PL205795B1 - Sposób wytwarzania stabilizowanego światłem materiału o działaniu przeciwko drobnoustrojom - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania stabilizowanego światłem materiału o działaniu przeciwko drobnoustrojom. Materiał ten jest stosowany w opatrunkach na rany i urządzeniach medycznych.

Zakażenie jest problemem związanym z ranami. Zakażenie może opóźniać gojenie się ran, jest traumatyczne dla chorego i może znamiennie podwyższyć koszt leczenia i wydłużyć jego czas. Tak więc, istnieje potrzeba zarówno zapobiegania, jak i leczenia zakażeń będących bezpośrednio skutkiem ran lub skutkiem stosowania opatrunków ran lub też zastosowania innych aparatów medycznych. Przykładami takich aparatów, związanych z podwyższeniem ryzyka są: protezy, wszczepy i opatrunki stosowane w ranach ostrych lub w ranach przewlekł ych z wysię kiem. Zapobieganie zakażeniom i leczenie ich można osiągnąć poprzez zastosowanie miejscowych środków przeciwko drobnoustrojom.

Ze stanu techniki znane jest włączanie środków o działaniu przeciwko drobnoustrojom do materiałów stosowanych do wytwarzania aparatów i materiałów medycznych, takich jak opatrunki, aparaty stosowane po wytworzeniu sztucznych otworów w ciele i inne. Takim środkiem o działaniu przeciwko drobnoustrojom jest srebro, które stosuje się w rozmaitych postaciach, takich jak sole lub inne związki srebra, które można stosować we włóknach, polimerach, tkaninach i środkach przylepnych stosowanych przy wytwarzaniu takich aparatów. Stosowanie materiałów zawierających srebro wiąże się z problemem typowej dla nich wraż liwoś ci na ś wiatł o, co powoduje trudne do opanowania odbarwienie materiałów zawierających srebro. Czyniono wiele wysiłków w kierunku nadania tym materiałom stabilności na światło, jednak nadal istnieje potrzeba zwiększenia stabilności srebra przy działaniu światła w niektórych materiałach zawierających polimery hydrofilowe, amfoteryczne i anionowe. Potrzeba taka istnieje szczególnie przy stosowaniu takich polimerów w aparatach medycznych. W związku z tym czyniono próby wytworzenia stabilizowanych światłem polimerów zawierających srebro i sposobów ich wytwarzania.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5770255 opisano sposoby wytwarzania powłok o działaniu przeciwko drobnoustrojom na powierzchni aparatów medycznych. Opisywane powłoki zawierają jony metali, takich jak srebro. Jednakże sposób ten wymaga zastosowania ciśnienia gazu przewyższającego ciśnienie atmosferyczne i niskiej temperatury, co jest niedogodne i kosztowne. Ponadto sposób ten wykazuje istotną wadę: powłoka zmienia wymiary aparatu medycznego. Zmiany wielkości aparatów medycznych, takich jak wszczepy, mogą wpływać na użyteczność produktu. Oprócz tego jony metalu obecne na powierzchni aparatów medycznych, takich jak opatrunki, mogą powodować toksyczność produktu.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5326567 opisano sposoby wytwarzania kompozycji zawierających srebro do zastosowania w medycynie. Kompozycje te zawierają polimery akrylowo-polieterowe takie jak glikol polietylenowy i są sprzężone z azotanem srebra. Układ ten nadaje się jednak do zastosowania w tylko roztworach i wykazuje dużą wrażliwość na rozpuszczalnik i sole. Ponadto, ukł ad ten nie jest prawdopodobnie w stanie przetrwać wyjał awiania - procesu niezbędnego przy wytwarzaniu opatrunków. Ponadto, układ ten nie nadaje się do zastosowania do opatrunków włóknistych lub hydrokoloidalnych.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3422183 opisano zastosowanie kompozycji zawierających napromieniowany światłem ultrafioletowym fluorek srebra do wytwarzania przedmiotów takich jak bandaże. Obróbka promieniowaniem ultrafioletowym, jak opisywano, zwiększa aktywność srebra, nie rozwiązano jednak problemu fotostabilności. Ponadto, sposób ten stwarza problemy w odniesieniu do bezpieczeństwa zastosowania związków fluoru do kontaktu z ranami, zwłaszcza związków fluoru w stężeniu, jakie byłoby niezbędne w celu uzyskania skuteczności.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4646730 opisano fotostabilne, hydrożelowe opatrunki z poliwinylopirolidenu/sulfadiazyny srebra (PVP/SSD); według tego patentu wytwarza się żel stosując napromieniowanie wiązką elektronów w celu usieciowania PVP. Opisano, że zapewnia się fotostabilizację dodając do żelu trójkrzemian magnezu i, korzystnie, dodając również nadtlenek wodoru i/lub poli(kwas akrylowy). Sposób ten wymaga zastosowania specjalistycznego sprzętu w celu przeprowadzenia napromieniowania wiązką elektronów. Ponadto w sposobie tym stosuje się hydrożel, tak więc nie nadaje się on do zastosowania do innych typów i technik opatrunków.

W publikacji zgłoszenia WO 00/01973 opisano stabilizowane kompozycje przeciwko drobnoustrojom zawierające srebro do zastosowania w opatrunkach. Srebro stosuje się w postaci kompleksu

PL 205 795 B1 z pierwszo-, drugo- lub trzeciorzę dową grupą aminow ą , przy czym kompleks jest połączony z jednym lub kilkoma polimerami hydrofilowymi. Jednakże sposób wytwarzania ogranicza typy produktów, które można wytwarzać, zmieniając również, prędkość uwalniania srebra. Proces ten nadaje się lepiej do produktów hydrokoloidalnych, w których ze względu na zastosowanie macierzy hydrokoloidalnej, dostępność srebra jest mała. Układ ten nie nadaje się do zastosowania przy już uformowanych materiałach pęczniejących w wodzie lub rozpuszczalnych w wodzie. W opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki 4906466 i 5413788 przedstawiono kompozycje przeciwko drobnoustrojom nadające się do zastosowania miejscowego lub do zastosowania do opatrunków, wykazujące zmniejszenie niestabilności przy działaniu światła. Kompozycje zawierają związek srebra, wykazujący działanie przeciwko drobnoustrojom, w postaci złogów na fizjologicznie obojętnym, syntetycznym podłożu tlenkowym w postaci cząstek; podłoże to wytworzone jest np. z tlenku tytanu. Jednakże stwierdzono, że uzyskany produkt jest podatny na ciemnienie spowodowane redukcją związków srebra do srebra metalicznego. Ponadto zastosowanie jako podłoża nierozpuszczalnych cząsteczek, np. tlenku tytanu, nie jest korzystne w produktach służących gojeniu się ran, ponieważ organizm uznaje cząstki za ciała obce i dąży do ich usunięcia.

Opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4446124 dotyczy zastosowania amoniowanego SSD włączonego do tkanki zwierzęcej w celu wytworzenia opatrunków na oparzenia. SSD wprowadza się do tkanki poprzez zwilżenie tkanki amoniakalnym roztworem lub zawiesiną SSD. Opisano, że roztwór amoniaku zwiększa stężenie srebra, które może ulec włączeniu do opatrunku, jednak w opisie nie wspomniano o fotostabilizacji i jest ona mało prawdopodobna. Ponadto w procesie tym jako substrat stosuje się tkankę zwierzęcą, co nie jest korzystne do zastosowania w ranach.

W opisie WO 96/01119 ujawniono kompozycje o dział aniu przeciwko drobnoustrojom zawierające w szczególności powiązanie typu „gospodarz-gość, w którym acykliczny polieter występuje jako „gospodarz, a kation metalu występuje jako „gość, a stabilizacja tego powiązania zachodzi przez zastosowanie nadmiaru anionów halogenków i minimalnej ilości rozpuszczalnika. Dokument ten nie ujawnia sposobu wytwarzania kompozycji o działaniu przeciwko drobnoustrojom zawierających powiązanie typu „gość-gospodarz, w którym „gospodarzem jest polimer, jak w niniejszym wynalazku. Kompozycja opisana w WO 9601119 zawiera stabilizujący polimer - acykliczny polieter, jony srebra i aniony stabilizujące. Opisany proces został przeprowadzony na polieterze. Polieterowy produkt może być wówczas zastosowany do działania na poliuretan. Poliuretan lub dowolny inny polimer typu jak w niniejszym wynalazku nie jest stosowany w procesie ujawnionym w WO 96/01119.

Opis niniejszego wynalazku ujawnia nowy sposób wytwarzania fotostabilnych, zawierających srebro polimerów hydrofilowych, amfoterycznych i anionowych. Opis wynalazku ujawnia proste i niedrogie sposoby wytwarzania takich polimerów, wykazujące skuteczną i nietoksyczną aktywność przeciwko drobnoustrojom w materiałach pęczniejących w wodzie, które na koniec procesu wytwarzania można wyjaławiać.

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania stabilizowanego światłem materiału o działaniu przeciwko drobnoustrojom, który według wynalazku obejmuje etapy:

a) wytwarzania roztworu zawierającego rozpuszczalnik organiczny i źródło srebra w ilości wystarczającej do zapewnienia pożądanego stężenia srebra w materiale;

b) poddawania polimeru działaniu roztworu przez czas wystarczający do włączenia srebra w pożądanym stężeniu do polimeru, przy czym polimer jest wybrany z grupy obejmującej polisacharyd, zmodyfikowany polisacharyd, poliwinylo-pirolidon, poli(alkohol winylowy), poli(eter poliwinylowy), poliuretan, poliakrylan, poliakrylamid, kolagen, żelatynę oraz ich mieszaniny;

c) poddania polimeru, po etapie (b) lub w czasie etapu (b), działaniu jednego lub wielu środków ułatwiających wiązanie srebra na polimerze, wybranych z grupy obejmującej sole amoniowe, tiosiarczany, chlorki, nadtlenki i halogenki metalu, przy czym srebro jest w zasadzie fotostabilne w materiale przy suszeniu.

Korzystnie, według wynalazku, źródło srebra obejmuje sól srebra.

Korzystniej, według wynalazku, sól srebra wybrana jest z grupy obejmującej azotan srebra, chlorek srebra, siarczany srebra, mleczan srebra, bromek srebra, octan srebra oraz ich mieszaniny.

Korzystnie, według wynalazku, jeden środek lub ich większa ilość obejmuje sól amoniową wybraną z grupy obejmującej chlorek amoniowy, octan amoniowy, węglan amoniowy, siarczan amoniowy i ich mieszaniny.

Korzystnie, według wynalazku, polisacharyd obejmuje karboksymetylocelulozę, alginian lub ich mieszaniny.

PL 205 795 B1

Korzystnie, według wynalazku, rozpuszczalnik organiczny wybrany jest z grupy obejmującej przemysłowy spirytus skażony metanolem, denaturat, metanol, aceton, alkohol izopropylowy i etanol.

Opis niniejszego wynalazku ujawnia sposoby wytwarzania materiału zawierającego jeden lub wiele polimerów hydrofilowych, amfoterycznych lub anionowych, przy czym ten materiał wykazuje aktywność przeciwko drobnoustrojom. Korzystnie, materiał zawierający polimer lub polimery wykorzystuje się w aparacie medycznym, opatrunku lub aparacie służącym do pielęgnacji sztucznego otworu wytworzonego w ciele. Opis niniejszego wynalazku ujawnia również polimery i materiały wytworzone sposobami według wynalazku. Niniejszy wynalazek jest korzystny w porównaniu ze stanem techniki, ponieważ nadaje się do łatwego zastosowania w materiałach rozpuszczalnych w wodzie i/lub pęczniejących w wodzie.

Według niniejszego wynalazku wytwarza się roztwór zawierający rozpuszczalnik organiczny i ź ródło srebra. Typowo, źródło srebra na początku rozpuszcza się w wodzie i tworzy się roztwór poprzez zmieszanie wody z rozpuszczalnikiem organicznym. Srebro powinno być obecne w ilości wystarczającej do zapewnienia pożądanego stężenia srebra w materiale. Do odpowiednich źródeł srebra należą sole srebra, takie jak azotan srebra, chlorek srebra, siarczany srebra, mleczan srebra, bromek srebra, octan srebra, węglan srebra, jodek srebra, cytrynian srebra, laurynian srebra, dezoksycholan srebra, salicylan srebra, para-aminobenzoesan srebra, para-aminosalicylan srebra i/lub ich mieszaniny. Do innych, odpowiednich źródeł srebra należą, jednak bez ograniczenia, wszystkie proste sole srebra rozpuszczalne w wodzie i/lub w alkoholu.

Następnie polimer poddaje się działaniu roztworu przez czas wystarczający do wchłonięcia przezeń srebra w pożądanym stężeniu. W czasie, gdy polimer poddaje się działaniu roztworu, lub po poddaniu polimeru działaniu roztworu, polimer poddaje się działaniu jednego lub wielu środków ułatwiających wiązanie srebra i polimeru. Do korzystnych środków należą amoniak, sole amoniowe, tiosiarczany, chlorki i/lub nadtlenki. W korzystnym wykonaniu środkiem jest wodny chlorek amoniowy.

Powstały materiał jest w zasadzie fotostabilny przy suszeniu. Jednakże po ponownym nawodnieniu materiału będzie on rozszczepiać się, uwalniając srebro.

Stwierdzono, że można stabilizować srebro w polimerach stosowanych w materiałach medycznych. Jest to korzystne, ponieważ materiały te wykazują aktywność przeciwko drobnoustrojom przy mniejszej podatności na rozpad pod wpływem światła, czyli przy mniejszej wrażliwości na światło. Taki fotostabilny materiał medyczny jest szczególnie korzystny do zastosowania do opatrunków stanowiących wilgotne środowisko gojenia się rany, zwłaszcza w opatrunkach stosowanych do ran z wysiękiem o nasileniu średnim lub znacznym, takich jak rany ostre lub przewlekłe. Do innych materiałów medycznych, w których korzystne jest zastosowanie sposobów według niniejszego wynalazku, należą produkty służące do pielęgnacji wytworzonych sztucznie otworów w ciele oraz inne materiały medyczne narażone na działanie środków potencjalnie zakaźnych.

Zgodnie z tym, opis niniejszego wynalazku ujawnia sposoby wytwarzania materiału zawierającego jeden lub wiele polimerów hydrofilowych, amfoterycznych lub anionowych, przy czym polimery te wykazują działanie przeciwko drobnoustrojom. Korzystnie, materiał zawierający polimer (polimery) stosuje się w aparacie medycznym, opatrunku na rany lub aparatu do pielęgnacji sztucznie wytworzonego otworu w ciele. Do materiałów szczególnie korzystnych do zastosowania w ujawnionym sposobie według niniejszego wynalazku należą włókna tworzące żel, takie jak Aquacel™ (WO 93/12275, WO 94/16746, WO 99/64079 i opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5731083) i opisane w zgł oszeniach WO 00/01425 i PCT/GB 01/03147; opatrunki zawierające podobne, tworzą ce ż el włókna pod nieciągłą, czyli perforowaną warstwą wchodzącą w kontakt ze skórą, takie jak Versiva™ (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5681579, zgłoszenie WO 97/07758 i WO 00/41661); DuoDerm™ (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4538603), DuoDerm CGF™ (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4551490 i zgłoszenie EP 92999) lub mieszanina dwóch lub więcej włókien, taka jak Carboflex™ (WO 95/19795). Niniejszy wynalazek nadaje się do zastosowania w odniesieniu do innych materiałów zawierających karboksymetylocelulozę. Ponadto, niniejszy wynalazek jest korzystniejszy od sposobów znanych ze stanu techniki, ponieważ nadaje się do dogodnego zastosowania w przypadku materiałów rozpuszczalnych w wodzie i/lub pęczniejących w wodzie.

Do polimerów nadających się do zastosowania w niniejszym wynalazku należą, jednak bez ograniczenia, polisacharydy, zmodyfikowane polisacharydy, poliwinylopirolidon, poli(alkohole winylowe), poli(etery winylowe), poliuretany, poliakrylany, poliakrylamidy, kolagen, żelatyna i ich mieszaniny. W korzystnych wykonaniach polimery zawierają karboksymetylocelulozę (CMC), np. sól sodową CMC.

PL 205 795 B1

W jednym z wykonań , polimerem może być polisacharyd zawierający karboksymetylocelulozę lub alginian lub mieszaninę karboksymetylocelulozy i alginianu. W innych wykonaniach, polimery zawierają tworzące żel włókna zawierające sól sodową CMC, które można wprowadzać w skład opatrunków na rany, np. Aquacel™ (ConvaTec, Skillman, NJ, Stany Zjednoczone).

W sposobie wedł ug niniejszego wynalazku wytwarza się roztwór zawierają cy rozpuszczalnik organiczny i źródło srebra. Roztwór należy wytworzyć w ilości wystarczającej do zapewnienia pożądanego stężenia srebra w powstałym produkcie. Następnie polimer poddaje się działaniu roztworu zawierającego rozpuszczalnik i srebro, aby srebro przeniknęło do polimeru. Polimer poddaje się działaniu jednego lub wielu środków, aby nadać materiałowi zawierającemu srebro fotostabilność w taki sposób, aby po ponownym nawodnieniu materiału srebro zdysocjowało.

Rozpuszczalnikiem organicznym może być dowolny znany rozpuszczalnik. Przykładami korzystnych rozpuszczalników są, jednak bez ograniczenia, metylowany spirytus do celów przemysłowych (IMS, głównie etanol), etanol, metanol, aceton i alkohol izopropylowy.

Srebro może pochodzić z dowolnego odpowiedniego źródła. Przykładami korzystnych źródeł srebra są: sole srebra, takie jak azotan srebra, chlorek srebra, siarczany srebra, mleczan srebra, bromek srebra, octan srebra, węglan srebra, jodek srebra, cytrynian srebra, laurynian srebra, dezoksycholan srebra, salicylan srebra, para-aminobenzoesan srebra, para-aminosalicylan srebra i/lub ich mieszaniny. Innymi, korzystnymi źródłami srebra są, jednak bez ograniczenia, dowolne, proste sole srebra rozpuszczalne w wodzie i/lub w alkoholu.

Srebro powinno być obecne w ilości wystarczającej do zapewnienia pożądanego stężenia srebra w materiale. Ostateczne stężenie srebra w materiale wynosi od około 0,1% do 20% wagowo, np., w odniesieniu do masy opatrunku medycznego. W niektórych wykonaniach stężenie srebra wynosi 0,1-10%, 1-10%, 10-20%, 5-20%, 5-10% lub 0,1-1%. W korzystnym wykonaniu ostateczne stężenie srebra wynosi od około 1 do 5% wagowo opatrunku. Korzystnie, stężenie w roztworze stosowanym do obróbki wynosi od 0,001g/g polimeru do 0,2 g/g polimeru, korzystniej od 0,01 g/g polimeru do 0,05 g/g polimeru. Korzystnie, gdy źródło srebra łatwiej początkowo rozpuszcza się w wodzie niż w czystym rozpuszczalniku organicznym, dodaje się je nastę pnie w odpowiedniej iloś ci w celu uzyskania pożądanego stężenia srebra w ostatecznej masie polimeru.

W niniejszym wynalazku moż na stosować wodę , zwłaszcza w celu początkowej solubilizacji srebra przed dodaniem srebra do rozpuszczalnika organicznego. Woda powinna być obecna w ilości wystarczającej do odpowiedniego rozpuszczenia srebra w roztworze, jednak w ilości dostatecznie małej, aby nie dopuścić do nawodnienia polimeru. O ile nadmiar srebra może być obecny w zawiesinie, np. tworząc rezerwę, ilość skuteczna do włączenia do polimeru powinna pozostawać w stanie roztworu. Ilość taką specjalista jest w stanie łatwo określić bez dodatkowych doświadczeń. Jednakże, wodę należy stosować w ilości nie większej niż w stosunku 50 do 50 (wagowo) woda:alkohol.

Materiał poddaje się działaniu roztworu przez czas wystarczająco długi, aby do polimeru wniknęło srebro w pożądanym stężeniu. Korzystnie, materiał poddaje się działaniu roztworu przez czas wynoszący od 1 do 120 minut. W niektórych wykonaniach czas inkubacji wynosi od 1 do 60 minut. W innych wykonaniach czas inkubacji wynosi od 15 do 45 minut. W innych wykonaniach czas inkubacji wynosi 1-60, 10-45, 15-30, 5-15 lub 10-20 minut. Ogólnie, czas przez jaki należy materiał poddawać działaniu roztworu będzie zależeć od zastosowanego materiału i może być łatwo ustalony przez specjalistę.

Niniejszy wynalazek należy stosować w temperaturze wynoszącej od 0 do 100°C, korzystnie w temperaturze otoczenia.

W poszczególnych stadiach można stosować różną temperaturę, pozostającą w podanym zakresie.

W czasie poddawania polimeru dział aniu roztworu, lub po tym czasie, polimer poddaje się działaniu jednego lub wielu środków ułatwiających fotostabilizację. Do korzystnych środków należą amoniak, sole amoniaku, tiosiarczany, chlorki i/lub nadtlenki. Korzystnymi środkami są sole amonowe, takie jak chlorek amonu, octan amonu, węglan amonu, siarczan amonu i halogenki metali, np. chlorek sodu, potasu, wapnia, magnezu lub cynku. Środki mogą ewentualnie stanowić mieszaniny wyżej wymienionych soli. W korzystnym wykonaniu środek dodaje się do mieszaniny służącej do obróbki w postaci wodnego roztworu soli amonowej takiej jak chlorek amonu lub dodaje się go oddzielnie.

Ilość zastosowanego środka będzie zależała od ilości materiału zawierającego polimer i od całkowitej objętości roztworu. Korzystnie, środek obecny jest w stężeniu wynoszącym od 0,01 do 50% całkowitej objętości materiału poddawanego obróbce. W niektórych wykonaniach stężenie środka

PL 205 795 B1 wynosi 0,01-25%, 0,01-10%, 0,01-5%, 0,1-5%, 0,1-25%, 0,1-10%, 1-25%, 1-10%, 1-5%, 5-25%, 10-25% lub 25-50% całkowitej objętości materiału poddawanego obróbce.

Po zastosowaniu środka ułatwiającego, obróbkę prowadzi się przez kolejny okres np. przez dodatkowe 5 do 30 minut tzn. przez czas umożliwiający fotostabilizację.

Ważnym aspektem niniejszego wynalazku jest rozpuszczenie srebra w rozpuszczalniku organicznym w celu solubilizacji soli srebra i uniknięcia nawodnienia polimeru. Sól srebra można dodawać bezpośrednio do rozpuszczalnika i delikatnie mieszać do rozpuszczenia. Etap fotostabilizacji procesu można przeprowadzić po etapie nasycenia srebrem lub w czasie etapu nasycania srebrem.

Oprócz przedmiotów wymienionych powyżej niniejszy wynalazek nadaje się do zastosowania w przedmiotach medycznych, takich jak opatrunki i ś rodki do pielę gnacji skóry.

Pojęcie „nasycanie w niniejszym opisie oznacza wymianę jonową kationu polimeru z jonami srebra.

Termin „fotostabilny w niniejszym opisie oznacza kontrolowaną zmianę zabarwienia na pożądane zabarwienie z jedynie minimalnymi zmianami potem.

„Wiązanie w niniejszym opisie oznacza tworzenie związku fotostabilnego.

Powstały materiał polimerowy jest w zasadzie fotostabilny po wysuszeniu. Jednakże materiał ten będzie dysocjować uwalniając srebro po ponownym nawodnieniu materiału.

W przykładowym sposobie opatrunek na rany Aquacel™ (np. 20 g), dostę pny w firmie ConvaTec umieszcza się np. w 127,5 ml układu IMS (metylowany spirytus do celów przemysłowych)/woda w stosunku objętościowym 77,5 : 50. Roztwór azotanu srebra wytwarza się np. z wody i azotanu srebra w takim stężeniu, aby zapewnić pożądane, ostateczne stężenie srebra w opatrunku Aquacel™ (np. 0,0316 g/ml w wodzie, przy czym do roztworu spirytusu skażonego i wody dodaje się 10 ml). Końcowe stężenie srebra w opatrunkach może wynosić od 0,1 do 20% masy opatrunku. Korzystnie stężenie to wynosi od 1 do 5%. Opatrunek poddaje się działaniu mieszaniny spirytusu skażonego i azotanu srebra przez pożądany czas np. 15 - 45 minut. Korzystnie, po tej obróbce srebrem do ł a ź ni zawierającej skażony spirytus i azotan srebra dodaje się chlorek sodu w stężeniu wynoszącym od 0,01 do 50% (korzystnie od 1 do 10%) i obróbkę prowadzi się dodatkowo np. przez 5-30 minut.

Stwierdzono, że opatrunki na rany Aquacel™ zawierające srebro w ilości od 1 do 5% masy opatrunku są fotostabilne i wykazują doskonałą aktywność przeciwko drobnoustrojom. Ponadto, napromienianie nie wpływa niekorzystnie na takie opatrunki zawierające srebro.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób wytwarzania stabilizowanego światłem materiału o działaniu przeciwko drobnoustrojom, znamienny tym, że obejmuje etapy:

   a) wytwarzania roztworu zawierającego rozpuszczalnik organiczny i źródło srebra w ilości wystarczającej do zapewnienia pożądanego stężenia srebra w materiale;

   b) poddawania polimeru działaniu roztworu przez czas wystarczający do włączenia srebra w pożądanym stężeniu do polimeru, przy czym polimer jest wybrany z grupy obejmującej polisacharyd, zmodyfikowany polisacharyd, poliwinylo-pirolidon, poli(alkohol winylowy), poli(eter poliwinylowy), poliuretan, poliakrylan, poliakrylamid, kolagen, żelatynę oraz ich mieszaniny;

   c) poddania polimeru, po etapie (b) lub w czasie etapu (b), działaniu jednego lub wielu środków ułatwiających wiązanie srebra na polimerze, wybranych z grupy obejmującej sole amoniowe, tiosiarczany, chlorki, nadtlenki i halogenki metalu, przy czym srebro jest w zasadzie fotostabilne w materiale przy suszeniu.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że źródło srebra obejmuje sól srebra.
3. 3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że sól srebra wybrana jest z grupy obejmującej azotan srebra, chlorek srebra, siarczany srebra, mleczan srebra, bromek srebra, octan srebra oraz ich mieszaniny.
4. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jeden środek lub ich większa ilość obejmuje sól amoniową wybraną z grupy obejmującej chlorek amoniowy, octan amoniowy, węglan amoniowy, siarczan amoniowy i ich mieszaniny.

   PL 205 795 B1
5. 5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że polisacharyd obejmuje karboksymetylocelulozę, alginian lub ich mieszaniny.
6. 6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że rozpuszczalnik organiczny wybrany jest z grupy obejmującej przemysłowy spirytus skażony metanolem, denaturat, metanol, aceton, alkohol izopropylowy i etanol.