PL213065B1 - Rozłącznik, zwłaszcza rozłącznik bezpiecznikowy listwowy niskiego napięcia - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest rozłącznik, zwłaszcza rozłącznik bezpiecznikowy Iistwowy niskiego napięcia.

Znany jest z opisu patentowego DE 4243537 rozłącznik bezpiecznikowy, w którym górne styki szczękowe każdej z faz umiejscowiono na innej wysokości.

Znanych jest wiele rozwiązań konstrukcyjnych rozłączników bezpiecznikowych, gdzie styki szczękowe umiejscowione są na tej samej wysokości a pokrywy wraz z zamocowanymi w nich wkładkami osadzone są obrotowo w obudowie. Taka konstrukcja rozłączników powoduje, że najpierw wprowadzany jest dolny nóż wkładki bezpiecznikowej w dolny styk szczękowy, a następnie z lekkim opóźnieniem górny nóż wkładki bezpiecznikowej w górny styk szczękowy każdej z faz. Opóźnienie to wywołane jest na skutek zamykania pokryw rozłącznika z umiejscowionymi w nich wkładkami po łuku, a nie w sposób równoległy.

Znany jest rozłącznik bezpiecznikowy, w którym proces jego załączania (zwarcie prądowe) następuje poprzez czasowo przestawione wprowadzenie noży trzech wkładek bezpiecznikowych w styki szczękowe. Opóźnienie załączania jest inne dla każdej z faz.

Znany jest rozłącznik bezpiecznikowy, w którym dolny nóż wkładki bezpiecznikowej wprowadza się w dolny styk szczękowy, a następnie z lekkim opóźnieniem górny nóż wkładki bezpiecznikowej w górny styk szczękowy każdej z faz. Opóźnienie to wywołane jest na skutek zamykania pokryw rozłącznika z umiejscowionymi w nich wkładkami po łuku, a nie w sposób równoległy.

Rozłącznik, zwłaszcza rozłącznik bezpiecznikowy listwowy niskiego napięcia według wynalazku posiada podstawę z zamocowanymi w niej stykami oraz co najmniej jeden napęd kompletny z co najmniej jedną pokrywą przystosowaną do zamocowania w niej co najmniej jednej wkładki topikowej. Charakteryzuje się tym, że komplet torów prądowych fazy L1L3 zawiera co najmniej jeden styk typu ”Y” oraz co najmniej jeden styk typu „U”. Ponadto komplet torów prądowych fazy L2 zawiera co najmniej jeden styk typu „Y” oraz co najmniej jeden styk typu „U”, zaś komplet torów prądowych fazy L3L1 zawiera co najmniej jeden styk typu „Y” oraz co najmniej jeden styk typu „U”.

Komplet torów prądowych fazy L1L3 zawiera tor prądowy dopływowy L1L3 oraz tor prądowy odpływowy L1L3, przy czym tor prądowy dopływowy L1L3 zawiera styk typu „Y” lub styk typu „U” oraz tor prądowy odpływowy L1L3 zawiera styk typu „Y” lub styk typu „U”.

Komplet torów prądowych fazy L2 zawiera tor prądowy dopływowy L2 oraz tor prądowy odpływowy L2, przy czym tor prądowy dopływowy L2 zawiera styk typu „Y” lub styk typu „U” oraz tor prądowy odpływowy L2 zawiera styk typu „Y” lub styk typu „U”.

Komplet torów prądowych fazy L3L1 zawiera tor prądowy dopływowy L3L1 oraz tor prądowy odpływowy L3L1, przy czym tor prądowy dopływowy L3L1 zawiera styk typu „Y” lub styk typu „U” oraz tor prądowy odpływowy L3L1 zawiera styk typu „Y” lub styk typu „U”.

Wszystkie pierwsze górne punkty wszystkich styków typu „Y” oraz wszystkie drugie górne punkty wszystkich styków typu „U” zawierają się w jednej drugiej płaszczyźnie.

Wszystkie pierwsze punkty styku wszystkich styków typu „Y” zawierają się w czwartej płaszczyźnie.

Wszystkie drugie punkty styku wszystkich styków typu „U” zawierają się w trzeciej płaszczyźnie.

Rozłącznik według wynalazku ma trzy powierzchnie przyłączeniowe, pierwszą, drugą oraz trzecią, które leżą w jednej pierwszej płaszczyźnie.

W rozłączniku wszystkie cztery płaszczyzny, pierwsza, druga, trzecia oraz czwarta, są do siebie równoległe, przy czym odległość pomiędzy drugą płaszczyzną a trzecią płaszczyzną korzystnie wynosi około 2 mm, zaś odległość pomiędzy trzecią płaszczyzną a czwartą płaszczyzną korzystnie wynosi około 10 mm.

Zaletą wynalazku jest to, że podczas załączania rozłącznika noże wkładek topikowych wchodzą w pierwszej kolejności w styki typu „U”, a potem w styki typu „Y”, dzięki czemu rozłącznik łatwiej daje się zamknąć. Napęd rozłącznika pokonuje najpierw opory związane z wejściem w styki typu „U”, a dopiero w drugiej kolejności w styki typu „Y”.

Zaletą rozwiązania jest również to, że podczas wyłączania rozłącznika noże wkładek w pierwszej kolejności wychodzą ze styków typu „Y”, co powoduje przerwanie obwodu elektrycznego i zapalenie się łuku elektrycznego, łuk elektryczny powoduje nadtopienia styków i noży wkładek topikowych co zwiększa chropowatość powierzchni styków i noży wkładek. Dalsze otwieranie rozłącznika powoduje zgaszenie łuku elektrycznego i bezprądowe wyjście noży wkładek ze styków typu „U”. Ma to szczePL 213 065 B1 gólne znaczenie przy kolejnych załączeniach rozłącznika gdyż styki typu „U” i dolne noże wkładek pozostają zawsze czyste (nie są nadtopione) i dlatego dolne noże wkładek topikowych łatwo wchodzą w styki typu „U”, a napęd rozłącznika musi pokonać zwiększone opory spowodowane wcześniejszym działaniem łuku elektrycznego wyłącznie przy wchodzeniu w styki typu „Y”.

Zaletą wynalazku jest również to, że pomimo jednoczesnego zastosowania dwóch rodzajów styków załączenie i wyłączenie obwodu następuje równocześnie we wszystkich trzech fazach.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania został uwidoczniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój rozłącznika bezpiecznikowego listwowego niskiego napięcia w stanie otwartym bez obudowy kompletnej i napędu kompletnego z zamontowanymi wkładkami topikowymi, fig. 2 - widok perspektywiczny rozłącznika bezpiecznikowego listwowego niskiego napięcia w stanie zamkniętym, fig. 3 - szczegół rozłącznika bezpiecznikowego listwowego niskiego napięcia ukazujący umiejscowienie styków, fig. 4 - widok perspektywiczny podstawy kompletnej ukazujący umiejscowienie kompletów torów prądowych poszczególnych faz, fig. 5 - widok perspektywiczny toru prądowego dopływowego L2, fig. 6 - widok perspektywiczny toru prądowego dopływowego L1L3, fig. 7 - widok perspektywiczny toru prądowego dopływowego L3L1, fig. 8 - widok perspektywiczny toru prądowego odpływowego L3L1, fig. 9 - widok perspektywiczny toru prądowego odpływowego L1L3, fig. 10 - widok perspektywiczny toru prądowego odpływowego L2, fig. 11 - widok perspektywiczny wygiętego styku typu „Y”, fig. 12 - widok perspektywiczny prostego styku typu „Y”, fig. 13 - widok perspektywiczny wygiętego styku typu „U”, fig. 14 - widok perspektywiczny prostego styku typu „U”, fig. 15 - widok perspektywiczny styku typu „Y” w pierwszym wariancie wykonania, fig. 16 - widok perspektywiczny styku typu „Y” w drugim wariancie wykonania, fig. 17 - widok perspektywiczny styku typu „Y” w trzecim wariancie wykonania, fig. 18 - widok perspektywiczny styku typu „U w pierwszym wariancie wykonania, fig. 19 - widok perspektywiczny styku typu „U” w drugim wariancie wykonania, zaś fig. 20 - widok perspektywiczny styku typu „U” w trzecim wariancie wykonania.

Rozłącznik, zwłaszcza rozłącznik bezpiecznikowy listwowy niskiego napięcia według wynalazku składa się z podstawy kompletnej 26, na której zamontowana jest obudowa kompletna 27 co najmniej jednego napędu kompletnego 28, który zamocowany jest suwliwie w obudowie kompletnej 27 oraz co najmniej jednej pokrywy kompletnej 29 zamocowanej rozłącznie w napędzie kompletnym 28.

Podstawa kompletna 26 składa się z podstawy 1, która zawiera komplet torów prądowych 2 fazy L1L3, komplet torów prądowych 3 fazy L2 oraz komplet torów prądowych 4 fazy L3L1.

Komplet torów prądowych 2 fazy L1L3 składa się zasadniczo z toru prądowego 5 dopływowego L1L3 oraz toru prądowego 6 odpływowego L1L3. Komplet torów prądowych 3 fazy L2 składa się z toru prądowego 7 dopływowego L2 oraz toru prądowego 8 odpływowego L2. Komplet torów prądowych 4 fazy L3L1 składa się z toru prądowego 9 dopływowego L3L1 oraz toru prądowego 10 odpływowego L3L1. Tor prądowy 5 dopływowy L1L3 zawiera szynę 11 dopływową L1L3, do której w sposób trwały i zapewniający dobre połączenie elektryczne przymocowany jest co najmniej jeden styk 12 typu „Y”. Szyna 11 dopływowa L1L3 posiada pierwszą powierzchnię przyłączeniową 33. Tor prądowy 6 odpływowy L1L3 zawiera szynę 13 odpływową L1L3, do której w sposób trwały i zapewniający dobre połączenie elektryczne przymocowany jest co najmniej jeden styk 14 typu „U”. Tor prądowy 7 dopływowy L2 zawiera szynę 15 dopływową L2, do której w sposób trwały i zapewniający dobre połączenie elektryczne przymocowany jest co najmniej jeden styk 12 typu „Y”. Szyna 15 dopływowa L2 posiada drugą powierzchnię przyłączeniową 34. Tor prądowy 8 odpływowy L2 zawiera szynę 16 odpływową L2, do której w sposób trwały i zapewniający dobre połączenie elektryczne przymocowany jest co najmniej jeden styk 14 typu „U”. Tor prądowy 9 dopływowy L3L1 zawiera szynę 17 dopływową L3L1, do której w sposób trwały i zapewniający dobre połączenie elektryczne przymocowany jest co najmniej jeden styk 12 typu „Y”. Szyna 17 dopływowa L3L1 posiada trzecią powierzchnię przyłączeniową 35. Tor prądowy 10 odpływowy L3L1 zawiera szynę 18 odpływową L3L1, do której w sposób trwały i zapewniający dobre połączenie elektryczne przymocowany jest co najmniej jeden styk 14 typu „U”. Styk 12 typu „Y” posiada w części środkowej równoległe względem siebie pierwsze powierzchnie stykowe 19, które w pierwszych punktach styku 20 łączą się z powierzchniami opalno-naprowadzającymi 21, które rozchodzą się aż do pierwszych górnych punktów 22. Styk 14 typu „U” posiada równoległe względem siebie drugie powierzchnie stykowe 23, które docierają do drugich punktów styku 24 leżących w pobliżu drugich górnych punktów 25. Odpowiednie umiejscowienie w podstawie 1 kompletu torów prądowych 2 fazy L1L3, kompletu torów prądowych 3 fazy L2 oraz kompletu torów prądowych 4 fazy L3L1 sprawia, że pierwsza powierzchnia przyłączeniowa 33, druga powierzchnia przyłączeniowa 34 oraz trzecia powierzchnia przyłączeniowa 35 leżą w jednej pierwszej płaszczyźnie 36, natomiast wszystkie

PL 213 065 B1 pierwsze górne punkty 22 wszystkich styków 12 typu „Y” oraz wszystkie drugie górne punkty 25 wszystkich styków 14 typu „U” znajdujących się w podstawie kompletnej 26 zawierają się w jednej drugiej płaszczyźnie 37, która jest równoległa do pierwszej płaszczyzny 36. Wszystkie drugie punkty styku 24 wszystkich styków 14 typu „U” znajdujących się w podstawie kompletnej 26 zawierają się w trzeciej płaszczyźnie 38, która jest równoległa do drugiej płaszczyzny 37. Odległość pomiędzy drugą płaszczyzną 37 a trzecią płaszczyzną 38 jest niewielka i korzystnie wynosi około 2 mm. Wszystkie pierwsze punkty styku 20 wszystkich styków 12 typu „Y” znajdujących się w podstawie kompletnej 26 zawierają się w czwartej płaszczyźnie 39, która jest równoległa do trzeciej płaszczyzny 38. Odległość pomiędzy trzecią płaszczyzną 38 a czwartą płaszczyzną 39 korzystnie wynosi około 10 mm. Pokrywa kompletna 29 przystosowana jest do zamocowania w niej wkładki topikowej 30. Wkładka topikowa 30 posiada nóż górny 31 oraz nóż dolny 32.

Styk typu „Y” 12 może występować w trzech wariantach:

Wariant 1

Styk typu „Y” 12 występuje jako połączenie jednego wygiętego styku typu „Y” oraz jednego prostego styku typy „Y”

Wariant 2

Styk typu „Y” 12 występuje jako jeden wygięty styk typu „Y”

Wariant 3

Styk typu „Y” 12 występuje jako połączenie dwóch wygiętych styków typu „Y” oraz jednego prostego styku typy „Y”

Styk typu „U” 14 może występować w trzech wariantach:

Wariant 1

Styk typu „U” 14 występuje jako połączenie jednego wygiętego styku typu „U” oraz jednego prostego styku typy „U”

Wariant 2

Styk typu „U” 14 występuje jako jeden wygięty styk typu „U

Wariant 3

Styk typu „U” 14 występuje jako połączenie dwóch wygiętych styków typu „U” oraz jednego prostego styku typy „U”

Podczas czynności łączeniowych rozłącznika, wkładki topikowe 30 poruszają się w kierunku prostopadłym do pierwszej płaszczyzny 36, przy czym oś wzdłużna wkładek topikowych 30 jest równoległa względem osi wzdłużnej podstawy 1. W początkowej fazie załączania rozłącznika noże dolne 32 wkładki topikowej 30 zbliżają się do styków 14 typu „U”, a noże górne 31 wkładki topikowej 30 zbliżają się do styków typu „Y”. W pierwszej kolejności dochodzi do kontaktu elektrycznego noży dolnych 32 wkładek topikowych 30 ze stykami 14 typu „U” w drugich punktach styku 24. Styki 14 typu „U” rozginają się sprężyście, a noże dolne 32 wkładki topikowej 30 przesuwają się wzdłuż drugich powierzchni stykowych 23. Po przebyciu przez wkładkę topikową 30 dystansu około 10 mm dochodzi do kontaktu elektrycznego noży górnych 31 wkładki topikowej 30 ze stykami 12 typu „Y” w pierwszych punktach styku 20 powoduje to zamknięcie obwodu elektrycznego we wszystkich fazach równocześnie. Styki 12 typu „Y” rozginają się sprężyście, a noże górne 31 wkładki topikowej 30 przesuwają się wzdłuż pierwszych powierzchni stykowych 19, natomiast noże dolne 32 wkładki topikowej 30 w dalszym ciągu przesuwają się wzdłuż drugich powierzchni stykowych 23. Podczas wyłączania rozłącznika obwód elektryczny zostaje otwarty w momencie, gdy noże górne 31 wkładek topikowych 30 wysuwają się z pierwszych powierzchni stykowych 19 powoduje to zapalenie łuku elektrycznego pomiędzy nożami górnymi 31 wkładek topikowych 30, a powierzchniami opalno-naprowadzającymi 21. Dalsze otwieranie rozłącznika powoduje zgaszenie łuku elektrycznego, a następnie bezprądowe wysunięcie noży dolnych 32 wkładki topikowej 30 ze styków 14 typu „U”. Charakterystyczną cechą rozłącznika jest to, że załączenie obwodu elektrycznego następuje równocześnie we wszystkich trzech fazach jak również rozłączenie obwodu elektrycznego następuje równocześnie we wszystkich trzech fazach.

PL 213 065 B1

Claims (11)

1. Rozłącznik, zwłaszcza rozłącznik bezpiecznikowy Iistwowy niskiego napięcia posiadający podstawę z zamocowanymi w niej stykami oraz co najmniej jeden napęd kompletny z co najmniej jedną pokrywą przystosowaną do zamocowania w niej co najmniej jednej wkładki topikowej, znamienny tym, że komplet torów prądowych (2) fazy L1L3 zawiera co najmniej jeden styk (12) typu “Y” oraz co najmniej jeden styk (14) typu „U”, ponadto komplet torów prądowych (3) fazy L2 zawiera co najmniej jeden styk (12) typu „Y” oraz co najmniej jeden styk (14) typu „U”, zaś komplet torów prądowych (4) fazy L3L1 zawiera co najmniej jeden styk (12) typu „Y” oraz co najmniej jeden styk (14) typu „U”.

2. Rozłącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że komplet torów prądowych (2) fazy L1L3 zawiera tor prądowy (5) dopływowy L1L3 oraz tor prądowy (6) odpływowy L1L3, przy czym tor prądowy (5) dopływowy L1L3 zawiera styk (12) typu „Y” lub styk (14) typu „U” oraz tor prądowy (6) odpływowy L1L3 zawiera styk (12) typu „Y” lub styk (14) typu „U”.

3. Rozłącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że komplet torów prądowych (3) fazy L2 zawiera tor prądowy (7) dopływowy L2 oraz tor prądowy (8) odpływowy L2, przy czym tor prądowy (7) dopływowy L2 zawiera styk (12) typu „Y” lub styk (14) typu „U” oraz tor prądowy (8) odpływowy L2 zawiera styk (12) typu „Y” lub styk (14) typu „U” .

4. Rozłącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że komplet torów prądowych (4) fazy L3L1 zawiera tor prądowy (9) dopływowy L3L1 oraz tor prądowy (10) odpływowy L3L1, przy czym tor prądowy (9) dopływowy L3L1 zawiera styk (12) typu „Y” lub styk (14) typu „U” oraz tor prądowy (10) odpływowy L3L1 zawiera styk (12) typu „Y” lub styk (14) typu „U” .

5. Rozłącznik według zastrz. 1-4, znamienny tym, że wszystkie pierwsze górne punkty (22) wszystkich styków typu „Y” (12) oraz wszystkie drugie górne punkty (25) wszystkich styków typu „U” (14) zawierają się w jednej drugiej płaszczyźnie (37).

6. Rozłącznik według zastrz. 1-5, znamienny tym, że wszystkie pierwsze punkty styku (20) wszystkich styków (12) typu „Y” zawierają się w czwartej płaszczyźnie (39).

7. Rozłącznik według zastrz. 1-5, znamienny tym, że wszystkie drugie punkty styku (24) wszystkich styków(14) typu „U” zawierają się w trzeciej płaszczyźnie (38)

8. Rozłącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że ma pierwszą powierzchnię przyłączeniową (33), drugą powierzchnię przyłączeniową (34) oraz trzecią powierzchnię przyłączeniową (35), które leżą w jednej pierwszej płaszczyźnie (36).

9. Rozłącznik według zastrz. 5-8, znamienny tym, że płaszczyzny, pierwsza płaszczyzna (36), druga płaszczyzna (37), trzecia płaszczyzna (38) oraz czwarta płaszczyzna (39), są do siebie równoległe.

10. Rozłącznik według zastrz. 9, znamienny tym, że odległość pomiędzy drugą płaszczyzną (37) a trzecią płaszczyzną (38) korzystnie wynosi około 2 mm.

11. Rozłącznik według zastrz. 9, znamienny tym, że odległość pomiędzy trzecią płaszczyzną (38) a czwartą płaszczyzną (39) korzystnie wynosi około 10 mm.