PL228278B1 - Ogranicznik przepiec - Google Patents

Description

(21) Numer zgłoszenia: 412699 (51) Int.CI.

H01C 7/12 (2006.01) H01F 27/40 (2006.01)

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: 12.06.2015 (54)

Ogranicznik przepięć (73) Uprawniony z patentu:

PROTEKTEL SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ, Przasnysz, PL (43) Zgłoszenie ogłoszono:

19.12.2016 BUP 26/16 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono:

30.03.2018 WUP 03/18 (72) Twórca(y) wynalazku:

ZBIGNIEW ACHCIŃSKI, Rostkowo, PL JACEK TURKOWSKI, Przasnysz, PL DARIUSZ STEMPIŃ, Przasnysz, PL (74) Pełnomocnik:

rzecz, pat. Tadeusz Warzybok co rCM co

CM

CM

Q_

PL 228 278 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest ogranicznik przepięć, służący do ochrony przeciwprzepięciowej i odgromowej układów przesyłowych prąd elektryczny poprzez zmniejszenie fali przepięciowej do wymaganego poziomu oraz bezpieczne odprowadzanie prądu tej fali do ziemi i zamknięcia drogi dla prądu następczego po jej zaniku.

Ograniczniki przepięć stosowane są zwykle w sieciach zasilających w celu ich zabezpieczenia przed przepięciami, związanymi z błyskawicami lub podobnymi zjawiskami.

Znany z polskiego opisu patentowego nr PL 183048 ochronnik przepięciowy z dwiema oddalonymi od siebie wzdłuż jego pionowej osi symetrii oprawami przyłączeniowymi, z co najmniej jednym umieszczonym pomiędzy obiema tymi oprawami cylindrycznym elementem warystorowym, utrzymującym razem te oprawy przyłączeniowe i z co najmniej jednym elementem warystorowym z wytworzeniem siły styku, elementem zaciskowym z pętlą z materiału izolacyjnego oraz z odlewaną jego o budową izolacyjną, otaczającą co najmniej częściowo wspomniane oprawy przyłączeniowe oraz co najmniej jeden element warystorowy i element zaciskowy charakteryzuje się tym, że w każdej z tych obu opraw przyłączeniowych uformowane jest jedno wybranie posiadające szczelinę poprzecznie usytuowaną do pionowej osi symetrii tego ogranicznika, którego pętla o prostokątnym przekroju poprzecznym z zaokrąglonymi końcami wykonana ze zwiniętej taśmy w obszarze swoich końców, wprowadzona jest poza tę oś w szczeliny obu tych opraw przyłączeniowych i przylega do zaokrąglonych powierzchni obu tych opraw. Poza tym w co najmniej jednej z tych opraw przyłączeniowych uformowane jest płytkie wybranie do umieszczenia w nim talerzowego elementu sprężynowego i dociskającej go płytką dociskową.

Znany jest również z opisu patentowego polskiego zgłoszenia patentowego nr P-90900 ogranicznik przepięć, posiadający płaszcz zewnętrzny wykonany z tworzywa izolacyjnego, wewnątrz którego umieszczony jest zestaw elementów aktywnych przewodzących prąd elektryczny, połączonych z górnym i dolnym elementem przyłączeniowym, przy czym jego elementy aktywne stanowi co najmniej jedna elektroda z materiału warystorowego, aluminiowe tarcze rowkowane o kształcie dopasowanym do tych elektrod oraz płytki metalowe, przy czym elementy tworzące ten zestaw ściśle przylegają do siebie. Zestaw elementów aktywnych tego ogranicznika przepięć umieszczony jest w tulei izolacyjnej, której oba końce połączone są nierozłącznie z górnymi i dolnymi końcami metalowych elementów przyłączeniowych oraz końcami izolacyjnego płaszcza zewnętrznego, przy czym przylegające ściśle do ceramicznego elementu warystorowego lub elementów warystorowych oraz do pozostałych elementów aktywnych okrągłe płytkowe pierścieniowe elementy z kanałkami o zarysie ślimakowym na ich obu powierzchniach i asymetrycznie usytuowanym otworem osiowym, które wypełnione są tworzywem sztucznym, tworząc boczne wewnętrzne odsądzenia monolitycznego płaszcza zewnętrznego. Z kolei w osiowym korzystnie dwustopniowym okrągłym otworze górnego elementu przyłączeniowego osadzony jest walcowy metalowy element dociskowy, do którego ściśle przylegają usytuowane poprzecznie w tym elemencie kołki dociskowe wkręcone w otwory tego górnego elementu przyłączeniowego.

Z opisu europejskiego zgłoszenia patentowego nr EP 0614198 A2 opisanym w stanie techniki tego zgłoszenia znany jest ochronnik przepięciowy zawierający kilka mających cylindryczny kształt elementów oporowych o charakterystyce warystorowej, ułożonych jeden na drugim w postaci kolumn, pomiędzy dwiema prądowymi oprawami przyłączeniowymi. Jeden z tych warystorów i utrzymujący razem obie oprawy przyłączeniowe z jednoczesnym wytworzeniem osiowej siły styku element zaciskowy ma co najmniej dwie pętle, przylegające swymi końcami do tych opraw przyłączeniowych, natomiast obudowa tego ochronnika wykonana z tworzywa sztucznego odpornego na warunki atmosferyczne otacza jego warystory, pętle i większą część obu opraw przyłączeniowych.

Z europejskiego opisu patentowego EP 0335480B1 znany jest ochronnik przepięciowy zawierający kilka umieszczonych jeden na drugim nieliniowych elementów oporowych o działaniu warystorowym, które są umieszczone pomiędzy końcówkami przyłączeniowymi do układów prądowych oraz zwój z nieprzewodzącego prąd materiału , przebiegający wokół elementów oporowych i części obu tych końcówek, który dociska do siebie te końcówki przyłączeniowe i elementy oporowe, wytwarzające siłę działającą wzdłuż osi tego ochronnika. Siła ta powoduje wytworzenie ścieżki prądowej, która w razie wystąpienia przepięcia musi przewodzić duży prąd elektryczny w przeciągu krótkiego czasu. Obudowa tego ochronnika wykonana metodą odlewania z tworzywa sztucznego odpornego na działaPL 228 278 B1 nie czynników atmosferycznych otacza elementy oporowe, zwój i znaczną część obu końcówek przyłączeniowych.

Znany jest także z polskiego opisu patentowego nr 172988 ogranicznik przepięć z dwiema oddalonymi od siebie wzdłuż osi końcówkami przyłączeniowymi, co najmniej jednym umieszczonym pomiędzy nimi cylindrycznym elementem warystorowym, urządzeniem z materiału izolacyjnego dociskającym te końcówki i co najmniej jeden element warystorowy wytwarzający siłę stykową z elementami dociskającymi, które są osadzone na równomiernie rozmieszczonych wokół osi w kierunku obwodowym powierzchniach przylegania końcówek przyłączeniowych oraz z obudową odlaną z materiału izolacyjnego, częściowo osłaniającą wspomniane końcówki przyłączeniowe, co najmniej jeden element warystorowy i urządzenie dociskające. Istota rozwiązania technicznego tego ogranicznika przepięć polega na tym, że urządzenie dociskające posiada śrubę dociskową i jako elementy dociskające co najmniej dwie pętle każdorazowo niezależnie od siebie działające na obie jego końcówki przyłączeniowe, przy czym obie te pętle są umieszczone w pewnym odstępie w stosunku do co najmniej jednego elementu warystorowego, a ponadto każda powierzchnia przylegania pierwszej końcówki przyłączeniowej zbiega się z powierzchnią przylegania drugiej z tych końcówek w kierunku osi, zaś na zbiegających się powierzchniach przylegania obu końcówek przyłączeniowych osadzone są oba końce tych pętli.

W rozwiązaniu tym obie powierzchnie końcówek przyłączeniowych, do których przylegają końce pętli mają kształt półkolisty i są prowadzone w rowkach wykonanych w tych końcówkach przyłączeniowych i usytuowanych względem siebie co 120° wokół osi, tworząc trzy powierzchnie przylegania do nich tych pętli lub powierzchnie przylegania są umieszczone na wykonanych jako odsądzenia nasadkach na co najmniej jednej końcówce przyłączeniowej.

Z kolei znany z polskiego opisu patentowego nr PL 206574 ogranicznik przepięciowy składa się z dwóch złączy stykowych, pomiędzy którymi umieszczony jest współosiowo co najmniej jeden element warystorowy otoczony osłoną izolacyjną, w którym siłę docisku wywołuje dwie, trzy lub cztery spinające pętle, wykonane z włókna szklanego zawieszonego w matrycy polimerowej i zaczepione w półkolistych rowkach symetrycznie rozmieszczonych na obwodach tych złączy.

Celem wynalazku jest opracowanie prostej i zwartej konstrukcji ogranicznika przepięć, wykorzystującej znane zunifikowane niektóre jego elementy aktywne, zapewniającej na całej wysokości ułożonych w stos elementów aktywnych i części obu jego opraw przyłączeniowych równomierną siłę ich styku ze sobą oraz bardzo dobre właściwości elektryczne i mechaniczne, w tym także znaczną poprawę jego parametrów technicznych, polegających na zwiększeniu wytrzymałości konstrukcji tego ogranicznika na działanie sił skręcających i rozciągających w porównaniu do znanych tego typu rozwiązań technicznych.

Ogranicznik przepięć według wynalazku, składający się z dwóch metalowych opraw przyłączeniowych pomiędzy którymi umieszczony jest współosiowo usytuowany z nimi i ułożony w stos zestaw elementów aktywnych, przy czym obie te oprawy połączone są ze sobą elementami pędowymi izolacyjnymi, a część tych opraw wraz z tym stosem otoczone są przylegającą do nich osłoną izolacyjną charakteryzuje się tym, że obie te oprawy przyłączeniowe na swych zewnętrznych powierzchniach od strony ich czołowych powierzchni wewnętrznych posiadają po cztery do dwunastu symetrycznie rozmieszczonych na ich obwodach odsadzeń półkolistych, oddzielonych od siebie odstępami i usytuowanych naprzeciw siebie, na które nawinięty jest monolityczny izolacyjny oplot linkowy, tworzący cztery podłużne pętle o profilu prostokątnym z zaokrąglonymi jego krótszymi bokami, oraz poprzecznie usytuowane opaski pierścieniowe ściskające te pętle, które przylegają do umieszczonych wewnątrz nich ułożonych w stos elementów aktywnych tego ogranicznika. Wszystkie odsadzenia półkoliste górnej oprawy przyłączeniowej mają wykonane otwory nagwintowane, w które wkręcone są stalowe kołki, stabilizujące położenie walcowego elementu dociskowego, osadzonego w osiowym otworze tej oprawy oraz w pierścieniowej sprężynie talerzowej, przylegającej do jednego z elementów aktywnych. Korzystnym jest gdy monolityczny izolacyjny oplot linkowy wykonany jest z włókna aramidowego nasyconego żywica epoksydowa, a w przekroju poprzecznym ma kształt krzyżakowy.

Zastosowanie w konstrukcji tego ogranicznika przepięć monolitycznego oplotu linkowego wykonanego z włókna aramidowego nasyconego żywicą epoksydową o krzyżakowym przekroju poprzecznym, tworzącego cztery podłużne pętle opasujące w zależności od posiadanych przez niego parametrów elektrycznych i związanych z tym wymiarów gabarytowych cztery do dwunastu usytuowanych naprzeciw siebie parami odsadzeń półkolistych obu zewnętrznych opraw przyłączeniowych oraz owijającego wokół te pętle i ułożone w stos elementy aktywne na całej ich wysokości, pozwoliło na uzyska4

PL 228 278 B1 nie znacznie wyższej wytrzymałości tego ogranicznika na działanie sił skręcających i rozciągających. Spowodowało to zapewnienie dużej niezawodności dziania tego ogranicznika także w trudnych warunkach jego pracy nawet w przypadku powstałych długotrwałych przepięć oraz podwyższonej wytrzymałości zwarciowej. Poza tym zastosowany w tym ograniczniku monolityczny oplot tworzący cztery pętle podłużne opasane wraz ze stosem elementów aktywnych poprzecznymi pierścieniowymi jego opaskami, spowodował wytworzenie na całej ich wysokości równomiernej siły styku tych elementów, co w przypadku wystąpienia przepięcia zapewnia równomierną gęstość prądu eklektycznego w aktywnej części tego ogranicznika przepięć, zapobiegając skutecznie niedopuszczalnemu wysokiemu miejscowemu nagrzaniu przejść stykowych tej aktywnej części.

Do dalszych zalet ogranicznika przepięć według wynalazku można zaliczyć także to, że zastosowanie w nim zmiennej ilości par odsadzeń półkolistych pozwala na elastyczne dostosowanie jego wymiarów gabarytowych (średnicy i długości) dla całej rodziny tego typu ograniczników w zależności od wymagań jego wytrzymałości mechanicznej i elektrycznej. Z kolei zastosowanie w tym ograniczniku przepięć innowacyjnej metody przeplotu pomiędzy warstwami włókien, tworzącego kształt krzyżakowy pozwala na ustabilizowanie jego składowych, wewnętrznych elementów konstrukcyjnych ułożonych w stos. Nawinięte włókna podłużne i poprzeczne oplotu linkowego odpowiadają kształtowi mechanicznej kratownicy pozwalającej na uzyskiwanie większej wytrzymałości mechanicznej na skręcanie i rozciąganie, przy równoczesnym zastosowaniu mniejszych ilości tego włókna, a tym samym na zmniejszenie masy tego ogranicznika, poza tym przeplot tego włókna tworzący krzyżaki stanowiące węzły kratownicy (wzmacniające konstrukcje) pozwala na ich zagęszczanie w zależności od wymagań wytrzymałości konstrukcji.

Poza tym zastosowanie oplotu linkowego pozwala także na elastyczne sterowanie ilością jego włókien w zależności od wymaganej wytrzymałości na działanie sił skręcających i rozciągających przy użyciu ekonomicznej ilości włókien.

Przedmiot wynalazku został uwidoczniony w przykładzie jego wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia ogranicznik przepięć w pół widoku - pół przekroju osiowym, fig. 2 - ten sam ogranicznik lecz bez jego zewnętrznej osłony izolacyjnej w przekroju osiowym wzdłuż linii A-A, oraz w widoku perspektywicznym, a fig. 3 - ten sam ogranicznik w stanie rozłożonym jego elementów składowych lecz bez jego osłony izolacyjnej, w widokach perspektywicznych oraz opisany w dalszych przykładach jego wykonania nie pokazanych na rysunku.

P r z y k ł a d 1

Ogranicznik przepięć według wynalazku składa się z dwóch aluminiowych opraw przyłączeniowych 1 i 2, usytuowanych współosiowo względem siebie na jego obu przeciwległych sobie końcach, umieszczonego pomiędzy nimi ułożonego w stos i współosiowo zestawu elementów aktywnych 3 ściśle przylegających do siebie, oraz z łączącego ze sobą obie te oprawy otaczającego i przylegającego do tego zestawu elementów oplotu linkowego 4 i zewnętrznej tulejowej osłony izolacyjnej 5, zaopatrzonej w żebra 6, odlanej z silikonu elektrotechnicznego na stosie elementów aktywnych 3 oraz na wewnętrznych końcach obu opraw przyłączeniowych 1 i 2 mieszczących w sobie profilowe końce tego oplotu tak, że gotowy ogranicznik przepięć stanowi jeden monolityczny zespół. Zestaw elementów aktywnych 3 tego ogranicznika składa się z dwóch walcowych zmiennooporowych warystorów 7 i 8, wykonanych z tworzywa ceramicznego na bazie tlenku cynku (ZnO), oddzielonych od siebie i umieszczonych na ich drugich powierzchniach czołowych 9 i 10 oraz stykających się z nimi aluminiowymi pierścieniowymi płytkami 11, 12, i 13 z koncentrycznie wykonanymi rowkami na ich powierzchni i z przylegającej do dolnej pierścieniowej płytki 13 aluminiowego walcowego elementu wypełniającego 14, spoczywającego na kolejnej analogicznej aluminiowej pierścieniowej płytce 15, umieszczonej na wewnętrznej powierzchni czoła 16 oprawy przyłączeniowej 2, natomiast na aluminiowej pierścieniowej płytce 12 spoczywa kolejny aluminiowy walcowy element wypełniający 17, na którego górnej powierzchni 18 umieszczona jest pierścieniowa sprężyna talerzowa 19, wykonana ze stali sprężynowej, przylegająca do dolnej wewnętrznej powierzchni 20 oprawy przyłączeniowej 1. Z kolei obie oprawy przyłączeniowe 1 i 2, spełniające funkcję elektrod na swych zewnętrznych powierzchniach od strony ich czołowych powierzchni wewnętrznych 16 i 20 posiadają po cztery równomiernie rozmieszone na ich obwodach odsadzenia półkoliste 21, oddzielone od siebie odstępami 22 tak, że odsadzenia półkoliste 21 obu tych opraw usytuowane są naprzeciw siebie.

Oprawa przyłączeniowa 2 posiada wykonany współosiowy nieprzelotowy, nagwintowany otwór montażowy 23, a oprawa przyłączeniowa 1 posiada wykonany osiowy przelotowy dwustopniowy otwór 24 i 25, którego górny koniec o mniejszej średnicy jest otworem nagwintowanym 24, a w dolnym jego

PL 228 278 B1 otworze 25 o większej średnicy osadzony jest dwustopniowy, walcowy element dociskowy 26, którego dolny koniec 27 o mniejszej średnicy osadzony jest wewnątrz pierścieniowej sprężyny talerzowej 19, a ponadto wszystkie półkoliste odsądzenia 21 tej oprawy posiadają prostopadle usytuowane do jej osi otwory nagwintowane 28, w które wkręcane są stalowe kołki 29 dociśnięte do powierzchni walcowego elementu dociskowego 26, uniemożliwiając zmianę jego położenia w otworze 25, zapewniając jednocześnie trwały osiowy docisk do siebie wszystkich elementów aktywnych 3 tego ogranicznika przepięć. Poza tym na wszystkie odsądzenia półkoliste 21 obu opraw przyłączeniowych 1 i 2 poprzez ich odstępy 22 nawinięty jest oplot linkowy 4, wykonany z włókna aramidowego nasyconego żywicą epoksydową na przykład typu „Kevlar”, mający w przekroju poprzecznym kształt krzyżakowy, tworząc cztery pętle 30 o profilu prostokątnym z zaokrąglonymi jego krótszymi bokami, owinięte wokół na całej ich wysokości tymi opaskami pierścieniowymi 31, stanowiące jeden monolit ściskający ze sobą obie te oprawy oraz umieszczony w nim zestaw elementów aktywnych.

P r z y k ł a d 2

W drugim przykładzie wykonania ogranicznika przepięć nie pokazanym na rysunku zastosowano oprawy przyłączeniowe 1 i 2 posiadające na swych czołowych powierzchniach wewnętrznych 16 i 20 po osiem równomiernie rozmieszczonych na ich obwodach odsadzeń półkolistych 21 oddzielonych od siebie odstępami 22 i usytuowanych także naprzeciw siebie, przy czym obie te oprawy wyposażone są również w identyczne pozostałe środki techniczne jakie posiadają oprawy przyłączeniowe opisane w pierwszym przykładzie jego wykonania.

P r z y k ł a d 3

W drugim przykładzie wykonania ogranicznika przepięć nie pokazanym na rysunku zastosowano oprawy przyłączeniowe 1 i 2 posiadające na swych czołowych powierzchniach wewnętr znych 16 i 20 po dwanaście równomiernie rozmieszczonych na ich obwodach odsadzeń półkolistych 21 oddzielonych od siebie odstępami 22 i usytuowanych także naprzeciw siebie, przy czym obie te oprawy wyposażone są również w identyczne pozostałe środki techniczne jakie posiadają oprawy przyłączeniowe opisane w pierwszym przykładzie jego wykonania.

Zasada działania ogranicznika przepięć, według wynalazku polega na tym, że szeregowo zestawiony stos warystorowy 7 i 8 wraz z wypełnieniami 14 i 17 - elementami dystansowymi i elementami stykowymi w postaci aluminiowych pierścieniowych płytek 11, 12, 13 i 15 zamknięty z obu stron oprawami przyłączeniowymi 1 i 2, spełniającymi funkcję elektrod, w którym umieszczony w jednej z nich docisk 16 i wkręty dociskowe 29 wraz z sprężyną talerzową 19, stanowią czynny elektrycznie moduł tego ogranicznika. Tak przygotowany moduł jest mechanicznie spięty poprzez oplot 4, który nadaje całości odpowiedni styk elektryczny, jak również odpowiednią wytrzymałość mechaniczną wymaganą dla tego typu wyrobu z jednoczesnym spełnieniem warunku, iż konstrukcja mechaniczna musi posiadać właściwości dielektryczne. Całość tej konstrukcji jest hermetyzowana i izolowana poprzez wtrysk silikonu elektrotechnicznego tworzącego osłonę izolacyjną 5, która nadaje jej odpowiednie właściwości w przewidywanych warunkach pracy tego ogranicznika przepięć.

Wytworzony prąd udarowy zwany falą przepięciową poprzez jedną z tych opraw przyłączeniowych (elektrod) i szeregowo połączony zmiennooporowy stos warystorowy oraz drugą elektrodę jest sprowadzany (sprowadzana) do podłączonego uziemienia niepokazanego na rysunku. Element zmiennooporowy jakim są warystory 7 i 8 zmieniają swą wewnętrzną rezystancję pod wpływem przyłożonego napięcia zewnętrznego - fali przepięciowej umożliwiając przepływ prądu udarowego (przepięciowego) do ziemi, a tym samym obniżając napięcie w chronionej sieci elektrycznej. Po przeminięciu fali przepięciowej napięcie w sieci spada, a warystory te odzyskują swą pierwotną rezystancję uniemożliwiając dalszy przepływ prądu do ziemi/uziemienia i przechodzą w stan oczekiwania na następny udar przepięciowy, w czasie którego płynie przez ogranicznik jedynie niewielki prąd pojemnościowy rzędu kilkudziesięciu mikroamper.

Z kolei sposób wykonania oplotu i osłony izolacyjnej tego ogranicznika przepięć polega na tym, że elementy ogranicznika, ułożone w stos stanowiące jego wnętrze wraz z zaczernionym o niego początkiem włókna oplotu 4 wkładane są do wrzeciona maszyny oplatającej, w której ściskane są osiowo odpowiednią siłą, po czym rozpoczyna się proces ich oplotu według przygotowanego algorytmu (programu). Oplot ten wykonywany jest nicią z kompozytu aramidowego, odwijaną ze szpuli w postaci rowingu. Wykorzystanie rowingu do oplotu powoduje, że aby osiągnąć końcowy efekt techniczny należy wykonać kilkadziesiąt warstw oplotu wzajemnie się przenikających, krzyżujących i nakładających w kilkunastu warstwach co powoduje, że powstała w ten sposób konstrukcja tego oplotu o krzyżakowym przekroju poprzecznym osiąga wymagane parametry techniczne i jest bardzo efektywna pod

PL 228 278 B1 względem zużycia tego materiału jako surowca bezpośrednio do produkcji. Po zakończonym procesie oplotu operator maszyny odcina koniec włókna i wyjmuje opleciony przedmiotowy stos elementów, celem przekazania go do kolejnego etapu produkcji tego ogranicznika.

Tak wykonane wnętrze ogranicznika przepięć po wykonaniu niezbędnych operacji technologicznych jest wkładane do formy wtryskowej, gdzie następuje wtrysk silikonu elektrotechnicznego, a wykonana metodą wtrysku bezpośredniego osłona izolacyjna 5 spełnia podstawowe przewidziane dla niej funkcje, a mianowicie hermetyzuje wnętrze ogranicznika nie dopuszczając do wniknięcia wilgoci i jego uszkodzenia jak również nadaje odpowiednie właściwości dielektryczne osłony zewnętrznej dedykowanej do odpowiednich warunków eksploatacyjnych.

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Ogranicznik przepięć składający się z dwóch metalowych opraw przyłączeniowych pomiędzy którymi umieszczony jest współosiowo usytuowany z nimi i ułożony w stos zestaw elementów aktywnych, przy czym obie te oprawy połączone są ze sobą elementami pędowymi izolacyjnymi, a część tych opraw wraz z tym stosem otoczone są przylegającą do nich osłoną izolacyjną, znamienny tym, że obie oprawy przyłączeniowe (1 i 2) na swych zewnętrznych powierzchniach od strony ich czołowych powierzchni wewnętrznych (16 i 20) posiadają od czterech do dwunastu symetrycznie rozmieszczonych na ich obwodach odsadzeń półkolistych (21) oddzielonych od siebie odstępami (22) i usytuowanych naprzeciw siebie na które nawinięty jest monolityczny izolacyjny oplot linkowy (4), tworzący co najmniej cztery podłużne pętle (30) o profilu prostokątnym z zaokrąglonymi jego krótszymi bokami, oraz poprzecznie usytuowane opaski pierścieniowe (31) ściskające te pętle, które przylegają do umieszczonych wewnątrz nich ułożonych w stos elementów aktywnych (3) tego ogranicznika.
2. 2. Ogranicznik według zastrz. 1, znamienny tym, że monolityczny izolacyjny oplot linkowy (4) wykonany jest z włókna aramidowego nasyconego żywicą epoksydową.
3. 3. Ogranicznik według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że monolityczny izolacyjny oplot linkowy (4) w przekroju poprzecznym ma kształt krzyżakowy.
4. 4. Ogranicznik według zastrz. 1, znamienny tym, że wszystkie odsadzenia półkoliste (21) oprawy przyłączeniowej (1) mają wykonane otwory nagwintowane (28), w które wkręcone są stalowe kołki (29), stabilizujące położenie walcowego elementu dociskowego (26), osadzonego w osiowym otworze (25) tej oprawy oraz w pierścieniowej sprężynie talerzowej (19), przylegającej do jednego z elementów aktywnych (3).