PL208913B1 - Aparat do ochrony przewodów - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Źródłem niniejszego opisu patentowego jest zgłoszenie międzynarodowe PCT/AU2005/001570, które zastrzega pierwszeństwo z tymczasowego australijskiego zgłoszenia patentowego nr 2004905923 z 13 paź dziernika 2004 roku.

Przedmiotem wynalazku jest apart do ochrony przewodów, kabli, przewodów wodnych i innych, poniżej określanych, jako przewody lub przewody robocze, mający zastosowanie zwłaszcza, ale nie wyłącznie, w pracach podziemnych.

Podczas prac górniczych trzeba chronić różne kable elektryczne, węże wodne i inne przewody robocze przed uszkodzeniem. Jedną z konkretnych dziedzin, w której niezbędny jest aparat do ochrony przewodów, jest górnictwo węglowe, zwłaszcza na węglowych przodkach ścianowych, gdzie wrębiarka do węgla przemieszcza się tam i z powrotem w poprzek przodka węglowego osadzając węgiel wyrąbany z przodka węglowego na przenośniku usytuowanym z tyłu wrębiarki do węgla. Do działania wrębiarka do węgla wymaga zaopatrzenia w wodę i prąd elektryczny, który dostarczany jest przez przewody robocze. Przewody robocze umieszczone są w korycie, które zazwyczaj znajduje się po stronie przenośnika przeciwnej do wrębiarki do węgla, przy czym przewody przemieszczają się w górę i w dół koryta, gdy wrę biarka do wę gla przesuwa się w górę i w dół przodka wę glowego. Należ y jednak podkreślić, że jakkolwiek typ aparatu, którego dotyczy wynalazek, jest szczególnie przydatny do stosowania w manipulowaniu przewodami roboczymi i ich ochronie w przodkach ścianowych przy wydobyciu węgla, możliwe są inne zastosowania aparatu.

W celu ochrony takich przewodów roboczych znane jest ich zamykanie lub co najmniej czę ściowe zamykanie w ochronnym przegubowym uchwycie kabli wykonanym z szeregu wzajemnie połączonych ogniw. W opisie patentowym US 4988838 ujawniono jeden z takich uchwytów kabli wykonany z szeregu wzajemnie połączonych ogniw. Każde ogniwo ma centralne żebro tworzące wspólną podstawę dla pary otwartych z boku kanałów po odpowiednich stronach centralnego żebra. W przypadku, co najmniej pewnych ogniw, każdy kanał jest wykonany z wystającym do wewnątrz noskiem tak, że wejście do kanału jest węższe niż szerokość kanału. Każde ogniwo wykonane jest z tworzywa sztucznego, zazwyczaj z nylonu, tak że boki kanału są sprężynująco elastyczne, a przewód roboczy można wstawić do odpowiedniego jednego z kanałów przez odgięcie od siebie ścianek kanału i nosków. Gdy przewód roboczy przejdzie przez wejście do kanału, boki kanału powracają do wyjściowej pozycji, co zapobiega niezamierzonemu wydostaniu się przewodu z kanału. Ogniwa są połączone przez połączenie centralnego żebra jednego ogniwa z sąsiednimi ogniwami, tak że tego typu uchwyty kabli są określane jako uchwyty kabli „z centralnym naciągiem”. Uchwyty kabli z centralnym naciągiem są korzystne także z tego względu, że wąż wodny jest oddzielony od kabla elektrycznego ze względów bezpieczeństwa i niezawodności działania.

W zgłoszeniu patentowym PCT/GB95/00384 ujawniono rozwinię cie aparatu przedstawionego w US 4988838, w którym ż ebro znajduje się przy jednym boku ogniwa, a nie jest zlokalizowane centralnie, a kanał jest w przybliżeniu dwa razy głębszy niż w konstrukcji z centralnym naciągiem. Ten typ uchwytu kabla jest określany, jako uchwyt kabla „z naciągiem bocznym”, gdyż ogniwa są połączone przegubowo poprzez boczne żebro i są naciągane jedynie z jednej strony.

Jeden problem, wspólny dla uchwytów kabli według US 4988838 i PCT/GB95/00384 wynika z obecnoś ci kamieni, krzemieni itp. w korycie, wzdł u ż którego biegnie uchwyt kabli. Te krzemienie i kamienie są czę sto węższe niż wejś cie do kanał u, tak ż e mogą one wchodzić do kanał u i mogą przedziurawić wąż wodny lub kabel elektryczny, co powoduje przerwę w dostawie energii lub wody do wrębiarki do węgla, a tym samym przerwę w produkcji. Ponadto typy kabli do pracy w ciężkich warunkach, stosowane w górnictwie podziemnym, są drogie, przy czym dotyczy to zwłaszcza kabli elektrycznych. Koszt wymiany jakichkolwiek uszkodzonych kabli jest wysoki, tak że w pewnych warunkach otoczenia operatorzy kopalniani nie będą używać uchwytów kabli typu opisanego w US 4988838 z uwagi na moż liwość uszkodzenia przewodów roboczych. W celu uniknię cia tego problemu opracowano uchwyty kabli z podwójnym naciągiem, które obecnie stosuje się w wielu operacjach na przodkach ścianowych, zwłaszcza w USA, Australii i Wielkiej Brytanii. W uchwycie kabli z podwójnym naciągiem każde ogniwo tworzy pudełko zasadniczo o kształcie prostokąta, w którym znajduje się kabel elektryczny i przewód wodny. Wąż wodny nie jest oddzielony od kabla elektrycznego jak w konstrukcji z centralnym naciągiem. Zdejmowalna płyta lub płyty są przyś rubowane lub w inny sposób przymocowane do wierzchów ścianek bocznych prostokąta, tak że kable są zamocowane w ogniwie w kształcie litery U. Wszystkie elementy, podstawa, ścianki boczne i płyta, są stałe, co zapewnia ochronę kabla

PL 208 913 B1 elektrycznego i przewodu wodnego ze wszystkich stron. Ogniwa mogą być łączone z naciąganiem z jednej strony lub z obydwu stron, przy czym zazwyczaj są nacią gane z obydwu stron, ską d pochodzi nazwa podwójny naciąg. Chociaż taka konstrukcja z podwójnym naciągiem zapewnia wysoki stopień ochrony kabli, należy uwzględnić, że proces instalowania pary przewodów w uchwycie kabli z podwójnym naciągiem jest wyjątkowo długotrwały, uciążliwy i czasochłonny w porównaniu z uchwytem kabli z centralnym nacią giem, takim jak wedł ug US 4988838 lub z uchwytem kabli z bocznym nacią giem, z uwagi na konieczność mocowania płyty kolejno do każdego ogniwa. W typowym kopalnianym przodku ścianowym, który może wymagać uchwytu kabli o długości wielu metrów może to trwać wiele godzin, a nawet dni, powodując stratę czasu roboczego. Istnieje również ryzyko, że sworznie, zaciski lub podobne środki do mocowania płyt do kanałów, zostaną poluzowane i odłączą się od kanału. Należy także uwzględnić, że z uwagi na to, iż ogniwa muszą być łączone przegubowo, aby umożliwić składanie się kabla, gdy wrębiarka do węgla przemieszcza się w górę i w dół przodka węglowego, uchwyt kabla jest tak skonstruowany, że niemożliwe jest całkowite zamknięcie kabli w uchwycie kabli, który wykonany jest z połączonych przegubowo sztywnych elementów ochronnych, ponieważ pomiędzy ogniwami konieczne są szczeliny umożliwiające połączenie przegubowe.

W publikacji mię dzynarodowego zgłoszenia patentowego nr WO 03/095797 ujawniono jedną z prób rozwią zania tego problemu. Ogniwa uchwytu kabla ujawnione w tej publikacji tworzą kanał mający ściankę końcową i elastyczne ścianki boczne do pomieszczenia, co najmniej jednego, a zazwyczaj dwóch przewodów roboczych. Na wolnych końcach ścianek bocznych znajdują się zaczepy, a płyta drugiej ścianki końcowej ma zaczepy przystosowane do sprzę gania się z zaczepami ścianki bocznej. Sprzęgnięcie zaczepów jest możliwe poprzez wygięcie ścianek bocznych tak, aby trwale połączyć drugą końcową ściankę pomiędzy bocznymi ramionami, zapobiegając w ten sposób ruchowi drugiej ścianki końcowej względem ścianek bocznych, przy braku wygięcia ścianek bocznych. W co najmniej jednej, a korzystnie w obydwu ściankach końcowych wykonane są elementy przegubowe, aby umożliwić przegubowe połączenie ogniwa łańcucha z podobnym ogniwem z utworzeniem łańcucha. Choć w teorii konstrukcja według WO 03/095797 powinna zapewniać dobrą ochronę kabli przed obecnością kamieni, krzemieni i podobnych elementów w korycie, w praktyce stwierdzono, że płyty ścianek końcowych nie są trwale utrzymywane w linii maksymalnej siły rozdzielającej pomiędzy ściankami bocznymi we wszystkich warunkach, a końcowa ścianka może ewentualnie odłączyć się podczas pracy od reszty ogniwa. Na dodatek w konstrukcji przedstawionej w WO 03/095797 wąż wodny nie jest oddzielony od kabla elektrycznego.

Jakiekolwiek omawianie dokumentów, czynności, materiałów, urządzeń, przedmiotów, lub podobnych elementów, które zostały włączone do niniejszego opisu, służy wyłącznie dostarczeniu kontekstu dla niniejszego wynalazku. Nie należy przyjmować, że którykolwiek lub wszystkie z tych elementów tworzą część podstawowego stanu techniki lub stanowią powszechną wiedzę ogólną w dziedzinie odpowiedniej dla niniejszego wynalazku, jaka istniała przed datą pierwszeństwa każdego zastrzeżenia niniejszego zgłoszenia.

W pierwszej postaci wykonania wynalazek dotyczy ogniwa ł a ń cucha do ochrony kabli, przewodów roboczych i innych przewodów, zawierającego: korpus mający pierwszą ściankę i dwa przeciwległe boczne ramiona scalone z pierwszą ścianką, odsądzone z jednego boku pierwszej ścianki i wyznaczające, co najmniej jeden kanał dla pomieszczenia, co najmniej jednego przewodu roboczego, które to boczne ramiona mają swobodne końce zawierające pierwsze zaczepy i są podatne na odkształcanie; oraz zamknięcie wyznaczające końcową ściankę, przy czym końcowa ścianka zawiera dopełniające zaczepy dopasowane do pierwszych zaczepów w celu sprzęgnięcia końcowej ścianki z elementem korpusu, którego istota polega na tym, że zaczepy są takie, że boczne ramiona elementu korpusu wyginane są do siebie w celu odłączenia zamknięcia od elementu korpusu.

Ponadto zaniknięcie posiada końcową ściankę, od której są odsądzone stosunkowo krótsze boczne ramiona, które to krótkie boczne ramiona zawierają dopełniające zaczepy.

Zazwyczaj zaczepy obejmują wręg uformowany na wolnym końcu każdego bocznego ramienia oraz wpust lub czop uformowany na wolnym końcu każdego krótkiego bocznego ramienia. Wręg i wpust są korzystnie nieznacznie zbieżne do wewnątrz. Wpust i wręg zapobiegają względnemu poprzecznemu ruchowi tych elementów, przy czym jest to również kierunek, w którym ogniwo jest ciągnięte podczas użytkowania.

Zaczepy mogą także zawierać rowek biegnący poprzecznie na szerokości jednego z krótszych ramion bocznych lub dłuższych ramion bocznych i sąsiednie żebro wystające poprzecznie na szerokości

PL 208 913 B1 drugiego z krótszych bocznych ramion lub ścianek bocznych. Korzystnie rowek jest wyznaczony na ściankach bocznych w sąsiedztwie wręgu.

W jednej korzystnej postaci wykonania element korpusu zawiera dwa rowki przebiegające na przeciwnych końcach pierwszej ścianki. W tej postaci wykonania każdy z dwóch rowków wyznacza zaczepy dla pomieszczenia odpowiedniego zamknięcia wyznaczonego przez krótkie ramiona boczne, zawierające dopełniające zaczepy. Zarówno pierwsza ścianka elementu korpusu, jak i obydwie końcowe ścianki dwóch zamknięć, zazwyczaj obejmują elementy łączące, tak że ogniwa mogą być połączone w środku i z obydwu stron.

W przypadku ogniw z podwójnym nacią giem lub z bocznym nacią giem, gdy przewody wodne i kable elektryczne zazwyczaj biegn ą w tym samym kanale, moż na zainstalować separator kabli, który mocuje się zatrzaskowo w kanale w celu rozdzielenia tych dwóch przewodów. Separator kabli może mieć przekrój w kształcie klepsydry i być węższy w środku niż na górze i na dole.

Wynalazek jest opisany poniżej w przykładzie wykonania w nawiązaniu do załączonego rysunku, na którym fig. 1 stanowi schematyczny widok z góry pierwszej postaci wykonania ogniwa łańcucha w aparacie do ochrony przewodów w rozwiązaniu według niniejszego wynalazku, obejmującego składowe elementy sprzęgające, pierwszy i drugi, fig. 2 stanowi schematyczny widok z boku ogniwa łańcucha z fig. 1, pokazujący ogniwo utrzymujące dwa kable, fig. 3 stanowi schematyczny widok z góry ogniwa łańcucha z fig. 1 z rozdzielonymi elementami składowymi, pierwszym i drugim, w celu zilustrowania zaczepów na elementach składowych i z pokazaniem jednego końca tylko pierwszego elementu, fig. 4 stanowi schematyczny widok z boku ogniwa łańcucha z fig. 1 z rozdzielonymi elementami składowymi, pierwszym i drugim, w celu zilustrowania zaczepów na elementach składowych, z pokazaniem jednego końca tylko pierwszego elementu, fig. 5 stanowi schematyczny widok z góry drugiej postaci wykonania ogniwa łańcucha w aparacie do ochrony przewodów w rozwiązaniu według niniejszego wynalazku, fig. 6 stanowi schematyczny widok z boku ogniwa łańcucha z fig. 5, pokazujący ogniwo utrzymujące dwa kable, fig. 7 przedstawia ogólne zestawienie trzeciej postaci wykonania ogniwa łańcucha w aparacie do ochrony przewodów w rozwiązaniu według niniejszego wynalazku, fig. 8 przedstawia w widoku perspektywicznym czwartą postać wykonania ogniwa łańcucha w aparacie do ochrony przewodów w rozwiązaniu według niniejszego wynalazku, fig. 9 stanowi widok z boku separatora kabli do stosowania w czwartej postaci wykonania pokazanej na fig. 8, a fig. 10 stanowi widok od czoła separatora kabli z fig. 9.

Fig. 1-4 rysunku przedstawia pierwszą postać wykonania aparatu do ochrony przewodów lub ogniwo łańcucha 10, które stanowi jedno ogniwo przegubowego łańcucha. Ogniwo łańcucha 10 zawiera dwie części korpusu: element korpusu 12 stanowiący element kanałowy zasadniczo w kształcie litery U, oraz odłączalne zamknięcie 14, które tworzy końcową ściankę 15, od której odsądzona jest para krótkich bocznych ramion 16, 17. U-kształtny element korpusu 12 obejmuje pierwszą ściankę 18 i dwa identyczne przeciwległe ramiona boczne 20, 22, zespolone z pierwszą ścianką 18 i tworzące wolne końce 20a, 22a (najlepiej widoczne na fig. 4).

Element korpusu 12 jest wykonany z formowanego tworzywa sztucznego, takiego jak nylon o duż ej lepkoś ci, zawierają cego stalową wkł adkę 24 w celu zapewnienia dodatkowej wytrzymał o ś ci i dostarczenia elementów łączących. Ramiona boczne 20, 22 nie są wzmocnione i są zazwyczaj elastyczne.

Stalowa wkładka 24, która zazwyczaj nie jest widoczna, jest w znaczącym stopniu otoczona nylonem, ale co można najlepiej zobaczyć na fig. 1, zawiera dwa równoległe wygięte elementy łączące. Na jednym końcu 30 zawiera ona otwór przelotowy 32, a na drugim końcu 34 zawiera dwa równoległe ramiona 36 ze współosiowymi otworami 38. Stosunkowo węższa część 30 jednej wkładki 24 może być wstawiona pomiędzy ramiona 36 sąsiedniej wkładki, a wkładki te można połączyć ze sobą za pomocą sworznia lub innego odpowiedniego środka łączącego przechodzącego przez otwory 32 i 38.

Zamknięcie 14 ma konstrukcję podobną do pierwszej ścianki 18 U-kształtnego elementu korpusu 12, z tym, że wykonane jest z formowanego tworzywa sztucznego, zazwyczaj z nylonu o dużej lepkości, ze stalową wkładką 40 zasadniczo o takim samym kształcie i konstrukcji jak wkładka 24 pierwszej ścianki 18, w celu zapewnienia dodatkowej wytrzymałości i dodatkowych elementów łączących. W związku z tym, że zamknięcie 14 jest przymocowane do elementu kanałowego w kształcie litery U, jak to zilustrowano na fig. 1 i 2, powstaje ogniwo łańcucha z podwójnym naciągiem. Zaczepy, dzięki którym następuje sprzęgnięcie zamknięcia 14 i elementu korpusu 12, są uwidocznione dokładniej na fig. 3 i 4.

PL 208 913 B1

Ramiona boczne 20, 22 elementu kanałowego są odsądzone od pierwszej ścianki 18 w kierunku wzdłużnym i wyznaczają zasadniczo prostokątny przekrój poprzeczny do ich kierunku wzdłużnego. Ramiona boczne 20, 22 są równoległe względem siebie i symetryczne względem biegnącej wzdłużnie płaszczyzny L rozciągającej się pomiędzy ramionami bocznymi 20, 22 i równoległej do nich. Zazwyczaj będą one miały głębokość około 6 mm, choć ta głębokość może się zmieniać. Rowek 50 jest wykonany w zewnętrznej części każdego ramienia bocznego 20, 22 w sąsiedztwie każdego wolnego końca 20a, 22a. Z uwagi na to, że zaczepy na końcach ramion bocznych 20, 22 są identyczne, zostanie opisany tylko jeden zaczep na ramieniu bocznym 22.

Rowek 50 biegnie w kierunku poprzecznym od jednego boku ramienia bocznego 22 do drugiego. Jak to najlepiej widać na fig. 4, rowek 50 jest wykonany w pogrubionej części 52 w kształcie liter U/J znajdującej się na wolnym końcu 22a ramienia, przy czym spodnia część ramienia bocznego 22 jest pogrubiona, aby zapewnić zwiększona głębokość materiału pod rowkiem 50. Podstawa pogrubionej części 52 rowka 50 ma zazwyczaj głębokość około 8 mm względem powierzchni zewnętrznej ramienia bocznego 20. Pozwala to na zużywanie się górnej i dolnej strony ogniwa podczas jego użytkowania.

Jak to najlepiej widać na fig. 3 (i co pokazano w zarysie na fig. 4), na końcu ramienia bocznego 22 znajduje się zasadniczo prostokątna szczelina lub wręg 60 z nieznacznie zbieżnymi ściankami. Wręg 60 biegnie od środka ścianki bocznej rowka 50 w kierunku pierwszej ścianki 18. Jego ścianki zbiegają się łagodnie do siebie w kierunku pierwszej ścianki 18.

Dopełniające zaczepy, które współpracują z rowkiem 50 i wręgiem 60, stanowią elementy zamknięcia 14. Pożądana jest zerowa tolerancja (prześwit) pomiędzy skojarzonymi zaczepami, aby zapewnić ścisłe pasowanie.

W szczególnoś ci, jak pokazano na fig. 3 i 4, każ de z krótkich bocznych ramion 16, 17 zamknię cia 14 zawiera zasadniczo prostokątny wpust lub czop 62 z łagodnie zbieżnymi bokami, który po umiejscowieniu we wręgu 60 zapobiega ruchowi odłączalnego zamknięcia 14 w kierunku poprzecznym względem U-kształtnego elementu korpusu 12.

Jak to można zobaczyć na fig. 4, każde krótkie ramię boczne 16, 17 zawiera także wystające żebro 70, które podczas stosowania umiejscawia się w rowku 50 elementu korpusu 12 (patrz fig. 2).

Gdy dwa elementy składowe są sprzęgnięte, jak to pokazano na fig. 1 i 2, czop 62 i wręg 60 tworzą połączeniu typu jaskółczego ogona, co zapobiega względnemu ruchowi tych elementów w kierunku poprzecznym T. Rowek 50 i żebro 70 zapobiegają względnemu ruchowi w kierunku wzdłużnym L.

Aby połączyć U-kształtny element korpusu 12 z zamknięciem 14, oba te elementy, 12 i 14, dociska się do siebie wraz z zestrojonymi względem siebie wręgiem 60 i czopem 62. Elastyczne ramiona boczne 20, 22 wyginają się do siebie łub mogą być dociśnięte do siebie, aby ułatwić wzajemne połączenie. Będące w użyciu ogniwo prowadzi przewody robocze 80 i 90, przewód wodny i kabel elektryczny, jak przedstawiono na fig. 2.

Aby rozdzielić rozłączalną końcową ściankę 15 zamknięcia 14 od U-kształtnego elementu korpusu 12, ramiona boczne 20, 22 elementu kanałowego po prostu dogina się do siebie, co pozwą na łatwe rozdzielenie tych elementów składowych 12, 14.

Jest to jednak korzystne, dzięki konstrukcji zaczepów, ponieważ zaczepy są bardziej wytrzymałe w kierunku działania najwyższej wartości siły występującej podczas pracy ogniwa łańcucha niż w kierunku, w którym ogniwa są rozciągane. Podczas pracy występuje niewielka tendencja do występowania sił dociskających działających jednocześnie na oba ramiona boczne 20, 22, tak że niewielkie jest prawdopodobieństwo przypadkowego oddzielenia rozłączalnej końcowej ścianki 15.

Na fig. 5 i 6 pokazano inną wersję 10a wykonania ogniwa z fig. 1 - 4. Ogniwo ma taki sam element korpusu 12 jak pokazany na fig. 1 - 4. Zamknięcie 14a nieznacznie różni się od zamknięcia 14, gdyż zawiera tylko pojedynczy wygięty łącznik 40a zamiast dwóch równoległych wygiętych elementów łączących.

Choć powyżej opisano ogniwo dla aparatu chroniącego przewody z podwójnym naciągiem, należy brać pod uwagę, że podobne zasady można zastosować w celu otrzymania ogniw łańcucha z nacią giem bocznym, nacią giem centralnym lub nacią giem potrójnym. W przypadku nacią gu centralnego boczne ramiona 20, 22 będą wystawać z obydwu stron pierwszej ścianki 18, wyznaczając kanał dla przewodu wodnego i kanał dla kabla, rozdzielone przez pierwszą ściankę 18, przy czym końce tych kanałów mogą być zamknięte końcowymi ściankami zamknięcia 14, które nie zawierają środków łączących.

PL 208 913 B1

Na fig. 7 zilustrowano potrójne ogniwo 100 czyli ogniwo z potrójnym naciągiem. W tej postaci wykonania występuje środkowa ścianka 101 i dwie pary równoległych ramion bocznych 102, 104, odsądzonych z każdej strony środkowej ścianki 101. Również w tym przypadku stalowa wkładka 24, zazwyczaj niewidoczna, w znaczącym stopniu otoczona nylonem, która zawiera dwa równoległe wygięte elementy łączące, jest osadzona w środkowej ściance 101. Wolne końce 102a i 104a ramion bocznych 102, 104 są ukształtowane tak samo, jak wolne końce 120a i 122a w pierwszej i drugiej postaci wykonania i stanowią zaczepy w postaci rowka 50 i wręgu 60. Te sprzęgające się zamknięcia 114a, 114b, są zasadniczo takie same jak zamknięcie 14a z postaci wykonania na fig. 5, choć jedno stanowi odbicie lustrzane drugiego. Pojedynczy wygięty łącznik 140a, 140b jest osadzony w końcowej ściance każdego z odłączalnych zamknięć, odpowiednio 114a, 114b. Zastosowanie pojedynczych płytek giętych przez ścinanie pozwala utrzymać minimalną szerokość ogniwa.

W jeszcze innej wersji wykonania ogniwo z naciągiem bocznym można uzyskać przez zastosowanie elementu korpusu 12 z podwójnym naciągiem, opisanego powyżej, ale z pierwszą ścianką 18 bez jakichkolwiek środków łączących.

Fig. 8-10 ilustrują kolejną wersję wykonania zawierającą separator kabli 230. Fig. 8 stanowi widok perspektywiczny elementu korpusu 212 separatora z podwójnym naciągiem, typu pokazanego na fig. 1 i 2, ale który różni się od elementu korpusu 12 z fig. 1 i 2 tym, ma że karb lub wycięcie 214 wykonane na każdej z zewnętrznych krawędzi każdego z bocznych ramion 220 i 222, w przybliżeniu pośrodku pomiędzy pierwszą ścianką 218 i wolnymi końcami 220a i 222a korpusu. Zastosowany separator kabli 230 jest pokazany na fig. 9 i 10. Separator kabli 230 kabli zawiera główny korpus 232 o wysokoś ci h równej pionowej szczelinie pomię dzy bocznymi ramionami 220 i 222 oraz stosunkowo wyższe końce 234 tworzące występy 236 z korpusu, wystające powyżej i poniżej głównego korpusu 232. Występy 236 są dopasowane zatrzaskowo lub przylgowo do karbów 214, mocując separator kabli 230 biegnący poprzecznie w poprzek ogniwa. Jak to najlepiej widać na fig. 10 przekrój poprzeczny separatora 230 kabli jest grubszy na górze i na dole oraz zwęża się do środka tak, że ma kształt klepsydry. Zazwyczaj ogniwo ma grubość zbliżoną do 20 mm na górze i na dole oraz zaledwie 2 mm w ś rodku. Dzię ki temu utrzymana zostaje sztywność i wytrzymał o ść separatora i ogniwa przy zachowaniu możliwie jak najmniejszej szerokości ogniwa mierzonej od pierwszej ścianki 218 korpusu do końcowej ścianki 15 zamknięcia 14 (niepokazanej). Zapewnia to układ, w którym kabel elektryczny i przewód wodny mogą być rozdzielone we wzglę dnie ł atwy sposób, co jest pożądane, przez wygię cie bocznych ramion 220 i 222 i wstawienie separatora. Nie są potrzebne nieporęczne nakrętki lub sworznie, które mogą poluzować się i uszkodzić kable, Całkowita szerokość ogniwa nie zwiększa się znacząco, a w rzeczywistości ogniwo jest cieńsze niż ogniwo z potrójnym naciągiem pokazane na fig. 7, co jest istotne ze względu na ograniczoną przestrzeń w kanałach, w których biegną łańcuchy z takimi ogniwami.

Dla specjalistów zrozumiałe jest, że można dokonać różnych zmian i/lub modyfikacji w wynalazku przedstawionym w konkretnych postaciach wykonania, bez wychodzenia poza istotę i zakres szeroko opisanego wynalazku. W związku z tym przedstawione przykłady należy we wszystkich aspektach uważać za ilustrujące, ale nieograniczające.

Claims (13)

1. Aparat do ochrony przewodów, stanowiący łańcuch złożony z szeregu wzajemnie połączonych ogniw, w którym korpus ogniwa zawiera element korpusu mający pierwszą ściankę i dwa przeciwległe boczne ramiona scalone z pierwszą ścianką i odsądzone z jej jednego boku, który to element wyznacza, co najmniej jeden kanał dla pomieszczenia, co najmniej jednego przewodu roboczego, przy czym boczne ramiona są podatne na odkształcanie a ich wolne końce zawierają pierwsze zaczepy, a także zawiera zamknięcie wyznaczające końcową ściankę, przy czym końcowa ścianka zawiera dopełniające zaczepy dopasowane do pierwszych zaczepów w celu sprzęgnięcia końcowej ścianki z elementem korpusu, znamienny tym, że element korpusu (12, 212), ma wyginane do siebie boczne ramiona (20, 22; 102; 104; 220, 222) scalone z pierwszą ścianką (18, 218), zaś końcowa ścianka (15) zaniknięcia (14, 14a, 114a, 114b) ma odsądzone krótkie boczne ramiona (16, 17), o długości mniejszej od długości bocznych ramion (20, 22; 102; 104; 220, 222), zawierające dopełniające zaczepy, przy czym wolne końce (20a, 22a; 102a; 104a; 220a, 222a) z pierwszymi zaczepami są wyginane do siebie w celu odłączenia zamknięcia (14, 14a, 114a, 114b) od korpusu ogniwa.

PL 208 913 B1

2. Aparat według zastrz. 1, znamienny tym, ż e korpus ogniwa ma dwie pary przeciwległych ramion bocznych (102, 104) z wolnymi końcami (102a, 104a) zawierającymi pierwsze zaczepy, oraz dwie pary zamknięć (140a, 140b) z końcową ścianką (140a, 140b), zawierających dopełniające zaczepy, przy czym druga para jest odsądzona od strony przeciwległego boku pierwszej ścianki (18) korpusu tak, że wyznacza drugi kanał dla pomieszczenia przewodu roboczego z przeciwnej strony pierwszej ścianki (18).

3. Aparat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pierwsza ścianka (18) i końcowa ścianka (15) zamknięcia (14, 14a, 114a, 114b) zawierają elementy łączące do połączenia korpusu ogniwa z podobnym ogniwem.

4. Aparat według zastrz. 3, znamienny tym, że element korpusu (12, 212) i zamknięcie (14, 14a, 114a, 114b) zawierają formowane tworzywo sztuczne, zwłaszcza nylon, zaś elementy łączące zawierają metalowe wkładki (24, 40), zwłaszcza stalowe.

5. Aparat według zastrz. 3, znamienny tym, że pierwsza ścianka (18) zawiera dwa równolegle wygięte elementy łączące w postaci wkładki (24, 40), zaś w końcowej ściance (15) jest umieszczony pojedynczy wygięty łącznik (40a, 140a, 140b).

6. Aparat według zastrz. 2, znamienny tym, że pierwsza ścianka (18) zawiera dwa równolegle wygięte elementy łączące, zaś w jednej z końcowych ścianek (140a, 140b) są umieszczone kolejne dwa równoległe wygięte elementy łączące.

7. Aparat według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwsze zaczepy zawierają wręg (60) znajdujący się na wolnym końcu (20a, 22a; 102a; 104a; 220a, 222a) każdego bocznego ramienia (20, 22; 102; 104; 220, 222), a dopełniające zaczepy zawierają czop (62) znajdujący się na wolnym końcu każdego krótkiego bocznego ramienia (16, 17).

8. Aparat według zastrz. 7, znamienny tym, że wręg (60) i czop (62) są nieznacznie zbieżne do wewnątrz.

9. Aparat według zastrz. 7, znamienny tym, że w skład zaczepów wchodzi rowek (50) usytuowany poprzecznie na szerokości jednego z bocznych ramion (20, 22; 102; 104; 220, 222), oraz sąsiednie żebro (70) wystające poprzecznie na szerokości jednego z krótkich bocznych ramion (16, 17).

10. Aparat według zastrz. 7, znamienny tym, że w skład zaczepów wchodzi rowek (50) usytuowany poprzecznie na szerokości jednego z krótkich bocznych ramion (16, 17), oraz sąsiednie żebro (70) wystające poprzecznie na szerokości jednego z bocznych ramion (20, 22; 102; 104; 220, 222).

11. Aparat według zastrz. 7, znamienny tym, że w sąsiedztwie wręgu (60) na bocznym ramieniu (20, 22; 102; 104; 220, 222) jest wykonany rowek (50).

12. Aparat według, zastrz. 1, znamienny tym, że w pomiędzy bocznymi ramionami (20, 22; 102; 104; 220, 222), znajduje się separator kabli (230) umieszczony przylgowo, korzystnie zatrzaskowo, oddzielający przewody robocze w kanale.

13. Aparat według, zastrz. 1, znamienny tym, że separator kabli (230) ma przekrój zasadniczo w kształ cie klepsydry, tak ż e jest węższy w ś rodku niż na górze i na dole.