PL221727B1

PL221727B1 - Kompozycja zawierająca poliamid

Info

Publication number: PL221727B1
Application number: PL400101A
Authority: PL
Inventors: Grażyna Rymarz; Krzysztof Bortel; Barbara Cichy; Marta Stechman
Original assignee: Splast Spółka Z Ograniczoną Odpowiedzialnością Spółka Komandytowa
Priority date: 2012-07-23
Filing date: 2012-07-23
Publication date: 2016-05-31
Also published as: PL400101A1; CZ2015119A3; WO2014017933A1

Description

Opis wynalazku

Dziedzina techniki

Przedmiotem wynalazku jest nowa kompozycja zawierająca poliamid oraz dodatki stabilizujące w postaci antyutleniacza, absorbera UV i stabilizatora UV, krzemionkę syntetyczną strącaną o wymiarach cząstek wyrażonych w nanometrach oraz nanocząstki srebra. Kompozycję według wynalazku cechuje podwyższona wytrzymałość mechaniczna, zmniejszona podatność na zabrudzenia, hydrofobowa powierzchnia oraz właściwości antybakteryjne. Kompozycja ta może być przeznaczona zwłaszcza do wytwarzania sprzętu AGD, mebli i innych wyrobów eksploatowanych w warunkach atmosferycznych.

Stan techniki

W stanie techniki znane są różne kompozycje na bazie poliamidów, w szczególności poliamidu 6, poprawiające ich właściwości mechaniczne i odporność na promieniowanie UV i ciepło.

W polskim patencie nr PL 203 810 opisano kompozycję zawierającą poliamid i przeciwutleniacz. Kompozycja wg wynalazku zawiera poliamid oraz 0,01-5% wagowo przeciwutleniacza w stosunku do całkowitej masy poliamidu, przy czym przeciwutleniaczem jest fenol z zawadą przestrzenną (przeszkodą steryczną).

Natomiast w międzynarodowym zgłoszeniu patentowym nr WO 99/46 323 opisano poliamid odporny na światło i ciepło - odporność na te czynniki według zgłoszenia patentowego zapewnia poliamid, w którego łańcuch podczas procesu polimeryzacji wbudowano pochodną piperydyny z przeszk odą przestrzenną. Proces ten jest prowadzony w obecności alifatycznego kwasu dikarboksylowego jako regulatora długości łańcuchów.

Według amerykańskiego zgłoszenia patentowego nr US 2010/0 028 580 A1 wynalazek polega na wytwarzaniu wyrobów wtryskowych i wytłaczanych z kompozycji poliamidowej zawierającej polialkohol, kostabilizator z grupy drugorzędowych amin arylowych, nie wymienionych środków wzmacniających i dodatku zawierającego grupy funkcjonalne (kompatybilizator). Kompozycja według wynalazku jest odporna na podwyższoną temperaturę i światło.

W innym amerykańskim zgłoszeniu patentowym nr US 2010/0 029 820 opisano sposób wytwarzania kompozycji poliamidowej otrzymywanej w reakcji kondensacji aromatycznych kwasów dikarboksylowych z alifatycznymi diaminami, kompozycja zawiera ponadto polialkohole (zawierające więcej niż dwie grupy wodorotlenowe) oraz nie wymieniane środki wzmacniające w ilości do 60% masowych.

Z kolei w patencie nr EP 0 430 650 opisano kompozycję opartą na szerokiej gamie poliamidów (PA 6, PA 6.6, PA 11, PA 12, itd.) wykazującą podwyższoną ochronę przeciwko degradacji w wyniku promieniowania UV. Efekt ten jest uzyskiwany dzięki zastosowaniu układu dodatków antyutleniaczy i stabilizatorów UV. W patencie tym, jako antyutleniacze są stosowane:

a. tetrakis(metyleno-(3,5-di-tert-butylo-4-hydoksyhydrocynamoniano)metan (IRGANOX 1010) w ilości od 0,05% do 1,0%,

b. bis(2,4-di-t-butylofenylo)pentaerytrytylo-di-fosforan (ULTRANOX 626) w ilości od 0,05% do 1,5%.

Układ stabilizatorów to:

a) 1,2,2,6,6-pentametylo-4-piperydylo(3,5-di-t-butylo-4-hydroksybenzylo)butylopropan (np. Tinuvin 144) w ilości od 0,05% do 1,5%,

b) opcjonalnie 2-(3',5' bis(1-metylo-1-fenylo-2'-hydroksyfenylobenzotriazol w ilości od 0,05% do 1,5% (np. Tinuvin 234).

Z praktyki przemysłowej znane są metody uzyskiwania kompozycji poliamidowych z udziałem włókna szklanego - ten rodzaj wzmocnienia pozwala uzyskać wyższą wytrzymałość tworzywa w porównaniu z tworzywem bez dodatku włókna szklanego, w celu uzyskania dobrej dyspergowalności włókna szklanego w matrycy polimeru i adhezji włókna z polimerem w kompozycjach tego typu stosuje się odpowiednie preparacje powierzchni włókna (siloksany, tytaniany lub inne), także odpowiednie kompatybilizatory wykazujące powinowactwo do polimeru i włókna szklanego.

W przedstawionych powyżej dokumentach ze stanu techniki ograniczono się do uzyskania kompozycji poliamidowych odpornych na światło (promieniowanie UV) oraz wysoką temperaturę. W stanie techniki nie ujawniono rozwiązań, które oprócz odporności na promieniowanie UV oraz wysoką temperaturę charakteryzowałyby się także podwyższoną wytrzymałością mechaniczną, zmniejszoną podatnością na zabrudzenia, hydrofobową powierzchnią oraz o właściwościach antybakteryjnych.

PL 221 727 B1

W ostatnich dziesięcioleciach obserwuje się coraz szersze zastosowanie tworzyw sztucznych w różnych dziedzinach techniki i związany z nim rozwój rynku artykułów z tworzyw sztucznych spełni ających szeroki wachlarz wymagań użytkowników. Jednym z najważniejszych wymagań jest długotrwała odporność na zmienne warunki atmosferyczne przy jednocześnie pożądanych cechach użytkowych, takich jak: gładka powierzchnia o właściwościach hydrofobowych (nie zwilżalnych przez wodę), podwyższone właściwości wytrzymałościowe, właściwości antybakteryjne (biostatyczne).

Celem wynalazku było uzyskanie nowej kompozycji na bazie poliamidu przeznaczonej do przetwórstwa standardowymi technikami przetwórczymi (wtryskiwanie, wytłaczanie), wykorzystywanej do wytwarzania wyrobów charakteryzujących się podwyższonymi parametrami wytrzymałościowymi przy stosunkowo niskim stopniu napełnienia dodatkami wzmacniającymi (włókno szklane w ilości 10% m asowych), podwyższoną odpornością na promieniowanie UV, a jednocześnie wykazują właściwości biostatyczne, a ich powierzchnia jest hydrofobowa. Wszystkie te cechy uzyskano dzięki zastosowaniu układów recepturowych o synergicznym działaniu.

Szczegółowy opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest kompozycja na bazie poliamidu zawierająca dodatki w postaci a ntyutleniacza, absorbera UV i stabilizatora UV, syntetyczną krzemionkę o wymiarach cząstek wyrażonych w nanometrach oraz nanocząstki srebra, charakteryzująca się tym, że zawiera:

a) od 0,2 do 1,0 ułamka masowego dodatków stabilizujących, przy czym jako antyutleniacz stosuje się pochodną fenolową z zawadą przestrzenną (N,N'-Heksametyleno-bis[3-(3,5-di-t-butylo-4-hydroksyfenylo)propionamid]) o wzorze 1:

jako absorber UV stosuje się pochodną benzotriazolu o wzorze 2:

jako stabilizator UV stosuje się związek HALS-3 (Poly-{[6-[(1,1,3,3-tetrametylbutylo)amino]-1,3,5-triazyna-2,4-di-ylo][(2,2,6,6-tetrametylo-4-piperydylo)imino]-1,6-heksanodi-ylo[(2,2,6,6-tetrametylo-4-piperydylo)imino]}) o wzorze 3:

PL 221 727 B1

b) 2 do 10 ułamka masowego syntetycznej krzemionki strącanej o wymiarach cząstek wyrażonych w nanometrach.

W korzystnym wykonaniu kompozycja zawiera od 0,4 do 0,8 ułamka masowego (m/m) dodatków stabilizujących.

Równie korzystnie, gdy proporcja antyutleniacza, absorbera UV i stabilizatora UV wynosi od 1:1:1 do 1:1:2,5.

Także korzystnie, gdy powierzchnia syntetycznej krzemionki strącanej jest modyfikowana am inami tłuszczowymi o ogólnym wzorze 4:

gdzie: R oznacza C8-C22 alkan lub C8-C22 alken, a modyfikacja zachodzi przez reakcję izolowanych grup silenalowych z aminami tłuszczowymi z wymianą wodoru grupy silanolowej grupą aminową zawierającą podstawnik R.

Szczególnie korzystnie, w ilości 0,2-5% amin tłuszczowych, gdy R oznacza C12 do C18 alkan lub C12 do C18 alken.

W innym korzystnym wykonaniu kompozycja zawiera od 3 do 6 ułamka masowego krzemionki syntetycznej strącanej lub strącanych krzemianów organicznych o wymiarach cząstek wyrażonych w nanometrach.

Równie korzystnie, gdy kompozycja zawiera od 0,005 do 0,03 ułamka masowego nanocząstek srebra, a szczególnie korzystnie gdy zawiera od 0,01 do 0,02 ułamka masowego nanocząstek srebra.

Istota rozwiązania według wynalazku polega na stosowaniu do uszlachetniania standardowego poliamidu, w tym w szczególności poliamidu 6 (polikaprolaktamu), wzmocnionego typowymi środkami wzmacniającymi (włókno szklane, mikrosfery) lub bez tych dodatków wzmacniających, następujących dodatków:

1) Mieszaniny dodatków stabilizujących w proporcjach wagowych podanych powyżej w postaci: antyutleniacza, absorbera UV i stabilizatora UV w proporcjach podanych powyżej, gdzie jako antyutleniacz stosuje się pochodną fenolową z zawadą przestrzennego o wzorze 1, jako absorber UV stosuje się pochodne benzotriazoli o wzorze 2, a stabilizator UV jest z grupy podstawionych amin aromatycznych o wzorze 3. W wyniku przeprowadzonych doświadczeń zaobserwowano zwiększenie odporności na działanie promieniowania UV, co spowodowało 5-6-krotne wydłużenie czasu użytkowania wyrobów poliamidowych w porównaniu z wyrobami bez tych dodatków (przy czym jako czas przydatności do użytkowania przyjmuje się 50% zmianę wybranego parametru charakteryzującego dany wyrób);

2) Dodatku w postaci syntetycznej krzemionki strącanej o wymiarach cząstek wyrażonych w nanometrach w proporcjach wagowych podanych powyżej.

W wyniku przeprowadzonych doświadczeń okazało się, że po dodaniu modyfikowanej powierzchniowo krzemionki do poliamidu 6, parametry wytrzymałościowe uległy poprawie o ok. 30-35% (podwyższenie wytrzymałości przy rozciąganiu i udarności metodą Charpy'ego oraz obniżenie wydłużenia względnego przy zerwaniu), a ponadto powierzchnia wyrobu stała się hydrofobowa (kropla wody nie rozlewała się na powierzchni płytki) - są to tzw. powierzchnie samoczyszczące.

Krzemionka amorficzna jest zbudowana z tetraedrów krzemo-tlenowych (SiO₄)^4-, które tworzą bardzo małe cząstki aglomerujące w większe skupiska lub łańcuchy tworzące strukturę polimeru nieorganicznego. Budowa strukturalna krzemionki jest odpowiedzialna za jej zdolność do wymiany jonów. Podstawę tego polimeru nieorganicznego stanowią niepolarne grupy siloksanowe (Si-O-Si) oraz grupy silanolowe, wśród których wyróżnia się swobodne grupy silanolowe, parzyste grupy silanolowe oraz związane grupy silanolowe. Najbardziej reaktywnymi grupami powierzchniowymi są izolowane grupy silanolowe (Si-OH), które są miejscem fizycznej adsorpcji dla cząsteczek i bardzo łatwo reagują z wieloma podstawnikami. Ponadto, to właśnie grupy silanolowe nadają powierzchni charakter kwasowy ze względu na możliwość odszczepienia protonu (Si-O^- i H⁺). Są zatem one miejscem odpowiedzialnym za modyfikację powierzchni na drodze podstawienia nowych ugrupowań atomów. Powierzchnia krzemionki z grupami silanolowymi może reagować z różnymi związkami takimi jak: silany, halogenki metali i niemetali, alkohole. Biorąc pod uwagę strukturę elektronową i właściwości wiązań Si-O można stwierdzić, że są to procesy podstawiania nukleofilowego i elektrofilowego.

PL 221 727 B1

W przypadku podstawienia nukleofilowego, powierzchniowy atom krzemu związany z elektrycznie obojętną grupą hydroksylową, może służyć jako centrum dla reagenta nukleofilowego. Podstawnik wchodzi w ugrupowanie położone w warstwie powierzchniowej, zaś powierzchnia krzemionki jest akceptorem elektronów.

W przypadku oddziaływania z elektronoakceptorowymi substancjami, powierzchnia krzemionki wykazywać może właściwości elektrodonorowe, w wyniku obecności nierozerwalnej pary elektronowej w atomie tlenu grupy hydroksylowej.

Dotyczy to krzemionki amorficznej otrzymywanej zarówno metodami pirogenicznymi, jak i strąceniowymi. Jednak sposób wytwarzania wpływa na właściwości otrzymywanej krzemionki. Krzemionka pirogenna charakteryzuje się cząstkami o bardziej regularnych kształtach, zbliżonych do kuli oraz mniejszą zawartością grup silanolowych, odpowiedzialnych za reaktywność krzemionki. Zmniejszona ilość grup silanolowych skutkuje nie tylko zmniejszoną ilością wody, lecz także zwiększoną zawartością trwałych wiązań siloksanowych. Krzemionka strącana zawiera znacznie więcej (50%) grup silanolowych Si-O-H, które odpowiadają za reaktywność krzemionki. W przypadku stosowania krzemionki strącanej do poliamidu korzystne jest modyfikowanie jej powierzchni, najkorzystniej aminami tłuszczowymi o ogólnym wzorze 4:

co poprawia kompatybilność układu poliamid-krzemionka.

3) Dodatku w postaci nanocząstek srebra w proporcjach wagowych podanych powyżej. Dodatek nanocząstek srebra wpływa na uzyskanie właściwości biostatycznych wyrobów z poliamidu (brak przyrostu grzybów i pleśni).

Wyroby z udziałem wymienionych dodatków mogą być barwione konwencjonalnymi kolorantami stosowanymi do poliamidów.

Podsumowanie wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest kompozycja na bazie poliamidu zawierająca różne dodatki uszlachetniające (dodatki stabilizujące w postaci antyutleniacza, absorbera UV i stabilizatora UV i/lub syntetyczną krzemionkę strącaną lub krzemiany organiczne o wymiarach cząstek wyrażonych w nanom etrach oraz nanocząstki srebra), dzięki którym nowe tworzywo poliamidowe charakteryzuje się zdec ydowanie podwyższonymi parametrami wytrzymałościowymi przez długi okres użytkowania w warunkach atmosferycznych oraz nowymi cechami użytkowymi, takimi jak zmniejszona podatność na zabrudzenie, hydrofobowość powierzchni, właściwości biostatyczne (antybakteryjne).

Kompozycja ta w postaci granulatu może być przeznaczona do dalszego przetwórstwa dowolną techniką stosowaną w przetwórstwie tworzyw.

Kompozycję według wynalazku uszczegółowiono na poniższych przykładach, których nie powinno się interpretować jako ograniczeń jego zakresu. Wynalazek przedstawiono w niżej zamieszczonych przykładach wykonania, nie ograniczających zakresu jego stosowania.

P r z y k ł a d 1

Do układu uplastyczniającego wytłaczarki dwuślimakowej (kompandera) o dobranej konfiguracji segmentów ślimaka dozowano głównym lejem zasypowym poliamid 6 przeznaczony do przetwórstwa metodą wtryskiwania, uprzednio wysuszony do zawartości wilgoci wynoszącej 0,1%, dozownikami pomocniczymi grawimetrycznymi dozowano:

a) uprzednio przygotowaną w mieszalniku planetarnym kompozycie dodatków stabilizujących (antyutleniacz o wzorze 1, absorber UV o wzorze 2 i stabilizator uv o wzorze 3, przeciwko degradującemu działaniu promieniowania UV, o stosunku wynoszącym 1:1:1, w ilości 5 m/m,

b) świeżo wytrąconą krzemionkę w ilości 4,5 m/m w reakcji roztworu krzemianu sodu z nieorganicznym kwasem, którą po odmyciu od siarczanu sodu modyfikowano powierzchniowo aminą tłuszczową w ilości 1% (m/m), a następnie suszono i rozdrabniano. Produkt charakteryzował się powierzchnią właściwą na poziomie 125 m /g, o wymiarach cząstek 150-350 nm,

c) nanocząstki srebra w postaci proszku w ilości 0,01 m/m.

Uplastycznioną i ujednorodnioną w temperaturze ok. 220-245°C kompozycję polimerową wytłaczano w postaci nitek, które następnie zgranulowano na granulatorze znajdującym się w ciągu technologicznym. Z granulatu wytworzono kształtki wtryskowe do badań właściwości wytrzymałościo6

PL 221 727 B1 wych, część z tych kształtek poddano przyspieszonemu starzeniu w Weatherometrze z ksenonowym źródłem światła, stosując cykl odpowiadający warunkom klimatu śródziemnomorskiego. Badania prowadzono do 50% zmiany wytrzymałości przy rozciąganiu: 50% spadek wartości wytrzymałości przy rozciąganiu nastąpił po czasie 3500 h (dla kształtek wykonanych z czystego PA 6 50% spadek wart ości początkowej wytrzymałości przy rozciąganiu nastąpił już po 600 h).

Charakterystyka właściwości fizyko-mechanicznych otrzymanej kompozycji PA w porównaniu z PA standardowym, na którego bazie przygotowano kompozycję o wielofunkcyjnym działaniu została przedstawiona w tabeli 1. Badania wykonano dla próbek niekondycjonowanych.

T a b e l a 1

Charakterystyka właściwości fizyko-mechanicznych otrzymanej kompozycji PA w porównaniu z PA standardowym

Właściwość [jednostka]	PA 6 bez dodatków	Kompozycja wg przykładu 1
Wytrzymałość przy rozciąganiu [MPa]	78,0	99,6
Wydłużenie względne przy rozciąganiu [%]	62,0	42,0
Udarność metodą Charpy'ego [kJ/m²]	Bez złamania	Bez złamania
Udarność z karbem metodą Charpy'ego [kJ/m²]	12,0	16,8
Kąt zwilżania wodą θ [deg]	68	105
Starzenie przyspieszone [liczba godz. do 50% wartości początkowej wytrzymałości przy rozciąganiu]	600	3500
Liczba bakterii E. coli po teście [cfu/ml] (początkowa liczba bakterii w roztworze 5 x 108 cfu/ml)	Bardzo liczne	0
Liczba S. aureus po teście [cfu/ml] (początkowa liczba bakterii w roztworze 1 x 108 cfu/ml)	Liczne	0
Ogólna liczba grzybów (cfu/25 cm²)	Kolonie grzybów	1

P r z y k ł a d 2

Do układu uplastyczniającego wytłaczarki dwuślimakowej (kompandera) o dobranej konfiguracji segmentów ślimaka dozowano głównym lejem zasypowym poliamid 6 z zawartością 10% włókna szklanego (GF), przeznaczony do przetwórstwa metodą wtryskiwania, uprzednio wysuszony do zawartości wilgoci wynoszącej 0,1%, dozownikami pomocniczymi grawimetrycznymi dozowano:

a) uprzednio przygotowaną w mieszalniku planetarnym kompozycję stabilizującą (antyutleniacz o wzorze 1, absorber UV o wzorze 2 i stabilizator UV o wzorze 3) przeciwko degradującemu działaniu promieniowania UV, o stosunku wynoszącym 1:1:1 w ilości 0,5 m/m,

b) świeżo wytrąconą krzemionkę w ilości 4,5 m/m w reakcji roztworu krzemianu sodu z nieorganicznym kwasem, którą po odmyciu od siarczanu sodu modyfikowano powierzchniowo aminą tłuszczową 1% (m/m), a następnie suszono i rozdrabniano. Produkt charakteryzował się powierzchnią właściwą na poziomie 125 m /g, o wymiarach cząstek ok 150 do 350 nm,

c) nanocząstki srebra w postaci proszku w ilości 0,010 m/m.

Uplastycznioną i ujednorodnioną w temperaturze ok. 220-245°C kompozycję polimerową wytłaczano w postaci nitek, które następnie zgranulowano na granulatorze znajdującym się w ciągu technologicznym. Z granulatu wytworzono kształtki wtryskowe do badań właściwości wytrzymałościowych, część z tych kształtek poddano przyspieszonemu starzeniu w Weatherometrze z ksenonowym źródłem światła, stosując cykl odpowiadający warunkom klimatu śródziemnomorskiego. Badania prowadzono do 50% zmiany wytrzymałości przy rozciąganiu: 50% spadek wartości wytrzymałości przy rozciąganiu nastąpił po czasie 3500 h (dla kształtek wykonanych z czystego PA 6 50% spadek wartości początkowej wytrzymałości przy rozciąganiu nastąpił już po 600 h).

Charakterystyka właściwości fizyko-mechanicznych otrzymanej kompozycji PA w porównaniu z PA standardowym z zawartością 10% włókna szklanego, na którego bazie przygotowano kompozycję o wielofunkcyjnym działaniu zilustrowano w tabeli 2. Badania wykonano dla próbek niekondycjonowanych.

PL 221 727 B1

T a b e l a 2

Charakterystyka właściwości fizyko-mechanicznych otrzymanej kompozycji PA w porównaniu z PA standardowym z zawartością 10% GF

Właściwość [jednostka]	PA 6 + 10% GF	Kompozycja wg przykładu 2
Wytrzymałość przy rozciąganiu [MPa]	90,0	145
Wydłużenie względne przy rozciąganiu [%]	2,5	12,6
Udarność metodą Charpy'ego [kJ/m²]	30	65,0
Udarność z karbem metodą Charpy'ego [kJ/m²]	5,6	9,8
Kąt zwilżania wodą θ [deg]	72	105
Starzenie przyspieszone [liczba godz. do 50% wartości początkowej wytrzymałości przy rozciąganiu]	600	3500
Liczba bakterii E. coli po teście [cfu/ml] (początkowa liczba bakterii w roztworze 5 x 108 cfu/ml)	Bardzo liczne	0
Liczba S. aureus po teście [cfu/ml] (początkowa liczba bakterii w roztworze 1 x 108 cfu/ml)	Liczne	0
Ogólna liczba grzybów (cfu/25 cm²)	Kolonie grzybów	2

W wyniku badań przyspieszonego starzenia okazało się, że najbardziej skuteczny jest układ wszystkich trzech składników stanowiących dodatki stabilizujące (HALS, pochodna fenolowa, benzotriazol) w proporcjach według wynalazku. W przypadku zastosowania każdego z tych składników oddzielnie, parametry wytrzymałościowe szybciej osiągały 50% wartości początkowej (od 20% do 50%), niż w przypadku stosowania łącznie wszystkich składników mieszaniny stabilizującej. Podobnie mniej korzystnym układem w porównaniu z opisaną mieszaniną środków stabilizujących byto stosowanie dowolnie dwóch wybranych składników - w tym przypadku czas do zmiany o 50% wartości właściwości wytrzymałościowych stanowił 40-75% czasu podanego w przykładzie dla stosowanej mieszaniny dodatków. W wyniku stosowania mieszaniny trzech składników uzyskuje się efekt synergiczny, co pozwala stosować mniejszą ilość związków niż należałoby, gdyby stabilizowano tworzywo jednym typem stabilizatora.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Kompozycja na bazie poliamidu zawierająca dodatki w postaci antyutleniacza, absorbera UV i stabilizatora UV, syntetyczną krzemionkę o wymiarach cząstek wyrażonych w nanometrach oraz nanocząstki srebra, znamienna tym, że zawiera:

a. od 0,2 do 1,0 ułamka masowego dodatków stabilizujących, przy czym jako antyutleniacz stosuje się pochodną fenolową z zawadą przestrzenną (N,N'-Heksametyleno-bis[3-(3,5-di-t-butylo-4-hydroksyfenylo)propionamid]) o wzorze 1:

jako absorber UV stosuje się pochodną benzotriazolu o wzorze 2:

PL 221 727 B1 jako stabilizator UV stosuje się związek (Poly-{[6-[(1,1,3,3-tetrametylbutylo)amino]-1,3,5-triazyna-2,4-diylo][(2,2,6,6-tetrametylo-4-piperydylo)imino]-1,6-heksanodi-ylo[(2,2,6,6-tetrametylo-4-piperydylo)imino]}) o wzorze 3:

b. od 2 do 10 ułamka masowego syntetycznej krzemionki strącanej o wymiarach cząstek 150-350 nm.
2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera od 0,4 do 0,8 ułamka masowego (m/m) dodatków stabilizujących.
3. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że proporcja antyutleniacza, absorbera UV i stabilizatora UV wynosi od 1:1:1 do 1:1:2,5.
4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że powierzchnia syntetycznej krzemionki strącanej jest modyfikowana aminami tłuszczowymi o wzorze 4:

gdzie: R oznacza C8-C22 alkan lub C8-C22 alken, a modyfikacja zachodzi przez reakcję izolowanych grup silenalowych z aminami tłuszczowymi z wymianą wodoru grupy silanolowej grupą aminową zawierającą podstawnik R.
5. Kompozycja według zastrz. 4, znamienna tym, że powierzchnia syntetycznej krzemionki strącanej jest modyfikowana aminami tłuszczowymi w ilości 0,2-5% o wzorze 4, gdzie: R oznacza C12 do C18 alkan lub C12 do C18 alken.
6. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera od 3 do 6 ułamka masowego syntetycznej krzemionki strącanej o wymiarach cząstek 150-350 nm.
7. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera od 0,005 do 0,03 ułamka masowego nanocząstek srebra.
8. Kompozycja według zastrz. 7, znamienna tym, że zawiera od 0,01 do 0,02 ułamka masowego nanocząstek srebra.