PL208718B1 - Sposób szlifowania szyny oraz urządzenie do realizacji tego sposobu - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób szlifowania szyny, w szczególności szyny kolejowej, na co najmniej powierzchni tocznej, przez wytworzenie ruchu względnego między ściernicą mającą profil odpowiadający profilowi powierzchni tocznej i napędzaną silnikiem oraz szyną w jej kierunku wzdłużnym a także urządzenie do realizacji tego sposobu, przy czym oś ściernicy tworzy z płaszczyzną prostopadłą do kierunku wzdłużnego szyny kąt α różniący się od 0°.

Znane jest stosowanie ściernic garnkowych do szlifowania szyny mającej wypukły profil poprzeczny, jak szyna kolejowa. Jednak udaje się przy tym oszlifować w jednym przejściu tylko wąskie pasmo, toteż ściernica musi przejść wiele razy przez szynę. Wskutek tych wielu przejść powstają niedokładności, gdyż nie można dokładnie ustawić pasm obrabianych w danym przejściu narzędzia względem uprzednio oszlifowanego pasma. Poza tym występuje przy tej obróbce duży hałas, a w przypadku suszy istnieje zagrożenie pożarowe wskutek iskrzenia.

Znana jest także obróbka wypukłego profilu poprzecznego główki szyny mającego powierzchnię toczną za pomocą ściernic czołowych, przy czym ściernica ma wymagany profil główki szynowej i jest ustawiona tak, że jej oś jest prostopadła do płaszczyzny symetrii wzdłużnej szyny. Jednak wadą tej metody jest to, że tylko w ograniczonym stopniu można zeszlifować główkę szynową na jej bokach, to znaczy w pobliżu krawędzi jezdnej szyny, ponieważ z ustawienia ściernicy wynika niekorzystny kąt przystawienia krawędzi skrawających ziaren ściernicy, czego efektem jest przegrzanie materiału szyny. Chcąc wyeliminować tę wadę, trzeba zredukować wydajność usuwania materiału w trakcie obróbki, co z kolei wymaga wielu przejść lub też przebiegów szlifowania na tej samej szlifowanej powierzchni szyny.

Według dokumentów patentowych DE 443585C1, EP 0843043A1 i US 4583327A tarcze szlifierskie, to znaczy ściernice, poruszają się ku powierzchniom tocznym szyny i są dociskane do powierzchni tocznej z określoną stałą siłą za pomocą cylindrów dociskowych. Nie przewidziano regulacji głębokości szlifowania.

Według dokumentów patentowych EP 0843043A1 i US 4583327A cylindry pneumatyczne służą do realizacji prostopadłego ruchu ściernic ku szynie z przyleganiem do prowadnicy bocznej lub też „sanek. Inne cylindry naporowe służą do wyrównania deformacji poziomej powierzchni szyny lub też do poruszania ramy, na której są osadzone ściernice.

Celem uniknięcia tych wad i trudności zadaniem wynalazku jest stworzenie sposobu szlifowania określonego wyżej rodzaju, który po pierwsze umożliwia w jednym przejściu dostateczne usunięcie materiału szyny na całym szlifowanym przekroju i po drugie zapobiega przegrzewaniu materiału szyny. Ponadto ściernica ma mieć dostateczną trwałość mimo wysokiej wydajności, to znaczy mimo dużej długości szlifowanej w jednostce czasu. W szczególności powierzchnia toczna szlifowanej szyny powinna mieć jakość odpowiadającą parametrom linii o wysokich parametrach, jak linie przystosowane do wysokich prędkości.

Zadanie to rozwiązuje się zgodnie z wynalazkiem przez sposób szlifowania co najmniej powierzchni tocznej szyny, w szczególności szyny kolejowej, poprzez wytworzenie ruchu względnego między ściernicą mającą profil odpowiadający profilowi powierzchni tocznej i napędzaną silnikiem oraz szyną w jej kierunku wzdłużnym, przy czym oś ściernicy tworzy z płaszczyzną prostopadłą do kierunku wzdłużnego szyny kąt α inny niż 0°, charakteryzujący się tym, że ściernica porusza się aż do zetknięcia z szyną, przy czym ruch ten jest ograniczony prowadnicą dociskaną do powierzchni tocznej szyny niezależnie od regulacji głębokości szlifowania.

W bę dą cym przedmiotem wynalazku sposobie korzystne jest, ż e ś ciernica porusza się w kierunku krawędzi jezdnej szyny, przy czym ruch ten jest ograniczony przez prowadnicę zwróconą ku krawędzi jezdnej szyny.

Korzystne jest również to, że oś ściernicy tworzy z płaszczyzną prostopadłą do kierunku wzdłużnego szyny kąt wynoszący 1 - 20°, zwłaszcza 5 - 12°, a szczególnie korzystnie kąt ten wynosi około 8°.

W sposobie według wynalazku oś ściernicy tworzy korzystnie z linią przecięcia położ onej w kierunku wzdłużnym szyny płaszczyzny symetrii i płaszczyzny prostopadłej do kierunku wzdłużnego szyny kąt wynoszący około 90°, przy czym korzystnie kąt ten jest mniejszy od 90° i większy niż 70° i przy czym kąt ten jest zachowany po stronie krawędzi jezdnej szyny.

PL 208 718 B1

Korzystne jest, że za pomocą szlifowania usuwa się naskórek walcowniczy istniejący na powierzchni tocznej szyny oraz co najmniej częściowo powierzchnię frezowaną istniejącą przed szlifowaniem na powierzchni tocznej.

Korzystne jest również, że oprócz powierzchni tocznej poddaje się szlifowaniu cały, zawierający powierzchnię toczną, wypukły profil przekroju poprzecznego główki szynowej.

W sposobie wedł ug wynalazku korzystne jest, ż e ś ciernicę zależ nie od jej zuż ycia nastawia się w kierunku szyny, korzystnie automatycznie, za pomocą ukł adu regulacji głębokości szlifowania. Ta regulacja głębokości szlifowania odbywa się z wykorzystaniem wartości pomiaru średnicy powierzchni ściernicy lub z wykorzystaniem danych pomiarowych momentu napędowego ściernicy oraz że ściernicę profiluje się za pomocą osełki, przy czym osełka ma profil odpowiadający co najmniej powierzchni tocznej szyny i kierunek wzdłużny tej osełki tworzy ze ściernicą te same kąty jak szyna.

Korzystne jest, że profilowanie prowadzi się przed rozpoczęciem szlifowania powierzchni tocznej szyny, a następnie podczas szlifowania prowadzi się je tylko sporadycznie i w większych odstępach czasu.

W sposobie według wynalazku wzdłużny ruch względny między szyną i ściernicą wytwarza się korzystnie poprzez wzdłużne przesuwanie szyny względem ściernicy, przy czym szynę tuż przed przystawieniem ściernicy dociska się do prowadnicy zwróconej ku powierzchni tocznej szyny, a prowadnica jest wytłumiona celem uniknięcia drgań. Szynę tuż przed przystawieniem ściernicy dociska się do bocznej prowadnicy zwróconej ku krawędzi jezdnej szyny a tuż po przystawieniu ściernicy szynę dociska się do następnej prowadnicy zwróconej ku powierzchni tocznej szyny i do bocznej prowadnicy zwróconej ku krawędzi jezdnej szyny.

Korzystne jest, że wióry szlifierskie poddaje się odsysaniu zaraz po ich powstaniu.

Zgodnie ze sposobem według wynalazku szlifowanie prowadzi się korzystnie metodą współbieżną, a wzdłużny ruch względny między szyną i ściernicą realizuje się poprzez ruch ściernicy wzdłuż ułożonej szyny.

Zadanie rozwiązuje się również poprzez będące przedmiotem wynalazku urządzenie do realizacji opisanego powyżej sposobu, które ma zespół do wytwarzania ruchu względnego między szyną i ś ciernicą , ma napę d ś ciernicy i ma uł o ż yskowanie osi ś ciernicy w kierunku odchylonym od pł aszczyzny prostopadłej do kierunku wzdłużnego szyny oraz ma prowadnicę dociskaną do powierzchni tocznej szyny i niezależny od tego układ regulacji głębokości szlifowania.

W będącym przedmiotem wynalazku urz ądzeniu korzystne jest, że kąt odchylenia od płaszczyzny prostopadłej do kierunku wzdłużnego szyny wynosi 1 - 20°, szczególnie wynosi on 5 - 12°, a zwłaszcza około 8°.

Korzystnie ułożyskowanie osi ściernicy jest regulowane celem nastawienia różnych odchyleń od płaszczyzny prostopadłej do kierunku wzdłużnego szyny i ułożyskowanie osi ściernicy jest ukształtowane tak, że oś ściernicy tworzy z osią przecięcia położonej w kierunku wzdłużnym szyny płaszczyzny symetrii szyny i płaszczyzny prostopadłej do kierunku wzdłużnego szyny kąt równy około 90°.

W urządzeniu według wynalazku jest przewidziany korzystnie zespół do ustawiania ściernicy w kierunku szyny zależ nie od jej zuż ycia, który ma miernik do wyznaczania ś rednicy ś ciernicy.

Urządzenie według wynalazku ma korzystnie osełkę, która ma profil odpowiadający co najmniej powierzchni tocznej szyny i której kierunek wzdłużny tworzy względem ściernicy te same kąty co szyna. Ponadto zgodne z wynalazkiem urządzenie ma zespół do przesuwania szyny w kierunku jej osi wzdłużnej przy ściernicy i zespół ten ma prowadnicę zwróconą ku powierzchni tocznej szyny oraz zespół dociskający szynę do prowadnicy, która to prowadnica ma wytłumione drgania.

Korzystnie jest przewidziana prowadnica boczna szyny, która jest zwrócona ku krawędzi jezdnej szyny, a także zespół dociskający szynę do tej prowadnicy bocznej.

W urządzeniu według wynalazku ś ciernica jest przewidziana na pojeździe poruszającym się wzdłuż ułożonej szyny, przy czym pojazd ten jest wyposażony w prowadnice ograniczające w przybliżeniu pionowo i poziomo przystawianie ściernicy, które to prowadnice stykają się z szyną na powierzchni tocznej i przy krawędzi jezdnej.

Wynalazek objaśnia się niżej na dwóch przykładach realizacji przedstawionych na rysunku, przy czym fig. 1 przedstawia urządzenie do realizacji sposobu według wynalazku w widoku z boku, fig. 2 schematyczny widok z góry w kierunku strzałki II zaznaczonej na fig. 1, fig. 3 - wariant urządzenia do realizacji sposobu według wynalazku, fig. 4 - szynę kolejową w różnych stanach zużycia w przekroju poprzecznym, a fig. 5 - przystawienie ściernicy do pokazanej w przekroju poprzecznym szyny kolejowej zgodnie ze sposobem według wynalazku.

PL 208 718 B1

Na fig. 4 przedstawiono przekrój szyny 1 w różnych stanach zużycia. Osadzona na szyjce 2 główka szynowa 3 ma w stanie nowym zaznaczoną linią A wypukłą część 5, w przekroju poprzecznym, z powierzchnią toczną 4, po której toczy się koło pojazdu szynowego. W wyniku zużycia ta wypukła część 5 główki szynowej 3 ma kształt zaznaczony linią B. Gdy szyna 1 osiąga ten kształt, lub odpowiednio wcześniej w przypadku szyn przeznaczonych do dużych prędkości, następuje dodatkowa obróbka szyny 1, tak że wypukła część 5 główki szynowej 3, co najmniej jednak powierzchnia toczna 4, odzyskuje w jak największym przybliżeniu pierwotny stan, to znaczy pierwotny kształt przekroju - zaznaczony linią C. Przy tym trzeba zachować określone tolerancje według przepisów użytkownika lub towarzystwa kolejowego albo ponadregionalnej normy, jak na przykład cen DRAFT pr EN 13674-1, przy czym tolerancje te mają rząd wielkości od 1 do 3 dziesiątych milimetra. Istotne jest przy tym, żeby obrobić dodatkowo krawędź jezdną 6 szyny 1 i powierzchnię toczną 4.

W przypadku starych szyn ze zużytym profilem główki szynowej występuje konieczność przeprofilowania tej główki, do czego przewidziano zgodnie z wynalazkiem frezowanie i szlifowanie. W przypadku nowych szyn celowe jest usunięcie naskórka walcowniczego, żeby uzyskać lepsze właściwości toczne, dłuższą trwałość i obniżenie hałasu. Wystarczy do tego zgodne z wynalazkiem szlifowanie bez uprzedniego frezowania.

Jak widać na fig. 4 - zależnie od zużycia szyny - trzeba zdjąć dość dużo materiału, co w przypadku szyn ułożonych należy wykonać szybko i efektywnie, żeby ruch kolejowy ulegał zakłóceniom w jak najmniejszym stopniu.

Fig. 1 i 2 przedstawiają zgodne z wynalazkiem urządzenie, które jest nieruchome i przy którym przebiega obrabiana szyna 1. Na fig. 3 pokazano urządzenie zgodne z wynalazkiem zamontowane w pojeździe, na przykład na lokomotywie, tak że za pomocą tego urządzenia można obrabiać już ułożone szyny. Przy tym to urządzenie według wynalazku jest podwójne, toteż można obrabiać na gotowo w jednym przejeździe zarówno lewą jak i prawą szynę. Jednakowe części urządzenia stacjonarnego i urządzenia ruchomego oznaczono identycznymi odnośnikami.

Frez 8 jednostki frezarskiej 7 ma postać freza obwodowego. Frez ten jest napędzany silnikiem napędowym 9 poprzez przekładnię 10, przy czym kierunek obrotów jest dobrany tak, że szyna 1 jest obrabiana metodą frezowania współbieżnego. W bezpośrednim sąsiedztwie jednostki frezarskiej 7 przewidziano jednostkę szlifierską 11, której ściernica 12 jest poruszana napędem 13, korzystnie również w kierunku obrotu, jak frez 8, toteż na szynie 1 odbywa się szlifowanie współbieżne. Ściernica 12 jest wyposażona w układ regulacji 14 głębokości szlifowania tak, że ściernica może być nastawiana w sposób ciągły względem szyny 1 stosownie do zużycia ściernicy. Ten układ regulacji 14 ma miernik do pomiaru zmniejszającej się stale średnicy obwodu ściernicy 12, przy czym może on też wykorzystywać dane z pomiarów momentu napędowego.

Zarówno wióry frezarskie jak i wióry szlifierskie są odsysane zaraz po ich powstaniu, mianowicie za pomocą urządzeń odsysających 15 i 16.

Tuż przed jednostką frezarską 7 i tuż za jednostką szlifierską 11 są przewidziane prowadnice 17 dla szyny 1, do których szyna 1 jest dociskana za pomocą rolek podtrzymujących 18, przy czym dociskana jest co najmniej powierzchnia toczna 4 szyny 1, korzystnie wierzchołek główki szynowej 3. Ponadto wzdłuż urządzenia są przewidziane boczne krążki prowadzące 19 działające z obu stron na główkę szynową 3, przy czym przylegające od strony krawędzi jezdnej 6 szyny 1 krążki prowadzące 19 mają ustalone położenie. Szyna jest dociskana do tych ustalonych krążków prowadzących 19 przez przylegające do niej po drugiej stronie boczne krążki prowadzące 19, w związku z czym szyna 1 zajmuje dokładne położenie względem jednostki frezarskiej i jednostki szlifierskiej.

Między jednostką frezarską 7 a jednostką szlifierską 11 przewidziano następną prowadnicę 20, która jest wyposażona w tłumienie, żeby wyeliminować drgania na szynie 1 powodowane przez frez.

Jak widać zwłaszcza na fig. 2, oś 21 ściernicy jest nachylona względem płaszczyzny 22 prostopadłej do kierunku wzdłużnego szyny o kąt α, który jest większy od 0°, korzystnie wynosi od 1 do 20°, w zależności od istniejącego przed szlifowaniem stanu szyny 1. Gdy główka szynowa 3 już przed szlifowaniem ma w wyniku frezowania przekrój poprzeczny zbliżony do idealnego albo gdy nowa szyna 1 ma jeszcze naskórek walcowniczy, to kąt α wynosi celowo 5 - 12°, idealna wielkość wynosi 8°. Gdy jednak stan przekroju poprzecznego odbiega nieco od idealnego przekroju, na przykład po obróbce zgrubnej, to dla zapewnienia optymalnej wydajności skrawania i dużej trwałości ściernicy celowy jest mniejszy kąt α, korzystnie 1-6°.

Nowa ściernica 12 jest już wstępnie wyprofilowana, to znaczy ma profil prawie odpowiadający szynie 1. Żeby wytworzyć dokładnie taki dopasowany profil, przewidziano korzystnie obciągacz 23

PL 208 718 B1 z osełką 24, która jest dociskana do obwodu ściernicy 12. Osełka ta ma dokładnie wymagany profil i tworzy ona ze ściernicą również kąt α. Osełka 24 przed rozpoczęciem szlifowania pierwszej szyny 1 jest dociskana do ściernicy 12, aż przyjmie ona jej profil.

Podczas szlifowania szyny 1 osełka 24 może być odciągnięta od ściernicy 12, ponieważ ściernica profiluje się sama na wstępny profil, to znaczy na frezowanej powierzchni główki szynowej lub też na mającej jeszcze naskórek walcowniczy powierzchni główki szynowej. Podczas obróbki główki szynowej 3 osełka może być przystawiona tymczasowo do ściernicy 12 celem jej naostrzenia.

Do nastawienia dokładnego profilu ściernicy 12 można też użyć szynę 1, o ile jest ona wyfrezowana dostatecznie dokładnie albo ma jeszcze naskórek walcowniczy.

Gdy, jak w przedstawionym przykładzie realizacji, poddaje się szlifowaniu wyfrezowaną powierzchnię główki szynowej, to zadaniem profilowanej ściernicy 12 jest jeszcze tylko wygładzenie fal stworzonych przez frez 8 i wytworzenie obrazu szlifu wzdłużnego.

Dzięki zgodnemu z wynalazkiem skośnemu ustawieniu ściernicy 12 uzyskuje się szczególnie dobre warunki przystawienia narzędzia do obrabianego przedmiotu i wysoką efektywność wygładzania. Styk skośnie ustawionej ściernicy 12 przedstawiono na fig. 5. Można zauważyć, że skośne ustawienie daje korzystny kąt przystawienia krawędzi skrawającej, zwłaszcza na przejściu wypukłej części 5 główki szynowej 3 w powierzchnie boczne 25 tej główki 3. Te korzystne warunki zetknięcia pozwalają też na dostatecznie duże zbieranie materiału przy bardzo dobrej charakterystyce termicznej tak, że nie ma przypalania szlifowanej powierzchni. Poza tym uzyskuje się przez to bardzo dobrą trwałość ściernicy 12.

Korzystnie jest, gdy oś 21 ściernicy 12 jest również nachylona względem płaszczyzny symetrii wzdłużnej 26 szyny, mianowicie o kąt β, który wynosi 1 - 20°.

Jeżeli za pomocą urządzenia według wynalazku mają być obrabiane szyny o różnym profilu, to celowo oś 21 ściernicy 12 może być przestawna w tym urządzeniu.

W odmianie realizacji przedstawionej na fig. 3 jednostka frezarska 7 i jednostka szlifierska 11 są zamontowane na pojeździe szynowym 27. Frez 8 i ściernica 12 są poruszane zespołami nastawczymi 28 w przybliżeniu prostopadle do szyny 1, aż prowadnice 17 i 20 dojdą do główki szynowej 3. Możliwy jest też ruch jednostki szlifierskiej 11 i jednostki frezarskiej 7 w kierunku bocznym do krawędzi jezdnej 6, aż boczne krążki prowadzące 19 zetkną się z główką szynową 3.

Claims (35)

1. Sposób szlifowania (4) szyny (1) w szczególności szyny kolejowej, na co najmniej powierzchni tocznej, przez wytworzenie ruchu względnego między ściernicą (12) mającą profil odpowiadający profilowi powierzchni tocznej i napędzaną silnikiem (9) oraz szyną w jej kierunku wzdłużnym, przy czym oś ściernicy tworzy z płaszczyzną prostopadłą do kierunku wzdłużnego szyny kąt α inny niż 0°, znamienny tym, że ściernica (12) porusza się aż do zetknięcia z szyną (1), przy czym ruch ten jest ograniczony prowadnicą (17) dociskaną do powierzchni tocznej (4) szyny (1) niezależnie od regulacji głębokości szlifowania.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ściernica (12) porusza się w kierunku krawędzi jezdnej (6) szyny (1), przy czym ruch ten jest ograniczony przez prowadnicę (19) zwróconą ku krawędzi jezdnej (6) szyny (1).

3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że oś (21) ściernicy (12) tworzy z płaszczyzną prostopadłą do kierunku wzdłużnego szyny (1) kąt α wynoszący 1 - 20°.

4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że kąt α wynosi 5 - 12°, korzystnie wynosi około 8°.

5. Sposób według zastrz. 1 do 4, znamienny tym, że oś (21) ściernicy (12) tworzy z linią przecięcia położonej w kierunku wzdłużnym szyny (1) płaszczyzny symetrii i płaszczyzny prostopadłej do kierunku wzdłużnego szyny (1) kąt β wynoszący około 90°.

6. Sposób według zastrz. 1 do 4, znamienny tym, że kąt β jest mniejszy od 90° i większy niż 70°, przy czym ten kąt β jest zachowany po stronie krawędzi jezdnej (6) szyny (1).

7. Sposób według zastrz. 1 do 6, znamienny tym, że za pomocą szlifowania usuwa się naskórek walcowniczy istniejący na powierzchni tocznej (4) szyny (1).

8. Sposób według zastrz. 1 do 7, znamienny tym, że za pomocą szlifowania usuwa się co najmniej częściowo powierzchnię frezowaną istniejącą przed szlifowaniem na powierzchni tocznej (4).

PL 208 718 B1

9. Sposób według zastrz. 1 do 8, znamienny tym, że oprócz powierzchni tocznej (4) poddaje się szlifowaniu cały, zawierający powierzchnię toczną (4), wypukły profil przekroju poprzecznego (5) główki szynowej.

10. Sposób według zastrz. 1 do 9, znamienny tym, że ściernicę (12) zależnie od jej zużycia nastawia się w kierunku szyny (1), korzystnie automatycznie, za pomocą układu regulacji głębokości szlifowania.

11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że regulacja głębokości szlifowania odbywa się z wykorzystaniem wartości pomiaru średnicy powierzchni ściernicy lub z wykorzystaniem danych pomiarowych momentu napędowego ściernicy (12).

12. Sposób według zastrz. 1 do 11, znamienny tym, że ściernicę (12) profiluje się za pomocą osełki (24), przy czym osełka (24) ma profil odpowiadający co najmniej powierzchni tocznej (4) szyny (1) i kierunek wzdłużny tej osełki tworzy ze ściernicą (12) ten sam kąt α i β jak szyna (1).

13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że profilowanie prowadzi się przed rozpoczęciem szlifowania powierzchni tocznej (4) szyny (1), a następnie podczas szlifowania prowadzi się je tylko sporadycznie i w większych odstępach czasu.

14. Sposób według zastrz. 1 do 13, znamienny tym, że wzdłużny ruch względny między szyną (1) i ściernicą (12) wytwarza się poprzez wzdłużne przesuwanie szyny (1) względem ściernicy (12).

15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że szynę (1) tuż przed przystawieniem ściernicy (12) dociska się do prowadnicy zwróconej ku powierzchni tocznej (4) szyny (1)

16. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że prowadnica (17) jest wytłumiona celem unikni ę cia drga ń .

17. Sposób według zastrz. 14 do 16, znamienny tym, że szynę (1) tuż przed przystawieniem ściernicy (12) dociska się do bocznej prowadnicy (19) zwróconej ku krawędzi jezdnej (6) szyny (1)

18. Sposób według zastrz. 14 do 17, znamienny tym, że szynę (1) tuż po przystawieniu ściernicy (12) dociska się do następnej prowadnicy (17) zwróconej ku powierzchni tocznej (6) szyny (1).

19. Sposób według zastrz. 14 do 18, znamienny tym, że szynę (1) tuż po przystawieniu ściernicy (12) dociska się do bocznej prowadnicy (19) zwróconej ku krawędzi jezdnej (6) szyny (1).

20. Sposób według zastrz. 1 do 19, znamienny tym, że wióry szlifierskie poddaje się odsysaniu zaraz po ich powstaniu.

21. Sposób według zastrz. 1 do 20, znamienny tym, że szlifowanie prowadzi się metodą współbieżną.

22. Sposób według zastrz. 1 do 13, znamienny tym, że wzdłużny ruch względny między szyną (1) i ściernicą (12) realizuje się poprzez ruch ściernicy (12) wzdłuż ułożonej szyny (1).

23. Urządzenie do realizacji sposobu zdefiniowanego w co najmniej jednym z zastrzeżeń 1 do 22, znamienne tym, że ma zespół do wytwarzania ruchu względnego między szyną (1) i ściernicą (12), ma napęd (9) ściernicy i ma ułożyskowanie osi (21) ściernicy (12) w kierunku odchylonym od płaszczyzny prostopadłej do kierunku wzdłużnego szyny (1 oraz ma prowadnicę (17) dociskaną do powierzchni tocznej (4) szyny (1) i niezależny od tego układ regulacji głębokości szlifowania.

24. Urządzenie według zastrz. 23, znamienne tym, że odchylenie α od płaszczyzny prostopadłej do kierunku wzdłużnego szyny (1) wynosi 1 - 20°.

25. Urządzenie według zastrz. 24, znamienne tym, że odchylenie α wynosi 5 - 12°, korzystnie około 8°.

26. Urządzenie według zastrz. 23 do 25, znamienne tym, że ułożyskowanie osi (21) ściernicy (12) jest regulowane celem nastawienia różnych odchyleń od płaszczyzny prostopadłej do kierunku wzdłużnego szyny (1).

27. Urządzenie według zastrz. 23 do 26, znamienne tym, że ułożyskowanie osi (21) ściernicy (12) jest ukształtowane tak, że oś (21) ściernicy (12) tworzy z osią przecięcia położonej w kierunku wzdłużnym szyny (1 płaszczyzny symetrii szyny (1 i płaszczyzny prostopadłej do kierunku wzdłużnego szyny (1) kąt β równy około 90°.

28. Urządzenie według zastrz. 23 do 27, znamienne tym, że jest przewidziany zespół do ustawiania ściernicy (12) w kierunku szyny zależnie od jej zużycia, który ma miernik do wyznaczania średnicy ściernicy.

29. Urządzenie według zastrz. 23 do 28, znamienne osełką (24), która ma profil odpowiadający co najmniej powierzchni tocznej (4) szyny (1 i której kierunek wzdłużny tworzy względem ściernicy (12) ten sam kąt α i β co szyna (1).

30. Urządzenie według zastrz. 23 do 29, znamienne zespołem do przesuwania szyny (1) w kierunku jej osi wzdłużnej przy ściernicy (12).

PL 208 718 B1

31. Urządzenie według zastrz. 30, znamienne tym, że ten zespół ma prowadnicę (17) zwróconą ku powierzchni tocznej (4) szyny (1) oraz zespół (18) dociskający szynę (1) do tej prowadnicy (17).

32. Urządzenie według zastrz. 31, znamienne tym, że prowadnica (17) ma wytłumione drgania.

33. Urządzenie według zastrz. 31 albo 32, znamienne tym, że jest przewidziana prowadnica boczna (19) szyny (1), która jest zwrócona ku krawędzi jezdnej (6) szyny (1), a także zespół dociskający szynę do tej prowadnicy bocznej (19).

34. Urządzenie według zastrz. 23 do 29, znamienne tym, że ściernica (12) jest przewidziana na pojeździe (27) poruszającym się wzdłuż ułożonej szyny (1.).

35. Urządzenie według zastrz. 34, znamienne tym, że pojazd (27) jest wyposażony w prowadnice (17, 19) ograniczające w przybliżeniu pionowo i poziomo przystawianie ściernicy (12), które to prowadnice stykają się z szyną (1) na powierzchni tocznej (4) i przy krawędzi jezdnej (6).