PL212936B1

PL212936B1 - Pochodne benzoilopirazolonów, srodek chwastobójczy, sposób zwalczania niepozadanych roslin oraz zastosowanie tych pochodnych

Info

Publication number: PL212936B1
Application number: PL375406A
Authority: PL
Inventors: Thomas Seitz; Almsick Andreas Van; Lothar Willms; Thomas Auler; Hermann Bieringer; Hubert Menne
Original assignee: Bayer Cropscience Ag
Priority date: 2002-08-06
Filing date: 2003-07-23
Publication date: 2012-12-31
Also published as: PL375406A1; AU2003251454B2; BRPI0313219B1; AR040776A1; BR0313219A; EP1529034A1; JP2006505519A; US20040072693A1; US6894070B2; US20050267184A1; US7390827B2; CA2494771C; EP1529034B1; PT1529034E; WO2004014863A1; TW200406384A; MY135370A; ATE386726T1; DK1529034T3; AU2003251454A1

Description

Wynalazek dotyczy pochodnych benzoilopirazolonów, środka chwastobójczego, sposobu zwalczania niepożądanych roślin oraz zastosowania tych pochodnych do selektywnego zwalczania chwastów szerokolistnych i chwastów trawiastych w uprawach roślin użytkowych, zwłaszcza w uprawach ryżu.

Z różnych publikacji wiadomo, że pewne benzoilopirazolony nadają właściwoś ci chwastobójcze. Tak więc z EP-A 0352543 znane są benzoilopirazolony, które w pozycji 3 pierścienia fenylowego są podstawione między innymi grupą alkoksykarbonyIoalkiIową, aminoalkilową lub alkilokarbonylową związaną poprzez atom tlenu. W WO 97/41106 opisano benzoilopirazolony podstawione w tej samej pozycji grupą alkiloaminosulfonylową lub alkilosulfonyloaminową. Znane z tych publikacji związki często jednak wykazują niewystarczające działanie chwastobójcze.

Celem niniejszego wynalazku było opracowanie związków chwastobójczo czynnych o lepszym działaniu chwastobójczym niż znane herbicydy.

Odkryto, że pewne benzoilopirazolony, które w pozycji 3 pierścienia fenylowego są podstawione grupą aminokarbonyloalkilową związaną poprzez atom wybrany spośród atomów tlenu, azotu i siarki, są szczególnie odpowiednie jako herbicydy.

Zatem niniejszy wynalazek dostarcza pochodne benzoilopirazolonów o wzorze (I) lub ich sól

w których grupy mają następujące znaczenia:

L oznacza prosty lub rozgałęziony łańcuch (C1-C6)-alkilenowy;

R^1a oznacza CH3 lub atom chlorowca;

R^1b oznacza atom chlorowca, CH3SO2 lub C2H5SO2;

R² i R³ niezależnie oznaczają atom wodoru, (C1-C6)-alkil, allil, cyklopropyl, fenyl, albo 23

R² i R³ razem z atomem azotu, z którym są związane tworzą pierścień wybrany z grupy obejmującej ugrupowanie morfoIiny, pirolidyny, piperydyny, pirolu, pirazolu i 2,3-dihydroindolu;

R⁴ oznacza atom wodoru, metyl lub cyklopropyl,

R⁵ oznacza (C1-C6)-alkil;

Korzystne są pochodne, w których

L oznacza CH2 lub CH(CH3);

R^1a oznacza CH3, Cl lub Br;

R^1b oznacza Cl, Br, CH3SO2 lub C2H5SO2;

₅

R⁵ oznacza metyl lub etyl.

Wynalazek dotyczy także środka chwastobójczego zawierającego co najmniej jedną pochodną benzoilopirazolonów o ogólnym wzorze (I) zdefiniowaną powyżej w chwastobójczo skutecznej ilości.

Korzystnie środek dodatkowo zawiera środki pomocnicze do formułowania.

Wynalazek dotyczy również sposobu zwalczania niepożądanych roślin, polegającego na tym, że nanosi się skuteczną ilość co najmniej jednej pochodnej benzoilopirazolonów o ogólnym wzorze (I) zdefiniowanej powyżej lub środka chwastobójczego zdefiniowanego powyżej, na rośliny lub na miejsce wzrostu niepożądanych roślin przed siewem, przedwschodowo lub powschodowo.

Wynalazek dotyczy ponadto zastosowania pochodnej benzoilopirazolonów o ogólnym wzorze (I) zdefiniowanej powyżej lub środka chwastobójczego zdefiniowanego powyżej do zwalczania niepożądanych roślin.

Korzystne jest zastosowanie, w którym pochodne o ogólnym wzorze (I) stosuje się do zwalczania niepożądanych roślin w uprawach roślin użytkowych.

Korzystne jest zastosowanie, w którym rośliny użytkowe są transgenicznymi roślinami użytkowymi.

PL 212 936 B1

Związki o wzorze (I) według wynalazku mogą występować w różnych postaciach tautomerycznych, w zależności od warunków zewnętrznych, takich jak rozpuszczalnik i wartość pH. W zależności od rodzaju podstawników związki o wzorze (I) zawierają kwasowy proton, który można usunąć drogą reakcji z zasadą. Do odpowiednich zasad należą np. wodorki, wodorotlenki i węglany metali alkalicznych i metali ziem alkalicznych, takich jak lit, sód, potas, magnez i wapń, jak również amoniak i aminy organiczne, takie jak trietyloamina i pirydyna. Takie sole są również przedmiotem wynalazku.

Korzystne są również pochodne o ogólnym wzorze (I), w którym

R² i R³ niezależnie oznaczają atom wodoru lub (C1-C6)-alkil, albo

R² i R³ razem z atomem azotu, z którym są związane tworzą pierścień wybrany z grupy obejmującej morfolinę, pirolidynę, piperydynę, pirol, pirazol i 2,3-dihydroindol;

R⁴ oznacza atom wodoru, metyl lub cyklopropyl, a inne podstawniki i wskaźniki maj ą wyżej podane znaczenie.

Szczególnie korzystne są pochodne o ogólnym wzorze (I), w którym L oznacza CH2, C(CH3)H lub CH2CH2;

R^1a i R^1b niezależnie oznaczają atom chloru, atom bromu;

R² i R³ oznaczają atom wodoru lub (C1-C6)-alkil;

R⁵ oznaczają metyl lub etyl.

We wzorze (I) i wszystkich następnych wzorach grupy alkilowe mające więcej niż dwa atomy węgla mogą być prostołańcuchowe lub rozgałęzione. Grupami alkilowymi są np. metyl, etyl, n- lub izopropyl, n-, izo-, t- lub 2-butyl, pentyle, heksyle, takie jak n-heksyl, izoheksyl i 1,3-dimetylobutyl. Łańcuch węglowy L może również być prostołańcuchowy lub rozgałęziony, w zależności od liczby atomów węgla. Związane z nim grupy mogą się znajdować w dowolnym miejscu tego łańcucha.

Atom chlorowca oznacza atom fluoru, atom chloru, atom bromu lub atom jodu.

Aryl oznacza aromatyczną mono- lub policykliczną grupę węglowodorową, np. fenyl, naftyl, bifenyl i fenantryl, korzystnie fenyl. Zasadniczo może on być przyłączony poprzez dowolną pozycję.

Gdy grupa jest wielokrotnie podstawiona, to należy rozumieć, że dana kombinacja różnych podstawników występuje z zachowaniem ogólnych zasad budowy związków chemicznych, to znaczy, że nie należy tworzyć związków, o których fachowiec wie, że są one nietrwałe chemicznie lub nie są możliwe do otrzymania.

Związki o wzorze (I), w zależności od rodzaju podstawników i ich przyłączenia, mogą występować jako stereoizomery. Gdy występuje np. jeden lub większa liczba asymetrycznych atomów węgla, mogą występować enancjomery i diastereoizomery. Stereoizomery można wyodrębnić z otrzymanych mieszanin zwykłymi sposobami rozdzielania, np. przez rozdzielenie chromatograficzne. Stereoizomery można także selektywnie wytworzyć drogą stereoselektywnych reakcji z użyciem optycznie czynnych substancji wyjściowych i/lub substancji pomocniczych. Wynalazek dotyczy również wszystkich stereoizomerów i ich mieszanin, które są objęte ogólnym wzorem (I), a nie są zdefiniowane szczegółowo.

We wszystkich poniższych wzorach podstawniki i wskaźniki mają znaczenie określone dla wzoru (I), o ile nie podano inaczej.

Związki według wynalazku można np. wytworzyć sposobem według schematu 1, drogą katalizowanej zasadą reakcji związku o wzorze (IlIa), w którym T oznacza atom chlorowca, hydroksyl lub alkoksyl, z pirazolem (II), w obecności źródła cyjanku. Takie sposoby opisano np. w WO 99/10328.

Schemat 1

Związki o wzorze (IIIa) można wytworzyć, np. według schematu 2, ze związków o wzorze (IIIb) i (IVa), w którym E oznacza grupę odszczepiającą się, taką jak atom chlorowca, mesyl, tosyl lub triflan,

PL 212 936 B1 znanymi sposobami. Takie sposoby są znane np. z Houben-Weyl tom 6/3, str. 54 - 69, tom 9, str. 103 - 115 i tom 11, str. 97.

Schemat 2

(IHb) (IVa) H _(IIIa)

Związki o wzorze (IIIa) można także wytworzyć według schematu 3, drogą reakcji związków o wzorze (IIIc), w którym E¹ oznacza grupę odszczepiającą się, taką jak triflan lub nonaflan, ze związkami o wzorze (IVb). Takie sposoby są znane np. z WO 98/42648, Houben-Weyl tom 6/3, str. 75 - 78, tom 9, str. 103 - 105.

Schemat 3

Związki o wzorze (IIIa) można również wytworzyć według schematu 4 drogą reakcji związków 2 3 2 o wzorze (IIId) ze zwią zkami o wzorze E²-R³,w którym E² oznacza grupę odszczepiającą się , taką jak atom chloru, atom bromu lub mesyl. Takie sposoby są znane np. z Houben-Weyl tom 8, str. 708, E5/2, str. 998 i 1213.

Schemat 4

(ΠΜ) (Ilia)

Związki o wzorze (IVa) można wytworzyć, np według schematu 5, ze związków o wzorze (VII), w którym E oznacza taką grupę jak atom chloru lub alkoksyl, a E² oznacza taką grupę jak atom chloru, atom bromu, mesyl lub tosyl, z użyciem amin o wzorze (VIII), znanymi sposobami. Takie sposoby są znane np. z Houben-Weyl tom 8, str. 647 - 660, tom 11/2, str. 1 - 73 (zwłaszcza str. 10 - 14 i 20 - 23), tom E 5/2, str. 934 - 1135 i z J. Org. Chem. 39 (1974) str. 2607 - 2612.

PL 212 936 B1

Schemat 5 ο

(VII) (VIII) (IVa)

Związki o wzorze (IVb) można wytworzyć sposobami opisanymi w US 4264520, DE 3 222229 i J. Med. Chem. 39 (1996) 26, str. 5236 - 5245.

Związki o wzorze (I) według wynalazku wykazują doskonałe działanie chwastobójcze przeciw szerokiemu spektrum gospodarczo ważnych szkodliwych chwastów jedno- i dwuliściennych. Te substancje czynne działają również na trudno zwalczalne, wieloletnie chwasty, odrastające z kłączy, karczów i innych trwałych części roślin. Jest przy tym bez znaczenia czy związki nanosi się przed siewem, przedwschodowo lub powschodowo. Można podać konkretne przykłady przedstawicieli chwastów jedno- i dwuliściennych zwalczalnych z użyciem związków według wynalazku, przy czym ich wymienienie nie stanowi żadnego ograniczenia co do możliwości oddziaływania na inne gatunki. Do dobrze zwalczanych chwastów jednoliściennych należą np. Avena, Lolium, Alopecurus, Phalaris, Echinochloa, Digitaria, Setaria, jak również gatunki Cyperus z grupy jednorocznych oraz wieloletnie gatunki Agropyron, Cynodon, Imperata, jak również Sorghum i wieloletnie gatunki Cyperus. Spektrum działania w odniesieniu do dwuliściennych chwastów objęte są takie gatunki jak Galium, Viola, Veronica, Lamium, Stellaria, Amaranthus, Sinapis, Ipomoea, Sida, Matricaria, Abutilon, jak również gatunki wieloletnie Convolvulus, Cirsium, Rumex i Artemisia. Podobnie, substancje czynne według wynalazku doskonale zwalczają chwasty występujące w specyficznych warunkach upraw ryżu, takie jak np. Echinochloa, Sagittaria, Alisma, Eleocharis, Scirpus i Cyperus. W przypadku stosowania związków według wynalazku na powierzchnię gleby przed kiełkowaniem, wzrost kiełków chwastów zostaje albo całkowicie zahamowany, albo chwasty rosną do stadium liścieni, jednak następnie ich wzrost zostaje zatrzymany i giną całkowicie w przeciągu 3-4 tygodni. Przy stosowaniu substancji czynnych według wynalazku na zielone części roślin powschodowo, bardzo szybko po naniesieniu następuje drastyczne zahamowanie wzrostu chwastów, które albo pozostają w takim stadium wzrostu jak w chwili naniesienia, albo też zamierają po pewnym czasie, dzięki czemu konkurencja chwastów wobec roślin uprawnych zostaje zlikwidowana trwale i w bardzo wczesnym stadium. Związki według wynalazku wykazują znakomite działanie przeciw Amaranthus retroflexus, Avena sp., Echinochloa sp., Cyperus serotinus, Lolium multiflorum, Setaria viridis, Sagittaria pygmaea, Scirpus juncoides, Sinapis sp. i Stellaria media.

Związki według wynalazku wykazują doskonałe działanie chwastobójcze w stosunku do chwastów jednoliściennych i dwuliściennych, jednak ważne dla gospodarki uprawy, takie jak np. pszenica, jęczmień, żyto, ryż, kukurydza, buraki cukrowe, bawełna i soja pozostają uszkodzone nieznacznie lub wcale. Szczególnie są one doskonale tolerowane w pszenicy, kukurydzy ryżu i soi. Dzięki temu niniejsze związki nadają się bardzo dobrze do selektywnego zwalczania niepożądanego wzrostu roślin w uprawach roś lin uż ytkowych lub roś lin ozdobnych.

Ze względu na właściwości chwastobójcze substancje czynne według wynalazku mogą być również stosowane do zwalczania szkodliwych roślin w uprawach genetycznie zmodyfikowanych roślin, znanych lub takich, które zostaną dopiero opracowane. Rośliny transgeniczne zwykle odznaczają się określonymi korzystnymi cechami, zwłaszcza odpornością na działanie określonych pestycydów, przede wszystkim określonych herbicydów, odpornością na choroby lub czynniki chorobotwórcze u roś lin, takie jak pewne owady lub drobnoustroje, takie jak grzyby, bakterie lub wirusy. Inne szczególne właściwości dotyczą np. plonów, pod względem ich ilości, jakości, możliwości przechowywania, składu i zawartości konkretnych składników. Znane są na przykład rośliny transgeniczne o podwyższonej zawartości skrobi lub zmienionej jakości skrobi, albo rośliny o innym składzie kwasów tłuszczowych w zbieranych plonach.

Korzystne jest stosowanie związków o wzorze (I) lub ich soli według wynalazku w gospodarczo ważnych uprawach transgenicznych roślin użytkowych i ozdobnych, np. zbóż, takich jak pszenica, jęczmień, żyto, owies, proso, ryż, maniok i kukurydza, albo uprawy buraków cukrowych, bawełny, soi, rzepaku, ziemniaków, pomidorów, grochu i innych warzyw. Korzystnie związki o wzorze (I) według

PL 212 936 B1 wynalazku można stosować jako herbicydy w uprawach roślin użytkowych odpornych na fitotoksyczne działanie herbicydów, względnie takich, którym taką odporność nadano metodami inżynierii genetycznej.

Tradycyjne sposoby wytwarzania nowych roślin wykazujących zmodyfikowane właściwości w porównaniu z dotychczas wystę pującymi roś linami, obejmują np. klasyczne metody hodowli lub wytwarzanie mutantów. Nowe rośliny o zmienionych właściwościach można alternatywnie wytwarzać z użyciem metod inżynierii genetycznej (patrz np. EP-A-0221044, EP-A-0131624). Opisano np. kilka przypadków

- realizowanych metodami inż ynierii genetycznej zmian roś lin uprawnych polegają cych na zmodyfikowaniu zachodzącej w roślinach syntezy skrobi (np. WO 92/11376, WO 92/14827, WO 91/19806),

- transgenicznych roś lin uprawnych wykazujących oporność względem określonych herbicydów typu glufosynatu (patrz np. EP-A-0242236, EP-A-0242246) lub glifosatu (W0 92/00377), względnie sulfonylomoczników (EP-A-0257993, US-A-5013659),

- transgenicznych roś lin uprawnych, np. bawełny ze zdolnością produkowania toksyny Bacillius thuringiensis (toksyny Bt), która nadaje roślinom oporność przeciw określonym szkodnikom (EP-A0142924, EP-A-0193259),

- transgenicznych roślin uprawnych ze zmodyfikowanym zestawem kwasów tłuszczowych (WO 91/13972).

Liczne metody biologii molekularnej, z użyciem których można wytwarzać nowe rośliny transgeniczne, są w zasadzie znane; patrz np. Sambrook i inni, 1989, Molecular Cloning, A. Laboratory Manual, 2. wydanie Cold Spring Harbor Laboratory Press, Cold Spring Harbor, NY, lub Winnacker „Gene und Klone, VCH Weinheim 2. wydanie 1996 lub Christou, „Trends in Plant Science 1 (1996) 423-431.

W celu takich manipulacji metodami inż ynierii genetycznej cząsteczki kwasu nukleinowego można wprowadzić do plazmidów umożliwiających mutagenezę lub zmianę sekwencji w wyniku rekombinacji sekwencji DNA. Z użyciem tych standardowych sposobów można np. dokonać wymiany zasad, odłączyć część sekwencji lub dołączyć sekwencje naturalne lub syntetyczne. Dla połączenia ze sobą fragmentów DNA można między innymi użyć fragmentów adaptorowych lub linkerowych.

Wytworzenie komórek roślin ze zmniejszoną aktywnością produktu genowego można osiągnąć np. przez ekspresję co najmniej jednego odpowiedniego antysensownego RNA, jednego sensownego RNA dla osiągnięcia efektu kosupresji lub ekspresję co najmniej jednego odpowiednio skonstruowanego rybozymu, specyficznie odszczepiającego transkrypty tego produktu genowego.

W tym celu można stosować cząsteczki DNA, które zawierają całą sekwencję kodującą produkt genowy, ewentualnie z sekwencjami flankującymi, jak również cząsteczki DNA, które zawierają tylko część sekwencji kodujących, przy czym te części muszą być wystarczająco długie, aby w komórkach wywołać działanie antysensowne. Możliwe jest także stosowanie sekwencji DNA wykazujących wysoki stopień homologii do sekwencji kodujących produkt genowy, które jednak nie są z nią identyczne.

W przypadku ekspresji cząsteczek kwasu nukleinowego w roślinach syntetyzowane białko może być lokalizowane w dowolnym przedziale komórki roślinnej. Dla osiągnięcia zlokalizowania w okreś lonym przedziale komórki moż na np. region kodujący sprzęgnąć z sekwencjami DNA, które zapewniają lokalizację w określonym przedziale. Tego rodzaju sekwencje są fachowcowi znane (patrz np. Braun i inni, EMBO J. 11 (1992), 3219-3227; Wolter i inni., Proc. Natl. Aca. Sci. USA 85 (1988), 846-850; Sonnewald i inni, Plant J. 1 (1991), 95-106).

Transgeniczne komórki roślin mogą być regenerowane znanymi sposobami w całych roślinach. Transgenicznymi roślinami mogą w zasadzie być rośliny dowolnego rodzaju, to znaczy zarówno jednoliścienne, jak i dwuliścienne.

Rośliny transgeniczne o zmienionych właściwościach można wytworzyć przez nadekspresję, supresję lub hamowanie homologicznych (czyli naturalnych) genów lub sekwencji genowych albo ekspresję heterologicznych (czyli obcych) genów lub sekwencji genowych.

Gdy substancje czynne według wynalazku stosuje się w uprawach transgenicznych, oprócz działań przeciw szkodliwym roślinom obserwowanych w innych uprawach obserwuje się często działania specyficzne dla zabiegów w uprawach transgenicznych, np. zmienione lub szczególnie poszerzone spektrum chwastów, które można zwalczać, zmienione dawki nanoszenia przy stosowaniu, korzystnie dobra mieszalność lub zdolność łączenia z herbicydami, przeciw którym uprawa transgeniczna jest oporna, jak również wpływ na wzrost i plony transgenicznych roślin użytkowych. Przedmiotem wynalazku jest zatem także zastosowanie związków według wynalazku jako herbicydów do zwalczania szkodliwych roślin w transgenicznych roślinach użytkowych.

PL 212 936 B1

Ponadto związki według wynalazku dodatkowo wykazują znakomite działanie regulujące wzrost roślin użytkowych. Wpływają one regulująco na właściwą roślinom przemianę materii i mogą być stosowane do ukierunkowanego wpływania na zawartość pewnych substancji w roślinach i ułatwienia zbiorów, np. przez wyeliminowanie wysuszania i splątywania się roślin. Nadają się one ponadto do ogólnego sterowania niepożądanym wzrostem wegetatywnym i do jego hamowania, bez uśmiercania przy tym roślin. Hamowanie wzrostu wegetatywnego odgrywa bardzo ważną rolę w przypadku wielu upraw jedno- i dwuliściennych, ponieważ zmniejsza ono wyleganie lub całkowicie może mu zapobiec.

Związki według wynalazku można stosować w postaci proszków do zawiesin, koncentratów do emulgowania, roztworów opryskowych, preparatów do opylania lub granulatów. Zatem przedmiotem wynalazku są także środki chwastobójcze i regulujące wzrost roślin zawierające związki o wzorze (I). Związki o wzorze (I) mogą być formułowane różnymi sposobami, w zależności od tego jakie parametry biologiczne i/lub fizykochemiczne chce się uzyskać. Przykładami odpowiednich preparatów są: proszki do zawiesin (WP), proszki rozpuszczalne w wodzie (SP), koncentraty rozpuszczalne w wodzie, koncentraty do emulgowania (EC), emulsje (EW), takie jak emulsje olej w wodzie i woda w oleju, roztwory do rozpylania, koncentraty zawiesinowe (SC), dyspersje na bazie oleju lub wody, roztwory mieszające się z olejem, zawiesiny kapsułek (CS), preparaty pyliste (DP), preparaty do zaprawiania nasion, granulaty do rozsiewania i granulaty doglebowe, granulaty (GR) w postaci mikrogranulatów, granulatów do rozpylania, granulatów powlekanych i granulatów adsorpcyjnych, granulaty dyspergowalne w wodzie (WG), granulaty rozpuszczalne w wodzie (SG), preparaty ULV, mikrokapsułki i woski.

Poszczególne rodzaje preparatów są w zasadzie znane i opisane np. w publikacjach: WinnackerKiichler, „Chemische Technologie, tom 7, C. Hauser Verlag Miinchen, wydanie 4, 1986, Wade van Valkenburg, „Pesticide Formulations, Marcel Dekker, N.Y., 1973; K. Martens, „Spray Drying Handbook, wydanie 3, 1979, G. Goodwin Ltd. Londyn.

Niezbędne środki pomocnicze, takie jak materiały obojętne, związki powierzchniowo czynne, rozpuszczalniki i inne substancje dodatkowe są również znane i opisane np. w publikacjach: Watkins, „Handbook of Insecticide Dust Diluents and Carriers, wydanie 2, Darland Books, Caldwell N.J., H.v. Olphen, „Introduction to Clay Colloid Chemistry; wydanie 2, J. Wiley & Sons, N.Y.; C. Marsden, „Solvents Guide; wydanie 2, Interscience, N.Y. 1963; McCutcheon's „Detergents and Emulsifiers Annual, MC Publ. Corp., Ridgewood N.J.; Sisley i Wood, „Encyklopedia of Surface Active Agents, Chem. Publ. Co. Inc., N. Y. 1964; Schonfeldt, „Grenzflachenaktive Athylenoxidaddukte, Wiss. Verlagsgesell., Stuttgart 1976; Wirmacker-Kiichler, „Chemische Technologie, tom 7, C. Hauser Verlag Mϋnchen, wydanie 4, 1986.

Proszki do zawiesin są preparatami równomiernie dyspergowalnymi w wodzie, które obok substancji czynnej, rozcieńczalnika lub substancji obojętnej zawierają jonowe i/lub niejonowe środki powierzchniowo czynne (środki zwilżające, środki dyspergujące), np. polioksyetylenowane alkilofenole, polioksyetylenowane alkohole tłuszczowe, polioksyetylenowane aminy tłuszczowe, siarczany polioksyetylenowanych alkoholi tłuszczowych, alkanosulfoniany, alkilobenzenosulfoniany, Iigninosulfoniany sodu, 2,2'-dinaftylometano-6,6'-disulfonian sodu, dibutylonaftalenosulfonian sodu lub oleilometylotaurynian sodu. W celu wytworzenia proszku do zawiesin substancje chwastobójczo czynne poddaje się drobnemu zmieleniu w zwykle do tego celu stosowanych aparatach, takich jak młyny kulowe, wirnikowe młyny udarowe i strumieniowe młyny powietrzne, i równocześnie lub następnie miesza się je z pomocniczymi środkami do formułowania.

Koncentraty do emulgowania wytwarza się przez rozpuszczenie substancji czynnej w rozpuszczalniku organicznym, takim jak butanol, cykloheksanon, dimetyloformamid, ksylen lub wyżej wrzące związki aromatyczne lub węglowodory, albo mieszaniny rozpuszczalników organicznych z dodatkiem jednego lub większej liczby jonowych i/lub niejonowych środków powierzchniowo czynnych (emulgatorów). Jako emulgatory można np. stosować: sole wapniowe kwasów alkiloarylosulfonowych, takie jak dodecylobenzenosulfonian wapnia, lub emulgatory niejonowe, takie jak estry poliglikoli i kwasów tłuszczowych, etery alkiloarylowe poliglikoli, etery poliglikoli i alkoholi tłuszczowych, produkty kondensacji tlenku propylenu i tlenku etylenu, polietery alkilowe, estry sorbitanu, takie jak np. estry sorbitanu i kwasów tłuszczowych lub estry polioksyetylenosorbitanu, takie jak estry polioksyetylenosorbitanu i kwasów tłuszczowych.

Preparaty do opylania otrzymuje się przez zmielenie substancji czynnej z dobrze rozdrobnionymi materiałami stałymi, np. talkiem, naturalnymi iłami, takimi jak kaolin, bentonit i pirofilit, lub ziemią okrzemkową.

PL 212 936 B1

Koncentraty zawiesinowe mogą być na bazie wody lub oleju. Można je wytwarzać przez zmielenie na mokro w powszechnie stosowanych młynach kulowych i ewentualne dodanie środków powierzchniowo czynnych, takich jak podane powyżej dla innych typów preparatów.

Emulsje np. typu olej w wodzie (EW), można wytworzyć np. z użyciem mieszalników, młynków koloidalnych i/lub mieszalników statycznych oraz wodnych roztworów rozpuszczalników organicznych i ewentualnie środków powierzchniowo czynnych, takich jak podane powyżej dla innych typów preparatów.

Granulaty można wytwarzać albo przez rozpylenie substancji czynnej na chłonnym zgranulowanym materiale obojętnym, albo przez naniesienie koncentratów substancji czynnych wraz ze środkami klejącymi, np. polialkoholem winylowym, poliakrylanem sodu lub olejami mineralnymi, na powierzchnię nośników, takich jak piasek, kaolinity i granulowane materiały obojętne. Odpowiednie substancje czynne można także granulować znanymi sposobami stosowanymi przy wytwarzaniu granulowanych nawozów sztucznych, w razie potrzeby w mieszaninach z nawozami.

Granulaty dyspergowalne w wodzie wytwarza się zazwyczaj bez użycia materiału obojętnego, takimi sposobami jak suszenie rozpyłowe, granulacja w złożu fluidalnym, granulacja talerzowa, mieszanie w mieszalnikach przy wysokich szybkościach mieszania i wytłaczanie.

Wytwarzanie granulatów metodą talerzową, w złożu fluidalnym, z użyciem wytłaczarki lub metody rozpyłowej patrz np. „Spray-Drying Handbook wyd. 3., 1979, G. Goodwin Ltd., London; J.E. Browning, „Agglomeration, Chemical and Engineering 1967, str. 147 i dalsze; „Perry's Chemical Engineer's Handbook, wyd. 5., McGraw-Hill, Nowy Jork 1973, str. 8-57.

Inne szczegóły formułowania środków ochrony roślin patrz np. G. C. Klingman, „Weed Control as a Science, John Wiley and Sons, Inc., Nowy Jork, 1961, str. 81 - 96 i J.D. Freyer, S.A. Evans, „Weed Control Handbook, wyd. 5., Blackwell Scientific Publications, Oxford, 1968, str. 101-103.

Preparaty agrochemiczne zawierają na ogół od 0,1 do 99% wag., a zwłaszcza od 0,1 do 95% wag. związku czynnego o wzorze (I). Stężenie substancji czynnej w proszkach do zawiesin wynosi np. około 10 do 90% wag., a resztę do 100% wag. stanowią zwykłe składniki preparatu. W koncentratach do emulgowania stężenie substancji czynnej wynosi około 1 do 90% wag., a korzystnie 5 do 80% wag. Preparaty pyłowe zawierają 1 do 30% wag. substancji czynnej, korzystnie najczęściej 5 do 20% wag. substancji czynnej, a roztwory opryskowe zawierają około 0,05 do 80%, a korzystnie 2 do 50% wag. substancji czynnej. W granulatach dyspergowalnych w wodzie zawartość substancji czynnej zależy częściowo od tego, czy substancja czynna występuje w postaci ciekłej, czy stałej i jakie zastosowano środki pomocnicze do granulacji, wypełniacze itd. W granulatach dyspergowalnych w wodzie zawartość substancji czynnej wynosi np. 1 - 95% wag., a korzystnie 10 - 80% wag.

Ponadto wymienione preparaty substancji czynnych ewentualnie zawierają zwykłe środki adhezyjne, sieciujące, dyspergujące, emulgujące, zwiększające penetrację, konserwujące i przeciw zamarzaniu oraz rozpuszczalniki, wypełniacze, barwniki i nośniki, środki przeciwpieniące, środki hamujące odparowywanie i środki wpływające na wartość pH i lepkość.

Na bazie tych preparatów można wytwarzać również kompozycje z innymi szkodnikobójczymi substancjami czynnymi, takimi jak insektycydy, akarycydy, herbicydy, fungicydy, środki zabezpieczające, nawozy i/lub regulatory wzrostu, np. w postaci preparatu gotowego do użycia lub mieszanki zbiornikowej.

Jako składnik występujący obok substancji czynnych według wynalazku w preparatach mieszanych lub mieszankach zbiornikowych można stosować np. znane substancje czynne, takie jak opisane w Weed Research 26, 441-445 (1986) lub „The Pesticide Manual, wyd. 11., The British Crop Protection Council, 1997 i cytowanej tam literaturze. Jako znane z literatury herbicydy, które można stosować z mieszaninami według wynalazku można wymienić następujące substancje czynne (uwaga: podano albo „nazwę zwyczajową związków według Międzynarodowej Organizacji Standaryzacji (ISO) albo nazwę chemiczną, ewentualnie razem z odpowiednim numerem kodowym):

acetochlor; acifluorfen; achlonifen; AKH 7088, to jest kwas [[[1-[5-[2-chloro-4-(trifluorometylo)fenoksy]-2-nitrofenylo]-2-metoksyetylideno]amino]oksy]octowy i jego ester metylowy; alachlor; alloksydym; ametryna; amidosulfuron; amitrol; AMS, to jest sulfaminian amonu; anilofos; asulam; atrazyna; azymsulfuron (DPX-A8947); azyprotryna; barban; BAS 516 H, to jest 5-fluoro-2-fenylo-4H-3,1-benzoksazyn-4-on; benazolina; benfluralina; benfuresat; bensulfuron metylowy; bensulid; bentazon; benzofenap; benzofluor; benzoiloprop etylowy; benzotiazuron; bialafos; bifenoks; bromacyl; bromobutyd; bromofenoksym; bromoksynil; bromuron; buminafos; busoksynon; butachlor; butamifos; butenachlor; butydazol; butralina; butylat; kafenstrol (CH-900); karbetamid; kafentrazon (ICI-A0051); CDAA, to jest 2-chloro-N,N-di-2-propenyloacetamid; CDEC, to jest ester 2-chlorallilowy kwasu

PL 212 936 B1 dietyloditiokarbaminowego; chlometoksyfen; chloramben; chlorazyfop butylu, chloromesulon (ICIA0051); chlorobromuron; chlorobufam; chlorofenak; chloroflurekol metylowy; chlorydazon; chlorimuron etylowy; chloronitrofen; chlorotoluron; chloroksuron; chloropropam; chlorosulfuron; chlorotal dimetylowy; chlorotiamid; cynmetylina; cynosulfuron; kletodym; chlodynafop i jego pochodne estrowe (np. chlodynafop propargilowy); chlomazon; chlomeprop; chloproksydym; chlopyralid; kumyluron (JC 940); cyjanazyna; cykloat; cyklosulfamuron (AC 104); cykloksydym; cykluron; cyhalofop i jego pochodne estrowe (np. ester butylowy, DEH-112); cyperkwat; cyprazyna; cyprazol; dajmuron; 2,4-DB; dalapon; desmedipam; desmetryna; diallat; dikamba; dichlobenyl; dichlorprop; dichlofop i jego estry, takie jak dichlofop metylowy; dietatyl; difenoksuron; difenzokwat; diflufenikan; dimefuron; dimetachlor; dimetametryna; dimetenamid (SAN-582H); dimetazon, chlomazon; dimetypina; dimetrasulfuron, dinitramina; dinoseb; dinoterb; dipenamid; dipropetryn; dikwat; ditiopyr; diuron; DNOC; eglinazyna etylowa; EL 77, to jest 5-cyjano-1-(1,1-dimetyloetylo)-N-metylo-1H-pirazolo-4-karboksyamid; endotal; EPTC; esprokarb; etalfluralina; etametsulfuron metylowy; etydimuron; etiozyna; etofumesat; F5231, to jest N-[2-chloro-4-fluoro-5-[4-(3-fluoropropylo)-4,5-dihydro-5-okso-1H-tetrazol-1-ilo]fenylo]etanosulfonamid;

etoksyfen i jego estry (np. ester etylowy, HN-252); etobenzanid (HW 52); fenoprop; fenoksan, fenoksaprop i fenoksaprop-P oraz ich estry, np. fenoksaprop-P etylowy i fenoksaprop etylowy; fenoksydym; fenuron; flamprop metylowy; flazasulfuron; fluazyfop i fluazyfop-P i ich estry, np. fluazyfop butylowy i fluazyfop-P butylowy; fluchloralina; flumetsulam; flumeturon; flumichlorak i jego estry (np. ester pentylowy, S-23031); flumioksazyna (S-482); flumipropyn; flupoksam (KNW-739); fluorodifen; fluoroglikofen etylowy; flupropacyl (UBIC-4243); flurydon; flurochlorydon; fluroksypyr; flurtamon; fomesafen; fosamina; furyloksyfen; glufosynat; glifosat; halosafen; halosulfuron i jego estry (np. ester metylowy, NC319); haloksyfop i jego estry; haloksyfop-P (= haloksyfop-R) i jego estry; heksazynon; imazapyr; imazametabenz metylowy; imazachin i jego sole, takie jak sól amonowa; joksynil; imazetametapyr; imazetapyr; imazosulfuron; izokarbamid; izopropalina; izoproturon; izouron; izoksaben; izoksapiryfop; karbutylat; laktofen; lenacyl; linuron; MCPA; MCPB; mekoprop; mefenacet; mefluidyd; metamitron; metazachlor; metam; metabenztiazuron; metazol; metoksyfenon; metyldymron; metabenzuron, metobenzuron; metobromuron; metolachlor; metosulam (XRD 511); metoksuron; metrybuzyna; metsulfuron metylowy; MH; molinat; monalid; monolinuron; monuron; diwodorosiarczan monokarbamidu; MT 128, to jest 6-chloro-N-(3-chloro-2-propenylo)-5-metylo-N-fenylo-3-pirydazynoamina; MT 5950, to jest N-[3-chloro-4-(1-metyloetylo)-fenylo]-2-metylopentanoamid; naproanilid; napropamid; naptalam; NC 310, to jest 4-(2,4-dichlorobenzoilo)-1-metylo-5-benzyloksypirazol; neburon; nikosulfuron; nipirachlofen; nitralina; nitrofen; nitrofluorofen; norflurazon; orbenkarb; oryzalina; oksadiargil (RP-020630); oksadiazon; oksyfluorofen; parakwat; pebulat; pendymetalina; perfluidon; fenizofam; fenmedifam; pikloram; piperofos; pirybutikarb; piryfenop butylowy; pretilachlor; primisulfuron metylowy; procyjazyna; prodiamina; profluralina; proglinazyna etylowa; prometon; prometryn; propachlor; propanil; propachizafop i jego estry; propazyna; propam; propizochlor; propyzamid; prosulfalina; prosulfokarb; prosulfuron (CGA-152005); prynachlor; pirazolinat, pirazon; pirazosulfuron etylowy; pirazoksyfen; pirydat; pirytiobak (K1H-2031); pyroksofop i jego estry (np. ester propargiIowy); chinochlorak; chinomerak; chinofop i jego pochodne estrowe, chizalofop i chizalofop-P i ich pochodne estrowe, np. chizalofop etylowy; chizalofop-P tefurylowy i etylowy; renriduron; rimsulfuron (DPX-E 9636); S 275, to jest 2-[4-chloro-2-fluoro-5-(2-propynyloksy)fenylo]-4,5,6,7-tetrahydro-2H-indazol, sekbumeton; setoksydym; siduron; simazyna; simetryn; SN 106279, to jest kwas 2-[[7-[2-chloro-4-(trifluorometylo)fenoksy]-2-naftalenylo]oksy]propanowy i jego ester metylowy; sulfentrazon (FMC-97285, F-6285); sulfazuron; sulfometuron metylowy; sulfosat (ICI-A0224); TCA; tebutam (GCP- 5544); tebutiuron; terbacyl; terbukarb; terbuchlor; terbumeton; terbutylazyna; terbutryna; TFH 450, to jest N,N-dietylo-3-[(2-etyIo-6-metylofenylo)sulfonylo]-1H-1,2,4-triazolo-1-karboksyamid; tenylchlor (NSK-850); tiazafluron; tiazopyr (Mon-13200); tidiazymina (SN-24085); tiobenkarb; tifensulfuron metylowy; tiokarbazyl; tralkoksydym; triallat; triasulfuron; triazofenamid; tribenuron metylowy; trichlopyr; tridipan; trietazyna; trifluralina; triflusulfuron i jego estry (np. ester metylowy, DPX-66037); trimeturon; tsitodef; wernolat; WL 110547, to jest 5-fenoksy-1-[3-(trifluormetylo)fenylo]-1H-tetrazol; UBH-509; D-489; LS 82-556; KPP-300; NC- 324; NC-330; KH-218; DPX-N8189; SC-0774; DOWCO-535; DK-8910; V-53482; PP-600; MBH-001; KIH9201; ET-751; KIH-6127 i KIH- 2023.

Przed użyciem preparaty w zwykłych postaciach handlowych, np. proszki do zawiesin, koncentraty do emulgowania, dyspersje i granulaty dyspergowalne w wodzie, rozcieńcza się wodą znanym sposobem. Preparaty pyliste, granulaty do roztrząsania względnie roztwory opryskowe zazwyczaj nie są przed stosowaniem rozcieńczane obojętnymi substancjami. W zależności od zewnętrznych warun10

PL 212 936 B1 ków, takich jak temperatura, wilgotność, rodzaj zastosowanego herbicydu i inne, zmienia się wymagana dawka nanoszenia związków o wzorze (I). Może się ona wahać w szerokich granicach, np. od 0,001 do 1,0 kg substancji czynnej/ha lub więcej, korzystnie jednak wynosi 0,005 - 750 g/ha.

Wynalazek ilustrują następujące przykłady.

A. Przykłady chemiczne

Wytwarzanie związku wyjściowego, 2,4-dibromo-3-hydroksybenzoesanu etylu, przeprowadzono sposobem opisanym w US 5026896.

Skrót t.p. oznacza temperaturę pokojową. R^f oznacza wartość retencji.

Wytwarzanie 1-metylo-4-(2-chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylobenzoilo)pirazolonu (przykład nr 1.60 z tabeli)

Etap 1: 2-Chloro-3-hydroksy-4-etylosulfonylobenzoesan metylu W 1300 ml MeOH rozpuszczono 33,0 g kwasu 2-chloro-3-hydroksy-4-etylosulfonylobenzoesowego. Wkroplono 174 ml stężonego H2SO4, a następnie mieszaninę ogrzewano do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 5 godzin. Mieszaninę zatężono i pozostałość roztworzono w CH2Cl2, przemyto wodą, wysuszono nad Na2SO4 i całkowicie zatężono. Otrzymano 2-chloro-3-hydroksy-4-etylosulfonylobenzoesan metylu jako żółty, lepki olej.

Wydajność: 28,23 g (81% wydajności teoretycznej).

R^f; (octan etylu) 0,45.

¹H-NMR: δ [CDCl3] 1,32 (t, 3H), 3,24 (q, 2H), 3,96 (s, 3H), 7,38 (d, 1H), 7,65 (d, 1H).

Etap 2: 2-Chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylobenzoesan metylu

Do 30 ml acetonu wprowadzono 0,595 g K2CO3, 0,107 g KJ i 0,459 g pirolidydu chloroacetylu.

W temperaturze pokojowej dodano 0,600 g 2-chloro-3-hydroksy-4-etylosulfonylobenzoesanu metylu i mieszaninę ogrzewano do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 4 godziny. Po dodaniu wody całość wyekstrahowano octanem etylu. Fazy organiczne przemyto wodą, wysuszono nad Na2SO4 i zatężono. Po chromatografii na żelu krzemionkowym (eluent: n-heptan/octan etylu) otrzymano 2-chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylobenzoesan metylu jako bezbarwny lepki olej.

Wydajność: 0,50 g (58% wydajności teoretycznej).

¹H-NMR: δ [CDCl3] 1,24 (t, 3H), 1,88 (m, 2H), 2,00 (m, 2H), 3,29 (m, 2H), 3,57 (m, 4H), 3,69 (q, 2H), 4,00 (s, 3H), 4,82 (s, 2H), 7,69 (d, 1H), 7,93 (d, 1H).

Etap 3: Kwas 2-chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylobenzoesowy W 20 ml THF i 20 ml wody rozpuszczono 0,500 g 2-chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylobenzoesanu metylu, a potem dodano 0,056 g NaOH i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 12 godzin. Do mieszaniny dodano 6N HCl i wyekstrahowano CH2CI2. Po wysuszeniu fazy organicznej nad Na2SO4 otrzymano kwas 2-chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylobenzoesowy jako bezbarwny lepki olej.

Wydajność: 0,42 g (87% wydajności teoretycznej).

¹H-NMR: δ [CDCl3] 1,22 (t, 3H), 1,91 (m, 2H), 2,00 (m, 2H), 3,32 (m, 2H), 3,60 (m, 4H), 4,85 (s, 2H), 7,77 (d, 1H), 7,91 (d, 1H).

Etap 4: (2-Chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylo)benzoesan 5-(1-metylopirazolilu) W 15 ml CH2CI2 mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny 0,210 g (0,60 mmola) kwasu 2-chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylobenzoesowego, 0,092 g 1-metylopirazolonu, 0,109 g chlorowodorku N'-(3-dimetyloaminopropylo)-N-etylokarbodiimidu i 0,001 g DMAP. Następnie mieszaninę zakwaszono z użyciem 0,5N roztworu HCl i fazy rozdzielono. Fazę wodną wyekstrahowano CH2CI2. Po wysuszeniu faz organicznych nad Na2SO4 i zatężeniu otrzymano (2-chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylo)benzoesanu 5-(1-metylopirazolilu) w postaci brązowej żywicy, dostatecznie czysty do następnej reakcji.

Wydajność: 0,210 g.

¹H-NMR: δ [CDCl3] 1,26 (t, 3H), 1,89 (m, 2H), 2,00 (m, 2H), 3,28 (m, 2H), 3,58 (m, 2H), 3,66 (q, 2H), 3,75 (s, 3H), 4,83 (s, 2H), 6,15 (s, 1H), 7,41 (s, 1H), 7,79 (d, 1H), 7,96 (d, 1H).

Etap 5: 1-Metylo-4-(2-chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylobenzoiIo)pirazolon W 10 ml acetonitrylu rozpuszczono 0,210 g (2-chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylo)benzoesan 5-(1-metylopirazolilu). Następnie dodano 3 krople cyjanohydryny acetonu, 0,079 g NEt3, oraz 0,009 g KCN. Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 3 godziny mieszaninę rozcieńczono wodą, zakwaszono z użyciem 0,5N roztworu HCl i wyekstrahowano CH2CI2. Po wysuszeniu nad Na2SO4 zatężeniu i chromatografii na żelu krzemionkowym z odwróconymi fazami (eluent: graPL 212 936 B1 dient acetonitryl/woda) otrzymano 1-metylo-4-(2-chloro-3-(pirolidynokarbonylometoksy)-4-etylosulfonylobenzoilo)pirazolon jako bezbarwny lepki olej.

Wydajność: 0,036 g (około 11% wydajności teoretycznej),

R^f (octan etylu): 0,01.

¹H-NMR: δ [CDCl3] 1,28 (t, 3H), 1,91 (m, 2H), 2,00 (m, 2H), 3,31 (m, 2H), 3,59 (m, 2H), 3,69 (q, 2H), 3,73 (s, 3H), 4,85 (s, 2H), 7,35 (s, 1H), 7,41 (d, 1H), 8,00 (d, 1H).

Wytwarzanie (1,3-dimetylo-4-(2,4-dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoilo)pirazolonu (przykład nr 3.34 z tabeli)

Etap 1: 2,4-Dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoesan etylu

Do 10 ml wprowadzono 0,853 g K2CO3, 0,154 g KJ i 1,000 g 2,4-dibromo-3-hydroksybenzoesanu etylu. W temperaturze pokojowej dodano 0,783 g N,N-di-n-propylochloroacetamidu. Następnie mieszaninę ogrzewano do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 4 godziny, a potem mieszaninę wlano do wody i wyekstrahowano eterem diizopropylowym. Fazy organiczne przemyto wodą, wysuszono nad Na2SO4 i zatężono. Po chromatografii na żelu krzemionkowym (eluent: n-heptan/octan etylu) otrzymano 2,4-dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoesan etylu jako brązowy olej.

Wydajność: 1,27 g (83% wydajności teoretycznej).

¹H-NMR: δ [CDCl3] 0,93 (m, 6H), 1,20 (t, 3H), 1,64 (m, 4H), 3,32 (m, 4H), 4,20 (q, 4H), 4,66 (s, 2H), 7,40 (d, 1H), 7, 57 (d, 1H).

Etap 2: Kwas 2,4-dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoesowy

W 10 ml THF i 10 ml H2O rozpuszczono 1,24 g (2,70 mmola) 2,4-dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoesanu etylu i dodano 0,117 g NaOH. Po mieszaniu przez 12 godzin w temperaturze pokojowej mieszaninę zmieszano z 6N roztworem HCl i wyekstrahowano CH2Cl2. Po wysuszeniu fazy organicznej nad Na2SO4 otrzymano kwas 2,4-dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoesowy jako bezbarwny lepki olej.

Wydajność: 1,05 g (81% wydajności teoretycznej) ¹H-NMR: δ [CDCl3] 0,90 (m, 6H), 1,62 (m, 4H), 3,37 (m, 4H), 3,72 (s, 3H), 4,72 (s, 2H), 7,39 (d, 1H), 7,59 (d, 1H).

Etap 3: (2,4-Dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoesan 5-(1,3-dimetylopirazolilu)

W 15 ml CH2Cl2 w temperaturze pokojowej mieszano przez 2 godziny 0,510 g kwasu 2,4-dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoesowego, 0,144 g 1,3-dimetylopirazolonu, 0,228 g chlorowodorku N'-(3-dimetyloaminopropylo)-N-etylokarbodiimidu i 0,001 g DMAP. Następnie mieszaninę rozcieńczono 50 ml wody i intensywnie mieszano przez 30 minut. Po zakwaszeniu z użyciem 0,5N roztworu HCl fazy rozdzielono. Fazę wodną wyekstrahowano CH2Cl2. Po wysuszeniu faz organicznych nad Na2SO4 i zatężeniu otrzymano (2,4-dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoesan 5-(1,3-dimetylopirazolilu) jako żółtą żywicę, dostatecznie czysty do następnej reakcji.

Wydajność: 0,440 g.

¹H-NMR: δ [CDCl3] 0,91 (m, 6H), 1,61 (m, 4H), 2,25 (s, 3H), 3,35 (m, 4H), 3,72 (s, 3H), 4,69 (s, 2H), 6,08 (s, 1H), 7,60 (d, 1H), 7,68 (d, 1H).

Etap 4. (1,3-DimetyIo-4-(2,4-dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoilo)pirazolon

W 10 ml acetonitrylu rozpuszczono 0,440 g (2,4-dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoesanu 5-(1,3-dimetylopirazolilu). Następnie dodano 3 krople cyjanohydryny acetonu oraz 0,142 g NEt3. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę, po czym dodano 0,017 g KCN. Po następnych 3 godzinach w temperaturze pokojowej mieszaninę całkowicie zatężono i pozostałość roztworzono w wodzie, a następnie zakwaszono z użyciem 0,5N roztworu HCl, a potem wyekstrahowano CH2Cl2. Po wysuszeniu faz organicznych nad Na2SO4 zatężeniu i chromatografii na żelu krzemionkowym z odwróconymi fazami (eluent: gradient acetonitryl/woda) otrzymano (1,3-dimetylo-4-(2,4-dibromo-3-(N,N-di-n-propyloaminokarbonylometoksy)benzoilo)pirazolon jako bezbarwny lepki olej.

Wydajność: 0,205 g (około 44% wydajności teoretycznej).

R^f (octan etylu): 0,03.

¹H-NMR: δ [CDCl3] 0,92 (m, 6H), 1,63 (m, 4H), 2,16 (s, 3H), 3,32 (m,4H), 3,64 (s, 3H), 4,71 (s, 2H), 6,94 (d, 1H), 7,65 (d, 1H).

Związki z przykładów podanych w poniższych tabelach można wytworzyć sposobami analogicznymi do wyżej podanych sposobów lub nabyć jako produkty wytworzone analogicznymi sposobami.

PL 212 936 B1

Zastosowane skróty oznaczają:

c = cyklo i = izo Bu = butyl Bz = benzyl Et = etyl Me = metyl Ph = fenyl Pr = propyl EE = octan etylu t.t.= temperatura topnienia

T a b e l a 1: Związki według wynalazku o ogólnym wzorze (I), w którym podstawniki i symbole mają następujące znaczenia:

R⁴ = H R⁵ = Et R⁶ = H

O R^la ο

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²r3	Dane fizyczne
1.1	Cl	Cl	och₂	nh₂
1.2	Br	Br	och₂	nh₂
1.3	Me	Br	och₂	nh₂
1.4	Cl	SO₂Me	och₂	nh₂
1.5	Cl	SO₂Et	och₂	nh₂
1.6	Me	SO₂Me	och₂	nh₂
1.6a	Me	Cl	och₂	NHMe
1.6b	Me	Br	och₂	NHMe	R^f(EE): 0,07
1.7	Cl	Cl	och₂	NHEt
1.8	Cl	SO₂Me	och₂	NHEt
1.8a	Me	Cl	och₂	NHEt
1.8b	Me	Br	och₂	NHEt	R^f(EE): 0,36
1.9	Me	SO₂Me	och₂	NHEt
1.9a	Me	Cl	och₂	NH(allil)
1.9b	Me	Br	och₂	NH(allil)	R^f(EE): 0,11
1.10	Br	Br	och₂	NH(i-Pr)
1.11	Me	Br	och₂	NH(i-Pr)
1.12	Me	no₂	och₂	NH(i-Pr)
1.13	Cl	SO₂Et	och₂	NH(i-Pr)
1.14	Cl	Cl	och₂	NH(c-Pr)

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	Nr2r3	Dane fizyczne
1.15	Cl	Br	och₂	NH(c-Pr)
1.15a	Me	Cl	och₂	NH(c-Pr)
1.16	Me	Br	och₂	NH(c-Pr)	R^f(EE): 0,15
1.17	Me	no₂	och₂	NH(c-Pr)
1.18	Cl	SO₂Me	och₂	NH(c-Pr)
1.19	Cl	Cl	och₂	NMe₂	R^f(EE): 0,02
1.20	Br	Br	och₂	NMe₂	R^f(EE): 0,01
1.20a	Me	Cl	och₂	NMe₂	R^f(EE): 0,02
1.21	Cl	Br	och₂	NMe₂
1.22	Me	Br	och₂	NMe₂	R^f(EE): 0,01
1.23	Cl	SO₂Me	och₂	NMe₂
1.24	Me	SO₂Me	och₂	NMe₂
1.25	Cl	SO₂Et	och₂	NMe₂
1.26	Cl	Cl	och₂	NEt₂
1.27	Br	Br	och₂	NEt₂	R^f(EE): 0,01
1.27a	Me	Cl	och₂	NEt₂	R^f(EE): 0,02
1.28	Cl	Br	och₂	NEt₂
1.29	Me	Br	och₂	NEt₂	R^f(EE): 0,03
1.30	Cl	SO₂Me	och₂	NEt₂
1.31	Me	SO₂Me	och₂	NEt₂
1.32	Cl	SO₂Et	och₂	NEt₂
1.33	Cl	Cl	och₂	N(n-Pr)₂	R^f(EE): 0,02
1.34	Br	Br	och₂	N(n-Pr)₂	R^f(EE): 0,03
1.35	Cl	Br	och₂	N(n-Pr)₂
1.36	Me	Br	och₂	N(n-Pr)₂
1.37	Cl	SO₂Me	och₂	N(n-Pr)₂
1.38	Me	SO₂Me	och₂	N(n-Pr)₂
1.39	Cl	SO₂Et	och₂	N(n-Pr)₂	R^f(EE): 0,06
1.40	Cl	Cl	och₂	N(i-Pr)₂	R^f(EE): 0,03
1.41	Me	Br	och₂	N(i-Pr)₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	R^lb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
1.42	Me	no₂	OCII₂	N(i-Pr)₂
1.43	no₂	Cl	och₂	N(i-Pr)₂
1.44	no₂	Br	och₂	N(i-Pr)₂
1.45	Me	SO₂Me	och₂	N(i-Pr)₂
1.46	Cl	SO₂Et	och₂	N(i-Pr)₂	R^f(EE): 0,02
1.47	Cl	Cl	och₂	NMePh	R^f(EE): 0,07
1.48	Me	Br	och₂	NMePh
1.49	Me	NO₂	och₂	NMePh
1.50	no₂	CI	och₂	NMePh
1.51	no₂	Br	och₂	NMePh
1.52	Me	SO₂Me	och₂	NMePh
1.53	Cl	SO₂Et	och₂	NMePh	R^f(EE): 0,01
1.54	Cł	Cl	och₂		R^f(EE): 0,02
1.55	Br	Br	och₂	-C
1.56	Cl	Br	och₂
1.57	Me	Br	och₂	-O
1.58	Cl	SO₂Me	och₂	-Ό	R^f(EE): 0,02
1.59	Me	SO₂Me	och₂
1.60	Cl	SO₂Et	och₂		R^f(EE): 0,01
1.61	Cl	Cl	och₂		R^f(EE): 0,04
1.62	Br	Br	och₂
1.63	Cl	Br	oc.h₂
1.64	Me	Br	och₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²R3	Dane fizyczne
1.65	Cl	SO₂Me	och₂	'ϊΡ	R^f(EE): 0,04
1.66	Me	SO₂Me	och₂	tP
1.67	Cl	SO₂Et	och₂
1.68	Cl	Cl	och₂	-O
1.69	Me	Br	och₂	-O
1.70	Me	no₂	och₂	—rPjD
1.71	no₂	Cl	och₂	-<3°
1.72	no₂	Br	och₂	-<3°
1.73	Me	SO₂Me	och₂	-N^Z~0
1.74	Cl	SO₂Et	och₂	-O
1.75	Cl	Cl	OC(Me)H	nh₂
1.76	Br	Br	OCH(Me)	nh₂
1.77	Me	Br	OCH(Me)	nh₂
1.78	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	nh₂
1.79	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	nh₂
1.80	Me	SO₂Me	OCH(Me)	nh₂
1.80a	Cl	Cl	OCH(Me)	NHMe
1.80b	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NHMe
1.80c	Me	Cl	OCH(Me)	NHMe
1.80d	Me	Br	OCH(Me)	NHMe
1.80e	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NHMe
1.81	Cl	Cl	OCH(Me)	NHEt
1.82	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NHEt
1.82a	Me	Cl	OCH(Me)	NHEt
1.82b	Me	Br	OCH(Me)	NHEt	R^f(EE): 0,05

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR2r3	Dane fizyczne
1.82c	Cl	Cl	OCH(Me)	NH(allil)	R^f(EE): 0,05
1.82d	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NH(allil)
1.82e	Me	Cl	OCH(Me)	NH(allil)
1.82f	Me	Br	OCH(Me)	NH(allil)	R^f(EE): 0,24
1.82g	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NH(allil)
1.83	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NHEt
1.84	Br	Br	OCH(Me)	NH(i-Pr)
1.85	Me	Br	OCH(Me)	NH(i-Pr)
1.86	Me	no₂	OCH(Me)	NH(i-Pr)
1.87	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NH(i-Pr)
1.88	Cl	Cl	OCH(Me)	NH(c-Pr)	R^f(EE): 0,03
1.89	Cl	Br	OCH(Me)	NH(c-Pr)
1.90	Me	Br	OCH(Me)	NH(c-Pr)
1.91	Me	no₂	OCH(Me)	NH(c-Pr)
1.92	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NH(c-Pr)
1.93	Cl	Cl	OCH(Me)	NMe₂
1.94	Br	Br	OCH(Me)	NMe₂
1.95	Cl	Br	OCH(Me)	NMe₂
1.96	Me	Br	OCH(Me)	NMe₂	R^f(EE): 0,03
1.97	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NMe₂
1.98	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NMe₂
1.99	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NMe₂
1.100	Cl	Cl	OCH(Me)	NEt₂
1.101	Br	Br	OCH(Me)	NEt₂
1.102	Cl	Br	OCH(Me)	NEt₂
1.103	Me	Br	OCH(Me)	NEt₂
1.104	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NEt₂
1.105	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NEt₂
1.106	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NEt₂
1.107	Cl	Cl	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
1.108	Br	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	Rlb	X-L	NR2R3	Dane fizyczne
1.109	Cl	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
1.110	Me	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
1.111	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
1.112	Me	SO₂Me	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
1.113	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
1.114	Cl	Cl	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
1.115	Me	Br	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
1.116	Me	no₂	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
1.117	no₂	Cl	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
1.118	no₂	Br	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
1.119	Me	SO₂Me	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
1.120	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
1.121	Cl	Cl	OCH(Me)	NMePh
1.122	Me	Br	OCH(Me)	NMePh
1.123	Me	NO₂	OCH(Me)	NMePh
1.124	no₂	Cl	OCH(Me)	NMePh
1.125	no₂	Br	OCH(Me)	NMePh
1.126	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NMePh
1.127	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NMePh
1.128	CI	Cl	OCH(Me)
1.129	Br	Br	OCH(Me)
1.130	Cl	Br	OCH(Me)	1 ó
1.131	Me	Br	OCH(Me)	-o
1.132	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	-^NO
1.133	Me	SO₂Me	OCH(Me)	-N0
1.134	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	-N0

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
1.135	Cl	Cl	OCH(Me)	'«p
1.136	Br	Br	OCH(Me)	Ί.Ρ
1.137	Cl	Br	OCH(Me)	yP
1.138	Me	Br	OCH(Me)	-_ep
1.139	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	'ⁿcP
1.140	Me	SO₂Me	OCH(Me)
1.141	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	ΐΡ
1.142	Cl	Cl	OCH(Me)	-n”^λ0 λ_/
1.143	Me	Br	OCH(Me)	-θ
1.144	Me	no₂	OCH(Me)	tY
1.145	no₂	Cl	OCH(Me)	!-\ —N 0 \_t
1.146	no₂	Br	OCH(Me)	-O
1.147	Me	SO₂Me	OCH(Me)	/—\ -V/°
1.148	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	-O
1.149	Cl	Cl	OCH₂CH₂	nh₂
1.150	Br	Br	och₂ch₂	nh₂
1.151	Me	Br	och₂ch₂	nh₂
1.152	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	nh₂
1.153	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	nh₂
1.154	Me	SO₂Me	och₂ch₂	nh₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
1.155	Cl	Cl	OCH₂CH₂	NHEt
1.156	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NHEt
1.157	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NHEt
1.158	Br	Br	och₂ch₂	NH(i-Pr)
1.159	Me	Br	och₂ch₂	NH(i-Pr)
1.160	Me	NO₂	och₂ch₂	NH(i-Pr)
1.161	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NH(i-Pr)
1.162	Cl	Cl	och₂ch₂	NH(c-Pr)
1.163	Cl	Br	och₂ch₂	NH(c-Pr)
1.164	Me	Br	och₂ch₂	NH(c-Pr)
1.165	Me	no₂	och₂ch₂	NH(c-Pr)
1.166	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NH(c-Pr)
1.167	Cl	Cl	och₂ch₂	NMe₂
1.168	Br	Br	och₂ch₂	NMe₂
1.169	Cl	Br	och₂ch₂	NMe₂
1.170	Me	Br	och₂ch₂	NMe₂
1.171	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NMe₂
1.172	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NMe₂
1.173	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NMe₂
1.174	Cl	Cl	och₂ch₂	NEt₂
1.175	Br	Br	och₂ch₂	NEt₂
1.176	Cl	Br	och₂ch₂	NEt₂
1.177	Me	Br	och₂ch₂	NEt₂
1.178	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NEt₂
1.179	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NEt₂
1.180	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NEt₂
1.181	Cl	Cl	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
1.182	Br	Br	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
1.183	Cl	Br	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
1.184	Me	Br	och₂ch₂	N(n-Pr)₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
1.185	Cl	SO₂Me	OCH₂CH₂	N(n-Pr)₂
1.186	Me	SO₂Me	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
1.187	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
1.188	Cl	Cl	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
1.189	Me	Br	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
1.190	Me	no₂	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
1.191	no₂	Cl	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
1.192	no₂	Br	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
1.193	Me	SO₂Me	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
1.194	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
1.195	Cl	Cl	och₂ch₂	NMePh
1.196	Me	Br	och₂ch₂	NMePh
1.197	Me	NO₂	och₂ch₂	NMePh
1.198	no₂	Cl	och₂ch₂	NMePh
1.199	no₂	Br	och₂ch₂	NMePh
1.200	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NMePh
1.201	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NMePh
1.202	Cl	Cl	och₂ch₂	~nQ
1.203	Br	Br	och₂ch₂	-N0
1.204	Cl	Br	och₂ch₂	-C?
1.205	Me	Br	och₂ch₂	-c
1.206	Cl	SO₂Me	och₂ch₂
1.207	Me	SO₂Me	och₂ch₂
1.208	Cl	SO₂F.t	och₂ch₂
1.209	Cl	Cl	och₂ch₂	rP
1.210	Cl	Cl	och₂ch=ch	NMe₂

PL 212 936 B1

Nr	_Ria	_Rlb	X-L	NR²r3	Dane fizyczne
1.211	Cl	SO2Me	och₂ch=ch	NMe2
1.212	Me	Cl	OCH2CH=CH	NMe2
1.213	Me	Br	och₂ch=ch	NMe2
1.214	Me	SO2Me	och₂ch=ch	NMe₂
1.215	Cl	Cl	och₂ch=ch	NEt₂
1.216	Cl	SO₂Me	och₂ch=ch	NEt₂
1.217	Me	Cl	och₂ch-ch	NEt₂
1.218	Me	Br	och₂ch=ch	NEt₂
1.219	Me	SO2Me	och₂ch=ch	NEt2
1.220	Cl	Cl	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
1.221	Cl	SO2Me	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
1.222	Me	Cl	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
1.223	Me	Br	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
1.224	Me	SC>2Me	och₂ch=ch	NH(c-Pr)

T a b e l a 2: Zwią zki według wynalazku o ogólnym wzorze (I), w którym podstawniki i symbole mają następujące znaczenia:

R¹ = H R⁴ = H R⁵ = Et

Nr	Rla	Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
2.1	Cl	Cl	och₂	nh₂
2.2	Br	Br	och₂	nh₂
2.3	Me	Br	och₂	nh₂
2.4	Cl	SC>2Me	och₂	nh₂
2.5	Cl	SC^Et	och₂	nh₂
2.6	Me	SO2Me	och₂	nh₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR2r3	Dane fizyczne
2.6a	Me	Cl	och₂	NHMe
2.6b	Me	Br	och₂	NHMe
2.7	Cl	Cl	och₂	NHEt
2.8	Cl	SO₂Me	och₂	NHEt
2.8a	Me	Cl	och₂	NHEt
2.8b	Me	Br	och₂	NHEt
2.9	Me	SO₂Me	och₂	NHEt
2.9a	Me	Cl	och₂	NH(allil)
2.9b	Me	Br	och₂	NH(allil)
2.10	Br	Br	och₂	NH(i-Pr)
2.11	Me	Br	och₂	NH(i-Pr)
2.12	Me	NO₂	och₂	NH(i-Pr)
2.13	Cl	SO₂Et	och₂	NH(i-Pr)
2.14	Cl	Cl	och₂	NH(c-Pr)
2.15	Cl	Br	och₂	NH(c-Pr)
2.15a	Me	Cl	och₂	NH(c-Pr)
2.16	Me	Br	och₂	NH(c-Pr)
2.17	Me	no₂	och₂	NH(c-Pr)
2.18	Cl	SO₂Me	och₂	NH(c-Pr)
2.19	Cl	Cl	och₂	NMe₂	R^f (EE): 0,27
2.20	Br	Br	och₂	NMe₂
2.20a	Me	Cl	och₂	NMe₂	R^f(EE): 0,01
2.21	Cl	Br	och₂	NMe₂
2.22	Me	Br	och₂	NMe₂
2.23	Cl	SO₂Me	och₂	NMe₂
2.24	Me	SO₂Me	och₂	NMe₂
2.25	Cl	SO₂Et	och₂	NMe₂
2.26	Cl	Cl	och₂	NEt₂
2.27	Br	Br	och₂	NEt₂
2.27a	Me	Cl	och₂	NEt₂	R^f(EE): 0,01

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR2r3	Dane fizyczne
2.28	Cl	Br	OCH₂	NEt₂
2,29	Me	Br	och₂	NEt₂
2.30	Cl	SO₂Me	och₂	NEt₂	Rf (EE): 0,04
2.31	Me	SO₂Me	och₂	NEt₂
2.32	Cl	SO₂Et	och₂	NEt₂
2.33	Cl	Cl	och₂	N(n-Pr)₂
2.34	Br	Br	och₂	N(n-Pr)₂
2.35	Cl	Br	och₂	N(n-Pr)₂
2.36	Me	Br	och₂	N(n-Pr)₂
2.37	Cl	SO₂Me	och₂	N(n-Pr)₂
2.38	Me	SO₂Me	och₂	N(n-Pr)₂
2.39	Cl	SO₂Et	och₂	N(n-Pr)₂
2.40	Cl	Cl	och₂	N(i-Pr)₂
2.41	Me	Br	och₂	N(i-Pr)₂
2.42	Me	no₂	och₂	N(i-Pr)₂
2.43	NO₂	Cl	och₂	N(i-Pr)₂
2.44	no₂	Br	och₂	N(i-Pr)₂
2.45	Me	SO₂Me	och₂	N(i-Pr)₂
2.46	Cl	SO₂Et	och₂	N(i-Pr)₂
2.47	Cl	Cl	och₂	NMePh
2.48	Me	Br	och₂	NMePh
2.49	Me	no₂	och₂	NMePh
2.50	NO₂	Cl	och₂	NMePh
2.51	no₂	Br	och₂	NMePh
2.52	Me	SO₂Me	och₂	NMePh
2.53	Cl	SO₂Et	och₂	NMePh
2.54	Cl	Cl	och₂
2.55	Br	Br	och₂	-Ό
156	Cl	Br	och₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
2.57	Me	Br	och₂	-o
2.58	Cl	SO₂Me	och₂	-^NO
2.59	Me	SO₂Me	och₂	1 ó
2.60	Cl	SO₂Et	och₂	-Ό
2.61	Cl	Cl	och₂
2.62	Br	Br	och₂
2.63	Cl	Br	och₂
2.64	Me	Br	och₂
2.65	Cl	SO₂Me	och₂	ΐΡ
2.66	Me	SO₂Me	och₂	-,p
2.67	Cl	SO₂Et	och₂
2.68	Cl	Cl	och₂	/—\ ^N\y°
2.69	Me	Br	och₂	-Ν^/λ□ \_y
2.70	Me	no₂	och₂	^Nd/°
2.71	no₂	Cl	och₂	/—\
2.72	no₂	Br	och₂	~^N\Z/°
2.73	Me	SO₂Me	och₂	z~\ -^Nv y°
2.74	Cl	SO₂Et	och₂	O
2.75	Cl	Cl	OCH(Me)	nh₂

PL 212 936 B1

Nr	Rla	_Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
2.76	Br	Br	OCH(Me)	nh₂
2,77	Me	Br	OCH(Me)	nh₂
2.78	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	nh₂
2.79	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	nh₂
2.80	Me	SO₂Me	OCH(Me)	nh₂
2.80a	Cl	Cl	OCH(Me)	NHMe	R^f (EE): 0,26
2.80b	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NHMe
2.80c	Me	Cl	OCH(Me)	NHMe
2.80d	Me	Br	OCH(Me)	NHMe
2.80e	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NHMe
2.81	Cl	Cl	OCH(Me)	NHEt	R^f(EE): 0,01
2.82	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NHEt
2.82a	Me	Cl	OCH(Me)	NHEt
2.82b	Me	Br	OCH(Me)	NHEt
2.82c	Cl	Cl	OCH(Me)	NH(allil)
2.82d	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NH(allil)
2.82e	Me	Cl	OCH(Me)	NH(allil)
2.82f	Me	Br	OCH(Me)	NH(allil)
2.82g	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NH(allil)
2.83	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NHEt
2.84	Br	Br	OCH(Me)	NH(i-Pr)
2.85	Me	Br	OCH(Me)	NH(i-Pr)
2.86	Me	no₂	OCH(Me)	NH(i-Pr)
2.87	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NH(i-Pr)
2.88	Cl	Cl	OCH(Me)	NH(c-Pr)	R^f(EE): 0,03
2.89	Cl	Br	OCH(Me)	NH(c-Pr)
2.90	Me	Br	OCH(Me)	NH(c-Pr)
2.91	Me	no₂	OCH(Me)	NH(c-Pr)
2.92	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NH(c-Pr)
2.93	Cl	Cl	OCH(Me)	NMe₂	R^f (EE): 0,28
2.94	Br	Br	OCH(Me)	NMe₂

PL 212 936 B1

Nr	Rla	_Rlb	X-L	NR²R3	Dane fizyczne
2.95	Cl	Br	OCH(Me)	NMe₂
2.96	Me	Br	OCH(Me)	NMe₂	R^f (EE): 0,04
2.97	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NMe₂
2.98	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NMe₂
2.99	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NMe₂
2.100	Cl	Cl	OCH(Me)	NEt₂
2.101	Br	Br	OCH(Me)	NEt₂
2.102	Ci	Br	OCH(Me)	NEt₂
2.103	Me	Br	OCH(Me)	NEt₂
2.104	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NEt₂
2.105	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NEt₂
2.106	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NEt₂
2.107	Cl	Cl	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
2.108	Br	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
2.109	Cl	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
2.110	Me	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
2.111	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
2.112	Me	SO₂Me	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
2.113	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
2.114	Cl	Cl	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
2.115	Me	Br	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
2.116	Me	no₂	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
2.117	no₂	Cl	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
2.118	no₂	Br	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
2.119	Me	SO₂Me	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
2.120	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
2.121	Cl	Cl	OCH(Me)	NMePh
2.122	Me	Br	OCH(Me)	NMePh
2.123	Me	no₂	OCH(Me)	NMePh
2.124	no₂	Cl	OCH(Me)	NMePh

PL 212 936 B1

Nr	Rla	_Rlb	X-L	NR2R3	Dane fizyczne
2.125	no₂	Br	OCH(Me)	NMePh
2.126	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NMePh
2.127	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NMePh
2.128	Cl	Cl	OCH(Me)
2.129	Br	Br	OCH(Me)	-Γθ
2.130	Cl	Br	OCH(Me)
2.131	Me	Br	OCH(Me)	-N0
2.132	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	-^NO
2.133	Me	SO₂Me	OCH(Me)	-o
2.134	Cl	SO₂Et	OCH(Me)
2.135	Cl	Cl	OCH(Me)
2.136	Br	Br	OCH(Me)
2.137	Cl	Br	OCH(Me)	'rP
2.138	Me	Br	OCH(Me)
2.139	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	'ⁿlP
2.140	Me	SO₂Me	OCH(Me)
2.141	Cl	SO₂Et	OCH(Me)
2.142	Cl	Cl	OCH(Me)	-O
2.143	Me	Br	OCH(Me)	\_/

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	Rlb	X-L	NR2r3	Dane fizyczne
2.144	Me	no₂	OCH(Me)	~ⁿCZ/⁰
2.145	no₂	Cl	OCH(Me)	-C°
2.146	no₂	Br	OCH(Me)	~^NCZy°
2.147	Me	SO₂Me	OCH(Me)	-O
2.148	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	-O
2.149	Cl	Cl	OCH₂CH₂	nh₂
2.150	Br	Br	och₂ch₂	nh₂
2.151	Me	Br	och₂ch₂	nh₂
2.152	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	nh₂
2.153	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	nh₂
2.154	Me	SO₂Me	och₂ch₂	nh₂
2.155	Cl	Cl	och₂ch₂	NHEt
2.156	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NHEt
2.157	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NHEt
2.158	Br	Br	och₂ch₂	NH(i-Pr)
2.159	Me	Br	och₂ch₂	NH(i-Pr)
2.160	Me	no₂	och₂ch₂	NH(i-Pr)
2.161	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NH(i-Pr)
2.162	Cl	Cl	och₂ch₂	NH(c-Pr)
2.163	Cl	Br	och₂ch₂	NH(c-Pr)
2.164	Me	Br	och₂ch₂	NH(c-Pr)
2.165	Me	no₂	och₂ch₂	NH(c-Pr)
2.166	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NH(c-Pr)
2.167	Cl	Cl	och₂ch₂	NMe₂
2.168	Br	Br	och₂ch₂	NMe₂
2.169	Cl	Br	och₂ch₂	NMe₂
2.170	Me	Br	och₂ch₂	NMe₂
2.171	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NMe₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
2.172	Me	SO₂Me	OCH₂CH₂	NMe₂
2.173	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NMe₂
2.174	Cl	Cl	och₂ch₂	NEt₂
2.175	Br	Br	och₂ch₂	NEt₂
2.176	Cl	Br	och₂ch₂	NEt₂
2.177	Me	Br	och₂ch₂	NEt₂
2.178	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NEt₂
2.179	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NEt₂
2.180	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NEt₂
2.181	Cl	Cl	och₂ch₂	N(_n-Pr)₂
2.182	Br	Br	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
2.183	Cl	Br	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
2.184	Me	Br	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
2.185	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
2.186	Me	SO₂Me	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
2.187	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
2.188	Cl	Cl	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
2.189	Me	Br	och₂ch₂-	N(i-Pr)₂
2.190	Me	no₂	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
2.191	no₂	Cl	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
2.192	no₂	Br	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
2.193	Me	SO₂Me	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
2.194	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
2.195	Cl	Cl	och₂ch₂	NMePh
2.196	Me	Br	och₂ch₂	NMePh
2.197	Me	no₂	och₂ch₂	NMePh
2.198	no₂	Cl	och₂ch₂	NMePh
2.199	no₂	Br	och₂ch₂	NMePh
2.200	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NMePh
2.201	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NMePh

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
2.202	CI	Cl	OCH₂CH₂
2.203	Br	Br	och₂ch₂	-N0
2.204	Cl	Br	och₂ch₂	-N0
2.205	Me	Br	och₂ch₂
2.206	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	-nQ
2.207	Me	SO₂Me	och₂ch₂	-_nQ
2.208	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	-Ό
2.209	Cl	Cl	och₂ch=ch	NMe₂
2.210	Cl	SO₂Me	och₂ch=ch	NMe₂
2.211	Me	Cl	och₂ch=ch	NMe₂
2.212	Me	Br	och₂ch=ch	NMe₂
2.213	Me	SO₂Me	och₂ch=ch	NMe₂
2.214	Cl	Cl	och₂ch=ch	NEt₂
2.215	Cl	SO₂Me	och₂ch=ch	NEt₂
2.216	Me	Cl	och₂ch=ch	NEt₂
2.217	Me	Br	och₂ch=ch	NEt₂
2.218	Me	SO₂Me	och₂ch=ch	NEt₂
2.219	Cl	Cl	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
2.220	Cl	SO₂Me	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
2.221	Me	Cl	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
2.222	Me	Br	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
2.223	Me	SO₂Me	och₂ch=ch	NH(c-Pr)

PL 212 936 B1

T a b e l a 3: Związki według wynalazku o ogólnym wzorze (I), w którym podstawniki i symbole mają następujące znaczenia:

R⁴ = Me R⁵ = Me

Me O R^Ia O

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²r3	Dane fizyczne
3.1	Cl	Cl	och₂	nh₂
3.2	Br	Br	och₂	nh₂
3.3	Me	Br	och₂	nh₂
3.4	Cl	SO₂Me	och₂	nh₂
3.5	Cl	SO₂Et	och₂	nh₂
3.6	Me	SO₂Me	och₂	nh₂
3.6a	Me	Cl	och₂	NHMe
3.6b	Me	Br	och₂	NHMe	R^f(EE): 0,28
3.7	Cl	Cl	och₂	NHEt
3.8	Cl	SO₂Me	och₂	NHEt
3.8a	Me	Cl	och₂	NHEt
3.8b	Me	Br	och₂	NHEt	R^f(EE): 0,28
3.9	Me	SO₂Me	och₂	NHEt
3.9a	Me	Cl	och₂	NH(allil)
3.9b	Me	Br	och₂	NH(allil)
3.10	Br	Br	och₂	NH(i-Pr)
3.11	Me	Br	och₂	NH(i-Pr)
3.12	Me	no₂	och₂	NH(i-Pr)
3.13	Cl	SO₂Et	och₂	NH(i-Pr)
3.14	Cl	Cl	och₂	NH(c-Pr)
3.15	Cl	Br	och₂	NH(c-Pr)
3.15a	Me	Cl	och₂	NH(c-Pr)
3.16	Me	Br	och₂	NH(c-Pr)
3.17	Me	no₂	och₂	NH(c-Pr)
3.18	Cl	SO₂Me	och₂	NH(c-Pr)

PL 212 936 B1

Nr	Rla	Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
3.19	Cl	Cl	och₂	NMe₂
3.20	Br	Br	och₂	NMe₂
3.20a	Me	Cl	och₂	NMe₂	R^f (EE): 0,02
3.21	Cl	Br	och₂	NMe₂
3.22	Me	Br	och₂	NMe₂
3.23	Cl	SO₂Me	och₂	NMe₂
3.24	Me	SO₂Me	och₂	NMe₂
3.25	Cl	SO₂Et	och₂	NMe₂
3.26	Cl	Cl	och₂	NEt₂
3.27	Br	Br	och₂	NEt₂
3.27a	Me	Cl	och₂	NEt₂	R^f(EE): 0,03
3.28	Cl	Br	och₂	NEt₂
3.29	Me	Br	och₂	NEt₂
3.30	Cl	SO₂Me	och₂	NEt₂
3.31	Me	SO₂Me	och₂	NEt₂
3.32	Cl	SO₂Et	och₂	NEt₂
3.33	Cl	Cl	och₂	N(n-Pr)₂
3.34	Br	Br	och₂	N(n-Pr)₂
3.35	Cl	Br	och₂	N(n-Pr)₂
3.36	Me	Br	och₂	N(n-Pr)₂
3.37	Cl	SO₂Me	och₂	N(n-Pr)₂	Rf(EE):0,02
3.38	Me	SO₂Me	och₂	N(n-Pr)₂
3.39	Cl	SO₂Et	och₂	N(n-Pr)₂
3.40	Cl	Cl	och₂	N(i-Pr)₂
3.41	Me	Br	och₂	N(i-Pr)₂
3.42	Me	NO₂	och₂	N(i-Pr)₂
3.43	no₂	Cl	och₂	N(i-Pr)₂
3.44	no₂	Br	och₂	N(i-Pr)₂
3.45	Me	SO₂Me	och₂	N(i-Pr)₂
3.46	Cl	SO₂Et	och₂	N(i-Pr)₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	Rlb	X-L	nr²r³	Dane fizyczne
3.47	Cl	Cl	och₂	NMePh
3.48	Me	Br	och₂	NMePh
3.49	Me	no₂	och₂	NMePh
3.50	no₂	Cl	och₂	NMePh
3.51	no₂	Br	och₂	NMePh
3.52	Me	SO₂Me	och₂	NMePh
3.53	Cl	SO₂Et	och₂	NMePh
3.54	Cl	Cl	och₂
3.55	Br	Br	och₂		R^f(EE): 0,01
3.56	Cl	Br	och₂	-^NO
3.57	Me	Br	och₂	-^NO
3.58	Cl	SO₂Me	och₂
3.59	Me	SO₂Me	och₂
3.60	Cl	SO₂Et	och₂	-nQ
3.61	Cl	Cl	och₂	'rP
3.62	Br	Br	och₂	P
3.63	Cl	Br	och₂	P
3.64	Me	Br	och₂	P
3.65	Cl	SO₂Me	och₂	P
3.66	Me	SO₂Me	och₂	P

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
3.67	Cl	SO₂Et	OCH₂
3.68	Cl	Cl	och₂	^N\/°
3.69	Me	Br	och₂	-<D°
3.70	Me	no₂	och₂	-nQo
3.71	no₂	Cl	och₂	/—\ ⁿ °
3.72	no₂	Br	och₂	-O
3.73	Me	SO₂Me	och₂	-nQo
3.74	Cl	SO₂Et	och₂	ⁿC°
3.75	Cl	Cl	OCH(Me)	nh₂
3.76	Br	Br	OCH(Me)	nh₂
3.77	Me	Br	OCH(Me)	nh₂
3.78	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	nh₂
3.79	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	nh₂
3.80	Me	SO₂Me	OCH(Me)	nh₂
3.80a	Cl	Cl	OCH(Me)	NHMe
3.80b	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NHMe
3.80c	Me	Cl	OCH(Me)	NHMe
3.80d	Me	Br	OCH(Me)	NHMe
3.80e	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NHMe
3.81	Cl	Cl	OCH(Me)	NHEt	R^f(EE): 0,35
3.82	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NHEt
3.82a	Me	Cl	OCH(Me)	NHEt
3.82b	Me	Br	OCH(Me)	NHEt
3.82c	Cl	Cl	OCH(Me)	NH(allil)	R^f(EE): 0,05
3.82d	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NH(allil)
3.82e	Me	Cl	OCH(Me)	NH(allil)

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	Rlb	X-L	NR2R3	Dane fizyczne
3.82f	Me	Br	OCH(Me)	NH(allil)
3.82g	Me	SOoMe	OCH(Me)	NH(allil)
3.83	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NHEt
3.84	Br	Br	OCH(Me)	NH(i-Pr)
3.85	Me	Br	OCH(Me)	NH(i-Pr)	Rf(EE): 0,11
3.86	Me	NO₂	OCH(Me)	NH(i-Pr)
3.87	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NH(i-Pr)
3.88	Cl	Cl	OCH(Me)	NH(c-Pr)	R^f (EE): 0,10
3.89	Cl	Br	OCH(Me)	NH(c-Pr)
3.90	Me	Br	OCH(Me)	NH(c-Pr)
3.91	Me	no₂	OCH(Me)	NH(c-Pr)
3.92	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NH(c-Pr)
3.93	Cl	Cl	OCH(Me)	NMe₂
3.94	Br	Br	OCH(Me)	NMe₂
3.95	Cl	Br	OCH(Me)	NMe₂
3.96	Me	Br	OCH(Me)	NMe₂	R^f(EE):018
3.97	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NMe₂
3.98	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NMe₂
3.99	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NMe₂
3.100	Cl	Cl	OCH(Me)	NEt₂
3.101	Br	Br	OCH(Me)	NEt₂
3.102	Cl	Br	OCH(Me)	NEt₂
3.103	Me	Br	OCH(Me)	NEt₂
3.104	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NEt₂
3.105	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NEt₂
3.106	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NEt₂
3.107	Cl	Cl	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
3.108	Br	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
3.109	Cl	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
3.110	Me	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂

PL 212 936 B1

Nr	Rla	Rlb	X-L	NR²R3	Dane fizyczne
3.111	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
3.112	Me	SO₂Me	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
3.113	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
3.114	Cl	Cl	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
3.115	Me	Br	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
3.116	Me	no₂	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
3.117	no₂	Cl	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
3.118	no₂	Br	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
3.119	Me	SO₂Me	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
3.120	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
3.121	Cl	Cl	OCH(Me)	NMePh
3.122	Me	Br	OCH(Me)	NMePh
3.123	Me	no₂	OCH(Me)	NMePh
3.124	no₂	Cl	OCH(Me)	NMePh
3.125	no₂	Br	OCH(Me)	NMePh
3.126	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NMePh
3.127	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NMePh
3.128	Cl	Cl	OCH(Me)	1 ó
3.129	Br	Br	OCH(Me)	-^NO
3.130	Cl	Br	OCH(Me)	-^NO
3.131	Me	Br	OCH(Me)	-o
3.132	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	-N0
3.133	Me	SO₂Me	OCH(Me)
3.134	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	-^NO
3.135	Cl	Cl	OCH(Me)

PL 212 936 B1

Nr	_Ria	_Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
3.136	Br	Br	OCH(Me)	P
3.137	Cl	Br	OCH(Me)	P
3.138	Me	Br	OCH(Me)	P
3.139	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	P
3.140	Me	SO₂Me	OCH(Me)	P
3.141	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	P
3.142	Cl	Cl	OCH(Me)	-nPo
3.143	Me	Br	OCH(Me)	^-NCZy⁰
3.144	Me	no₂	OCH(Me)	/—\ -N_O
3.145	no₂	Cl	OCH(Me)
3.146	no₂	Br	OCH(Me)	-O
3.147	Me	SO₂Me	OCH(Me)	P
3.148	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	-O
3.149	Cl	Cl	OCH₂CH₂	NH₂
3.150	Br	Br	OCH₂CH₂	nh₂
3.151	Me	Br	OCH₂CH₂	nh₂
3.152	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	nh₂
3.153	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	nh₂
3.154	Me	SO₂Me	OCH₂CH₂	nh₂
3.155	Cl	Cl	och₂ch₂	NHEt
3.156	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NHEt

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²r3	Dane fizyczne
3.157	Me	SO₂Me	OCH₂CH₂	NHEt
3.158	Br	Br	och₂ch₂	NH(i-Pr)
3.159	Me	Br	och₂ch₂	NH(i-Pr)
3.160	Me	no₂	och₂ch₂	NH(i-Pr)
3.161	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NH(i-Pr)
3.162	Cl	Cl	och₂ch₂	NH(c-Pr)
3.163	Cl	Br	och₂ch₂	NH(c-Pr)
3.164	Me	Br	och₂ch₂	NH(c-Pr)
3.165	Me	no₂	och₂ch₂	NH(c-Pr)
3.166	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NH(c-Pr)
3.167	Cl	Cl	och₂ch₂	NMe₂
3.168	Br	Br	och₂ch₂	NMe₂
3.169	Cl	Br	och₂ch₂	NMe₂
3.170	Me	Br	och₂ch₂	NMe₂
3.171	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NMe₂
3.172	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NMe₂
3.173	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NMe₂
3.174	Cl	Cl	och₂ch₂	NEt₂
3.175	Br	Br	och₂ch₂	NEt₂
3.176	Cl	Br	och₂ch₂	NEt₂
3.177	Me	Br	och₂ch₂	NEt₂
3.178	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NEt₂
3.179	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NEt₂
3.180	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NEt₂
3.181	Cl	Cl	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
3.182	Br	Br	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
3.183	Cl	Br	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
3.184	Me	Br	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
3.185	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
3.186	Me	SO₂Me	och₂ch₂	N(n-Pr)₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
3.187	Cl	SO₂Et	OCH₂CH₂	N(n-Pr)₂
3.188	Cl	Cl	OCH₂CH₂	N(i-Pr)₂
3.189	Me	Br	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
3.190	Me	no₂	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
3.191	no₂	Cl	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
3.192	no₂	Br	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
3.193	Me	SO₂Me	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
3.194	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
3.195	Cl	Cl	och₂ch₂	NMePh
3.196	Me	Br	och₂ch₂	NMePh
3.197	Me	no₂	och₂ch₂	NMePh
3.198	NO₂	Cl	och₂ch₂	NMePh
3.199	no₂	Br	och₂ch₂	NMePh
3.200	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NMePh
3.201	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NMePh
3.202	Cl	Cl	och₂ch₂	-^NO
3.203	Br	Br	och₂ch₂	-N0
3.204	Cl	Br	och₂ch₂	-Ό
3.205	Me	Br	och₂ch₂	-^NO
3.206	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	-^NO
3.207	Me	SO₂Me	och₂ch₂	-o
3.208	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	-<?
3.209	Cl	Cl	och₂ch=ch	NMe₂
3.210	Cl	SO₂Me	och₂ch=ch	NMe₂
3.211	Me	Cl	och₂ch=ch	NMe₂
3.212	Me	Br	och₂ch=ch	NMe₂
3.213	Me	SO₂Me	och₂ch=ch	NMe₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rłb	X-L	NR2r3	Dane fizyczne
3.214	Cl	Cl	OCH₂CH=CH	NEt₂
3.215	Cl	SO₂Me	och₂ch=ch	NEt₂
3.216	Me	Cl	och₂ch=ch	NEt₂
3.217	Me	Br	och₂ch=ch	NEt₂
3.218	Me	SO₂Me	och₂ch=ch	NEt₂
3.219	Cl	Cl	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
3.220	Cl	SO₂Me	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
3.221	Me	Cl	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
3.222	Me	Br	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
3.223	Me	SO₂Me	och₂ch=ch	NH(c-Pr)

T a b e l a 4: Zwią zki według wynalazku o ogólnym wzorze (I), w którym podstawniki i symbole mają następujące znaczenia:

R⁴ = c-Pr R⁵ = Me c-Pr O R^la O

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR2r3	Dane fizyczne
4.1	Cl	Cl	och₂	nh₂
4.2	Br	Br	och₂	nh₂
4.3	Me	Br	och₂	nh₂
4.4	Cl	S0₂Me	och₂	nh₂
4.5	Cl	SO₂Et	och₂	nh₂
4.6	Me	SO₂Me	och₂	nh₂
4.6a	Me	Cl	och₂	NHMe
4.6b	Me	Br	och₂	NHMe
4.7	Cl	Cl	och₂	NHEt
4.8	Cl	SO₂Me	och₂	NHEt
4.8a	Me	Cl	och₂	NHEt
4.8b	Me	Br	och₂	NHEt
4.9	Me	SO₂Me	och₂	NHEt

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
4.10	Br	Br	och₂	NH(i-Pr)
4.11	Me	Br	och₂	NH(i-Pr)
4.12	Me	NO₂	och₂	NH(i-Pr)
4.13	Cl	SO₂Et	och₂	NH(i-Pr)
4.14	Cl	Cl	och₂	NH(c-Pr)
4.15	Cl	Br	och₂	NH(c-Pr)
4.15a	Me	Cl	och₂	NH(c-Pr)
4.16	Me	Br	och₂	NH(c-Pr)
4.17	Me	no₂	och₂	NH(c-Pr)
4.18	Cl	SO₂Me	och₂	NH(c-Pr)
4.19	Cl	Cl	och₂	NMe₂
4.20	Br	Br	och₂	NMe₂
4.20a	Me	Cl	och₂	NMe₂	R^f (EE): 0,04
4.21	Cl	Br	och₂	NMe₂
4.22	Me	Br	och₂	NMe₂
4.23	Cl	SO₂Me	och₂	NMe₂
4.24	Me	SO₂Me	och₂	NMe₂
4.25	Cl	SO₂Et	och₂	NMe₂
4.26	Cl	Cl	och₂	NEt₂
4.27	Br	Br	och₂	NEt₂
4.27a	Me	Cl	och₂	NEt₂	R^f (EE): 0,06
4.28	Cl	Br	och₂	NEt₂
4.29	Me	Br	och₂	NEt₂
4.30	Cł	SO₂Me	och₂	NEt₂
4.31	Me	SO₂Me	och₂	NEt₂
4.32	Cl	SO₂Et	och₂	NEt₂
4.33	Cl	Cl	och₂	N(n-Pr)₂
4.34	Br	Br	och₂	N(n-Pr)₂
4.35	Cl	Br	ocii₂	N(n-Pr)₂
4.36	Me	Br	och₂	N(n-Pr)₂
4.37	Cl	SO₂Me	och₂	N(n-Pr)₂
4.38	Me	SO₂Me	och₂	N(n-Pr)₂
4.39	Cl	SO₂Et	och₂	N(n-Pr)₂
4.40	Cl	Cl	och₂	N(i-Pr)₂
4.41	Me	Br	och₂	N(i-Pr)₂
4.42	Me	no₂	och₂	N(i-Pr)₂
4.43	NO₂	Cl	och₂	N(i-Pr)₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²R3	Dane fizyczne
4.44	NO₂	Br	OCH₂	N(i-Pr)2
4.45	Me	SO₂Me	och₂	N(i-Pr)₂
4.46	Cl	SO₂Et	och₂	N(i-Pr)₂
4.47	Cl	Cl	och₂	NMePh
4.48	Me	Br	och₂	NMePh
4.49	Me	no₂	och₂	NMePh
4.50	no₂	Cl	och₂	NMePh
4.51	no₂	Br	och₂	NMePh
4.52	Me	SO₂Me	och₂	NMePh
4.53	Cl	SO₂Et	och₂	NMePh
4.54	Cl	Cl	och₂	-h0
4.55	Br	Br	och₂	-^NO
4.56	Cl	Br	och₂	-^NO
4.57	Me	Br	och₂	-Ό
4.58	Cl	SO₂Me	och₂	-o
4.59	Me	SO₂Me	och₂	-^NO
4.60	Cl	SO₂Et	och₂	1 1 ó
4.61	Cl	Cl	och₂
4.62	Br	Br	och₂
4.63	Cl	Br	och₂	rP
4.64	Me	Br	och₂
4.65	Cl	SO₂Me	och₂
4.66	Me	SO₂Me	och₂	'ϊΡ
4.67	Cl	SO₂Et	och₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	Rlb	X-L	NR2r3	Dane fizyczne
4.68	Cl	Cl	och₂	-nQo
4.69	Me	Br	och₂	-nQo
4.70	Me	no₂	och₂	-C°
4.71	no₂	Cl	och₂	-O
4.72	no₂	Br	och₂	-<3°
4.73	Me	SO₂Me	och₂	/—\ -ντ’
4.74	Cl	SO₂Et	och₂	-nJd
4.75	Cl	Cl	OCH(Me)	nh₂
4.76	Br	Br	OCH(Me)	nh₂
4.77	Me	Br	OCH(Me)	nh₂
4.78	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	nh₂
4.79	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	nh₂
4.80	Me	SO₂Me	OCH(Me)	nh₂
4.80a	Cl	Cl	OCH(Me)	NHMe
4.80b	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NHMe
4.80c	Me	Cl	OCH(Me)	NHMe
4.80d	Me	Br	OCH(Me)	NHMe
4.80e	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NHMe
4.81	Cl	Cl	OCH(Me)	NHEt
4.82	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NHEt
4.82a	Me	Cl	OCH(Me)	NHEt
4.82b	Me	Br	OCH(Me)	NHEt
4.82c	Cl	Cl	OCH(Me)	NH(allil)
4.82d	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NH(allil)
4.82e	Me	Cl	OCH(Me)	NH(allil)
4.82f	Me	Br	OCH(Me)	NH(allil)
4.82g	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NH(allil)
4.83	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NHEt
4.84	Br	Br	OCH(Me)	NH(i-Pr)
4.85	Me	Br	OCH(Me)	NH(i-Pr)
4.86	Me	no₂	OCH(Me)	NH(i-Pr)
4.87	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NH(i-Pr)
4.88	Cl	Cl	OCH(Me)	NH(c-Pr)

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR2r3	Dane fizyczne
4.89	Cl	Br	OCH(Me)	NH(c-Pr)
4.90	Me	Br	OCH(Me)	NH(c-Pr)
4.91	Me	no₂	OCH(Me)	NH(c-Pr)
4.92	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NH(c-Pr)
4.93	Cl	Cl	OCH(Me)	NMe₂
4.94	Br	Br	OCH(Me)	NMe₂
4.95	Cl	Br	OCH(Me)	NMe₂
4.96	Me	Br	OCH(Me)	NMe₂	R^f(EE): 0,01
4.97	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NMe₂
4.98	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NMe₂
4.99	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NMe₂
4.100	Cl	Cl	OCH(Me)	NEt₂
4.101	Br	Br	OCH(Me)	NEt₂
4.102	Cl	Br	OCH(Me)	NEt₂
4.103	Me	Br	OCH(Me)	NEt₂
4.104	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	NEt₂
4.105	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NEt₂
4.106	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NEt₂
4.107	Cl	Cl	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
4.108	Br	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
4.109	Cl	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
4.110	Me	Br	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
4.111	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
4.112	Me	SO₂Me	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
4.113	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	N(n-Pr)₂
4.114	Cl	Cl	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
4.115	Me	Br	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
4.116	Me	no₂	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
4.117	no₂	Cl	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
4.118	no₂	Br	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
4.119	Me	SO₂Me	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
4.120	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	N(i-Pr)₂
4.121	Cl	Cl	OCH(Me)	NMePh
4.122	Me	Br	OCH(Me)	NMePh
4.123	Me	no₂	OCH(Me)	NMePh
4.124	no₂	Cl	OCH(Me)	NMePh
4.125	no₂	Br	OCH(Me)	NMePh

PL 212 936 B1

Nr	Rla	Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
4.126	Me	SO₂Me	OCH(Me)	NMePh
4.127	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	NMePh
4.128	Cl	Cl	OCH(Me)	-o
4.129	Br	Br	OCH(Me)	-o
4.130	Cl	Br	OCH(Me)	-Ό
4.131	Me	Br	OCH(Me)	-N0
4.132	Cl	SO₂Me	OCH(Me)
4.133	Me	SO₂Me	OCH(Me)	-^NO
4.134	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	-^NO
4.135	Cl	Cl	OCH(Me)
4.136	Br	Br	OCH(Me)	rP
4.137	Cl	Br	OCH(Me)	'rP
4.138	Me	Br	OCH(Me)
4.139	Cl	SO₂Me	OCH(Me)	^NtP
4.140	Me	SC^Me	OCH(Me)
4.141	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	'rP
4.142	Cl	Cl	OCH(Me)
4.143	Me	Br	OCH(Me)	-O
4.144	Me	no₂	OCH(Me)	-iPp
4.145	no₂	Cl	OCH(Me)	-O
4.146	no₂	Br	OCH(Me)

PL 212 936 B1

Nr	Rla	Rlb	X-L	NR2r3	Dane fizyczne
4.147	Me	SO₂Me	OCH(Me)	’^Nd/°
4.148	Cl	SO₂Et	OCH(Me)	^—NCZ/⁰
4.149	Cl	Cl	OCH₂CH₂	nh₂
4.150	Br	Br	och₂ch₂	nh₂
4.151	Me	Br	och₂ch₂	nh₂
4.152	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	nh₂
4.153	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	nh₂
4.154	Me	SO₂Me	och₂ch₂	nh₂
4.155	Cl	Cl	och₂ch₂	NHEt
4.156	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NHEt
4.157	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NHEt
4.158	Br	Br	och₂ch₂	NH(i-Pr)
4.159	Me	Br	och₂ch₂	NH(i-Pr)
4.160	Me	no₂	och₂ch₂	NH(i-Pr)
4.161	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NH(i-Pr)
4.162	Cl	Cl	och₂ch₂	NH(c-Pr)
4.163	Cl	Br	och₂ch₂	NH(c-Pr)
4.164	Me	Br	och₂ch₂	NH(c-Pr)
4.165	Me	no₂	och₂ch₂	NH(c-Pr)
4.166	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NH(c-Pr)
4.167	Cl	Cl	och₂ch₂	NMe₂
4.168	Br	Br	och₂ch₂	NMe₂
4.169	Cl	Br	och₂ch₂	NMe₂
4.170	Me	Br	och₂ch₂	NMe₂
4.171	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NMe₂
4.172	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NMe₂
4.173	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NMe₂
4.174	Cl	Cl	och₂ch₂	NEt₂
4.175	Br	Br	och₂ch₂	NEt₂
4.176	Cl	Br	och₂ch₂	NEt₂
4.177	Me	Br	och₂ch₂	NEt₂
4.178	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	NEt₂
4.179	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NEt₂
4.180	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NEt₂
4.181	Cl	Cl	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
4.182	Br	Br	och₂ch₂	N(n-Pr)₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	_Rlb	X-L	NR²r3	Dane fizyczne
4.183	Cl	Br	OCH₂CH₂	N(n-Pr)2
4.184	Me	Br	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
4.185	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
4.186	Me	SO₂Me	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
4.187	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	N(n-Pr)₂
4.188	Cl	Cl	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
4.189	Me	Br	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
4.190	Me	no₂	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
4.191	no₂	Cl	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
4.192	no₂	Br	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
4.193	Me	SO₂Me	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
4.194	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	N(i-Pr)₂
4.195	Cl	Cl	och₂ch₂	NMePh
4.196	Me	Br	och₂ch₂	NMePh
4.197	Me	no₂	och₂ch₂	NMePh
4.198	no₂	Cl	och₂ch₂	NMePh
4.199	no₂	Br	och₂ch₂	NMePh
4.200	Me	SO₂Me	och₂ch₂	NMePh
4.201	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	NMePh
4.202	Cl	Cl	och₂ch₂	-Ρ)
4.203	Br	Br	och₂ch₂	-<3
4.204	Cl	Br	och₂ch₂	-nQ
4.205	Me	Br	och₂ch₂	-N0
4.206	Cl	SO₂Me	och₂ch₂	1 z O
4.207	Me	SO₂Me	och₂ch₂	-o
4.208	Cl	SO₂Et	och₂ch₂	-^N0
4.209	Cl	Cl	och₂ch=ch	NMe₂
4.210	Cl	SO₂Me	OCH₂CH=€H	NMe₂
4.211	Me	Cl	och₂ch=ch	NMe₂
4.212	Me	Br	och₂ch=ch	NMe₂
4.213	Me	SO₂Me	och₂ch=ch	NMe₂
4.214	Cl	Cl	och₂ch=ch	NEt₂
4.215	Cl	SO₂Me	och₂ch=ch	NEt₂

PL 212 936 B1

Nr	_Rla	Rlb	X-L	NR²R³	Dane fizyczne
4.216	Me	Cl	OCH₂CH=CH	NEt₂
4.217	Me	Br	och₂ch=ch	NEt₂
4.218	Me	SO₂Me	och₂ch=ch	NEt₂
4.219	Cl	Cl	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
4.220	Cl	SO₂Me	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
4.221	Me	Cl	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
4.222	Me	Br	och₂ch=ch	NH(c-Pr)
4.223	Me	SO₂Me	och₂ch=ch	NH(c-Pr)

B. Przykłady preparatów

1. Preparat do opylania

Preparat do opylania otrzymuje się przez zmieszanie 10 części wagowych związku o ogólnym wzorze (I) i 90 części wagowych talku jako substancji obojętnej oraz ich rozdrobnienie w młynie udarowym.

2. Proszek dyspergowalny

Łatwo dyspergowalny w wodzie zwilżalny proszek otrzymuje się przez zmieszanie 25 części wagowych związku o ogólnym wzorze (I), 64 części wagowych zawierającego kaolin kwarcu jako substancji obojętnej, 10 części wagowych ligninosulfonianu potasu i 1 części wagowej oleoilometylotaurynianu sodu jako środka zwilżającego i dyspergującego oraz zmielenie całości w młynie palcowym.

3. Koncentrat dyspergowalny

Łatwo dyspergowalny w wodzie koncentrat zawiesinowy otrzymuje się przez zmieszanie 20 części wagowych substancji czynnej o ogólnym wzorze (I) z 6 częściami wagowymi oksyetylenowanego alkilofenolu (®Triton X 207), 3 częściami wagowymi oksyetylenowanego izotridekanolu (8 tlenku etylenu) i 71 części wagowych parafinowego oleju mineralnego (zakres wrzenia np. około 255°C do 277°C) i zmielenie całości w rozcierającym młynie kulowym do uzyskania uziarnienia poniżej 5 μm.

4. Koncentrat do emulgowania

Koncentrat do emulgowania otrzymuje się z 15 części wagowych związku o ogólnym wzorze (I), 75 części wagowych cykloheksanonu jako rozpuszczalnika i 10 części wagowych oksyetylenowanego nonylofenolu jako emulgatora.

5. Granulat dyspergowalny w wodzie

Granulat dyspergowalny w wodzie otrzymuje się przez zmieszanie części wagowych związku o ogólnym wzorze (I), części wagowych lignosulfonianu wapnia, części wagowych laurylosiarczanu sodu, części wagowych polialkoholu winylowego i części wagowych kaolinu, zmielenie całości w młynie palcowym i granulację proszku w złożu fluidalnym przez natryskiwanie wody jako cieczy granulującej.

Granulat dyspergowalny w wodzie można także otrzymać gdy 25 części wagowych związku o ogólnym wzorze (I), części wagowych 2,2'-dinaftylometano-6,6^'-disulfonianu sodu, części wagowe oleoilometylotaurynianu sodu, część wagową polialkoholu winylowego, części wagowych węglanu wapnia i części wagowych wody podda się homogenizacji i rozdrobnieniu w młynie koloidalnym, a następnie zmieli w młynie kulkowym i otrzymaną zawiesinę rozpyli się przez dyszę i wysuszy w wieży rozpyłowej.

C. Przykłady biologiczne

1. Działanie chwastobójcze przeciw szkodliwym roślinom w okresie powschodowym

Nasiona chwastów jedno- i dwuliściennych umieszczono w tekturowych doniczkach w glebie piaszczysto-gliniastej, przykryto glebą, umieszczono w szklarni i hodowano w dobrych warunkach wzrostu. Badane rośliny w stadium trzeciego liścia potraktowano po 2 - 3 tygodniach od wysiewu. Związki według wynalazku sformułowano jako proszki do zawiesin lub koncentraty emulsyjne i zastosowano do opryskiwania

PL 212 936 B1 zielonych części roślin, w dawce podanej w tabelach 1 do 5, z użyciem takiej ilości wody, by w przeliczeniu dawki nanoszenia wynosiły 600 do 800 l/ha. Po 3 do 4 tygodniach przebywania badanych roślin w szklarni w optymalnych warunkach wzrostu oceniono działanie związków w porównaniu do związków znanych. Jak pokazują wyniki z tabel porównawczych, wybrane związki według wynalazku wykazują doskonałą skuteczność przeciw szerokiemu spektrum gospodarczo ważnych chwastów jedno- i dwuliściennych.

2. Tolerancja w stosunku do roślin użytkowych

W dalszych próbach w szklarni nasiona jęczmienia oraz chwastów jedno- i dwuliś ciennych umieszczono w glebie piaszczysto-gliniastej, przykryto glebą i hodowano w szklarni do stadium drugiego do trzeciego liścia. Traktowanie związkami o wzorze (I) według wynalazku i dla porównania znanymi związkami prowadzono w sposób opisany powyżej w punkcie 1. W 4 - 5 tygodni po zabiegu i odstawieniu do szklarni ocena optyczna wykazała, że związki według wynalazku wykazują doskonałą tolerancję w stosunku do ważnych roślin użytkowych, zwłaszcza pszenicy, kukurydzy i ryżu.

Claims

1. Pochodne benzoilopirazolonów o wzorze (I) lub ich sól w których grupy mają następujące znaczenia:

L oznacza prosty lub rozgałęziony łańcuch (C1-C6)-alkilenowy;

R^1a oznacza CH3 lub atom chlorowca;

R^1b oznacza atom chlorowca, CH3SO2 lub C2H5SO2;

R² i R³ niezależnie oznaczają atom wodoru, (C1-C6)-alkil, allil, cyklopropyl, fenyl, albo

R² i R³ razem z atomem azotu, z którym są związane tworzą pierścień wybrany z grupy obejmującej ugrupowanie morfoliny, pirolidyny, piperydyny, pirolu, pirazolu i 2,3-dihydroindolu;

R⁴ oznacza atom wodoru, metyl lub cyklopropyl;

R⁵ oznacza (C1-C6)-alkil;

2. Pochodne według zastrz. 1, w których

L oznacza CH2 lub CH(CH3);

R^1a oznacza CH3, Cl lub Br;

R^1b oznacza Cl, Br, CH3SO2 lub C2H5SO2;

R⁵ oznacza metyl lub etyl.

3. Środek chwastobójczy, znamienny tym, że zawiera co najmniej jedną pochodną benzoilopirazolonów o ogólnym wzorze (I) zdefiniowaną w zastrz. 1 albo 2 w chwastobójczo skutecznej ilości.

4. Środek chwastobójczy według zastrz. 3, znamienny tym, że dodatkowo zawiera środki pomocnicze do formułowania.

5. Sposób zwalczania niepożądanych roślin, znamienny tym, że nanosi się skuteczną ilość co najmniej jednej pochodnej benzoilopirazolonów o ogólnym wzorze (I) zdefiniowanej w zastrz. 1 albo 2 lub środka chwastobójczego zdefiniowanego w zastrz. 3 albo 4 na rośliny lub na miejsce wzrostu niepożądanych roślin przed siewem, przedwschodowo lub powschodowo.

6. Zastosowanie pochodnej benzoilopirazolonów o ogólnym wzorze (I) zdefiniowanej w zastrz. 1 albo 2 lub środka chwastobójczego zdefiniowanego w zastrz. 3 albo 4 do zwalczania niepożądanych roślin.

7. Zastosowanie według zastrz. 6, w którym pochodne o ogólnym wzorze (I) stosuje się do zwalczania niepożądanych roślin w uprawach roślin użytkowych.

8. Zastosowanie według zastrz. 7, znamienne tym, że rośliny użytkowe są transgenicznymi roślinami użytkowymi.