PL227050B1 - Sposób podparcia anatomicznego spojenia łonowego ikształtka dopodparcia anatomicznego spojenia łonowego - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób podparcia anatomicznego spojenia łonowego i kształtka do podparcia anatomicznego spojenia łonowego przeznaczone do stosowania podczas siedzenia w pochyleniu i siedzeniu bez oparcia zwłaszcza w przypadku siedziska zawierającego łukowe wygięcie.

Współczesny człowiek, spędzający wiele godzin dziennie w pozycji siedzącej to jest w pozycji dla nas nienaturalnej, naraża się na problemy z układem ruchu, a szczególnie na problemy z kręgosłupem. Taką pozycją, w której szczególnie obciążony jest kręgosłup, jest pozycja siedząca w pochyleniu do przodu i siedzeniu bez oparcia. Dotyczy to zwłaszcza pozycji przyjmowanej przez jeźdźca na koniu, który kładzie spojenie łonowe na siodle przechylając miednicę do przodu i do dołu aby uzyskać wymagane trzy punkty podparcia to jest dwa guzy kulszowe i spojenie łonowe. Także człowiek jadący na rowerze, motorze, quadzie czy skuterze śnieżnym przechyla miednicę do przodu. Nie jest to pozycja komfortowa a przy tym powoduje przechylenie miednicy do przodu a co za tym idzie wygięcie i znaczne obciążenia kręgosłupa na odcinku lędźwiowym.

Znane są rozwiązania mające na względzie funkcje ergonomiczne ale przeznaczone do podparcia anatomicznego miejsc lędźwiowych i szyjnych. Popularne są poduszki do zakładania na oparciach foteli lub krzeseł.

Znane są też rozwiązania siedzisk posiadających na swej powierzchni siedzącej wgłębienia oraz oparcie dla dolnej części pleców. W zgłoszeniu patentowym P-354570 opisane jest siedzisko przeznaczone do stosowania w obiektach sportowych, kinach, pomieszczeniach publicznych, które zawiera oparcie pleców i część siedzeniową zakończoną z przodu, zwróconą ku dołowi, wypukłą i zakrzywioną klapą.

W opisie patentowym FR 2739008 przedstawione jest siedzisko, które jest przeznaczone do przyjmowania guzów kulszowych użytkownika. Siedzisko to posiada na powierzchni siedzeniowej dwa poprzecznie rozmieszczone rowki.

Znane jest rozwiązanie będące przedmiotem międzynarodowego zgłoszenia patentowego WO2012036188, w którym przedstawiono sposób podparcia anatomicznego spojenia łonowego z wykorzystaniem wyrobu mającego kształt bryły, korzystnie stanowiącej fragment graniastosłupa prostego. Wyrób wykonany z odkształcalnego materiału umieszcza się pomiędzy spojeniem łonowym i powierzchnią, na której się siedzi.

Opisane rozwiązania zapewniają oparcie dla dolnej linii pleców lub zapewniają stabilizację odcinka lędźwiowego kręgosłupa w korzystnej pozycji i odciążenie guzów kulszowych. Jednak wszystkie te rozwiązania dotyczą pozycji siedzenia z odchyleniem do tyłu.

W rozwiązaniu według opisywanego sposobu pomiędzy spojeniem łonowym i powierzchnią, na której się siedzi, umieszcza się odkształcalną, elastyczną o właściwościach amortyzujących, kształtkę podpierającą w kształcie graniastosłupa prostego. Kształtkę podpierającą umieszcza się na osobie siedzącej poprzez trwałe umocowanie do elementu ubrania. W przypadku siedziska zawierającego łukowate wygięcie, stosuje się element podpierający w kształcie graniastosłupa prostego o podstawie trapezu, korzystnie równoramiennego. Kształtkę podpierającą umieszcza się w elemencie ubrania pomiędzy powierzchnią siedziska i spojeniem łonowym tak, że trapezowa podstawa graniastosłupa przylega do spojenia łonowego, zaś o powierzchnię siedziska kształtka opiera się ścianą prostokątną, której jeden z boków jest krótszą podstawą trapezu będącego podstawą kształtki.

Kształtka do podparcia anatomicznego spojenia łonowego według wynalazku ma kształt graniastosłupa wykonanego z materiału odkształcalnego, elastycznego i posiadającego właściwości amortyzujące. Kształtka podpierająca ma kształt graniastosłupa prostego o podstawie czworokąta. Podstawą kształtki podpierającej jest trapez, korzystnie równoramienny. Kształtka jest otoczona co najmniej dwiema warstwami materiału, który jest dopuszczony do kontaktu ze skórą człowieka.

Zaletą przedstawionego rozwiązania jest uzyskanie stabilniejszego podparcia miednicy przy siedzeniu w pochyleniu do przodu i siedzeniu bez oparcia, co poprawia komfort jazdy i samego siedzenia. W przypadku jazdy konnej dzięki stabilniejszej miednicy i mniejszemu zgięciu w stawach biodrowych, dysponuje się większą siłą kinetyczną podczas ruchu kończynami dolnymi i miednicą a nawet, poprzez lepsze ustabilizowanie miednicy, kończynami górnymi. Dzięki zwiększonej sile kinetycznej koń będzie dostawał wyraźniejsze sygnały od jeźdźca.

Stosowanie sposobu i wyrób według wynalazku przedstawiono w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wygięcie kręgosłupa na odcinku lędźwiowym przy pochyleniu do przodu, fig. 2 - sposób umieszczenia kształtki podpierającej i kształt kręgosłupa przy wprowadzeniu

PL 227 050 B1 trzeciego punktu podparcia przy siedzisku wyprofilowanym, fig. 3 - w widoku aksjometrycznym kształtkę podpierającą stosowaną przy siedzisku wyprofilowanym, fig. 4 - wykorzystanie kształtki podpierającej stosowane przy siedzisku wyprofilowanym.

P r z y k ł a d

Kształtka podpierająca 6 będąca przedmiotem wynalazku jest przeznaczona do stosowania do podparcia spojenia łonowego 2 przy siedzeniu w siodle 4 to jest siedzisku w kształcie łuku jak pokazano na fig. 2. Element 6 w kształcie graniastosłupa prostego o podstawie trapezu równoramiennego 7 jest wykonany z materiału odkształcalnego, elastycznego o właściwościach amortyzujących. Kształtkę 6 umieszcza się pomiędzy powierzchnią siedziska 4 i spojeniem łonowym 2 tak, że spojenie łonowe 2 przylega do trapezowej podstawy 7 graniastosłupa zaś prostokątna ściana 8, której jeden z boków jest krótszą podstawą trapezu 7, opiera się o powierzchnię siedziska 4. Korzystnie kształtka podpierająca 6 jest wszyta pomiędzy dwie warstwy 9 i trwale umocowana do majtek 5 w części dolnej z przodu jak pokazano na fig. 5. Po założeniu majtek 5 jeździec, przechylając się do przodu, opiera się na dwóch guzach kulszowych 3, zaś trzeci punkt podparcia uzyskuje poprzez kontakt spojenia łonowego 2 z kształtką podpierającą 6.

Claims (4)

1. Sposób podparcia anatomicznego spojenia łonowego umożliwiający stabilizację miednicy polegający na tym, że pomiędzy spojeniem łonowym i powierzchnią, na której się siedzi, umieszcza się odkształcalną, elastyczną o właściwościach amortyzujących kształtkę podpierającą w kształcie graniastosłupa, znamienny tym, że kształtkę podpierającą /6/ umieszcza się na osobie siedzącej na siedzisku wyprofilowanym łukowo /4/ poprzez trwałe umocowanie do elementu ubrania /5/, a przy tym kształtkę podpierającą /6/ w kształcie graniastosłupa prostego, korzystnie o postawie trapezu równoramiennego /7/, umieszcza się między warstwami materiału tak, że trapezowa podstawa /7/ graniastosłupa /6/ przylega do spojenia łonowego /2/, zaś po zajęciu pozycji na siedzisku wygiętym łukowo /4/, o powierzchnię siedziska /4/ kształtka podpierająca /6/ opiera się ścianą prostokątną /8/, której jeden z boków jest krótszą podstawą trapezu /7/ stanowiącego podstawę kształtki podpierającej /6/.

2. Kształtka do podparcia anatomicznego spojenia łonowego w postaci poduszki do siedzenia, korzystnie mającej postać graniastosłupa prostego wykonanego z materiału odkształcalnego, elastycznego o właściwościach amortyzujących, znamienna tym, że kształtka podpierająca /6/ ma kształt graniastosłupa prostego o podstawie trapezu /7/

3. Kształtka według zastrz. 2, znamienna tym, że podstawą tej kształtki podpierającej /6/ jest trapez /7/ korzystnie równoramienny.

4. Kształtka według zastrz. 2, znamienna tym, że jest ona trwale osadzona pomiędzy co najmniej dwiema warstwami materiału /9/ dopuszczonego do kontaktu ze skórą człowieka.