PL210008B1

PL210008B1 - Przepływowa wytwornica pary

Info

Publication number: PL210008B1
Application number: PL379679A
Authority: PL
Inventors: Thoralf Berndt; Gerhard Weissinger
Original assignee: Alstom Technology Ltd
Priority date: 2005-05-13
Filing date: 2006-05-12
Publication date: 2011-11-30
Also published as: PL379679A1; DE102005023082A1; CN100491820C; ITTO20060345A1; DE102005023082B4; CN1873318A

Abstract

Przepływowa wytwornica pary z pionowym ciągiem gazowym, który jest wykonany z gazoszczelnych ścian rurowych, których rury są usytuowane śrubowo lub spiralnie w dolnej części ciągu gazowego, w której znajduje się palnik na paliwo stałe, a w górnej części ciągu gazowego są usytuowane pionowo, i którego cześć dolna jest ograniczona na dolnym końcu przez dno ciągu gazowego, a którego część dolna jest ograniczona na górnym końcu za pomocą ściany poprzecznej ciągu gazowego, za pomocą utworzonego przez ściany rurowe zwężenia przekroju poprzecznego ciągu gazowego albo za pomocą krawędzi dolnej powierzchni grzejnych, umieszczonych wewnątrz ciągu gazowego, charakteryzuje się tym, że całkowita wysokość (Hges) dolnej części ciągu gazowego (4) jest ukształtowana zgodnie z proporcją, przy czym ściany rurowe (3) dolnej części (4) ciągu gazowego (2) są podzielone na jeden dolny i co najmniej jeden dalszy odcinek ściany rurowej (8,9) i rury (11) dolnego odcinka ściany rurowej (8) są wewnątrz gładkie, a rury (12) odcinka ściany rurowej (9), przylegające bezpośrednio na dolnym odcinku ściany rurowej (8) są wewnątrz ożebrowane w postaci gwintu wielozwojowego, przy czym wysokość (H1) dolnego odcinka ściany rurowej (8), w odniesieniu do całkowitej wysokości (Hges) dolnej części (4) ciągu gazowego (2) jest ukształtowana zgodnie z proporcją,

Description

Przedmiotem wynalazku jest przepływowa wytwornica pary.

Przepływowa wytwornica pary jest znana z publikacji Kraftwerkstechnik, Springer-Verlag, Auflage 1994 r., rozdz. 4.4.2.4 - Przepływ wymuszony (str. 171 - 174) prof. dr inż. Karla Straussa, którą stosuje się w elektrowniach do wytwarzania energii elektrycznej, dzięki spalaniu przykładowo paliwa stałego. W przypadku przepływowych wytwornic pary lub wytwornic pary o przepływie wymuszonym, ogrzewanie rur parownika, stanowiących komorę spalania, względnie kanał gazowy - w przeciwieństwie do wytwornic pary o obiegu naturalnym lub obiegu wymuszonym z jedynie częściowym odparowaniem mieszaniny woda-para - powoduje odparowanie czynnika przepływowego, względnie roboczego w rurach parownika o przepływie jednorazowym. Przy tym rury parownika, stanowiące kanał gazowy, mogą być umieszczone śrubowo lub spiralnie, a tym samym ukośnie wznoszące.

Wyłożenie dolnej części kanału gazowego, a tym samym ukośnego orurowania przepływowej wytwornicy pary, rurami gładkimi, to znaczy rurami parownika, które posiadają gładką powierzchnię wewnętrzną, jest określone przez minimalne obciążenie przepływem wymuszonym i przez gęstość strumienia masowego, potrzebnego do dostatecznego chłodzenia. W przypadku wymaganych obecnie minimalnych obciążeń przepływem wymuszonym, wynoszących <30% pełnego obciążenia, w przypadku pełnego obciążenia powstają w sposób wymuszony odpowiednio wysokie gęstości strumienia masowego (liniowa zależność między zakresem obciążenia a gęstością strumienia masowego w czystym przepływie), które muszą zostać skompensowane za pomocą dodatkowych kosztów eksploatacyjnych. W przypadku wykonania dolnej części kanału gazowego przepływowej wytwornicy pary w sposób alternatywny, z pionowo orurowanymi ścianami kanału gazowego, z powodu gęstości strumienia masowego, koniecznego do chłodzenia rur, dla minimalnych obciążeń przepływu wymuszonego, wynoszących <50%, nie można osiągnąć gładkimi rurami pełnego obciążenia. W celu uzyskania minimalnych obciążeń <50%, należy zastosować rury o użebrowaniu wewnętrznym, których wewnętrzne użebrowanie w rodzaju spirali umożliwia lepsze chłodzenie rur odparowujących, także przy mniejszych gęstościach strumienia masowego.

Pionowe orurowanie ścian kanału gazowego ma tę niedogodność, że nie mogą być dostatecznie wyrównane miejscowe różnice w ogrzewaniu w komorze spalania, względnie w kanale gazowym. Również dzięki zastosowaniu dodatkowego, kosztownego systemu mieszanego dla parownika przepływowej wytwornicy pary lub przez dławienie wstępne na wlotach rur parownika przepływowej wytwornicy pary, w porównaniu z rurami parownika w ścianach kanału gazowego, usytuowanymi śrubowo lub ukośnie wznoszącymi, system jest znacznie bardziej podatny na asymetryczne ogrzewanie, w odniesieniu do profilu temperatury czynnika roboczego woda/para na wyjściu parownika przepływowej wytwornicy pary.

Z opisu EP 0 349 834 A1 znana jest przepływowa wytwornica pary z orurowanymi w postaci śruby lub spirali ścianami komory spalania, względnie ścianami kanału gazowego w jego dolnej części i z pionowo orurowanymi ścianami kanału gazowego w jego górnej części, przy czym orurowana w postaci śruby lub spirali ściana kanału gazowego jest wyposażona w rury gładkie, a pionowo orurowana ściana kanału gazowego w rury o wewnętrznym ożebrowaniu. Minimalne obciążenia przepływowe, wynoszące < 30% pełnego obciążenia, w przypadku ukształtowanej w ten sposób przepływowej wytwornicy pary, są możliwe tylko wtedy, gdy dla rur parownika w kanale gazowym, w obszarze orurowanym w postaci spirali, zostanie dobrana wystarczająco wysoka gęstość strumienia masowego czynnika roboczego woda/para. Powoduje to zwiększone zapotrzebowanie na wydajność pompy zasilającej, a tym samym niedogodne zmniejszenie sprawności całego układu.

Z opisu DE 195 10 033 C2 znana jest inna przepływowa wytwornica pary z orurowanymi w postaci śruby lub spirali ścianami komory spalania, względnie ścianami kanału gazowego w jego dolnej części i z pionowo orurowanymi ścianami kanału gazowego w jego górnej części. W przypadku tej znanej przepływowej wytwornicy pary, ściany otaczające komorę spalania, względnie kanał gazowy, patrząc od dołu do góry, są podzielone na odcinek dolny, pierwszy i drugi odcinek pośredni i odcinek górny, przy czym odcinek górny może być jeszcze raz podzielony na część pierwszą i część drugą. Odcinek dolny, pierwszy i drugi odcinek pośredni i ewentualnie pierwsza część odcinka górnego posiadają spiralne ściany rurowe. W celu eksploatowania przepływowej wytwornicy pary w warunkach niskich obciążeń, zaproponowano ukształtowanie odcinka dolnego z zastosowaniem rur gładkich od wewnątrz, pierwszego odcinka pośredniego z rurami wewnętrznie ożebrowanymi wielozwojowo (MLR: Multiple Lead Ribbed), drugiego odcinka pośredniego z rurami wewnętrznie ożebrowanymi jednozwoPL 210 008 B1 jowo (SLR: Single Lead Ribbed) i górnego odcinka ponownie z rurami gładkimi od wewnątrz, względnie pierwszej części górnego odcinka z rurami ożebrowanymi wewnątrz wielozwojowo. W przypadku takiego rozmieszczenia o zróżnicowanym układzie rur parownika niedogodnością okazało się to, że rury wewnętrznie ożebrowane jednozwojowo (SLR) w porównaniu do rur wewnętrznie ożebrowanych wielozwojowo (MLR), z powodu zwiększonego oporu przepływu powoduje większe straty ciśnienia czynnika roboczego, która powoduje powstanie dodatkowych kosztów eksploatacji układu lub pogarsza sprawność całkowitą elektrowni. Dalszą niedogodnością są wyższe nakłady na montaż, związane złączeniem rur MLR z rurami SLR i ewentualnie ponownie z rurami MLR, jak również koszty dodatkowe, związane z zastosowaniem i magazynowaniem różnego rodzaju rur parownika.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie przepływowej wytwornicy pary, która nie posiadałaby wspomnianych niedogodności, względnie opracowanie takiego ukształtowania układu parowników dla przelotowej wytwornicy pary, opalanej paliwem stałym, z ukośnie orurowanymi ścianami w dolnej części kanału gazowego, który dla minimalnego obciążenia przepływem wymuszonym < 30% pełnego obciążenia zapewniałby minimalną stratę ciśnienia i dostateczne chłodzenie ścian rurowych kanału gazowego w całym zakresie obciążenia i w warunkach zapewniających w znacznym stopniu jednorodny profil temperatury czynnika roboczego na wylocie z przelotowej wytwornicy pary.

Zadanie to zostało rozwiązane dzięki temu, że całkowita wysokość Hges dolnej części kanału gazowego jest ukształtowana zgodnie z proporcją:

_H <—-< 2,0

2(B+T)ana

I, że ściany rurowe dolnej części kanału gazowego są podzielone na jeden dolny i co najmniej jeden dalszy odcinek, a rury dolnego odcinka są wewnątrz gładkie, rury odcinka, przylegające bezpośrednio do dolnego odcinka są wewnętrznie ożebrowane, w postaci gwintu wielozwojowego, przy czym wysokość H1 dolnego odcinka, w odniesieniu do całkowitej wysokości Hges dolnej części kanału gazowego, jest ukształtowana według proporcji:

_H

0,25 <-< 0,6,

H„es a wysokość H2 odcinka, przylegającego bezpośrednio do dolnego odcinka, w odniesieniu do całkowitej wysokości Hges dolnej części kanału gazowego, jest ukształtowana według proporcji:

0,25 <

H2 ^Hges < 0,75, przy czym również przekroje wewnętrzne rury A0, A1, A2 rur dna, dolnego odcinka i odcinka, przylegającego bezpośrednio do dolnego odcinka, są ukształtowane według proporcji:

_A <—L <1,25 A0 _A < —A <1,25 A1 gdzie:

Hges oznacza całkowitą wysokość dolnej części kanał u gazowego, w metrach,

H1 oznacza wysokość dolnego odcinka ś ciany rurowej, w metrach,

H2 oznacza wysokość odcinka ś ciany rurowej, przylegają cego bezpoś rednio do dolnego odcinka ściany rurowej, w metrach,

B oznacza szerokość kanału gazowego, w metrach,

T oznacza głębokość kanał u gazowego, w metrach, α oznacza ką t wzniosu linii ś rubowej rur ś ciany rurowej, wznoszących się ukoś nie ś rubowo, względem linii poziomej,

A0 oznacza pole przekroju wewnętrznego rur dna, w m²,

PL 210 008 B1

A1 oznacza pole przekroju wewnętrznego rur dolnego odcinka ściany rurowej, w m², a

A2 oznacza pole przekroju wewnętrznego rur odcinka ściany rurowej, przylegającego do dolnego odcinka ściany rurowej, w m².

Korzystnie kąt wzniosu linii śrubowej α wobec linii poziomej wynosi 15 - 35°.

Według wynalazku rury dna i rury ściany rurowej górnej części kanału gazowego są wewnątrz gładkie.

Korzystnie linia podziału ścian rurowych między dolną a górną częścią kanału gazowego jest usytuowana w zasadzie poziomo, a linia podziału ścian rurowych jest usytuowana w zasadzie poziomo między dolnym odcinkiem a odcinkiem, który przylega bezpośrednio do dolnego odcinka.

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku opracowano optymalnie ukształtowaną przepływową wytwornicę pary, charakteryzującą się takimi zaletami, jak zastosowanie w obszarach, w których stosuje się wewnętrznie ożebrowane rury, wyłącznie rur ożebrowanych wewnętrznie (MLR), w postaci spirali lub gwintu wielozwojowego, co zmniejsza koszty magazynowe; utrzymanie strat ciśnienia czynnika roboczego na minimalnym poziomie, dzięki optymalnemu rozdzieleniu wewnętrznie gładkich i ożebrowanych rur w obszarze dolnej części kanału gazowego; dostateczne chłodzenie ścian rur w całym zakresie obciążenia, także w przypadku minimalnego obciążenia przepływem wymuszonym, przy zastosowaniu ożebrowanych wewnętrznie wielozwojowo rur parownika (MLR); obniżenie minimalnego obciążenia przepływem wymuszonym do < 30% pełnego obciążenia, względnie uzyskanie tak zwanej Boiler Maximum Continious Rate (BMCR) przy minimalnych stratach ciśnienia; uwzględnienie dodatniej charakterystyki ożebrowania ukośnego, w odniesieniu do profilu temperatury czynnika na wyjściu przepływowej wytwornicy pary, przy wszystkich stanach ogrzewania i przy optymalnej ilości zwojów; polepszenie stabilności i wrażliwości układu parowników, w odniesieniu do różnic ogrzewania, poprzez optymalne rozszerzenie prześwitu przekroju poprzecznego rur ścianowych w dolnej części kanału gazowego, w kierunku przepływu czynnika roboczego, a także wyeliminowanie asymetrii temperatury czynnika roboczego.

W przypadku, gdy rury ściany rurowej górnej części kanału gazowego są wewnątrz gładkie, to można zmniejszyć stratę ciśnienia w rurach, w porównaniu do wewnętrznie ożebrowanych rur, a także ograniczyć koszty inwestycyjne.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na schematycznym rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pionowy kanał gazowy przepływowej wytwornicy pary, fig. 2 - schematyczny przebieg pojedynczej, ukośnie wznoszącej się rury parownika, która jest osadzona w dolnej części kanału gazowego, fig. 3 - część dolnej ściany rurowej według przekroju A-A na fig. 1, fig. 4 - część dolnego odcinka ściany rurowej według przekroju B-B na fig. 1, fig. 5 - część odcinka ściany rurowej, który przylega bezpośrednio do dolnego odcinka ściany rurowej według przekroju C-C na fig. 1, fig. 6 - odmianę pionowego kanału gazowego z fig. 1, fig. 7 - inną odmianę pionowego kanału gazowego z fig. 1, fig. 8 - wewnętrznie ożebrowaną rurę w przekroju poprzecznym, a fig. 9 - rurę z fig. 8 w przekroju wzdłużnym.

Jak wiadomo, w przypadku opalanych paliwem stałym przepływowych wytwornic pary 1 w tradycyjnych elektrowniach, czynnik roboczy, zazwyczaj woda/para, w zasadniczo podczas przepływu przez obieg turbin parowych, jest wstępnie podgrzewany, odparowany, przegrzewany i po częściowym odprężeniu w części wysokociśnieniowej turbiny parowej, ewentualnie pośrednio podgrzewany.

Na fig. 1 przedstawiona jest schematycznie przepływowa wytwornica pary 1 z pionowym kanałem gazowym 2, który jest utworzony z gazoszczelnych ścian rurowych 3 i posiada korzystnie prostokątny przekrój poprzeczny o szerokości B i głębokości T. Przykładowo ściana przednia i ściana tylna 20,21 kanału gazowego 2 są usytuowane wzdłuż szerokości B, a prawa i lewa ściana boczna 22,23 kanału gazowego 2 jest usytuowana wzdłuż głębokości T (fig. 2).

Kanał gazowy 2 jest podzielony na część dolną i część górną 4, 5. Przy tym podział między dolną i górną częścią 4, 5, względnie linia podziału 14 ścian rurowych 3, które zawierają dolną i górną część 4, 5 kanału gazowego 2, w odniesieniu do przebiegu rur jest usytuowana korzystnie poziomo. Może to się odnosić również do ukształtowanej w rodzaju zębów piły linii podziału 14, ponieważ rury usytuowane wznoszące są wstępnie montowane do postaci nie przedstawionych paneli rurowych i mogą być zestawiane w jedną całość, a na linii podziału 14 mogą być ukształtowane w postaci zębów piły. Dolna część 4 kanału gazowego 2 jest utworzona ze ścian rurowych 3, których rury 11, 12 przebiegają w postaci śruby, względnie spirali i są usytuowane ukośnie wznosząco pod kątem α do linii poziomu (patrz fig. 1 i 2), natomiast rury 13 ścian rurowych 3 w górnej części 5 kanału gazowego 2 są usytuowane pionowo. W celu spalania paliw stałych, przykładowo pyłu węglowego, wewnątrz kanału

PL 210 008 B1 gazowego 2, w jego dolnej części 4 są usytuowane nie przedstawione palniki. Gazy odlotowe ze spalania, względnie gazy spalinowe, przepływają do górze, a następnie są odprowadzane za pomocą innych, nie przedstawionych kanałów gazowych. Odprowadzają one również uwolnione podczas spalania ciepło do doprowadzanego górą czynnika roboczego woda/para przepływowej wytwornicy pary 1.

W niniejszym przykł adzie wykonania, dolny koniec dolnej części 4 kanał u gazowego 2 jest zamknięty za pomocą dna 6 w postaci leja, a górny koniec górnej części 5 kanału gazowego 2 jest ograniczony za pomocą ściany poprzecznej 7. Gazoszczelne dno 6 w postaci leja, które może posiadać jeden lub szereg otworów wylotowych 24 dla odprowadzania popiołu, powstającego podczas spalania paliwa stałego, posiada cząstkową wysokość H0, a rury 10, stanowiące dno 6, są usytuowane w postaci śruby lub spirali, podobnie jak rury 11, 12 dolnej części 4 kanału gazowego 2. Korzystnie, ściana poprzeczna 7 jest gazoszczelną ścianą rurową, taką jak przykładowo ściana rurowa 3.

Alternatywnie, górna część 5 kanału gazowego 2 może być ograniczona na swym górnym końcu również za pomocą utworzonego przez ściany rurowe przewężenia 25 przekroju poprzecznego kanału gazowego 2 według fig. 6, albo za pomocą krawędzi dolnej powierzchni grzejnych 26 według fig. 7.

Całkowita wysokość Hges dolnej części 4 kanału gazowego 2, to znaczy części, której ściana rurowa 3 zawiera rury 11, 12, usytuowane w postaci śruby lub spirali, jest ukształtowana zgodnie z proporcją:

_H <__e__

2(B+T )ana <2,0 gdzie B i T oznaczają szerokość i głębokość kanału gazowego 2, a kąt α oznacza kąt wzniosu każdej rury 11, 12, wznoszącej się ukośnie wewnątrz ściany rurowej 3, to znaczy śrubowo lub spiralnie. Tak więc na fig. 2 przedstawione jest oglądane od wewnątrz, względnie z kierunku kanału gazowego 2, usytuowanie rury 11, 12 wewnątrz dolnej części 4 kanału gazowego 2. Odpowiednie wielkości wymiarów Hges, B i T powyższej proporcji są podane w metrach.

Ponadto ściany rurowe 3 dolnej części 4 kanału gazowego 2 są podzielone na jeden dolny i co najmniej jeden dalszy odcinek 8,9, przy czym rury 11 dolnego odcinka 8 są wewnątrz gładkie, a rury 12 odcinka 9, przylegające bezpośrednio do dolnego odcinka 8 są wewnętrznie ożebrowane za pomocą żeber 16 w postaci spirali lub gwintu wielozwojowego (fig. 8 i 9). Dolny odcinek 8 posiada cząstkową wysokość H1 całkowitej wysokości Hges, a odcinek 9, przylegający bezpośrednio do dolnego odcinka 8, posiada cząstkową wysokość H2 w odniesieniu do całkowitej wysokości Hges. Zwrot przylegający bezpośrednio oznacza, że, patrząc w kierunku pionowym, odcinek 9 przylega bezpośrednio powyżej dolnego odcinka 8. Podział odcinków 8, 9 lub linia podziału 15 między nimi i ewentualnie oddzielająca dalsze, nie przedstawione odcinki, w odniesieniu do różnych postaci wykonania lub rodzajów rur wewnątrz dolnej części 4 kanału gazowego 2, jest usytuowana korzystnie poziomo. Może to się odnosić również do linii podziału 15, ukształtowanej w rodzaju zębów piły, ponieważ rury usytuowane wznoszące są wstępnie montowane do postaci nie przedstawionych paneli rurowych i mogą być zestawiane w jedną całość i na linii podziału 15 mogą być ukształtowane w postaci zębów piły.

Przy tym cząstkowa wysokość H1 dolnego odcinka 8, w odniesieniu do całkowitej wysokości Hges dolnej części 4 kanału gazowego 2 jest ukształtowana zgodnie z proporcją:

_H

0,25 <—< 0,6,

H_ges a cząstkowa wysokość H2 odcinka 9, graniczącego bezpoś rednio z dolnym odcinkiem 8, w odniesieniu do całkowitej wysokości Hges dolnej części 4 kanału gazowego 2 jest ukształtowana zgodnie z proporcją :

0,25 <

H2 ^Hges < 0,75, przy czym odpowiednie wysokości są podane w metrach.

Rury 10 dna 6, rury 11 dolnego odcinka 8, jak również rury 12 odcinka 9, przylegające bezpośrednio do dolnego odcinka 8, posiadają pole przekroju wewnętrznego A0 (rura 10), A1 (rura 11) i A2 (rura 12) (fig. 3 do 5). Przy tym odpowiednie pola przekroju wewnętrznego rur są ukształtowane według proporcji:

PL 210 008 B1 _A <—L <1,25 Ao _A < -² <1,25 Ai ₂ przy czym pola przekroju poprzecznego są podane w m².

Korzystnie rury 10 dna 6 są wewnątrz gładkie. Przekrój poprzeczny wewnętrznie ożebrowanych rur 12 według fig. 8 i 9 stanowi średni przekrój poprzeczny, w odniesieniu do średniej, wewnętrznej średnicy, która jest zawarta między stopkami a wierzchołkami żeber 16 wewnętrznie ożebrowanej rury 12.

Korzystnie usytuowane śrubowo lub spiralnie rury 11, 12 ściany rurowej 3, otaczająca dolną część 4 kanału gazowego 2, są ukształtowane z kątem wzniosu linii śrubowej a wynoszącym 15 do 35° względem linii poziomej.

Korzystnie, pionowo usytuowane rury 13 ściany rurowej 3 górnej części 5 kanału gazowego 2 są wewnątrz gładkie.

W zależności od wymagań, stawianych układowi parowników, bezpośrednio powyż ej odcinka 9, może być umieszczony nie przedstawiony dalszy odcinek ściany rurowej wewnątrz dolnej części 4 kanału gazowego 2. Usytuowane śrubowo lub spiralnie rury tego odcinka ściany rurowej są korzystnie wewnątrz gładkie.

Claims

1. Przepływowa wytwornica pary z pionowym kanałem gazowym, który jest wykonany z gazoszczelnych ścian rurowych, których rury są usytuowane śrubowo, względnie spiralnie w dolnej części kanału gazowego, w której znajduje się palnik na paliwo stałe, a w górnej części kanału gazowego przebiegają pionowo z tym, że część dolna kanału gazowego jest ograniczona na dolnym końcu przez dno, a część górna kanału gazowego jest ograniczona na górnym końcu przez ścianę poprzeczną, przez zwężenie przekroju poprzecznego ściany rurowej lub przez krawędź dolną powierzchni grzejnych, umieszczonych wewnątrz kanału gazowego, znamienna tym, że całkowita wysokość (Hges) dolnej części kanału gazowego (2) jest ukształtowana zgodnie z proporcją:

_H

1 < -<_s-< 2,0

2(B+T )ana że ściany rurowe (3) dolnej części (4) kanału gazowego (2) są podzielone na jeden dolny i co najmniej jeden dalszy odcinek (8, 9), a rury (11) dolnego odcinka (8) są wewnątrz gładkie, rury (12) odcinka (9), przylegające bezpośrednio do dolnego odcinka (8), są wewnętrznie ożebrowane w postaci gwintu wielozwojowego, przy czym wysokość (H1) dolnego odcinka (8), w odniesieniu do całkowitej wysokości (Hges) dolnej części (A) kanału gazowego (2) jest ukształtowana według proporcji:

_H

0,25 <——^ < 0,6, ^Hges a wysokość (H₂) odcinka (9), przylegającego bezpośrednio do dolnego odcinka (8), w odniesieniu do całkowitej wysokości (H_ges) dolnej części (4) kanału gazowego (2), jest ukształtowana według proporcji:

0,25 S

H ^Hges < 0,75, przy czym również przekroje wewnętrzne rury (A0, A1, A2), rur (10, 11, 12) dna (6), dolnego odcinka (8) i odcinka (9), przylegającego bezpośrednio do dolnego odcinka (8), są ukształtowane według proporcji:

PL 210 008 B1 _A

1 <—L <1,25 -o i

_A

1 < -² <1,25 Ai gdzie:

Hges oznacza całkowitą wysokość dolnej części kanału gazowego, w metrach,

H1 oznacza wysokość dolnego odcinka ściany rurowej, w metrach.

H2 oznacza wysokość odcinka ściany rurowej, przylegającego bezpośrednio do dolnego odcinka ściany rurowej, w metrach,

B oznacza szerokość kanału gazowego, w metrach,

A0 oznacza pole przekroju wewnętrznego rur dna, w m²,

2. Przepływowa wytwornica według zastrz. 1, znamienna tym, że kąt wzniosu linii śrubowej α wobec linii poziomej wynosi 15 - 35°.

3. Przepływowa wytwornica według zastrz. 1, znamienna tym, że rury (10) dna (6) są wewnątrz gładkie.

4. Przepływowa wytwornica według zastrz. 1, znamienna tym, że rury (13) ściany rurowej (3) górnej części (5) kanału gazowego (2) są wewnątrz gładkie.

5. Przepływowa wytwornica według zastrz. 1, znamienna tym, że linia podziału (14) ścian rurowych (3) między dolną a górną częścią (4, 5) kanału gazowego (2) jest usytuowana w zasadzie poziomo.

6. Przepływowa wytwornica według zastrz. 1, znamienna tym, że linia podziału (15) ścian rurowych (3) jest usytuowana w zasadzie poziomo między dolnym odcinkiem (8) a odcinkiem (9), który przylega bezpośrednio do dolnego odcinka (8).