PL223611B1 - Mebel rozkładany do siedzenia i leżenia, zwłaszcza sofa narożnikowa - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest mebel rozkładany do siedzenia i leżenia, zwłaszcza sofa narożnikowa.

Znane meble tego rodzaju mają ramiona o jednakowej lub różnej długości i składają się z umieszczonych na stelażu z cokołem poduszek do siedzenia, przylegających do nich poduszek oparcia oraz z poręczy względnie bez poręczy i umieszczonego pod jednym z ramion, zawierającego poduszkę do siedzenia, elementu wysuwnego. W położeniu rozłożonym powierzchnię do leżenia tworzą poduszki do oparcia łącznie z poduszkami do siedzenia w pozycji przemieszczenia w położenie, w którym znajdują się we wspólnej płaszczyźnie.

Z opisu do polskiego wzoru użytkowego W120964U1 znany jest mebel do siedzenia i leżenia, zbudowany ze skrzyni pościelowej, do której zamocowane jest wysuwnie do przodu siedzisko, do którego przy jego czołowej dolnej krawędzi zamocowana jest ścianka czołowa zasłaniająca skrzynię pościelową oraz przestawne do płaszczyzny siedziska oparcie tylne. Ponadto do skrzyni pościelowej do jej jednej ścianki bocznej zamocowane jest oparcie boczne, a do drugiej - drugie, mniejsze. Siedzisko zamocowane jest trwale do skrzyni pościelowej za pośrednictwem dwóch łączników każdy w postaci zetownika. Do drugiego mniejszego siedziska zamocowane jest trwale, nieprzestawnie przynależne mu oparcie tylne oraz oparcie boczne. Wysuwne siedzisko zamocowane jest do skrzyni pościelowej za pośrednictwem mechanizmu wysuwu siedziska zbudowanego z dwóch połączonych sprężyną ramion zamocowanych przegubowo do listwy zamocowanej do skrzyni pościelowej oraz przegubowo do kątownika zamocowanego do siedziska oraz z dwóch połączonych sprężyną ramion zamocowanych przegubowo do listwy zamocowanej do skrzyni pościelowej oraz do kątownika zamocowanego do siedziska. Oparcie tylne połączone jest ze skrzynią pościelową za pośrednictwem zawiasów. Pod drugim mniejszym siedziskiem umiejscowiony jest obudowany ściankami bocznymi oraz ścianką czołową wysuwny do przodu wózek z mechanizmem podnośnikowym, do którego zamocowane jest trzecie siedzisko. Wózek zbudowany jest z osadzonej na kółkach prostokątnej ramy. Mech anizm podnośnikowy siedziska zbudowany jest z dwóch dłuższych ramion przednich zamocowanych przegubowo do ramy oraz przegubowo do przynależnego każdemu z nich kątownika zamocowanego do siedziska oraz dwóch krótszych ramion tylnych, z których każde zamocowane jest przegubowo do wspornika zamocowanego do ramy oraz przegubowo do przynależnego każdemu z nich kątownika. Do ramy zamocowane są ścianki boczne oraz ścianka czołowa. Ścianka czołowa wraz ze ściankami bocznymi osłaniają wózek, mechanizm podnośnikowy oraz siedzisko w pozycji opuszczonej. Droga wysuwu wózka ograniczona jest ogranicznikiem utworzonym z bolca zamocowanego do wózka oraz usytuowanego na drodze jego ruchu zaczepu zamocowanego do oparcia bocznego. Skrzynia pościelowa, siedzisko, ścianka czołowa, oparcie tylne, oparcie boczne, siedzisko, oparcie tylne, oparcie boczne, ścianki boczne oraz ścianka czołowa zamocowane są połączeniami śrubowymi. Siedzisko w pozycji podniesionej wspiera się na ściance czołowej. W pozycji podniesionej siedziska ścianki boczne oraz ścianka czołowa osłaniają wózek oraz mechanizm podnośnikowy. Mebel osadzony jest na nóżkach zamocowanych do oparcia bocznego, ścianki czołowej, skrzyni pościelowej, oparcia tylnego oraz oparcia bocznego. Konstrukcja mebla według wzoru użytkowego pozwala na zamocowanie drugiego mniejszego siedziska, pod którym umieszczony jest wózek z trzecim siedziskiem po lewej lub prawej stronie siedziska. W pozycji schowanej trzeciego siedziska mebel ma postać sofy a w pozycji wysuniętej ma postać narożnika.

Z opisu do polskiego patentu PL186104B1 znany jest rozkładany mebel do siedzenia i leżenia, zwłaszcza sofa narożnikowa, który ma dwa ramiona o jednakowej lub różnej długości. Na stelażu z cokołem są umieszczone poduszki do siedzenia, zaś do oparcia z poręczami względnie bez poręczy przylegają poduszki tylne. Pod jednym ramieniem sofy znajduje się wyciągowy i obrotowy element okuciowy, zawierający poduszkę do leżenia. Poduszka do leżenia jest wraz z poduszkami do siedzenia przemieszczalna w położenie, w którym znajdują się one we wspólnej płaszczyźnie, tworząc p owierzchnię do leżenia. Poduszka tylna jednego z ramion sofy jest co najmniej za pomocą jednego elementu wtykowego zamocowana na oparciu i połączona rozłącznie z oparciem dla utworzenia zwiększalnej powierzchni do leżenia. W obszarze styku pomiędzy obydwoma ramionami sofy, przed tylną poduszką drugiego ramienia, znajduje się narożny element wtykowy, stanowiący element wtykowy, który wchodzi w tylne wybranie tylnej poduszki. Tylna poduszka jest zamocowana rozłącznie na oparciu, jednym końcem za pomocą narożnego elementu wtykowego i drugim końcem za pomocą elementu łączącego, zwłaszcza taśmy rzepowej. Zdejmowalna poduszka tylna jest wstawiona pomiędzy

PL 223 611 B1 zamocowaną na stałe na oparciu drugiego ramienia sofy, tylną poduszkę i umieszczony na wolnym końcu pierwszego ramienia sofy na oparciu, zaokrąglony narożnik. Narożny element wtykowy stanowi korzystnie trójkątny w widoku z góry element płytkowy, wystający w obszarze górnej krawędzi oparcia w kierunku tylnej poduszki. Element łączący w postaci taśmy rzepowej przebiega ukośnie w obszarze górnej krawędzi oparcia w pobliżu zaokrąglonego narożnika. Zdejmowalna tylna poduszka ma na swym, położonym od strony narożnego elementu wtykowego, wzdłużnym końcu górne skrzydełko zewnętrzne, które obejmuje część tylnej poduszki lub drugą tylną poduszkę, tworząc ukośną krawędź styku tylnych poduszek. Zdejmowalna tylna poduszka jest umieszczona na pierwszym ramieniu sofy dla przedłużenia powierzchni do leżenia. Poduszka do siedzenia drugiego ramienia sofy ma od przodu podwójnie wybrzuszoną wzdłużną krawędź, do której w wyciągniętym położeniu rozłożonym przylega kształtowo podwójnie wybrzuszona przeciwkrawędź poduszki do leżenia. Poduszka do siedzenia pierwszego ramienia sofy ma z przodu biegnącą od poduszki do siedzenia drugiego ramienia sofy do wolnego końca poduszki do siedzenia, wybrzuszoną wzdłużną krawędź, do której w położeniu wyciągniętym przylega kształtowo wybrzuszona przeciwkrawędź poduszki do leżenia. Każda z wybrzuszonych krawędzi wzdłużnych i przeciwkrawędzi rozciąga się na całej wysokości (grubości) poduszki do siedzenia i poduszki do leżenia, zaś wybrzuszona wzdłużna krawędź poduszki do siedzenia biegnie lekko ukośnie w dół i do tyłu, tak że poduszkę do leżenia można bez przeszkód podnieść na wybrzuszonej krawędzi. Poduszka do siedzenia z oparciem i częścią tylnej poduszki pierwszego ramienia sofy jest za pomocą okucia obrotowego odchylna do góry wokół osi poprzecznej do poduszki do siedzenia w celu odsłonięcia skrzyni na pościel, umieszczonej w stelażu ramienia sofy. W skrzyni układane są zdjęte tylne poduszki. Oparcie w sofie narożnikowej bez podnoszonego ramienia może mieć ciągły narożny kształt, zaś w sofie narożnikowej z podnoszonym ramieniem jest dzielone w obszarze styku obu poduszek do siedzenia, przy czym na przedłużeniu stałej poduszki tylnej z miejscem styku jest połączona stała część tylnej poduszki ramienia sofy, sięgająca do odgiętego obszaru oparcia, na którym jest zamocowana zdejmowalna poduszka tylna.

Znany jest mebel rozkładany do siedzenia i leżenia, zwłaszcza sofa narożnikowa, składający się z ramienia długiego i prostopadłego do niego ramienia krótkiego. Ramię długie ma stelaż, do którego są przymocowane wahliwie części dolne boków krótkich, poduszka pierwsza oparcia oraz pierwsza poduszka do siedzenia powiązana ze stelażem za pomocą elementów wysuwno-uchylnych wychodzących z jej powierzchni dolnej, w okolicach boków krótkich. W pozycji rozłożonej ramienia dł ugiego górny bok długi pierwszej poduszki oparcia przylega do tylnego boku długiego pierwszej poduszki do siedzenia. Ramię krótkie ma stelaż zewnętrzny. Do części górnej stelaża zewnętrznego są przymocowane poduszka druga oparcia oraz druga poduszka do siedzenia. Wewnątrz stelaża zewnętrznego, pod drugą poduszką do siedzenia, jest osadzony przesuwnie, w kierunku prostopadłym do powierzchni czołowej poduszki oparcia, stelaż wewnętrzny z zamontowaną wewnątrz za pomocą elementów wysuwno-uchylnych poduszką, która w pozycji złożonej zajmuje miejsce wewnątrz stelaża wewnętrznego, pod drugą poduszką do siedzenia. W pozycji rozłożonej ramienia krótkiego druga poduszka do siedzenia tworzy jedną płaszczyznę z powierzchnią poduszki. Całkowitą powierzchnię do leżenia otrzymuje się w pozycji jednoczesnego rozłożenia ramienia długiego i ramienia krótkiego, wówczas wspólną płaszczyznę tworzą poduszka, pierwsza poduszka do siedzenia i druga poduszka do siedzenia oraz poduszka pierwsza oparcia.

Zadaniem wynalazku jest zwiększenie w prosty sposób funkcjonalności mebla wyrażonej możliwością optymalizacji zagospodarowania przestrzeni zajmowanej przez mebel.

Istotą konstrukcji mebla rozkładanego do siedzenia i leżenia, zwłaszcza sofy narożnikowej, która według wynalazku składa się z ramienia długiego i prostopadłego do niego ramienia krótkiego, przy czym ramię długie ma przymocowaną wahliwie do części stałej pierwszej poduszkę pierwszą oparcia oraz pierwszą poduszkę do siedzenia z pierwszymi elementami wysuwno-uchylnymi wychodzącymi w okolicach jej boków krótkich, poza tym częścią stałą pierwszą jest prostokątna skrzynia, którą w pozycji złożonej ramienia długiego zamyka od góry poduszka pierwsza oparcia, przy czym w pozycji zamknięcia ramienia długiego część stałą pierwszą zamyka pierwsza poduszka do siedzenia, natomiast ramię krótkie ma przymocowaną poduszkę drugą oparcia oraz drugą poduszkę do siedzenia, poza tym w pozycji rozłożonej ramienia długiego górny bok długi poduszki pierwszej oparcia przylega do tylnego boku długiego pierwszej poduszki do siedzenia, charakteryzuje się tym, że w ramieniu krótkim poduszka druga oparcia jest zamocowana wahliwie do części stałej drugiej, natomiast druga poduszka do siedzenia połączona jest częścią stałą drugą za pomocą drugich elementów wysuwnouchylnych, przy czym pierwsze elementy wysuwno-uchylne oraz drugie elementy wysuwno-uchylne

PL 223 611 B1 są zamocowane w płaszczyznach wzajemnie równoległych, ponadto w pozycji rozłożonej ramienia długiego, przy rozłożeniu ramienia krótkiego powierzchnia pierwszej poduszki do siedzenia, powierzchnia poduszki pierwszej oparcia oraz powierzchnia drugiej poduszki do siedzenia i powierzchnia poduszki drugiej oparcia tworzą wspólną płaszczyznę, ponadto częścią stałą drugą jest prostokątna skrzynia, którą w pozycji złożonej ramienia krótkiego zamyka od góry poduszka druga oparcia, przy czym w pozycji zamknięcia ramienia krótkiego część stałą drugą zamyka druga poduszka do siedzenia. Według innej, korzystnej cechy wynalazku drugimi elementami wysuwno-uchylnymi są okucia składające się z płaskowników połączonych ze sobą na końcach obrotowo w dwie pary, przy czym przeciwległe końce płaskowników są połączone obrotowo ze wspornikiem pierwszym oraz ze wspornikiem drugim, natomiast miejsca wzajemnego obrotu płaskowników są połączone sprężyną. Według kolejnej, korzystnej cechy wynalazku w ramieniu krótkim zawias drugi stanowi mocowanie wahliwe części dolnej poduszki drugiej oparcia do części stałej drugiej. Według następnej, korzystnej cechy wynalazku pierwszymi elementami wysuwno-uchylnymi są okucia składające się z płaskowników połączonych ze sobą na końcach obrotowo w dwie pary, przy czym przeciwległe końce płaskowników są połączone obrotowo ze wspornikiem pierwszym oraz ze wspornikiem drugim, natomiast miejsca wzajemnego obrotu płaskowników są połączone sprężyną. Według innej, korzystnej cechy wynalazku w ramieniu długim zawias pierwszy stanowi mocowanie wahliwe części dolnej poduszki pierwszej oparcia do części stałej pierwszej.

Korzystnymi skutkami wynalazku jest możliwość uzyskania konstrukcji, która pozwala na opt ymalizację zagospodarowania przestrzeni zajmowanej przez mebel, ponieważ całkowita powierzchnia przeznaczona do leżenia odpowiada powierzchni podłogi zajmowanej przez mebel, a niezależnie od tego przestrzeń zamykana poduszkami stanowi pojemniki na pościel - co ma bardzo ważne znaczenie, szczególnie w przypadku eksploatacji mebla w pomieszczeniach o stosunkowo małej powierzchni.

Konstrukcja według wynalazku zostanie bliżej wyjaśniona za pomocą rysunku jej przykładowej realizacji, na którym fig. 1 jest widokiem mebla w aksonometrii, fig. 2 rzutem prostokątnym lewego boku mebla po zdjęciu oparcia bocznego, a fig. 3 jest rzutem prostokątnym prawego boku mebla po zdjęciu oparcia bocznego, fig. 4 widokiem aksonometrycznym oparcia bocznego, natomiast fig. 5 jest widokiem aksonometrycznym mebla po przesunięciu pierwszej poduszki do siedzenia, fig. 6a, fig. 6b, fig. 6c, fig. 6d, fig. 6e, fig. 6f oraz fig. 6g są aksonometrycznym i widokami mebla w różnych fazach jego rozłożenia, poza tym fig. 7 i fig. 8 są widokami aksonometrycznymi okucia w różnym stopniu jego rozłożenia.

P r z y k ł a d

Mebel rozkładany do siedzenia i leżenia, zwłaszcza sofa narożnikowa, w przykładowej realizacji wynalazku składa się z ramienia długiego i prostopadłego do niego ramienia krótkiego. Ramię długie ma przymocowaną wahliwie do części stałej pierwszej A1 poduszkę pierwszą oparcia A2 oraz pierwszą poduszkę do siedzenia A3 z pierwszymi elementami wysuwno-uchylnymi A4 wychodzącymi w okolicach jej boków krótkich. Mocowanie wahliwe części dolnej poduszki pierwszej oparcia A2 do części stałej pierwszej A1 w ramieniu długim stanowi zawias pierwszy ZA. Częścią stałą pierwszą A1 jest prostokątna skrzynia, którą w pozycji złożonej ramienia długiego zamyka od góry poduszka pierwsza oparcia A2, przy czym w pozycji zamknięcia ramienia długiego część stałą pierwszą A1 zamyka pierwsza poduszka do siedzenia A3. W pozycji rozłożonej ramienia długiego górny bok długi poduszki pierwszej oparcia A2 przylega do tylnego boku długiego pierwszej poduszki do siedzenia A3. Ramię krótkie ma przymocowaną wahliwie do części stałej drugiej B1 poduszkę drugą oparcia B2, natomiast druga poduszka do siedzenia B3 połączona jest częścią stałą drugą B1 za pomocą drugich elementów wysuwno-uchylnych B4. W ramieniu krótkim mocowanie wahliwe części dolnej poduszki drugiej oparcia B2 do części stałej drugiej B1 stanowi zawias drugi ZB. Częścią stałą drugą B1 jest prostokątna skrzynia, którą w pozycji złożonej ramienia krótkiego zamyka od góry poduszka druga oparcia B2, przy czym w pozycji zamknięcia ramienia krótkiego część stałą drugą B1 zamyka druga poduszka do siedzenia B3. Pierwsze elementy wysuwno-uchylne A4 oraz drugie elementy wysuwno-uchylne B4 są zamocowane w płaszczyznach wzajemnie równoległych, ponadto w pozycji rozłożonej ramienia długiego, przy rozłożeniu ramienia krótkiego powierzchnia pierwszej poduszki do siedzenia A3, powierzchnia pierwszej poduszki oparcia A2 oraz powierzchnia drugiej poduszki do siedzenia B3 i powierzchnia drugiej poduszki oparcia B2 tworzą wspólną płaszczyznę. Pierwszymi elementami wysuwno-uchylnymi A4 są okucia składające się z płaskowników 1 i 2 połączonych ze sobą na końcach obrotowo w dwie pary, przy czym przeciwległe końce płaskowników 1 i 2 są połączone obrotowo ze wspornikiem pierwszym 3 oraz ze wspornikiem drugim 4, natomiast miejsca wzajemnego

PL 223 611 B1 obrotu płaskowników 1 i 2 są połączone sprężyną 5· Pierwszy element wysuwno-uchylny A4 oraz drugi element wysuwno-uchylny B4 mają zasadniczo takie same kształty. Po złożeniu ramienia długiego z ramieniem krótkim ich naprzeciwległe boki zmykają boki narożnika C. Mocowanie wahliwe części dolnej poduszki pierwszej oparcia A2 stanowi zawias ZA. Mocowanie wahliwe części dolnej poduszki drugiej oparcia B2 stanowi zawias ZB.

Claims (5)

1. Mebel rozkładany do siedzenia i leżenia, zwłaszcza sofa narożnikowa, składający się z r amienia długiego i prostopadłego do niego ramienia krótkiego, przy czym ramię długie ma przymocowaną wahliwie do części stałej pierwszej poduszkę pierwszą oparcia oraz pierwszą poduszkę do siedzenia z pierwszymi elementami wysuwno-uchylnymi wychodzącymi w okolicach jej boków krótkich, poza tym częścią stałą pierwszą jest prostokątna skrzynia, którą w pozycji złożonej ramienia długiego zamyka od góry poduszka pierwsza oparcia, przy czym w pozycji zamknięcia ramienia długiego część stałą pierwszą zamyka pierwsza poduszka do siedzenia, natomiast ramię krótkie ma przymocowaną poduszkę drugą oparcia oraz drugą poduszkę do siedzenia, poza tym w pozycji rozłożonej ramienia długiego górny bok długi poduszki pierwszej oparcia przylega do tylnego boku długiego pierwszej poduszki do siedzenia, znamienny tym, że w ramieniu krótkim poduszka druga oparcia (B2) jest zamocowana wahliwie do części stałej drugiej (B1), natomiast druga poduszka do siedzenia (B3) połączona jest częścią stałą drugą (B1) za pomocą drugich elementów wysuwno-uchylnych (B4), przy czym pierwsze elementy wysuwno-uchylne (A4) oraz drugie elementy wysuwno-uchylne (B4) są zamocowane w płaszczyznach wzajemnie równoległych, ponadto w pozycji rozłożonej ramienia długiego, przy rozłożeniu ramienia krótkiego powierzchnia pierwszej poduszki do siedzenia (A3), powierzchnia poduszki pierwszej oparcia (A2) oraz powierzchnia drugiej poduszki do siedzenia (B3) i powierzchnia poduszki drugiej oparcia (B2) tworzą wspólną płaszczyznę, ponadto częścią stałą drugą (B1) jest prostokątna skrzynia, którą w pozycji złożonej ramienia krótkiego zamyka od góry poduszka druga oparcia (B2), przy czym w pozycji zamknięcia ramienia krótkiego część stałą drugą (B1) zamyka druga poduszka do siedzenia (B3).

2. Mebel rozkładany do siedzenia i leżenia, zwłaszcza sofa narożnikowa, według zastrz. 1, znamienny tym, że drugimi elementami wysuwno-uchylnymi (B4) są okucia składające się z płaskowników (1 i 2) połączonych ze sobą na końcach obrotowo w dwie pary, przy czym przeciwległe końce płaskowników (1 i 2) są połączone obrotowo ze wspornikiem pierwszym (3) oraz ze wspornikiem drugim (4), natomiast miejsca wzajemnego obrotu płaskowników (1 i 2) są połączone sprężyną (5).

3. Mebel rozkładany do siedzenia i leżenia, zwłaszcza sofa narożnikowa, według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że w ramieniu krótkim zawias drugi (ZB) stanowi mocowanie wahliwe części dolnej poduszki drugiej oparcia (B2) do części stałej drugiej (B1).

4. Mebel rozkładany do siedzenia i leżenia, zwłaszcza sofa narożnikowa, według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że pierwszymi elementami wysuwno-uchylnymi (A4) są okucia składające się z płaskowników (1 i 2) połączonych ze sobą na końcach obrotowo w dwie pary, przy czym przeciwległe końce płaskowników (1 i 2) są połączone obrotowo ze wspornikiem pierwszym (3) oraz ze wspornikiem drugim (4), natomiast miejsca wzajemnego obrotu płaskowników (1 i 2) są połączone sprężyną (5).

5. Mebel rozkładany do siedzenia i leżenia, zwłaszcza sofa narożnikowa, według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że w ramieniu długim zawias pierwszy (ZA) stanowi mocowanie wahliwe części dolnej poduszki pierwszej oparcia (A2) do części stałej pierwszej (A1).