PL212917B1 - Obudowa sciany weglowej w kopalni - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiot wynalazku według części nieznamiennej zastrz. 1, znany jest na przykład z opisu DE 42 02 246 A1 (TBT 9102). Tego rodzaju obudowa ścianowa składa się z wrębiarki lub strugarki, napędzanej za pomocą grubej liny, przenośnika i zespołów obudowy. Przenośnik jest rozmieszczony przed wyrobiskiem i składa się z rynny, w której porusza się wzdłuż wyrobiska łańcuch przenośnika. Rynna jest rozmieszczona w poszczególnych jednostkach, które wprawdzie są ze sobą połączone, jednakże możliwe są pewne ich wzajemne przemieszczenia. Każda taka jednostka jest połączona za pośrednictwem siłownika tłokowego (siłownika kroczącego) z jednostką obudowy. Każda jednostka obudowy służy do podpierania wybieranej ściany. Każda jednostka obudowy stoi na płozie i zawiera konstrukcję dachową, podpartą za pośrednictwem jednostek siłowników tłokowych na płozie i służącą do podparcia warstwy stropowej.

Dodatkowo stosowane są elementy odciążające, które wywierają na przenośnik pewną siłę skierowaną ukośnie względem kierunku przenoszenia. Chodzi przy tym o jednostki siłowników tłokowych, z których każda wspiera się z jednej strony na jednostce obudowy, a z drugiej na członie rynny, który ułożony jest przed sąsiednią jednostką obudowy. Dzięki temu te elementy odciążające wywierają składowe siły, które skierowane są w stronę frontu wybierania i które w niniejszym zgłoszeniu są określane jako siły posuwowe, i inne składowe siły które skierowane są w kierunku przenoszenia, które w niniejszym zgł oszeniu okreś lane są jako sił y odciążają ce.

Elementy odciążające kompensują siły wzdłużne działające na rynnę/przenośnik. Przy tym chodzi o siły, które są wynikiem urabiania, lecz również o siły ciężkości, które wynikają stąd, że front wybierania, a zatem też płaszczyzna podawania, są nachylone względem poziomu na całej długości ściany lub też tylko na części długości. Dla skompensowania sił może służyć stosowany na przykład w co trzeciej, czwartej, ... dziesią tej jednostce obudowy tego rodzaju element odciążający, który się ponadto opiera na następnej, bezpośrednio sąsiadującej, jednostce obudowy.

Liczba elementów odciążających i ustawiane w nich ciśnienie są określane przez obliczenie bądź oszacowanie wielkości sił, których wystąpienie jest oczekiwane w kierunku wzdłużnym przenośnika i które wymagają kompensacji.

Zadaniem wynalazku, z punktu widzenia minimalizacji liczby elementów odciążających i ustawianego w nich nacisku, jest utrzymanie ograniczonego kosztu inwestycji i eksploatacji urządzeń, i tego rodzaju zintegrowanie elementów odciążających z procesem wybierania, aby zapewnić pełnienie przez te elementy odciążające istotnej funkcji przy urabianiu i transportowaniu skały/węgla.

Obudowa ściany węglowej w kopalni charakteryzuje się tym, że posiada urządzenie sterujące do sterowania siłami odciążającymi na długości ściany, które zawiera urządzenie do gromadzenia danych pożądanego położenia przenośnika (zadanego położenia przenośnika), oraz urządzenie do gromadzenia danych dla bieżącego pomiaru sił odciążających działających wzdłuż ściany, jak również urządzenie do programowania sterowania elementami odciążającymi w taki sposób, że położenie przenośnika jest stabilizowane w niezbędnym położeniu przenośnika poprzez zwiększenie lub zmniejszenie sił odciążających ewentualnie sił posuwowych, które to urządzenia są połączone w taki sposób, że na bieżąco steruje się rozkładem sił odciążających na długości ściany i/lub sumą sił odciążających działających na długości ściany (łączną siłą odciążającą) i/lub rozkładem sił posuwowych na długości ściany.

Korzystnie, liczba sił odciążających wzdłuż ściany jest tak określona, że pozorne ustawione maksimum łącznej siły odciążającej jest nastawne.

Korzystnie, urządzenie sterujące zawiera urządzenia do gromadzenia danych dla bieżącego pomiaru położenia końcowego przenośnika oraz urządzenia do programowania sterowania elementami odciążającymi, za pomocą którego suma sił odciążających (łączna siła odciążająca), działających na długości ściany, oddziałuje w zależności od co najmniej jednego z urządzeń końcowych przenośnika.

Korzystnie, urządzenie sterujące zawiera urządzenia do gromadzenia danych dla bieżącego pomiaru położenia końcowego przenośnika oraz urządzenia do programowania sterowania elementami odciążającymi, przez które rozkład sił posuwowych i odciążających oddziałuje w zależności od co najmniej jednego z urządzeń końcowych przenośnika.

Korzystnie, urządzenie sterujące zawiera urządzenia do programowania sterowania elementami odciążającymi tak, że rozkład sił posuwowych dostosowany jest do nierówności ułożenia spodu przenośnika.

Korzystnie, rozkład sił posuwowych dostosowywany jest do wydłużenia względnego i/lub rozkładu wydłużenia względnego przenośnika.

PL 212 917 B1

Korzystnie, obudowa ściany węglowej posiada urządzenia do gromadzenia danych dla bieżącego pomiaru skutecznych sił odciążających wzdłuż ściany, urządzenia do pomiaru siły wzdłużnej w elementach odciążają cych i do okreś lenia poł o ż enia ką towego każ dego z elementów odciążają cych względem kierunku ściany.

Rozwiązanie polega na tym, że elementy odciążające wykorzystywane są nie tylko statycznie dla obudowy ścianowej, lecz są włączone dynamicznie w eksploatację ściany.

Ze względów optymalizacji kosztów inwestycji i utrzymania pożądane jest ograniczenie liczby elementów odciążających do niezbędnego minimum. Wynalazek pozwala, dzięki wyznaczaniu sił odciążających w poszczególnych jednostkach odciążających/ siłownikach tłokowych, na wyznaczenie również ogólnej siły odciążającej i takie jej dobranie, aby długość przenośnika pozostawała stała. To dobieranie poszczególnych sił odciążających i łącznej siły odciążającej może z jednej strony odbywać się przez nastawienie ciśnienia, którym zasilane są jednostki siłowników tłokowych. Z drugiej strony można również tak ograniczyć liczbę elementów odciążających, aby przy dysponowanym ciśnieniu elementów odciążających otrzymać maksymalną łączną siłę odciążającą potrzebną do stabilizacji położenia przenośnika.

Przy tym możliwe jest takie dobranie liczby elementów odciążających, i dostosowanie do będącego do dyspozycji ciśnienia maksymalnego, aby była możliwość dalszego podwyższenia poszczególnych sił odciążających, kiedy to jest potrzebne dla oddziaływania na położenie przenośnika. W innej odmianie wykonania niniejszego wynalazku, proponuje się zatem ustawianie poszczególnych sił odciążających, a tym samym również łącznej siły odciążającej, w zależności od przynajmniej jednego z położeń końcowych przenośnika. W tym celu mierzy się położenie końcowe przenośnika w obszarze gł ównego napę du i/lub napę dów pomocniczych i w zależ noś ci od zmierzonej wartoś ci steruje się siłami odciążającymi tak, że położenie końcowe pozostaje w zasadzie stałe i przenośnik nie wystaje w sposób niedopuszczalny w głąb chodnika.

Przy tym zakłada się, że przenośnik w wielu przypadkach nie jest ułożony równo, lecz że rynna względem pewnej płaszczyzny poziomej lub ukośnej tworzy wzniesienia i wgłębienia. Tego rodzaju nierówności mogą również prowadzić do zmiany jednego i/lub drugiego położenia końcowego przenośnika. Zapobiega się temu w odmianie wykonania tak, że reguluje się nie tylko łączną siłę odciążającą lecz również rozkład składowych sił w kierunku posuwu (sił posuwowych) przez ustawianie sił elementów odciążających. Dzięki temu osiąga się to, że skała wybierana jest nie na jednym froncie eksploatacyjnym, lecz że we froncie wybierania powstają nierówności w postaci wypukłości lub wklęsłości. Te wybrzuszenia są wystarczające do kompensowania i wyrównywania zmian położenia przenośnika, nierówności ułożenia spodu przenośnika, położenia przenośnika w odcinkach pośrednich, jak również wydłużenia i rozkładu wydłużenia przenośnika.

Warunki eksploatacji na ścianie podlegają ciągłym zmianom. Jedną z głównych przyczyn jest oczywiście postępujące wybieranie i następne obudowywanie. Powoduje to, że również optymalnie ustawione stosunki siłowe na przenośniku ulegają ciągłym zmianom, i że - przy rozpatrywaniu w skali czasu - mogą stać się zauważalne znaczne czynniki zakłócające, na przykład w postaci powstających nierówności frontu wybierania i/lub ułożenia spodu przenośnika.

W jednej z odmian wykonania niniejszego wynalazku, osią ga się moż liwość uwzglę dniania również tego rodzaju zmiennych okoliczności. W szczególności odbywa się bieżące dopasowywanie wprowadzanych sił, wywieranych przez elementy odciążające na przenośnik, w kierunku posuwu i w kierunku przenoszenia, przy postę pującej eksploatacji i obudowywaniu, a zwłaszcza przy kroczącym przemieszczaniu zestawów obudowy.

Poniżej opisano przykład wykonania niniejszego wynalazku. Na rysunku:

fig. 1 przedstawia przekrój przez ścianę z obudową, fig. 2 - w uproszczonym widoku od góry wrębiarkę i jedną grupę obudów, a fig. 3 - w uproszczonym widoku od góry ścianę z przenośnikiem i jednostkami obudowy.

Na fig. 1 przedstawiono jednostkę 1-18 obudowy. Na fig. 2 przedstawiono zbiór jednostek 1-18 obudowy. Jednostki obudowy są rozmieszczone wzdłuż pokładu 20. Pokład 20 jest wybierany za pomocą elementu skrawającego 23, 24 maszyny urabiającej 21 w kierunku wybierania 22. W tym przykładzie wykonania urabiarka ma postać wrębiarki 21.

Wrębiarka 21 jest przemieszczalna za pomocą liny wrębowej, nie przedstawionej, w kierunku 19 skrawania. Ma ona dwa frezy walcowe 23, 24 ustawione są na różnej wysokości i wybierające ścianę węglową. Odkruszany węgiel jest ładowany na przenośnik przez wrębiarkę, zwaną również „ładowarką walcową.

Przenośnik składa się z rynny 25, w której łańcuch przenośnika porusza się wzdłuż frontu węglowego. Rynna

PL 212 917 B1 dzieli się na poszczególne człony, które wprawdzie połączone są ze sobą nawzajem, jednak mogą wykonywać pewne przemieszczenia wzajemne w kierunku urabiania 22. Każdy z tych członów jest połączony przez jednostkę siłownika tłokowego (tłoka kroczącego) 29 jako dozownik siły, z zestawem obudowy 1 do 18. Każda z jednostek obudowy służy do podpierania ściany. Służy do tego również dodatkowa jednostka siłownika tłokowego 30, która wstępnie napręża płytę spodnią względem płyty dachowej. Płyta dachowa zaopatrzona jest na jej przednim końcu, zwróconym do pokładu, w tak zwany łapacz przodkowy 48. Chodzi przy tym o odchylną klapę rozkładaną przed wybraną ścianą węglową. Łapacz przodkowy musi być przed przesuwem wrębiarki 21 podnoszony. Również do tego służy nie przedstawiona dodatkowa jednostka siłownika tłokowego. Występują poza tym inne elementy funkcjonalne; dla zrozumienia wynalazku ich wyszczególnianie i opis nie są konieczne.

W przypadku każdego dozownika siły chodzi - o czym już wspomniano - o jednostkę hydraulicznego siłownika tłokowego.

Te jednostki siłowników tłokowych są uruchamiane za pośrednictwem zaworów 44, i zaworów sterowania wstępnego 45. Na zaworze sterowania wstępnego zamocowany jest zespół 40 sterowania zaworu, to znaczy obudowa ze znajdującym się wewnątrz elementem sterowania zaworu.

Na fig. 2 wrębiarka porusza się w prawo. Dlatego łapacz przodkowy jednostki 17 obudowy musi być złożony. Z drugiej strony zostaje w kierunku wybranej ściany wysunięty człon 25 rynny na jednostce 9 obudowy, która znajduje się - w kierunku jazdy 19 - za wrębiarką 21. Tak samo w kierunku do przodu po ubierce ścianowej, bądź po wybranej ścianie węglowej przesuwają się kolejne jednostki 8, 7, 6, 5 i 4 obudowy. W tych jednostkach obudowy klapy łapaczy przodkowych są już na powrót opuszczone. Jednostki 3, 2, 1 obudowy są ostatecznie wycofane i pozostają w tym położeniu, aż do zbliżenia się wrębiarki ponownie z prawej strony. Sterowanie tych ruchów odbywa się częściowo automatycznie w zależności od przemieszczeń i chwilowego położenia wrębiarki, a częściowo ręcznie. W tym celu każda z obudów ma przyporządkowaną. Do każdej grupy obudów bądź urządzeń sterowania tarcz przyporządkowane jest jedno ścianowe urządzenie sterujące 33. Każde urządzenie 34 sterowania tarczy jest przyporządkowane do jednej z obudów 1 - 18, i jest połączone z zaworami 45 sterowania wstępnego i zaworami głównymi 44 wszystkich dozowników siły zestawu 1, 2, 3 ... (do 18) obudowy przez jeden z zespołów 40 sterowania zaworu (mikroprocesor).

Każde z urządzeń sterowania tarcz służy za centralny zespół sterujący obudowy. Jednakowoż do jednej grupy wielu urządzeń sterowania tarcz może być przyporządkowane jedno ścianowe urządzenie sterujące 33 lub też do wszystkich urządzeń sterowania tarcz może być przyporządkowany jeden centralny zespół sterujący obudów (centrala główna 50 i/lub centrala pomocnicza 51), który połączony jest z urządzeniami sterowania tarcz.

Centralny zespół sterowania obudów składa się z centrali głównej 50 i centrali pomocniczej 51.

Kabel 58 (wiązka magistralowa) łączy między sobą wszystkie urządzenia 34 sterowania tarcz. Za pośrednictwem każdego z urządzeń sterowania tarcz odbywa się dalsze przekazywanie rozkazów obudowy. Za pośrednictwem rozkazu obudowy w określonej tarczy zostaje wyzwolona określona funkcja, na przykład dotycząca rabowania, kroczenia, osadzania. Ten rozkaz obudowy jest odbierany i dalej przekazywany przez wszystkie urządzenia 34 sterowania tarcz za pośrednictwem wiązki magistralowej 58. Wszystkie rozkazy obudowy z zespołów sterowania ścianowego doprowadzane są bezpośrednio do urządzenia sterowania tarczy połączonego bezpośrednio z zespołem 33 sterowania ścianowego. Z tego urządzenia sterowania tarczy rozkazy obudowywania docierają następnie przez wiązkę magistralową 58 do wszystkich pozostałych urządzeń 34 sterowania tarcz. Jednak, za pomocą odpowiedniego kodowania, do realizacji poszczególnych funkcji obudowy uaktywniane jest tylko jedno z urządzeń 1-18 sterowania tarcz lub jedna grupa urządzeń sterowania tarcz. Uaktywnione urządzenie sterowania tarczy przetwarza otrzymany rozkaz obudowy na rozkazy zaworów sterujących lub zaworów głównych przyporządkowanych do danych obudów.

Automatyczne wyzwalanie funkcji i kolejność wykonywania funkcji są opisane na przykład w dokumencie DE - A1 195 46 427.3.

Do centralnego ręcznego obsługiwania wprowadzania rozkazów służy urządzenie sterujące 37, które wykonane jest jako urządzenie ręczne i jest noszone przez obsługującego. Przy wprowadzaniu rozkazu osoba obsługująca może znajdować się poza przodkiem lub przynajmniej w pewnej odległości od chwilowego miejsca wybierania.

Wspomniano już, że urządzenia 34 sterowania tarcz między sobą połączone są kablem 58, który w dotychczasowych odmianach wykonania zawiera tylko dwie żyły, i że służy do transmisji szeregowej, za każdym razem słowa kodowego i rozkazu obudowy. Pobudzone zostają tylko te z urządzeń 34 sterowania tarcz / jednostek obudowy, których wpisane słowa kodowe są identyczne z transPL 212 917 B1 mitowanym słowem kodowym. W przypadku kabla 58, chodzi również o kabel dwużyłowy, który ułożony jest w postaci wiązki magistralowej od jednego urządzenia 34 sterowania tarczy do następnego, i łączy ze sobą, poza znajdującymi się między nimi urządzeniami 34 sterowania tarcz, również centralę główną 50 i centralę pomocniczą 51.

Na fig. 3 przedstawiono również elementy odciążające 55. W przypadku urządzeń odciążających 55 chodzi o jednostki siłowników tłokowych, z których każda rozpięta jest między płozą 54 (na przykład) jednostki 1 obudowy a rynną 25 naprzeciwko sąsiedniej (w tym przypadku) jednostki 2 obudowy. Następny element odciążający 55 może być następnie rozpięty na przykład między płozą 54 jednostki 5 obudowy a rynną sąsiedniej jednostki 6 obudowy. Elementy odciążające nie muszą koniecznie być rozmieszczone równomiernie na długości ściany. Liczba i rozmieszczenie elementów odciążających dostosowywane są do działających na rynnę 25 sił wzdłużnych w kierunku wybierania. Dzięki temu, że według niniejszego wynalazku odbywa się bieżące zbieranie danych dotyczących odciążania, zwłaszcza wartości ciśnienia w cylindrach, jak również kąta odciążania w stosunku do kierunku eksploatacji, jest możliwe osiągnięcie, poza optymalnymi warunkami eksploatacyjnymi, również rozkładu optymalnego z punktu widzenia liczby i wielkości elementów odciążających.

Ze względu na brak miejsca, tylko na fig. 3.2 zaznaczono, że elementy odciążające sterowane są za pomocą urządzenia sterującego 56. Urządzenie sterujące 56 jest połączone z indywidualnymi zespołami sterującymi 57, z których każdy służy do sterowania i do pomiaru ciśnienia, i ewentualnie również do zwrotnego raportowania do urządzenia sterującego 56. W obszarze chodników 52, 53 stosuje się urządzenia pomiarowe 58. Urządzenia pomiarowe 58 określają położenie końcowe urządzenia przenośnikowego 25. Sygnał pomiarowy obu urządzeń pomiarowych 58 jest doprowadzany zwrotnie do urządzenia sterującego

56. Dzięki temu osiąga się to, że przenośnik i rynna przenośnikowa ustawione są centralnie między chodnikami i bez nadmiernego wystawania w głąb jednego lub drugiego chodnika. Kiedy urządzenia pomiarowe stwierdzają, że przenośnik przemieścił się w pewnym kierunku, następuje takie zwiększenie lub zmniejszenie sił odciążających, że przenośnik stabilizuje, bądź przywraca swoje położenie.

Z fig. 3.1 i 3.2 widać, że elementy odciążające wskutek swojego położenia ukośnego względem kierunku urabiania wywierają składową 59 siły w kierunku przenoszenia i inną składową 60 siły w kierunku posuwu.

Liczba elementów odciążających jest dobrana tak, że mogą być przejęte siły wzdłużne działające na rynnę 25. Przy tym należy zwrócić uwagę, że tego rodzaju siły wzdłużne niekoniecznie muszą być stałe na całej długości ściany. Mogą się one raczej zmieniać i prowadzić w tym przypadku do naprężania rynny. Według niniejszego wynalazku możliwe jest również określenie sił odciążających i określenie sumy składowych siłowych 59 w kierunku przenoszenia, lecz również rozkładu tych składowych 59 siły, i dokonywać odpowiedniej do tego kompensacji przez sterowanie ciśnienia.

Za pomocą niniejszego wynalazku możliwe jest również poza tym uwzględnienie zmiany składowych 59, 60 sił, które występują przy ruchu wysuwającym rynny bądź jednostki obudowy przez zmianę kąta fi (między osią tłoka i kierunkiem przenoszenia).

Poza tym jest możliwe określenie, za pomocą urządzeń pomiarowych 58, położenia końcowego przenośnika i w zależności od pożądanego położenia końcowego, które przedstawiono na fig. 3.2, takie sterowanie siłami odciążającymi, przez oddziaływanie na ciśnienie w poszczególnych elementach odciążających, aby rynna i przenośnik 25 nie wchodziły do chodników 52, bądź 53.

Niniejszy wynalazek poza tym pozwala uniknąć stosowania zbyt dużej liczby elementów odciążających. Raczej liczba ta jest tak dobrana, aby każdorazowo móc wywierać siły odciążające potrzebne dla utrzymania w zasadzie stałego położenia rynny przenoszącej 25 przy dysponowanych wartościach ciśnienia maksymalnego. Sprzyja temu fakt, że za pomocą indywidualnych zespołów sterujących 57 możliwy jest ciągły pomiar wartości ciśnienia i rozkładu ciśnienia, i dostosowywanie do aktualnych potrzeb zarówno rozmieszczenia instalacji, jak i trybu jej pracy.

Na koniec, przez wykorzystanie niniejszego wynalazku można osiągnąć wpływ na siły posuwowe w kierunku składowej 60 siły. Kiedy na przykład drogą pomiarów zostanie ustalone, że przenośnik jest ułożony jako zbyt długi, i po obu stronach wystaje w chodnikach 52, 53, następuje takie podwyższenie i rozłożenie na długości ściany sił odciążających, bądź sił posuwowych, że front węglowy 20 jest wybierany z większą por. fig. 3.2 - krzywizną. W wyniku tego następuje pewne skrócenie obszaru rozmieszczenia przenośnika. W taki sam sposób mogą być wyrównywane miejscowe przetężenia przenośnika, przy czym w danym miejscowym obszarze również zmienia się krzywiznę frontu węglowego tak, że miejscowo przenośnik rozłożony zostaje na mniejszej lub większej długości. Dla osiągnięcia zwiększenia krzywizny frontu węglowego w pewnym miejscowym obszarze, zmienia się odpowiednio rozkład ciśnienia w elementach odciążających.

Claims (7)

1. Obudowa ściany węglowej w kopalni z pewnym zbiorem jednostek obudowy, które uł o ż one są wzajemnie równolegle na dł ugości ściany między chodnikami, z maszyną do urabiania, która jest przemieszczalna wzdłuż frontu ściany, z przenośnikiem rozciągającym się na długości ściany, między maszyną do urabiania a jednostkami obudowy, jak również z elementami odciążającymi, składającymi się z siłowników tłokowych/cylindrycznych, z których każdy wstawiony jest między łożyskiem współpracującym znajdującym się na jednej z jednostek obudowy a jednym z łożysk podporowych na przenośniku, i które połączone są przegubowo tak, że każdy z elementów odciążających wywiera, spowodowaną swoją siłą wzdłużną, jedną składową siły w kierunku frontu wybierania (siła posuwowa) i jedną składową siły w kierunku ściany (siła odciążająca) do przechwytywania sił działających na przenośnik w kierunku ściany, zwłaszcza sił zsuwających, znamienna tym, że posiada urządzenie sterujące (56) do sterowania siłami odciążającymi na długości ściany, które zawiera • urządzenie do gromadzenia danych pożądanego położenia przenoś nika (25) (zadanego położenia przenośnika (25)), oraz • urzą dzenie do gromadzenia danych dla bieżącego pomiaru sił odciążających działają cych wzdłuż ściany, jak również • urządzenie do programowania sterowania elementami odciążają cymi (55) w taki sposób, ż e położenie przenośnika (25) jest stabilizowane w niezbędnym położeniu przenośnika (25) poprzez zwiększenie lub zmniejszenie sił odciążających ewentualnie sił posuwowych które to urządzenia są połączone w taki sposób, że na bieżąco steruje się

- rozkładem sił odciążających na długości ściany i/lub

- sumą sił odciążających działających na długości ściany (łączną siłą odciążającą) i/lub

- rozkładem sił posuwowych na długości ściany.

2. Obudowa ściany węglowej według zastrz. 1, znamienna tym, że liczba sił odciążających wzdłuż ściany jest tak określona, że pozorne ustawione maksimum łącznej siły odciążającej jest nastawne.

3. Obudowa ściany węglowej według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że urządzenie sterujące (56) zawiera urządzenia do gromadzenia danych dla bieżącego pomiaru położenia końcowego przenośnika (25) oraz urządzenia do programowania sterowania elementami odciążającymi (55), za pomocą którego suma sił odciążających (łączna siła odciążająca), działających na długości ściany, oddziałuje w zależności od co najmniej jednego z urządzeń końcowych przenośnika (25).

4. Obudowa ściany węglowej według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienna tym, że urządzenie sterujące (56) zawiera urządzenia do gromadzenia danych dla bieżącego pomiaru położenia końcowego przenośnika (25) oraz urządzenia do programowania sterowania elementami odciążającymi (55), przez które rozkład sił posuwowych i odciążających oddziałuje w zależności od co najmniej jednego z urządzeń końcowych przenośnika (25).

5. Obudowa ściany węglowej według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienna tym, że urządzenie sterujące (56) zawiera urządzenia do programowania sterowania elementami odciążającymi (55) tak, że rozkład sił posuwowych dostosowany jest do nierówności ułożenia spodu przenośnika (25).

6. Obudowa ściany węglowej według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5, znamienna tym, że rozkład sił posuwowych dostosowywany jest do wydłużenia względnego i/lub rozkładu wydłużenia względnego przenośnika (25).

7. Obudowa ściany węglowej według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6, znamienna tym, że posiada urządzenia do gromadzenia danych dla bieżącego pomiaru skutecznych sił odciążających wzdłuż ściany, urządzenia do pomiaru siły wzdłużnej w elementach odciążających (55) i do określenia położenia kątowego każdego z elementów odciążających (55) względem kierunku ściany.