PL210964B1 - Sposób połączenia słupa z fundamentem, umożliwiający zmianę położenia słupa, w przypadku wystąpienia siły zewnętrznej spowodowanej uderzeniem - Google Patents

Description

RZECZPOSPOLITA

POLSKA

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 210964 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 372257 ^{(51) Int.Cl.}

E01F 9/011 (2006.01) E04C 3/30 (2006.01) E04H 12/22 (2006.01) (22) Data zgłoszenia: 14.01.2005

Sposób połączenia słupa z fundamentem, umożliwiający zmianę położenia słupa, w przypadku wystąpienia siły zewnętrznej spowodowanej uderzeniem (73) Uprawniony z patentu:

ELEKTROMONTAŻ-RZESZÓW SPÓŁKA AKCYJNA, Rzeszów, PL (43) Zgłoszenie ogłoszono:

24.07.2006 BUP 15/06 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono:

(72) Twórca(y) wynalazku:

MARIAN BURDA, Rzeszów, PL ZBIGNIEW SOWA, Rzeszów, PL KAZIMIERZ DRZAŁ, Rzeszów, PL

30.03.2012 WUP 03/12 (74) Pełnomocnik:

rzecz. pat. Tadeusz Warzybok

PL 210 964 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób połączenia słupa z fundamentem, zwłaszcza słupa wspierającego światła uliczne, światła drogowe i znaki drogowe, umożliwiający zmianę położenia tego słupa, w przypadku wystąpienia siły zewnętrznej spowodowanej uderzeniem, na przykład pojazdu mechanicznego.

Znane i stosowane powszechnie połączenie słupa z jego fundamentem polega na sztywnym połączeniu stopy trzonu słupa z fundamentem za pomocą zabetonowanych w nim śrub z ich łbami, na końcach których umieszcza się te stopy z odpowiednio dostosowanymi otworami i dokręca od góry nakrętkami. Wadą tych połączeń jest to, że wystające na zewnątrz końce śrub wraz z nakrętkami ulegają korozji, co wymaga ich ciągłego nadzoru i systematycznej konserwacji, a ponadto są powodem urazów przez nieuważnych przechodniów, jak również stanowią one łatwy dostęp do nakrętek tych śrub przez osoby nieodpowiedzialne, mogące spowodować nieprzewidywalne następstwa. Poza tym, w przypadku zaistnienia nieszczęśliwego wypadku i uderzenia pojazdem mechanicznym w trzon słupa, pojazd ten z reguły ulega rozbiciu, a osoby w nim znajdujące się narażone są na utratę zdrowia lub życia.

Znany jest z polskiego opisu patentowego nr 147 417 sposób wykonania monolitycznego połączenia prefabrykowanego żelbetonowego słupa z fundamentem, polegający na tym, że z fundamentu i podstawy sł upa wyprowadza się zbrojenie, a na fundamencie ustawia się ż elbetową ramkę , przy czym podstawę słupa wpuszcza się w tę ramkę, a przestrzeń wewnątrz ramki wypełnia się betonem.

Z kolei, znana z opisu polskiego zgłoszenia patentowego nr P-348 736 konstrukcja złącza prefabrykowanego słupa betonowego z wystawionym zbrojeniem oraz centralnym trzpieniem stalowym poza podstawą tego słupa, charakteryzuje się tym, że podstawą tą słup jest wklejony za pomocą żywicy i szybko wiążącej bezskurczowej zaprawy cementowej, do odpowiednio przygotowanej poprzez wiercenie otworów stopy fundamentowej.

Znany jest także z opisu polskiego zgłoszenia patentowego nr 340 725 słup, który jest specjalnie wydrążonym członem rurowym, którego wewnętrzna warstwa jest wykonana z termoutwardzalnego tworzywa sztucznego, wzmocnionego włóknem, a zewnętrzna warstwa jest wykonana z tworzywa poliolefinowego.

Z kolei, znane z opisów patentowych polskich zgłoszeń nr P-347 914 i nr P-347 915 żelbetowe słupy oświetleniowe, zbrojone wzdłużnymi prętami stalowymi z centralnym dwuśrednicowym otworem zbieżnym ku górze, składające się z górnego słupa oraz z części dolnej fundamentowej zakończonej zbieżnym ku górze wydrążonym wewnątrz cokołem o profilu odpowiadającym dolnej części słupa, przy czym w dolnej części słupa zabetonowany jest płaskownik z otworem osiowym, a w górnej części cokołu fundamentu zabetonowany jest płaskownik z zamocowaną do niego osiowo nakrętką, które to płaskowniki połączone są ze sobą śrubą.

Celem wynalazku jest opracowanie sposobu połączenia słupa z jego fundamentem, eliminującego wady znanych dotychczas tego typu połączeń. Dodatkowym celem wynalazku jest uzyskanie powyższego efektu przy niewielkich nakładach finansowych przy zastosowaniu ogólnie dostępnych elementów tego połączenia.

Istota sposobu połączenia słupa z fundamentem według wynalazku polega na tym, że w fundamencie trzonu słupa osadza się trwale ucho oraz nakrętki tak, że ich osie usytuowane są w osiach otworów stopy tego trzonu zaopatrzonej również w ucho, przy czym stopę wraz z trzonem słupa umieszcza się na fundamencie, a przez górne otwory tej stopy o większej średnicy wprowadza się w śruby wraz z nałoż onymi na nie pierścieniami o zróżnicowanej średnicy zewnętrznej oraz wkręca się je w te nakrętki tak, aby łby tych śrub dociskały górny stopień pierścieni o większej średnicy do powierzchni dolnej półki stopy, zaś oba ucha łączy się ze sobą za pomocą cięgna. Pierścienie o zróżnicowanej ich średnicy zewnętrznej na średnicy o największym wymiarze mają grubość ustaloną o takim wymiarze liniowym, aby przy żądanej sile uderzenia w trzon słupa nastąpiło ścięcie górnego stopnia tego pierścienia, na przedłużeniu jego stopnia o mniejszej średnicy. Korzystnym jest, gdy w górne otwory trzonu słupa wciśnięte są zaślepki osadzone na łbach śrub.

Sposób połączenia według wynalazku eliminuje całkowicie wady i niedogodności znanych dotychczas sposobów połączeń słupów z ich fundamentami. Ponadto przy porównywalnych kosztach ich wykonania sposób według wynalazku spełnia wszelkie wymagania europejskich standardów objętych normą EN-12767: 2000.

PL 210 964 B1

Przedmiot wynalazku jest bliżej objaśniony w przykładzie wykonania na rysunkach, na których fig. 1 przedstawia schematycznie trzon słupa oświetlenia ulicznego wraz z jego fundamentem w widoku z przodu, fig. 2 - ten sam trzon słupa w widoku z góry, fig. 3 - fragment trzonu i stopy słupa połączonej z jego fundamentem w przekroju osiowym, fig. 4 - ten sam fragment w stanie rozłożonym, fig. 5 - trzon sł upa oraz jego fundament w chwili wystą pienia sił y zewnę trznej „F”, spowodowanej uderzeniem pojazdu mechanicznego w widoku z przodu, fig. 6 - fragment tego samego trzonu słupa oraz jego fundamentu w przekroju osiowym, a fig. 7 - trzon słupa oraz jego fundament w widoku z przodu w stanie maksymalnej zmiany położenia tego trzonu spowodowanej wystąpieniem siły zewnętrznej „F” pokazanej na fig. 5.

Sposób połączenia słupa z jego fundamentem polega na tym, że w fundamencie 1 osadza się trwale ucho 2 oraz nakrętki 3 tak, że ich osie usytuowane są w osiach otworów 5 i 6 stopy 7, zaopatrzonej w ucho 9, po czym stopę 7 wraz z trzonem 8 umieszcza się na fundamencie 1, a przez otwory 5 o nieco większej średnicy D od średnicy D1 tej stopy wprowadza się śruby 10 wraz z pierścieniami 12 o dwustopniowej średnicy zewnętrznej D i D1 oraz wkręca się je w nakrętki 3 tak, że ich łby dociskają górny stopień pierścieni 12 do powierzchni dolnej półki stopy 7. Następnie, w otwory 5 wciska się zaślepki 13 przysłaniające częściowo łby 11 śrub 10, a ponadto ucha 2 i 9 łączy się z sobą za pomocą cięgna 14. Pierścienie stalowe 12 na większej zewnętrznej średnicy D posiadają grubość ustaloną o takim wymiarze liniowym G, aby przy żądanej sile uderzenia F w trzon słupa 8 nastąpiło ścięcie górnego stopnia tego pierścienia na przedłużeniu jego średnicy D1.

W przypadku wystąpienia siły zewnętrznej F spowodowanej na przykład uderzeniem samochodu w trzon słupa 8 następuje ścięcie górnego stopnia pierścienia stalowego 12 na przedłużeniu jego średnicy D1. Wówczas, łby 11 śrub 10 wraz z pozostałością pierścienia stalowego 12' wychodzą z otworów 6 o średnicy D1 stopy 7 trzonu słupa 8 powodując powolne opadanie tego trzonu z równoczesnym wysuwaniem się cięgna 14 z gniazda fundamentu 1, aż do całkowitego posadowienia tego słupa na podłożu.

W innym wykonaniu nie pokazanym na rysunku, cięgno 14 nawinięte jest na bęben wyposażony w hamulec umożliwiający kontrolowane opadanie trzonu słupa 8 w przypadku wystąpienia siły zewnętrznej F.

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób połączenia słupa z fundamentem, umożliwiający zmianę położenia słupa w przypadku wystąpienia siły zewnętrznej spowodowanej uderzeniem, polegający na zastosowaniu połączenia gwintowego, znamienny tym, że w fundamencie (1) trzonu słupa (8) osadza się trwale ucho (2) oraz nakrętki (3) tak, że ich osie usytuowane są w osiach (4) otworów (5 i 6) stopy (7) tego trzonu zaopatrzonej również w ucho (9), po czym stopę (7) wraz z trzonem słupa (8) umieszcza się na fundamencie (1), a przez otwory (5) o nieco większej średnicy (D) od średnicy (D1) tej stopy wprowadza się śruby (10) wraz z pierścieniami (12) o zróżnicowanej średnicy zewnętrznej oraz wkręca się je w nakrętki (3) tak, aby łby tych śrub dociskały górny stopień pierścieni (12) o większej średnicy (D) do powierzchni dolnej półki stopy (7), zaś ucha (2) i (9) łączy się z sobą za pomocą cięgna (14).
2. 2. Sposób połączenia według zastrz. 1, znamienny tym, że pierścienie (12) o zróżnicowanej ich średnicy zewnętrznej, na średnicy o największym wymiarze (D) mają grubość ustaloną o takim wymiarze liniowym (G), aby przy żądanej sile uderzenia (F) w trzon słupa (8) nastąpiło ścięcie górnego stopnia tego pierścienia na przedłużeniu jego stopnia o mniejszej średnicy (D1).
3. 3. Sposób połączenia według zastrz. 1, znamienny tym, że w otwory (5) stopy (7) trzonu słupa (8) wciska się zaślepki (13) przysłaniające łby (11) śrub (10).