PL212773B1 - Zasuwka blokujaca, zwlaszcza do dachowych okien obrotowych - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest zasuwka blokująca, zwłaszcza do dachowych okien obrotowych, unieruchamiająca w ościeżnicy skrzydło okienne obrócone o ok. 150°.

Stan techniki. Znana jest zasuwka, ujawniona w brytyjskim opisie zgłoszenia wynalazku nr GB 2042052 A, posiadająca długą szynę prowadzącą przytwierdzoną do podłoża kilkoma wkrętami, z podłużnym rowkiem na przykład o zarysie jaskółczego ogona, po której przesuwa się listwa blokująca, prowadzona za pomocą wzdłużnego wypustu o zarysie przekroju odpowiadającym kształtowi i wymiarom rowka w szynie. Znana zasuwka ma również obudowę nakładaną na szynę prowadzącą, z wycięciem dla uchwytu służącego do przesuwania listwy blokującej, oraz ma wewnątrz płaską sprężynę, która dociska listwę blokująca do szyny prowadzącej. Elementy zasuwki połączone są wkrętami.

Istota rozwiązania. Zasuwka, według wynalazku, składa się z prowadnicy w kształcie krótkiej tulejki, korzystnie o przekroju prostokątnym, i osadzonego w niej przesuwnie elementu blokującego o ograniczonym przesuwie. Zasuwka jest wyposażona w elementy hamująco-zatrzaskowe, które zabezpieczają przed samoistnym przesunięciem się elementu blokującego. Prowadnica na jednym końcu posiada w górnej ściance wzdłużne wycięcie, o długości bliskiej połowie długości prowadnicy i szerokości mniejszej niż odległość między wewnętrznymi powierzchniami ścianek bocznych, jednostronnie otwarte od strony krawędzi poprzecznej a na drugim końcu, w dolnej ściance posiada wzdłużne wycięcie jednostronnie otwarte w stronę przeciwną niż wycięcie w górnej ściance, korzystnie będące lustrzanym odbiciem tego wycięcia. Element blokujący ma w przekroju poprzecznym kształt odwzorowujący wewnętrzny przekrój poprzeczny prowadnicy i jest z jednej strony zakończony końcówką blokującą, a na drugim końcu posiada zderzak, zaś w części środkowej ścianki górnej znajduje się element operacyjny do przesuwania elementu blokującego. Element blokujący jest osadzony przesuwnie w prowadnicy tak, że element operacyjny współpracuje ze wzdłużnym wycięciem w górnej ściance prowadnicy, które ogranicza zakres przesuwu elementu blokującego w jedną stronę, a zderzak współpracuje z wycięciem wzdłużnym w ściance dolnej prowadnicy, które ogranicza zakres przesuwu elementu blokującego w drugą stronę, przy czym element blokujący w jest zwrócony końcówką blokującą w stronę końca prowadnicy z wycięciem w jej ściance górnej. Element blokujący jest wyposażony w sprężyste elementy hamująco-zatrzaskowe, które zabezpieczają przed samoistnym wysunięciem końcówki blokującej.

Element operacyjny, służący do przesuwania elementu blokującego może występować w dwóch wariantach :

W pierwszym wariancie, element operacyjny ma postać wybrania usytuowanego w części środkowej ścianki górnej elementu blokującego. Wybranie to jest dostępne poprzez wycięcie w górnej ściance prowadnicy.

W drugim wariancie, element operacyjny ma postać trzpienia wystającego z części środkowej ścianki górnej elementu blokującego. Trzpień wystaje ponad górną ściankę prowadnicy, poprzez wycięcie w tej ściance.

Element blokujący zasuwki posiada zatrzaski osadzone w jego ściance tylnej, korzystnie po obu bokach zderzaka, które współpracują z wewnętrznymi powierzchniami ścianek bocznych prowadnicy i ich poprzecznymi krawędziami. Prowadnica posiada wzdłużny kołnierz oporowy, korzystnie leżący w^; płaszczyźnie jej ścianki górnej, natomiast ścianki boczne prowadnicy wyposażone są w elementy mocujące prowadnicę w konstrukcji ramy skrzydła okiennego. W pierwszym wariancie elementów mocujących, mają one postać występów prowadząco-mocujących, które usytuowane są wzdłuż zewnętrznych powierzchni ścianek bocznych prowadnicy poniżej jej kołnierza wzdłużnego. W drugim wariancie elementów mocujących, usytuowane są one na końcu prowadnicy z wycięciem w ściance dolnej i mają postać wypustów będących przedłużeniem ścianek bocznych, umieszczonych nieco poniżej kołnierza.

Prowadnica zasuwki może także być wyposażona w poprzeczny kołnierz oporowy, usytuowany na jej końcu po stronie wycięcia w ściance górnej tej prowadnicy. Kołnierz oporowy połączony jest ze ściankami bocznymi i ścianką dolną prowadnicy, i schodzi poniżej ścianki dolnej, a części połączonej ze ścianką dolną prowadnicy posiada otwór na śrubę mocującą prowadnicę do ramy skrzydła.

Korzystne skutki stosowania wynalazku. Opisana powyżej konstrukcja pozwala w istotnym stopniu zmniejszyć długość zasuwki, przy pełnym zachowaniu parametrów wytrzymałościowych i walorów użytkowych, a mała liczba części składowych zasuwki obniża koszty jej wytworzenia i ułatwia

PL 212 773 B1 montaż. Ponadto, w zależności od wariantu wykonania prowadnicy, zasuwka może być stosowana w obrotowych oknach dachowych wykonanych z tworzyw sztucznych lub z drewna.

Przykłady wykonania wynalazku. Zasuwka według wynalazku jest przedstawiona w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1, 2, 6, 7, 11 i 12 ukazują widok prowadnicy i elementu blokującego w trzech wariantach wykonania, fig. 3, 4, 8, 9, 13 i 14 ukazują zasuwkę w widoku od góry i od dołu w trzech wariantach wykonania, a fig. 5, 10 i 15 przedstawiają montaż zasuwki w ramie skrzydła wykonanej z elementów wielokomorowych i z drewna.

P r z y k ł a d 1. Zasuwka blokująca składa się z prowadnicy 1 i elementu blokującego 2, osadzonego przesuwnie w prowadnicy 1. Prowadnica 1 ma kształt krótkiej tulejki o przekroju prostokątnym, której ścianka górna jest dłuższa od pozostałych ścianek i szersza od ścianki dolnej tak, że wystaje po obu bokach poza ścianki boczne oraz na jednym końcu prowadnicy 1, stanowiąc wzdłużny kołnierz oporowy 3. Na drugim końcu prowadnicy 1 znajduje się poprzeczny kołnierz oporowy 4, który jest połączony ze ściankami bocznymi i ścianką dolną prowadnicy 1 oraz z kołnierzem wzdłużnym 3. do którego jest prostopadły. Kołnierz poprzeczny 4, w części połączonej ze ścianką dolną prowadnicy 1, posiada otwór 5 na śrubę mocującą. W ściance górnej prowadnicy 1 jest wykonane prostokątne wycięcie wzdłużne 6 jednostronnie otwarte od strony kołnierza poprzecznego 4, o długości bliskiej połowie długości prowadnicy 1 i szerokości mniejszej niż odległość między wewnętrznymi powierzchniami ścianek bocznych. Na drugim końcu prowadnicy 1, w ściance dolnej jest wykonane wzdłużne wycięcie 7, będące lustrzanym odbiciem wycięcia 6. Wzdłuż zewnętrznych powierzchni ścianek bocznych prowadnicy 1, poniżej kołnierza wzdłużnego 3, znajdują się wzdłużne występy prowadząco-mocujące 8.

Element blokujący 2 stanowi prostopadłościenna kształtka o wymiarach odpowiadających wewnętrznym wymiarom prowadnicy 1, z jednej strony zakończona końcówką blokującą 9 a na drugim końcu posiadająca dwa zatrzaski 10 oraz zderzak 11 pomiędzy zatrzaskami 10, osadzone sprężyście wzdłuż krawędzi dolnej ścianki tylnej. W części środkowej ścianki górnej elementu blokującego 2 znajduje się element operacyjny w postaci wybrania 12 ze zderzakiem 13 wzdłuż krawędzi poprzecznej wybrania 12 bliższej końca ze zderzakiem 11. Element blokujący 2 wprowadza się do prowadnicy 1 od strony kołnierza poprzecznego 4, po sprężystym ugięciu zatrzasków 10 i zderzaka 11 w kierunku osi wzdłużnej. Końcówka blokująca 9 jest zwrócona w stronę kołnierza poprzecznego 4, zaś wybranie 12 jest dostępne przez wycięcie 6 w górnej ściance prowadnicy 1, a zderzak 11 znajduje się w wycięciu 7 w dolnej ściance prowadnicy 1. Zatrzaski 10 współpracują z wewnętrznymi powierzchniami ścianek bocznych prowadnicy 1 i ich krawędziami 14. Zakres przesuwu elementu blokującego 2 w stronę kołnierza poprzecznego 4 ogranicza długość wycięcia 7 oraz zderzak 11, a w kierunku przeciwnym długość wycięcia 6 i wybranie 12 ze zderzakiem 13.

Zasuwkę blokującą umieszcza się w narożnym wycięciu w górnym, wielokomorowym elemencie ramy skrzydła okiennego. Pomiędzy kołnierz wzdłużny 3 i wzdłużne występy prowadząco-mocujące 8 wsuwa się krawędź wycięcia w zewnętrznej ściance ramy skrzyła okiennego, aż poprzeczny kołnierz oporowy 4 oprze się o ściankę elementu bocznego ramy. Kołnierz wzdłużny 3 i występy prowadząco-mocujące 8 stabilizują położenie zasuwki względem zewnętrznej powierzchni ramy. Przykręcenie śrubą kołnierza poprzecznego 4, poprzez otwór 5, zabezpiecza zasuwkę przed wysunięciem się z wycięcia w ramie skrzydła. Gdy zderzak 13 opiera się o krawędź poprzeczną wycięcia 6, końcówka blokująca 9 znajduje się wewnątrz prowadnicy 1, a dwa zatrzaski 10, odchylając się sprężyście na boki, zaczepiają o krawędzie 14 ścianek bocznych prowadnicy 1 i uniemożliwiają samoistne przesunięcie elementu blokującego 2. Skrzydło okienne może być swobodnie obracane względem ościeżnicy. Aby unieruchomić skrzydło okienne obrócone o ok. 150° należy przesunąć wybranie 12 w kierunku kołnierza poprzecznego 4. Zderzak 11 zatrzyma się na poprzecznej krawędzi wycięcia 7 w dolnej ściance prowadnicy 1, zatrzaski 10 zsuną się z krawędzi 14 ścianek bocznych prowadnicy 1, a końcówka blokująca 9 wysunie się z prowadnicy 1 i wejdzie do otworu w elemencie bocznym ościeżnicy. Skrzydło okienne zostanie unieruchomione.

P r z y k ł a d 2. Zasuwka blokująca składa się z prowadnicy 1 i elementu blokującego 2, osadzonego przesuwnie w prowadnicy 1. Prowadnica 1 ma kształt krótkiej tulejki o przekroju prostokątnym, której ścianka górna jest dłuższa od pozostałych ścianek i szersza od ścianki dolnej tak, że wystaje po obu bokach poza ścianki boczne i na jednym końcu prowadnicy 1, stanowiąc wzdłużny kołnierz oporowy 3. Na drugim końcu prowadnicy 1 znajduje się poprzeczny kołnierz oporowy 4, który jest połączony ze ściankami bocznymi i ścianką dolną prowadnicy 1 oraz z kołnierzem wzdłużnym 3, do którego jest prostopadły. Kołnierz poprzeczny 4, w części połączonej ze ścianką dolną prowadnicy 1, posiada otwór 5 na śrubę mocującą.

PL 212 773 B1

W ściance górnej prowadnicy 1 jest wykonane prostokątne wycięcie wzdłużne 6 jednostronnie otwarte od strony kołnierza poprzecznego 4, o długości bliskiej połowie długości prowadnicy 1 i szerokości mniejszej niż odległość między wewnętrznymi powierzchniami ścianek bocznych. Na drugim końcu prowadnicy 1, na przedłużeniu ścianek bocznych, nieco poniżej kołnierza 3, znajdują się elementy mocujące 8, a w ściance dolnej jest wykonane wzdłużne wycięcie 7 będące lustrzanym odbiciem wycięcia 6.

Element blokujący 2 stanowi prostopadłościenna kształtka o wymiarach odpowiadających wewnętrznym wymiarom prowadnicy 1, z jednej strony zakończona końcówką blokującą 9 a na drugim końcu posiadająca dwa zatrzaski 10 i zderzak 11 pomiędzy zatrzaskami 10. osadzone sprężyście wzdłuż krawędzi dolnej ścianki tylnej. W części środkowej ścianki górnej elementu blokującego 2 jest osadzony element operacyjny w postaci trzpienia 12. Element blokujący 2 wprowadza się do prowadnicy 1 od strony kołnierza poprzecznego 4, po sprężystym ugięciu zatrzasków 10 i zderzaka 11 w kierunku osi wzdłużnej. Końcówka blokująca 9 jest zwrócona w stronę kołnierza poprzecznego 4, trzpień 12 wsuwa się w wycięcie 6 w górnej ściance prowadnicy 1, a zderzak 11 w wycięcie 7 w dolnej ściance prowadnicy 1. Zatrzaski 10 współpracują z wewnętrznymi powierzchniami ścianek bocznych prowadnicy 1 i ich krawędziami 14. Zakres przesuwu elementu blokującego 2 w stronę kołnierza poprzecznego 4 ogranicza długość wycięcia 7 i zderzak 11, a w kierunku przeciwnym długość wycięcia 6 i trzpień 12.

Zasuwkę blokującą umieszcza się w narożnym wycięciu w górnym, wielokomorowym elemencie ramy skrzydła okiennego. Kołnierz wzdłużny 3 stanowi powierzchnię wsporczą, która ślizga się wzdłuż wycięcia po zewnętrznej powierzchni ramy skrzydła, aż elementy mocujące 8 prowadnicy 1 wsuną się pod poprzeczną krawędź wycięcia w ramie skrzydła okiennego, mocując zasuwkę z tej strony, a równocześnie poprzeczny kołnierz oporowy 4 oprze się o ściankę elementu bocznego ramy. Przykręcenie śrubą kołnierza poprzecznego 4, poprzez otwór 5, zabezpieczy zasuwkę przed wysunięciem się z wycięcia w ramie skrzydła.

Gdy trzpień 12 jest maksymalnie oddalony od kołnierza poprzecznego 4, końcówka blokująca 9 znajduje się wewnątrz prowadnicy 1, a dwa zatrzaski 10, odchylając się sprężyście na boki, zaczepiają o krawędzie 14 ścianek bocznych prowadnicy 1 i uniemożliwiają samoistne przesunięcie elementu blokującego 2. Skrzydło okienne może być swobodnie obracane względem ościeżnicy. Aby unieruchomić obrócone skrzydło okienne należy przesunąć trzpień 12 w kierunku kołnierza poprzecznego 4. Zderzak 11 zatrzyma się na krawędzi wycięcia 7 w^; dolnej ściance prowadnicy 1 zatrzaski 10 zsuną się z krawędzi 14 ścianek bocznych prowadnicy 1, a końcówka blokująca 9 wysunie się z prowadnicy 1 i wejdzie do otworu w elemencie bocznym ościeżnicy. Skrzydło okienne zostanie unieruchomione.

P r z y k ł a d 3. Zasuwka blokująca składa się z prowadnicy 1 i elementu blokującego 2, osadzonego przesuwnie w^: prowadnicy 1. Prowadnica 1 ma kształt krótkiej tulejki o przekroju prostokątnym. Na jednym końcu prowadnicy 1, w ściance górnej jest wykonane prostokątne wycięcie wzdłużne 6, o długości bliskiej połowie długości prowadnicy 1 i szerokości mniejszej niż odległość między wewnętrznymi powierzchniami ścianek bocznych, jednostronnie otwarte od strony krawędzi poprzecznej ścianki, a w ściance dolnej są wykonane otwory 15 na śruby mocujące, dostępne przez wycięcie 6 w ściance górnej. Na drugim końcu prowadnicy 1 ścianka górna, dłuższa od pozostałych ścianek, wystaje poza ścianki boczne oraz ściankę dolną, a w ściance dolnej jest wykonane wycięcie wzdłużne 7, będące lustrzanym odbiciem wycięcia 6.

Element blokujący 2 stanowi prostopadłościenna kształtka o wymiarach odpowiadających wewnętrznym wymiarom prowadnicy 1, z jednej strony zakończona końcówką blokującą 9, a na drugim końcu posiadająca dwa zatrzaski 10 i zderzak 11 pomiędzy zatrzaskami 10, osadzone sprężyście wzdłuż krawędzi dolnej ścianki tylnej. W części środkowej ścianki górnej elementu blokującego 2 jest osadzony element operacyjny w postaci trzpienia 12. Prowadnicę 1 umieszcza się w narożnym wybraniu w górnym elemencie drewnianej ramy skrzydła okiennego tak, że wycięcie 6 w ściance górnej znajduje się w rogu ramy, i przykręca śrubami przez otwory 15 dostępne przez wycięcie 6, do dna wybrania. Następnie do prowadnicy 1, od strony wycięcia 6 w ściance górnej, wsuwa się element blokujący 2, po sprężystym ugięciu zatrzasków 10 i zderzaka 11 w kierunku osi wzdłużnej.

Trzpień 12 wsuwa się w wycięcie 6 w górnej ściance prowadnicy 1, a zderzak 11 w wycięcie 7 w dolnej ściance prowadnicy 1. Zatrzaski 10 współpracują z powierzchniami wewnętrznymi ścianek bocznych prowadnicy 1 i ich poprzecznymi krawędziami 14. Zakres przesuwu elementu blokującego 2 podczas wysuwania końcówki blokującej 9 ogranicza długość wycięcia 7 i zderzak 11, a w stronę przeciwną, długość wycięcia 6 i trzpień 12.

PL 212 773 B1

Gdy trzpień 12 znajduje się przy krawędzi poprzecznej wycięcia 6 końcówka blokująca 9 znajduje się wewnątrz prowadnicy 1, a dwa zatrzaski 10 odchylając się sprężyście na boki, zaczepiają o krawędzie 14 ścianek bocznych prowadnicy 1 i uniemożliwiają samoistne przesunięcie elementu blokującego 2. Skrzydło okienne może być swobodnie obracane względem ościeżnicy. Aby unieruchomić obrócone o ok. 150° skrzydło okienne należy odsunąć trzpień 12 od poprzecznej krawędzi wycięcia 6. Zderzak 11 zatrzyma się na krawędzi wycięcia 7 w dolnej ściance prowadnicy 1, zatrzaski 10 zsuną się z krawędzi 14 ścianek bocznych prowadnicy 1, a końcówka blokująca 9 wysunie się z prowadnicy 1 i wejdzie do otworu w elemencie bocznym ościeżnicy. Skrzydło okienne zostanie unieruchomione.

Claims (9)

1. Zasuwka blokująca, zwłaszcza do dachowych okien obrotowych, składająca się z prowadnicy i osadzonego w niej elementu blokującego o ograniczonym przesuwie, przy czym zasuwka jest zabezpieczona przed samoistnym wysunięciem się końcówki blokującej z prowadnicy, znamienna tym, że prowadnica /1/ na jednym końcu posiada w górnej ściance wzdłużne wycięcie /6/, o długości bliskiej połowie długości prowadnicy /1/ i szerokości mniejszej niż odległość między wewnętrznymi powierzchniami ścianek bocznych, jednostronnie otwarte od strony krawędzi poprzecznej, a na drugim końcu, w dolnej ściance posiada wzdłużne wycięcie /7/, jednostronnie otwarte w stronę przeciwną niż wycięcie /6/, korzystnie będące lustrzanym odbiciem wycięcia /6/, zaś element blokujący /2/ zakończony z jednej strony końcówką blokującą /9/, na drugim końcu posiada zderzak /11/, który współpracuje z wycięciem /7/ w dolnej ściance prowadnicy /1/, a w części środkowej górnej ścianki elementu blokującego /2/ znajduje się element operacyjny /12/, który współpracuje z wycięciem /6/ w górnej ściance prowadnicy /1/, przy czym element blokujący /2/ w prowadnicy /1/ jest zwrócony końcówką blokującą /9/ w stronę końca z wycięciem /6/.

2. Zasuwka według zastrz. 1, znamienna tym, że element blokujący /2/ posiada w części środkowej ścianki górnej element operacyjny w postaci wybrania /12/.

3. Zasuwka według zastrz. 1, znamienna tym, że element blokujący /2/ posiada w części środkowej ścianki górnej element operacyjny w postaci trzpienia /12/.

4. Zasuwka według zastrz. 1, znamienna tym, że element blokujący /2/ posiada zatrzaski /10/ osadzone w ściance tylnej, korzystnie po obu bokach zderzaka /11/, które współpracują z wewnętrznymi powierzchniami ścianek bocznych prowadnicy /1/ i ich poprzecznymi krawędziami /14/.

5. Zasuwka według zastrz. 1, znamienna tym, że prowadnica /1/ posiada wzdłużny kołnierz oporowy /3/, korzystnie leżący w płaszczyźnie ścianki górnej, a ścianki boczne prowadnicy /1/ są wyposażone w elementy mocujące /8/.

6. Zasuwka, według zastrz. 5, znamienna tym, że wzdłuż zewnętrznych powierzchni ścianek bocznych prowadnicy /1/, poniżej kołnierza wzdłużnego /3/, znajdują się występy prowadząco-mocujące /8/.

7. Zasuwka, według zastrz. 5, znamienna tym, że na końcu prowadnicy /1/ z wycięciem /7/ w ściance dolnej, na przedłużeniu ścianek bocznych, nieco poniżej kołnierza /3/, znajdują się elementy mocujące /8/.

8. Zasuwka, według zastrz. 1, znamienna tym, że prowadnica /1/, na końcu z wycięciem /6/ w ściance górnej, posiada poprzeczny kołnierz oporowy /4/ połączony ze ściankami bocznymi i ścianką dolną prowadnicy /1/.

9. Zasuwka, według zastrz. 8, znamienna tym, że poprzeczny kołnierz oporowy /4/, w części połączonej ze ścianką dolną prowadnicy /1/, ma otwór /5/ na śrubę mocującą.