PL211457B1 - Włóknina do szorowania - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest włóknina do szorowania.

Ze stanu techniki znane są włókniny do szorowania, które zawierają twór powierzchniowy z połączonych ze sobą, grubych włókien, tworzących trójwymiarową siatkę, przy czym do włókien przylega ciągła lub nieciągła warstwa żywicy syntetycznej lub temu podobnej substancji, zawierającej ziarna ścierne.

Do procesów czyszczenia stosuje się różne elementy do szorowania, które mają do spełnienia różne zadania. Istnieją przykładowo elementy do szorowania z gąbki, które są stosunkowo miękkie i mogą wchł aniać duż o wody, jednak w przypadku twardych zabrudzeń są mał o skuteczne. Stosuje się również elementy do szorowania z włókien organicznych o znacznie większej zdolności tarcia. Zdolność tarcia włókien można wzmocnić dodatkowo, pokrywając je warstwą żywicy syntetycznej, w której osadzone są ziarna ścierne. Ziarna te zapewniają skuteczne działanie szorujące. Produkty włókniste mają zazwyczaj postać włóknin w kształcie trójwymiarowej siatki, przy czym włókna są sklejone ze sobą w punktach krzyżowania. Włókna mogą być sklejone ze sobą bezpośrednio lub za pomocą kleju. Tego typu włókniny do szorowania są dostępne w handlu. Bardzo popularne są elementy do szorowania, składające się z włókniny do szorowania i zamocowanej na niej gąbki.

Z WO 94/04738 A znana jest włóknina do szorowania, która składa się ze skędzierzawionych termoplastycznych włókien ciętych. Stosowane są przy tym włókna cięte o różnej odporności na wysokie temperatury, które łączy się ze sobą w drodze stapiania. Włóknina do szorowania jest zaopatrywana w warstwę nasypową, która składa się ze spoiwa i środka ściernego, przy czym co najmniej część włókien w obszarze wewnętrznym nie ma środka ściernego.

W trakcie użytkowania włókniny do szorowania ziarna ścierne, a także żywica syntetyczna, ulegają zużyciu, w związku z czym, włóknina traci na skuteczności. Dla użytkownika nie jest to widoczne natychmiast, zaś stopień zużycia włókniny budzi wątpliwości. Dlatego też wada tego typu włóknin do szorowania polega na tym, że tracą one wraz z upływem czasu swoją skuteczność, co nie jest zauważalne dla użytkownika.

Celem wynalazku jest znalezienie rozwiązania tego problemu i takie udoskonalenie włókniny do szorowania, by utrata skuteczności działania włókniny była widoczna dla użytkownika.

Włóknina do szorowania, zawierająca twór powierzchniowy z połączonych ze sobą, grubych włókien, tworzących trójwymiarową siatkę, przy czym do włókien przylega ciągła lub nieciągła warstwa żywicy syntetycznej lub temu podobnej substancji, zawierającej ziarna ścierne, według wynalazku charakteryzuje się tym, że oprócz ziaren ściernych na powierzchni warstwy umieszczone są elementy odbłyskowe, wprowadzone poprzez rozpylanie co najmniej z jednej strony w siatkową strukturę włókniny, przy czym elementy odbłyskowe są z miki lub odbijającego światło tworzywa sztucznego.

Korzystnie, elementy odbłyskowe mają nieregularny kształt i/lub mają kształt płytkowy, i/lub mają kształt ziarnisty.

Korzystnie, elementy odbłyskowe są rozmieszczone równomiernie na całym przekroju włókniny.

Korzystnie, elementy odbłyskowe są osadzone we włókninie w ilości, zmniejszającej się od zewnętrznej powierzchni włókniny w kierunku jej środka.

Korzystnie, włóknina według wynalazku jest połączona z gąbką.

Umieszczenie elementów odbłyskowych we włókninie do szorowania pozwala użytkownikowi na stwierdzenie, czy i w jakim stopniu włóknina nadaje się jeszcze do użytku. Elementy odbłyskowe umieszcza się dodatkowo, poza ziarnami ściernymi, na powierzchni warstwy żywicy syntetycznej, która przylega do włókien. W związku z tym przy użytkowaniu włókniny podlegają one takiemu samemu zużyciu, jak ziarna ścierne. Gdy włóknina nie zawiera już widocznych elementów odbłyskowych, oznacza to, że utraciła ona swoją skuteczność, zapewnioną przez ziarna ścierne.

Elementy odbłyskowe mogą być rozpylane w utworzonej z włókien siatce. Włóknina do szorowania może przy tym być poddana procesowi rozpylania z jednej lub z obu stron.

Elementy odbłyskowe mogą mieć różny kształt. Istotne jest to, aby miały odbijające powierzchnie. Można przykładowo stosować ziarniste lub płytkowe elementy odbłyskowe. Korzystny jest kształt nieregularny. Wielkość elementów odbłyskowych jest tak dobrana, że w odniesieniu do ich wielkości średniej są one równe lub nieznacznie większe niż użyte ziarna ścierne. Wymiar elementów obłyskowych leży zatem w przedziale mikrometrów, zaś gołym okiem są one widoczne jedynie dzięki odbijającym światło powierzchniom.

PL 211 457 B1

Korzystne jest zastosowanie miki jako elementów odbłyskowych. Można również użyć elementów odbłyskowych z tworzywa sztucznego.

Elementy odbłyskowe mogą być wprowadzane we włókninę do szorowania razem z ziarnami ściernymi w procesie wytwarzania włókniny. Możliwe jest jednak także oddzielne wprowadzanie elementów odbłyskowych i ziaren ściernych we włókninę.

Korzystnie, elementy odbłyskowe są osadzone równomiernie na całym przekroju włókniny do szorowania. Możliwa jest jednak również inne rozmieszczenie elementów odbłyskowych, na przykład w iloś ci zmniejszającej się od zewnętrznej powierzchni włókniny w kierunku jej ś rodka. To ostatnie rozwiązanie jest szczególnie korzystne, jeżeli włóknina do szorowania jest połączona z gąbką. Wówczas przykładowo połączona z gąbką, zewnętrzna powierzchnia włókniny może zawierać mniejszą ilość elementów odbłyskowych, w związku z czym użytkownik może się zorientować po liczbie świecących punktów we włókninie, że jej zużycie stale postępuje.

Grubość włókniny do szorowania oraz ilość osadzonych w niej elementów odbłyskowych może być różna zależnie od przeznaczenia włókniny.

Claims (7)

1. Włóknina do szorowania, zawierająca twór powierzchniowy z połączonych ze sobą, grubych włókien, tworzących trójwymiarową siatkę, przy czym do włókien przylega ciągła lub nieciągła warstwa żywicy syntetycznej lub temu podobnej substancji, zawierającej ziarna ścierne, znamienna tym, że oprócz ziaren ściernych na powierzchni warstwy umieszczone są elementy odbłyskowe, wprowadzone poprzez rozpylanie co najmniej z jednej strony w siatkową strukturę włókniny, przy czym elementy odbłyskowe są z miki lub odbijającego światło tworzywa sztucznego.

2. Włóknina według zastrz. 1, znamienna tym, że elementy odbłyskowe mają nieregularny kształt.

3. Włóknina według zastrz. 1, znamienna tym, że elementy odbłyskowe mają kształt płytkowy.

4. Włóknina według zastrz. 1, znamienna tym, że elementy odbłyskowe mają kształt ziarnisty.

5. Włóknina według zastrz. 1, znamienna tym, że elementy odbłyskowe są rozmieszczone równomiernie na całym przekroju włókniny.

6. Włóknina według zastrz. 1, znamienna tym, że elementy odbłyskowe są osadzone we włókninie w ilości, zmniejszającej się od zewnętrznej powierzchni włókniny w kierunku jej środka.

7. Włóknina według zastrz. 1, znamienna tym, że jest połączona z gąbką.