PL216509B1 - Wysuwany nóż montowany na bębnie krajarki do tytoniu - Google Patents

Description

Wynalazek dotyczy wysuwanego noża montowanego na bębnie krajarki do tytoniu.

W przemyśle tytoniowym powszechnie stosowane są krajarki do tytoniu wyposażone w bębny nożowe z co najmniej dwoma nożami. Najczęściej stosowane są noże, które mają liniową krawędź tnącą. Znane są również noże o wielu współliniowych krawędziach tnących, ukształtowane tak, aby odcinać włókna tytoniu o określonej długości.

Dokument WO85/004616 dotyczący cięcia włókien tytoniu o określonej długości przedstawia budowę płaskiego noża jednostronnie zaostrzonego, który po stronie przeciwległej do zukosowanej powierzchni ma wykonane zagłębienia. Garbiki, które znajdują się między każdymi dwoma sąsiadującymi zagłębieniami odcinają włókna na długość tzn. szerokość zagłębień determinuje maksymalną długość odcinanych włókien, przy czym garbiki mają przekrój trójkątny lub prostokątny. Długość zagłębień wykonanych w nożu determinuje żywotność noża, który jest ostrzony w czasie pracy do momentu, gdy zukosowanie noża „przemieści” się do końca zagłębień.

W dokumencie WO95/007031 przedstawiono bęben krajarki wyposażony w noże o różnej grubości i różnym położeniu kątowym. Bęben wyposażony jest w co najmniej jeden nóż, który ma garbiki usytuowane tak jak w poprzednim dokumencie po stronie przeciwnej niż zukosowanie noża, przy czym garbiki mają przekrój trójkątny, a obydwa końce noża wykonane są jako dwustronnie płaskie części chwytowe. Ponieważ opisany nóż może być chwytany jedynie na jego końcach, musi być odpowiednio gruby, co zapewni mu dostateczną wytrzymałość.

Dokument WO2004/080215 przedstawia płaski nóż z wieloma wycięciami służącymi odcinaniu włókien na długość, przy czym nóż jest podparty płaskim elementem dociskowym tuż przy krawędzi tnącej, dzięki czemu można stosować cieńsze noże, jako że część obciążeń jest przejmowana przez element dociskowy. Przelotowe wycięcia wykonane w nożu są stosunkowo krótkie i dlatego takie noże należy częściej wymieniać. Element dociskowy ma wycięcia dostosowane do wycięć w nożu.

W dokumencie WO2010/029348 przedstawiono płaski nóż, któremu kształt wymagany do cięcia nadawany jest w trakcie pracy krajarki. Przy pomocy tarczy szlifierskiej ostrzy się wiele krawędzi służących do odcinania włókien na szerokość jak również wykonuje się nacięcia potrzebne do odcinania włókien na długość.

Celem stawianym przed niniejszym wynalazkiem jest opracowanie noża przewidzianego do cięcia włókien tytoniu o określonej długości zapewniając mu dużą wytrzymałość i kształt pozwalający na chwytanie go tak jak zwykłego noża bez zagłębień.

Według wynalazku opracowano wysuwany nóż montowany na bębnie krajarki do tytoniu, w postaci płaskiej płyty zukosowanej na brzegu stanowiącym krawędź tnącą, który charakteryzuje się tym, że wspomniana płaska płyta zawiera na przynajmniej jednej z powierzchni wiele podłużnych rowków o głębokości mniejszej lub równej grubości płyty, skierowanych zasadniczo prostopadle do jej krawędzi tnącej i rozmieszczonych zasadniczo równolegle względem siebie w odstępach, w co najmniej dwóch rzędach równoległych do krawędzi tnącej, przy czym wspomniane rowki usytuowane są w kolejnych rzędach tak, że ich osie podłużne leżą na liniach znajdujących się między rowkami rzędów sąsiadujących.

Korzystnie, podłużne rowki mają przekrój poprzeczny o kształcie litery V.

Ewentualnie, podłużne rowki mogą mieć prostokątny przekrój poprzeczny.

Obrys rowków na powierzchni płyty ma korzystnie kształt prostokątny.

Podłużne rowki korzystnie mają głębokość równą grubości płyty.

Nóż według wynalazku jest prostym technologicznie elementem krajarki do tytoniu, łączącym wysoką wytrzymałość z funkcjonalnością noży przeznaczonych do odcinania włókien o określonej długości, ponieważ może być dociskany do elementów bębna krajarki na całej swojej powierzchni. Rozmieszczenie rzędów otworów zapewnia większą wytrzymałość noża w stosunku do rozwiązania, w którym wykonany jest jeden rząd długich otworów.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w nieograniczającym przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia przykład wykonania noża przygotowanego do umieszczenia na bębnie krajarki; fig. 2 przedstawia nóż z fig. 1 po zaostrzeniu krawędzi tnącej; fig. 3 przedstawia drugi przykład wykonania noża przygotowanego do umieszczenia na bębnie krajarki; fig. 4 przedstawia nóż z fig. 3 po zaostrzeniu krawędzi tnącej.

Nóż pokazany na fig. 1 wyposażony jest w trzy rzędy a, b, c rowków 2 o głębokości równej grubości płyty 1, które stanowią przelotowe otwory 2 o przekroju prostokątnym, przy czym rzędy a, b, c

PL 216 509 B1 otworów 2 są usytuowane równolegle do krawędzi 3, a sama krawędź 3 noża 1 jest niezaostrzona. Rowki, czyli w tym przykładzie otwory 2, rozmieszczone są wzdłuż osi X, usytuowanych prostopadle do krawędzi 3, przy czym na rysunku pokazano tylko kilka osi X. Osie X otworów 2 w każdym kolejnym rzędzie nie pokrywają się z osiami otworów w rzędzie poprzedzającym. Na fig. 1 otwory 2 rzędu b leżą na osiach X przebiegających między otworami 2 rzędów a i c. W pokazanym przykładzie osie X otworów 2 z rzędu c pokrywają się z osiami X otworów 2 z rzędu a, ale możliwa jest również realizacja noża, w którym osie X otworów 2 nie pokrywają się z osiami X otworów 2 z żadnego z innych rzędów. Niezaostrzony nóż po założeniu na bęben krajarki zostaje zaostrzony, czego efektem jest powstanie ostrej krawędzi 4, przy czym długość poszczególnych fragmentów tej krawędzi determinuje maksymalną długość odcinanych włókien. W czasie pracy krajarki nóż jest cały czas ostrzony, przez co otwory 2 stają się coraz krótsze. Po przeszlifowaniu noża tak, że krawędź tnąca dochodzi do końca otworów i przy dalszym szlifowaniu noża, o długości odcinanych włókien będzie decydowało rozstawienie otworów 2 w drugim rzędzie, a następnie w kolejnym rzędzie.

Nóż pokazany na fig. 3 i 4 wyposażony jest w trzy rzędy a', b', c' rowków 2 o przekroju trójkątnym, przy czym rzędy rowków 2 są usytuowane równolegle do krawędzi 3 a sama krawędź 3j płyty 1 noża jest niezaostrzona. Analogicznie jak w przypadku noża z fig. 1 - 2, niezaostrzony nóż 1 po założeniu na bęben krajarki zostaje zaostrzony, czego efektem jest powstanie ostrej krawędzi 4 przy czym długość poszczególnych fragmentów tej krawędzi determinuje maksymalna, długość odcinanych włókien.

Claims (5)

1. Wysuwany nóż montowany na bębnie krajarki do tytoniu, w postaci płaskiej płyty zukosowanej na brzegu stanowiącym krawędź tnącą, znamienny tym, że wspomniana płaska płyta (1, 1) zawiera na przynajmniej jednej z powierzchni wiele podłużnych rowków (2, 2) o głębokości mniejszej lub równej grubości płyty, skierowanych zasadniczo prostopadle do jej krawędzi tnącej (3, 3) i rozmieszczonych zasadniczo równolegle względem siebie w odstępach, w co najmniej dwóch rzędach (a, aj, b, bj, c, cj...) równoległych do krawędzi tnącej, przy czym wspomniane rowki (2, 2) usytuowane są w kolejnych rzędach tak, że ich osie podłużne (X) leżą na liniach znajdujących się między rowkami rzędów sąsiadujących.

2. Wysuwany nóż według zastrz. 1, znamienny tym, że podłużne rowki (2, 2) mają przekrój poprzeczny o kształcie litery V.

3. Wysuwany nóż według zastrz. 1, znamienny tym, że podłużne rowki (2, 2) mają prostokątny przekrój poprzeczny.

4. Wysuwany nóż według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że obrys rowków (2, 2) na powierzchni płyty ma kształt prostokątny.

5. Wysuwany nóż według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że podłużne rowki (2, 2) maja głębokość równą grubości płyty.