PL216474B1

PL216474B1 - Blokada drzwi maszyny do mycia naczyń

Info

Publication number: PL216474B1
Application number: PL398144A
Authority: PL
Inventors: Albert Dirnberger; Georg Spiessl; Peter Nitsche; Markus Lang
Original assignee: Emz Hanauer Gmbh & Co Kgaa
Priority date: 2011-02-18
Filing date: 2012-02-17
Publication date: 2014-04-30
Also published as: US20130049376A1; DE102011011662A1; CN102641105A; PL398144A1; US9101259B2; CN102641105B; DE102011011662B4

Description

Niniejszy wynalazek dotyczy blokady drzwi maszyny do mycia naczyń lub podobnej. Z pomocą takiej blokady, drzwi maszyny do mycia naczyń mogą być zamknięte na przykład podczas operacji mycia i, kiedy to konieczne, ponownie otwarte, na przykład po operacji mycia.

Maszyny do mycia naczyń, zawierają zwykle obudowę z otworem drzwiowym zamykanym drzwiami. Blokada drzwi może być zamocowana w obudowie urządzenia lub w drzwiach. Jest także możliwe, aby jedne elementy blokady drzwi były umieszczone w obudowie urządzenia, a inne w elementach drzwi.

Znane są blokady drzwi do maszyn do mycia naczyń mocowane w górnej części obudowy urządzenia i wchodzące wypustem zamykającym do korytka zamykających drzwi. Jest stosowana do utrzymywania zamkniętych drzwi podczas operacji mycia, nawet jeśli wykonana zostanie próba ich otwarcia. Bez zwalniania blokady drzwiowej, drzwi mogą zostać otwarte tylko przy użyciu znacznej siły. Niewłaściwe otwarcie drzwi przez zastosowanie większej siły może prowadzić do uszkodzenia blokady drzwi. Taka blokada drzwiowa jest znana wnioskodawcy na przykład z DE 102006037494. Znane blokady drzwiowe są dość skomplikowane.

Za pomocą takich blokad, drzwi mają pozostawać solidnie zamknięte podczas operacji mycia, ponieważ otwarcie ich podczas tej operacji może, na skutek wydostawania się gorącej pary, prowadzić do obrażeń takich, jak oparzenie.

Celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie prostej blokady drzwiowej przeznaczonej dla maszyny do mycia naczyń, dzięki której jest ona solidnie zamknięta podczas operacji mycia.

Cel ten zostaje osiągnięty za pomocą blokady drzwi maszyny do mycia naczyń, zawierającej obudowę, która to blokada charakteryzuje się tym, że posiada:

- parę ramion zamykających, znajdujących się w obudowie blokady, przy czym z obudowy blokady wystają wolne partie ramion zamykających, które są względem siebie wychylne z położenia normalnego w kierunku pierwszego odchylenia przeciwnie do siły powrotnego układu sprężynowego, oraz

- gardziel zamykającą, do której wolne partie ramion zamykających wchodzą podczas operacji zamykania drzwi maszyny do mycia naczyń, przy czym w gardzieli zamykającej rozmieszczone są powierzchnie odchylające, które wolne partie ramion zamykających napotykają podczas wchodzenia do gardzieli zamykającej i które wywołują odchylenie względem siebie wolnych partii ramion zamykających, przeciwnie do siły powrotnego układu sprężynowego. Ramiona zamykające są korzystnie elastyczne. Korzystniej ramiona zamykające są zamontowane ruchomo, zwłaszcza obrotowo. Najkorzystniej wolne partie ramion zamykających posiadają rolki zamontowane tocznie.

Wolne partie ramion zamykających korzystnie są wychylne od swego położenia normalnego w kierunku do siebie, a pierwsze powierzchnie odchylające biegnąc w głąb gardzieli zamykającej zbliżają się ku sobie.

Powrotny układ sprężynowy zawiera korzystnie spiralną sprężynę dociskową albo spiralną sprężynę rozciąganą pierwszą.

Wolne partie ramion zamykających są korzystnie wychylne od swego położenia normalnego w kierunku od siebie, a drugie powierzchnie odchylające biegnąc w głąb gardzieli zamykającej oddalają się od siebie, zaś powrotny układ sprężynowy zawiera spiralną sprężynę rozciąganą drugą.

Na dwóch ramionach zamykających zamontowany jest układ mostka łączącego, który determinuje, w położeniu normalnym, odstęp pomiędzy wolnymi partiami ramion zamykających. W położeniu normalnym wolne partie ramion zamykających w kierunku odpowiadającym drugiemu kierunkowi odchylenia korzystnie posiadają luz względem obudowy blokady.

Blokada drzwi zawiera korzystnie element regulacyjny przystosowany do ręcznego uruchamiania, który jest przemieszczalny między pierwszą pozycją a drugą pozycją względem obudowy blokady. Korzystniej, przy zamkniętym stanie drzwi element regulacyjny jest przemieszczalny ze swej pierwszej pozycji do swej drugiej pozycji i odwrotnie. Element regulacyjny umożliwia korzystnie w swojej pierwszej pozycji obracanie ramion zamykających, a w swojej drugiej pozycji zapobiega obracaniu ramion zamykających.

Blokada korzystnie zawiera element stykowy, który jest uruchamiany przez jedno z wolnych partii ramion zamykających.

Blokada najkorzystniej zawiera jednostkę otwierającą, która jest przystosowana do przekształcania ruchu obrotowego wywoływanego przez jednostkę napędową, korzystnie silnik elektryczny,

PL 216 474 B1 w ruch postępowy, który działa na ramiona zamykające. Korzystnie jest, gdy jednostka otwierająca zawiera pręt gwintowany, który jest usytuowany poprzecznie do ramion zamykających, przechodzi przez ramiona zamykające i jest obracalny z pomocą jednostki napędowej, przy czym elementy przenoszenia obciążenia, korzystnie klocki przesuwne są umieszczone obrotowo na pręcie gwintowanym do odchylania wolnych partii ramion zamykających względem siebie, przeciwnie do działania siły powrotnego układu sprężynowego. Korzystniej jednostka otwierająca zawiera element otwierający, który jest trzymany w położeniu normalnym przeciwnie do działania siły sprężyny dociskowej, działającej w kierunku zasięgu ramion zamykających, zaś po zwolnieniu sprężyny dociskowej element otwierający doświadcza ruchu w kierunku zasięgu ramion zamykających.

Obudowa blokady może być usytuowana wraz z ramionami zamykającymi na przykład na obudowie urządzenia maszyny do mycia naczyń, podczas gdy gardziel zamykająca może być umieszczona na drzwiach maszyny do mycia naczyń. Nie można jednak wykluczyć także odwrócenia tego układu i umieszczenia gardzieli zamykającej na obudowie urządzenia, a obudowy blokady oraz ramion zamykających na drzwiach. Niezależnie od tego układu, korzystne jest usytuowanie obudowy blokady oraz ramion zamykających i gardzieli zamykającej we wzajemnie odpowiadających sobie pozycjach na drzwiach i obudowie urządzenia, które leżą możliwie dokładnie naprzeciw siebie przy stanie zamkniętych drzwi. To gwarantuje łatwiejsze wchodzenie wolnych partii ramion zamykających do gardzieli zamykającej.

Możliwość odkształcania wolnych partii ramion może być oparta co najmniej częściowo na własnej elastyczności ramion zamykających. W tym celu ramiona zamykające mogą być wykonane z elastycznego materiału. Alternatywnie lub dodatkowo, możliwość odkształcania wolnych partii ramion może być oparta co najmniej częściowo na ruchomym, na przykład obrotowym, montażu ramion zamykających w obudowie blokady. Jest zatem możliwe utworzenie całkowicie sztywnych ramion zamykających i zamontowanie ich obrotowo na obudowie blokady. Nie można również wykluczyć wyposażenia ramion zamykających w określoną własną elastyczność i dodatkowo zamontowanie ich obrotowo na obudowie blokady.

Jak wspomniano wyżej, wolne partie ramion zamykających mogą mieć zamontowane elementy toczne, które gwarantują kontakt toczny wolnych partii ramion z powierzchniami odchylającymi. Elementy toczne są rozmieszczone w szczególności na wolnych końcach wolnych partii ramion. Za pomocą elementów tocznych, wolne partie ramion mogą przesuwać się z mniejszym tarciem po powierzchniach odchylających. Jako alternatywa do elementów tocznych wolne końce wolnych partii ramion mogą mieć powierzchnie ślizgowe, które przesuwają się po powierzchniach odchylających podczas wchodzenia partii ramion do gardzieli zamykającej. Poprzez zastąpienie powierzchni ślizgowych elementami tocznymi, tarcie ślizgowe między ramionami zamykającymi a powierzchniami odchylającymi może być zredukowane. Tak więc można zredukować siłę potrzebną do wprowadzenia i wyciągnięcia ramion zamykających do i/lub z gardzieli zamykającej.

Według pierwszego wykonania blokady drzwi, wolne partie ramion zamykających mogą korzystnie się odchylać ku sobie od swojego położenia normalnego. Odpowiednie powierzchnie odchylające gardzieli zamykającej korzystnie przebiegają zatem zbliżając się ku sobie.

Według pierwszego wariantu owego pierwszego wykonania, powrotny układ sprężynowy zawiera sprężynę dociskową, taką jak spiralna sprężyna dociskowa. Sprężyna dociskowa w pierwszym wariancie jest rozmieszczona korzystnie w kierunku wzdłużnym ramion zamykających między odpowiednimi końcami ramion zamykających i rozciąga się w poprzek ramion zamykających. Ramiona zamykające w położeniu normalnym mogą być utrzymywane na przykład w normalnej odległości od siebie. Gdy podczas operacji zamykania drzwi ramiona zamykające wchodzą do gardzieli zamykającej (niezależnie od tego, czy gardziel zamykająca usytuowana w drzwiach jest przesuwana względem ramion zamykających, rozmieszczonych na obudowie urządzenia czy też ramiona zamykające rozmieszczone na drzwiach są przesuwane względem gardzieli zamykającej, usytuowanej na obudowie urządzenia), wolne partie ramion, za pomocą powierzchni odchylających zbliżających się ku sobie, zostają ze sobą ściśnięte przeciwnie do działania sprężyny dociskowej, z położenia normalnie rozsuniętego. Im dalej wolne partie ramion wchodzą do gardzieli zamykającej, tym bardziej są ze sobą ściskane zgodnie z kształtem powierzchni odchylających. To umożliwia wprowadzenie ramion zamykających do gardzieli zamykającej.

Według drugiego wariantu pierwszego wykonania, powrotny układ sprężynowy zawiera sprężynę napinającą, taką jak spiralna sprężyna napinająca. Jak w pierwszym wariancie, ramiona zamykające mogą być trzymane w położeniu normalnym, na przykład w normalnej odległości od siebie.

PL 216 474 B1

Przeciwnie do pierwszego wariantu, w drugim wariancie pozycja montażu ramion zamykających i pozycja sprężyny w kierunku wzdłużnym ramion zamykających może być przeniesiona. Korzystnie, w drugim wariancie sprężyna napinająca jest rozmieszczona na odpowiednio innych końcach niż wolne końce ramion zamykających i rozciąga się poprzecznie do ramion zamykających. Dlatego też, sprężyna napinająca może trzymać ramiona zamykające w położeniu normalnym. Gdy podczas operacji zamykania drzwi ramiona zamykające wchodzą do gardzieli zamykającej, wolne partie ramion, dzięki zbliżającym się ku sobie powierzchniom odchylającym, są ściskane ku sobie ze swojej normalnej, rozsuniętej pozycji, przeciwnie do działania sprężyny napinającej. Im dalej wolne partie ramion wchodzą do gardzieli zamykającej, tym bardziej wolne partie ramion są ściskane ku sobie zgodnie z konfiguracją powierzchni odchylających. To umożliwia wprowadzenie ramion zamykających do gardzieli zamykającej.

Zgodnie z pierwszym wykonaniem, powierzchnie odchylające, zbliżając się ku sobie, kończą się korzystnie w rejonie końcowym gardzieli zamykającej. Jak w tym przypadku, nie jest już wywierana siła na wolne partie ramion przeciwnie do działania sprężyny dociskowej (pierwszy wariant) lub sprężyny napinającej (drugi wariant), partie ramion są odchylane od siebie (w drugim kierunku odchylenia) przez działanie sprężyny dociskowej i/lub sprężyny napinającej i wolne końce wolnych partii ramion mogą wchodzić do wgłębień utworzonych w końcowym rejonie gardzieli zamykającej. Utworzone zostaje zatem połączenie między partiami ramion a gardzielą zamykającą, które jest oparte co najmniej częściowo na połączeniu ciernym. Na przykład, do zwalniania tego połączenia ciernego wymagana jest siła między 50 a 150 Newtonów na przykład między 80 a 120, a korzystnie 100 Newtonów. Nawet jeśli ta siła zostanie przekroczona, nie powstanie żadne uszkodzenie blokady drzwi, zwalniane jest raczej połączenie cierne.

Według odwróconej zasady działania pierwszego wykonania wynalazku zgodnie z drugim wykonaniem, powrotny układ sprężynowy może zawierać sprężynę napinającą, która jest rozmieszczona między ramionami zamykającymi, co odpowiada sprężynie dociskowej według pierwszego wariantu pierwszego wykonania. Według tego wykonania, wolne partie ramion można odchylać od siebie jako drugi kierunek odchylenia. Powierzchnie odchylające w kontekście tego drugiego wykonania są utworzone w sposób piramidalny lub stożkowy w centrum gardzieli zamykającej czyli zbliżają albo oddalają się od siebie i podczas procesu wchodzenia odchylają partie ramion od siebie, przeciwnie do działania sprężyny napinającej. Według tej odwróconej zasady działania, powierzchnie odchylające oddalające się od siebie, kończą się w rejonie końcowym gardzieli zamykającej z takim rezultatem, że wolne partie ramion są ściskane ku sobie w rejonie końcowym gardzieli zamykającej, na przykład przez działanie sprężyny napinającej. Wolne końce wolnych partii ramion mogą wchodzić do wgłębień utworzonych w końcowym rejonie i w ten sposób tworzą połączenie cierne z rejonem końcowym.

W położeniu normalnym wolnych partii ramion zamykających, rozstaw wolnych partii ramion zamykających może być determinowany przez układ mostka łączącego, który jest stosowany do obu ramion zamykających. Układ mostka łączącego może na przykład blokować wolne partie ramion w normalnym ich położeniu, aby zapobiec względnemu ruchowi w drugim kierunku odchylenia, który jest przeciwny pierwszemu kierunkowi odchylenia. Jednakże w położeniu normalnym, wolne partie ramion mogą na przykład posiadać luz ruchowy względem obudowy blokady w kierunku ruchu odpowiadającym drugiemu kierunkowi odchylenia. Na przykład, blokowanie wolnych partii ramion za pomocą układu mostka łączącego może zapobiegać odchylaniu wolnych partii ramion względem siebie w drugim kierunku odchylenia. W tym przypadku, wolne partie ramion połączone ze sobą przez układ mostka łączącego mogą być poruszane jednocześnie w kierunku ruchu. Ten luz ruchowy gwarantuje, że nawet jeśli partie ramion i gardziel zamykająca nie leżą idealnie naprzeciwko siebie, gwarantowane jest wchodzenie partii ramion do gardzieli zamykającej.

Blokada drzwi może dalej zawierać element regulacyjny, przystosowany do ręcznego uruchamiania, który można przemieszczać między pierwszą pozycją a drugą pozycją względem obudowy blokady, i który gwarantuje w swojej pierwszej pozycji ułatwione odchylenie partii ramion zamykających w pierwszym kierunku odchylenia, a w swojej drugiej pozycji, co najmniej - w porównaniu do pierwszej pozycji elementu regulacyjnego - trudniejsze odchylenie partii ramion w pierwszym kierunku odchylenia. W tym celu, w zamkniętym stanie drzwi, element regulacyjny można przemieszczać z jego pierwszej pozycji do drugiej pozycji i odwrotnie. Owo trudniejsze odchylenie partii ramion w pierwszym kierunku odchylenia może zostać osiągnięte na przykład tak, że długość aktywnych ramion dźwigni wolnych partii ramion jest redukowana przez element regulacyjny. Element regulacyjny dla tego celu może zawierać element blokujący, który jest rozmieszczony korzystnie między ramionami zamykająPL 216 474 B1 cymi. Jeśli pierwszy kierunek odchylenia odpowiada kierunkowi ramion zamykających w podczas ruchu ku sobie, im element blokujący jest bliżej wolnych końców wolnych partii ramion, tym krótsze stają się aktywne ramiona dźwigni wolnych partii ramion.

Element regulacyjny może na przykład w swojej pierwszej pozycji umożliwiać obracanie ramion zamykających, a w swojej drugiej pozycji zapobiegać obracaniu ramion zamykających. W przypadku blokowania ramion zamykających, możliwość odchylania ramion zamykających może istnieć dzięki ich własnej elastyczności.

Blokada drzwi może dalej zawierać element stykowy, który może być aktywowany przez jedną z wolnych partii ramion zamykających, aby w ten sposób uruchomić przełącznik umieszczony w blokadzie drzwi. Na przykład, element stykowy może zawierać bolec stykowy, który może być przesuwany przez jedną z wolnych partii ramion, poprzecznie do kierunku wprowadzania partii ramion do gardzieli zamykającej, gdy partie ramion po dalszym wejściu do gardzieli zamykającej są odchylane częściowo z powrotem w kierunku swojego położenia normalnego. W rezultacie poprzecznego ruchu bolca stykowego może zostać uruchomiony mikroprzełącznik, na przykład usytuowany jako przełącznik w blokadzie drzwi. Ustawienie mikroprzełącznika w jego nowej pozycji może następnie zostać wykryte i na tej podstawie można wyciągnąć wniosek, że drzwi są zamknięte.

Blokada drzwi może także zawierać jednostkę otwierającą, która umożliwia automatyczne otwarcie maszyny do mycia naczyń, gdy operacja mycia została zakończona i rozpoczęła się operacja suszenia. W tym celu jednostka otwierająca może być przystosowana do przekształcenia ruchu obrotowego wywołanego jednostką napędową, taką jak silnik elektryczny, w ruch postępowy, który działa na ramiona zamykające w taki sposób, aby wywołać odchylenie wolnych partii ramion względem siebie, przeciwnie do działania siły powrotnego układu sprężynowego. Na przykład, jednostka otwierająca może zawierać pręt gwintowany, który przebiega poprzecznie do ramion zamykających i przez te ramiona, przy czym jest obrotowy za pomocą jednostki napędowej, takiej jak silnik elektryczny, w którym elementy przenoszenia obciążenia, takie jak kamienie ślizgowe, które są umieszczone obrotowo na pręcie gwintowanym, w wyniku obrotu pręta gwintowanego wywołują odchylenie wolnych partii ramion względem siebie, przeciwnie do działania powrotnego układu sprężynowego. Pręt gwintowany ma na przykład prawy/lewy gwint o kierunku przeciwnym. Nie można na przykład wykluczyć, że jednostka sterowania, odpowiedzialna za sterowanie maszyną do mycia naczyń lub jednostka sterowania zainstalowana w blokadzie drzwi (która może być podłączona na przykład do jednostki sterowania maszyny do mycia naczyń) wykrywa, że operacja mycia skończyła się i ma się rozpocząć operacja suszenia oraz odpowiednio aktywuje jednostkę napędową. Jednostka napędowa następnie wywołuje ruch obrotowy pręta gwintowanego, który przez gwint jest ruchomy względem ramion zamykających. Podczas obrotu pręta gwintowanego, elementy przenoszenia obciążenia, obrotowo zamocowane na pręcie gwintowanym, działają na ramiona zamykające w taki sposób, że wolne partie ramion są poruszane względem siebie przeciwnie do działania powrotnego układu sprężynowego. W ten sposób, wolne partie ramion przesuwają się korzystnie do pozycji, w której zwalniane jest ich połączenie z wgłębieniami końcowej części gardzieli zamykającej. Następnie jednostka napędowa jest na przykład zatrzymywana i drzwi mogą zostać otwarte przy mniejszej sile.

Jednostka napędowa może na przykład być sterowana za pomocą jednostki sterowania w taki sposób, że wolne partie ramion są przesuwane (z pomocą elementów przenoszenia obciążenia) do pozycji, w której są ku sobie ściskane w stopniu, który umożliwia przynajmniej prawie całkowicie wolne od tarcia otwarcie blokady drzwi. Alternatywnie, jednostka sterowania może sterować jednostką napędową w taki sposób, że wolne partie ramion są ściskane ku sobie w mniejszym stopniu i drzwi mogą być otwierane mniejszą siłą (na przykład o kilka Newtonów). Stopień redukcji siły może na przykład być wybierany przez użytkownika za pomocą jednostki wejściowej maszyny do mycia naczyń, w której jednostka sterowania następnie wywołuje odpowiedni obrót jednostki napędowej. W ten sposób, jako rodzaj dogodnego dostępu, można osiągnąć łatwiejsze otwarcie drzwi.

Ponadto, dodatkowo może być zagwarantowany element otwierający, taki jak na przykład bolec otwierający lub bolec wypychający, który potrafi wypchnąć drzwi w kierunku otwarcia. Element otwierający może być trzymany w położeniu normalnym, przeciwnie do działania sprężyny powrotnego układu sprężynowego, działającego w kierunku zasięgu ramion zamykających i, po zwolnieniu powrotnego układu sprężynowego, w wyniku działania sprężyny, może wykonać ruch w kierunku zasięgu ramion zamykających. Nie można zatem wykluczyć tego, że element otwierający jest początkowo trzymany w położeniu normalnym, przeciwnie do działania sprężyny powrotnego układu sprężynowego. Jeśli na przykład jednostka sterowania następnie wykrywa, że operacja mycia została zakończona,

PL 216 474 B1 jednostka sterowania może następnie zalecić (wcześniej opisane) ściśnięcie ze sobą wolnych partii ramion. Po tej operacji wolne końce wolnych partii ramion są co najmniej częściowo zwalniane z wgłębień. Jeśli jednostka sterowania następnie zaleca na przykład zwolnienie układu sprężyny, element otwierający jest przesuwany przez działanie sprężyny w kierunku zasięgu ramion zamykających, co skutkuje delikatnym otwarciem drzwi przez element otwierający. Operacja suszenia może zostać następnie przeprowadzona bardziej wydajnie przy otwartych drzwiach.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest uwidoczniony na rysunku, na którym figury

przedstawiają: Fig. 1a
Fig.	1b
Fig.	2a
Fig.	2b
Fig.	3
Fig.	4a
Fig.	4b
Fig.	5a
Fig.	5b
Fig.	6
Fig.	7a
Fig.	7b
Fig.	8a
Fig.	8b
Fig.	8c
Fig.	8d
Fig.	8e

schemat blokady do drzwi w stanie zmontowanym, w widoku z boku, według pierwszego przykładu wykonania niniejszego wynalazku; schemat blokady do drzwi, w widoku z boku, według pierwszego przykładu wykonania z fig. 1a;

schemat blokady do drzwi w stanie otwartym, w widoku z góry, według pierwszego przykładu wykonania;

schemat blokady do drzwi w stanie zamkniętym, w widoku z góry, według pierwszego przykładu wykonania;

schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z boku, według drugiego przykładu wykonania;

schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z boku, według trzeciego przykładu wykonania;

schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z góry, według trzeciego przykładu wykonania z fig. 4a;

schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z boku, według czwartego przykładu wykonania niniejszego wynalazku;

schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z boku, według czwartego przykładu wykonania z fig. 5a;

schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z boku, według piątego przykładu wykonania niniejszego wynalazku;

schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z boku, według szóstego przykładu wykonania niniejszego wynalazku; i dalszy schemat komponentu blokady do drzwi, według szóstego przykładu wykonania niniejszego wynalazku z fig. 7a w pozycji odwróconej; schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z boku, według siódmego przykładu wykonania niniejszego wynalazku;

schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z boku, według siódmego przykładu wykonania z fig. 8a;

schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z boku, według siódmego przykładu wykonania według fig. 8a z jednostką napędową; schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z boku, według siódmego przykładu wykonania według fig. 8a;

schemat komponentu blokady do drzwi, w widoku z boku, według siódmego przykładu wykonania z fig. 8a w pozycji otwartej;

Figury 1a, 1b, 2a i 2b przedstawiają schematy różnych widoków blokady drzwi według pierwszego przykładu wykonania niniejszego wynalazku. Blokada drzwi według pierwszego przykładu wykonania jest pokazana w stanie zamkniętym na Figurach 1a, 1b i 2b i w stanie otwartym na Figurze 2a.

Na fig. 1a pokazano schematycznie, że jednostka zamykająca 10 jest zamontowana jako pierwszy komponent blokady drzwi na obudowie 1 maszyny do mycia naczyń. Wskazano także tylko schematycznie na fig. 1, że jednostka zamykająca 10 jest montowana na obudowie 1 urządzenia nad pojemnikiem do przyjmowania materiału do mycia. Jako drugi komponent, zespół łączeniowy 30 blokady drzwi jest montowany na drzwiach 3 maszyny do mycia naczyń, jak zostało również schematycznie pokazane na fig. 1a. W stanie zamkniętym drzwi, przedstawionym na fig. 1a, dwa komponenty - jednostka zamykająca 10 i zespół łączeniowy 30, leżą naprzeciwko siebie i dlatego mogą wchodzić w rozłączne połączenie ze sobą. Blokada drzwi nie jest ograniczona do poprzednio opisanego układu, w którym jednostka zamykająca 10 jest usytuowana w obudowie 1 urządzenia, a zespół łączeniowy 30

PL 216 474 B1 jest usytuowany na drzwiach 3. Jest również możliwe, aby jednostka zamykająca 10 była umieszczona na drzwiach 3, a zespół łączeniowy 30 w obudowie 1 urządzenia.

Figura 1b przedstawia blokadę drzwi według pierwszego przykładu wykonania w stanie, w którym nie jest zamocowana w maszynie do mycia naczyń, ale jest zamknięta.

Figury 2a i 2b przedstawiają dalsze szczegóły blokady drzwi według pierwszego przykładu wykonania niniejszego wynalazku. Jednostka zamykająca 10 blokady drzwi zawiera obudowę 12, z którą połączone są dwa ramiona zamykające 14a, 14b. Ramiona zamykające 14a, 14b są montowane w każdym przypadku za pomocą łożyska 18a, 18b w obudowie 12. Każde z ramion zamykających 14a, 14b jest obrotowe wokół swojego łożyska 18a, 18b. W każdym przypadku wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b wystają z obudowy 12. Między dwoma ramionami zamykającymi 14a, 14b rozmieszczona jest sprężyna dociskowa 22, która dzięki swej sprężystości odpycha dwa ramiona zamykające 14a, 14b. Jak przedstawiono przykładowo na fig. 2a i 2b, sprężyna dociskowa 22 jest mocowana pomiędzy dwoma ramionami zamykającymi 14a, 14b. Blokada drzwi według pierwszego przykładu wykonania nie jest jednak do tego ograniczona, tj. sprężyna dociskowa 22 może być rozmieszczona w jakiś inny sposób niż mocowanie pomiędzy ramionami zamykającymi 14a, 14b. Normalne wzajemne rozsunięcie dwóch ramion zamykających 14a, 14b zależy od układu 24 mostka, który jest połączony z dwoma ramionami zamykającymi 14a, 14b. Jako że układ 24 mostka jest na stałe połączony z dwoma ramionami zamykającymi 14a, 14b, ramiona zamykające 14a, 14b w swym położeniu normalnym są oddalone od siebie na normalną odległość, która jest zdeterminowana szerokością układu 24 mostka i zasadniczo odpowiada tej szerokości.

Na fig. 2a i 2b układ 24 mostka jest pokazany tylko schematycznie. Szczegóły układu mostka można zobaczyć na fig. 3. Fig. 3 w rzeczywistości przedstawia blokadę drzwi według drugiego przykładu wykonania niniejszego wynalazku. Pierwszy i drugi przykład wykonania nie różnią się jednak w konfiguracji układu 24 mostka. Jak można zobaczyć na fig. 3, układ 24 mostka jest konstrukcją dwuczęściową. Pierwsza część 24a układu 24 mostka jest w tym przypadku na stałe połączona z pierwszym ramieniem 14a zamykającym (dokładniej z wolną partią 16a pierwszego ramienia 14a zamykającego). Druga część 24b z drugiej strony jest na stałe połączona z drugim ramieniem 14b zamykającym (dokładniej z wolną partią 16b drugiego ramienia zamykającego 14b). Dwie części 24a, 24b mostka wzajemnie się zazębiają. Owo zazębienie jest osiągane w ten sposób, że obie części 24a, 24b mostka przebiegają co najmniej prawie równolegle do siebie między ramionami zamykającymi 14a, 14b i poprzecznie do ich kierunku zasięgu mają występy na swoim końcu. Taki występ 24c przedstawiono na fig. 3 dla części 24a mostka, która jest połączona z pierwszym ramieniem zamykającym 14a. Jednakże część 24b mostka również ma taki występ. Wolne części 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są odchylane od siebie działaniem sprężyny dociskowej 22. Wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b mogą jednak nie być dalej oddalone od siebie niż jest to dyktowane szerokością układu 24 mostka. W takim przypadku, ponieważ występ 24c pierwszej części 24a mostka wchodzi w taki sposób do drugiej części 24b mostka, że występ 24c napiera na stronę drugiej części 24b mostka przeciwnie do działania sprężyny dociskowej 22 i dlatego spina wolną partię 16a ramienia z drugą wolną partią 16b ramienia. W identyczny sposób, niezilustrowany występ drugiej części 24b mostka wchodzi do pierwszej części 24a mostka. W wyniku wzajemnego zazębienia części 24a, 24b mostka ze sobą, wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są niejako ze sobą spięte i nie mogą być rozchylone działaniem sprężyny dociskowej 22 dalej niż ich normalne rozchylenie.

Każda z wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b ma wnękę 26a, 26b, do której mogą wchodzić części 24, 24b mostka, gdy wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są ściskane ze sobą przeciwnie do działania sprężyny dociskowej 22. A więc, gdy wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są ze sobą ściskane, część 24a mostka, połączona z pierwszą wolną partią 16a ramienia zamykającego 14a, przemieszcza się do wnęki 26b, utworzonej w drugiej wolnej partii 16b ramienia zamykającego 14a. Podobnie, jak partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są ze sobą ściskane, druga część 24b mostka, połączona z drugą wolną partią 16b ramienia, przemieszcza się do wnęki 26a, utworzonej w pierwszej wolnej partii 16a ramienia. Na fig. 3, wnęki 26a, 26b są przedstawione jako otwory, które całkowicie przenikają powiązane partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b. Jednakże żaden z przykładów wykonania przedstawionych na figurach nie jest do tego ograniczony. Można również nie wykonywać wnęk 26a, 26b jako całych otworów, które otwierają się w kierunku obu stron odpowiedniej części ramienia, ale zapewnić otwieranie się tylko w kierunku stron wewnętrznych (strony zorientowane przeciwnie do działania sprężyny dociskowej 22)

PL 216 474 B1 odpowiedniej partii ramienia tak, że otwory wnęk 26a, 26b leżą naprzeciw siebie. Zewnętrzne strony (strony zorientowane w kierunku działania sprężyny dociskowej 22) mogą w tym przypadku być zamknięte. Ta alternatywna konfiguracja także umożliwia co najmniej częściowe wprowadzenie części 24a, 24b mostka do przeciwnej wnęki 26a, 26b.

Blokada drzwi według pierwszego przykładu wykonania zostanie teraz ponownie opisana w odniesieniu do fig. 2a i 2b. Według przykładu wykonania przedstawionego na fig. 2a, każde z ramion zamykających 14a, 14b może być odchylone do wewnątrz niezależnie od drugiego z ramion zamykających 14a, 14b. W wyniku odchylenia do wewnątrz, wzajemny rozstaw ramion 14a, 14b zamykających jest zmniejszony.

Zewnętrzne strony ramion zamykających 14a, 14b w ich położeniu normalnym nie opierają się bezpośrednio o wewnętrzną ścianę obudowy 12. Jest to przedstawione najwyraźniej na fig. 7a i 7b, ale ma podobne zastosowanie do pierwszego przykładu wykonania według fig. 1a do 2b i drugiego przykładu wykonania według fig. 3. Między wewnętrzną ścianą obudowy 12 a zewnętrzną stroną drugiego ramienia 14b zamykającego jest przestrzeń 28b (patrz fig. 7b). Podobnie zaprojektowana przestrzeń (nie pokazano) jest usytuowana w odpowiedni sposób między pierwszym ramieniem zamykającym 14a a przeciwstawną wewnętrzną ścianą obudowy 12. Ze względu na przestrzeń po obu stronach, ramiona zamykające 14a, 14b, połączone układem 24 mostka, można wspólnie poruszać. Ów wspólny ruch może być wykonany zarówno w kierunku przestrzeni 28b, jak i w kierunku przestrzeni niezilustrowanej, w której oba ramiona zamykające 14a, 14b zachowują swoją stałą, normalną odległość między sobą. Ów minimalny wspólny ruch ramion zamykających 14a, 14b może oznaczać luz ruchowy względem obudowy 12.

Na koniec, jak można zobaczyć na fig. 2a, każde z dwóch ramion zamykających 14a, 14b ma rolkę 20a, 20b na swoim wolnym końcu (koniec, na którym nie są obrotowo zamontowane wokół łożyska 18a, 18b).

Jak można zobaczyć na fig. 2a i 2b, zespół łączeniowy 30 ma gardziel zamykającą 32, która jest dostosowana do wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b. Gardziel zamykająca 32 zawiera dwie powierzchnie odchylające 34a, 34b, które są dostosowane do wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b. W końcowej partii gardzieli zamykającej 32 usytuowane są dwa wgłębienia 36a, 36b, które odpowiadają kształtowi wolnych końców wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b w taki sposób, że wolne końce zaopatrzone w rolki 20a, 20b mogą wchodzić do wgłębień 36a, 36b.

Gdy drzwi 3 są poruszane względem obudowy 1 urządzenia celem zamknięcia, wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b wchodzą do gardzieli zamykającej 32. Podczas zamykania drzwi 3, zespół łączeniowy 30 i jednostka zamykająca 10 poruszają się względem siebie w kierunku do siebie. Pod koniec operacji zamykania, partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b wchodzą do gardzieli zamykającej 32 i przesuwają się za pomocą swoich rolek 20, 20b po powiązanych powierzchniach odchylających 34a, 34b. Jak można zobaczyć na fig. 2a, powierzchnie odchylające 34a, 34b przebiegają zbliżając się do siebie i dlatego zwężają otwór gardzieli zamykającej 32. Zgodnie ze zwężaniem, wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są coraz bardziej ściskane ze sobą, przeciwnie do działania sprężyny dociskowej 22, aż zostanie osiągnięty punkt maksymalnego zwężenia w gardzieli zamykającej 32. Gdy wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b podczas dalszego zazębiania przesuwają się poza odpowiedni punkt maksymalnego zwężenia (i stąd ich maksymalne odchylenie względem siebie przeciwnie do działania sprężyny), gardziel zamykająca 32 poszerza się w końcowej partii gardzieli zamykającej 32. Po wejściu do partii końcowej, przez powierzchnie odchylające 34a, 34b nie jest dłużej wywierana siła na wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b, które to wolne partie 16a, 16b są odchylane w każdym przypadku w kierunku działania sprężyny z powrotem w kierunku ich położenia normalnego. W zależności od szerokości i kształtu partii końcowej, wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b mogą w tym przypadku powracać do swojego położenia normalnego, ale mogą alternatywnie przesuwać się do pozycji pośredniej, w której wzajemny rozstaw jest mniejszy niż rozstaw normalny.

Podczas zamykania drzwi 3, wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b wchodzą dalej do partii końcowej, aż osiągnięta zostanie pozycja końcowa. W tej pozycji końcowej wolne końce wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b, które są zaopatrzone w rolki 20a, 20b, są usytuowane we wgłębieniach 36a, 36b, a jednostka zamykająca 10 i zespół łączeniowy 30 wchodzą w połączenie cierne ze sobą. Drzwi 3 mogą być ponownie otwarte, przeciwnie do siły wywieranej przez ich połączenie cierne, jeśli siła wywierana z zewnątrz przekroczy siłę przeciwstawną, powstałą

PL 216 474 B1 przez połączenie cierne. Pierwszy przykład wykonania jest dostosowany w taki sposób, że siła wymagana do otwarcia wynosi ok. 50 N.

Gdy drzwi są otwarte, rolki 20a, 20b wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b przesuwają się po wewnętrznych powierzchniach wgłębień 36a, 26b. Partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są więc ściskane ze sobą, aż osiągną punkt maksymalnego zwężenia. Gdy partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są przesuwane dalej względem gardzieli zamykającej 32, przeciwnie do kierunku zazębienia podczas zamykania drzwi, rolki 20a, 20b przesuwają się do tyłu po powierzchniach odchylających 34a, 34b, a partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są ponownie odchylane działaniem sprężyny dociskowej 22. Po całkowitym zwolnieniu zespołu łączeniowego 30 z jednostki zamykającej 10, wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b powracają do swojego położenia normalnego.

Figura 2b przedstawia zamknięty (końcowy) stan z całkowicie zazębionymi wolnymi partiami 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b. Na tej ilustracji według fig. 2b wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b wróciły na przykład do swojego położenia normalnego, w którym są przytrzymywane za pomocą układu 24 mostka. Należy to jednak rozumieć jedynie jako przykład i partia końcowa, w którą partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b wchodzą, może alternatywnie mieć mniejszą szerokość niż szerokość układu 24 mostka tak, że partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są trzymane w gardzieli zamykającej 32 z mniejszym wzajemnym rozmieszczeniem niż normalne rozmieszczenie. W stanie przedstawionym na fig. 2b, zespół łączeniowy 30 i jednostka zamykająca 10 są ze sobą w sposób rozłączny połączone tak, że wchodzą w co najmniej częściowe połączenie cierne.

Jak wynika z fig. 2a, zespół łączeniowy 30 dalej zawiera element stykowy, który na fig. 2a jest przykładowo przedstawiony jako bolec kontaktowy 38. Zespół łączeniowy 30 dalej zawiera przełącznik przykładowo przedstawiony jako mikroprzełącznik 40, który przykładowo po podłączeniu działa jako złącze Rast 2,5.

Jak wynika z fig. 2a i 2b, pierwsza partia 16a ramienia wciska bolec kontaktowy 38 w dół, poprzecznie do kierunku zazębiania partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b. W ten sposób bolec kontaktowy 38 aktywuje mikroprzełącznik 40. W wyniku aktywacji mikroprzełącznika 40 zostaje wykryte, iż drzwi 3 maszyny do mycia naczyń zostały całkowicie zamknięte. W wyniku aktywacji mikroprzełącznika 40, obwód elektryczny w maszynie do mycia naczyń zostaje zamknięty i może być przeprowadzona operacja mycia. Nie jest to możliwe, jeśli drzwi nie są całkiem zamknięte. Alternatywnie nie można wykluczyć, że mikroprzełącznik 40 jest aktywowany przy otwartym stanie drzwi i wykrywana jest dezaktywacja mikroprzełącznika 40, który jest uruchamiany przez przemieszczenie bolca kontaktowego 38 i wskazuje, że drzwi 3 zostały zamknięte.

Figura 3 przedstawia jednostkę zamykającą 10 blokady drzwi według drugiego przykładu wykonania niniejszego wynalazku. W owym drugim przykładzie zespół łączeniowy (nie pokazano) odpowiada zespołowi łączeniowemu 30 pierwszego przykładu wykonania, przedstawionemu na fig. 1a do 2b. Jednostka zamykająca 10 według drugiego przykładu wykonania różni się od jednostki zamykającej 10 pierwszego przykładu wykonania tylko tym, że nie rolki 20a, 20b, ale powierzchnie ślizgowe 20c znajdują się na wolnych końcach wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b. W rezultacie, jak partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b wchodzą do gardzieli zamykającej 32, tarcie przesuwne między wolnymi partiami 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b a powierzchniami odchylającymi 34a, 34b, a tym samym siła wymagana do procesu wprowadzenia, zostają zwiększone (w porównaniu z pierwszym przykładem wykonania). A zatem, w pozycji zamkniętej zwiększane jest także tarcie przesuwne w drugim przykładzie wykonania, z takim rezultatem, że musi być przyłożona większa siła, aby zwolnić połączenie między zespołem łączeniowym 30 a jednostką zamykającą 10.

Według trzeciego przykładu wykonania, jednostka zamykająca 10 blokady drzwi, która jest przedstawiona na fig. 4a, różni się od jednostki zamykającej 10 drugiego przykładu wykonania tym, że zamiast sprężyny dociskowej 22, między ramionami zamykającymi 14a, 14b rozmieszczona jest sprężyna rozciągana pierwsza 22', a łożyska 18a', 18b' ramion zamykających 14a, 14b są rozmieszczone w innych punktach wzdłuż ramion zamykających 14a, 14b niż łożyska 18a, 18b. Dokładniej, łożyska 18a', 18b' nie są już umieszczona na końcach ramion zamykających 14a, 14b lecz są usytuowane wzdłuż ramion zamykających 14a, 14b, mniej więcej tam, gdzie w drugim przykładzie wykonania była umieszczona sprężyna dociskowa 22. Naturalnie, usytuowanie łożysk 18a', 18b' wzdłuż ramion zamykających 14a, 14b należy rozumieć jedynie przykładowo, tj. łożyska 18a', 18b' mogą alternatywnie być usytuowane w innych, odpowiednich pozycjach. Sprężyna rozciągana pierwsza 22' jest usytuowana

PL 216 474 B1 między końcami ramion zamykających 14a, 14b, które są umieszczone w obudowie 12. Ponadto, co wynika z fig. 4b, jednostka zamykająca 10 według trzeciego przykładu wykonania ma 2 elementy blokujące, wykonane jako palce blokujące 38a, 38b, które się o siebie opierają. W konsekwencji, ramiona zamykające 14a, 14b także opierają się o siebie.

Jednostka zamykająca 10 według fig. 4a i 4b może być stosowana z zespołem łączeniowym 30 z fig. 2a i 2b. Gdy drzwi 3 zostają przemieszczone względem obudowy 1 urządzenia i zamknięte, wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b jednostki zamykającej 10 fig. 4a i 4b wchodzą do gardzieli zamykającej 32 zespołu łączeniowego z fig. 2a i 2b. Podczas zamykania drzwi 3, zespół łączeniowy 30 i jednostka zamykająca 10 przemieszczają się względem siebie w kierunku ku sobie. Pod koniec operacji zamykania, wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b wchodzą do gardzieli zamykającej 32 i przesuwają się swoimi wolnymi końcami wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b po odpowiadających powierzchniach odchylających 34a, 34b. Ponieważ, co wynika z fig. 2a, powierzchnie odchylające 34a, 34b zbliżają się do siebie w głąb gardzieli zamykającej 32 i w ten sposób zwężają jej prześwit, a wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są, zgodnie ze zwężeniem, coraz bardziej do siebie ściskane przeciwnie do działania sprężyny rozciąganej pierwszej 22', dopóki nie zostanie osiągnięty punkt maksymalnego zwężenia w gardzieli zamykającej 32. Gdy wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b po dalszym zazębieniu przesuwają się poza punkt odpowiadający maksymalnemu zwężeniu (a zatem ich maksymalnemu odchyleniu względem siebie przeciwnie do oddziaływania siły sprężyny) napotykają poszerzenie się gardzieli zamykającej 32 w jej końcowej partii. Po wejściu do partii końcowej powierzchnie odchylające 34a, 34b nie wywierają już siły na wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b, siła rozciągająca sprężyny rozciąganej pierwszej 22' powoduje odchylenie wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b w każdym przypadku z powrotem w kierunku ich położenia normalnego. W zależności od szerokości i kształtu partii końcowej, wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b mogą w tym przypadku powrócić do swojego położenia normalnego, ale mogą też alternatywnie przesuwać się do pozycji pośredniej, w której wzajemny rozstaw jest mniejszy niż rozstaw normalny. Dlatego też, obie wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są odchylane z powrotem w kierunku swego położenia normalnego przeciwnie do działania sprężyny.

Podczas dalszego zamykania drzwi 3, wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b wchodzą dalej do partii końcowej, aż osiągnięta zostanie pozycja końcowa. W tej pozycji końcowej, końce wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są usytuowane we wgłębieniach 36a, 36b, a jednostka zamykająca 10 i zespół łączeniowy 30 wchodzą w połączenie cierne ze sobą. Drzwi 3 mogą być ponownie otwarte przeciwnie do siły wywieranej przez owo połączenie cierne, jeśli siła wywierana z zewnątrz przekracza siłę przeciwstawną, wytwarzaną przez połączenie cierne. W trzecim przykładzie wykonania siła wymagana do otwarcia to ok. 50 Newtonów.

Figury 5a i 5b przedstawiają jednostkę zamykającą według czwartego przykładu wykonania. Ten czwarty przykład wykonania odpowiada trzeciemu przykładowi wykonania z fig. 4a i 4b, a ponadto zawiera osłonę 40. Jak można zobaczyć na fig. 5b, w każdym przypadku występ powiązany z łożyskami 18a', 18b' i utworzony na osłonie 10 wychodzi do punktów łożysk. To skutkuje wzmocnionym i poprawionym mocowaniem punktów łożysk.

Figura 6 przedstawia blokadę drzwi według piątego przykładu wykonania. W piątym przykładzie wykonania, zasada działania opisana w odniesieniu do fig. 1 do 5b zostaje odwrócona. Zasada działania zarysowana w odniesieniu do uprzednio opisanych przykładów wykonania jest oparta na fakcie, że początkowo wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są utrzymywane we wzajemnym rozstawieniu we względnie normalnym położeniu dzięki poprzecznie działającej sprężynie 22, 22'. Podczas zazębienia wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b z gardzielą zamykającą 32, wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są ze sobą ściskane i na koniec rozpychane ponownie w kierunku położenia normalnego. Według piątego przykładu wykonania z fig. 6, ta zasada działania jest odwrócona tak, że wolne partie 16a', 16b' ramion zamykających 14a', 14b' są przytrzymywane w położeniu normalnym za pomocą sprężyny rozciąganej drugiej 22”. W położeniu normalnym przedstawionym przykładowo na fig. 6, wolne partie 16a', 16b' ramion zamykających 14a', 14b' są od siebie oddalone. Nie można jednak wykluczyć także, iż wolne partie 16a', 16b' ramion zamykających 14a', 14b' (w położeniu normalnym) są całkowicie ze sobą ściskane. Podczas zazębiania z gardzielą zamykającą 32, wolne partie 16a', 16b' ramion zamykających 14a', 14b' oddziałują na siebie w taki sposób z powierzchniami odchylającymi 34a', 34b' zbliżającymi się ku sobie, że wolne partie 16a', 16b' ramion zamykających 14a', 14b' są rozpychane przeciwnie do działania sprężyny

PL 216 474 B1 rozciąganej drugiej 22”. Po dalszym wejściu do gardzieli zamykającej 32, wolne partie 16a', 16b' ramion zamykających 14a', 14b' są ze sobą ściskane ponownie działaniem sprężyny rozciąganej drugiej 22” i wchodzą do wgłębień 36a', 36b', aby utworzyć połączenie klinowe wzdłużne. Jak wynika z Figury 6, powierzchnie odchylające 34a', 34b' wraz z wgłębieniami 36a', 36b' tworzą formację w kształcie grzyba. Zazębienia wolnych końców wolnych partii 16a', 16b' ramion zamykających 14a', 14b' są skierowane do wewnątrz i dostosowane do wgłębień 36a', 36b'.

Według szóstego przykładu wykonania jednostka zamykająca 10 blokady drzwi przedstawiona na fig. 7a i 7b różni się od jednostki zamykającej 10 pierwszego wykonania tym, że między ramionami 14a, 14b zamykającymi usytuowany jest element blokujący 26, który może być przemieszczany za pomocą ręcznego elementu uruchamiający 24. Element blokujący 26 w swojej pierwszej pozycji przedstawionej na fig. 7b jest ustawiony w taki sposób, że w znacznym stopniu umożliwia odchylenie partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b, tj. wolne partie ramion mogą być odchylone w znacznym stopniu bez wpływu elementu blokującego 26. Element blokujący 26 jest trzymany w swojej pierwszej pozycji przeciwnie do działania drugiej sprężyny dociskowej 27, działającej w kierunku zasięgu ramion zamykających 14a, 14b tak, że nadlew 25 ręcznego elementu uruchamiającego 24 jest opierany o zewnętrzną ścianę obudowy 12 przeciwnie do działania drugiej sprężyny dociskowej 27. Przez uruchomienie ręcznego elementu uruchamiającego 24 w taki sposób, że nadlew 25 jest odczepiony od zewnętrznej ściany obudowy 12, ręczny element uruchamiający 24 i element blokujący 26 z nim połączony są wciskane za pomocą działania drugiej sprężyny dociskowej 27 w kierunku zazębienia wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b, a element blokujący w ten sposób przesuwa się do drugiej pozycji. Ruch ręcznego elementu uruchamiającego jest prowadzony za pomocą prowadnicy 24a.

W drugiej pozycji, możliwość odchylania wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b jest prawie zablokowana. Osiąga się to przez fakt, że element blokujący 26 jest usytuowany bliżej wolnych końców wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b i dlatego skraca aktywne ramię dźwigni wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b. Biorąc pod uwagę całkowicie sztywne ramiona zamykające 14a, 14b, ruchowi partii 16a, 16b ramion można wtedy całkowicie zapobiec. Jeśli ramiona zamykające 14a, 14b nie są całkiem sztywne lecz elastyczne, może nastąpić delikatne odchylenie partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b ze względu na elastyczność własną.

Z pomocą elementu blokującego 26 można osiągnąć poniższe działanie. Po pierwsze, przy otwartym stanie drzwi 3, element blokujący 26 jest w swojej pierwszej pozycji, w której ułatwione jest odchylenie wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b. W tej pozycji, podczas zamykania drzwi 3, partie 16a, 16b ramion 14a, 14b zamykających w trakcie wchodzenia do gardzieli zamykającej 32 są najpierw ze sobą ściskane, a na koniec rozpychane ponownie w kierunku działania sprężyny dociskowej 22 w celu wejścia w połączenie z zespołem łączeniowym 30. Po zamknięciu drzwi 3, ręczny element uruchamiający 24 wystaje z drzwi 3 i jest łatwo dostępny z zewnątrz dla użytkownika i może być uruchamiany przez użytkownika. Za pomocą ręcznego uruchomienia elementu uruchamiającego 24, element blokujący 26 jest przemieszczany dzięki działaniu drugiej sprężyny dociskowej 27 w kierunku końców wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b, a tym samym (przez skrócenie aktywnego ramienia dźwigni łatwo odchylanych wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b) blokuje ruch wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b w kierunku ku sobie. W rezultacie zwolnienie wolnych partii ramion zamykających 14a, 14b z wgłębień 36a, 36b, a tym samym otwarcie drzwi 3, zostaje utrudnione. Trzeci przykład wykonania jest dostosowany w taki sposób, że siła ok. 100 N jest teraz wymagana do otwarcia drzwi 3 przy aktywowanym stanie elementu blokującego 26 (tj. element blokujący jest usytuowany w swojej drugiej pozycji, pozycji blokującej). Taka siła może mianowicie być wywierana zazwyczaj przez dorosłego, ale nie przez dziecko. Zwiększenie siły wynika z faktu, że możliwość odchylania wolnych partii ramion w tym stanie jest oparta prawie wyłącznie (jeśli zapewniono) na własnej elastyczności ramion zamykających 14a, 14b. Konieczność użycia większej siły zapobiega dostępowi dziecka do komory myjącej podczas operacji mycia. Jednakże, dorosły również wyczuwa, iż wymagana jest większa siła i może z tego wywnioskować, iż element blokujący 26 jest w swoim stanie zablokowania. Aby zwolnić owo zablokowanie, dorosły może po prostu poruszyć ręczny element uruchamiający 24 przeciwnie do działania drugiej sprężyny 27, a tym samym zwolnić wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b.

Figury 8a do 8e przedstawiają jednostkę zamykającą 10 blokady drzwi według siódmego przykładu wykonania. W siódmym przykładzie wykonania, pręt gwintowany 42, mający prawy/lewy gwint 44 o kierunkach przeciwnych, przechodzi przez ramiona zamykające 14a, 14b poprzecznie do

PL 216 474 B1 wzdłużnego kierunku ramion zamykających 14a, 14b. Jak można zobaczyć na fig. 8c, pręt gwintowany 42 jest połączony z jednostką napędową, przykładowo silnik elektryczny 50 do napędzania pręta gwintowanego 42. Dwa klocki przesuwne 46a, 46b, rozmieszczone w sposób mocowany obrotowo na pręcie gwintowanym 42, są ponadto usytuowane w obudowie 12. W przypadku zastosowania sprężyny dociskowej 22, klocki przesuwne 46a, 46b są rozmieszczone poza zewnętrznymi powierzchniami ramion zamykających 14a, 14b. Sprężyna dociskowa 22 otacza gwint 44 pręta gwintowanego 42. Na fig. 8c jest ponadto pokazana schematycznie jednostka sterowania 52. Może być ona na przykład jednostką sterowania, która jest odpowiedzialna za sterowanie maszyną do mycia naczyń. Alternatywnie jednostka sterowania 53 może być umieszczona w blokadzie drzwi lub być z nią połączona i odbierać polecenia od jednostki sterowania maszyny do mycia naczyń. Jednostka sterowania 52 jest połączona z silnikiem elektrycznym 50 w taki sposób, że może przekazywać polecenia do silnika elektrycznego 50. Te polecenia mogą obejmować trwanie obrotu silnika elektrycznego 50, prędkość obrotu, liczbę obrotów, a także punkt startowy i końcowy rotacji oraz podobne parametry. Dalej na fig. 8c pokazana jest sprężyna dociskowa 56, która z kolei jest połączona z elementem otwierającym, którym jest bolec wypychający 54. Sprężyna 56 w swoim położeniu normalnym jest wstępnie obciążana przeciwnie do swojego działania sprężynującego, działając w kierunku zasięgu ramion zamykających 14a, 14b.

Jeśli jednostka sterowania 52 następnie wykryje, że operacja mycia się skończyła i ma być zainicjowana operacja suszenia, jednostka sterowania 52 aktywuje silnik elektryczny 50, który następnie wywołuje obrót pręta gwintowanego 42. W wyniku obrotu pręta gwintowanego 42, klocki przesuwne 46a, 46b rozmieszczone w sposób zamocowany obrotowo na pręcie gwintowanym 42, są nie tylko obracane wspólnie z prętem gwintowanym 42, ale są też przesuwane w kierunku sprężyny dociskowej 22. W wyniku ruchu klocków przesuwnych 46a, 46b ramiona zamykające 14a, 14b są ze sobą ściskane przeciwnie do działania sprężyny dociskowej 22, dopóki wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b nie będą usytuowane w pozycji końcowej. Ta pozycja końcowa jest przedstawiona dla przykładu na fig. 8e. Jak wynika z fig. 8e, w pozycji końcowej wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b są całkowicie ściskane ze sobą na swoich wolnych końcach. Gdy zostanie osiągnięta pozycja końcowa, silnik elektryczny 50 zostaje wyłączony przez jednostkę sterowania. Jak wynika z fig. 8e w połączeniu z fig. 2b, w pozycji końcowej wolne końce wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b nie są już usytuowane we wgłębieniach 36a, 36b, ale przesunęły się do wewnątrz poprzecznie do kierunku zasięgu ramion zamykających 14a, 14b, wyszły z wgłębień i dlatego nie tworzą już połączenia ciernego z wgłębieniami 36a, 36b. Jest zatem możliwe otwarcie drzwi 3 minimalną siłą.

Aby zagwarantować automatyczne otwarcie drzwi, można zastosować również bolec wypychający 54, który będzie delikatnie naciskał na drzwi w kierunku zasięgu ramion zamykających, a mianowicie w kierunku otwarcia drzwi. Bolec wypychający 54 przed zakończeniem operacji mycia jest usytuowany w położeniu normalnym, w którym sprężyna dociskowa 56 jest wstępnie obciążona. Jeśli jednostka sterowania 52 wydaje polecenie zwolnienia sprężyny 56 (ponieważ na przykład skończyła się operacja mycia, a wolne partie 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b zostały także wystarczająco ze sobą ściśnięte), zwolnienie sprężyny 56 wywołuje ruch bolca wypychającego 54 w kierunku zasięgu ramion zamykających 14a, 14b. W wyniku tego ruchu i powiązanego dociśnięcia bolca wypychającego 54 do drzwi, drzwi zostają co najmniej delikatnie otwarte. W konsekwencji, na początku operacji suszenia, drzwi mogą zostać otwarte automatycznie, aczkolwiek tylko minimalnie, a operacja suszenia może być przeprowadzona wydajniej. Zamiast wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b całkowicie ściskanych ze sobą, wygodna funkcja otwarcia maszyny do mycia naczyń może także zostać osiągnięta przez jednostkę sterowania 52, wysyłającą polecenie tylko do obniżenia obrotu silnika elektrycznego 50. Wolniejsze obroty silnika elektrycznego 50 skutkują ściskaniem wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b w mniejszym stopniu. W tej pozycji, podczas otwarcia drzwi nadal jest delikatny kontakt wolnych partii 16a, 16b ramion zamykających 14a, 14b z wewnętrznymi powierzchniami odchylającymi gardzieli zamykającej 32. Jednakże, w porównaniu z położeniem normalnym ramion zamykających 14a, 14b, tarcie jest wyraźnie zredukowane, tym samym umożliwiając łatwiejsze otwieranie drzwi mniejszą siłą.

Claims

1. Blokada drzwi maszyny do mycia naczyń, zawierająca obudowę blokady, znamienna tym, że posiada:

- parę ramion zamykających (14a, 14b, 14a', 14b'), znajdujących się w obudowie (12) blokady, przy czym z obudowy (12) blokady wystają wolne partie (16a, 16b, 16a', 16b') ramion zamykających (14a, 14b, 14a', 14b'), które są względem siebie wychylne z położenia normalnego w kierunku pierwszego odchylenia przeciwnie do siły powrotnego układu sprężynowego (22, 22', 22”), oraz

- gardziel zamykającą (32) przystosowaną do przyjęcia wolnych partii (16a, 16b, 16a', 16b') ramion zamykających (14a, 14b, 14a', 14b'), przy czym w gardzieli zamykającej (32) rozmieszczone są powierzchnie odchylające (34a, 34b, 34a', 34b') dla odchylania wolnych partii (16a, 16b, 16a', 16b') ramion zamykających (14a, 14b, 14a', 14b').

2. Blokada drzwi według zastrz. 1, znamienna tym, że ramiona zamykające (14a, 14b, 14a', 14b') są elastyczne.

3. Blokada drzwi według zastrz. 1, znamienna tym, że ramiona zamykające (14a, 14b, 14a', 14b') są zamontowane ruchomo, zwłaszcza obrotowo.

4. Blokada drzwi według zastrz. 1, znamienna tym, że wolne partie (16a, 16b, 16a', 16b') ramion zamykających (14a, 14b, 14a', 14b') posiadają rolki (20a, 20b) zamontowane tocznie.

5. Blokada drzwi według zastrz. 1, znamienna tym, że wolne partie (16a, 16b) ramion zamykających (14a, 14b) są wychylne od swego położenia normalnego w kierunku do siebie, a powierzchnie odchylające (34a, 34b) biegnąc w głąb gardzieli zamykającej (32) zbliżają się ku sobie.

6. Blokada drzwi według zastrz. 5, znamienna tym, że powrotny układ sprężynowy (22, 22', 22”) zawiera spiralną sprężynę dociskową (22).

7. Blokada drzwi według zastrz. 5, znamienna tym, że powrotny układ sprężynowy (22, 22', 22”) zawiera spiralną sprężynę rozciąganą pierwszą (22').

8. Blokada drzwi według zastrz. 1, znamienna tym, że wolne partie (16a', 16b') ramion zamykających (14a', 14b') są wychylne od swego położenia normalnego w kierunku od siebie, a drugie powierzchnie odchylające (34a', 34b') biegnąc w głąb gardzieli zamykającej (32) oddalają się od siebie.

9. Blokada drzwi według zastrz. 8, znamienna tym, że powrotny układ sprężynowy (22, 22', 22”) zawiera spiralną sprężynę rozciąganą drugą (22”).

10. Blokada drzwi według zastrz. 1, znamienna tym, że na dwóch ramionach zamykających (14a, 14b, 14a', 14b') zamontowany jest układ (24) mostka łączącego.

11. Blokada drzwi według zastrz. 10, znamienna tym, że w położeniu normalnym wolne partie (16a, 16b, 16a', 16b') ramion zamykających (14a, 14b, 14a', 14b') w kierunku odpowiadającym drugiemu kierunkowi odchylenia posiadają luz względem obudowy (12) blokady.

12. Blokada drzwi według zastrz. 1, znamienna tym, że dalej zawiera element regulacyjny przystosowany do ręcznego uruchamiania, który jest przemieszczalny między pierwszą pozycją a drugą pozycją względem obudowy (12) blokady.

13. Blokada drzwi według zastrz. 12, znamienna tym, że przy zamkniętym stanie drzwi (3) element regulacyjny jest przemieszczalny ze swej pierwszej pozycji do swej drugiej pozycji i odwrotnie.

14. Blokada drzwi według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera element stykowy (38), który jest uruchamiany przez jedno z wolnych partii (16a, 16b, 16a', 16b') ramion zamykających (14a, 14b, 14a', 14b').

15. Blokada drzwi według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera jednostkę otwierającą, która jest przystosowana do przekształcania ruchu obrotowego wywoływanego przez jednostkę napędową (50), korzystnie silnik elektryczny, w ruch postępowy, który działa na ramiona zamykające (14a, 14b, 14a', 14b').

16. Blokada drzwi według zastrz. 15, znamienna tym, że jednostka otwierająca zawiera pręt gwintowany (42), który jest usytuowany poprzecznie do ramion zamykających (14a, 14b, 14a', 14b') i przechodzi przez ramiona zamykające (14a, 14b, 14a', 14b') i jest obracalny z pomocą jednostki

PL 216 474 B1 napędowej (50), przy czym elementy przenoszenia obciążenia, korzystnie klocki przesuwne (46a, 46b) są umieszczone obrotowo na pręcie gwintowanym (42) do odchylania wolnych partii (16a, 16b, 16a', 16b') ramion zamykających (14a, 14b, 14a', 14b') względem siebie przeciwnie do działania siły powrotnego układu sprężynowego (22, 22', 22”).

17. Blokada drzwi według zastrz. 15 albo 16, znamienna tym, że jednostka otwierająca zawiera element otwierający (54), który w położeniu normalnym jest skierowany przeciwnie do działania siły sprężyny dociskowej (56), działającej w kierunku zasięgu ramion zamykających (14a, 14b, 14a', 14b').