PL205604B1 - Preparat do dezynfekcji, zwłaszcza instrumentów medycznych, sposób wytwarzania preparatu do dezynfekcji oraz zastosowanie preparatu do dezynfekcji - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest dwuskładnikowy preparat do dezynfekcji, zwłaszcza instrumentów medycznych, sposób wytwarzania preparatu do dezynfekcji oraz zastosowanie preparatu do dezynfekcji w medycynie, z wykorzystaniem związków nadtlenkowych.

Dotychczas stosowano liczne wodne preparaty do chemicznej dezynfekcji instrumentów, w których przewidziano użycie różnych substancji czynnych o działaniu przeciwbakteryjnym. W praktyce najszersze zastosowanie znalazły preparaty na bazie aldehydów, czwartorzędowych związków amoniowych, fenoli, alkoholi i wielu innych substancji o działaniu dezynfekującym.

Stosowano wprawdzie także preparaty na bazie substancji nadtlenkowych, szczególnie na kwasie nadoctowym, jednak osiągnęły one w tych zastosowaniach jedynie niewielkie znaczenie.

Podstawową przyczyną niewielkiego wykorzystania substancji nadtlenkowych do dezynfekcji była niewielka stabilność płynnych preparatów zawierających związki nadtlenkowe.

Z uwagi na szerokie spektrum dzia ł ania przeciwbakteryjnego nadtlenków, czyniono liczne próby ominięcia ich wad związanych z ich małą trwałością.

Przykładowo w patentach niemieckich nr nr 26 55 599 i 28 15 400 opisano przygotowywanie potrzebnych do dezynfekcji preparatów wodnych na krótko przed ich użyciem, z trwałych prekursorów nadtlenków, a mianowicie z nadtlenoboranu sodowego i bezwodników kwasowych.

Zgodnie z patentem niemieckim nr 2701133 wodne preparaty otrzymuje się ze związków odszczepiających nadtlenek wodoru i aromatycznych kwasów acyloksykarboksylowych.

Jednakże opisane w wymienionych opisach preparaty nie umożliwiają prowadzenia dezynfekcji o dostatecznie szerokim spektrum dział ania.

Jednocześnie przechowywanie takiego środka dezynfekującego w mieszaninie z niezbędnym nadtlenkiem nieorganicznym jest możliwe tylko w ograniczonym czasie, ze względu na zachodzące reakcje rozkładu.

Mimo że wymienione rozwiązania pozwoliły na osiągnięcie dużej skuteczności dezynfekcji instrumentów medycznych, konieczne było opracowywanie ulepszeń układu nadtlenkowego, pozwalające na usunięcie istniejących luk w spektrum działania i wad związanych z jego użytkowaniem.

W patencie DE 3615787 w miejsce nieorganicznego zwią zku odszczepiają cego nadtlenek wodoru zaproponowano stosowanie przy wytwarzaniu tego rodzaju preparatów soli magnezowej kwasu mononadtlenoftalowego. Jednak zastosowanie organicznych nadtlenków wiąże się ze znacznym zwiększeniem kosztów, w porównaniu z trwałymi przy przechowywaniu i niedrogimi nadtlenkami nieorganicznymi.

Jednak żaden ze znanych dotychczas preparatów nie pozwalał na całkowitą dezynfekcję prątków gruźlicy i przetrwalników bakteryjnych (sporów).

Nieoczekiwanie okazało się, że możliwe jest wytworzenie preparatu do dezynfekcji, zwłaszcza instrumentów medycznych, zawierającego nadtlenki nieorganiczne i związków N-acylowe, pozwalającego na całkowitą dezynfekcję prątków gruźlicy i przetrwalników bakteryjnych (sporów), przy jednoczesnym zapewnieniu łatwości posługiwania się preparatem, jego dużej trwałości podczas przechowywania oraz znikomej korozyjności w trakcie stosowania.

Preparat do dezynfekcji, zwłaszcza instrumentów medycznych, według wynalazku charakteryzuje się tym, że składa się z dwóch oddzielnych kompozycji: proszkowej mieszaniny dezynfekującej i płynnego aktywatora, przy czym mieszanina dezynfekująca zawiera 10 - 20 części wagowych węglanu sodu, 30 - 40 części wagowych trójpolifosforanu sodu, 1,5 - 2,5 części wagowych krzemianu sodu, 10 - 25 części wagowych jednowodnego nadboranu sodu i/lub 10 - 25 części wagowych czterowodnego nadboranu sodu, 10 - 20 części wagowych TAED, 2 - 6 części wagowych alkilobenzenosulfonianu oraz 1,5 do 5 części wagowych glikolu propylenowego, natomiast płynny aktywator zawiera 25 - 35 części wagowych wody demineralizowanej, 80 - 90 części wagowych spożywczego kwasu fosforowego, 3,5 - 4,5 części wagowych detergentu, korzystnie niejonowy środek powierzchniowo czynny oparty na alkoholu tłuszczowym, korzystnie C9-11 etoksylowany 8 molami tlenku etylenu oraz 2 - 8 części wagowych roztworu kwasu solnego o stężeniu powyżej 51% nie zawierającego wolnego chloru.

Sposób wytwarzania preparatu do dezynfekcji, według wynalazku, polega na tym, że przygotowuje się proszkową mieszaninę dezynfekującą zawierającą 10 - 20 części wagowych węglanu sodu, 30 - 40 części wagowych trójpolifosforanu sodu, 1,5 - 2,5 części wagowych krzemianu sodu, 10 - 25 części wagowych jednowodnego nadboranu sodu i/lub 10 - 25 części wagowych czterowodnego nadboranu sodu, 10 - 20 części wagowych TAED, 2 - 6 części wagowych alkilobenzenosulfonianu mieszając

PL 205 604 B1 wymienione składniki, kilkakrotnie, co najmniej dwukrotnie, odsypując około polowy masy mieszaniny i zawracaj ą c ją do mieszalnika, przy czym w poł owie mieszania do mieszalnika wtryskuje się 1,5 do 5 części wagowych glikolu propylenowego i nadal prowadzi mieszanie aż do uzyskania jednorodnej, niepylnej mieszaniny, którą następnie konfekcjonuje się do odpowiednich pojemników. Jednocześnie przygotowuje się płynny aktywator dodając do 25 - 35 części wagowych wody demineralizowanej, porcjami, 80 - 90 części wagowych spożywczego kwasu fosforowego, utrzymując temperaturę nie wyższą niż 40°C, niwelując efekt wydzielania ciepła przez chłodzenie mieszaniny, a po zakończeniu dodawania miesza się, korzystnie przez 2 - 3 godziny, po czym dodaje się 3,5 - 4,5 części wagowych detergentu, korzystnie niejonowego środka powierzchniowo czynnego opartego na alkoholu tłuszczowym, korzystnie C9-11 etoksylowany 8 molami tlenku etylenu oraz 2 - 8 części wagowych roztworu kwasu solnego o stężeniu powyżej 51% nie zawierającego wolnego chloru, całość miesza się, korzystnie przez 2 - 3 godziny, ewentualnie chłodząc do 25°C, po czym uzyskaną ciekłą mieszaninę rozlewa się do butelek.

W sposobie według wynalazku, korzystnie, TAED i nadboran sodu dozuje się w końcowym okresie mieszania.

Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie dwuskładnikowego preparatu dezynfekującego, polegające na tym, że przygotowuje się 1 do 2% roztwór proszkowego preparatu do dezynfekcji przez zmieszanie z wodą proszkowej mieszaniny dezynfekującej o składzie: 10 - 20 części wagowych węglanu sodu, 30 -40 części wagowych trójpolifosforanu sodu, 1,5 - 2,5 części wagowych krzemianu sodu, 10 - 25 części wagowych jednowodnego nadboranu sodu i/lub 10 - 25 części wagowych czterowodnego nadboranu sodu, 10 - 20 części wagowych TAED, 2-6 części wagowych alkilobenzenosulfonianu oraz 1,5 do 5 części wagowych glikolu propylenowego, po czym powstały roztwór miesza się z pł ynnym aktywatorem zawierającym 25 - 35 części wagowych wody demineralizowanej, 80 - 90 części wagowych spożywczego kwasu fosforowego, 3,5 - 4,5 części wagowych detergentu, korzystnie niejonowego środka powierzchniowo czynnego opartego na alkoholu tłuszczowym C9-11 etoksylowany 8 molami tlenku etylenu oraz 2 - 8 części wagowych roztworu kwasu solnego o stężeniu powyż ej 51% nie zawierającego wolnego chloru, do uzyskania stężenia aktywatora w przygotowanej cieczy dezynfekującej od 0,5 do 1%, po czym uzyskaną cieczą przeprowadza się dezynfekcję instrumentów medycznych przy pH od 7 - 8, korzystnie 7,5.

W sposobie według wynalazku uzyskano znaczne polepszenie działania znanych do tej pory układów dezynfekcyjnych na bazie nieorganicznych związków odszczepiających nadtlenek wodoru i związków N-acylowych w prosty sposób.

Zastosowanie preparatu według wynalazku do dezynfekcji, zwłaszcza instrumentów medycznych przez potraktowanie tych instrumentów wodnym preparatem bakteriobójczym, przy wartości pH od 7 do 8, korzystnie od 7,5 do 8, pozwala na osiągnięcie efektu polegającego na ogromnym zwiększeniu przeciwbakteryjnej skuteczności, zwłaszcza w stosunku do prątków gruźlicy i przetrwalników bakteryjnych (sporów). Jednocześnie preparat według wynalazku uzyskuje właściwie zadowalającą w czasie trwał o ść i bardzo niewielką korozyjność podczas stosowania.

W przygotowaniu mieszaniny proszkowej wchodzą w rachubę zasadniczo wszystkie związki, które opisano w chemii środków piorących, jako tak zwane aktywatory wybielania, reagujące z nadtlenkiem wodoru w alkalicznych kąpielach piorących. Odpowiednimi związkami N-acylowymi są zwłaszcza takie związki, które przy atomie azotu, do którego przyłączona jest grupa acylowa, mają dodatkową grupę ketonową, i/lub takie związki, w których człon zawierający atom azotu jest heterocyklicznym układem pierścieniowym. Przykładami odpowiednich związków N-acylowych są wielokrotnie acylowane alkilenodiaminy, takie jak tetraacetyloetylenodiamina, acylowany glikoluryl, a przede wszystkim tetraacetyloglikoluryl, N-acylowana hydantoina, hydrazyd, triazol, triazyna, urazol, diketopiperazyna, sulfuryloamid, laktam i cyjanurany. Korzystne dla sposobu według wynalazku są tetraacetyloetylenodiamina (TAED), tetraacetyloglikoluryl (TAGO) i 1,5-diacetylo-2,4-dioksoheksahydro-1,3,5-triazyna (DADHT), z których szczególnie korzystna jest tetraacetyloetylenodiamina. Oczywiście można również stosować kilka związków N-acylowych jednocześnie.

Przereagowanie związku dostarczającego nadtlenek wodoru i związku N-acylowego następuje dopiero po połączeniu stałego i płynnego składnika preparatu w jeden roztwór.

Prostota zastosowania preparatu według wynalazku polega na tym, że użytkownik w odpowiednim dla niego momencie (przed dezynfekcją), w prosty sposób dokonuje zmieszania dwóch składników i otrzymuje aktywny roztwór o dużej sile działania, na wszelkiego rodzaju bakterie, zwłaszcza na prątki gruźlicy i przetrwalniki bakteryjne (spory).

PL 205 604 B1

Mieszanina poszczególnych składników preparatu, zarówno w postaci proszku, jak i płynnego aktywatora, jest tak dobrana, aby poszczególne substancje rozpuszczały się wystarczająco szybko, a tym samym, aby odpowiednio szybko wchodził y w reakcję i dawał y pożądany rezultat. Dla trwał o ś ci składnika stałego preparatu korzystne jest, aby poszczególne składniki stosowane były w postaci granulowanej lub otoczkowanej.

Poniżej przedstawiono przykłady wykonania wynalazku dotyczące zarówno przygotowania poszczególnych składników preparatu według wynalazku jak i jego zastosowania.

P r z y k ł a d I.

Przygotowano stałą mieszaninę dezynfekującą z:

części wagowych węglanu sodu, części wagowych trójpolifosforanu sodu, części wagowe krzemianu sodu, części wagowych jednowodnego nadboranu sodu, części wagowych czterowodnego nadboranu sodu, części wagowych TAED, części wagowych alkilobenzenosulfonianu, mieszając wymienione składniki w mieszalniku, dwukrotnie, co 30 minut odsypując około połowy masy mieszaniny i zawracając ją do mieszalnika, w połowie czasu mieszania do mieszalnika wtryskiwano 2,0 części wagowe glikolu propylenowego i nadal prowadzono mieszanie przez 30 minut, aż do uzyskania jednorodnej, niepylnej mieszaniny, którą następnie konfekcjonowano do odpowiednich pojemników.

Jednocześnie przygotowano płynny aktywator dodając do 30 części wagowych wody demineralizowanej, porcjami, 86 części wagowych spożywczego kwasu fosforowego, utrzymując temperaturę nie wyższą niż 40°C, niwelując efekt wydzielania ciepła przez chłodzenie mieszaniny. Po zakończeniu dodawania kwasu, zawartość zbiornika mieszano przez 3 godziny, po czym dodano 4 części wagowe detergentu, korzystnie niejonowego środka powierzchniowo czynnego opartego na alkoholu tłuszczowym C9-11 etoksylowanym 8 molami tlenku etylenu (emulgator f8), oraz 6 części wagowych roztworu kwasu solnego o stężeniu powyżej 51% nie zawierającego wolnego chloru i mieszano jeszcze przez 2 godziny, chłodząc do 25°C, po czym uzyskaną ciekłą mieszaninę rozlewano do litrowych butelek.

P r z y k ł a d II.

Przygotowano stałą mieszaninę dezynfekującą z części wagowych węglanu sodu, części wagowych trójpolifosforanu sodu, części wagowe krzemianu sodu, części wagowych jednowodnego nadboranu sodu, części wagowych TAED, części wagowych alkilobenzenosulfonianu, mieszając wymienione składniki w mieszalniku, dwukrotnie, co 30 minut odsypując około połowy masy mieszaniny i zawracając ją do mieszalnika, przy czym w połowie mieszania do mieszalnika wtryskiwano 20 części wagowych glikolu propylenowego i nadal prowadzono mieszanie w czasie 30 minut, aż do uzyskania jednorodnej, niepylącej mieszaniny, którą następnie konfekcjonowano do pojemników. Nadboran i TAED dodawano w końcowej fazie mieszania.

Jednocześnie przygotowano płynny aktywator dodając do 35 części wagowych wody demineralizowanej, porcjami, 89 części wagowych 75% spożywczego kwasu fosforowego, utrzymując temperaturę nie wyższą niż 40°C, niwelując efekt wydzielania ciepła przez chłodzenie mieszaniny. Po zakończeniu dodawania kwasu, zawartość zbiornika mieszano przez 3 godziny, po czym dodano 4 części wagowe emulgatora f8 oraz 6 części wagowych roztworu kwasu solnego o stężeniu powyżej 51% nie zawierającego wolnego chloru i mieszano jeszcze przez 2 godziny, chłodząc do 25°C, po czym uzyskaną ciekłą mieszaninę rozlewano do litrowych butelek.

P r z y k ł a d III.

Do przygotowanego naczynia odmierzono 5 l wody o temperaturze pokojowej, następnie równomiernie wsypywano konieczną ilość preparatu (20 gramów na każdy litr roztworu), dokładnie rozprowadzono proszek mieszając do jego rozpuszczenia (ok. 15 min), następnie wlano aktywator (5 ml na każdy litr gotowego roztworu). Roztwór przygotowano bezpośrednio przed użyciem.

Przygotowanym roztworem przeprowadzono dezynfekcję powierzchni i instrumentów medycznych przy pH 7,5.

PL 205 604 B1

Zdemontowane drobne części inkubatora dokładnie oczyszczono i zanurzono w przygotowanym roztworze preparatu i pozostawiono na okres 30 minut. Części inkubatora, które ze względu na swoje rozmiary nie mieszczą się w dostępnych naczyniach (wannach) przemyto płatkami gazy nasączonej roztworem preparatu i pozostawiono wilgotne przez okres 5 minut. Po tym czasie z elementów inkubatora usunięto pozostałość preparatu, zmywając je wodą mikrobiologiczne czystą. Po wysuszeniu elementów złożono je zgodnie z instrukcją użytkowania inkubatora.

Instrumenty medyczne po użyciu zanurzono w roztworze przygotowanego płynu z dodatkiem aktywatora, zwracając uwagę, aby były całkowicie w nim zanurzone i nim wypełnione (bez pęcherzy powietrza).

Po odpowiednim czasie dezynfekcji narzędzia wyjęto, wypłukano w czystej wodzie (świeżo przegotowanej lub destylowanej) i wysuszono.

1. Przy przeprowadzonej dezynfekcji przez 30 minut stwierdzono pełne działanie bakteriobójcze, grzybobójcze i wirusobójcze, a zwłaszcza prątkobójcze.

2. Przy przeprowadzonej dezynfekcji przez 6 h stwierdzono działanie sporobójcze.

P r z y k ł a d IV.

Oznaczanie wirusobójczego działania preparatu dezynfekcyjnego wykonane na modelu wirusa polio typu 1.

Przetestowano wirusobójcze zdolności preparatu dezynfekcyjnego badania wykonano na modelu wirusa polio typu-1, szczep atenuowany LSc2ab. Wirus polio zbudowany jest z kwasu rybonukleinowego (RNA), osłoniętego białkowym kapsydem. Wirus nie posiada osłonki.

Stosowane odczynniki:

Wirus polio typu-l, szczep LSc2ab.

Wirus po namnożeniu był przechowywany w temperaturze - 70°C.

Hodowla komórkowa - linia ciągła HeP-2 wyprowadzona z ludzkich komórek nowotworowych raka krtani.

Płyn wzrostowy - podłoże Eagle'a wzbogacone 4% płodowej surowicy cielęcej i 3% L-glutaminy.

Miano infekcyjne wirusa - oznaczano w 24-dołkowych płytkach zawierających hodowlę komórkową. Hodowlę HeP-2 zakażano kolejnymi rozcieńczeniami wirusa w objętości 0,2 ml., po 5 dołków płytki z hodowlą komórkową na każde rozcieńczenie wirusa. Hodowle inkubowano w 37°C. Efekt cytopatyczny obserwowano w mikroskopie świetlnym, a miano infekcyjne wirusa obliczano według metody Reeda i Muencha.

Z preparatu dezynfekcyjnego o stężeniu 2% + 0.5% aktywatora sporządzono rozcieńczenia w szeregu logarytmicznym identycznie jak w przypadku oznaczania miana infekcyjnego wirusa. Kolejne rozcieńczenia w objętości 0,2 ml oraz 1,8 ml płynu utrzymującego dodawano do płytek z hodowlą komórkową. Hodowle inkubowano w temp. 37°C, a wzrost komórek obserwowano w mikroskopie świetlnym. Stwierdzono, że badany preparat dezynfekcyjny był toksyczny dla hodowli tkankowej w rozcieńczeniu 10-1.0.

Badania przeprowadzono w mieszaninie zawiesiny wirusa i preparatu dezynfekcyjnego. Zdolność preparatu dezynfekcyjnego do inaktywacji wirusa polio określano bez oraz z obciążeniem białkowym. Jako preparat białkowy zastosowano płodową surowicę cielęcą oraz albuminę bydlęcą.

Wykonanie badania: 1 część zawiesiny wirusa łączono z 1 częścią płodowej surowicy cielęcej względnie 1 częścią albuminy bydlęcej lub wody oraz 8 częściami odpowiedniego rozcieńczenia preparatu dezynfekcyjnego.

Końcowe rozcieńczenie surowicy cielęcej wynosiło 10%, albuminy 0,2%, a preparatu dezynfekcyjnego 2% + 0.5% aktywatora. Uzyskaną zawiesinę inkubowano w temperaturze pokojowej. Czas inkubacji wynosił 15 i 30 minut. Następnie przygotowano szereg dziesiętnych rozcieńczeń inkubowanej zawiesiny w PBS z dodatkiem płodowej surowicy cielęcej, a następnie zakażano płytki z hodowlą komórkową a' 0,2 ml. Hodowle inkubowano w temperaturze 37°C.

Badania kontrolne: Wykonano je równolegle z podstawowymi oznaczeniami. Określano w nich miano infekcyjne wirusa w identycznych warunkach jak w teście właściwym lecz bez zastosowania preparatu dezynfekcyjnego.

Kontrola I: 1 część zawiesiny wirusa + 1 część płodowej surowicy cielęcej/albuminy + 8 części jałowej wody destylowanej.

Kontrola II: 1 część wirusa + 9 części jałowej wody destylowanej.

PL 205 604 B1

Mieszaniny inkubowano w temp. pokojowej oraz w tym samym czasie, co próby badane, a następnie przygotowywano rozcieńczenia w PBS z 5% płodowej surowicy cielęcej. Hodowle po zakażeniu inkubowano w temp. 37°C.

Obliczanie wirusobójczego działania preparatu:

Zdolność inaktywacji wirusa obliczano na podstawie różnicy pomiędzy wysokością miana w próbach kontrolnych, a wysokością miana w próbach zawierających określone rozcieńczenie badanego preparatu. Jako kryterium inaktywującego działania preparatu przyjmowano spadek miana infekcyjnego wirusa o 4 log.

Wyniki

Oznaczenia wirusobójczych zdolności preparatu dezynfekcyjnego wykonano z preparatem w stężeniu: 2% + 0.5% aktywatora, czas inkubacji wirusa z preparatem wynosił 15 i 30 minut w temperaturze pokojowej.

Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że badany preparat dezynfekcyjny inaktywuje wirusa polio w czasie 30 minut, stężeniu 2% + 0.5% aktywatora i temperaturze pokojowej.

Wyniki przeprowadzonych oznaczeń przedstawiono w tabeli 1.

T a b e l a 1

Wirusobójcze działanie preparatu dezynfekcyjnego na wirusa polio.

Stężenie preparatu	Czas inkubacji	Miano p.s.c.	infekcyjne wirusa(f w mieszaninie z: alb.b.	CIDS() H2O	Miano infekcyjne (TCIDo) kontroli Wirusa
2% + 0.5% aktywatora	15 minut	6.2	6.2	6.2	8.85
2% + 0.5% aktywatora	30 minut	3-2	3-2	3-2	8.65

p.s.c- płodowa surowica cielęca (10%) alb.b.- albumina bydlęca (0,2%)

H2O - jałowa woda destylowana (woda miękka)

P r z y k ł a d V.

Działanie prątkobójcze preparatu dezynfekcyjnego z aktywatorem oznaczano metodą nośnikową.

Stężenie preparatu: 1% + 0,5 % aktywatora; Czas działania: 30 minut; Nośniki: cylinderki metalowe batysty; Rozpuszczalnik: woda twarda (twardość równoważna CaCO3 250 mg/litr); Substancja organiczna: 0,03% albuminy bydlęcej; Inaktywator: surowica bydlęca. Wyniki przedstawiono w Tabeli 2.

T a b e l a 2

Organizm testowy M.tbc H37Rv żywotność zawieśmy	Nośnik	W zrost prątków poddanych Działaniu środka dezynfekcyjnego	Kontrola wzrostu Szczepu H37Rv
6,6 x 106 bakt.lml	A	20X (-)	+
B	30x (-)	+++

A - cylinderki

B - batysty

- - brak wzrostu +++- obfity wzrost OCENA:

Preparat według wynalazku w stężeniu 1% z dodatkiem 0,5% aktywatora w czasie 30 min działania, przy obciążeniu białkowym 0,03%, wykazuje pełne działanie prątkobójcze.

Claims (4)

Zastrzeżenia patentowe

1. Preparat do dezynfekcji, zwłaszcza instrumentów medycznych, znamienny tym, że składa się z dwóch oddzielnych kompozycji: proszkowej mieszaniny dezynfekującej i płynnego aktywatora, przy czym mieszanina dezynfekująca zawiera 10 - 20 części wagowych węglanu sodu, 30 - 40 części wagowych trójpolifosforanu sodu, 1,5 - 2,5 części wagowych krzemianu sodu, 10 - 25 części wagowych jednowodnego nadboranu sodu i/lub 10 - 25 części wagowych czterowodnego nadboranu sodu, 10 - 20 części wagowych TAED, 2 - 6 części wagowych alkilobenzenosulfonianu oraz 1,5 do 5 części

PL 205 604 B1 wagowych glikolu propylenowego, natomiast płynny aktywator zawiera 25 - 35 części wagowych wody demineralizowanej, 80-90 części wagowych spożywczego kwasu fosforowego, 3,5 - 4,5 części wagowych detergentu, korzystnie niejonowego środka powierzchniowo czynnego opartego na alkoholu tłuszczowym C9-11 etoksylowanym 8 molami tlenku etylenu, oraz 2-8 części wagowych roztworu kwasu solnego o stężeniu powyżej 51% nie zawierający wolnego chloru.

2. Sposób wytwarzania preparatu do dezynfekcji, znamienny tym, że przygotowuje się proszkową mieszaninę dezynfekującą zawierającą 10-20 części wagowych węglanu sodu, 30 - 40 części wagowych trójpolifosforanu sodu, 1,5 - 2,5 części wagowych krzemianu sodu, 10 - 25 części wagowych jednowodnego nadboranu sodu i/lub 10 - 25 części wagowych czterowodnego nadboranu sodu, 10 - 20 części wagowych TAED, 2-6 części wagowych alkilobenzenosulfonianu mieszając wymienione składniki, kilkakrotnie, co najmniej dwukrotnie, odsypując około polowy masy mieszaniny i zawracając ją do mieszalnika, przy czym w połowie mieszania do mieszalnika wtryskuje się 1,5 do 5 części wagowych glikolu propylenowego i nadal prowadzi mieszanie aż do uzyskania jednorodnej, niepylnej mieszaniny, którą następnie konfekcjonuje się do odpowiednich pojemników, równolegle przygotowuje się płynny aktywator dodając do 25 - 35 części wagowych wody demineralizowanej, porcjami, 80 - 90 części wagowych spożywczego kwasu fosforowego, utrzymując temperaturę nie wyższą niż 40°C, niwelując efekt wydzielania ciepła przez chłodzenie mieszaniny, a po zakończeniu dodawania miesza się, korzystnie przez 2 - 3 godziny, po czym dodaje się 3,5 - 4,5 części wagowych detergentu, korzystnie niejonowego środka powierzchniowo czynnego opartego na alkoholu tłuszczowym C9-11 etoksylowanym 8 molami tlenku etylenu oraz 2-8 części wagowych roztworu kwasu solnego o stężeniu powyżej 51% nie zawierającego wolnego chloru, całość miesza się, korzystnie przez 2 - 3 godzin, ewentualnie chłodząc do 25°C, po czym uzyskaną ciekłą mieszaninę rozlewa się do butelek.

3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że TAED i nadboran sodu dozuje się w końcowym okresie mieszania.

4. Zastosowanie dwuskładnikowego preparatu dezynfekującego, znamienne tym, że przygotowuje się kilkuprocentowy, korzystnie od 1 do 4 procentowy, roztwór proszkowego preparatu do dezynfekcji przez zmieszanie z wodą proszkowej mieszaniny dezynfekującej o składzie: 10 - 20 części wagowych węglanu sodu, 30 - 40 części wagowych trójpolifosforanu sodu, 1,5 - 2,5 części wagowych krzemianu sodu, 10 - 25 części wagowych jednowodnego nadboranu sodu i/lub 10 - 25 części wagowych czterowodnego nadboranu sodu, 10 - 20 części wagowych TAED, 2-6 części wagowych alkilobenzenosulfonianu oraz 1,5 do 5 części wagowych glikolu propylenowego, po czym powstały roztwór miesza się z płynnym aktywatorem zawierającym 25 - 35 części wagowych wody demineralizowanej, 80 - 90 części wagowych spożywczego kwasu fosforowego, 3,5 - 4,5 części wagowych detergentu, korzystnie niejonowego środka powierzchniowo czynnego opartego na alkoholu tłuszczowym C9-11 etoksylowanym 8 molami tlenku etylenu oraz 2-8 części wagowych roztworu kwasu solnego o stężeniu powyżej 51% nie zawierającego wolnego chloru, do uzyskania stężenia aktywatora w przygotowanej cieczy dezynfekującej od 0,5 do 1%, po czym uzyskaną cieczą przeprowadza się dezynfekcję, zwłaszcza instrumentów medycznych przy pH od 7 - 8, korzystnie 7,5.