania i zamykania przegub kulowy. Niemniej jednak opracowane siedzisko może być wykorzystane w niemal każdej konfiguracji z różnie rozwiązanymi mechanizmami chowania podnóżka.

Wykaz elementów

1. podnóżek,

2. prowadnica,

3. zewnętrzna prowadnica,

4. płyta,

5. siedzisko,

6. cięgno (łączące podnóżek z siedziskiem),

7. rama,

8. mocowanie,

9. obwodowy łącznik (łączący cięgna i zamykający obwód ramy).

Claims (2)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Konstrukcja siedziska z podnóżkiem, które jest przegubami łączone wahadłowo z podnóżkiem, którego spodni, nośny element, a równocześnie obrys siedziska stanowi rama, przypominająca prostokąt z zaokrąglonymi rogami, znamienna tym, że w ramie (7) wycięty jest fragment pomiędzy mocowaniami (8), które przytwierdzone są na końcach rozciętej ramy (7) natomiast do mocowań (8) przymocowany jest obwodowy łącznik (9), który stanowi niezależny, ale cofnięty do środka i zamykający obwód fragment ramy (7).
2. 2. Konstrukcja siedziska z podnóżkiem, który jest przegubami łączony wahadłowo z siedziskiem, znamienna tym, że spodni, nośny element siedziska (5) - w postaci podstawy - od strony podnóżka (1) ma wybranie, zaś po bokach tego wybrania przytwierdzone są mocowania (8), z którymi bezpośrednio lub pośrednio połączony jest podnóżek (1).