PL210410B1 - Układ prowadzący klocków hamulcowych hamulca tarczowego pojazdów, zwłaszcza pojazdów szynowych - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest układ prowadzący klocków hamulcowych hamulca tarczowego pojazdów, zwłaszcza pojazdów szynowych.

Powszechnie znane i stosowane są hamulce tarczowe pojazdów szynowych wyposażone w przegubowy ukł ad mocowania klocka hamulcowego, który wiąże klocek hamulcowy z mechanizmem roboczym hamulca pozostawiając mu trzy stopnie swobody w stosunku do powierzchni ciernej tarczy hamulcowej. Znany układ mocowania przedstawiony został na rysunku Poz. 1, na którym składa się on z siłownika 4, który poprzez układ dźwigni 3 zamocowany do ramy wózka jezdnego dociska klocki hamulcowe 2 do tarczy hamulcowej 1. Każdy klocek hamulcowy 2 ma możliwość niewielkiego obrotu wokół osi 5 przegubu, za pomocą którego połączony jest z ramieniem dźwigni, co umożliwia jego odpowiednie ułożenie w stosunku do tarczy hamulcowej 1. Jednak, wskutek szeregu przyczyn takich jak: różne temperatury i prędkości obwodowe na zewnętrznej i wewnętrznej stronie tarczy hamulcowej, nieprostopadłe przyłożenie siły (do powierzchni tarczy hamulcowej) w funkcji zużycia okładziny ciernej klocka, i inne czynniki powodują, że klocek i powierzchnia cierna okładziny ciernej klocka hamulcowego nie zajmuje położenia równoległego do powierzchni ciernej tarczycy hamulcowej i zużywa się klinowo.

Z opisu patentowego EP 0 731 286 B1 znany jest hamulec tarczowy, zwł aszcza dla pojazdów szynowych, wyposażony w układ mający na celu wyeliminowanie promieniowego skośnego zużycia co najmniej jednej szczęki hamulcowej, w którym do szczęki hamulcowej jest na stałe zamocowana jednym końcem dźwignia kierująca, a drugi koniec oddalony od szczęki jest prowadzony w elemencie, który jest zamocowany stacjonarnie, gdzie ten element prowadzący stanowi przebiegające w zasadzie pod kątem prostym do płaszczyzny promieniowej prowadzące urządzenie kulisowe.

Inne znane i stosowane hamulce tarczowe pojazdów szynowych posiadają układ mocowania klocków hamulcowych, w którym klocek za pomocą dwóch prostopadłych połączeń przegubowych jest związany z mechanizmem roboczym hamulca w taki sposób, że ustawia powierzchnię cierną okładziny ciernej klocka zawsze równolegle w stosunku do powierzchni tarczy hamulcowej. Jest to tak zwany wieszakowy mechanizm mocowania. Układ ten wymaga jednak zamocowania wieszaka do nieruchomego elementu, przykładowo pudła lub podłogi wagonu, co często jest problemem z powodu ograniczonego miejsca jakie jest do dyspozycji dla umieszczenia hamulca.

Europejskie zgłoszenie patentowe EP 0 067 371 opisuje urządzenie wieszakowe dla ruchomych części, zwłaszcza uchwytów okładzin hamulcowych i niesztywnych siodeł hamulców tarczowych zamocowanych na pojazdach szynowych.

W hamulcach tarczowych pojazdów samochodowych stosowany jest ukł ad mocowania klocka hamulcowego za pomocą prowadnic, które pozwalają tylko na ruch klocka hamulcowego wzdłuż osi prowadnic. Układ ten wymaga obudowania tarczy hamulcowej specjalnym zaciskiem o złożonej konstrukcji, a często siła zadawana za pomocą mechanizmu wymuszającego (siłownika) nie jest wystarczająca dla niezawodnego hamowania, co sprawia, że układ taki nie nadaje się do stosowania w pojazdach szynowych.

Zadaniem wynalazku jest zaproponowanie układu prowadzącego klocków hamulcowych hamulca tarczowego pojazdów, zwłaszcza pojazdów szynowych, wyposażonego w znany układ mocowania klocków hamulcowych, przegubowy lub inny znany układ mocowania, który to układ prowadzący zapewnia w możliwie prosty pod względem konstrukcyjnym nie wymagający nakładów, sposób równoległe prowadzenie powierzchni ciernej klocka hamulcowego hamulca tarczowego w stosunku do powierzchni ciernej tarczy hamulcowej i w ten sposób minimalizuje klinowe jej zużycie i sprzyja wydłużeniu czasu eksploatacji.

Zadanie to zgodnie z wynalazkiem zostało rozwiązane przez układ prowadzący klocków hamulcowych hamulca tarczowego pojazdów, zwłaszcza pojazdów szynowych, w którym klocki hamulcowe umieszczone parami po obu stronach tarczy hamulcowej, połączone są za pomocą układu dźwigniowego z napędem dla przemieszczania klocków względem tarczy, zawierający dodatkowe elementy prowadzące zapewniające równoległe prowadzenia roboczych powierzchni ciernych klocków hamulcowych w stosunku do powierzchni ciernej tarczy hamulcowej, który zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że pary klocków hamulcowych znajdujące się po przeciwnych stronach tarczy hamulcowej są dodatkowo połączone ze sobą za pośrednictwem zespołu prowadzącego, złożonego z dwóch połączonych trwale z klockami hamulcowymi, przesuwnych równolegle wzglę dem siebie podłużnych elementów prowadzących w postaci kształtowników o przekroju zamkniętym połączonych ze

PL 210 410 B1 sobą teleskopowo, przy czym kierunek przesuwu względem siebie elementów prowadzących jest prostopadły do roboczej powierzchni ciernej klocków hamulcowych.

Korzystnie, elementy prowadzące połączone są trwale z klockami hamulcowymi poprzez ramiona nośne.

Korzystnie, ramiona nośne łączące klocki hamulcowe z zespołem prowadzącym są równolegle do roboczych powierzchni ciernych klocków hamulcowych.

Układ prowadzący klocków hamulcowych hamulca tarczowego według wynalazku pozostawia klockowi hamulcowemu dwa stopnie swobody w stosunku do powierzchni ciernej tarczy hamulcowej umożliwiając podczas hamowania równoległe prowadzenie powierzchni ciernych klocków hamulcowych hamulca tarczowego w stosunku do powierzchni roboczej tarczy hamulcowej, co zapobiega klinowemu zużywaniu się powierzchni ciernych klocków hamulcowych i przyczynia się do wydłużenia czasu eksploatacji klocków hamulcowych i tarczy hamulcowej. Jego zaletą jest to, że zespół prowadzący zamocowany jest tylko do klocków hamulcowych i nie wymaga mocowania do innych elementów hamulca lub wagonu. Układ według wynalazku nadaje się przede wszystkim do zastosowania w znanych hamulcach z przegubowym ukł adem mocowania klocków hamulcowych, zwłaszcza do hamulców o dużych wymiarach elementów hamulcowych, szczególnie w kolejnictwie.

Wynalazek w przykładzie wykonania uwidoczniony został na rysunku, który przedstawia układ prowadzący klocków hamulcowych według wynalazku w przekroju.

Na fig. 1 rysunku przedstawione zostały schematycznie główne, z punktu widzenia wynalazku, elementy hamulca tarczowego wagonu kolejowego z przegubowym układem mocowania klocków hamulcowych zamocowanym do wózka jezdnego wagonu.

Układ według wynalazku obejmuje usytuowaną po obu stronach tarczy hamulcowej 1 parę klocków hamulcowych 2. Każdy klocek hamulcowy 2 zamocowany jest przegubowo do jednego końca dźwigni dwuramiennej układu dźwigni 3, której drugi koniec połączony jest z siłownikiem 4, za pomocą którego wywierany jest docisk klocka hamulcowego 2 do tarczy hamulcowej 1. Układ dźwigni osadzony jest na wózku jezdnym.

Pomiędzy klockami hamulcowymi 2 pary klocków zamocowany jest łączący je zespół prowadzący 10, składający się z podłużnych elementów prowadzących 7, 9 przesuwnych równolegle względem siebie, w opisanym przykładzie z dwóch teleskopowo połączonych, przesuwnych jedna w drugiej, okrągłych rur. Rury układu prowadzącego 10 połączone są z klockami hamulcowymi 2 poprzez parę ramion nośnych 6, 8, na stałe przymocowanych do klocków hamulcowych 2 i równoległych do roboczych powierzchni ciernych klocków hamulcowych hamulca. Podłużne elementy prowadzące 7, 9 są ukierunkowane i przesuwne względem siebie w kierunku prostopadłym do powierzchni ciernych klocków hamulcowych 2.

Należy rozumieć, że wynalazek nie ogranicza się do opisanego tu przykładu wykonania, a zwł aszcza kształ t podł uż nych, połączonych teleskopowo elementów prowadzących ukł adu prowadzącego może różnić się od opisanego. Mogą one, oprócz kształtu rur okrągłych, mieć postać rur prostokątnych, kwadratowych lub o innym kształcie.

Wynalazek może być stosowany do hamulców tarczowych o innym sposobie mocowania klocków hamulcowych. Kierunek ramion nośnych łączących klocki hamulcowe z zespołem prowadzącym, w zależności od konkretnego zastosowania układu prowadzącego może być inny niż opisany przy zachowaniu warunku, że elementy prowadzące będą przesuwne względem siebie w kierunku prostopadłym do roboczych powierzchni ciernych klocków hamulcowych.

Claims (3)

1. Układ prowadzący klocków hamulcowych hamulca tarczowego pojazdów, zwłaszcza pojazdów szynowych, w którym klocki hamulcowe, umieszczone parami po obu stronach tarczy hamulcowej, połączone są za pomocą układu dźwigniowego z napędem dla przemieszczania klocków względem tarczy, zawierający dodatkowe elementy prowadzące zapewniające równoległe prowadzenie roboczych powierzchni ciernych klocków hamulcowych w stosunku do powierzchni ciernej tarczy hamulcowej, znamienny tym, że pary klocków hamulcowych (2) znajdujące się po przeciwnych stronach tarczy hamulcowej (1) są dodatkowo połączone ze sobą za pośrednictwem zespołu prowadzącego (10), złożonego z dwóch połączonych trwale z klockami hamulcowymi (2) przesuwnych równolegle względem siebie podłużnych elementów prowadzących (7, 9) w postaci kształtow4

PL 210 410 B1 ników o przekroju zamkniętym, połączonych ze sobą teleskopowo, przy czym kierunek przesuwu względem siebie elementów prowadzących (7, 9) jest prostopadły do roboczej powierzchni ciernej klocków hamulcowych (2).

2. Układ prowadzący według zastrz. 1, znamienny tym, że elementy prowadzące (7, 9) zespołu prowadzącego (10) połączone są trwale z klockami hamulcowymi poprzez ramiona nośne (6, 8).

3. Układ prowadzący według zastrz. 2, znamienny tym, że ramiona nośne (6, 8) łączące klocki hamulcowe z zespołem prowadzącym (10) są równoległe do roboczych powierzchni ciernych klocków hamulcowych (2).