PL205805B1 - Zamek powtarzalnego średniokalibrowego karabinu - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zamek powtarzalnego średniokalibrowego karabinu, zwłaszcza do zastosowań w broni powtarzalnej wykonanej w układzie bull-pup.

Znane konstrukcje karabinów powtarzalnych w układzie klasycznym posiadają zamki wyposażone w długie sprężyny uderzeniowe o znacznej energii, które napędzają iglice mające postać wydłużonego pręta o małej średnicy. Często nakłucia spłonek wykonane przez iglice takich zamków są bardzo wyraźne i głębokie, co świadczy o dużej energii stosowanych sprężyn, gdyż w ten sposób producenci karabinów zabezpieczają się przed ewentualnymi niewypałami przy stosowaniu amunicji różnych wytwórców, o spłonkach różnej czułości.

Wadą takiego rozwiązania jest nadmierne zużywanie się elementów zamka oraz urządzenia spustowego, o czym świadczą wprowadzane przez producentów zakazy wykonywania tak zwanych strzelań na sucho, czyli bez naboju lub samej łuski znajdującej się w komorze nabojowej lufy. W skrajnym przypadku zbyt mocna sprężyna może doprowadzić do przebijania spłonek. W celu zmiany energii iglicy takiego zamka należy wymienić sprężynę uderzeniową na silniejszą lub słabszą.

W nowych konstrukcjach karabinów powtarzalnych, zwł aszcza wyborowych i sportowych, dąży się do zmniejszenia bezwładności elementów ruchomych urządzenia odpalającego, to jest zespołu zaczep spustowy-iglica, celem zminimalizowania czasu reakcji mechanizmu odpalającego. Zapewniają to krótkie zamki karabinów wykonanych w układzie bull-pup, gdyż posiadają iglice o małych masach, krótkich drogach i są napędzane silnymi sprężynami. Zamek jest zwykle wyposażony w bezpiecznik wewnętrzny uniemożliwiający zwolnienie iglicy wówczas, gdy rękojeść zamka nie została obrócona o kąt gwarantujący bezpieczną powierzchnię współpracy rygli zamka z oporami ryglowymi komory zamkowej.

Znanym rozwiązaniem zamka do karabinu powtarzalnego wykonanego w układzie bull-pup jest, opisany w czasopiśmie Strzał nr 4/2003, krótki cylindryczny zamek o sześciu ryglach, umieszczonych w trzech rzę dach, które współ pracują z oporami ryglowymi wykonanymi bezpo średnio w lufie.

Według wynalazku zamek powtarzalnego średniokalibrowego karabinu posiada ruchomą iglicę o małej długości, napędzaną walcową sprężyną iglicy, której jeden koniec działa poprzez klin na iglicę, a drugi nasunięty jest na długi trzpień z kołnierzem w środkowej części, o który opiera się sprężyna. Trzpień zabezpiecza sprężynę przed wyboczeniem i jest osadzony ruchowo w gnieździe wkrętki, służącej do ustalenia napięcia wstępnego sprężyny iglicy, wkręconej w tylną nagwintowaną cześć korpusu zamka. Regulowana głębokość wkręcenia wkrętki pozwala na płynną regulację napięcia sprężyny a w rezultacie płynną regulację energii uderzeniowej iglicy. Zamek posiada, umieszczony wewnątrz rękojeści zamka, bezpiecznik zabezpieczający przed przesunięciem iglicy do przodu, podczas całego cyklu przeładowania, aż do czasu kiedy zamek obróci się o wymagany kąt, zapewniający pełne zaryglowanie przewodu lufy.

Przedmiotowy zamek cechuje się prostą konstrukcją, niewielką liczbą części składowych, płynną regulacją siły sprężyny iglicy, czyli energii potencjalnej nagromadzonej w sprężynie i służącej do zbicia spłonki naboju, oraz zapewnia prawidłowe podawanie amunicji z magazynka, płynność ruchu i bezpieczeń stwo podczas cyklu przeł adowania, dosył ania i zaryglowywania, bezpiecze ń stwo podczas udarów lub upadku broni, niezawodność działania i odporność na zanieczyszczenia. Ujawniony zamek powtarzalnego, średniokalibrowego karabinu jest jedynym znanym rozwiązaniem wyposażonym w sprężynę iglicy o regulowanej p łynnie sile oraz w bezpiecznik, zabezpieczający przed oddaniem strzału przy niewystarczającym zaryglowaniu, umiejscowiony w rękojeści zamka.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zamek w przekroju osiowym przed zwolnieniem spustu, fig. 2 przedstawia zamek w przekroju osiowym po zwolnieniu spustu, fig. 3 - zamek w rzucie aksonometrycznym z widokiem na krzywkę do napinania iglicy, fig. 4 - zamek w rzucie aksonometrycznym pokazującym głębokość i zakres wkręcenia wkrętki do regulacji napięcia wstępnego sprężyny iglicy, zaś fig. 5 przedstawia widok iglicy.

Zamek posiada iglicę 2, osadzoną suwliwie w korpusie zamka 1, połączoną z zaczepem iglicy 3 za pomocą klina zaczepu 4 przytrzymywanego sprężyną iglicy 5. Układ iglica 2, zaczep iglicy 3 oraz klin zaczepu 4 stanowią zespół przesuwny iglicy, którego położenie kątowe, względem korpusu karabinu, jest niezmienne podczas całego cyklu pracy zamka w karabinie, co zapewniono poprzez odpowiednie prowadzenie zaczepu iglicy 3 w korpusie karabinu. W celu zredukowania momentu skręcającego spowodowanego przez obrót korpusu zamka 1 o kąt około 60° względem zabezpieczonej przed

PL 205 805 B1 obrotem iglicy 3, sprężyna iglicy 5 nie opiera się bezpośrednio na wkrętce 8, lecz za pośrednictwem ułożyskowanego obrotowo na kulce 7 trzpienia 6.

Do ustawienia wymaganego wstępnego napięcia sprężyny iglicy 5 służy wkrętka 8 z wypełnionym farbą rowkiem 8.1 wykonanym na zewnętrznej gwintowanej części wkrętki 8. Wkrętka 8 jest wkręcona w tylną nagwintowaną część korpusu zamka 1, na odpowiednią odległość, której położenie oznakowano 1.2 na korpusie zamka 1, przy czym położenie zalecane przez producenta oznakowane jest symbolem „0” a maksymalne dopuszczalne napięcie sprężyny iglicy symbolem „max”.

Rękojeść zamka 10 jest osadzona ciasno w promieniowo wykonanym występie 1.1 w korpusie zamka 1 i zablokowana kołkiem 14, a w jej wnętrzu wykonano osiowo przelotowy, wielostopniowy otwór, w którym umieszczono bezpiecznik zabezpieczający przed odpaleniem przy niepełnym zaryglowaniu zamka, składający się ze sworznia bezpiecznika 12 dociskanego słabą sprężyną 11, której drugi koniec jest zablokowany wkrętką 13 zamykającą rękojeść zamka 10.

W czasie odryglowywania zamka, to jest obrotu rękojeści zamka 10 względem jego osi następuje napinanie sprężyny iglicy 5, poprzez krzywkę 1.3 wykonaną w korpusie zamka 1, współpracującą z zaczepem iglicy 3.

Iglica 2, której czoło na odpowiednim kącie pracy zamka korzystnie 60°, posiada wybranie 2.2, do współpracy ze sworzniem bezpiecznika 12 i jest zakończone rowkiem 2.1 o pochylonym dnie, umożliwiającym ruch iglicy 2 do przodu po zwolnieniu zaczepu iglicy 3. Gdy iglica 2 osiąga maksymalne przemieszczenie do tyłu, sworzeń bezpiecznika 12 dociskany swoją sprężyną 11 wysuwa się promieniowo przed wybranie 2.2 w czole iglicy 2, blokując jej ruch do przodu względem korpusu zamka 1.

Podczas obrotu korpusu zamka 1 względem iglicy 2 sworzeń bezpiecznika 12 trafia na rowek 2.1 o pochylonym dnie, wykonany w czole iglicy 2, umożliwiając ruch iglicy do przodu i uniesienie sworznia bezpiecznika 12 na zewnętrzną, walcową powierzchnię iglicy, a iglica 2 poprzez zaczep iglicy 3 jest utrzymywana na zaczepie spustu 9. W celu zminimalizowania strat energii iglicy 2 spowodowanych uniesieniem sworznia bezpiecznika 12, zakończenie sworznia bezpiecznika 12 posiada kształt czaszy kulistej zapewniającej punktowy styk z pochylonym dnem rowka 2.1 iglicy 2, a sprężyna bezpiecznika 11 działa na niego z niewielką siłą, niezbędną do jego wysunięcia się przed czoło iglicy. Po zwolnieniu spustu, iglica 2 pod działaniem sprężyny iglicy 5 unosi sworzeń bezpiecznika 12, pokonując opór sprężyny bezpiecznika 11 i przesuwa się energicznie do przodu względem korpusu 1 zamka powodując strzał.

Claims (2)

1. Zamek średniokalibrowego karabinu powtarzalnego, zwłaszcza karabinu wyborowego z magazynkiem dwurzędowym wykonanego w układzie bull-pup, z umieszczoną wewnątrz korpusu iglicą napędzaną sprężyną, znamienny tym, że wstępne napięcie sprężyny iglicy (5) jest regulowane głębokością wkręcenia ruchomej wkrętki (8), w tylną nagwintowaną część korpusu zamka (1), poprzez ułożyskowany kulką (7) trzpień (6) osadzony we wkrętce (8).

2. Zamek według zastrz. 1, znamienny tym, że korpus zamka (1) w przedniej części posiada promieniowo wykonany występ (1.1) z przelotowym otworem, w którym jest ciasno osadzona rękojeść zamka (10) zablokowana kołkiem (14), a wewnątrz rękojeści jest umieszczony suwliwie sworzeń bezpiecznika (12) dociskany sprężyną (11), której drugi koniec jest zablokowany wkrętką (13) zamykającą rękojeść zamka (10).