PL230248B1 - Świetlik dachowy z unoszonym skrzydłem, zwłaszcza z funkcją oddymiającą - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest świetlik dachowy, służący do transmisji naturalnego światła zewnętrznego do wnętrza budynków, który poza funkcją doświetlania wnętrz, dodatkowo realizuje funkcję oddymiania oraz może pełnić rolę nawiewnika lub wywietrznika. Funkcja oddymiania świetlika jest wymagana w wielu budynkach przemysłowych i użyteczności publicznej, charakteryzując się maksymalnie dużym otwarciem lub odsunięciem skrzydła od ościeżnicy dla ułatwienia przepływu dymu na zewnątrz budynku. Skrzydło zasadniczo utrzymywane jest w dwóch pozycjach: zamkniętej i otwartej. Zasadniczo świetliki przeznaczone do dachów płaskich, tj. dachów poziomych lub o niewielkim stopniu nachylenia, składają się z ościeżnicy i skrzydła ruchomego - unoszonego względem ościeżnicy. Zewnętrzną powłoką skrzydła może być wypukła czasza lub płaskie oszklenie, np. szyba zespolona. W świetliku z unoszonym skrzydłem, będącym przedmiotem wynalazku, ruch skrzydła jest realizowany jako liniowe unoszenie skrzydła zasadniczo w kierunku prostopadłym do płaszczyzny ościeżnicy, który na dachu poziomym jest również ruchem w pionie. W typowej konfiguracji ościeżnica i skrzydło posiadają cztery boki, zaś prostopadły ruch skrzydła odbywa się za pomocą mechanizmów prowadzących oraz napędów, utrzymujących skrzydło i ościeżnicę w różnych odległościach względem siebie zasadniczo w pozycji równoległej, tj. bez zmiany wzajemnego położenia kątowego.

Znany jest z opisu patentowego EP0979333 B1 świetlik o lekkiej konstrukcji, składający się z ramy montowanej w konstrukcji dachu oraz skrzydła ruchomego względem ramy w kierunku prostopadłym. Rama i skrzydło posiadają cztery boki, zaś prostopadły ruch skrzydła odbywa się za pomocą jednego mechanizmu unoszącego skrzydło, położonego na środku prześwitu świetlika. Mechanizm składa się zasadniczo z jednej przestrzennej konstrukcji mechanizmu nożycowego i jednego siłownika napędowego. Rozwiązanie to może mieć zastosowanie w przypadku lekkich konstrukcji skrzydła przy niewielkich przewidywanych siłach działających w płaszczyźnie skrzydła. W pozycji otwartej skrzydła, przy dużym wietrze, istnieje ryzyko jego uszkodzenia, zwłaszcza jeżeli kierunek działania siły będzie prostopadły do płaszczyzny działania mechanizmu nożycowego. Ponadto, nie ma możliwości ukrycia lub zamaskowania elementów mechanicznych, co obniża walory estetyczne rozwiązania.

Znany jest z opisu patentowego EP2385184 B1 świetlik składający się z ościeżnicy oraz skrzydła ruchomego względem ościeżnicy w kierunku prostopadłym do ościeżnicy, gdzie ościeżnica i skrzydło posiadają 4 boki, zaś prostopadły ruch skrzydła odbywa się za pomocą środków prowadzących utrzymujących skrzydło i ościeżnicę zasadniczo w pozycji równoległej względem siebie. Dwa sztywne napędy łańcuchowe umieszczone są symetrycznie względem środka świetlika, zaś ruch skrzydła jest prowadzony i stabilizowany za pomocą mechanizmów nożycowych na każdym z czterech boków świetlika. Zarówno mechanizmy nożycowe jak i napędy łańcuchowe osadzone są wewnątrz pustek ościeżnicy wykonanej z tworzywa sztucznego. Rozwiązanie to zapewnia estetykę konstrukcji, jednak ze względu na konieczność dostosowania konstrukcji świetlika do montażu mechanizmów i napędów, wymaga dodatkowych elementów konstrukcyjnych i mocujących, a także obróbki ubytkowej w ościeżnicy i ramie skrzydła świetlika dla wykonania gniazd montażowych. Świetlik z unoszonym skrzydłem o takiej konstrukcji jest rozwiązaniem, w którym w małym zakresie można wykorzystać standardowe profile, stosowane np. w typowych świetlikach nieotwieranych. Pożądane jest zaproponowanie takiej konstrukcji świetlika z unoszonym skrzydłem, w której można obniżyć koszt produkcji i montażu przez wykorzystanie jak największej ilości elementów standardowych, stosowanych w innych typach świetlików oraz w innych elementach stolarki budowlanej i okiennej.

Celem proponowanego rozwiązania jest wprowadzenie świetlika dachowego zapewniającego możliwość otwierania skrzydła, zasadniczo prostopadle do płaszczyzny montażu ościeżnicy, na dostatecznie dużą wysokość, umożliwiającą jego zastosowanie jako świetlika z funkcją oddymiania, przy czym mechanizm unoszący skrzydło powinien być osadzony możliwie blisko ramiaków ościeżnicy i skrzydła oraz powinien umożliwiać jego zastosowanie w standardowych profilach ramy ościeżnicy i skrzydła, stosowanych w innych konstrukcjach świetlików. Montaż mechanizmu unoszącego nie wymaga specjalnego przygotowania i obróbki elementów ościeżnicy i ramy skrzydła.

Świetlik w typowej konfiguracji ma zasadniczo kształt prostokąta lub kwadratu, składa się z ościeżnicy osadzonej w konstrukcji dachu i ruchomego skrzydła. Ruch skrzydła, korzystnie prostopadły względem płaszczyzny ościeżnicy odbywa się za pomocą co najmniej dwóch mechanizmów prowadzących, korzystnie rozmieszczonych symetrycznie, oraz co najmniej jednego napędu, razem utrzymujących skrzydło i ościeżnicę w wybranych pozycjach względem siebie, zasadniczo równolegle, tj. bez

PL 230 248 Β1 zmiany wzajemnego położenia kątowego. Mechanizm prowadzący zasadniczo wykorzystuje znane rozwiązanie określane jako płaski mechanizm nożycowy, który w przypadku wymuszania ruchu prostoliniowego skrzydła wykorzystuje dwie dźwignie o równej długości, połączone ze sobą przegubowo w ich kinematycznych środkach. Każda z dźwigni charakteryzuje się na jednym swym końcu połączeniem obrotowym, oraz na drugim końcu połączeniem obrotowo-przesuwnym. Aby możliwy był ruch unoszący skrzydło nad ościeżnicę, każdy z tych elementów musi mieć jedno połączenie obrotowe i jedno obrotowo-przesuwne. Obydwie zależności dają w efekcie mechanizm, w którym połączenia obrotowo-przesuwne obu dźwigni ze skrzydłem i ościeżnicą występują naprzeciwko siebie. W przypadku ograniczonego występowania momentu obrotowego skrzydła względem ościeżnicy, dźwignie mechanizmu nożycowego przenoszą głównie obciążenia w płaszczyźnie jego działania. Wspomniany moment obrotowy, oraz dodatkowo siły boczne, występują głownie w konstrukcjach, w których kierunek działania siłownika napędowego nie jest równoległy do kierunku ruchu skrzydła oraz w przypadku niepoziomej powierzchni montażu świetlika, np. na lekko pochyłym dachu. Takie ułożenie siłownika napędowego jest intencjonalne i korzystne, ponieważ zmniejsza jego wysokość w kierunku unoszenia skrzydła w pozycji zamkniętej umożliwia zastosowanie niższych profili, tym samym obniżenie wysokości świetlika. Jednocześnie konstrukcja siłownika napędowego winna zapewniać wystarczająco duży wysuw, aby umożliwić uniesienie skrzydła zapewniające poprawne, oddymiające działanie świetlika, tj. posiadać możliwie najkorzystniejszy (największy) współczynnik wypływu powietrza. Dodatkowo, ze względu na transport, składowanie i montaż, świetlik powinien cechować się zwartą konstrukcją.

Powstanie momentu obrotowego skrzydła względem ościeżnicy powoduje powstawanie sił również w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mechanizmu nożycowego. Dla zminimalizowania sił bocznych korzystnie stosuje się zestaw trzech lub czterech mechanizmów nożycowych, z których co najmniej jeden jest w płaszczyźnie nierównoległej do pozostałych, korzystnie prostopadłej. Najbardziej stabilny układ zawiera taką ilość mechanizmów nożycowych, które w widoku z góry tworzą pseudo-zamknięty łańcuch. W przypadku świetlika o profilu prostokąta oznacza to zastosowanie czterech mechanizmów nożycowych, po jednym na każdym boku. Taka konfiguracja mechanizmów nożycowych umożliwia użycie niesymetrycznie przyłożonej siły unoszącej, tj. takiej, która charakteryzuje się niezerową wartością wypadkowego momentu obrotowego w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny świetlika. Minimalna ilość siłowników wynosi jeden, co jednak powoduje powstawanie dużej nierównowagi sił i momentów, które muszą być zrównoważone przez połączenia dźwigni z uchwytami w ościeżnicy i skrzydle. Dłuższa eksploatacja świetlika w takiej konfiguracji powoduje szybsze zużywanie się elementów, powstawanie tuzów i brak stabilności, zwłaszcza w pozycji uniesionej skrzydła. Praktyka eksploatacyjna wykazuje, że optymalne rozwiązanie, ze względu na koszty i funkcjonalność zawiera dwa siłowniki, rozmieszczone możliwie symetrycznie i trzy lub cztery mechanizmy nożycowe, rozmieszczone korzystnie na każdym boku świetlika.

Dla zredukowania momentu obrotowego skrzydła względem ościeżnicy podczas jego podnoszenia, zastosowany zestaw napędowy powinien charakteryzować się zerową wartością wypadkowego momentu obrotowego oraz minimalną wartością sił działających w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny świetlika. Można to zrealizować poprzez układ co najmniej trzech siłowników w ułożeniu skośnym, tworzących przestrzenny zrównoważony układ sił, w którym kierunek działania siłowników nie jest równoległy do kierunku unoszenia skrzydła. Alternatywnie można zastosować układ co najmniej trzech siłowników, działających w kierunku unoszenia skrzydła, przy założeniu nieobrotowego osadzenia ich jednego końca w ościeżnicy lub skrzydle. Istotnym jest taki dobór lokalizacji, osadzenia i kierunków działania siłowników, aby niezależnie od kierunku obciążenia, stopień swobody skrzydła ograniczony był jedynie do liniowego ruchu w kierunku prostopadłym do płaszczyzny świetlika.

Układ w takich konfiguracjach zasadniczo mógłby funkcjonować bez mechanizmów nożycowych, jednak ze względu na relatywnie wysoki koszt siłowników rzadko jest stosowany. Ponadto znacznie tańszym i bardziej funkcjonalnym rozwiązaniem jest stosowanie siłowników jako napędów, oraz mechanizmów nożycowych jako układów stabilizujących i ograniczających stopień swobody skrzydła. Skrzydło zasadniczo może być utrzymywane względem ościeżnicy w pozycji zamkniętej lub otwartej. W pozycji zamkniętej skrzydło osadzone jest na ościeżnicy i mechanizmy nożycowe oraz siłowniki napędowe nie podlegają obciążeniom. W pozycji otwartej, w przypadku występowania poziomych składowych sił, generujących moment obrotowy skrzydła względem ościeżnicy, całe obciążenie związane ze skrzydłem przenoszone jest za pomocą siłowników napędowych i mechanizmów nożycowych.

PL 230 248 Β1

Istotą rozwiązania według proponowanego wynalazku jest zespół elementów, składający się zasadniczo ze wspornika dolnego mocowanego do ramiaka ościeżnicy i wspornika górnego mocowanego do ramiaka skrzydła lub ramy wsporczej czaszy, służące jako elementy wsporcze do obrotowego i obrotowo-przesuwnego osadzenia obu dźwigni mechanizmu nożycowego oraz dodatkowo obrotowego osadzenia siłownika, jeżeli jest przewidziany do montażu. W proponowanym rozwiązaniu zasadniczo występują dwa rodzaje zespołów elementów montowane na poszczególnych bokach świetlika: aktywny z siłownikiem napędowym i mechanizmem nożycowym oraz pasywny bez siłownika napędowego. Mechanizm nożycowy oraz elementy zespołu montażowego wykonane są korzystnie z materiału o dużej wytrzymałości mechanicznej, przede wszystkim na zginanie, np. stali lub materiałów kompozytowych, ponadto powinny charakteryzować się odpornością na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Wspornik dolny mocowany jest do wewnętrznej krawędzi ramiaka ościeżnicy i powinien mieć wystarczająco dużą powierzchnię styku z powierzchnią ramiaka oraz odpowiednią ilość elementów złącznych, żeby przenoszone obciążenie nie uszkodziło ramiaka, wykonanego zazwyczaj z profili z tworzywa sztucznego lub rzadziej z drewna. Dodatkowo wspornik dolny może przylegać do powierzchni konstrukcji dachu, po wewnętrznej stronie ościeżnicy, w przypadku kiedy otwór w dachu jest korzystnie mniejszy od wewnętrznego obrysu ościeżnicy. Analogicznie wspornik górny mocowany jest do wewnętrznej krawędzi skrzydła lub ramy świetlika. Istotą rozwiązania jest położenie kompletu elementów, tj. mechanizmu nożycowego, siłownika napędowego, wspornika dolnego i wspornika górnego, po wewnętrznej stronie ramiaków skrzydła i ościeżnicy.

Powyższy opis dotyczy jednego wybranego kompletu złożonego z zestawu montażowego, mechanizmu nożycowego i siłownika napędowego, przeznaczonego dla jednego z boków świetlika. Ilość kompletów zastosowanych w świetliku powinna uwzględniać wyżej podane uwarunkowania dotyczące stabilności konstrukcji, wynikające m.in. z masy unoszonego skrzydła i dodatkowego obciążenia, np. śniegu, oraz przewidywanego oddziaływania ruchów powietrza na zewnątrz budynku. Dla utrzymania wysokiej estetyki elementy mechaniczne są korzystnie zasłaniano za pomocą osłon, mocowanych do wspornika dolnego po wewnętrznej stronie. Oprócz wspomnianej funkcji, osłony charakteryzuje łatwość ich montażu i demontażu, powodując tym samych wygodny i łatwy dostęp do elementów mechanicznych świetlika, np. w przypadku potrzeby naprawy lub konserwacji. Jako osłony można wykorzystać płyty maskujące lub szpalety, których górna krawędź jest korzystnie dopasowana do kształtu i położenia oszklenia skrzydła lub czaszy w pozycji zamkniętej świetlika. Jeżeli w określonej konstrukcji świetlika osłony zbyt wysoko mogłyby wystawać ponad poziom ościeżnicy, generując np. zwiększone opory wypływu powietrza, to można zastosować ich podział na część mocowaną do ościeżnicy i część mocowaną do skrzydła lub zrezygnować z przesłaniania mechanizmów w pobliżu skrzydła. W pozycji zamkniętej skrzydło korzystnie jest osadzone we wrębie ościeżnicy, zaś pomiędzy osłonami maskującymi a powierzchnią oszklenia świetlika jest korzystnie niewielka szpara uwzględniająca niedokładności wykonawcze i montażowe oraz rozszerzalność termiczną.

Proponowane rozwiązanie według wynalazku nie wymaga specjalnych konstrukcji i obróbki przygotowawczej ramiaków i może być zastosowane zarówno w nowych świetlikach przy zastosowaniu dotychczasowej technologii, jak i w świetlikach będących w eksploatacji, których funkcjonalność można rozszerzyć do świetlików otwieranych lub z funkcją oddymiającą. Zaletą takiego rozwiązania jest znaczące obniżenie kosztów produkcji świetlików

Świetlik dachowy w proponowanym przykładzie wykonania złożony z czterech boków w układzie prostokąta, korzystnie kwadratu, w konfiguracji z czterema mechanizmami nożycowymi, po jednym na każdym boku świetlika i czterema siłownikami napędowymi, po dwa symetrycznie na naprzeciwległych bokach świetlika, został przedstawiony graficznie na rysunkach:

Fig. 1 - Świetlik w pozycji otwartej - rzut aksonometryczny z wybraniem,

Fig. 2a - Świetlik w pozycji otwartej - przekrój poprzeczny przez środek, z widokiem w tle na bok z dwoma siłownikami napędowymi,

Fig. 2b - Świetlik w pozycji otwartej - przekrój poprzeczny przez środek, z widokiem w tle na bok bez siłowników napędowych,

Fig. 3 - Przykładowy komplet elementów mechanicznych świetlika złożony zasadniczo z mechanizmu nożycowego, dwóch symetrycznie rozłożonych siłowników napędowych, zespołu montażowego, wsporników przegubowych i prowadnic - rzut aksonometryczny,

Fig. 4-Świetlik w pozycji zamkniętej - przekrój poprzeczny przez środek, z widokiem w tle na bok z dwoma siłownikami napędowymi.

PL 230 248 Β1

Świetlik dachowy według wynalazku składa się z ościeżnicy 1 oraz skrzydła 2 unoszonego prostopadle względem ościeżnicy 1. Ościeżnica 1 i rama skrzydła 2 mają cztery boki tworzące zamkniętą figurę w postaci prostokąta, korzystnie o bokach równej długości, wykonanych zasadniczo z profili z tworzywa sztucznego. Ruch skrzydła 2 prowadzony i stabilizowany jest za pomocą czterech mechanizmów nożycowych 3, po jednym na każdy bok ościeżnicy i skrzydła, działających w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny ościeżnicy 1 i równolegle do boku, przy którym są zamocowane. Ruch skrzydła realizowany jest za pomocą czterech siłowników napędowych 4, zamocowanych symetrycznie, korzystnie w płaszczyznach równoległych, w położeniu kątowym względem kierunku unoszenia skrzydła, po dwa na naprzeciwległych bokach ościeżnicy 1 i odpowiadających im bokach skrzydła 2. Taki układ siłowników napędowych 4, w przypadku poziomego ułożenia świetlika (pionowy ruch skrzydła 2), gwarantuje redukcję wypadkowych sił bocznych, wynikających z obciążenia masą skrzydła 2, przy ułożeniu poziomym świetlika. Obciążenia wynikające z działania np. wiatru, śniegu lub skośnego montażu świetlika na lekko pochyłym dachu są przenoszone głównie przez zestaw czterech mechanizmów nożycowych 3.

Mechanizm nożycowy 3 oraz, jeżeli występują, siłowniki liniowe 4, powtarzalnie na każdym boku świetlika połączone są z ościeżnicą 1 za pośrednictwem wspornika dolnego 5, mocowanego do ramiaka ościeżnicy 1. Wspornik dolny 5 jest zasadniczo ceownikiem mającym ramię wewnętrzne 51, ramię przylegające 52 do powierzchni wewnętrznej 12 ościeżnicy 1 oraz łącznik 53, którego powierzchnia jest zasadniczo równoległa do płaszczyzny ościeżnicy 1. Kształt profilu i nachylenie ramienia przylegającego 52 odwzorowuje kształt i nachylenie powierzchni wewnętrznej 12 ościeżnicy 1, do której wspornik dolny 5 jest mocowany. Wspornik dolny 5 stanowi zamkniętą rynnę korzystnie na całym obwodzie ościeżnicy 1, po jej wewnętrznej stronie. Na łączniku 53 wspornika dolnego 5 osadzona i zamocowana za pomocą typowych środków złącznych, jest prowadnica dolna 54, służąca do obrotowo-przesuwnego połączenia dźwigni 31 mechanizmu nożycowego 3 oraz wsporniki przegubowe 55 do obrotowego połączenia siłownika liniowego 4, w przypadku jego montażu na wybranym boku świetlika.

Jedna dźwignia 31 mechanizmu nożycowego 3 ma połączenie obrotowo-przesuwne z prowadnicą dolną 54, realizowane przez suwak przegubowy 32. Obrotowe połączenie drugiej dźwigni 31 mechanizmu nożycowego 3 z prowadnicą dolną 54 realizowane jest przez suwak przegubowy 32 z zablokowaną możliwością przesuwu, za pomocą sworznia 33, przechodzącego poprzecznie przez współosiowe otwory w prowadnicy dolnej 54 i dźwigni 31. Dźwignie 31 mechanizmu nożycowego 3 wykonane są korzystnie z płaskowników stalowych.

Elementami służącymi do połączenia siłowników napędowych 4 ze skrzydłem są wsporniki górne 6, osadzone zasadniczo w narożnikach pomiędzy ramiakami 21 skrzydła 2 i mocowane zasadniczo do obu ramiaków 21 poprzez ramiona osadcze 61, za pomocą typowych środków złącznych, np. wkrętów. Na jednym ramieniu osadczym 61 mocowany jest wspornik przegubowy 62 dla obrotowego połączenie siłownika napędowego 4. Mocowanie wspornika przegubowego 62 realizowane jest za pomocą tych samych środków złącznych, mocujących ramię osadcze do ramiaków 21 skrzydła 2, przy wykorzystaniu współosiowych otworów montażowych.

Prowadnica górna 8 jest zasadniczo profilem wzdłużnym, mającym ramię osadcze 81 i profil prowadzący 82 służące do mocowania prowadnicy górnej 8 do ramiaka 21 skrzydła 2 za pomocą typowych środków złącznych. Prowadnica górna 8 spełnia identyczną funkcję jak prowadnica dolna 7 i wykorzystywane są korzystnie te same elementy do obrotowego i obrotowo-przesuwnego połączenia dźwigni 31 mechanizmu nożycowego 3, tj. suwak przegubowy 32 dla połączenia obrotowo-przesuwnego i suwak przegubowy 32 zablokowany za pomocą sworznia 33, dla połączenia obrotowego.

Głównie ze względów estetycznych świetlik posiada płyty maskujące 9, zasadniczo na całym obwodzie, mocowane do ramienia wewnętrznego 51 wspornika dolnego 5. Wysokość płyt maskujących 9 w kierunku skrzydła 2 jest dobrana tak, aby skutecznie zasłaniać widok elementów mechanicznych i jednocześnie nie stanowić dodatkowego czynnika wzrostu oporu wypływu powietrza. Stąd płyty maskujące 9 mają obniżoną wysokość, a funkcję maskującą w nieosłoniętej przez płyty maskujące 9 przestrzeni pełnią listwy maskujące 10, korzystnie z tworzywa sztucznego, mocowane do skrzydła 2. W pozycji zamkniętej skrzydła 2 płyty maskujące 9 listwy maskujące 10 znajdują się obok siebie lub niewielką zakładką, zasłaniając w pełni widok od środka świetlika na elementy mechaniczne. Wzajemna wysokość płyt maskujących 9 i listew maskujących 10 powinna uwzględniać możliwe niedokładności wykonania i różną rozszerzalność cieplną elementów świetlika, tak aby nie przeszkadzały w szczelnym zamknięciu świetlika.

PL 230 248 Β1

Dla zwiększenia uniwersalności proponowanego świetlika układ sterowania siłowników napędowych 4 zapewnia co najmniej trzy ustalone pozycje wysokości unoszenia skrzydła 2. Pierwszą jest pozycja zamknięta skrzydła 2. Drugą jest pozycja wentylacyjna. Skrzydło 2 unosi się na niewielką wysokość, aby umożliwić przepływ powietrza ale jednocześnie uniemożliwić dostęp z zewnątrz do środka osób niepowołanych. Trzecią jest pozycja alarmowa, oddymiająca, w której skrzydło 2 jest unoszone na maksymalną wysokość.

Świetlik według proponowanego wynalazku charakteryzuje się odsunięciem ramiaków ościeżnicy 1 i skrzydła 2 od otworu wylotowego, co powoduje poprawę jego parametrów termicznych.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Świetlik dachowy, składający się z ościeżnicy osadzonej w konstrukcji dachu, w szczególności dachu płaskiego, oraz ruchomego skrzydła, unoszonego zasadniczo prostopadle względem ościeżnicy i utrzymywanego w wybranych odległościach względem ościeżnicy zasadniczo w pozycji równoległej do ościeżnicy, przy czym ościeżnica i skrzydło posiadają co najmniej trzy, korzystnie cztery, boki tworzące zamkniętą figurę, zaś ruch skrzydła realizowany jest za pomocą co najmniej dwóch mechanizmów nożycowych, umieszczonych pojedynczo po bokach świetlika, dla których indywidualnie płaszczyzna działania jest zasadniczo równoległa do sąsiadującego boku świetlika, mechanicznie połączonych obrotowo lub obrotowo-przesuwnie z ościeżnicą i ze skrzydłem, oraz co najmniej jednego siłownika napędowego połączonego obrotowo z ościeżnicą i skrzydłem, znamienny tym, że posiada wspornik dolny (5) do zamocowania mechanizmu nożycowego (3) i/lub, siłowniki napędowego (4) osadzony nieruchomo po wewnętrznej stronie ościeżnicy (1) i co najmniej jeden wspornik górny (6), osadzony nieruchomo po wewnętrznej stronie ramy skrzydła (2), zapewniając ruchowe połączenie skrzydła (2) względem ościeżnicy (1).
2. 2. Świetlik dachowy według zastrz. 1, znamienny tym, ze wspornik dolny (5) jest zasadniczo ceownikiem mającym ramię wewnętrzne (51), ramię przylegające (52) do ościeżnicy (1) i łącznik (53), którego powierzchnia jest zasadniczo równoległa do płaszczyzny ościeżnicy (1).
3. 3. Świetlik dachowy według zastrz. 2, znamienny tym, że kształt profilu i nachylenie ramienia przylegającego (5) jest dopasowane do kształtu profilu i nachylenia powierzchni wewnętrznej (11) ościeżnicy (1), do której wspornik dolny (5) jest mocowany.
4. 4. Świetlik dachowy według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że wspornik dolny (5) stanowi zamkniętą rynnę zasadniczo na całym obwodzie ościeżnicy (1).
5. 5. Świetlik dachowy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że na łączniku (53) wspornika dolnego (5) zamocowana jest prowadnica dolna (54) do obrotowo-przesuwnego połączenia jednej z dwóch dźwigni (31) i obrotowego połączenia drugiej dźwigni (31) mechanizmu nożycowego (3) oraz wsporniki przegubowe (55) do obrotowego połączenia siłownika napędowego (4).
6. 6. Świetlik dachowy według zastrz. poprzedzających, znamienny tym, że obrotowe i obrotowo-przesuwne połączenie mechanizmu nożycowego (3) ze skrzydłem (2) realizowane jest za pośrednictwem prowadnicy górnej (8), będącej zasadniczo profilem wzdłużnym i mającej profil prowadzący (82) i ramię osadcze (81), służące do mocowania prowadnicy górnej (8) do ramiaka (21) skrzydła (2).
7. 7. Świetlik dachowy według zastrz. poprzedzających, znamienny tym, że wsporniki górne (6) są osadzone w narożnikach pomiędzy ramiakami (21) skrzydła (1) i mocowane do jednego lub obu ramiaków (21) poprzez ramiona osadcze (61).
8. 8. Świetlik dachowy według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że ramię osadcze (61) wspornika górnego (6) stanowi podstawę i ma środki do mocowania wspornika przegubowego (62) dla obrotowego połączenia z dźwignią (31) mechanizmu nożycowego.
9. 9. Świetlik dachowy według zastrz. poprzedzających, znamienny tym, że obrotowo-przesuwne połączenie mechanizmu nożycowego (3) z prowadnicą górną (8) i prowadnicą dolną (7) realizowane jest przez suwak przegubowy (32), a obrotowe połączenie mechanizmu nożycowego (3) z prowadnicą górną (8) i prowadnicą dolną (7) realizowane jest przez suwak przegubowy (32) z zablokowaną możliwością przesuwu.

   PL 230 248 Β1
10. 10. Świetlik dachowy według zastrz. 2 albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, znamienny tym, że ramię wewnętrzne (51) wspornika dolnego stanowi bazę i ma środki do osadzenia płyt maskujących (9), korzystnie na całym obwodzie ościeżnicy (1), o wysokości w kierunku skrzydła (2) nie większej niż dystans do oszklenia skrzydła (2) w pozycji zamkniętej.