PL230998B1 - Sposób wytwarzania nowej pochodnej lupeolu - Google Patents

Sposób wytwarzania nowej pochodnej lupeolu

Info

Publication number
PL230998B1
PL230998B1 PL418919A PL41891916A PL230998B1 PL 230998 B1 PL230998 B1 PL 230998B1 PL 418919 A PL418919 A PL 418919A PL 41891916 A PL41891916 A PL 41891916A PL 230998 B1 PL230998 B1 PL 230998B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
lupeol
formula
mmol
temperature
chloroform
Prior art date
Application number
PL418919A
Other languages
English (en)
Other versions
PL418919A1 (pl
Inventor
Magdalena Malinowska
Elżbieta SIKORA
Elżbieta Sikora
Jan OGONOWSKI
Jan Ogonowski
Original Assignee
Politechnika Krakowska Im Tadeusza Kosciuszki
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Politechnika Krakowska Im Tadeusza Kosciuszki filed Critical Politechnika Krakowska Im Tadeusza Kosciuszki
Priority to PL418919A priority Critical patent/PL230998B1/pl
Publication of PL418919A1 publication Critical patent/PL418919A1/pl
Publication of PL230998B1 publication Critical patent/PL230998B1/pl

Links

Landscapes

  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Low-Molecular Organic Synthesis Reactions Using Catalysts (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)

Abstract

Przedmiotem zgłoszenia jest sposób wytwarzania nowej pochodnej lupeolu o wzorze 1 i nazwie chemicznej ester kwasu 3-pikolinowego i 20(29)-lupen-3ß-olu. Sposób ten polega na tym, że lupeol o wzorze 2 estryfikuje się chlorkiem kwasu izonikotynowego o wzorze 3 lub kwasem izonikotynowym o wzorze 4, przy czym estryfikację prowadzi się w rozpuszczalniku organicznym takim jak chlorek metylenu, w obecności katalizatora, którym jest 4-dimetyloaminopirydyna i regulatorów pH z grupy związków aminowych.

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowej, nie opisanej dotychczas w literaturze, pochodnej lupeolu, o nazwie chemicznej ester kwasu 4-pikolinowego i 20(29)-lupen-33-olu, o wzorze 1, będącej estrem pozyskanym w wyniku modyfikacji struktury naturalnego lupeolu (alkoholu triterpenowego: 20(29)-Iupen-33-olu) występującego w korze brzozy, w tym zwłaszcza brzozy brodawkowatej (Betula pendula Ehrh.), brzozy omszonej (Betula pubescens Ehrh.) i brzozy białej (Betula Pendula Roth.), chlorkiem kwasu 4-pikoIinowego (chlorkiem kwasu izonikotynowego) lub kwasem 4)-pikolinowym (kwasem izonikotynowym).
Wiadomo, że ekstrakt z kory brzozy jest od lat stosowany jako środek leczący choroby skóry, np. wysypki, infekcje, stany zapalne. Obecnie w lecznictwie stosowany jest surowiec pozyskiwany z dwóch gatunków: brzozy brodawkowatej Betula pendula Ehrh. i brzozy omszonej Betula pubescens Ehrh. [B. Bednarczycz-Cwynar, L. Zaprutko, Polish J. Cosmetol., 2003, 4, 218; K.H.C. Ba§er, B. Demirci, Arkivoc, 2007, VII, 335; A, Ożarowski, W. Jaroniewski, Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie, IWZZ, Warszawa, 1987].
Kora brzozy charakteryzuje się szczególnie wysoką zawartością triterpenów, głównie betul iny i lupeolu. Zawartość ich w suchym ekstrakcie z kory brzozy sięga 80% [A. Z. Abyshev, E. M. Agaev, A. B. Guseinov, Pharm. Chem. J., 2007, 41(8) 22].
Triterpeny wchodzące w skład ekstraktu brzozowego wykazują działanie przeciwzapalne, antyoksydacyjne i regenerujące, a także przeciwdrobnoustrojowe i przeciwnowotworowe.
W zgłoszeniu patentowym US2006/216249 „Use of a cosmetic of pharmaceutical composition, comprising a lupeol-rich extract as an active ingredient for stimulating the synthesis of heat shock proteins, oraz jego analogach WO2005/9331 i EP1648482, opisane są badania, które potwierdzają skuteczność lupeolu w stymulacji komórek skóry do tworzenia białek strukturalnych (kolagenu i elastyny).
Klasyczne metody estryfikacji grup hydroksylowych związków triterpenowych, takich jak betulina, prowadzone są z udziałem bezwodników kwasowych takich jak octowego, propionowego, ftalowego, bursztynowego lub chlorków kwasowych takich jak chlorku kwasu kapronowego, chlorku kapryloilu, chlorku kaprynoilu, chlorku lauroilu, chlorku palmitoilu, chlorku benzoilu, w obecności pirydyny bądź aminy trzeciorzędowej. Jako katalizator najczęściej stosuje się 4-dimetyloaminopirydynę (DMAP). Często spotykaną metodą estryfikacji jest też stapianie stałych bezwodników kwasowych ze związkiem triterpenowym. Najczęściej stosowane bezwodniki to maleinowy, tereftalowy, fumarowy [J. AchremAchremowicz, Cytotoksyczność półsyntetycznych pochodnych betuliny, Rozprawa doktorska, Katedra Farmakognozji Wydziału Farmaceutycznego UJ CM, Kraków, 2007].
W publikacji M. Kvasnica, J. Sarek, E. Klinotova, P. Dzubak, M. Hajduch, Bioorg & Med Chem., 2005, 13(10), 3447, opisano estryfikację alkoholi triterpenowych bezwodnikiem ftalowym. Proces prowadzono w następujących warunkach: na 1 mmol alkoholu triterpenowego stosowano 4-krotny nadmiar molowy bezwodnika oraz 4-krotny nadmiar molowy DMAP (4-dimetyloaminopirydyny). Całość rozpuszczono w 10 ml pirydyny. Syntezę estrów prowadzono w refluksie przez 30 godzin. Mieszaninę poreakcyjną przemywano dwukrotnie roztworem kwasu solnego i dwukrotnie wodą. Fazę organiczną suszono nad bezwodnym siarczanem magnezu, a następnie zagęszczano pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymany produkt oczyszczano na kolumnie chromatograficznej wypełnionej żelem krzemionkowym, jako eluent stosowano układ heksan - octan etylu, 9:1-5:1 (elucja gradientowa).
Natomiast w publikacji O. Ashavina, O. Flekhter, F. Galin, N. Kabalnova, L. Baltina, G. Tolstikov, Chem. Nat. Compd., 2003, 39(2), 201] przedstawiono proces estryfikacji betuliny, „na zimno”, z zastosowaniem silnych kwasów i ich bezwodników, m.in. kwasu trifluorooctowego.
W publikacji K. Papi Reddy, A.B. Singh, A. Puri, A.K. Srivastava, T. Narender, Bioorg. Med. Chem. Lett., 2009, 19(15), 4463 ujawniono, że estryfikacja grupy hydroksylowej lupeolu może przebiegać z udziałem kwasów karboksylowych takich jak kwas octowy, przy czym zachodzi ona znacznie trudniej niż w przypadku zastosowania bezwodnika kwasowego. W obecności N-metylomorfoliny, konieczny jest nadmiar kwasu karboksylowego w stosunku do alkoholu. Stosowano najczęściej 2-4 krotne nadmiary molowe kwasu w stosunku do alkoholu triterpenowego. Wskazano, że układy katalityczne stosowane przy estryfikacji lupeolu karboksylowymi, to najczęściej kompozycja dwóch katalizatorów DCC - DMAP (N,N-dicykloheksylokarbodiimid i 4-dimetyloaminopirydyna). Jako rozpuszczalnik stosowano bezwodny CH2CI2 (chlorek metylenu), przy czym czas reakcji wynosił 4 godziny.
Celem wynalazku jest opracowanie sposobu wytwarzania, z lupeolu o wzorze 2 i chlorku kwasu izonikotynowego o wzorze 3 lub kwasu izonikotynowego o wzorze 4, nieopisanej dotąd w literaturze
PL 230 998 B1 nowej pochodnej lupeolu, o nazwie chemicznej ester kwasu 4-pikolinowego i 20(29)-lupen-33-olu, o wzorze 1.
Sposób według wynalazku umożliwi uzyskanie nowej półsyntetycznej pochodnej naturalnego metabolitu roślinnego (lupeolu), będącej aktywnym biologicznie estrem kwasu 4-pikolinowego (izonikotynowego) i pentacyklicznego alkoholu triterpenowego (lupeolu), która może znaleźć zastosowanie jako substancja czynna w przemyśle kosmetycznym lub farmaceutycznym.
Zgodnie z wynalazkiem, sposób wytwarzania nowej pochodnej lupeolu o wzorze 1 i nazwie chemicznej ester kwasu 4-pikolinowego i 20(29)-lupen-33-olu, polega na tym, że lupeol (20(29)-lupen-33-olu) o wzorze 2 estryfikuje się chlorkiem kwasu izonikotynowego (chlorkiem kwasu 4-pikolinowego) o wzorze 3 lub kwasem izonikotynowym (kwasem 4-pikolinowym) o wzorze 4, przy czym estryfikację prowadzi się w rozpuszczalniku organicznym w obecności katalizatora i regulatorów pH z grupy związków aminowych.
Korzystnie, proces estryfikacji lupeolu prowadzi się tak, że 1 g (2,3 mmola) lupeolu rozprowadza się w 15-20 ml DCM (chlorku metylenu). Następnie do roztworu dodaje się 0,8-1,0 g (5,8-7,0 mmola) chlorku kwasu izonikotynowego lub 0,57-1,15 g (4,6-9,3 mmola) kwasu izonikotynowego oraz 0,570,60 g (4,6-4,9 mmola) DMAP (4-dimetyloaminopirydyny) i przynajmniej jeden z regulatorów pH takich jak pirydyna lub tributyloamina, w ilości niezbędnej do uzyskania pH układu 9-12, korzystnie 10-11. Następnie mieszaninę reakcyjną miesza się utrzymując temperaturę 0-5°C przez 4-8 godzin. Reakcję prowadzi się do uzyskania założonego stopnia przereagowania lupeolu, korzystnie min. 60%. Stopień przereagowania lupeolu określa się korzystnie chromatografią cienkowarstwową, badając próbki mieszaniny reakcyjnej pobierane okresowo podczas procesu. Następnie, utrzymując temperaturę 0°C, korzystnie przez wylanie mieszaniny reakcyjnej na pokruszony lód, dodaje 90-120 ml 30% kwasu solnego. Mieszaninę miesza się, a następnie dodaje się 15-18 ml CH2CI2 (chlorku metylenu), intensywnie miesza, korzystnie przez wytrząsanie mieszaniny, rozpuszczając produkt estryfikacji w fazie organicznej. Po oddzieleniu fazy organicznej od wodnej, fazę organiczną suszy się i zagęszcza aż do wytracenia osadu. Otrzymany osad rozpuszcza się w chloroformie w temp. do 35°C i krystalizuje z chloroformu w obniżonej temperaturze. Otrzymany produkt w formie krystalicznej suszy się w temperaturze pokojowej przez 1-8 godzin. Po wysuszeniu kryształów, oczyszczony produkt stanowi surowiec kosmetyczny i farmaceutyczny.
Wytworzona sposobem według wynalazku nowa pochodna lupeolu (ester kwasu 4-pikolinowego i 20(29)-lupen-33-olu), o wzorze sumarycznym C36H53NO2, ma postać ciała stałego (biały proszek), jest bardzo słabo rozpuszczalna w wodzie, dobrze rozpuszcza się w alkoholu metylowym i etylowym oraz rozpuszczalnikach organicznych, jak chloroform, chlorek metylenu, aceton, octan etylu, tetrahydrofuran. Jej temperatura topnienia mieści się w przedziale 257-259°C. Wykazuje ona działanie proliferacyjne w stosunku do komórek skóry ludzkiej, nie wykazując przy tym działania toksycznego ani drażniącego. Ponadto, działa antyoksydacyjnie, dzięki czemu może wchodzić w skład preparatów pielęgnacyjnych i leczniczych przeznaczonych do skóry uszkodzonej lub wymagającej szybkiej regeneracji.
Szczegółowy przebieg procesu ilustrują poniższe przykłady.
P r z y k ł a d 1 g (2,3 mmola) lupeolu rozpuszczono w 16 ml DCM (chlorku metylenu). Następnie do roztworu dodano 1,0 g (7,0 mmola) chlorku kwasu izonikotynowego, 7,5 ml pirydyny uzyskując wartość pH układu 10,5, po czym dodano katalizator 0,58 g (4,7 mmola) DMAP (4-dimetyloaminopirydyny). Następnie mieszaninę reakcyjną mieszano utrzymując temperaturę 0-5°C przez 4 godziny, kontrolując postęp reakcji metodą TLC. Następnie, mieszaninę reakcyjną wylano na 200 g pokruszonego lodu i dodano 100 ml 30% (m/v) kwasu solnego, uzyskując pH 6,5. Następnie dodano się 15 ml CH2O2 (chlorku metylenu), w celu całkowitego rozpuszczenia produktu w fazie organicznej. Po oddzieleniu fazy organicznej od fazy wodnej, odwadniano ją nad bezwodnym siarczanem magnezu przez 10 minut. Fazę organiczną zagęszczono na wyparce próżniowej. Otrzymano produkt w formie sypkiej, który pozostawiono do całkowitego wyschnięcia w temperaturze pokojowej na 8 godzin. Następnie osad rozpuszczono w 4,5 ml chloroformu, podgrzewając roztwór do temperatury 27°C. Całkowicie rozpuszczony w chloroformie produkt, ochłodzono następnie stopniowo do temperatury 4°C. Po kilkunastu minutach zaobserwowano wytrącenie się kryształów produktu, które następnie odsączono na lejku Buchnera i wysuszono w temperaturze pokojowej.
Dla tak otrzymanego związku określono temperaturę topnienia oraz wykonano analizę metodą chromatografii cienkowarstwowej (TLC).
PL 230 998 B1
Strukturę izonikotynianu lupeolu określono za pomocą następujących metod spektroskopowych: spektroskopia UV/VIS, magnetyczny rezonans jądrowy (NMR), a także za pomocą analizy elementarnej (zawartość C, H i N). Czystość związku określono przy pomocy metody wysokosprawnej chromatografii cieczowej ze spektroskopią mas (HPLC-MS).
Temperatura topnienia otrzymanych kryształów izonikotynianu lupeolu została wyznaczona na aparacie Stuart SMP10.
Współczynnik retencji związku wyznaczono metodą chromatografii cienkowarstwowej (TLC) z zastosowaniem płytek Polygram SIL G UV254 firmy Macherey Nagel. Jako eluentu użyto mieszaniny octanu etylu i chloroformu w stosunku objętościowym 1:9.
Pierwszą z zastosowanych technik mających na celu oznaczenie tożsamości związku była spektroskopia UV/VIS. Widma UV/VIS zostały wykonane na aparacie Nanocolor UV/VIS firmy Macherey Nagel w roztworze alkoholu etylowego. Zastosowano zakres długości fali 200-280 nm, długość drogi optycznej wynosiła 10 mm.
Kolejną zastosowaną techniką spektrofotometryczną był magnetyczny rezonans jądrowy (NMR). Widma 1H NMR oraz 13C NMR zostały wykonane na aparacie Mercury-VX, Varian, częstotliwość 300 MHz, pole magnetyczne o indukcji 7,02 T, w roztworze CDCI3. Wartości przesunięć chemicznych podano w ppm.
Analizę elementarną zawartości C, H i N wykonano przy zastosowaniu aparatu Perkin Elmer Typ
2400.
Czystość izonikotynianu lupeolu oznaczono za pomocą chromatografu cieczowego wyposażonego w analizator mas (HPLC-MS). Analizę HPLC-MS przeprowadzono na aparacie Agilent Technologies 1100 series, stosując kolumnę Supelco, Ascentis® Express RP-Amide, 7,5 cm x 2,1 mm x 2,7 gm. Zastosowane parametry analizy HPLC to: objętość nastrzyku 2 gl, czas analizy 25 minut, faza ruchoma: mieszanina acetonitrylu (ACN) z wodą, elucja gradientowa: 80-98-80% ACN (acetonitrylu) (v/v), temperatura kolumny 40°C, przepływ fazy ruchomej 0,5 ml/min, detektory DAD i MSD, długości fali: 280,8 205,5 220,5 240,8 nm. Analizator mas (MS) pracował przy następujących parametrach: źródło jonów APCI, polaryzacja dodatnia, zakres mas 300-450, fragmenter 70, czas cyklu: 0,95 sec/cykl, polaryzacja dodatnia, przepływ gazu 6-13 dm3/min, temperatura gazu 350°C, ciśnienie nebulizatora 60 psig, temperatura waporyzatora 500°C, napięcie kapilary 5000V, natężenie prądu koronowego 5,0 gA (+), 15 gA (-).
Badanie czystości i ustalenie struktury i właściwości fizykochemicznej nowej pochodnej lupeolu otrzymanego według procedury opisanej w przykładzie 1
Chromatografia cienkowarstwowa (TLC)
Wykonano obraz TLC pozwalający na określenie ogólnej czystości otrzymanego związku, a także wyznaczenie dla niego współczynnika retencji Rf (ang. retardation factor). Współczynnik jest jedną z wielkości charakteryzujących związki organiczne w danym układzie eluentów.
Rf = 0,81 (układ eluentów chloroform : octan etylu - 9:1 v/v)
Temperatura topnienia
Wyznaczono temperaturę topnienia otrzymanego związku.
Tt = 257-259°C
Wąski zakres temperatury topnienia świadczy o wysokiej czystości otrzymanego związku.
Spektroskopia UV/VIS
Pomiar spektrofotometryczny wykonano metodą UV/VIS dla etanolowego roztworu izonikotynianu lupeolu o stężeniu 0,001 mmol/dm3. Na załączonym rysunku (Fig. 1) przedstawiono widmo UV/VIS badanego estru w zakresie 200-280 nm.
Opis widma UV/VIS (Fig. 1):
Na widmie widać wyraźnie maximum absorbancji przy długości fali Xmax. = 209,8 nm
Widmo 1H NMR
Wykonano badania spektroskopowe metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMR) potwierdzające strukturę otrzymanego izonikotynianu lupeolu.
Na załączonym rysunku (Fig. 2) przedstawiono pełne widmo 1H NMR izonikotynianu lupeolu otrzymanego w opisanym przykładzie.
PL 230 998 B1
Opis widma 1H NMR δ [ppm]: 9.00 (d, 2H, H-36,38), 8.37 (d, 2H, H-35,37), 4.81 (m, 1H, H-6), 4.57 (m, 2H, H-5), 2.37 (3td, 1H, H-2), 1.93 (m, 2H, H-3) 1.78 (s, 3H, H-23), 1.65 (m, 6H, H-27,28) 1.50 (d, 1H, H-9), 1.46 (d, 1H, H-11), 1.40 (m, 4H, H-10,14), 1.32 (m, 4H, H-8,13), 1.16 (m, 4H, H-16,18), 1.04 (s, 3H, H-24), 1.00 (s, 3H, H-26), 0.91 (t, 8H, H-22,30,31), 0.86 (d, 1H, H-21) 0.76 (m, 4H, H-19,20) 0.63 (m, 1H, H-17).
Widmo (Fig. 2) potwierdza obecność pierścienia aromatycznego, o czym świadczą dublety (po 2 protony) przy 9.00 ppm i 8.37 ppm. Zanika również sygnał przy 0.06 ppm widoczny na widmie lupeolu, pochodzący od grupy hydroksylowej -OH, która w przypadku izonikotynianu została podstawiona resztą kwasu izonikotynowego. Zaobserwowano również niewielki wzrost przesunięcia chemicznego w stosunku do widma lupeolu spowodowany sąsiedztwem pierścienia aromatycznego oraz atomu azotu.
Widmo 13C NMR
Wykonano również widma 13C NMR. Na załączonym rysunku (Fig. 3) przedstawiono widmo magnetycznego rezonansu jądrowego 13 CNMR otrzymanego estru.
Opis widma 13C NMR (Fig.3):
δ [ppm]: 161.83(C-32), 150.90(C-25), 144.85(C-36), 143.59(C-38), 126.02(C-35), 109.35(C-30), 85.07(C-37), 78.93(C-6), 55.31(C-21), 50.36(C-31), 48.24(C-4), 47.95(C-5), 42.96(C-1), 42.81(C-7), 40.81(C-12), 39.95(C-15), 38.83(C-17), 38.68(C-11), 38.21(C-34), 37.98(C-9), 37.08(C-2), 35.51(C-3), 34.11(C-20), 29.80(C-19), 28.18(C-10), 27.98(C-13), 27.41(C-14), 25.03(C-8), 20.96(C-16), 19.28(C-18), 18.15(C-7), 17.97(C-28), 16.15(C-22), 15.96(C-26), 15.38(C-23), 14.50(C-24).
Również widmo 13C NMR potwierdza strukturę izonikotynianu lupeolu. Ilość sygnałów pochodzących od jąder atomów węgla 13C odpowiada strukturze cząsteczki (36 atomów węgla w cząsteczce). Na załączonym widmie (Fig. 3) widać singlety przy 144.85 ppm, 143.59 ppm, 126.02 ppm, 85.07 ppm i 38.21 ppm pochodzące od jąder 13C w układzie aromatycznym. Sygnały te nie są natomiast obserwowane na widmie lupeolu. Ponadto, sygnał przy 161.83 ppm odpowiada atomowi węgla przy grupie estrowej (-O-C=O).
Analiza elementarna (CHN)
W celu określenia zawartości poszczególnych pierwiastków wykonano analizę jakościową, oznaczenie zawartości C, H i N. Zawartości masowe poszczególnych pierwiastków przedstawiono poniżej:
Wartości teoretyczne: C=81,30%; H= 10,04%; N=2,63% (m/m).
Wartości eksperymentalne: C=80,74 +/- 0,03%; H=10,12 +/- 0,01%; N=2,70 +/- 0,02% (m/m).
Otrzymane w wyniku eksperymentu dane odpowiadają wartościom teoretycznym, co potwierdza jakościowy i ilościowy skład otrzymanego związku. Niewielkie odchylenia od wyników pomiaru mieszczą się w granicach błędu statystycznego i mogą wynikać z dokładności pomiaru i ewentualnych zanieczyszczeń próbki.
Wzór sumaryczny związku to C36H53NO2.
Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC)
MS (m/z, %): 425.5 (25.7), 424.4 (26.9), 423.3 (100), 410.3 (23.9), 409.4 (51.2), 407.2 (25.2), 311.3 (14.8).
Czystość związku wyniosła 95,4%.
Pełny obraz chromatogramu HPLC izonikotynianu lupeolu przedstawiono w Fig. 4. Chromatogram masowy (MS) przedstawiono na Fig. 5, a masy i intensywności jonów fragmentacyjnych przedstawiono na Fig. 6.
P r z y k ł a d 2 g (2,3 mmola) lupeolu rozpuszczono w 16 ml DCM (chlorku metylenu). Następnie do roztworu dodano 1,0 g (9,2 mmola) kwasu izonikotynowego i 7,5 ml pirydyny, uzyskując pH 10,5. Następnie dodano 0,58 g (2,3 mmola) DMAP (4-dimetyloaminopirydyny) jako katalizatora. Mieszaninę reakcyjną mieszano, utrzymując temperaturę w przedziale 0-5°C, kontrolując postęp reakcji metodą TLC (chromatografii cienkowarstwowej). Po stwierdzeniu że stopnień przereagowania lupeolu osiągnął założoną wartość, np. 60%, mieszaninę reakcyjną wylano na 200 g pokruszonego lodu i dodano 100 ml 30% (m/v) kwasu solnego, uzyskując pH mieszaniny 6,5. Następnie dodano 15 ml CH2CI2 (chlorku metylenu) i ekstrahowano produkt do fazy organicznej. Po oddzieleniu fazy organicznej od fazy wodnej, fazę organiczną odwodniono nad bezwodnym siarczanem magnezu, po czym fazę organiczną zagęszczono na wyparce próżniowej. Otrzymany produkt w formie sypkiej rozpuszczono w chloroformie i krystalizowano. Tak otrzymaną nową pochodną lupeolu w formie krystalicznej suszono w temperaturze pokojowej przez 8 godzin. Wyniki analiz potwierdzające strukturę otrzymanego związku były, w granicach błędu pomiarowego, takie jak w przykładzie 1.
PL 230 998 B1
Wykonane badania pozwalają na jednoznaczne potwierdzenie, że stosując przedstawioną wyżej metodę estryfikacji lupeolu, będącą przedmiotem wynalazku, otrzymano nowy, nieopisany dotąd w literaturze związek, tzn. izonikotynian lupeolu o wzorze 1.
Przedstawione wyniki analiz dla izonikotynianu lupeolu otrzymanego z użyciem chlorku kwasu izonikotynowego i kwasu izonikotynowego, nie odbiegają od siebie i opisują ta samą strukturę. Wybór tego substratu nie wpływa na jakość i czystość otrzymanego estru.
Wynalazek umożliwia otrzymywanie składnika aktywnego (izonikotynianu lupeolu) który jest półsyntetyczną pochodną lupeolu - naturalnego metabolitu roślinnego, o potencjalnym zastosowaniu w preparatach kosmetycznych i farmaceutycznych.

Claims (5)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sposób wytwarzania nowej pochodnej lupeolu o wzorze 1 i nazwie chemicznej ester kwasu 4-pikolinowego i 20(29)-lupen-33-olu, znamienny tym, że lupeol o wzorze 2 estryfikuje się chlorkiem kwasu izonikotynowego o wzorze 3 lub kwasem izonikotynowym o wzorze 4, przy czym estryfikację prowadzi się w rozpuszczalniku organicznym w obecności katalizatora i regulatorów pH z grupy związków aminowych.
  2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że 2,3 mmola lupeolu rozprowadza się w 15-20 ml chlorku metylenu, dodaje 5,8-7,0 mmola chlorku kwasu izonikotynowego oraz 4,6-4,9 mmola DMAP i przynajmniej jeden z regulatorów pH takich jak pirydyna lub tributyloamina, w ilości niezbędnej do osiągnięcia pH 9-12, korzystnie 10-11, i mieszając utrzymuje się temperaturę układu w zakresie 0-5°C przez czas potrzebny do osiągnięcia założonego stopnia przereagowania lupeolu, korzystnie co najmniej 60%, po czym utrzymując temperaturę mieszaniny 0°C, korzystnie przez wylanie mieszaniny reakcyjnej na pokruszony lód, dodaje 90-120 ml 30% kwasu solnego, miesza, dodaje się 15-17 ml chlorku metylenu i intensywnie miesza, korzystnie przez wytrząsanie mieszaniny, oddziela fazę organiczną od wodnej, odwadnia fazę organiczną w obecności absorbera i zagęszcza odparowując rozpuszczalniki organiczne, a uzyskany osad rozpuszcza się w chloroformie w temperaturze do 35°C i krystalizuje z chloroformu, po czym kryształy suszy w temp. otoczenia przez czas 1-8 godzin.
  3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że 2,3 mmola lupeolu rozprowadza się w 15-20 ml chlorku metylenu, dodaje 4,6-9,3 mmola kwasu izonikotynowego oraz 4,6-4,9 mmola DMAP i przynajmniej jeden z regulatorów pH takich jak pirydyna lub tributyloamina, w ilości niezbędnej do osiągnięcia pH 9-12, korzystnie 10-11, i mieszając utrzymuje się temperaturę układu w zakresie 0-5°C przez czas potrzebny do osiągnięcia założonego stopnia przereagowania lupeolu, korzystnie co najmniej 60%, po czym utrzymując temperaturę mieszaniny 0°C, korzystnie przez wylanie mieszaniny reakcyjnej na pokruszony lód, dodaje 90-120 ml 30% kwasu solnego, miesza, dodaje się 15-17 ml chlorku metylenu i intensywnie miesza, korzystnie przez wytrząsanie mieszaniny, oddziela fazę organiczną od wodnej, odwadnia fazę organiczną w obecności absorbera i zagęszcza odparowując rozpuszczalniki organiczne, a uzyskany osad rozpuszcza się w chloroformie w temperaturze do 35°C i krystalizuje z chloroformu, po czym kryształy suszy w temp. otoczenia przez czas 1-8 godzin.
  4. 4. Sposób wg zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że ekstryfikacji poddaje się lupeol, będący naturalnym metabolitem roślinnym.
  5. 5. Sposób wg zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że stopień przereagowania lupeolu określa się chromatografią cienkowarstwową, badając próbki mieszaniny reakcyjnej pobierane okresowo podczas procesu.
PL418919A 2016-09-29 2016-09-29 Sposób wytwarzania nowej pochodnej lupeolu PL230998B1 (pl)

Priority Applications (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL418919A PL230998B1 (pl) 2016-09-29 2016-09-29 Sposób wytwarzania nowej pochodnej lupeolu

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL418919A PL230998B1 (pl) 2016-09-29 2016-09-29 Sposób wytwarzania nowej pochodnej lupeolu

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL418919A1 PL418919A1 (pl) 2018-04-09
PL230998B1 true PL230998B1 (pl) 2019-01-31

Family

ID=61809939

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL418919A PL230998B1 (pl) 2016-09-29 2016-09-29 Sposób wytwarzania nowej pochodnej lupeolu

Country Status (1)

Country Link
PL (1) PL230998B1 (pl)

Also Published As

Publication number Publication date
PL418919A1 (pl) 2018-04-09

Similar Documents

Publication Publication Date Title
Wolfram et al. Homopiperazine-rhodamine B adducts of triterpenoic acids are strong mitocans
Wang et al. Cytotoxic dimeric indole alkaloids from Catharanthus roseus
JP4981067B2 (ja) 新規のent−カウレン型ジテルペン化合物及びその誘導体、その調製方法及び用途
Khusnutdinova et al. Synthesis and evaluation of 2, 3-indolotriterpenoids as new α-glucosidase inhibitors
CA2727986C (en) Methods for obtaining cyclopamine
Mazumder et al. Ursolic acid derivatives from Bangladeshi medicinal plant, Saurauja roxburghii: Isolation and cytotoxic activity against A431 and C6 glioma cell lines
JP5180321B2 (ja) エポチロンの分離及び精製方法
Shen et al. Synthesis and structure–activity relationships of boswellic acid derivatives as potent VEGFR-2 inhibitors
CN111072682A (zh) 白屈菜碱呋咱类一氧化氮供体衍生物及其制备方法和用途
Mayorquín-Torres et al. Palladium catalyzed synthesis of benzannulated steroid spiroketals
Chatterjee et al. Crotocaudin; a rearranged labdane type norditerpene from Croton caudatus Geisel
CN110981881B (zh) 白屈菜碱一氧化氮供体衍生物及其制备方法和用途
Li et al. Synthesis and Anti‐tumor Evaluation of Novel C‐37 Modified Derivatives of Gambogic Acid
Pokorny et al. Synthesis and characterization of new conjugates of betulin diacetate and bis (triphenysilyl) betulin with substituted triazoles
PL230998B1 (pl) Sposób wytwarzania nowej pochodnej lupeolu
EP3260462B1 (en) Amphiphilic compounds with neuroprotective properties
Litvinovskaya et al. Indolyl-3-acetoxy derivatives of brassinosteroids: synthesis and growth-regulating activity
JP5759983B2 (ja) 抗癌活性を有するシクロアルタノン誘導体
WO2016101412A1 (zh) 一种无结晶水二丁酰环磷腺苷钙晶型及其制备方法和应用
CN110981882A (zh) 一类白屈菜碱一氧化氮供体衍生物及其制备方法和用途
Roussel et al. Synthesis and biological activity of side-chain analogues of ecdysone and 20-hydroxyecdysone
CN114380885B (zh) 小花清风藤中2种三萜类化合物及其制备方法
CN108794383B (zh) 硝苯地平与异烟酰胺的共晶
Kozanecka-Okupnik et al. Haemolytic activity of formyl-and acetyl-derivatives of bile acids and their gramine salts
PL230997B1 (pl) Sposób otrzymywania nowej pochodnej lupeolu