PL203994B1 - Wyrób powlekany obejmujący powłokę osadzoną na podłożu szklanym - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest wyrób powlekany, obejmujący układ warstwy (warstw) przeciwodblaskowej. Układ warstwy (warstw) przeciwodblaskowej może zawierać jedną albo więcej warstw.

Niniejszy wynalazek dotyczy wyrobów powlekanych, które można użyć w zastosowaniach obejmujących, ale nie ograniczonych do, okna pojazdów, okna budowlane, (np. szyby IG (szkła zespolonego) i/lub okna jednolite), świetliki, i temu podobne. Wyroby powlekane zawierają ulepszony układ warstwy (warstw) przeciwodbiciowej dla zmniejszenia reflektancji w zakresie widzialnym i/lub zwiększenia przepuszczalności w zakresie widzialnym w wyrobach powlekanych, które zapewniają funkcję kontroli promieniowania słonecznego (np. odbicia promieni IR i/lub UV).

Tło i streszczenie wynalazku

Wyroby powlekane są znane. Na przykład, opis patentowy nr US 5,800,933 ujawnia wyrób powlekany z układem warstw kontrolujących promieniowanie słoneczne. Wyrób powlekany tam ujawniony obejmuje: podłoże/TiO2/Si3N4/NiCr/Ag/NiCr/Si3N4. Na przykład, patrz fig. 1 z niniejszego zgłoszenia patentowego. W takich powłokach, warstwy kontaktowe NiCr działają w celu zabezpieczenia warstwy Ag (srebro) i służą także jako warstwy adhezyjne i/lub nukleacyjne. Warstwy dielektryczne, (to jest TiO2, Si3N4) pełnią funkcje zabezpieczające i również spełniają funkcje przeciwodbiciowe (to jest, zmniejszają one reflektancję w zakresie widzialnym), i w rezultacie służą do zwiększenia przepuszczalności całkowitego wyrobu powlekanego. Inne powłoki według uprzedniego stanu wiedzy są podobne do tej pokazanej na fig. 1, ale nie zawierają warstwy TiO2.

Podczas gdy wyroby powlekane takie jak pokazane na fig. 1 zapewniają dobre odbicie promieni nadfioletowych (UV) i podczerwonych (IR), stwarzają jednak pewne problemy. Takie problemy są często związane ze spełnieniem wymagań wysokiej przepuszczalności w zakresie widzialnym, nakładanych przez standardy przemysłowe i/lub handlowe, i jednoczesnym zaspokojeniem potrzeb kontroli UV i/lub IR. Potrzeba wyższej przepuszczalności w zakresie widzialnym często zmusza projektantów powłok do zmniejszenia grubości warstw kontaktowych i/lub zmiany substancji tworzących warstwy kontaktowe na mniej absorbujące i/lub mniej trwałe warianty. Nieszczęśliwą tego konsekwencją może być niewielka trwałość wyrobu powlekanego jeśli należy spełnić wymagania wysokiej przepuszczalności w zakresie widzialnym. Innymi słowy, byłoby pożądane, gdyby przepuszczalność w świetle widzialnym takich wyrobów mogła być zwiększona i/lub gdyby odbicie w zakresie widzialnym takich wyrobów mogłoby być zmniejszone podczas gdy utrzymana byłaby dobra trwałość.

W przypadku wyrobów powlekanych, w wielu zastosowaniach, pożądany jest takż e kolor neutralny. Niestety, wiele typowych sposobów uczynienia koloru wyrobu powlekanego bardziej neutralnym skutkuje zmniejszeniem przepuszczalności w zakresie widzialnym i/lub zwiększonym odbiciem. Dotychczas, trudno było zwiększyć przepuszczalność w zakresie widzialnym oraz zmniejszyć odbicie, dostarczając w tym samym czasie bardziej neutralnego koloru i utrzymując zadowalającą kontrolę promieniowania słonecznego albo charakterystyki termiczne.

Z powyższego punktu widzenia, celem pewnych postaci wykonania niniejszego wynalazku jest dostarczenie wyrobu powlekanego kontrolującego promieniowanie słoneczne (to jest, wyrobu obejmującego co najmniej jedną warstwę przeznaczoną do odbijania promieni IR i/lub UV) mającego zwiększoną przepuszczalność w zakresie widzialnym i/lub zmniejszoną reflektancję w zakresie widzialnym. W pewnych postaciach wykonania niniejszego wynalazku celem jest połączenie takiej wysokiej przepuszczalności w zakresie widzialnym i/lub zmniejszonej reflektancji z neutralnym kolorem wyrobu powlekanego. Jeden albo więcej z tych celów jest/są osiągnięty poprzez dostarczenie takich wyrobów powlekanych o ulepszonym układzie (układach) warstwy (warstw) przeciwodbiciowej. Inaczej, zastosowanie takiego ulepszonego układu (układów) warstwy (warstw) przeciwodbiciowej może umożliwić powłokom posiadanie albo używanie silniejszej warstwy (warstw) kontaktowej (np. grubszej dla lepszej trwałości) i/lub grubszej warstwy (warstw) srebrnej (Ag) (to jest, ulepszenia charakterystyki termicznej) podczas gdy utrzymuje się podobne charakterystyki przepuszczalności jeśli zwiększona przepuszczalność jest najbardziej pożądaną cechą.

Innym celem niniejszego wynalazku jest spełnienie jednego albo więcej z powyżej wymienionych celów i/lub potrzeb.

Przedmiotem wynalazku jest wyrób powlekany obejmujący powłokę osadzoną na podłożu szklanym, charakteryzujący się tym, że powłoka obejmuje:

PL 203 994 B1 metaliczną warstwę odbijającą promienie podczerwone (IR) zawierającą srebro (Ag), umieszczoną pomiędzy pierwszą i drugą warstwą kontaktową;

pierwszą warstwę dielektryczną mającą współczynnik załamania światła n <= 2,7, umieszczoną pomiędzy warstwą odbijającą IR i podłożem szklanym;

drugą warstwę dielektryczną zawierającą tlenek tytanu, umieszczoną ponad warstwą odbijającą IR; trzecią warstwę dielektryczną zawierającą tlenoazotek krzemu, umieszczoną ponad warstwą odbijającą IR;

czwartą warstwę dielektryczną zawierającą tlenek krzemu, umieszczoną ponad warstwą odbijającą IR; i w którym trzecia warstwa dielektryczna zawierająca tlenoazotek krzemu jest umieszczona pomiędzy drugą i czwartą warstwą dielektryczną.

Korzystnie wyrób obejmuje trzecią warstwę dielektryczną zawierającą tlenoazotek krzemu stykający się z co najmniej jedną z drugiej i czwartej warstwy dielektrycznej, i wykazuje przepuszczalność w zakresie widzialnym co najmniej 70%, rezystancję właściwą (R_s) nie większą niż 20 Ωο, i współczynnik odbicia od strony szkła <= 15%, a jeszcze korzystniej wykazuje przepuszczalność w zakresie widzialnym co najmniej 74%.

Również korzystnie pierwsza warstwa dielektryczna w wyrobie według wynalazku zawiera tlenek tytanu; przy czym tlenek tytanu jeszcze korzystniej zawiera TiO2.

Według korzystnej postaci wykonania wyrobu według wynalazku, wyrób obejmuje ponadto warstwę (warstwy) zawierającą azotek krzemu umieszczoną pomiędzy co najmniej jedną z: (a) pierwszą warstwą dielektryczną i warstwą odbijającą promienie IR, i (b) trzecią warstwą dielektryczną i warstwą odbijającą promienie IR, przy czym co najmniej jedna z pierwszej i drugiej warstwy kontaktowej zawiera NiCr, albo alternatywnie pierwsza i druga warstwa kontaktowa zawiera NiCrOx, lub też co najmniej pierwsza i druga warstwa kontaktowa zawiera NiCrNx.

Korzystnie wyrób powlekany według wynalazku wykazuje kolor określony przez: wartość przepuszczalną a* od -4,0 do +2,0, wartość przepuszczalną b* od -5,0 do +4,0, wartość odblaskową a* od strony szkła od -3,5 do +3,5, i wartość odblaskową b* od strony szkła od -6,0 do +4,0, a jeszcze korzystniej wykazuje kolor określony przez co najmniej jedną wartość przepuszczalną a* od -2,5 do +1,0, i wartość odblaskową od strony szkła a* od -3,0 do +1,0.

Korzystnie według wynalazku wyrób obejmuje trzecią warstwę dielektryczną zawierającą tlenoazotek krzemu dopasowaną w ten sposób, aby miała współczynnik załamania światła n od 1,6 do 1,9, przy czym korzystnie jest aby trzecia warstwa dielektryczna zawierająca tlenoazotek krzemu była co najmniej jedną z utlenionej stopniowo i azotkowanej stopniowo tak, że współczynnik załamania światła n trzeciej warstwy dielektrycznej zawierającej tlenoazotek krzemu zmieniał się od pierwszej wartości w pierwszej części trzeciej warstwy dielektrycznej do niższej, drugiej wartości w drugiej części trzeciej warstwy dielektrycznej, w której druga część trzeciej warstwy dielektrycznej zawierającej tlenoazotek krzemu o mniejszym współczynniku n był dalej od warstwy odbijającej promienie IR, niż pierwsza część trzeciej warstwy dielektrycznej, a druga warstwa dielektryczna zawierająca tlenek tytanu miała stopniowany współczynnik tak, że współczynnik załamania światła n drugiej warstwy dielektrycznej zawierającej tlenek tytanu zmienia się od pierwszej wartości w pierwszej części drugiej warstwy dielektrycznej do niższej, drugiej wartości w drugiej części drugiej warstwy dielektrycznej, w której druga część drugiej warstwy dielektrycznej zawierającej tlenek tytanu o mniejszym współczynniku załamania światła n jest dalej od warstwy odbijającej promienie IR, niż pierwsza część drugiej warstwy dielektrycznej.

W korzystnym wariancie rozwiązania według wynalazku wyrób powlekany zawiera warstwę dielektryczną zawierającą azotek krzemu, umieszczoną pomiędzy drugą warstwą dielektryczną zawierającą tlenek tytanu i trzecią warstwę dielektryczną zawierającą tlenoazotek krzemu, przy czym azotek krzemu jeszcze korzystniej zawiera Si3N4.

W pewnych przykładowych i nieograniczających postaciach wykonania niniejszego wynalazku, jeden albo więcej z wymienionych powyżej celów i/lub potrzeb jest/są spełniony poprzez dostarczenie wyrobu powlekanego obejmującego powłokę osadzoną na podłożu szklanym, przy czym powłoka obejmuje metaliczną warstwę odbijającą podczerwień (IR) umieszczoną pomiędzy pierwszą i drugą warstwą kontaktową; przy czym pierwsza warstwa dielektryczna, mająca współczynnik załamania światła n <= 2,7 (uwaga: wszystkie współczynniki załamania światła „n w niniejszym zgłoszeniu patentowym są podane dla 550 nm), jest umieszczona pomiędzy warstwą odbijającą IR i podłożem

PL 203 994 B1 szklanym; drugą warstwę dielektryczną zawierającą tlenek tytanu, umieszczoną ponad warstwą odbijającą IR; trzecią warstwę dielektryczną zawierającą tlenoazotek krzemu, umieszczoną ponad warstwą odbijającą IR; czwartą warstwę dielektryczną zawierającą tlenek krzemu, umieszczoną ponad warstwą odbijającą IR; i w której trzecia warstwa dielektryczna zawierająca tlenoazotek krzemu jest umieszczona pomiędzy pierwszą i czwartą warstwą dielektryczną.

Pewne inne przykładowe i nieograniczające postaci wykonania niniejszego wynalazku spełniają jeden albo więcej z wymienionych powyżej celów i/lub potrzeb poprzez dostarczenie wyrobu powlekanego obejmującego powłokę osadzoną na podłożu szklanym, przy czym powłoka obejmuje: metaliczną warstwę odbijającą promienie IR umieszczoną pomiędzy pierwszą i drugą warstwą kontaktową, które stykają się z warstwą odbijającą IR; pierwszą warstwę dielektryczną mającą współczynnik załamania światła n <= 3,0, umieszczoną pomiędzy warstwą odbijającą IR i podłożem szklanym; drugą warstwę dielektryczną zawierającą tlenek tytanu, umieszczoną ponad warstwą odbijającą IR, trzecią warstwę dielektryczną zawierającą tlenek krzemu umieszczoną ponad warstwą odbijającą IR; i w którym druga warstwa dielektryczna zawierająca tlenek tytanu jest umieszczona pomiędzy warstwą odbijającą IR i trzecią warstwą dielektryczną zawierającą tlenek krzemu.

Pewne inne przykładowe i nieograniczające postaci wykonania niniejszego wynalazku spełniają jeden albo więcej z wymienionych powyżej celów i/lub potrzeb poprzez dostarczenie wyrobu powlekanego obejmującego powłokę osadzoną na podłożu, przy czym powłoka obejmuje: warstwę zawierającą Ag umieszczoną pomiędzy pierwszą i drugą warstwą kontaktową, które stykają się z warstwą zawierającą Ag; pierwszą warstwę dielektryczną mającą współczynnik załamania światła n <= 3,0, umieszczoną pomiędzy podłożem i warstwą zawierającą Ag; drugą warstwę dielektryczną mającą współczynnik załamania światła n = 2,1-2,7 umieszczoną ponad warstwą zawierającą Ag; trzecią warstwę dielektryczną mającą współczynnik załamania światła n = 1,4-1,7 (korzystniej n=1,4 do 1,5) umieszczoną ponad warstwą zawierającą Ag i ponad drugą warstwą dielektryczną, i w którym wyrób powlekany ma przepuszczalność w zakresie widzialnym co najmniej 70%, rezystancję właściwą (Rs) <= 20 Ωο, i kolor określony wartością przepuszczalną a* od -4,0 do +2,0, wartością przepuszczalną b* od -5,0 do +3,0, wartością odblaskową od strony szkła a* od -4,0 do +3,0, i wartością odblaskową od strony szkła b* od -6,0 do +4,0.

Skrócony opis rysunków

Figura 1 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego według uprzedniego stanu wiedzy.

Figura 2 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego według jednej postaci wykonania niniejszego wynalazku.

Figura 3 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego z poza zakresu zastrzeganego wynalazku.

Figura 4 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego według innej postaci wykonania niniejszego wynalazku.

Figura 5 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego z poza zakresu zastrzeganego wynalazku.

Figura 6 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego z poza zakresu zastrzeganego wynalazku.

Figura 7 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego według innej postaci wykonania niniejszego wynalazku.

Figura 8 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego z poza zakresu zastrzeganego wynalazku.

Figura 9 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego z poza zakresu zastrzeganego wynalazku.

Figura 10 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego z poza zakresu zastrzeganego wynalazku.

Figura 11 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego z poza zakresu zastrzeganego wynalazku.

Fig 12 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego z poza zakresu zastrzeganego wynalazku.

Szczegółowy opis przykładowych postaci wykonania wynalazku

Niniejszy wynalazek dotyczy wyrobów powlekanych, które można użyć w zastosowaniach obejmujących, ale nie ograniczonych do, okna pojazdów, okna budowlane, (np. szyby IG (szkła zespoloPL 203 994 B1 nego) i/lub okna jednolite), świetliki, i temu podobne. Wyroby powlekane zawierają ulepszony układ warstwy (warstw) przeciwodbiciowej dla zmniejszenia reflektancji w zakresie widzialnym i/lub zwiększenia przepuszczalności w zakresie widzialnym w wyrobach powlekanych, które zapewniają funkcję kontroli promieniowania słonecznego (np. odbicia promieni IR i/lub UV). Zaskakująco, w pewnych przykładowych postaciach wykonania stwierdzono, że pewne układy warstwy (warstw) przeciwodbiciowych według niniejszego wynalazku mogą zarówno: (a) poprawiać przepuszczalność w zakresie widzialnym i/lub zmniejszać reflektancję w zakresie widzialnym, podczas gdy w tym samym czasie (b) osiągać neutralny, albo bardziej neutralny, kolor otrzymanego wyrobu powlekanego. Wyroby powlekane według różnych postaci wykonania niniejszego wynalazku mogą albo nie mogą być poddawane obróbce cieplnej w różnych zastosowaniach wynalazku.

Figura 2 przedstawia rzut przekroju poprzecznego wyrobu powlekanego według jednej z postaci wykonania niniejszego wynalazku. Wyrób powlekany według fig. 2 obejmuje powłokę zawierającą, na zewnątrz od strony szklanego podłoża (wszystkie współczynniki załamania światła dla 550 nm):

szkło (n = 1,51) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) nikiel-chrom (NiCr) srebro (Ag) nikiel-chrom (NiCr) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) tlenoazotek krzemu (SiOxNy) (n = 1,45 do 2,0, korzystnie n = 1,6 - 1,9) tlenek krzemu (np. SiO3) (n=1,4 do 1,7; korzystnie n = 1,45) powietrze (n = 1,0)

Jak pokazano na fig. 2, warstwy kontaktowe (to jest warstwy NiCr) otaczają i stykają się z warstwą Ag odbijającą promienie IR. Warstwy kontaktowe NiCr zapewniają najbardziej bezpośrednie zabezpieczenie chemiczne dla warstwy Ag, i służą także jako warstwy adhezyjne i/lub nukleacyjne. W niniejszym zgłoszeniu patentowym, warstwy NiCr są wymieniane jako warstwy „kontaktowe ponieważ stykają się z warstwą odbijającą promienie IR (to jest, warstwą Ag). Zamiast Ag można zastosować inne substancje odbijające promienie IR (np. Au) do warstwy odbijającej promienie IR (stosuje się to do wszystkich niniejszych postaci wykonania). Grubość metalicznej warstwy Ag (warstwy odbijającej promienie IR) jest wybrana w celu osiągnięcia pożądanej charakterystyki termicznej (np. warstwa Ag może mieć od około 3-20 nm (30-200 A) grubości, korzystniej od około 5-16 nm (50-160 A) grubości, w celu osiągnięcia rezystancji właściwej (R_s) mniejszej od 25 Ω/ο, korzystniej mniej od 20 Ω/², i najkorzystniej od 2-15 Ω/ο.

Podczas gdy NiCr jest zilustrowany jako substancja stosowana do warstw kontaktowych, można zamiast tego zastosować inne substancje dla warstw kontaktowych w innych postaciach wykonania niniejszego wynalazku. Takie inne substancje warstwy kontaktowej obejmują, ale nie są ograniczone do, NiCrOx, NiCrNx, NiCrOxNy, Ni, Cr, CrNx, NiOx, TiOx, NbOx, ZnO, AI2O3, ZnAlOx, i jakiekolwiek ich połączenia (połączenie), albo jakąkolwiek inną odpowiednią substancję (substancje) (stosuje się to do wszystkich niniejszych postaci wykonania). W odniesieniu do wszystkich niniejszych postaci wykonania, każda warstwa kontaktowa (np. NiCr na fig. 2) może mieć od około 0,3-3 nm (3-30 A) grubości, korzystniej od około 0,5-2 nm (5-20 A) grubości, i najkorzystniej od około 0,7-1,5 nm (7-15 A) grubości. Warstwa (warstwy) kontaktowa może albo może nie być ciągła w różnych postaciach wykonania niniejszego wynalazku. W pewnych przykładowych postaciach wykonania (patrz figury w niniejszym zgłoszeniu patentowym), para warstw kontaktowych otacza warstwę Ag. Jednakże, w innych postaciach wykonania niniejszego wynalazku, niższa warstwa kontaktowa jest opcjonalna i nie musi być obecna.

Niższa, zasadniczo przezroczysta warstwa tlenku tytanu zapewnia funkcje przeciwodbiciowe i/lub zmieniające kolor. Ewentualnie, warstwa (warstwy) tlenku tytanu w niniejszym zgłoszeniu patentowym może być zastąpiona przez SiZrN, albo jakąkolwiek inną substancję dielektryczną, która umożliwia uzyskanie tych samych wyników (stosuje się to do wszystkich niniejszych postaci wykonania).

Ogólnie, układ przeciwodbiciowy z fig. 2 zawiera dolną warstwę tlenku tytanu i zasadniczo przezroczyste substancje dielektryczne umieszczone na górze warstw NiCr i Ag, mianowicie górną warstwę tlenku tytanu, warstwę tlenoazotku krzemu i warstwę tlenku krzemu. Poprzez stopniowe obniżanie odpowiednich współczynników załamania światła „n od górnej warstwy NiCr (to jest, górnej warstwy kontaktowej) na zewnątrz w stronę powietrza, układ przeciwodbiciowy z figury 2 umożliwia

PL 203 994 B1 zmniejszenie odbicia w zakresie widzialnym i w ten sposób osiągnięta jest zwiększona przepuszczalność w zakresie widzialnym. Zastosowanie tlenoazotku krzemu jest w szczególności użyteczne gdyż można go osadzić na wiele rożnych sposobów (to jest, poprzez dopasowanie przepływu gazowego tlenu i azotu podczas procesu napylania katodowego) tak, aby otrzymać jakikolwiek pożądany współczynnik odbicia światła n od 1,45 do 2,0, korzystniej od 1,6 do 1,9, i najkorzystniej współczynnik obicia światła n od 1,65 do 1,85. W podobny sposób, zastosowanie tlenku tytanu (TiOx, przy czym x ma wartość od 1,5 do 2,5, np. x = 2) jest także użyteczne gdyż jego współczynnik załamania światła n może zmieniać się od 2,1 do 2,7 (korzystniej od 2,4 do 2,65) zależnie od, na przykład, zmian mikrostruktury, np. współczynnik n tlenku tytanu może zmieniać się w funkcji struktury krystalicznej i/lub gęstości upakowania w warstwie.

Takie zmiany mikrostruktury mogą być wywołane poprzez dopasowanie przepływu gazowego tlenu podczas procesu napylania katodowego warstwy, dopasowania ciśnienia, temperatury podłoża, obróbkę następczą (np. obróbkę cieplną), szybkość osadzania, kąt padania, i/lub warunki powierzchniowe podłoża. Zaskakująco, jak to zostanie pokazane poniżej w przykładach tej postaci wykonania, układ przeciwodbiciowy umożliwia także zmianę koloru wyrobu powlekanego (to jest, koloru przepuszczalnego i/lub odblaskowego od strony szkła) w kierunku bardziej neutralnego (to jest, a* i/lub b* jest bliższe zera, albo pewnego innego, docelowego koloru neutralnego, takiego jak przepuszczalne a* = -2 i przepuszczalne b* = -3,4, niż przykład porównawczy CE). W odniesieniu do koloru odblaskowego, uważa się odblaskowe a* = -1 i b* = -1,5 za krańcowy cel neutralny, zatem w niniejszym zgłoszeniu patentowym zarówno docelowy kolor odblaskowy a* = -1 i b* = -1,5 i docelowy kolor odblaskowy a* = 0 i b* = 0 może być rozważany jako cel „neutralny. Inne cele neutralne mogą także być ustalone albo stosowane w różnych postaciach wykonania niniejszego wynalazku. Oczywiście, te cele nie muszą być spełnione dla osiągnięcia koloru neutralnego.

Stwierdzono także, w odniesieniu do jakiejkolwiek i wszystkich niniejszych postaci wykonania, że jest często pożądane aby podkład dielektryczny (to jest dolna warstwa tlenku tytanu na fig. 2) miał współczynnik załamania światła n większy od całkowitego, średniego ważonego współczynnika części zewnętrznej (to jest, wszystkich warstw ponad górną warstwą kontaktową NiCr). Stwierdzono również, że niższe współczynniki załamania światła dla dielektrycznej części górnej i podkładu są często pożądane dla cieńszych warstw Ag. Jak dla wszystkich niniejszych postaci wykonania, zilustrowane warstwy są korzystnie osadzone/utworzone przez napylanie katodowe, chociaż można oczywiście zastosować inne techniki osadzania w innych postaciach wykonania niniejszego wynalazku.

Zauważono, że podłoże jest korzystnie szklane. Podłoże szklane może być przezroczyste albo zabarwione (np. zielone, szare, i temu podobne) w różnych postaciach wykonania wynalazku, i może mieć od około 1-10 mm grubości, korzystniej od 1-4 mm grubości.

Przykład (przykłady) postaci wykonania z fig. 2

Poniższe tabele ilustrują przykład (przykłady) (Ex.) dla postaci wykonania z fig. 2, w porównaniu z przykładem (przykładami) porównawczym (CE) podobnym do fig. 1, przedstawiają cej uprzedni stan wiedzy, według niniejszego wynalazku. Przykład A (Ex. A) postaci wykonania z fig. 2 powinien być porównany z przykładem Porównawczym A (CE A), ponieważ oba przykłady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest, grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Podobnie, przykład B (Ex. B) dla postaci wykonania z fig. 2 powinien być porównany z przykładem Porównawczym B (CE B), ponieważ oba mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Dla tych przykładów symulacyjnych w poniższych tabelach, założono następujące współczynniki załamania światła: dla szkła, n = 1,51; dla Si3N4 n =2,0; dla SiOxNy, n = 1,72; dla SiO2, n = 1,45; i dla TiO2, n = 2,47, wszystkie wartości dla 550 nm.

T a b e l a Pierwsza: struktura warstwy (postać wykonania z fig. 2)

	szkło	TiO2	Si3N4	NiCr	Ag	NiCr	TiO2	Si3N4	SiOXNy	SiO2
Ex. A:	3,7 mm	21,3 nm	0 nm	0,9 nm	16 nm	0,9 nm	22,4 nm	0 nm	7,8 nm	31,6 nm
CE A:	3,7 mm	20,8 nm	5,2 nm	0,9 nm	16 nm	0,9 nm	0 nm	50,8 nm	0 nm	0 nm
Ex. B:	3,7 mm	30,2 nm	0 nm	0,9 nm	12 nm	0,9 nm	22,1 nm	0 nm	5 nm	37,7 nm
CE B:	3,7 mm	21,6 nm	0 nm	0,9 nm	12 nm	0,9 nm	0 nm	45,6 nm	0 nm	0 nm

PL 203 994 B1

T a b e l a Druga: charakterystyka optyczna (postać wykonania z fig. 2)

	Tvis	O* a t	b*t	R od str. szkła (g)	a*g	b* b g	R od str. warstwy (f)	o* a f	b*f
Ex. A	72,4%	-3,3	-2,1	10,9%	2,4	-2,0	4,9%	11,8	-7,3
CE A:	69,4%	-4,1	-0,1	12,3%	4,2	-2,6	7,0%	12,8	-11,5
Ex. B	78,9%	-2,1	-2,4	5,2%	-1,4	-1,2	3,3%	2,2	-1,7
CE B:	74,5%	-2,3	-2,1	7,1%	-0,1	-1,0	3,0%	7,2	-3,2

Na podstawie powyższych tabel, dotyczących postaci wykonania z fig. 2, według niniejszego wynalazku, można zauważyć, że układ przeciwodbiciowy według niniejszego wynalazku umożliwia osiągnięcie nie tylko lepszych charakterystyk przepuszczalności (to jest zwiększonego % przepuszczalności) i lepszych charakterystyk odbiciowych (to jest zmniejszonego odbicia od strony szkła (Rg)), ale zaskakująco, jednocześnie, dostarcza także wartości koloru, które przesuwają się bardziej w stronę neutralnych (krańcowo neutralny jest a* = 0 i b* = 0). W szczególności, Ex. A miał lepszą przepuszczalność w zakresie widzialnym (wyższe Tvis) od CE A; Ex. A miał lepsze odbicie od strony szkła (niższe Rg) od CE A; i Ex. A miał wartości a* (przepuszczalne a*) i a*g (odblaskowe od strony szkła a*) bliższe neutralnym (to jest, bliższe zeru, albo pewnym inny celom neutralnym, takim jak przepuszczalne a* = -2 i przepuszczalne b* = -3,4), jako wynik układu warstwy przeciwodblaskowej według postaci wykonania z fig. 2.

Figura 3 przedstawia przekrój poprzeczny wyrobu powlekanego z poza zastrzeganego zakresu wynalazku. Wyrób powlekany według fig. 3 zawiera powłokę obejmującą, od podłoża szklanego na zewnątrz (wszystkie współczynniki dla 550 nm):

szkło (n = 1,51) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) nikiel-chrom (NiCr) srebro (Ag) nikiel-chrom (NiCr) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) tlenek krzemu (SiO2) (n = 1,4 do 1,7, korzystnie n = 1,45) powietrze (n = 1,0)

Układ przeciwodbiciowy według fig. 3 obejmuje dolną warstwę tlenku tytanu i dielektryki umieszczone na górze warstw NiCr i Ag, mianowicie górną warstwę tlenku tytanu i warstwę tlenku krzemu. Przez stopniowe obniżenie odpowiednich współczynników załamania światła „n od górnej warstwy NiCr (to jest, górnej warstwy kontaktowej) na zewnątrz w kierunku powietrza, układ przeciwodbiciowy umożliwia zmniejszenie odbicia w zakresie widzialnym, i w ten sposób umożliwia osiągnięcie zwiększonej przepuszczalności w zakresie widzialnym. Zastosowanie tlenku tytanu (TiOx, przy czym x ma wartość od 1,5 do 2,5, np., x = 2) jest także użyteczne gdyż jego współczynnik załamania światła n może zmieniać się od 2,1 do 2,7 (korzystniej od 2,4 do 2,65). Zaskakująco, jak to zostanie pokazane poniżej w przykładzie (przykładach) tej postaci wykonania, układ przeciwodbiciowy umożliwia także zmianę koloru wyrobu powlekanego (to jest przepuszczalnego i/lub odblaskowego od strony szkła) w kierunku bardziej neutralnego (to jest a* i/lub b* jest bliż sze zera, albo pewnego, innego docelowego koloru neutralnego takiego jak przepuszczalne a* = -2 i przepuszczalne b* = -3,4, w porównaniu z przykładem porównawczym CE podobnym do fig. 1). W odniesieniu do koloru odblaskowego, uważ a się odbiciowe a* = -1 i b* = -1,5 za krańcowo neutralne, zatem w niniejszym zgłoszeniu patentowym zarówno docelowy kolor odblaskowy a* = -1 i b* = -1,5, jak i docelowy kolor odblaskowy a* = 0 i b* = 0 mogą być rozważane jako kolory „neutralne.

Przykład (przykłady) postaci wykonania według fig. 3

Poniższe tabele ilustrują przykład (przykłady) (Ex.) dla postaci wykonania według fig. 3, w porównaniu z przykładem (przykładami) porównawczym (CE) podobnym do fig. 1, przedstawiającej uprzedni stan wiedzy. Przykład A (Ex. A) postaci wykonania według fig. 3 powinien być porównany z przykł adem porównawczym A (CE A), ponieważ oba przyk ł ady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest, grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Podobnie, przykład B (Ex. B) dla postaci wykonania według fig. 3 powinien być porównany z przykładem porównawczym B (CE B), ponieważ oba mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przy8

PL 203 994 B1 kładach). Dla tych przykładów symulacyjnych w poniższych tabelach, założono następujące współczynniki załamania światła: dla szkła, n = 1,51; dla Si3N4 n =2,0; dla SiOxNy, n = 1,72; dla SiO2, n = 1,45; i dla TiO2, n = 2,47, wszystkie wartości dla 550 nm.

T a b e l a Pierwsza: struktura warstwy (postać wykonania z fig. 3)

	szkło	TiO2	Si3N4	NiCr	Ag	NiCr	TiO2	Si3N4	SiOXNy	SiO2
EX. A:	3,7 mm	31 nm	0 nm	0,9 nm	16 nm	0,9 nm	26,5 nm	0 nm	0 nm	65,9 nm
CE A:	3,7 mm	20,8 nm	5,2 nm	0,9 nm	16 nm	0,9 nm	0 nm	50,8 nm	0 nm	0 nm
EX. B:	3,7 mm	25,7 nm	0 nm	0,9 nm	14 nm	0,9 nm	22,7 nm	0 nm	0 nm	39 nm
CE B :	3,7 mm	13,4 nm	10,1 nm	0,9 nm	14 nm	0,9 nm	0 nm	47,8 nm	0 nm	0 nm

T a b e l a Druga: charakterystyka optyczna (postać wykonania z fig. 3)

	Tvis	a*t	b*t	R od str. szkła (g)	a*g	b* b g	R od str. warstwy (f)	a*f	b*f
Ex. A:	72,3%	-3,3	0,9	12,0%	3,9	-2,6	9,3%	5,8	-13,9
CE A:	69,4%	-4,1	-0,1	12,3%	4,2	-2, 6	7,0%	12,8	-11,5
EX. B:	76,5%	-2,6	-2,6	6,6%	1,2	-1,8	3,2%	8,4	-3,5
CE B:	70,6%	-3,4	-1,1	11,1%	2,8	-2,2	5,2%	12,2	-7,3

Na podstawie powyższych tabel, dotyczących postaci wykonania według fig. 3, można zauważyć, że układ przeciwodbiciowy umożliwia osiągnięcie nie tylko lepszych charakterystyk przepuszczalności (to jest, zwiększonego % przepuszczalności) i lepszych charakterystyk odbiciowych (to jest, zmniejszonego odbicia od strony szkła (Rg)), ale zaskakująco, jednocześnie, w przykładzie A dla postaci wykonania dla fig. 3 dostarcza także wartości koloru, które przesuwają się bardziej w stronę neutralnych (krańcowo neutralny jest a* = 0 i b* = 0) względem przykładu porównawczego (CE). W szczególności, Ex. A miał lepszą przepuszczalność w zakresie widzialnym (wyższe Tvis) od CE A; Ex. A miał lepsze odbicie od strony szkła (niższe Rg) od CE A; i Ex. A miał wartości a* (przepuszczalne a*) i a*g (odblaskowe od strony szkła a*) bliższe neutralnym jako wynik układu warstwy przeciwodbiciowej według postaci wykonania według fig. 3.

Figura 4 przedstawia przekrój poprzeczny wyrobu powlekanego według innej postaci wykonania niniejszego wynalazku. Wyrób powlekany według fig. 4 zawiera powłokę obejmującą, od podłoża szklanego na zewnątrz (wszystkie współczynniki dla 550 nm):

szkło (n = 1,51) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) nikiel-chrom (NiCr) srebro (Ag) nikiel-chrom (NiCr) tlenek tytanu (np. TiO2 (n = 2,1 do 2,7) azotek krzemu (np. Si3N4) (n = 1,8 do 2,2, korzystnie n = 2,0) tlenoazotek krzemu (SiOxNy) (n= 1,45 do 2,0, korzystnie n = 1,6-1,9) tlenek krzemu (SiO2) (n = 1,4 do 1,7, korzystnie n = 1,45) powietrze (n = 1,0)

Układ przeciwodbiciowy według fig. 4 obejmuje dolną warstwę tlenku tytanu i dielektryki umieszczone na górze warstw NiCr i Ag, mianowicie górną warstwę tlenku tytanu, warstwę azotku krzemu (np. Si3N4, albo jakakolwiek inna odpowiednia postać niestechiometryczna azotku krzemu zależnie od pożądanego współczynnika n), warstwę tlenoazotku krzemu, i warstwę tlenku krzemu. Przez postępowe (stopniowe) obniżanie odpowiednich współczynników załamania światła „n od górnej warstwy NiCr (to jest, górnej warstwy kontaktowej) na zewnątrz w kierunku powietrza, układ przeciwodbiciowy umożliwia zmniejszenie odbicia w zakresie widzialnym, i w ten sposób umożliwia osiągnięcie zwiększonej przepuszczalności w zakresie widzialnym. Zastosowanie tlenku tytanu (TiOx, przy czym x ma wartość od 1,5 do 2,5, np., x = 2) jest także użyteczne gdyż jego współczynnik załamania światła n mo ż e zmieniać się od 2,1 do 2,7 (korzystniej od 2,4 do 2,65). Podobnie, współ czynnik tlenoazotku

PL 203 994 B1 krzemu jest zmienny. W ten sposób, współczynnik n tlenku krzemu jest mniejszy od tego dla tlenoazotku krzemu, który jest mniejszy od tego dla azotku krzemu, który jest mniejszy od tego dla tlenku tytanu. Zaskakująco, jak to zostanie pokazane poniżej w przykładzie (przykładach) tej postaci wykonania, układ przeciwodbiciowy umożliwia także zmianę koloru wyrobu powlekanego (to jest, przepuszczalnego i/lub odblaskowego od strony szkła) w kierunku koloru bardziej neutralnego.

Przykład (przykłady) postaci wykonania według figury 4

Poniższe tabele ilustrują przykład (przykłady) (Ex.) dla postaci wykonania według fig. 4, w porównaniu z przykładem (przykładami) porównawczym (CE), podobnym do fig. 1, przedstawiającej uprzedni stan wiedzy. Przykład A (Ex. A) postaci wykonania z fig. 4 powinien być porównany z przykładem porównawczym A (CE A), ponieważ oba przykłady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Dla tych przykładów symulacyjnych w poniższych tabelach, założono następujące współczynniki załamania światła: dla szkła, n = 1,51; dla Si3N4 n = 2,0; dla SiOxNy, n = 1,72; dla SiO2, n = 1,45; i dla TiO2 n = 2,47, wszystkie wartoś ci dla 550 nm.

T a b e l a Pierwsza: struktura warstwy (postać wykonania z fig. 4)

	szkło	TO2;	Si3N4	NiCr	Ag	NiCr	TiO2	Si3N4	SiOXNy	SiO2
Ex. A:	3,7 mm	26,1 nm	0 nm	0,9 nm	14 nm	0,9 nm	18,3 nm	9,4 nm	3,9 nm	27,5 nm
CE A:	3,7 mm	13,4 nm	10,1 nm	0,9 nm	14 nm	0,9 nm	0 nm	47,8 nm	0 nm	0 nm

T a b e l a Druga: charakterystyka optyczna (postać wykonania z fig. 4)

	Tvis	a*t	b*t	R od str. szkł a (g)	a*g	b* b*g	R od str. warstwy (f)	a*f	b*f
Ex. A:	76,2%	-2,6	-2,5	6,4%	1,1	-1,8	3,1%	8,1	-3,3
CE A:	70,6%	-3,4	-1,1	11,1%	2,8	-2,2	5,2%	12,2	-7,3

Na podstawie powyższych tabel, dotyczących postaci wykonania z fig. 4, według niniejszego wynalazku, można zauważyć, że układ przeciwodbiciowy według niniejszego wynalazku umożliwia osiągnięcie nie tylko lepszych charakterystyk przepuszczalności (to jest, zwiększonego % przepuszczalności) i lepszych charakterystyk odbiciowych (to jest, zmniejszonego odbicia od strony szkła (Rg)), ale zaskakująco, jednocześnie, w przykładzie A dla postaci wykonania z fig. 4 dostarcza także wartości koloru, które przesuwają się bardziej w stronę neutralnych względem przykładu porównawczego (CE). W szczególności, Ex. A miał lepszą przepuszczalność w zakresie widzialnym (wyższe Tvis) od CE A; Ex. A miał lepsze odbicie od strony szkła (niższe Rg) od CE A; i Ex. A miał wartości koloru a* (przepuszczalne a*) i a*g (odblaskowe od strony szkła a*) bliższe neutralnym jako wynik układu warstwy przeciwodbiciowej według postaci wykonania z fig. 4.

Figura 5 przedstawia przekrój poprzeczny wyrobu powlekanego z poza zastrzeganego zakresu wynalazku. Wyrób powlekany według fig. 5 obejmuje powłokę zawierającą, od podłoża szklanego na zewnątrz (wszystkie współczynniki dla 550 nm):

szkło (n = 1,51) tlenek tytanu (np. TiO2 (n = 2,1 do 2,7) nikiel-chrom (NiCr) srebro (Ag) nikiel-chrom (NiCr) tlenek tytanu (np. TiO2 (n = 2,1 do 2,7) tlenoazotek krzemu (SiOxNy) (n= 1,45 do 2,0, korzystnie n = 1,6-1,9) powietrze (n = 1,0)

Układ przeciwodbiciowy z fig. 5 obejmuje dolną warstwę tlenku tytanu i dielektryki umieszczone na górze warstw NiCr i Ag, mianowicie górną warstwę tlenku tytanu, i warstwę tlenoazotku krzemu. Przez stopniowe obniżanie odpowiednich współczynników załamania światła „n od górnej warstwy NiCr (to jest górnej warstwy kontaktowej) na zewnątrz w kierunku powietrza, układ przeciwodbiciowy umożliwia zmniejszenie odbicia w zakresie widzialnym, i w ten sposób osiągnięcie zwiększonej przepuszczalności w zakresie widzialnym. Zastosowanie tlenku tytanu (TiOx, przy czym x ma wartość od 1,5 do 2,5, np., x = 2) jest także użyteczne gdyż jego współczynnik załamania światła n może zmie10

PL 203 994 B1 niać się od 2,1 do 2,7 (korzystniej od 2,4 do 2,65). Podobnie, współczynnik załamania światła dla warstwy tlenoazotku krzemu jest zmienny, jak rozważano powyżej. Zaskakująco, jak to zostanie pokazane poniżej w przykładzie (przykładach) tej postaci wykonania, układ przeciwodbiciowy umożliwia także zmianę koloru wyrobu powlekanego (to jest przepuszczalnego i/lub odblaskowego od strony szkła) w kierunku koloru bardziej neutralnego.

Przykład (przykłady) postaci wykonania według fig. 5 Poniższe tabele ilustrują przykład (przykłady) (Ex.) dla postaci wykonania z fig. 5, porównaniu z przykładem (przykładami) porównawczym (CE), podobnym do fig. 1, przedstawiającej uprzedni stan wiedzy. Przykład A (Ex. A) postaci wykonania według fig. 5 powinien być porównany z przykładem porównawczym A (CE A), ponieważ oba przykłady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Dla tych przykładów symulacyjnych w poniższych tabelach, założono następujące współczynniki załamania światła: dla szkła n = 1,51; dla Si3N4 n = 2,0; dla SiOxNy, n = 1,72; dla SiO2, n = 1,45; i dla TiO2, n = 2,47, wszystkie wartości dla 550 nm.

T a b e l a Pierwsza: struktura warstwy (postać wykonania z fig. 5)

	szkło	TiO2	Si3N4	NiCr	Ag	NiCr	TiO2	Si3N4	SiOXNy	SiO2
Ex. A:	3,7 mm	25,6 nm	0 nm	0,9 nm	14 nm	0,9 nm	17,6 nm	0 nm	33,3 nm	0 nm
CE A:	3,7 mm	13,4 nm	10,1 nm	0,9 nm	14 nm	0,9 nm	0 nm	47,8 nm	0 nm	0 nm

T a b e l a Druga: charakterystyka optyczna (postać wykonania z fig. 5)

	Tvis	a*t	b*t	R od str. szkł a (g)	a*g	b* b*g	R od str. warstwy (f)	a*f	b*f
Ex. A:	76,3%	-2,6	-2,5	6,5%	1,3	-1,8	3,2%	8,8	-3,5
CE A:	70,6%	-3,4	-1,1	11,1%	2,8	-2,2	5,2%	12,2	-7,3

Na podstawie powyższych tabel, dotyczących postaci wykonania z fig. 5, można zauważyć, że układ przeciwodbiciowy umożliwia uzyskanie nie tylko lepszych charakterystyk przepuszczalności (to jest zwiększonego % przepuszczalności) i lepszych charakterystyk odbiciowych (to jest zmniejszonego odbicia od strony szkła (Rg)), ale zaskakująco, jednocześnie, w przykładzie A dla postaci wykonania dla fig. 5 dostarcza także wartości koloru, które przesuwają się bardziej w stronę neutralnych (krańcową wartością neutralną jest a* = 0 i b* = 0, albo inaczej, pewne inne dość neutralne cele jak rozważano powyżej) względem przykładu porównawczego (CE). W szczególności, Ex. A miał lepszą przepuszczalność w zakresie widzialnym (wyższe Tvis) od CE A; Ex. A miał lepsze odbicie od strony szkła (niższe Rg) od CE A; i Ex. A miał wartości koloru a* (przepuszczalne a*) i a*g (odblaskowe od strony szkła a*) bliższe neutralnym jako wynik układu warstwy przeciwodbiciowej według postaci wykonania z fig. 5.

Figura 6 przedstawia przekrój poprzeczny wyrobu powlekanego z poza zastrzeganego zakresu wynalazku. Postać wykonania według fig. 6 różni się tym od postaci wykonania według fig. 3, tym, że górna warstwa tlenku tytanu jest wykonana z TiOx, gdzie x może być różne w różnych postaciach wykonania wynalazku. Wyrób powlekany według fig. 6 obejmuje powłokę zawierającą, od podłoża szklanego na zewnątrz (wszystkie współczynniki dla 550 nm):

szkło (n = 1,51) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) nikiel-chrom (NiCr) srebro (Ag) nikiel-chrom (NiCr)

TiOx (n = 2,1 do 2,7) tlenek krzemu (np. SiO2) (n= 1,4 do 1,7, korzystnie n = 1,45) powietrze (n = 1,0)

Układ przeciwodbiciowy według fig. 6 obejmuje dolną warstwę tlenku tytanu i dielektryki umieszczone na górze warstw NiCr i Ag, mianowicie górną warstwę tlenku tytanu, i warstwę tlenku krzemu. Przez stopniowe obniżanie odpowiednich współczynników załamania światła „n od górnej warstwy NiCr (to jest górnej warstwy kontaktowej) na zewnątrz w kierunku powietrza, układ przeciwodbiciowy umożliwia zmniejszenie odbicia w zakresie widzialnym, i w ten sposób osiągnięcie zwiększonej przePL 203 994 B1 puszczalności w zakresie widzialnym. Typ tlenku tytanu może być różny w różnych postaciach wykonania niniejszego wynalazku (TiOx, przy czym x ma wartość od 1,5 do 2,5, np., x = 2). Dodatkowo, niezależnie od x, mikrostruktura warstwy tlenku tytanu może być ewentualnie zmieniona w celu zmiany jego współczynnika załamania światła n, który może zmieniać się od 2,1 do 2,7 (korzystniej od 2,4 do 2,65). Zaskakująco, jak to zostanie pokazane poniżej w przykładzie (przykładach) tej postaci wykonania, układ przeciwodbiciowy także umożliwia zmianę koloru wyrobu powlekanego (to jest przepuszczalnego i/lub odblaskowego od strony szkła) w kierunku bardziej neutralnego.

Przykład (przykłady) postaci wykonania według fig. 6

Poniższe tabele ilustrują przykłady) (Ex. A-C) dla postaci wykonania według fig. 6, w porównaniu z przykładem (przykładami) porównawczym (CE) podobnym do fig. 1, przedstawiającej uprzedni stan wiedzy. W każdym z różnych przykładów A-C zastosowano górną warstwę tlenku tytanu o różnym współczynniku załamania światła. W szczególności, W Ex. A współczynnik załamania światła górnej warstwy tlenku tytanu wynosił n = 2,47, podczas gdy w Ex. B współczynnik załamania światła górnej warstwy tlenku tytanu wynosił n = 2,57, i w Ex. C współczynnik załamania światła górnej warstwy tlenku tytanu wynosił n = 2,65. Przykłady A-C powinny być porównane z przykładem porównawczym (CE), ponieważ wszystkie te przykłady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest, grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Dla tych przykładów symulacyjnych w poniższych tabelach, założono następujące współczynniki załamania światła: dla szkła, n = 1,51; dla Si3N4 n = 2,0; dla SiOxNy, n = 1,72; dla SiO2, n = 1,45; i dla dolnego TiO2, n = 2,47, wszystkie wartości dla 550 nm (współczynnik n dla górnej warstwy tlenku tytanu zmieniał się jak opisano powyżej).

T a b e l a Pierwsza: struktura warstwy (postać wykonania z fig. 6)

	szkło	TiO2	Si3N4	NiCr	Ag	NiCr	TiOx	Si3N4	SiOXNy	SiO2
Ex. A:	3,7 mm	25,7 nm	0 nm	0,9 nm	14 nm	0,9 nm	22,7 nm	0 nm	0 nm	39 nm
Ex. B:	3,7 mm	25,8 nm	0 nm	0,9 nm	14 nm	0,9 nm	21,6 nm	0 nm	0 nm	39,6 nm
Ex. C:	3,7 mm	25,8 nm	0 nm	0,9 nm	14 nm	0,9 nm	21,3 nm	0 nm	0 nm	39,7 nm
CE:	3,7 mm	13,4 nm	10,1 nm	0,9 nm	14 nm	0,9 nm	0 nm	47,8 nm	0 nm	0 nm

T a b e l a Druga: charakterystyka optyczna (postać wykonania według fig. 6)

	Tvis	a*t	b*t	R od str. szkla (g)	a*g	b* b*g	R od str. warstwy (f)	a*f	b*f
Ex. A:	76,5%	-2,6	-2,6	6,6%	1,2	-1,8	3,2%	8,4	-3,5
Ex. B:	77,4%	-2,3	-2,7	5,7%	-0,3	-1,7	3,1%	5,0	-2,3
Ex. C:	77,9	-2,2	-2,8	5,5%	-1,5	-1,2	3,3%	2,8	-1,8
CE:	70,6%	-3,4	-1,1	11,1%	2,8	-2,2	5,2%	12,2	-7,3

Na podstawie powyższych tabel, dotyczących postaci wykonania według fig. 6, można zauważyć, że układ przeciwodbiciowy umożliwia osiągnięcie nie tylko lepszych charakterystyk przepuszczalności (to jest zwiększonego % przepuszczalności) i lepszych charakterystyk odbiciowych (to jest zmniejszonego odbicia od strony szkła (Rg)), ale zaskakująco, jednocześnie, zapewnia wartości koloru, które zostały przesunięte w stronę bardziej neutralnych względem przykładu porównawczego (CE). W szczególności, każdy z przykładów A-C miał lepszą przepuszczalność w zakresie widzialnym (wyższe Tvis) od przykładu porównawczego CE; miał lepsze odbicie od strony szkła (niższe Rg) od CE; i miał wartości a* (przepuszczalne a*) i a*g (odblaskowe od strony szkła a*) bliższe neutralnym jako wynik układu warstwy przeciwodbiciowej według postaci wykonania według fig. 6.

Dalej, w nawiązaniu do postaci wykonania według fig. 6, można zauważyć, że charakterystyka optyczna polepsza się wraz ze stopniowym wzrostem współczynnika n dla warstwy tlenku tytanu, od 2,47 (Ex. A) do 2,57 (Ex. B), i następnie do 2,65 (Ex. C). Pod tym względem, Ex. C miał najlepszą przepuszczalność w zakresie widzialnym (to jest, najwyższą) i najniższe odbicie od strony szkła (najniższe) z trzech przykładów. Przykład C miał także najlepsze wartości koloru a* dla koloru neutralnego. Zatem, można zauważyć, że w pewnych postaciach wykonania postaci wykonania według fig. 6,

PL 203 994 B1 pożądane jest, aby współczynnik n warstwy tlenku tytanu (TiOx) miał wartość od n = 2,55 do 2,70, korzystniej od 2,6 do 2,7.

Figura 7 przedstawia przekrój poprzeczny wyrobu powlekanego według innej postaci wykonania wynalazku. Wyrób powlekany według fig. 7 obejmuje powłokę zawierającą, od podłoża szklanego na zewnątrz (wszystkie współczynniki dla 550 nm):

szkło (n = 1,51) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) azotek krzemu (np. Si3N4) (n = 1,8 do 2,2, korzystnie n = 2,0).

nikiel-chrom (NiCr) srebro (Ag) nikiel-chrom (NiCr) azotek krzemu (np. Si3N4) (n = 1,8 do 2,2, korzystnie n = 2,0) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) tlenoazotek krzemu (SiOxNy) (n = 1,45 do 2,0, korzystnie n = 1,6-1,9) powietrze (n = 1,0)

Układ przeciwodbiciowy według fig. 7 obejmuje dolną warstwę tlenku tytanu jak również dolną warstwę azotku krzemu (stechiometrycznego, albo niestechiometrycznego, takiego jak wzbogacony w Si), i dielektryki umieszczone na górze warstw NiCr i Ag, mianowicie górną warstwę azotku krzemu (stechiometrycznego, albo niestechiometrycznego, takiego jak wzbogacony w Si), warstwę tlenku tytanu, warstwę tlenoazotku krzemu i warstwę tlenku krzemu. Przez stopniowe obniżanie odpowiednich współczynników załamania światła „n od górnej warstwy NiCr (to jest, górnej warstwy kontaktowej) na zewnątrz w kierunku powietrza (za wyjątkiem górnej warstwy azotku krzemu), układ przeciwodbiciowy umożliwia zmniejszenie odbicia w zakresie widzialnym, i w ten sposób osiągnięcie zwiększonej przepuszczalności w zakresie widzialnym. Ta postać wykonania ilustruje, że cienkie (np., od około 10-150 A grubości, korzystniej od około 30-70 A grubości i najkorzystniej około 40-60 A grubości), zabezpieczające warstwy azotku krzemu mogą być umieszczone na każdej ze stron warstwy Ag, tak, aby stykały się z odpowiednimi warstwami kontaktowymi NiCr, otaczając w ten sposób warstwy kontaktowe NiCr i warstwę Ag. Te dodatkowe warstwy azotku krzemu mogą polepszać mechaniczne i/lub chemiczne charakterystyki warstwy, i zaskakująco nie powoduje to znacznej utraty korzyści optycznych związanych z układami przeciwodbiciowymi według niniejszego wynalazku. Na przykład, nawet dla obecności zabezpieczających warstw azotku krzemu według postaci wykonania według fig. 7, układ przeciwodbiciowy wciąż umożliwia ulepszenie optyczne (wyższą przepuszczalność w zakresie widzialnym) i ma w przybliżeniu tą samą charakterystykę koloru w wielu względach, co przykład porównawczy CE. Zatem, postać wykonania według fig. 7 umożliwia ulepszenie mechanicznej i/lub chemicznej trwałości (przez dodanie zabezpieczających warstw azotku krzemu), bez poświęcania znacznej przepuszczalności w zakresie widzialnym albo charakterystyki koloru.

Przykład (przykłady) postaci wykonania według fig. 7

Poniższe tabele ilustrują przykład (przykłady) (Ex.) dla postaci wykonania według fig. 7, w porównaniu z przykładem (przykładami) porównawczym (CE) podobnym do fig. 1, przedstawiającej uprzedni stan wiedzy, według niniejszego wynalazku. Przykład A (Ex. A) z postaci wykonania według fig. 7 powinien być porównany z przykładem porównawczym A (CE A), ponieważ oba przykłady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Dla tych przykładów symulacyjnych w poniższych tabelach, założono następujące współczynniki załamania światła: dla szkła, n = 1,51; dla Si3N4 n = 2,0; dla SiOxNy, n = 1,72; dla SiO2, n = 1,45; i dla TiO2, n = 2,47, wszystkie wartości dla 550 nm.

T a b e l a Pierwsza: struktura warstwy (postać wykonania według fig. 7)

szkło	TiO2	Si3N4	NiCr	Ag	NiCr	Si3N4	TiO2	Si3N4	SiOXNy	SiO2
3,7 mm	23,2 nm	5 nm	0,9 nm	12 nm	0,9 nm	5 nm	16,2 nm	0 nm	6,2 nm	36,6 nm
3,7 mm	21,6 nm	0 nm	0,9 nm	12 nm	0,9 nm	0 nm	0 nm	45,6 nm	0 nm	0 nm

PL 203 994 B1

T a b e l a Druga: charakterystyka optyczna (postać wykonania dla fig. 7)

	Tvis	a*t	b*t	R od str. szkła (g)	a*g	b* b*g	R od str. warstwy (f)	a*f	b*f
Ex. A:	77,8%	-2,3	-2,4	5,6%	0,3	-1,6	3,1%	5,5	-2,5
CE A:	74,5%	-2,3	-2,1	7,1%	-0,1	-1,0	3,0%	7,2	-3,2

Na podstawie powyższych tabel, dotyczących postaci wykonania według fig. 7, według niniejszego wynalazku, można zauważyć, że układ przeciwodbiciowy według niniejszego wynalazku umożliwia uzyskanie nie tylko lepszych charakterystyk przepuszczalności (to jest zwiększonego % przepuszczalności), ale także lepszej mechanicznej i/lub chemicznej trwałości, wskutek obecności zabezpieczających warstw azotku krzemu.

Figura 8 przedstawia przekrój poprzeczny wyrobu powlekanego z poza zastrzeganego zakresu wynalazku. Wyrób powlekany według fig. 8 obejmuje powłokę zawierającą, od podłoża szklanego na zewnątrz (wszystkie współczynniki dla 550 nm):

szkło (n = 1,51) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) nikiel-chrom (NiCr) srebro (Ag) nikiel-chrom (NiCr) azotek krzemu (np. Si3N4) (n = 1,8 do 2,2, korzystnie n = 2,0) tlenoazotek krzemu (SiOxNy) (n = 1,45 do 2,0, korzystnie n = 1,6-1,9) tlenek krzemu (np. SiO2) (n = 1,4 do 1,7, korzystnie n = 1,45) powietrze (n = 1,0)

Układ przeciwodbiciowy według fig. 8, przez stopniowe zmniejszanie współczynników załamania światła „n od dielektryka (azotku krzemu) sąsiadującego z górną warstwą NiCr (to jest górną warstwą kontaktową) na zewnątrz, w kierunku powietrza, układ przeciwodbiciowy umożliwia zmniejszenie odbicia w zakresie widzialnym i w ten sposób osiągnięcie zwiększenia przepuszczalności w zakresie widzialnym. Jak rozważano powyżej, współczynnik załamania światła n dla warstwy tlenoazotku krzemu jest zmienny tak, aby pasował pomiędzy odpowiednimi współczynnikami tlenku krzemu i azotku krzemu. Zaskakująco, jak zostanie to pokazane poniżej w przykładzie (przykładach) tej postaci wykonania, układ przeciwodbiciowy umożliwia także zmianę koloru wyrobu powlekanego (to jest przepuszczalnego i/lub odblaskowego od strony szkła) w kierunku bardziej neutralnego.

Przykład (przykłady) postaci wykonania według fig. 8

Poniższe tabele ilustrują przykład (przykłady) (Ex.) dla postaci wykonania według fig. 8, w porównaniu z przykładem (przykładami) porównawczym (CE) podobnym do fig. 1. Przykład A (Ex. A) z postaci wykonania według fig. 8 powinien być porównany z przykładem porównawczym A (CE A), ponieważ oba przykłady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Dla tych przykładów symulacyjnych w poniższych tabelach, założono następujące współczynniki załamania światła: dla szkła, n = 1,51; dla Si3N4 n = 2,0; dla SiOxNy, n = 1,72; dla SiO2, n = 1,45; i dla TiO2, n = 2,47, wszystkie wartości dla 550 nm.

T a b e l a Pierwsza: struktura warstwy (postać wykonania według fig. 8)

	szkło	TiO2	Si3N4	NiCr	Ag	NiCr	TiO2	Si3N4	SiOXNy	SiO2
Ex. A:	3,7 mm	31 nm	0 nm	0,9 nm	9 nm	0,9 nm	0 nm	23 nm	17,7 nm	23,9 nm
CE A:	3,7 mm	30,2 nm	0,8 nm	0,9 nm	9 nm	0,9 nm	0 nm	50,8 nm	0 nm	0 nm

T a b e l a Druga: charakterystyka optyczna (postać wykonania według fig. 8)

	Tvis	O* a t	b*t	R od str. szkła (g)	a*g	b* b g	R od str. warstwy (f)	o* a f	b*f
Ex. A:	78,6%	-2,1	-1,8	4,5%	-0,3	-0,9	4,7%	2,0	-1,8
CE A:	78,4%	-2,2	-1,3	5,4%	-0,8	-0,4	3,6%	2,4	-1,8

PL 203 994 B1

Na podstawie powyższych tabel, dotyczących postaci wykonania według fig. 8, można zauważyć, że układ przeciwodbiciowy umożliwia uzyskanie nie tylko lepszych charakterystyk przepuszczalności (to jest zwiększonego % przepuszczalności) i lepszych charakterystyk odbiciowych (to jest zmniejszonego odbicia od strony szkła (Rg)), ale zaskakująco, jednocześnie, w przykładzie A dla postaci wykonania dla fig. 8 dostarcza także wartości koloru, które przesuwają się bardziej w stronę neutralnych względem przykładu porównawczego (CE). W szczególności, EX. A miał lepszą przepuszczalność w zakresie widzialnym (wyższe Tvis) od CE A; EX. A miał lepsze odbicie od strony szkła (niższe Rg) od CE A; i EX. A miał wartości a* (przepuszczalne a*) i a*g (odblaskowe od strony szkła a*) bliższe neutralnym jako wynik układu warstwy przeciwodbiciowej według postaci wykonania według fig. 8.

Figura 9 przedstawia przekrój poprzeczny wyrobu powlekanego z poza zastrzeganego zakresu wynalazku. Wyrób powlekany według fig. 9 obejmuje powłokę zawierającą, od podłoża szklanego na zewnątrz (wszystkie współczynniki dla 550 nm):

szkło (n = 1,51) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) azotek krzemu (np. Si3N4) (n = 1,8 do 2,2, korzystnie n = 2,0) nikiel-chrom (NiCr) srebro (Ag) nikiel-chrom (NiCr) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) tlenek krzemu (np. SiO2) (n = 1,4 do 1,7, korzystnie n = 1,45) powietrze (n = 1,0)

Układ przeciwodbiciowy według fig. 9, obejmuje dolne warstwy tlenku tytanu i azotku krzemu, i dielektryki umieszczone na górze warstw NiCr i Ag, mianowicie, górną warstwę tlenku tytanu i warstwę tlenku krzemu. Przez stopniowe zmniejszanie odpowiednich współczynników załamania światła „n od górnej warstwy NiCr (to jest górnej warstwy kontaktowej) na zewnątrz, w kierunku powietrza (to jest, warstwy tlenku krzemu mającej mały współczynnik n w porównaniu z górną warstwą tlenku tytanu), układ przeciwodbiciowy umożliwia zmniejszenie odbicia w zakresie widzialnym i w ten sposób osiągnięcie zwiększenia przepuszczalności w zakresie widzialnym. Zastosowanie tlenku tytanu (TiOX, przy czym X ma wartość od 1,5 do 2,5, np., X = 2) jest użyteczne gdyż jego współczynnik załamania światła n może zmieniać się od 2,1 do 2,7 (korzystniej od 2,4 do 2,65). Zaskakująco, jak zostanie to pokazane poniżej w przykładzie (przykładach) tej postaci wykonania, układ przeciwodbiciowy umożliwia także zmianę koloru wyrobu powlekanego (to jest przepuszczalnego i/lub odblaskowego od strony szkła) w kierunku bardziej neutralnego.

Przykład (przykłady) postaci wykonania według fig. 9

Poniższe tabele ilustrują przykład (przykłady) (EX.) dla postaci wykonania według fig. 9, w porównaniu z przykładem (przykładami) porównawczym (CE), podobnym do fig. 1, przedstawiającej uprzedni stan wiedzy. Przykład A (EX. A) z postaci wykonania według fig. 9 powinien być porównany z przykł adem porównawczym A (CE A), ponieważ oba przyk ł ady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Podobnie, przykład B (EX. B) dla postaci wykonania według fig. 9 powinien być porównany z przykładem porównawczym B (CE B), ponieważ oba przykłady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Dla tych przykładów symulacyjnych w poniższych tabelach, założono następujące współczynniki załamania światła: dla szkła, n = 1,51; dla Si3N4 n = 2,0; dla SiOXNy, n = 1,72; dla SiO2, n = 1,45; i dla TiO2, n = 2,47, wszystkie wartości dla 550 nm.

T a b e l a Pierwsza: struktura warstwy (postać wykonania według fig. 9)

	szkło	TiO2	Si3N4	NiCr	Ag	NiCr	TiO2	Si3N4	SiOXNy	SiO2
EX. A:	3,7 mm	20,2 nm	15,7 nm	0,9 nm	8 nm	0,9 nm	24,4 nm	0 nm	0 nm	47,6 nm
CE A:	3,7 mm	23,3 nm	8,5 nm	0,9 nm	8 nm	0,9 nm	0 nm	50,9 nm	0 nm	0 nm
Ex. B:	3,7 mm	12,9 nm	24,1 nm	0,9 nm	7 nm	0,9 nm	23,2 nm	0 nm	0 nm	52,1 nm
CE B:	3,7 mm	17,4 nm	15,2 nm	0,9 nm	7 nm	0,9 nm	0 nm	51,2 nm	0 nm	0 nm

PL 203 994 B1

T a b e l a Druga: charakterystyka optyczna (postać wykonania według fig. 9)

	Tvis	O* a*t	b*t	R od str. szkła (g)	a*g	b* b g	R od str. warstwy (f)	o* a f	b*f
Ex. A:	80,2%	-2,2	-1,5	6,0%	0,0	-1,6	3,8%	2,9	-2,0
CE A:	78,4%	-2,2	-1,2	5,7%	-0,8	-1,1	3,7%	2,6	-1,9
EX. B:	79,6%	-2,0	-1,3	6,6%	-1,1	-0,7	3,7%	1,6	-1,7
CE B:	78,0%	-2,1	-1,0	6,4%	-1,4	-1,3	3,8%	2,0	-1,8

Na podstawie powyższych tabel, dotyczących postaci wykonania według fig. 9, można zauważyć, że układ przeciwodbiciowy umożliwia uzyskanie lepszych charakterystyk przepuszczalności (to jest zwiększonego % przepuszczalności) od przykładu porównawczego (CE).

Figura 10 przedstawia przekrój poprzeczny wyrobu powlekanego z poza zastrzeganego zakresu wynalazku. Wyrób powlekany według fig. 10 obejmuje powłokę zawierającą, od strony podłoża szklanego na zewnątrz (wszystkie współczynniki podano dla 550 nm):

szkło (n = 1,51) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) azotek krzemu (np. Si3N4) (n = 1,8 do 2,2, korzystnie n = 2,0) nikiel-chrom (NiCr) srebro (Ag) nikiel-chrom (NiCr) azotek krzemu (np. Si3N4) (n = 1,8 do 2,2, korzystnie n = 2,0) tlenoazotek krzemu (SiOXNy) (n = 1,45 do 2,0, korzystnie n = 1,6-1,9) tlenek krzemu (np. SiO2) (n = 1,4 do 1,7, korzystnie n = 1,45) powietrze (n = 1,0)

Układ przeciwodbiciowy według fig. 10 zawiera dolną warstwę tlenku tytanu i azotku krzemu i dielektryki umieszczone na górze warstw NiCr i Ag, mianowicie górną warstwę azotku krzemu, górną warstwę tlenoazotku krzemu i warstwę tlenku krzemu. Przez stopniowe obniżanie odpowiednich współczynników złamania światła „n od górnej warstwy NiCr (to jest górnej warstwy kontaktowej) na zewnątrz, w kierunku powietrza, układ przeciwodbiciowy umożliwia zmniejszenie odbicia w zakresie widzialnym i w ten sposób osiągnięcie zwiększonej przepuszczalności w zakresie widzialnym. Zaskakująco, jak to zostanie pokazane w przykładzie (przykładach) niniejszej postaci wykonania, układ przeciwodbiciowy umożliwia także przesunięcie koloru wyrobu powlekanego (to jest przepuszczalnego i/lub odblaskowego od strony szkła) w kierunku koloru bardziej neutralnego. Znaczącą korzyścią związaną z postacią wykonania według fig. 10 jest to, że każda z górnych warstw dielektrycznych zawiera Si, tak, że wszystkie trzy mogą być osadzone przy użyciu pojedynczej tarczy Si albo tarczy (tarcz) z grupy Si, w ten sposób unika się potrzeby zastosowania innych typów tarcz w urządzeniu do napylania katodowego, jedynie przepływ (przepływy) gazu muszą zmieniać się dla tych trzech warstw. Przykład (przykłady) według postaci wykonania z fig. 10 Poniższe tabele ilustrują przykład (przykłady) (EX.) dla postaci wykonania z fig. 10, w porównaniu z przykładem (przykładami) porównawczym (CE) podobnym do fig. 1, pokazującej uprzedni stan wiedzy. Przykład A (EX. A) według postaci wykonania według fig. 10 powinien być porównany z przykładem porównawczym A (CE A), ponieważ oba przykłady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest, grubości i ułożenie Ag i NiCr sa takie same w obu). Podobnie, przykłady B-D (EX. B-D) według postaci wykonania według fig. 10 powinny być porównane z przykładem porównawczym B (CE B), ponieważ mają one te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest, grubości i ułożenie Ag i NiCr są takie same w obu). Dla tych przykładów symulacyjnych w poniższych tabelach, założono następujące współczynniki załamania światła: dla szkła, n = 1,51; dla Si3N4 n = 2,0; dla SiOXNy, n = 1,72; dla SiO2, n = 1,45; i dla TiO2, n = 2,47, wszystkie wartości dla 550 nm.

T a b e l a Pierwsza: struktura warstwy (postać wykonania według fig. 10)

	szkło	TiO2	Si3N4	NiCr	Ag	NiCr	TiO2	Si3N4	SiOXNy	SiO2
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
Ex. A:	3,7 mm	12 nm	10,2 nm	0,9 nm	12 nm	0,9 nm	0 nm	29,8 nm	18,4 nm	7,9 nm
CE A:	3,7 mm	0 nm	33,2 nm	0,9 nm	12 nm	0,9 nm	0 nm	57 nm	0 nm	0 nm

PL 203 994 B1 cd. tabeli

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
Ex. B:	3,7 mm	6 nm	23,6 nm	0,9 nm	9 nm	0,9 nm	0 nm	23,7 nm	9 nm	34,6 nm
Ex. C:	3,7 mm	18 nm	11,9 nm	0,9 nm	9 nm	0,9 nm	0 nm	25,7 nm	25 nm	7,4 nm
Ex. D:	3,7 mm	2 4 nm	6,1 nm	0,9 nm	9 nm	0,9 nm	0 nm	35, 3 nm	16,8 nm	4,2 nm
CE B:	3,7 mm	0 nm	43,3 nm	0,9 nm	9 nm	0,9 nm	0 nm	42,6 nm	0 nm	0 nm
Ex. E:	3,7 mm	12 nm	19, 6 nm	0,9 nm	7 nm	0,9 nm	0 nm	19,6 nm	31,7 nm	11 nm
CE E:	3,7 mm	17,4 nm	15,2 nm	0,9 nm	7 nm	0,9 nm	0 nm	51,2 nm	0 nm	0 nm

T a b e l a Druga: charakterystyka optyczna (postać wykonania z fig. 10)

	Tvis	a*t	b*t	R od str. szkła (g)	a*g	b* b g	R od str. warstwy (f)	a*f	b*f
Ex. A:	73,3%	-2,7	-1,6	9,1%	1,3	-1,9	4,0%	9,6	-4,0
CE A:	67,3%	-2,2	4,0	16,9%	-2,5	-7,5	8,8%	2,3	-20,8
Ex. B:	75,9%	-2,2	-1,3	6,5%	0,0	-2,2	3,2%	5, 6	-2,4
Ex. C:	78,1%	-2,1	-1,7	5,1%	-0,7	-1,6	3,2%	3,5	-2,0
Ex. D:	78,5%	-2,1	-1,7	5,2%	-1,4	-0,6	3,4%	2,1	-1,7
CE B:	75,1%	-2,5	-0,6	5,3%	2,4	-8,5	3,3%	7,5	-0,7
Ex. E:	78,5%	-1,9	-1,4	5,6%	-1,9	-0,9	3,2%	1,8	-1,6
CE E:	78,0%	-2,1	-1,0	6,4%	-1,4	-1,3	3,8%	2,0	-1,8

Na podstawie powyższych tabel, dotyczących postaci wykonania z fig. 10, można zauważyć, że układ przeciwodbiciowy umożliwia uzyskanie lepszych charakterystyk przepuszczalności (to jest, zwiększonego % przepuszczalności) i/lub lepszych charakterystyk odbiciowych (to jest, zmniejszonego odbicia od strony szkła (Rg)). Ta postać wykonania umożliwia także w pewnych przypadkach uzyskanie bardziej neutralnego koloru. Na przykład, przykłady A-E według postaci wykonania według fig. 10 wykazują lepszą (wyższą) przepuszczalność od ich odpowiednich przykładów porównawczych (CE). Pewne przykłady (np. EX. A i E) także wykazują lepsze charakterystyki odbiciowe (to jest, niższe odbicie od strony szkła) od ich odpowiednich CE. W EX. B-D uzyskano także bardziej neutralny kolor. Zaskakująco, na podstawie EX. B-D można stwierdzić że przepuszczalność staje się lepsza (wyższa) wraz ze wzrostem grubości podkładowej warstwy tlenku tytanu; zatem w pewnych przykładowych postaciach wykonania jest pożądane, aby dolna warstwa tlenku tytanu (poniżej Ag) miała grubość co najmniej 12 nm (120 A), korzystniej od około 12-25 nm (120-250 A) dla dość cienkich warstw Ag (to jest, optymalny współczynnik załamania światła tlenku tytanu zależy od grubości warstwy Ag).

Figura 11 przedstawia przekrój poprzeczny wyrobu powlekanego z poza zastrzeganego zakresu wynalazku. Wyrób powlekany według figury 11 obejmuje powłokę zawierającą, od podłoża szklanego na zewnątrz (wszystkie współczynniki dla 550 nm):

szkło (n = 1,51) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) azotek krzemu (np. Si3N4) (n = 1,8 do 2,2, korzystnie n = 2,0) nikiel-chrom (NiCr) srebro (Ag) nikiel-chrom (NiCr) tlenoazotek krzemu (SiOXNy) (n = 1,45 do 2,0, korzystnie n = 1,6-1, 9) tlenek krzemu (np. SiO2) (n = 1,4 do 1,7, korzystnie n = 1,45) powietrze (n = 1,0)

Układ przeciwodbiciowy według fig. 11, obejmuje dolne warstwy tlenku tytanu i azotku krzemu i dielektryki umieszczone na górze warstw NiCr i Ag, mianowicie górne warstwy tlenoazotku krzemu i tlenku krzemu. Przez postępujące (stopniowe) zmniejszanie odpowiednich współczynników załamania

PL 203 994 B1 światła „n od górnej warstwy NiCr (to jest, górnej warstwy kontaktowej) na zewnątrz, w kierunku powietrza, układ przeciwodbiciowy umożliwia zmniejszenie odbicia w zakresie widzialnym i w ten sposób osiągnięcie zwiększenia przepuszczalności w zakresie widzialnym. Zastosowanie tlenoazotku krzemu jest użyteczne z tego względu, że jego współczynnik załamania światła n może zmieniać się, tak jak rozważano powyżej zależnie od, na przykład, ilości gazowego tlenu i/lub azotu zastosowanego podczas jego napylania katodowego. Znaczącą korzyścią związaną z postacią wykonania według fig. 11, jest to, że każda z górnych warstw dielektrycznych zawiera Si, tak, że obie górne warstwy dielektryczne mogą być osadzone za pomocą pojedynczej tarczy Si albo grupy tarcz (tarczy) Si, w ten sposób unika się konieczności zastosowania innych typów tarcz w urządzeniu do napylania katodowego, jedynie przepływ (przepływy) gazu musi zmieniać się dla tych dwu warstw.

Przykład (przykłady) postaci wykonania według fig. 11

Poniższe tabele ilustrują przykład (przykłady) (Ex.) dla postaci wykonania według fig. 11, w porównaniu z przykładem (przykładami) porównawczym (CE) podobnym do fig. 1, przedstawiającej uprzedni stan wiedzy. Przykład A (Ex. A) z postaci wykonania według fig. 11 powinien być porównany z przykładem porównawczym A (CE A), ponieważ oba przykłady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Dla tych przykładów symulacyjnych w poniższych tabelach, założono następujące współczynniki załamania światła: dla szkła, n = 1,51; dla Si3N4 n = 2,0; dla SiOxNy, n = 1,72; dla SiO2, n = 1,45; i dla TiO2, n = 2,47, wszystkie wartości dla 550 nm.

T a b e l a Pierwsza: struktura warstwy (postać wykonania według fig. 11)

	szkło	TiO2	Si3N4	NiCr	Ag	NiCr	TiO2	Si3N4	SiOXNy	SiO2
Ex. A:	3,7 mm	2,7 nm	4,5 nm	0,9 nm	7 nm	0,9 nm	0	0	56,6 nm	1,6 nm
CE A:	3,7 mm	17,4 nm	15,2 nm	0,9 nm	7 nm	0,9 nm	0 nm	51,2 nm	0 nm	0 nm

T a b e l a Druga: charakterystyka optyczna (postać wykonania według fig. 11)

	Tvis	O* a*t	b*t	R od str.szkła (g)	a*g	b* b g	R od str. warstwy (f)	o* a f	b*f
Ex. A:	79,3%	-2,2	-1,6	4,7%	0,3	-0,9	5,1%	2,7	-2,2
CE A:	78,0%	-2,1	-1,0	6, 4%	-1,4	-1,3	3,8%	2,0	-1,8

Na podstawie powyższych tabel, dotyczących postaci wykonania według fig. 11, można zauważyć, że układ przeciwodbiciowy umożliwia uzyskanie lepszych charakterystyk przepuszczalności (to jest zwiększonego % przepuszczalności) i lepszych charakterystyk odbiciowych (to jest zmniejszonego odbicia od strony szkła (Rg)). Urzeczywistniony jest także kolor neutralny. W szczególności, Ex. A miał lepszą przepuszczalność w zakresie widzialnym (wyższe Tvis) od CE A; Ex. A miał lepsze odbicie od strony szkła (niższe Rg) od CE A.

Figura 12 przedstawia przekrój poprzeczny wyrobu powlekanego z poza zastrzeganego zakresu wynalazku. Wyrób powlekany według fig. 12 obejmuje powłokę zawierającą, od podłoża szklanego na zewnątrz (wszystkie współczynniki dla 550 nm):

szkło (n = 1,51) tlenek tytanu (np. TiO2) (n = 2,1 do 2,7) nikiel-chrom (NiCr) srebro (Ag) nikiel-chrom (NiCr) tlenoazotek krzemu (SiOxN2) (n = 1,45 do 2,0, korzystnie n = 1,6-1,9) powietrze (n = 1,0)

Układ przeciwodbiciowy według fig. 12, obejmuje dolną warstwę tlenku tytanu i dielektryczny tlenoazotek krzemu umieszczony na górze warstw NiCr i Ag. Zaskakująco, zastosowanie tlenoazotku krzemu na górze warstw metalowych skutkuje zwiększoną przepuszczalnością w zakresie widzialnym i zmniejszonym odbiciem od strony szkła w porównaniu z zastosowaniem azotku krzemu na górze warstw metalowych. W pewnych przykładowych postaciach wykonania można także uzyskać kolor neutralny.

PL 203 994 B1

Przykład (przykłady) postaci wykonania według fig. 12

Poniższe tabele ilustrują przykład (przykłady) (EX.) dla postaci wykonania według fig. 12, w porównaniu z przykładem (przykładami) porównawczym (CE) podobnym do uprzedniego stanu wiedzy z fig. 1. Przykład A (EX. A) z postaci wykonania według fig. 12 powinien być porównany z przykładem porównawczym A (CE A), ponieważ oba przykłady mają te same podstawowe warstwy kontrolujące promienie słoneczne (to jest grubości i rozmieszczenie Ag i NiCr są takie same w obu przykładach). Dla tych przykładów symulacyjnych w poniższych tabelach, założono następujące współczynniki załamania światła: dla szkła, n = 1,51; dla Si3N4 n = 2,0; dla SiOXNy, n = 1,72; dla SiO2, n = 1,45; i dla TiO2, n = 2,47, wszystkie wartości dla 550 nm.

T a b e l a Pierwsza: struktura warstwy (postać wykonania według fig. 12)

	szkło	TiO2	Si3N4	NiCr	Ag	NiCr	TiO2	Si3N4	SiOXNy	SiO2
Ex. A:	3,7 mm	29,1 nm	0 nm	0,9 nm	8 nm	0,9 nm	0 nm	0 nm	56,8 nm	0 nm
CE A:	3,7 mm	23,3 nm	8,5 nm	0,9 nm	8 nm	0,9 nm	0 nm	50,9 nm	0 nm	0 nm

T a b e l a Druga: charakterystyka optyczna (postać wykonania według fig. 12)

	Tvis	a*t	b*t	R od str. szkła (g)	a*g	b* b*g	R od str. warstwy (f)	a*f	b*f
Ex. A	79,0%	-2,0	-1,8	4,6%	-1,0	0,1	4,5%	2,1	-2,2
CE A	78,4%	-2,2	-1,2	5,7%	-0,8	-1,1	3,7%	2,6	-1,9

Na podstawie powyższych tabel, dotyczących postaci wykonania z fig. 12, można zauważyć, że układ przeciwodbiciowy umożliwia uzyskanie lepszych charakterystyk przepuszczalności (to jest, zwiększonego % przepuszczalności) i lepszych charakterystyk odbiciowych (to jest, zmniejszonego odbicia od strony szkła (Rg)), niż te dla CE, które są podobne do uprzedniego stanu wiedzy według fig. 1. Urzeczywistniony jest także kolor neutralny. W szczególności, EX. A miał lepszą przepuszczalność w zakresie widzialnym (wyższe Tvis od CE A, i lepsze odbicie od strony szkła (niższe Rg) od CE A.

W postaci wykonania według fig. 12, jak również innych niniejszych postaciach wykonania, warstwa tlenoazotku krzemu ma stały współczynnik załamania światła n wzdłuż całej swojej (albo większości) grubości (np., n = 1,72). Jednakże, może ona być utleniana i/lub azotkowana stopniowo wzdłuż swej grubości tak, że współczynnik załamania światła „n postępująco albo stopniowo zmienia się (np., zmniejsza się) wzdłuż jej grubości od jednej do drugiej strony (to jest, ma stopniowany współczynnik). Na przykład, poprzez dopasowanie gazowego tlenu i/lub azotu stosowanego w osadzaniu warstwy tlenoazotku krzemu podczas jej napylania katodowego, jej współczynnik załamania światła n może zmieniać się od około 1,8 (albo nawet 2,0) w części warstwy tlenoazotku krzemu najbliższej warstwie Ag do mniejszej wartości około 1,6 (albo nawet 1,5) w części warstwy bliższej powietrza. Przez stopniowanie warstwy tlenoazotku krzemu w taki sposób, współczynnik załamania światła może progresywnie zmniejszać się, przesuwając się w kierunku powietrza w celu zwiększenia przepuszczalności w zakresie widzialnym i/lub zmniejszenia odbicia całkowitego wyrobu powlekanego.

Pod względem neutralności koloru, w pewnych przykładowych postaciach wykonania niniejszego wynalazku wyroby powlekane (jednolite i/lub jednostki IG) mają: (a) wartości przepuszczalne a* od -4,0 do +3,0, korzystniej od -4,0 do +2,0, jeszcze korzystniej od -2,5 do +1,0, i najkorzystniej od -2,5 do +0,5; (b) wartości przepuszczalne b* od -5,0 do +4,0, korzystniej od -3,0 do +2,0, jeszcze korzystniej od -2,0 do +2,5, i najkorzystniej od -1,0 do + 2,0; (c) wartości odblaskowe od strony szkła a* od -5,0 do +3,0, korzystniej od -3,5 do +3,5, jeszcze korzystniej od -3,0 do +1,0 i najkorzystniej od -2,5 do +0,5; i/lub (d) wartości odblaskowe od strony szkła b* od -6,0 do +4,0, korzystniej -4,0 do +2,5, jeszcze korzystniej od -3,5 do + 2,0, i najkorzystniej od -2,5 do +1,0. W przypadku przepuszczalności w zakresie widzialnym (Tvis), wyroby powlekane według pewnych przykładowych postaci wykonania niniejszego wynalazku mają przepuszczalność w zakresie widzialnym (Tvis) (I11. C, 2 stopniowa obserwacja) co najmniej 70%, korzystniej co najmniej 74%, i najkorzystniej co najmniej 77% (np., dla grubości szkła od 1-4 mm). Wyroby powlekane według pewnych przykładowych postaci wykonania niniejszego wynalazku mają współczynnik odbicia od strony szkła (Rg) <= 15%, korzystniej <= 10%, jeszcze korzystniej <=8%, i najkorzystniej <=6% (zauważono, że współczynnik odbicia od strony szkła, pod tym względem jest funkcją grubości warstwy Ag, im cieńsza warstwa Ag tym wyższy współczynnik

PL 203 994 B1 odbicia od strony szkła, ale także lepsze właściwości termiczne wyrobu powlekanego - tak więc, w róż nych postaciach wykonania niniejszego wynalazku istnieją wymienne korzyś ci). Wymienione powyżej charakterystyki mają zastosowanie do wyrobów powlekanych, według niniejszego wynalazku, poddanych i/lub nie poddanych obróbce cieplnej.

Jeśli chodzi o kolor, zauważono, że gdy dotyczy szyby IG, kolor monolitycznego wyrobu powlekanego wykazuje tendencję do przesunięcia w kierunku koloru zielonego. Oto dlaczego małe dodatnie wartości a* mogą być dopuszczalne i często pożądane w jednolitych wyrobach powlekanych przeznaczonych do zastosowania w szybach IG.

Podczas gdy zilustrowane postaci wykonania omówione powyżej obejmują jedynie pojedynczą warstwę odbijającą promienie IR (np. Ag), zauważono, że w innych postaciach wykonania niniejszego wynalazku może być dostarczona dodatkowa warstwa (warstwy) odbijająca promienie IR (np. Ag). Zatem, niniejsze układy AR mogą być stosowane ponad pojedynczym stosem warstwy Ag jak zilustrowano na fig. 2-12, albo inaczej mogą być umieszczone ponad podwójnym, a nawet potrójnym stosem warstwy Ag, jak zostanie to dostrzeżone przez fachowca. Ponadto, dodatkowa warstwa (warstwy) może być dodana do wyrobów powlekanych według niniejszego wynalazku, zarówno pomiędzy zilustrowanymi powłokami a podłożem, ponad zilustrowanymi powłokami i podłożem, i/lub pomiędzy warstwami zilustrowanych powłok. Zatem, odnosząc się do fig. 2 w celach przykładowych, podczas gdy warstwa tlenoazotku krzemu jest umieszczona pomiędzy warstwą tlenku krzemu i warstwą tlenku tytanu, inna dodatkowa warstwa (warstwy) może w pewnych wypadkach być także umieszczona pomiędzy warstwami tlenku krzemu i tlenku tytanu (to jest, określenie „pomiędzy jak zastosowano w niniejszym zgłoszeniu patentowym nie oznacza, że pierwsza warstwa umieszczona „pomiędzy dwiema innymi warstwami musi stykać się z tymi, innymi warstwami).

Grubości warstw kontaktowych (np. NiCr) i warstw (warstwy) odbijających promienie IR (np. Ag) zostały przedyskutowane powyżej. Pod względem grubości innych warstw, dolne warstwy tlenku tytanu według przykładowych postaci wykonania niniejszego wynalazku mogą mieć od 1-60 nm (10-600 A) grubości, korzystniej od 5-30 nm (50-300 A) grubości, i najkorzystniej od 5-25 nm (50-250 A) grubości. Niniejsze, dolne warstwy azotku krzemu (to jest, znajdujące się pomiędzy warstwą Ag i podłożem) w pewnych przykładowych postaciach wykonania niniejszego wynalazku mogą mieć od około 1-60 nm (10-600 A) grubości, korzystniej od 2,5-45 nm (25-450 A) grubości, i najkorzystniej od 5-35 nm (50-350 A) grubości. Górne warstwy tlenku tytanu (to jest, powyżej Ag) w pewnych przykładowych postaciach wykonania niniejszego wynalazku mogą mieć od 1-50 nm (10-500 A) grubości, korzystniej od 5-30 nm (50-300 A) grubości. Górne warstwy azotku krzemu w pewnych przykładowych postaciach wykonania niniejszego wynalazku mogą mieć od 1-60 nm (10-600 A) grubości, korzystniej od 5-50 nm (50-500 A) grubości, i najkorzystniej od 5-40 nm (50-400 A) grubości. Warstwy tlenoazotku krzemu według pewnych przykładowych postaci wykonania niniejszego wynalazku mogą mieć od 2-80 nm (20-800 A) grubości, korzystniej od 4-60 nm (40-600 A) grubości. Warstwy tlenku krzemu według pewnych przykładowych postaci wykonania niniejszego wynalazku mogą mieć od 1-70 nm (10-700 A) grubości korzystniej od 2-60 nm (20-600 A) grubości, i najkorzystniej od 5-50 nm (50-500 A) grubości. Ponadto, podczas gdy te substancje są stosowane w pewnych przykładach niniejszego wynalazku, nie powinny one być uważane za ograniczające, o ile nie zostały szczególnie zastrzeżone, jednak inna substancja (substancje) warstwy może być zastosowana zamiast nich, w ogólnej naturze niniejszego wynalazku.

Podczas gdy wynalazek został opisany w związku z tym, co jest obecnie uważane za najbardziej praktyczną i korzystną postać wykonania, należy rozumieć, że wynalazek nie powinien być ograniczony do ujawnionej postaci wykonania, ale przeciwnie, jest przeznaczony do pokrycia różnorodnych zmian i równoważnych układów zawartych w zamyśle i zakresie załączonych zastrzeżeń.

Claims (17)

1. Wyrób powlekany obejmujący powłokę osadzoną na podłożu szklanym, znamienny tym, że powłoka obejmuje:

metaliczną warstwę odbijającą promienie podczerwone (IR) zawierającą srebro (Ag), umieszczoną pomiędzy pierwszą i drugą warstwą kontaktową;

pierwszą warstwę dielektryczną mającą współczynnik załamania światła n <= 2,7, umieszczoną pomiędzy warstwą odbijającą IR i podłożem szklanym;

PL 203 994 B1 drugą warstwę dielektryczną zawierającą tlenek tytanu, umieszczoną ponad warstwą odbijającą IR; trzecią warstwę dielektryczną zawierającą tlenoazotek krzemu, umieszczoną ponad warstwą odbijającą IR;

czwartą warstwę dielektryczną zawierającą tlenek krzemu, umieszczoną ponad warstwą odbijającą IR; i w którym trzecia warstwa dielektryczna zawierająca tlenoazotek krzemu jest umieszczona pomiędzy drugą i czwartą warstwą dielektryczną.

2. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że trzecia warstwa dielektryczna zawierająca tlenoazotek krzemu styka się z co najmniej jedną z drugiej i czwartej warstwy dielektrycznej.

3. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że wykazuje przepuszczalność w zakresie widzialnym co najmniej 70%, rezystancję właściwą (Rs) nie większą niż 20 Ω/ο, i współczynnik odbicia od strony szkła <= 15%.

4. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że ma przepuszczalność w zakresie widzialnym co najmniej 74%.

5. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwsza warstwa dielektryczna zawiera tlenek tytanu.

6. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że tlenek tytanu zawiera TiO2.

7. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że obejmuje ponadto warstwę (warstwy) zawierającą azotek krzemu umieszczoną pomiędzy co najmniej jedną z: (a) pierwszą warstwą dielektryczną i warstwą odbijającą promienie IR, i (b) trzecią warstwą dielektryczną i warstwą odbijającą promienie IR.

8. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że co najmniej jedna z pierwszej i drugiej warstwy kontaktowej zawiera NiCr.

9. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwsza i druga warstwa kontaktowa zawiera NiCrOX.

10. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że co najmniej pierwsza i druga warstwa kontaktowa zawiera NiCrNX.

11. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że posiada kolor określony przez: wartość przepuszczalną a* od -4,0 do +2,0, wartość przepuszczalną b* od -5,0 do +4,0, wartość odblaskową a* od strony szkła od -3,5 do +3,5, i wartość odblaskową b* od strony szkła od -6,0 do +4,0.

12. Wyrób powlekany według zastrz. 11, znamienny tym, że ma kolor określony przez co najmniej jedną wartość przepuszczalną a* od -2,5 do +1,0, i wartość odblaskową od strony szkła a* od -3,0 do +1,0.

13. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że trzecia warstwa dielektryczna zawierająca tlenoazotek krzemu jest dopasowana w ten sposób, aby miała współczynnik załamania światła n od 1,6 do 1,9.

14. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że trzecia warstwa dielektryczna zawierająca tlenoazotek krzemu jest co najmniej jedną z utlenionej stopniowo i azotkowanej stopniowo tak, że współczynnik załamania światła n trzeciej warstwy dielektrycznej zawierającej tlenoazotek krzemu zmienia się od pierwszej wartości w pierwszej części trzeciej warstwy dielektrycznej do niższej, drugiej wartości w drugiej części trzeciej warstwy dielektrycznej, w której druga część trzeciej warstwy dielektrycznej zawierającej tlenoazotek krzemu o mniejszym współczynniku n jest dalej od warstwy odbijającej promienie IR, niż pierwsza część trzeciej warstwy dielektrycznej.

15. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że druga warstwa dielektryczna zawierająca tlenek tytanu ma stopniowany współczynnik tak, że współczynnik załamania światła n drugiej warstwy dielektrycznej zawierającej tlenek tytanu zmienia się od pierwszej wartości w pierwszej części drugiej warstwy dielektrycznej do niższej, drugiej wartości w drugiej części drugiej warstwy dielektrycznej, w której druga część drugiej warstwy dielektrycznej zawierającej tlenek tytanu o mniejszym współczynniku załamania światła n jest dalej od warstwy odbijającej promienie IR, niż pierwsza część drugiej warstwy dielektrycznej.

16. Wyrób powlekany według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera warstwę dielektryczną zawierającą azotek krzemu, umieszczoną pomiędzy drugą warstwą dielektryczną zawierającą tlenek tytanu i trzecią warstwę dielektryczną zawierającą tlenoazotek krzemu.

17. Wyrób powlekany według zastrz. 16, znamienny tym, że azotek krzemu zawiera Si3N4.