PL220735B1 - Zasobnik substancji czynnej płynnej lub półpłynnej - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest zasobnik aplikacyjny jednorazowego użycia stanowiący rezerwuar aktywnej substancji płynnej lub półpłynnej (żel), który może być w sposób zamierzony separowany od aplikatora, przeznaczony do aplikacji leków, substancji terapeutycznych, adhezyjnych czynników wiążących dla kompozytowych materiałów chemo- i światłoutwardzalnych, cementów oraz innych substancji w formie płynnej lub półpłynnej, stosowanych w trakcie wykonywania stomatologicznych procedur zabiegowych. Zasobnik aplikacyjny może być wykorzystywany w celu bezpośredniego nałożenia ww. substancji na tkanki zęba lub tkanki miękkie jamy ustnej, co zapobiega potencjalnej kontaminacji mikrobiologicznej i zanieczyszczeniu czynnikiem zakaźnym.

Stosowane w warunkach klinicznych konwencjonalne aplikatory m.in. systemów wiążących do materiałów kompozytowych mają w większości konstrukcji postać pędzelka, minigąbki lub wysokochłonnych włókien o zróżnicowanej wielkości, w zależności od zastosowania, przeznaczenia, objętości przestrzeni i powierzchni docelowej aplikacji. Posiadają kształt sferyczny, półsferyczny, stożkowy, walcowaty lub nieregularny.

Istotne jest zapewnienie ochrony przeciwko zakażeniom krzyżowym podczas pracy klinicznej oraz zapobieganie kontaminacji bakteryjnej z ryzykiem przeniesienia zakażenia między pacjentami. Tradycyjne systemy aplikacji, będące w powszechnym użyciu wymagają kontaktu z końcówką pojemnika zawierającego substancję czynną, który służy do wielokrotnego dozowania porcji substancji płynnej lub półpłynnej.

W innej opcji użycia substancji czynnej jest ona dozowana z pojemnika do zagłębień retencyjnych na płytce zabiegowej i pobierana aplikatorem jednorazowym, przeznaczonym indywidualnie dla pacjenta. Powyższe sposoby aplikowania substancji niosą potencjalne ryzyko przeniesienia zakażenia pomiędzy kolejnymi procedurami leczniczymi z powodu braku integracji pomiędzy aplikatorem, a substancją czynną, która konfekcjonowana jest w formie pojemnika-butelki.

Standardowe, uniwersalne aplikatory nie zintegrowane z rezerwuarem mogą współpracować z każdą substancją płynną lub półpłynną konfekcjonowaną w dowolnej formie i postaci użytkowej (butelki, tuby, strzykawki, pipety, minidispensery). Mogą charakteryzować się różnorodnym kształtem i rozmiarem. Nie są sterylne i nie są poddawane wstępnej sterylizacji z usunięciem czynnika mikrobiologicznego.

Znany jest do tego celu, na przykład z amerykańskiego opisu patentowego nr US 2004/0237233 system wysokoobjętościowy do aplikacji płynnej żywicy wiążącej materiału stomatologicznego w postaci przestrzeni wewnętrznej gromadzącej płynną substancję wiążącą i łatwo nasączalnych włókien zewnętrzno-wewnętrznych jako nośnika substancji wiążącej, który posiada sferyczny, owalny lub trójkątny kształt na przekroju podłużnym.

Znany jest z amerykańskiego opisu patentowego nr US 6,450,810 aplikator poduszkowy wyposażony w elementy włosia do różnych zastosowań w stomatologii odtwórczej i protetyce.

Z publikacji międzynarodowego zgłoszenia patentowego nr US 7,090491 znany jest dwukompartmentowy system dostarczania dwukomponentowej żywicy wiążącej w formie pojedynczej dawki, składający się z podwójnego rezerwuaru z pierścieniem uszczelniającym.

W przypadku systemów zintegrowanych przeznaczonych do wielokrotnego aplikowania żywicy wiążącej opisano (US patent 4,997371) konstrukcję strzykawkowego dyspensera z zagiętą końcówką aplikacyjną na jednym końcu, wyposażoną w krótkie włosie nasączane czynnikiem wiążącym, która służy do ciągłej i precyzyjnej aplikacji czynnika wiążącego na powierzchnię zęba.

Inne rozwiązanie w konstrukcji zbiornika przechowywującego system wiążący z proksymalną, zagiętą i wydłużoną końcówką służący do jednorazowej aplikacji systemu wiążącego (US 2005/0123878) oraz rękojeścią posiada regulację ilości podawanej do ubytku objętości systemu wiążącego.

Celem wynalazku jest opracowanie takiej konstrukcji jednorazowego zasobnika dla substancji czynnej w postaci płynnej lub półpłynnej (żel), który umożliwi szybką i sprawną aplikację ww. na opracowany ząb lub błonę śluzową jamy ustnej oraz zapewni ochronę przed zanieczyszczeniem bakteriologicznym aplikatora i bezpieczeństwo stosowania u pacjenta w zakresie transferu czynnika zakaźnego, z możliwością ułatwionej ekspozycji końca aplikatora, wykorzystując zaprojektowane strefy p o datności i zmniejszonej wytrzymałości materiału tworzącego rezerwuar dla substancji płynnej lub półpłynnej. Dodatkowym celem jest zaprojektowanie zintegrowanego systemu o szerokim zastosowaniu klinicznym wspomagającego pracę lekarza dentysty w zakresie aplikacji substancji czynnych, leków, itp., który zapewni uniwersalne zastosowanie w różnych dziedzinach stomatologii odtwórczej (aplikacja adhezyjnego systemu wiążącego do opracowanego ubytku), periodontologii (aplikacja leków, subPL 220 735 B1 stancji przeciwbakteryjnych, antybiotyków na błonę śluzową i dziąsła), protetyki (aplikacja substancji czynnej, np. silanu na elementy ceramiczne), ortodoncji (aplikacja cementu utrzymującego zamki aparatów stałych), chirurgii stomatologicznej (aplikacja środków powierzchniowo znieczulających).

Jednorazowy, łatwo separowany zasobnik zawierający substancję płynną lub półpłynną przeznaczoną do aplikacji u pacjenta może być poddany wstępnej sterylizacji za pomocą promieniowania gamma, tlenku etylenu i/lub wysokiej temperatury zapewniając czystość biologiczną zarówno samego zasobnika, jak i substancji płynnej zawartej wewnątrz.

Zostało to rozwiązane według wynalazku w ten sposób, że konstrukcja posiada owalny kształt przypominający 'piłkę do rugby', którego wierzchołek bliższy /1/ posiada otwór i jest w procesie produkcyjnym zintegrowany z dowolnym, uniwersalnym aplikatorem /A/, a powierzchnia rezerwuaru /3/ posiada kilka podłużnych nacięć częściowych /4/ oraz jedno poprzeczne nacięcie częściowe /5/ umożliwiających separację i dekompozycję zasobnika-rezerwuaru pod wpływem siły nacisku pionowego, poziomego lub ukośnego na koniec dalszy zasobnika /2/.

Korzystnym jest, gdy powierzchnia zasobnika /3/ posiada co najmniej trzy nacięcia pionowe wzdłuż osi długiej zasobnika oraz jedno nacięcie poziome wyznaczone przez jego największą średnicę w osi krótkiej. Zwiększenie liczby i układu nacięć poprawia kontrolę zamierzonej separacji zasobnika pod wpływem zamierzonego nacisku.

Korzystnym jest, gdy proporcja największego wymiaru długości /H/ zasobnika w osi długiej do największego wymiaru szerokości w osi krótkiej /D/ wynosi 1,4:1 oraz, gdy proporcja długości obwodu dłuższego do długości obwodu krótszego wynosi 1,4:1. Zmniejszenie ww. wartości skutkuje regularną, bardziej sferyczną formą przestrzenną zasobnika.

Korzystnym jest, gdy minimalna średnica poprzeczna zasobnika wynosi 7 mm. Zwiększenie ww. wartości skutkuje większą objętością zasobnika i dostarczeniem większej objętości substancji czynnej.

Korzystnym jest, gdy pionowe nacięcia częściowe zbiegają się na wierzchołku dalszym zasobnika /2/, a głębokość nacięcia obejmuje do połowy grubości ściany zasobnika. Taki układ zapewnia równomierną ich separację i ekspozycję końca aplikatora pod wpływem nacisku na wierzchołek dalszy zasobnika.

Również korzystnym jest, gdy materiał tworzący pierścień posiada inertne właściwości chemiczne i nie podlega reakcjom chemicznym w kontakcie z substancją, którą zawiera. Niezbędne jest, aby zasobnik był biologicznie sterylny oraz chemicznie obojętny z uwagi na fakt kontaktu z substancjami o wysokiej reaktywności.

Rozwiązanie według wynalazku zapewnia transfer dowolnej substancji płynnej lub półpłynnej zapewniając ułatwioną separację zasobnika w zależności od potrzeby klinicznej. Jako uniwersalne rozwiązanie może być wykorzystane dla większości systemów aplikatorów posiadających dowolny rozmiar, długość, geometrię przestrzenną i przeznaczenie kliniczne. Zastosowanie kształtu owalnego zasobnika umożliwia jego użycie z dowolnym rodzajem uniwersalnego aplikatora o zróżnicowanej średnicy i geometrii.

Zaletą rozwiązania jest: zredukowanie całkowitego czasu przeznaczonego na procedurę aplikacji substancji w jamie ustnej, ograniczenie czynności wykonywanych przez personel pomocniczy oraz bezpieczne przenoszenie substancji, ograniczając ryzyko zakażeń krzyżowych.

Z uwagi na fakt, że najmniejsze wymiary uniwersalnego aplikatora wynoszą od 3 mm do 5 mm oraz biorąc pod uwagę najmniejszą niezbędną objętość transferowanej substancji płynnej lub półpłynnej, minimalna średnica zasobnika w osi krótkiej według koncepcji wynalazku powinna wynosić w zakresie 5 mm do 7 mm w zależności od przeznaczenia zasobnika.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym Fig. 1 przedstawia schematycznie zasobnik w widoku z boku, Fig. 2 - zasobnik w widoku z dołu, od strony wierzchołka dalszego, Fig. 3 - zasobnik w widoku z góry, od strony wierzchołka bliższego, Fig. 4 zasobnik zainstalowany na uniwersalnym aplikatorze, Fig. 5 - zasobnik z oznaczeniem wymiarów.

Zasobnik w kształcie przypominającym 'piłkę do rugby', którego wierzchołek bliższy /1/ jest zintegrowany z uniwersalnym aplikatorem substancji czynnej w formie płynnej lub półpłynnej /A/, a powierzchnia zasobnika /3/ posiada kilka podłużnych nacięć częściowych /4/ oraz jedno nacięcie poprzeczne /5/ umożliwiające separację i dekompozycję rezerwuaru pod wpływem nacisku na wierzchołek dalszy /2/.

Claims (3)

1. Zasobnik substancji płynnej lub półpłynnej, który posiada konstrukcję w kształcie przypominającym 'piłkę do rugby', znamienny tym, że jego wierzchołek bliższy /1/ posiada otwór i jest zintegrowany z uniwersalnym aplikatorem /A/, a powierzchnia zasobnika /3/ posiada kilka podłużnych nacięć pionowych /4/ oraz jedno poprzeczne nacięcie poziome /5/ umożliwiające separację i dekompozycję zasobnika pod wpływem nacisku na wierzchołek dalszy /2/.

2. Zasobnik według zastrz. 1, znamienny tym, że proporcja największego wymiaru pionowego /H/ w osi długiej, do największego wymiaru szerokości w osi krótkiej /D/ wynosi 1,4:1, a proporcja długości obwodu dłuższego /OD/ do długości obwodu krótszego /OK/ wynosi 1,4:1.

3. Zasobnik według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnia zasobnika /3/ posiada trzy nacięcia pionowe /4/ przebiegające od nacięcia poprzecznego do wierzchołka dalszego zasobnika /2/ oraz pojedyncze nacięcie poziome /5/ w płaszczyźnie prostopadłej do osi długiej zasobnika, w 1/4 długości osi długiej przy wierzchołku bliższym /1/ zasobnika.