PL206724B1 - Moduł budowlany i sposób wznoszenia ścian obiektów budowlanych z modułów - Google Patents

Description

(21) Numer zgłoszenia: 348211 (22) Data zgłoszenia: 19.06.2001 (19) PL (11) 206724 (13) B1 (51) Int.Cl.

E04B 1/10 (2006.01) E04B 2/70 (2006.01) E04C 3/12 (2006.01)

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej

Opis patentowy przedrukowano ze względu na zauważ one błędy (54) Moduł budowlany i sposób wznoszenia ścian obiektów budowlanych z modułów

(43) Zgłoszenie ogłoszono: 30.12.2002 BUP 27/02	(73) Uprawniony z patentu: MUSZYŃSKI ARKADIUSZ, Pabianice, PL
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 30.09.2010 WUP 09/10	(72) Twórca(y) wynalazku: ARKADIUSZ MUSZYŃSKI, Pabianice, PL

PL 206 724 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest moduł budowlany i sposób wznoszenia ścian obiektów budowlanych z modułów o zarysie zbliżonym do obrobionego pnia drzewnego.

Znane są konstrukcje budowlane wznoszone z bali, najczęściej z pni drzew iglastych, które po ścięciu z uwagi na zawartość w nich wilgoci wymagają długotrwałego sezonowania. Ściany budowli wznosi się z bali poprzez nakładanie bali jeden na drugi i łączenie ich ze sobą techniką czopowania, a przy wznoszeniu narożnych ścian bale z uprzednio wykonanymi na końcu wycięciami, najczęściej z jednej strony do połowy ich grubości, zaczepia się krzyż owo za siebie. Budowle tego rodzaju wznosi się z bali suchych i dlatego też w celu przyspieszenia procesu suszenia znane jest przecieranie wzdłużne bali na węższe elementy, które następnie suszy się w komorach przemysłowych i łączy się z powrotem ze sobą techniką klejenia.

Znany jest według międzynarodowego znoszenia patentowego nr W 0997/39204 moduł budowlany do budowy płaskich konstrukcji ścian. Moduł ten posiada dwie równoległe części ścienne w kształ cie pł yt, których powierzchnie zewnę trzne stanowią powierzchnię wierzchnią budowanej ś ciany. Rdzeń modułu wykonany z drewna łączy obie części ścienne i zawiera przynajmniej jedną część, przebiegającą w kierunku wzdłużnym modułu, która przeznaczona jest do tego, aby przy nasadzaniu następnego modułu budowlanego wchodzić w kierunku pionowym pomiędzy części ścienne tego następnego modułu i razem z nim utworzyć zespolenie wtykowe, przejmujące siły działające w kierunku poprzecznym. W tym i innych znanych np. z europejskiego opisu EP-0 214 088 i EP-0 744 507 podobnych rozwiązaniach konstrukcyjnych modułów, siły pionowe przenoszone są zasadniczo przez odpowiednio dobrane pod względem wytrzymałościowym płytowe części ścienne, stanowiące jednocześnie zewnętrzne powierzchnie budowanej ściany. Nadanie innego wystroju ścianom wymaga zastosowania dodatkowych materiałów wykończeniowych.

Znany jest również moduł budowlany według polskiego zgłoszenia patentowego nr P. 336 370, przeznaczony do budowy szkieletu ścian budynków, który ma równo rozmieszczone nośne słupki, połączone ze sobą sztywno dystansowymi płytami. W rozwiązaniu tym siły pionowe utworzonej konstrukcji przenoszone są przez słupki, łączone ze sobą za pomocą połączenia czopowego.

Celem wynalazku jest opracowanie lekkiej konstrukcji modułu budowlanego, zastępującego tradycyjnie stosowane bale drewniane.

Moduł według wynalazku ma konstrukcję wsporczą z nośnymi żebrami zespalającymi ścianę w kierunku pionowym, ustalonymi względem żeber innych modułów w ścianie w takich samych od siebie odległościach. Do nośnych żeber konstrukcji wsporczej od strony bocznej jest przymocowany wyprofilowany wypukłe na zewnątrz płaszcz, utworzony z co najmniej jednej kształtki, usytuowanej podłużnie i zarazem poprzecznie względem żeber. Moduł posiada jeden wyprofilowany wypukłe płaszcz lub dwa takie płaszcze przymocowane do konstrukcji wsporczej z nośnymi żebrami po obu jej stronach bocznych. Przy jednym wyprofilowanym wypukłe płaszczu z drugiej przeciwległej strony bocznej jest ewentualnie przymocowany płaski płaszcz. U góry i na dole do łączenia ze sobą sąsiednich modułów płaszcze mają złączne zakończenia, zaś w narożach wznoszonych z nich ścian mają od dołu i od góry wykonane zachodzące za siebie krzyżowo wycięcia. Na końcach modułu w otworach są mocowane zatyczki w kształcie wewnętrznego zarysu linii konturu jego poprzecznego przekroju.

Sposób wznoszenia ścian obiektów budowlanych z przedstawionych modułów polega na tym, że na podwalinie umieszcza się pierwszy moduł ścienny i na złączne zakończenia płaszczy układa się pasmowe elastyczne uszczelki, a następnie nakłada się kolejne moduły ustalające równo na siebie nośne żebra i wprowadza się w miejsce styku klej dla utrwalenia stabilnej pionowej konstrukcji wsporczej, na którą u góry nakłada się belkę nośną, przy czym przy wznoszeniu narożnych ścian moduły w naroż ach ukł ada się przemiennie krzyż owo i zaczepia się ze sobą od góry i od doł u uprzednio wykonanymi w nich wycięciami. Przed montażem lub w trakcie montażu moduły wypełnia się materiałem termoizolacyjnym.

Lekka i prosta konstrukcja modułu umożliwia budowę oszczędnych materiałowo, ale zarazem stabilnych, o dobrej izolacji cieplnej obiektów budowlanych z wykorzystaniem różnorodnych materiałów budowlanych.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunkach, na których fig. 1 przedstawia pierwszy przykład wykonania modułu budowlanego w widoku perspektywicznym z góry, fig. 2 - moduł z fig. 1 w przekroju poprzecznym przez nośne żebro konstrukcji wsporczej, fig. 3 - moduł z fig. 1 w widoku z boku, fig. 4 - moduł z fig. 1 w widoku z góry lub z doł u, fig. 5 - drugi przykł ad wykoPL 206 724 B1 nania modułu budowlanego w widoku perspektywicznym z góry, fig. 6 - moduł z fig. 5 w przekroju poprzecznym przez nośne żebro konstrukcji wsporczej, fig. 7 - moduł fig. 5 w widoku z boku, fig. 8 - moduł z fig. 5 w widoku z góry lub z doł u, fig. 9 - trzeci przykł ad wykonania moduł u budowlanego w widoku perspektywicznym z góry od strony zewnętrznej ściany, fig. 10 - moduł z fig. 9 w widoku perspektywicznym z góry od strony wewnętrznej ściany, fig. 11 - moduł z fig. 9 w przekroju poprzecznym przez nośne żebro, fig. 12 - moduł z fig. 9 w widoku z góry lub z dołu, fig. 13 - czwarty przykład wykonania modułu budowlanego w widoku perspektywicznym z góry od strony zewnętrznej ściany, fig. 14 - moduł z fig. 13 w przekroju poprzecznym przez nośne żebro, fig. 15 - moduł z fig. 13 w widoku z boku od strony zewnętrznej ściany, fig. 16 - moduł z fig. 13 w widoku z boku od strony wewnętrznej ściany, fig. 17 - moduł z fig. 13 w widoku z góry lub z dołu, fig. 18 - piąty przykład wykonania modułu budowlanego w widoku perspektywicznym z góry, fig. 19 - moduł z fig. 18 w przekroju poprzecznym przez nośne żebro, fig. 20 - moduł z fig. 18 w widoku z boku, fig. 21 - moduł z fig. 18 w widoku z góry lub dołu, fig. 22 - szósty przykład wykonania modułu budowlanego w widoku perspektywicznym z góry od strony zewnętrznej ściany, fig. 23 - moduł z fig. 22 w widoku perspektywicznym z góry od strony wewnętrznej ściany, fig. 24 - moduł z fig. 22 w przekroju poprzecznym przez nośne żebro, fig. 25 - moduł z fig. 22 w widoku z góry lub z dołu, fig. 26 - siódmy przykład wykonania modułu budowlanego w widoku perspektywicznym z góry, fig. 27 - moduł z fig. 26 w przekroju porzecznym przez noś ne żebro, fig. 28 - zatyczka zamykająca wylot modułu w widoku perspektywicznym od strony wewnętrznej, fig. 29 - zatyczka modułu w widoku perspektywicznym od strony zewnętrznej, fig. 30 - ta sama zatyczka w widoku z boku, fig. 31 - inny przykład wykonania modułu w widoku perspektywicznym z góry, fig. 32 - moduł z fig. 31 w widoku z boku, fig. 33 - moduł z fig. 31 w widoku z góry lub z doł u, fig. 34 - moduł z fig. 31 w przekroju poprzecznym przez nośne żebro, fig. 35 - fragment narożny ściany zestawiony z modułów z fig. 5 w widoku perspektywicznym z góry od strony zewnętrznej ściany, fig. 36 - fragment narożny ściany z fig. 35 w widoku z boku, fig. 37 - fragment ściany z fig. 35 w widoku z góry, fig. 38 - fragment naroż ny ś ciany zestawiony z moduł ów z fig. 1 w widoku perspektywicznym z góry od strony wewnętrznej ś ciany, fig. 39 - fragment naroż ny ś ciany z fig. 38 w widoku z boku, a fig. 40 - ten sam fragment naroż ny ściany w widoku z góry.

Moduł budowlany według wynalazku składa się konstrukcji wsporczej, stanowiącej nośne żebra 1 rozmieszczane w ustalonych sztywnością konstrukcji odległościach od siebie. Do konstrukcji wsporczej z jednej lub z obu stron bocznych, stanowiących zewnętrzną lub wewnętrzną stronę konstruowanej ściany przymocowany jest wyprofilowany na zewnątrz płaszcz 2, utworzony z jednej lub kilku kształtek 3, usytuowanych podłużnie i zarazem poprzecznie względem nośnych żeber. Żebra mają korzystnie kształt graniastosłupa, ułożonego poziomo. Jego wysokość stanowi jednocześnie grubość żebra, która mierzona wzdłuż modułu wynosi rzędu kilku centymetrów.

Konstrukcja wsporcza z żebrami w kształcie klocków prostopadłościennych może być wzmocniona, np. podłużnymi łącznikami 4. Na przeciwległych, czołowych stronach, żebra mogą mieć dla dodatkowego zwiększenia sztywności i stabilizacji ścian, współdziałające ze sobą czopy 5 i gniazda 6 do warstwowego pionowego łączenia ze sobą sąsiednich modułów. Czopy są zamocowane na stałe, bądź stanowią oddzielne elementy w rodzaju klocków o przekroju okrągłym, wtykanych w odpowiednio spasowane gniazda w obu czołowych częściach tych żeber. Połączenia czopowe ponadto umożliwiają bardzo dokładne ustawienie względem siebie modułów przy wznoszeniu ścian obiektu budowlanego, co zapewnia zespolenie żeber na całych stykających się ze sobą powierzchniach czołowych.

Płaszcz 2 jest wyprofilowany na zewnątrz na kształt obrobionego pnia drzewnego i może mieć gładką lub dowolnie rzeźbioną powierzchnię. Kształtki o średniej grubości zasadniczo nie przekraczającej 2,5 cm mają od spodu korzystnie płaską powierzchnię, zaś na zewnątrz są odpowiednio wyprofilowane do zarysu fragmentu płaszcza, który tworzą.

Żebra usytuowane są względem płaszcza tak, że górne lub dolne czołowe ich ścianki są usytuowane w przybliżeniu na wysokości górnej i dolnej linii konturu płaszcza lub też nieco poniżej lub powyżej tej wysokości.

Elementy modułu mogą być wykonane z drewna pochodzącego zarówno z drzew iglastych, jak i liściastych i/lub tworzywa drewnopochodnego, np. płyt wiórowych lub innych materiałów budowlanych o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych. Łączone są ze sobą sztywno techniką klejenia i/lub za pomocą ogólnie znanych mechanicznych elementów łączących, np. gwoździ, wkrętów, zszywek. Mechaniczne elementy łączące w tym wkręty i zszywki, używane do mocowania płaszcza do konstrukcji wsporczej są wprowadzane podczas montażu, dla uniknięcia ich widoczności z zewnątrz, od strony wewnętrznej modułu.

PL 206 724 B1

Długość modułu może być dowolna, dobrana do długości ściany lub długości jej fragmentu, stosownie do wymogów projektu obiektu budowlanego. W przykładach wykonania zostały przedstawione dla pokazania budowy tylko krótkie moduły, które mogą być otrzymywane również z długich modułów przycinanych poprzecznie piłą na wymaganą długość. Również grubość, jak i kształt można dobrać stosownie do potrzeb projektowych, budując płaszcze z mniejszej lub większej ilości kształtek, nawet powyżej pięciu, mocowanych do odpowiedniej wielkości konstrukcji wsporczej.

Moduł przedstawiony w pierwszym przykładzie wykonania na fig. 1, 2, 3 i 4 ma nośne żebra i o przekroju pionowym, poprzecznym w kształcie sześciokąta, do których z obu stron bocznych przymocowane są, korzystnie techniką klejenia, wypukłe płaszcze 2, które w przekroju poprzecznym maja od strony zewnętrznej zarys łuków. Płaszcz utworzony jest z dwóch wypukłych na zewnątrz kształtek 3, połączonych wzdłuż stykających się ze sobą brzegów czołowym złączem wpustowo-wypustowym z usztywniającym obcym lub własnym piórem 7. Płaskie od wewnątrz kształtki przylegają na całej powierzchni do prostokątnych ścianek żeber, zapewniających im na całej szerokości odpowiednią sztywność konstrukcji. U góry i na dole na całej długości płaszcza, kształtki mają złączne zakończenia 8, odpowiednio zachodzące za siebie przy montażu ściany.

Nałożone na siebie moduły, w miejscach złącznych zakończeń od strony czołowej, mają na całej długości dylatacyjne szczeliny. Wewnątrz segmentu, między płaszczami i żebrami, są utworzone wolne przestrzenie, wypełniane materiałem termoizolacyjnym np. wełną mineralną, czy styropianem, korzystnie w postaci granulatu. Z obu stron, w przypadku dłuższych modułów tworzących z sąsiednimi ścianami naroża po obu stronach lub z jednej przy końcu, od góry i od dołu w płaszczach wykonane są wycięcia 9 o szerokości dostosowanej do szerokości takiego samego wyprofilowanego zewnętrznie modułu, łączonego krzyżowo przy tworzeniu naroży ścian. W pobliżu wycięć moduły mogą być wzmocnione dodatkowymi żebrami. Łączna głębokość obu wycięć wynosi w przybliżeniu 1/2 wysokości płaszcza modułu. Taka konstrukcja wycięć umożliwia sztywne zespolenie ze sobą wszystkich tworzących naroża modułów, co zapewnia odpowiednią stabilność wznoszonych obiektów budowlanych.

Moduł przedstawiony w drugim przykładzie wykonania na fig. 5, 6, 7 i 8 ma konstrukcję wsporczą utworzoną z nośnych żeber i w postaci prostopadłościennych klocków, do których z obu stron bocznych przymocowane są w części środkowej prostopadłościenne łączniki 4 ze ściętymi narożami, stanowiącymi płaszczyzny styczne do wewnętrznych ścianek kształtek 3, tworzącymi od strony zewnętrznej płaszcze wyprofilowane wypukłe jak w przykładzie pierwszym. Łączniki konstrukcji wsporczej przylegają ściętymi narożami do kształtek w ich części środkowej, co zwiększa sztywność konstrukcji na całej długości modułu.

Moduł przedstawiony w przykładzie wykonania na fig. 9, 10, 11 i 12 ma nośne żebra 1, które w przekroju pionowym, poprzecznym mają kształt pięciokąta. Z jednej strony do kątowego odsadzenia żeber, tak samo jak w pierwszym przykładzie wykonania, jest przymocowany wypukły płaszcz 2 z wycięciami 9, stanowiący zewnętrzną stronę ściany obiektu budowlanego. Natomiast z drugiej strony bocznej do pionowych ścianek żeber przymocowany jest płaski płaszcz 2a, utworzony z jednej lub kilku kształtek połączonych ze sobą czołowo, korzystnie złączami wpustowo-wypustowymi. Płaszcz ten zawiera u góry i na dole złączne zakończenia 8a, zachodzące za siebie przy nakładaniu modułów podczas montażu ściany. W płaszczu 2a podobnie jak w płaszczu 2 wykonane są od góry i od dołu wycięcia 9a, dostosowane wymiarowo do krzyżowego łączenia ze sobą takich samych modułów w narożach wznoszonych ścian. Żebra mają na dole lub u góry dodatkowo osadzone czopy 5 w postaci kołków, zaś z przeciwnej strony czołowej mają wykonane odpowiednio spasowane gniazda 6. Przez osadzenie czopów w gniazdach uzyskuje się dodatkowe zespolenie ze sobą elementów i usztywnienie konstrukcji. Wykonane w żebrach w wzdłuż modułów przelotowe otwory 10 umożliwiają wprowadzenie materiałów instalacyjnych, np. kabli elektrycznych do wewnątrz ścian.

Moduł przedstawiony w przykładzie wykonany na fig. 13, 14, 15, 16 i 17 ma konstrukcję wsporczą utworzoną z nośnych żeber i w postaci prostopadłościennych klocków, do których z jednej strony bocznej przymocowany jest w części środkowej prostopadłościenny łącznik 4 ze ściętymi narożami, stanowiącymi powierzchnie styczne do wewnętrznych ścianek dwóch kształtek, tworzących jak w poprzednich przykładach wykonania wyprofilowany wypukły płaszcz 2 z wycięciami 9. Płaszcz ten stanowi zewnętrzną stronę wznoszonych ścian obiektu budowlanego. Natomiast wewnętrzne ściany mogą być wykonywane z różnorodnych materiałów budowlanych, np. desek i płyt, w tym płyt kartonowo-gipsowych, mocowanych korzystnie do wsporników w postaci listew, które dodatkowo łączą ze sobą żebra i jednocześnie usztywniają konstrukcje ścian.

PL 206 724 B1

Moduł przedstawiony w następnym przykładzie wykonania na fig. 18, 19, 20 i 21 ma nośne żebra i o przekroju pionowym, porzecznym w kształcie ośmiokąta, do których z obu stron bocznych przymocowane są, korzystnie techniką klejenia, wypukłe płaszcze 2, które w przekroju poprzecznym mają od strony zewnętrznej zarys łuków. Płaszcz utworzony jest z trzech wypukłe wyprofilowanych zewnętrzne kształtek 3, połączonych wzdłuż stykających się ze sobą brzegów, czołowymi złączami wpustowo-wypustowymi. U góry i na dole płaszcze mają wykonane złączne zakończenia 8. Od jednej strony czołowej żebra maja kołki 5, zaś z przeciwnej strony czołowej dostosowane do nich gniazda 6. W części środkowej wykonane są przelotowe otwory 10 do prowadzenia materiałów instalacyjnych.

Moduł przedstawiony w przykładzie wykonania na fig. 22, 23, 24 i 25 ma nośne żebra 1 o przekroju pionowym, poprzecznym w kształcie sześciokąta. Z jednej strony bocznej do wielokątnego odsądzenia żeber jest przymocowany wypukłe wyprofilowany płaszcz 2, stanowiący zewnętrzną stronę ściany. Tak jak w poprzednim wykonaniu płaszcz ten jest utworzony z trzech zespolonych ze sobą kształtek 3. Natomiast z drugiej strony bocznej do pionowo usytuowanych ścianek żeber przymocowany jest płaski płaszcz 2a, utworzony z jednej lub kilku kształtek. U góry i na dole płaszcze mają złączne zakończenia 8 i 8a, a przy końcu wycięcia 9 i 9a do krzyżowego łączenia modułów w narożach.

Następny moduł przedstawiony w przykładzie wykonania na fig. 26 i 27 ma taką samą konstrukcję jak moduł przedstawiony na fig. 18, 19, 20 i 21, z tą różnicą, że środkowe kształtki w płaszczach mają od strony zewnętrznej płaskie powierzchnie.

Moduł przedstawiony w ostatnim przykładzie na fig. 31, 32, 33 i 34 ma nośne żebra i w postaci prostopadłościennych klocków, do których po obu stronach bocznych przymocowane są wypukłe na zewnątrz płaszcze, stanowiące jednorodne kształtki.

Jak uwidoczniono linią przerywaną na fig. 31 i 34 płaszcze mogą być utworzone z dwóch kształtek, połączonych ze sobą czołowo wzdłuż części środkowej.

Jak uwidoczniono na fig. 35, 36, 37, 38, 39 i 40 przy narożach wznoszonych ścian, wystające części modułów mają otwarte od strony czołowej wyloty otworów, które zamyka się zatyczkami 11 w kształcie wewnętrznego zarysu linii konturu poprzecznego przekroju modułu. Zatyczka w przekroju poprzecznym ma kształt wielokąta lub innej figury w przypadku wykonania w płaszczach od strony wewnętrznej np. łukowych wyżłobień. Od strony czołowej może mieć kołnierzowe odsadzenie 12 w kształcie zewnętrznego zarysu linii poprzecznego przekroju modułu.

Sposób wznoszenia ścian obiektów budowlanych z przedstawionych modułów według wynalazku polega na tym, że na podwalinie umieszcza się pierwszy moduł ścienny i na złączne zakończenia płaszczy układa się pasmowe elastyczne uszczelki, a następnie nakłada się kolejne moduły ustalając równo na siebie nośne zebra i wprowadza się w miejsce styku klej dla utrwalenia stabilnej pionowej konstrukcji wsporczej, na którą u góry nakłada się belkę nośną, przy czym przy wznoszeniu narożnych ścian moduły w narożach nakłada się przemiennie krzyżowe i zaczepia się za siebie od góry i od dołu wycięciami 9 i 9a.

Przed montażem lub w trakcie montażu ścian wolne przestrzenie modułów wypełnia się materiałem termoizolacyjnym. Podczas montażu otwarte od strony czołowej końce segmentów w narożach ścian zamyka się szczelnie zatyczkami. Dla zwiększenia sztywności konstrukcji modułowej tworzonej zabudowy na większej przestrzeni, wzniesione ściany z podwaliną i belką górną mogą być dodatkowo skręcane, np. pionowymi łącznikami. Podwalina ma górną część tak ukształtowaną, że nośne żebra pierwszego modułu całymi dolnymi powierzchniami czołowymi przylegają do jej górnej powierzchni. To samo dotyczy górnej belki nośnej, której podstawa spoczywa bezpośrednio na żebrach ostatniego modułu.

Łączenie żeber za pomocą techniki klejenia ogranicza w zasadzie stosowanie połączenia czopowego z zastosowaniem kołków, które o mniejszych wymiarach mogą ewentualnie spełniać rolę pomocniczą jako elementy ułatwiającego równe układanie modułów tak, że żebra przy wznoszeniu ścian przylegają do siebie całymi powierzchniami czołowymi. Niezależnie od tego złączne zakończenia 8 i 8a, ułatwiają równe pionowe formowanie ściany z modułów.

Szczeliny dylatacyjne, które tworzą między sobą złączne zakończenia płaszczy są zakrywane przez znane elastyczne uszczelki, co zapewnia trwałość i szczelność konstrukcji budowlanej bez względu na warunki klimatyczne.

Moduły według wynalazku przeznaczone są do budowy ścian obiektów budowanych o różnym przeznaczeniu w tym budynków mieszkalnych, letniskowych, biurowych, gastronomicznych i gospodarczych.

PL 206 724 B1

Konstrukcja modułu umożliwia w dużej mierze tworzenie dowolnych, a zarazem powtarzalnych na całej długości kształtów zewnętrznych. Lekkie i oszczędne materiałowo moduły spełniają wymogi jakościowe, jakie stawiane są materiałom budowlanym i umożliwiają budowę tanich, o dobrej izolacji cieplnej obiektów budowlanych.

Claims (15)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Moduł budowlany do wznoszenia ścian obiektów budowlanych, zawierający konstrukcję wsporczą z przymocowanym co najmniej jednym płaszczem, znamienny tym, że konstrukcja wsporczą ma nośne żebra (1) zespalające ścianę w kierunku pionowym, do których przymocowany jest od strony bocznej wyprofilowany wypukłe na zewnątrz płaszcz (2), utworzony z co najmniej jednej kształtki (3), usytuowanej podłużnie i zarazem poprzecznie do nośnych żeber, ustalonych względem żeber innych, tworzących ścianę modułów w takich samych od siebie odległościach.
2. 2. Moduł według zastrz. 1, znamienny tym, że na końcach w otworach są mocowane zatyczki (11) w kształcie wewnętrznego zarysu linii konturu jego poprzecznego przekroju.
3. 3. Moduł według zastrz. 2, znamienny tym, że zatyczka (11) ma od strony czołowej kołnierzowe odsądzenie (12) w kształcie zewnętrznego zarysu linii jego poprzecznego przekroju.
4. 4. Moduł według zastrz. 1, znamienny tym, że u góry i na dole do łączenia ze sobą sąsiednich modułów wyprofilowany wypukłe płaszcz (2) ma złączne zakończenia (8).
5. 5. Moduł według zastrz. 1, znamienny tym, że wyprofilowany wypukłe płaszcz (2) jest przymocowany do konstrukcji wsporczej z nośnymi żebrami (1) z jednej jej strony bocznej.
6. 6. Moduł według zastrz. 1, znamienny tym, że ma wyprofilowane wypukłe płaszcze (2) przymocowane do konstrukcji wsporczej z nośnymi żebrami (1) po obu jej stronach bocznych.
7. 7. Moduł według zastrz. 1, znamienny tym, że wyprofilowany wypukły płaszcz (2) jest przymocowany do konstrukcji wsporczej z nośnymi żebrami (1) z jednej jej strony bocznej, a do drugiej przeciwległej strony bocznej jest przymocowany płaski płaszcz (2a), usytuowany podłużnie i zarazem poprzecznie względem nośnych żeber.
8. 8. Moduł według zastrz. 7, znamienny tym, że u góry i na dole do łączenia ze sobą sąsiednich modułów płaski płaszcz (2a) ma złączne zakończenia (8a).
9. 9. Moduł według zastrz. 1 albo 5, albo 6, albo 7, znamienny tym, że płaszcze (2) i (2a) w narożach wznoszonych z nich ścian mają od dołu i od góry wykonane zachodzące za siebie krzyżowo wycięcia (9) i (9a).
10. 10. Moduł według zastrz. 9, znamienny tym, że wycięcia (9) i (9a) w płaszczach (2) i (2a) są wykonane na głębokość stanowiącą 1/2 ich wysokości.
11. 11. Moduł według zastrz. 1 albo 5, albo 6, albo 7, znamienny tym, że wyprofilowany wypukłe płaszcz (2), utworzony z co najmniej dwóch kształtek (3) ma w miejscu styku kształtek czołowe złącze wpustowo-wypustowe z usztywniającym piórem (7).
12. 12. Sposób wznoszenia ścian obiektów budowlanych z modułów, zawierających konstrukcje wsporcze z nośnymi żebrami, do których z jednej strony lub z obu stron bocznych są przymocowane płaszcze, znamienny tym, że na podwalinie umieszcza się pierwszy moduł ścienny i na złączne zakończenia (8) płaszczy (2) układa się pasmowe elastyczne uszczelki, a następnie nakłada się kolejne moduły ustalając równo na siebie nośne żebra (1) i wprowadza się w miejsce styku klej dla utrwalenia stabilnej pionowej konstrukcji wsporczej, na którą u góry nakłada się belkę nośną, przy czym przy wznoszeniu narożnych ścian moduły w narożach układa się przemiennie krzyżowo i zaczepia się za siebie od góry i od dołu uprzednio wykonanymi wycięciami (9) i (9a).
13. 13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że przed montażem moduły wypełnia się materiałem termoizolacyjnym.
14. 14. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że w trakcie montażu moduły wypełnia się materiałem termoizolacyjnym.
15. 15. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że podczas montażu otwory na końcach modułu zamyka się szczelnie zatyczkami.