PL217699B1 - Stalowy stojak podporowy dla wyrobisk górniczych i sposób jego zabudowy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest stojak podporowy dla wyrobisk górniczych i sposób jego zabudowy.

Stojaki podporowe są na ogół stosowane do podparcia stropnic obudów podporowych prostych lub łukowych w sposób bezpośredni lub poprzez podciąg stalowy. W innych rozwiązaniach stojaki podporowe są wykorzystywane do utworzenia linii zawału skał stropowych tak, aby powstały wspornik skalny dzięki dużej podporności stojaka mógł zachować swoją stabilność i nie uległ zniszczeniu.

Stosowane są różne rozwiązania stojaków podporowych dla utrzymania chodnika poprzez wzmocnienie odrzwi obudowy lub do wytworzenia zawału na linii ściana - chodnik, gdzie stalowe stojaki podporowe są jedną z odmian łamaczy podporowych. Przykładowo znane są stalowe stojaki podporowe wykonane z kształtowników typu V gdzie skręcone strzemionami proste odcinki kształtowników są ze sobą łączone i ustawiane pod stropnicą lub obudową lub na linii zawału.

Stalowy stojak podporowy według wynalazku, charakteryzuje się tym, że ma rdzennik z pojedynczego kształtownika zakończony głowicą i spodnik złożony z dwóch odcinków kształtowników korytkowych, gdzie spodnik zasadniczy ma korzystnie spawaną podstawę i jest z rdzennikiem złączony korzystnie dwoma strzemionami na odcinku przylegania dwóch kształtowników, a spodnik dodatkowy jest krótszy od spodnika zasadniczego i złączony z rdzennikiem i spodnikiem zasadniczym strzemieniem na odcinku przylegania trzech kształtowników przy czym korzystnie za końcem rdzennika w odległości 20 mm do 300 mm i w rejonie stopy podporowej ma strzemiona skręcające dwa spodniki.

Spodnik zasadniczy i dodatkowy za końcem rdzennika mają zbieżną szczelinę w kierunku podstawy tak, aby szczelina górna „g” była korzystnie większa od szczeliny dolnej „d” o wielkość 5 do 30 mm.

Sposób zabudowy stojaka podporowego dla wyrobisk górniczych wykonany z kształtowników korytkowych według wynalazku polega na wstępnym montażu rdzennika i spodnika zasadniczego strzemionami momentem dokręcenia nakrętek strzemion 100 do 200 Nm, a następnie rozparciu łączonych elementów między strop i spąg wyrobiska za pomocą podciągarki lub siłownika siłą 150 do 200 kN i ponownym dokręceniu strzemion momentem 400 do 600 Nm i następnie montuje się spodnik dodatkowy i skręca strzemiona z wydłużoną śrubą lub strzemiona kabłąkowe z wydłużonymi ramionami, na końcu nad stopą podporową jest skręcane strzemię dolne.

Stalowy stojak według wynalazku charakteryzuje się wysoką nośnością i podpornością dzięki zastosowanemu układowi połączeń kształtowników korytkowych oraz strzemion jak również dzięki wytworzonej zbieżności między spodnikiem zasadniczym i spodnikiem dodatkowym.

W praktyce w zależności od wysokości stojaka i zastosowanych materiałów jego podporność wynosi 600 do 1500 kN. Dzięki wykonaniu stojaka z rozłącznych elementów może on być wielokrotnie używany i pełnić swoją funkcję.

Stojak może być wykorzystywany jako stojak podporowy o podwyższonej podporności zarówno dla wzmacniania obudów podporowych jak również jako łamacz na linii ściana - chodnik.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładzie wykonania na rysunku gdzie fig. 1 przedstawia stojak ostateczny po pełnej zabudowie i skręceniu wszystkich elementów, a fig. 2 przedstawia stojak podporowy przy jego montażu w fazie wstępnej.

Stalowy stojak podporowy dla wyrobisk górniczych wykonany z kształtowników korytkowych 1, 2, 4, łączonych strzemionami 3, 5, 6, ma rdzennik 2 pojedynczy zakończony głowicą 8 i spodnik złożony z dwóch odcinków kształtowników korytkowych gdzie spodnik zasadniczy 1 ma spawaną podstawę 7 i jest ze rdzennikiem 2 złączony korzystnie dwoma strzemionami 3 na odcinku o długości „a”, a spodnik dodatkowy 4 jest krótszy od spodnika zasadniczego 1 jest złączony ze rdzennikiem 2 i spodnikiem zasadniczym 1 korzystnie dwoma strzemionami 5 na odcinku o długości „b” lub korzystnie za końcem rdzennika 2 w odległości 10 mm do 150 mm, przy czym spodnik zasadniczy 1 i dodatkowy 4 są łączone strzemieniem 6 w rejonie podstawy 7 tak aby szczelina górna „g” była korzystnie większa od szczeliny dolnej „d” o wielkość 5 do 30 mm.

Strzemiona łączące elementy stojaka mają dostosowaną długość śrub lub ramiona kabłąka pozwalające skręcić elementy stojaka.

Sposób zabudowy stojaka podporowego dla wyrobisk górniczych wykonany z kształtowników korytkowych według wynalazku polega na wstępnym montażu rdzennika 2 i spodnika zasadniczego 1 strzemionami 3 i następnie rozparciu łączonych elementów między strop 9 i spąg 10 wyrobiska za pomocą podciągarki lub siłownika 11 siłą korzystnie 150 do 200 kN, co obrazuje schematycznie fig. 2. Końcowym etapem sposobu zabudowy stojaka podporowego jest dokręcenie nakrętek strzemion 3 momentem 400 do 600 Nm, a następnie montuje się przez przyłożenie spodnik dodatkowy 4 i skręca

PL 217 699 B1 go strzemionami 5 z rdzennikiem 2 i spodnikiem zasadniczym 1 oraz strzemieniem 6 w rejonie stopy podporowej 7 ze spodnikiem zasadniczym 1.

Dolne strzemię 5 korzystnie może być zabudowane za końcem rdzennika 2 w odległości od niego 20 do 300 mm.

Strzemieniem 6 należy przez dokręcenie nakrętek uzyskać szerokość szczeliny „d” w rejonie stopy podporowej 7 mniejszą od szerokości „g” pod rdzennikiem 2 o wielkość korzystnie 5 do 30 mm tak, aby uzyskana zbieżność powodowała zwiększenie oporów zsuwu złącza stojaka podporowego przy wzroście obciążenia.

Claims (3)

1. Stalowy stojak podporowy dla wyrobisk górniczych wykonany z kształtowników korytkowych łączony strzemionami, znamienny tym, że ma rdzennik (2) z pojedynczego kształtownika zakończony głowicą (8) i spodnik złożony z dwóch odcinków kształtowników korytkowych (1, 2), gdzie spodnik zasadniczy (1) ma korzystnie spawaną podstawę (7) i jest z rdzennikiem (2) złączony korzystnie dwoma strzemionami (3) na odcinku („a”), przylegania dwóch kształtowników, a spodnik dodatkowy (4) jest krótszy od spodnika zasadniczego (1) i złączony z rdzennikiem (2) i spodnikiem zasadniczym strzemieniem na odcinku („b”) przylegania trzech kształtowników przy czym korzystnie za końcem rdzennika (2) w odległości 20 mm do 300 mm i w rejonie stopy podporowej (7) ma strzemiona (6) skręcające dwa spodniki.

2. Stalowy stojak podporowy według zastrz. 1, znamienny tym, że spodnik zasadniczy (1) i dodatkowy (4) za końcem rdzennika (2) ma zbieżną szczelinę w kierunku podstawy o szerokości „g” i szczelinę dolną o szerokości „d” o wielkość 0 do 20 mm.

3. Sposób zabudowy stojaka podporowego dla wyrobisk górniczych wykonany z kształtowników korytkowych, znamienny tym, że polega na wstępnym montażu rdzennika (2) i spodnika zasadniczego (1) strzemionami (3) z krótszymi śrubami lub ramionami kabłąków i następnie rozparciu łączonych elementów między strop (9) i spąg (10) wyrobiska za pomocą podciągarki lub siłownika (11) siłą korzystnie 150 do 200 kN i dokręceniu nakrętek strzemion momentem 400 do 600 Nm, a następnie montuje się spodnik dodatkowy (4) i skręca strzemiona (5) z wydłużoną śrubą lub strzemiona kabłąkowe z wydłużonymi ramionami, przy czym na końcu jest skręcane strzemię dolne (6).