PL203281B1 - Zastosowanie supernatantu pochodzącego z hodowli szczepu Lactobacillus paracasei CNCM I-2116 (NCC 2461) i kompozycja spożywcza lub farmaceutyczna - Google Patents

Zastosowanie supernatantu pochodzącego z hodowli szczepu Lactobacillus paracasei CNCM I-2116 (NCC 2461) i kompozycja spożywcza lub farmaceutyczna

Info

Publication number
PL203281B1
PL203281B1 PL350776A PL35077600A PL203281B1 PL 203281 B1 PL203281 B1 PL 203281B1 PL 350776 A PL350776 A PL 350776A PL 35077600 A PL35077600 A PL 35077600A PL 203281 B1 PL203281 B1 PL 203281B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
cells
bacteria
strain
milk
culture
Prior art date
Application number
PL350776A
Other languages
English (en)
Other versions
PL350776A1 (en
Inventor
Roberto Reniero
Harald Bruessow
Florence Rochat
Der Weid Thierry Von
Stephanie Blum-Sperisen
Jean-Richard Neeser
Alain Servin
Original Assignee
Nestle Sa
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from EP99104924A external-priority patent/EP1034788A1/en
Priority claimed from EP99104922A external-priority patent/EP1034787A1/en
Application filed by Nestle Sa filed Critical Nestle Sa
Publication of PL350776A1 publication Critical patent/PL350776A1/xx
Publication of PL203281B1 publication Critical patent/PL203281B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A23FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23GCOCOA; COCOA PRODUCTS, e.g. CHOCOLATE; SUBSTITUTES FOR COCOA OR COCOA PRODUCTS; CONFECTIONERY; CHEWING GUM; ICE-CREAM; PREPARATION THEREOF
    • A23G9/00Frozen sweets, e.g. ice confectionery, ice-cream; Mixtures therefor
    • A23G9/32Frozen sweets, e.g. ice confectionery, ice-cream; Mixtures therefor characterised by the composition containing organic or inorganic compounds
    • A23G9/36Frozen sweets, e.g. ice confectionery, ice-cream; Mixtures therefor characterised by the composition containing organic or inorganic compounds containing microorganisms or enzymes; containing paramedical or dietetical agents, e.g. vitamins
    • A23G9/363Frozen sweets, e.g. ice confectionery, ice-cream; Mixtures therefor characterised by the composition containing organic or inorganic compounds containing microorganisms or enzymes; containing paramedical or dietetical agents, e.g. vitamins containing microorganisms, enzymes
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A23FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23CDAIRY PRODUCTS, e.g. MILK, BUTTER OR CHEESE; MILK OR CHEESE SUBSTITUTES; MAKING THEREOF
    • A23C19/00Cheese; Cheese preparations; Making thereof
    • A23C19/06Treating cheese curd after whey separation; Products obtained thereby
    • A23C19/061Addition of, or treatment with, microorganisms
    • A23C19/062Addition of, or treatment with, microorganisms using only lactic acid bacteria, e.g. pediococcus, leconostoc or bifidus sp., or propionic acid bacteria; Treatment with non-specified acidifying bacterial cultures
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A23FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23CDAIRY PRODUCTS, e.g. MILK, BUTTER OR CHEESE; MILK OR CHEESE SUBSTITUTES; MAKING THEREOF
    • A23C9/00Milk preparations; Milk powder or milk powder preparations
    • A23C9/12Fermented milk preparations; Treatment using microorganisms or enzymes
    • A23C9/123Fermented milk preparations; Treatment using microorganisms or enzymes using only microorganisms of the genus lactobacteriaceae; Yoghurt
    • A23C9/1234Fermented milk preparations; Treatment using microorganisms or enzymes using only microorganisms of the genus lactobacteriaceae; Yoghurt characterised by using a Lactobacillus sp. other than Lactobacillus Bulgaricus, including Bificlobacterium sp.
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A23FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23LFOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L29/00Foods or foodstuffs containing additives; Preparation or treatment thereof
    • A23L29/065Microorganisms
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A23FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23LFOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L33/00Modifying nutritive qualities of foods; Dietetic products; Preparation or treatment thereof
    • A23L33/10Modifying nutritive qualities of foods; Dietetic products; Preparation or treatment thereof using additives
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A23FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23LFOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L33/00Modifying nutritive qualities of foods; Dietetic products; Preparation or treatment thereof
    • A23L33/10Modifying nutritive qualities of foods; Dietetic products; Preparation or treatment thereof using additives
    • A23L33/135Bacteria or derivatives thereof, e.g. probiotics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A23FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23LFOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L7/00Cereal-derived products; Malt products; Preparation or treatment thereof
    • A23L7/10Cereal-derived products
    • A23L7/104Fermentation of farinaceous cereal or cereal material; Addition of enzymes or microorganisms
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/12Antidiarrhoeals
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12Antivirals
    • A61P31/14Antivirals for RNA viruses
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N1/00Microorganisms, e.g. protozoa; Compositions thereof; Processes of propagating, maintaining or preserving microorganisms or compositions thereof; Processes of preparing or isolating a composition containing a microorganism; Culture media therefor
    • C12N1/20Bacteria; Culture media therefor
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N1/00Microorganisms, e.g. protozoa; Compositions thereof; Processes of propagating, maintaining or preserving microorganisms or compositions thereof; Processes of preparing or isolating a composition containing a microorganism; Culture media therefor
    • C12N1/20Bacteria; Culture media therefor
    • C12N1/205Bacterial isolates
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A23FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23CDAIRY PRODUCTS, e.g. MILK, BUTTER OR CHEESE; MILK OR CHEESE SUBSTITUTES; MAKING THEREOF
    • A23C2270/00Aspects relating to packaging
    • A23C2270/05Gelled or liquid milk product, e.g. yoghurt, cottage cheese or pudding being one of the separate layers of a multilayered soft or liquid food product
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A23FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23VINDEXING SCHEME RELATING TO FOODS, FOODSTUFFS OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES AND LACTIC OR PROPIONIC ACID BACTERIA USED IN FOODSTUFFS OR FOOD PREPARATION
    • A23V2002/00Food compositions, function of food ingredients or processes for food or foodstuffs
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A23FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23VINDEXING SCHEME RELATING TO FOODS, FOODSTUFFS OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES AND LACTIC OR PROPIONIC ACID BACTERIA USED IN FOODSTUFFS OR FOOD PREPARATION
    • A23V2400/00Lactic or propionic acid bacteria
    • A23V2400/11Lactobacillus
    • A23V2400/175Rhamnosus
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12RINDEXING SCHEME ASSOCIATED WITH SUBCLASSES C12C - C12Q, RELATING TO MICROORGANISMS
    • C12R2001/00Microorganisms ; Processes using microorganisms
    • C12R2001/01Bacteria or Actinomycetales ; using bacteria or Actinomycetales
    • C12R2001/225Lactobacillus
    • YGENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10STECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10S426/00Food or edible material: processes, compositions, and products
    • Y10S426/807Poultry or ruminant feed
    • YGENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10STECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10S435/00Chemistry: molecular biology and microbiology
    • Y10S435/8215Microorganisms
    • Y10S435/822Microorganisms using bacteria or actinomycetales
    • Y10S435/853Lactobacillus

Landscapes

  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Polymers & Plastics (AREA)
  • Food Science & Technology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Nutrition Science (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Virology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Mycology (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Inorganic Chemistry (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Coloring Foods And Improving Nutritive Qualities (AREA)
  • Dairy Products (AREA)
  • Confectionery (AREA)
  • Cereal-Derived Products (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie supernatantu pochodzącego z hodowli szczepu Lactobacillus paracasei CNCM 1-2116 (NCC 2461) i kompozycja spożywcza lub farmaceutyczna.
Wynalazek niniejszy dotyczy zastosowania supernatantu nowych mikroorganizmów z rodziny Lactobacillaceae, szczególnie z rodzaju Lactobacillus, przydatnych do zapobiegania i leczenia biegunki.
Organizmy, które wytwarzają kwas mlekowy jako główny produkt przemiany materii, są znane od dawna. Bakterie te mogą znajdować się w mleku bądź w zakładach przetwórstwa mleczarskiego, w żywych lub rozkładających się roślinach ale tak że w jelitach ludzi i zwierząt. Mikroorganizmy te, określane mianem „bakterie kwasu mlekowego, tworzą niejednorodną grupę i obejmują na przykład bakterie z rodzaju Lactococcus, Lactobacillus, Streptococcus, Bifidobacterium, Pediococcus itp.
Bakterie kwasu mlekowego są stosowane jako czynniki fermentacyjne do konserwowania żywności, gdzie do hamowania rozwoju bakterii powodujących jej psucie się wykorzystane jest niskie pH i działanie produktów fermentacji powstających podczas fermentacji. Wreszcie bakterie kwasu mlekowego używane są do wytwarzania wielu różnych produktów żywnościowych, takich jak ser, jogurt i inne produkty mleczarskie.
Ostatnio zwrócono uwagę na pewne szczepy bakterii kwasu mlekowego, które, spożyte, wykazują cenne własności dla ludzi i zwierząt. W szczególności stwierdzono, że pewne szczepy Lactobacillus i Bifidobacterium mogą zasiedlać śluzówkę jelita i pomagają w utrzymaniu dobrego stanu zdrowia ludzi i zwierząt.
Nawiązując do tego, w patencie EP 0 768 375 ujawniono pewne szczepy bakterii z rodzaju Bifidobacterium, zdolne do zasiedlania jelita i przylegania do jego komórek.
Bifidobakterie opisane w tym patencie pomagają w immunomodulacji i są zdolne do kompetycyjnego zakłócania przywierania bakterii patogennych do komórek jelita pomagając w utrzymaniu dobrego stanu zdrowia organizmu ludzkiego lub zwierzęcego.
W ciągu ostatnich kilku lat badania skupione były na potencjalnym zastosowaniu bakterii kwasu mlekowego jako czynników probiotycznych. Za probiotyki uważa się zdolne do życia preparaty mikrobiologiczne, chroniące naturalną mikroflorę jelitową, co ma wpływ na utrzymanie dobrego stanu zdrowia.
Preparat mikrobiologiczny może być powszechnie akceptowany jako probiotyk w przypadku, gdy mikroby w nim zastosowane są skuteczne, a ich sposób działania jest znany. Uważa się, że probiotyki przylegają do śluzówki jelita oraz zasiedlają drogi jelitowe i ponadto zapobiegają rozwojowi szkodliwych mikroorganizmów w jelitach. Warunkiem wstępnym decydującym o działaniu probiotyków jest dotarcie mikroorganizmów probiotycznych do śluzówki jelit w odpowiedniej, zdolnej do życia formie, nie zniszczonych w górnym odcinku przewodu pokarmowego, zwłaszcza przez wpływ niskiego pH panującego w żołądku.
Nawiązując do tego, w patencie WO 97/00078 ujawniono jako probiotyczny pewien szczep, okreśłony jako Lactobacillus GG (ATCC 53103). Mikroorganizm ten jest w szczególności wykorzystany do zapobiegania lub leczenia reakcji nadwrażliwości, przez podawanie go biorcy z pokarmem poddanym procesowi hydrolizy z udziałem pepsyny i/lub trypsyny. Wyselekcjonowany szczep bakterii Lactobacillus opisano jako wykazujący właściwości adhezyjne i kolonizacyjne, a także mający układ enzymów proteazowych, z udziałem których materiał białkowy zawarty w pożywieniu jest dalej hydrolizowany przy udziale proteaz wydzielanych przez swoisty szczep Lactobacillus. Sposób omówiony w tym dokumencie prowadzi do wychwytu materiału białkowego przez jelita, tak, że materiał ten nie wykazuje już istotnych ilości materiału alergennego.
W patencie EP 0 577 903 dokonano odniesienia do zastosowania takich bakterii kwasu mlekowego, które mają zdolność do zastąpienia Helicobacter pylori, uznanej przyczyny rozwoju wrzodów, w przygotowaniu preparatu wspierającego leczenie lub profilaktykę choroby wrzodowej związanej z dział aniem Helicobacter pylori.
W dokumencie WO 99/29833 opisano konkretny szczep, LMG P 17806, który niesie trzy plazmidy o określonym rozmiarze. Opisano, że szczep ten jest zdolny do zapobiegania inwazji Salmonella typhimurium na komórki jelita.
W stanie wiedzy dotycz ą cej przydatnych wł a ś ciwoś ci okreś lonych szczepów bakterii kwasu mlekowego istnieje zapotrzebowanie na dodatkowe szczepy bakterii kwasu mlekowego, które są korzystne dla zachowania dobrego stanu zdrowia ludzi i/lub zwierząt.
PL 203 281 B1
W konsekwencji, rozwiązaniem według niniejszego wynalazku jest zastosowanie supernatantów z dodatkowych szczepów bakterii wykazujących nowe, korzystne dla ludzi i zwierząt własności.
W powyż szym zastosowaniu wykorzystano supernatanty nowych mikroorganizmów, mianowicie bakterii kwasu mlekowego, należących do rodzaju Lactobacillus o zdolności zapobiegania kolonizacji śluzówki jelita patogennymi bakteriami wywołującymi biegunki i zapobiegania infekcji komórek nabłonka jelit przez rotawirusy. Wynalazek dotyczy zastosowania supernatantu pochodzącego z hodowli szczepu Lactobacillus paracasei CNCM 1-2116 (NCC 2461) do wytwarzania doustnego materiału nośnikowego, którym jest kompozycja spożywcza wybrana z mleka, jogurtu, twarogu, sera, fermentowanych mlek, fermentowanych produktów opartych na mleku, lodów, fermentowanych produktów zbożowych, mleka w proszku, mieszanki dla niemowląt.
Korzystnie materiał nośnikowy jest stosowany do leczenia i/lub profilaktyki zaburzeń towarzyszących biegunkom.
Wykazano, że drobnoustrój, którego supernatant wykorzystano w zastosowaniu według wynalazku wykazuje następujące własności: jest gram-dodatni, katalazo-ujemny, ujemny pod względem wytwarzania NH3 z argininy i ujemny pod względem wytwarzania CO2. Wytwarza L(+) kwas mlekowy, jest zdolny do wzrostu w obecności soli żółciowych w stężeniu do około 0,4% i może zasadniczo zapobiegać infekcji komórek nabłonka przez rotawirusy.
Supernatanty szczepu CNCM 1-2116 mogą być użyte do przygotowania różnych materiałów nośnikowych, takich jak mleko, jogurt, twaróg, zsiadłe mleko, mleczne produkty fermentowane, zbożowe produkty fermentowane, produkty wytwarzane w oparciu o mleko w proszku, mieszanki dla niemowląt i mogą być zawarte w tych materiałach nośnikowych w ilości od około 105 cfu/g do około 1011 cfu/g. W przypadku niniejszego wynalazku skrót cfu oznacza „jednostkę tworzącą kolonię określoną jako ilość komórek bakteryjnych ujawnioną przez zliczanie mikrobiologiczne na płytkach agarowych.
Wynalazek obecny dotyczy również kompozycji spożywczej lub farmaceutycznej, która zawiera supernatant z hodowli szczepu Lactobacillus CNCM I-2116 (NCC 2461).
Korzystnie kompozycja jest wybrana z mleka, jogurtu, twarogu, sera, fermentowanych mlek, fermentowanych produktów opartych na mleku, lodów, fermentowanych produktów zbożowych, mleka w proszku, mieszanki dla niemowlą t, tabletek, ciekł ych zawiesin bakteryjnych, suchych doustnych dodatków pokarmowych, mokrych doustnych dodatków pokarmowych, suchej lub mokrej żywności w tubkach.
Aktywność supernatantów u szczepu CNCM I-2116 w jelicie osobnika jest zależna od dawki. Im więcej supernatantu tego szczepu wprowadza się do powyższego spożywanego materiału pokarmowego lub kompozycji farmaceutycznej, tym wyższa jest jego aktywność ochronna i/lub lecznicza. Supernatant szczepu CNCM I-2116 nie jest szkodliwy dla ludzi i zwierząt.
Opis figur:
Na figurze 1 przedstawiono schemat ilustrujący badanie przesiewowe hodowli komórkowej określające właściwości ochronne szczepów bakteryjnych chroniących przed rotawirusem.
Na figurze 2 przedstawiono zakwaszenie szczepu Lactobaciiius casei CNCM 1-2116 (określonego jako ST11) w różnych pożywkach wzrostowych.
Na figurze 3 przedstawiono wskaźnik przeżycia szczepu Lactobaciiius casei ST11 w temperaturze 10°C mierzony w ciągu 30 dni.
Na figurze 4 przedstawiono wzorzec mRNA interleukiny IL-12 i IL-10 w mysich komórkach przylegających pochodzących ze szpiku kostnego po inkubacji komórek z serią kolejnych rozcieńczeń ST11.
Na figurze 5 przedstawiono wynik różnicowania Th2 jako wynik malejącego wytwarzania IL-4.
W obszernych opracowaniach prowadzących do niniejszego wynalazku zgłaszający badali niemowlęce kały i wyizolowali z nich różnorodne szczepy bakterii. Następnie badano zdolność tych szczepów bakterii do zapobiegania infekcji komórek nabłonka przez rotawirusy, o których wiadomo, że wywołują biegunkę.
Badano przesiewowe własności hamujące rozwój rotawirusa u kilku rodzajów bakterii zawierających Lactobacilus, Lactococcus i Streptococcus. Testy prowadzono zasadniczo na trzech serotypach rotawirusa (serotypy G1, G3 i G4) stanowiących główny czynnik etiologiczny biegunek wirusowych u ludzi.
Różne bakterie kwasu mlekowego hodowano w odpowiedniej pożywce, takiej jak MRS, Hugo-Jago lub M17, w temperaturze od około 30 do 40°C, co odpowiada temperaturze optymalnej dla wzrostu
PL 203 281 B1 bakterii. Po osiągnięciu stacjonarnej fazy wzrostu bakterie odwirowywano i zawieszano w fizjologicznym roztworze NaCl. W okresie pomiędzy poszczególnymi testami przechowywano bakterie w stanie zamrożonym (-20°C).
Testy rotawirusowe
Przygotowano różne roztwory podstawowe rotawirusów przez zakażenie zlewnych jednowarstwowych komórek. Rotawirusy inkubowano przed infekcją. Komórki infekowano 20 dawkami zakaźnej hodowli tkankowej.
Właściwości antyrotawirusowe oceniano na podstawie dwóch różnych protokołów. Zgodnie z pierwszym protokołem badano różne szczepy bakteryjne pod względem ich bezpoś rednich interakcji z rotawirusem, podczas gdy w trakcie drugiego protokoł u przeprowadzono badanie przesiewowe bakterii pod względem ich interakcji z komórkowymi receptorami rotawirusa. Protokół pierwszy obejmował kontaktowanie odpowiedniej zawiesiny bakteryjnej z różnymi szczepami rotawirusa i inkubowania jej w odpowiednim oś rodku. Nastę pnie wirusowo-bakteryjną mieszaninę dodawano do jednowarstwowych niezróżnicowanych komórek ludzkiego gruczolaka okrężnicy HT-29 i kontynuowano inkubację. Później oceniano replikację wirusa.
Protokół drugi obejmował inkubowanie odpowiedniej zawiesiny bakterii najpierw z jednowarstwowymi niezróżnicowanymi komórkami ludzkiego gruczolaka okrężnicy HT-29, a następnie dodanie wirusa. Po dalszej inkubacji oznaczono replikację wirusa.
Replikację rotawirusa można z łatwością ocenić przez barwienie histoimmunologiczne białek rotawirusa w zainfekowanych komórkach.
Działanie hamujące wobec rotawirusa przypisywano danej bakterii, gdy liczba zainfekowanych komórek w hodowli komórkowej inokulowanej rotawirusem i wskazaną bakterią była zmniejszona o 90% w porównaniu z komórkami inokulowanymi jedynie rotawirusem.
Spośród 260 pierwotnie izolowanych różnych szczepów bakterii zaledwie w 9 przypadkach można było wykazać zasadniczo zahamowaną replikację rotawirusa. Stwierdzono, że bakterie te należą do rodzaju Lactobacillus podgatunek rhamnosus lub paracasei. Jeden szczep określony jako Lactobacillus casei ST11, zdeponowany zgodnie z Traktatem Budapeszteńskim pod numerem depozytu NCC 2461 (1-2116), wykazał szczególną skuteczność w zapobieganiu zakażeniu komórek ludzkich przez rotawirusy. Ponadto, ten konkretny szczep wykazuje znakomite właściwości wzrostowe, jak to można przedstawić przez zakwaszenie w różnych pożywkach. Wykazuje on również wysoki wskaźnik przeżycia w czasie przechowywania w niskich temperaturach około 10°C, co sprawia, że może być doskonałym kandydatem do włączenia do żywności lub kompozycji farmaceutycznych, które należy przechowywać w warunkach lodówki.
Testy przeciwko bakteriom patogennym:
Dla określenia właściwości przeciwbakteryjnych wybrano następujące podejścia. Zgodnie z jednym protokołem hodowany szczep Lactobacillus badano na zdolność do zapobiegania przyleganiu patogennych bakterii wywołujących biegunkę do komórek jelita lub inwazji patogenów do komórek jelita, odpowiednio. Na koniec doprowadzono do kontaktu komórek jelitowych z patogennymi bakteriami i hodowanym szczepem Lactobacillus i odpowiednio oceniono stopień przylegania lub inwazji. Zgodnie z drugim protokołem supernatant hodowli komórkowej szczepów Lactobacillus stosowany zgodnie z niniejszym wynalazkiem dodano razem z patogennymi drobnoustrojami do komórek jelitowych i określono odpowiednio stopień adhezji lub inwazji. W trakcie eksperymentowania wykazano, że hodowany Lactobacillus i supernatant okazały się być nadzwyczaj skuteczne w zapobieganiu zarówno przyleganiu jak i inwazji do komórek jelitowych wskazując, że składniki metaboliczne wydzielane przez nowy mikroorganizm są prawdopodobnie odpowiedzialne za aktywność przeciwbiegunkową w odniesieniu do patogennych bakterii.
Oprócz powyższych wyników badań można było wykazać, że szczep ten nieoczekiwanie wykazuje właściwości antyalergiczne, co przejawia się tym, że szczep ten ma wpływ na syntezę różnych mediatorów immunologicznych.
Przyjmuje się na ogół, że za humoralną odpowiedź immunologiczną oraz reakcje alergiczne odpowiedzialne są limfocyty T CD4+ o fenotypie typu 2 (Th2). Limfocyty Th2 charakteryzują się zwiększoną produkcją interleukiny 4 (IL-4), cytokiny wymaganej przy sekrecji IgE, klasy przeciwciał odgrywającej główną rolę w reakcjach alergicznych.
Różnicowanie limfocytów Th2 jest zaburzane przez IFN-γ, szczególną cytokinę produkowaną przez wzajemnie wykluczające się limfocyty Th1 typu CD4+ limfocytów T. Limfocyty Th1 są z kolei silnie indukowane przez interleukinę 12 (IL-12). W przeciwieństwie do tej interleukiny, inna cytokina
PL 203 281 B1
IL-10 ma silny wpływ supresyjny na proliferację limfocytów Th1, i dlatego też uważa się, że pełni ona ważną rolę w mechanizmach immunosupresyjnych.
Podsumowując, zarówno IL-12 jak i IL-10 mają silny wpływ regulacyjny na rozwój limfocytów T CD4+, oddziałując na rozwój podgrupy Th1. IL-12 jest kluczową cytokiną regulatorową w procesie indukcji rozwoju Th1, hamującą tym samym wytwarzanie odpowiedzi Th2. Dlatego główny szlak hamowania limfocytów Th2 jest upatrywany w stymulacji syntezy IL-12 przez komórki pomocnicze.
Jest dobrze znanym faktem, iż niektóre składniki bakterii gram-ujemnych, takie jak LPS, wywołują wysoki poziom IL-12 w komórkach przylegających, takich jak makrofagi i komórki dendrytyczne. Zgodnie z tym, wykazano, że bakterie gram-ujemne mogą kierować rozwój limfocytów T CD4+ w kierunku fenotypu Th1.
Mikroorganizm ST11, jako przykład szczepu Lactobacillus prezentowanego w tym wynalazku, był testowany pod względem potencjalnej roli w indukowaniu cytokin związanych z regulowaniem procesu różnicowania limfocytów T CD4+. W szczególności, badano wpływ ST11 na fenotyp limfocytów T CD4+ przechodzących różnicowanie w kierunku Th2.
W odniesieniu do powyższego, zdolność ST11 do indukowania syntezy mRNA, kodującego te dwie cytokiny regulatorowe, w mysich komórkach przylegających pochodzących ze szpiku kostnego, porównano z czterema innymi szczepami Lactobacillus oraz gram-ujemną bakterią (E. coli K12) użytą w charakterze kontroli. Poziom mRNA mierzono przy pomocy półilościowej techniki RT-PCR po sześciogodzinnej inkubacji komórek z seryjnymi rozcieńczeniami bakterii w zakresie od 109 do 107cfu/ml.
Choć wszystkie szczepy Lactobacillus mogą indukować do pewnego stopnia transkrypcję mRNA IL-12, szczep ST11 okazał się mieć najsilniejsze właściwości indukcyjne, ponieważ silny sygnał PCR mógł być wykrywany nawet przy najmniejszej dawce bakterii. Rzeczywiście, zdolność ST11 do indukowania transkrypcji mRNA IL-12 była tak silna, jak wykazywana przez E. coli. Indukcja mRNA interleukiny IL-10 była generalnie słabsza niż w przypadku mRNA IL-12, ponieważ sygnał wykrywano jedynie przy wyższych dawkach bakterii. W porównaniu z innymi szczepami Lactobacillus oraz kontrolą E. coli, szczep ST11 najsilniej indukował transkrypcję mRNA IL-10.
Zatem można uznać, że szczep ST11 efektywnie indukuje cytokiny immunoregulacyjne związane z procesem różnicowania limfocytów T CD4+. Jego silne zdolności do indukowania IL-12 czynią go odpowiednim kandydatem do hamowania odpowiedzi Th2, a jego wymierna zdolność indukowania IL-10 może zapobiegać odpowiedziom zapalnym.
W dodatku do powyższych wniosków, oceniano również, czy ST11 ma wpływ hamujący na limfocyty T CD4+ ulegające różnicowaniu w kierunku Th2, oraz pozytywny wpływ na funkcje Th1. Użyto dobrze opracowanego systemu różnicowania komórek w hodowli, w którym limfocyty prekursorowe T CD4+ były aktywowane poliklonalnie i modulowane do przejścia różnicowania w kierunku Th1 lub Th2, w zależności od rodzaju dostarczonych w pożywce hodowlanej ko-stymulatorów. Różnicowanie Th1/Th2 indukowano podczas siedmiodniowej hodowli pierwotnej, po której komórki ponownie stymulowano przez dwa dni w hodowli wtórnej zawierającej samą pożywkę, a nagromadzenie specyficznego fenotypu (Th1 lub Th2) oceniano na podstawie pomiaru produkowanych cytokin obecnych w supernatancie (IFN-γ wobec IL-4).
Powszechnie wiadomo, że limfocyty prekursorowe T CD4+ od myszy BALB/c korzystnie różnicują się w kierunku przeważającego fenotypu Th2 (wysoki poziom IL-4, niski poziom IFN-γ w supernatantach z hodowli wtórnej) po aktywacji w warunkach obojętnych (sama pożywka w hodowli pierwotnej). Ten fenotyp może całkowicie rewertować w kierunku wzoru Th1 (wysoki poziom IFN-γ, niski poziom IL-4) po dodaniu do pierwotnej hodowli blokującego przeciwciała monoklonalnego przeciwko IL-4.
W celu zbadania potencjalnej roli ST11 w inhibicji Th2, podczas pierwotnej hodowli aktywowano oczyszczone komórki prekursorowe T CD4+ od myszy BALB/c w obecności komórek przylegających ze szpiku kostnego, jako komórek pomocniczych. Komórki te hodowano wspólnie albo w samej pożywce, albo w obecności LPS (1 mg/ml), lub ST11 (108 cfu/ml), lub też innego szczepu Lactobacillus (108 cfu/ml). Następnie płukano komórki i ponownie oczyszczano limfocyty T CD4+, które znów stymulowano w hodowli wtórnej przeprowadzanej w samej pożywce. Poziom cytokin produkowanych przez zróżnicowane limfocyty T CD4+ mierzono po dwóch dniach. Zgodnie z oczekiwaniami, komórki ulegające różnicowaniu w samej pożywce wykazywały dominujący fenotyp Th2. Dodanie ST11 do hodowli pierwotnej silnie modyfikowało wynik różnicowania Th2, prowadząc do ośmiokrotnego zmniejszenia produkcji IL-4. Ta inhibicja przybierała rozmiary podobne do procesu inhibicji obserwowanego w hodowlach uzyskanych z komórek różnicujących się w obecności LPS. Natomiast inny
PL 203 281 B1 szczep Lactobacillus nie wykazywał zauważalnego wpływu na poziom IL-4. Co ciekawe, poziom IFN-γ nie ulegał podwyższeniu po dodaniu ST11 do hodowli pierwotnej.
Podsumowując, ST11 specyficznie zaburzał produkcję IL-4 przez limfocyty T CD4+ ulegające różnicowaniu, lecz nie zwiększał w istotny sposób wydzielania IFN-γ. Fakt nie-zwiększania produkcji IFN-γ pod wpływem ST11 może wynikać ze zdolności ST11 do indukowania IL-10, co w konsekwencji prowadzić może do niewielkiego efektu zapalnego pomimo aktywności Th2. Można więc wykazać, że ST11 jest szczepem Lactobacillus wykazującym wyraźny charakter anty-Th2, co czyni ten szczep doskonałym kandydatem do roli bakterii o aktywności przeciwalergicznej i probiotycznej.
Niniejszy wynalazek zostanie opisany w następujących przykładach.
Pożywki i roztwory:
MRS (Difco)
Hugo-Jago (Tryptone Difco 30 g/l., ekstrakt drożdżowy Difco 10 g/l., laktoza 5 g/l. Difco, KH2PO4 5g/l., wyciąg wołowy Difco 2g/l, agar Difco 2 g/l)
M17 (Difco)
M199 (Seromed) roztwór Ringera (Oxoid)
PBS (NaCl 8 g/l, KCl 0,2 g/l, Na2HPO4 1,15 g/l, KH2PO4 0,2 g/l) bulion fosforanu tryptozy (Flow) roztwór trypsyna- EDTA (Seromed)
Rotawirus ludzki Wa (serotyp G1) i rotawirus małpi SA-11 (serotyp G3) otrzymano z P.A. Offit, Children's Hospital of Philadelphia, USA. Mieszany wirus DS.-1xRRV otrzymano od A Kapikian, NIH Bethesda, USA. Ludzki rotawirus Hochi, serotyp 4 otrzymano od P. Bachmann, University of Munich, Niemcy.
E. coli DAEC C 1845 otrzymano z Washington University, Seattle, a E. coli JPN15 otrzymano z Center for Vaccine Development of the University of Maryland, USA). Szczep Salmonella typhimurium SL1344 otrzymano z departamentu mikrobiologii, Stanford University, CA, USA).
P r z y k ł a d 1
Izolacja bakterii mlekowych z kału niemowląt
Świeży kał zebrano z pieluszek 16 zdrowych niemowląt (wiek 15-27 dni). 1 g świeżego kału umieszczono w warunkach beztlenowych w celu transportu do laboratorium. W ciągu dwóch godzin od pobrania przeprowadzono analizę mikrobiologiczną, polegającą na seryjnych rozcieńczeniach próbek w roztworze Ringera i posiewach na podłożach selekcyjnych. Do wyizolowania bakterii mlekowych używano agaru MRS z dodatkiem antybiotyków (fosfomycyna 80 μg/ml, sulfametoksazol 93 μg /ml, trimetoprim 5 μg /ml). Płytki inkubowano w temperaturze 37°C przez 48 godzin. Kolonie wybrano losowo i oczyszczono. Izolowane bakterie scharakteryzowano pod kątem fizjologicznym i genetycznym.
P r z y k ł a d 2
Testowanie szczepów w hodowli komórkowej na aktywność antyrotawirusową
Wyselekcjonowano kilka rodzajów bakterii (Lactobacillus, Lactococcus, Streptococcus ) i zbadano je pod względem działania antyrotawirusowego w hodowli komórkowej za pomocą testów inhibicyjnych. Rodzaj Lactococcus był reprezentowany przez pojedynczy gatunek (Lc. lactis) zawierający dwa podgatunki (Lc. lactis supsp. lactis i cremoris). Przebadano 30 szczepów. Rodzaj Streptococcus był reprezentowany przez pojedynczy gatunek (S. thermophilus), w którym zbadano 45 szczepów. Rodzaje Leuconostoc i Propionibacterium były reprezentowane przez tylko jeden gatunek, (6 szczepów), podczas gdy każdy z rodzajów Enterococcus i Staphylococcus był reprezentowany przez 2 gatunki, a całkowita liczba szczepów wynosiła 17.
W sumie przebadano 260 szczepów bakterii na aktywność hamowania rozwoju rotawirusów.
Protokół 1:
Zmieszano 30 μl zawiesiny bakterii (zawierającej średnio 3x106 bakterii) z 70 μl pożywki M199 wzbogaconej 10% bulionu fosforanu tryptozy (Flow) i 5% roztworem trypsyna- EDTA (Seromed) (rozcieńczonej w stos. 1 : 4 w przypadku komórek HT29) oraz 100 μl zawiesiny wirusa w pożywce wzbogaconej M199. Mieszaninę wirusowo-bakteryjną inkubowano najpierw przez 1 godzinę w temp. 4°C, a następnie przez 1 godzinę w temp. 37°C. Niezróżnicowane komórki ludzkiego gruczolaka okrężnicy HT-29, hodowane jako konfluentne jednowarstwy w 96-studzienkowych płytkach do mikromiareczkowania, płukano trzykrotnie w PBS, pH 7,2. Mieszaninę wirusowo-bakteryjną dodano do wyżej wymienionych, komórek i naczynka do mikromiareczkowania inkubowano przez 18 godzin, w inkubatorze Heraeus w obecności CO2. Replikację wirusa oznaczono w opisany poniżej sposób.
PL 203 281 B1
Protokół 2
Zmieszano 30 μl zawiesiny bakteryjnej (Supra) z 70 μl pożywki M199 wzbogaconej 10% bulionu fosforanu tryptozy (Flow) i 5% roztworem trypsyna-EDTA (Seromed), (rozcieńczonej w stosunku 1 : 4 w przypadku komórek HT-29) i naniesiono bezpośrednio na płytki do mikromiareczkowania. Po godzinnej inkubacji w 37°C do komórek w płytkach do mikromiareczkowania dodano 100 μl wirusa we wzbogaconej pożywce M199. Inkubację kontynuowano przez 18 godzin w inkubatorze (Heraeus). Ocenę replikacji wirusa opisano poniżej.
Replikację wirusa oceniono przez barwienie histoimmunologiczne białek rotawirusa w zainfekowanych bakteriach, co zostało opisane.
Jeden dzień po infekcji pożywkę usunięto z płytek, a komórki utrwalano bezwodnym etanolem absolutnym przez 10 minut. Etanol usunięto a płytki trzykrotnie przemyto buforem PBS. Następnie do każdej studzienki dodano 50 μl surowicy antyrotawirusowej (skierowanej głównie przeciwko białku VP6) wytworzonej przez króliki (otrzymane z ISREC University of Lausanne), rozcieńczonej w PBS w stosunku 1 : 2000 i dodano do każdej studzienki i inkubowano przez 1 godzinę, w temperaturze 37°C, pod przykryciem, w celu uniknięcia wysychania studzienek. Następnie surowicę odpornościową usunięto, a płytki trzykrotnie przemyto PBS. Kolejnym etapem było dodanie do każdej studzienki 50 μl przeciwciała z surowicy odpornościowej wytworzonej przez kozy przeciw króliczej immunoglobulinie G (IgG, sprzężonego z peroksydazą (GAR-IgG-PO; Nordic), rozcieńczonego w PBS w stosunku 1:500 i inkubowanie przez 1 godzinę w temperaturze 37°C. Surowicę usunięto, a płytki po raz kolejny trzykrotnie przemyto PBS. Następnie dodano do każdej studzienki 100 ggl mieszaniny podłoża o następującym składzie: 10 ml 0,05 M Tris-chlorowodorku (pH 7,8), 1 ml H2O2 (30% Suprapur, rozcieńczonego wodą w stosunku 1:600; Merck) i 200 μl 3-amino-9-etylokarbazolu (0,1 g/10 ml etanolu przechowywanego w porcjach 200 gl, w temperaturze -80°C; A-5754; Sigma). Płytki inkubowano w temperaturze pokojowej przez co najmniej 30 minut. Następnie podłoże usunięto, a studzienki napełniono 200 gl wody, aby przerwać reakcję. Ogniska zakażonych komórek liczono przy użyciu mikroskopu odwróconego (Diavert; Leitz).
Jedynie kilka szczepów bakterii wchodziło w interakcję z rotawirusem. Spośród pierwotnie wybranych 260 komórek bakterii zaledwie 9 hamowało replikację rotawirusa w co najmniej jednym protokole. Szczep Lactobacillus paracasei NCC 2461 (ST11) wykazał wyjątkowo dużą aktywność przeciwko rotawirusowi serotyp 1, rotawirusowi SA-11 serotyp 3 i rotawirusowi Hochi serotyp 4.
P r z y k ł a d 3
Hodowanie komórek Caco-2
Do bakteryjnych (patogennych)testów inhibicyjnych wykorzystano jako model jelita linię komórkową Caco-2. Ta linia komórkowa wykazuje charakterystyczne dla komórek jelitowych cechy, takie jak np. polaryzacja, ekspresja enzymów jelitowych, produkcja niektórych polipeptydów strukturalnych itd.
2
Komórki hodowano na trzech różnych podłożach, a mianowicie na plastikowych szalkach (25 cm2, Corning) podczas wzrostu i rozmnażania, na odtłuszczonych i wysterylizowanych 6-studzienkowych płytkach szklanych (22x22 mm, Croning) podczas przeprowadzania testu adhezyjnego, oraz na 24-studzienkowych płytkach szklanych (Corning) podczas testów inhibicyjnych.
Po drugim dniu hodowli pożywka (DMEM) była zmieniana codziennie. Przed użyciem, do pożywki dodawano penicylinę ze streptomycyną (100 U/ml), amfoterynę (1 pg/ml) oraz FCS (20%), inaktywowana w temperaturze 56°C przez 30 minut. Hodowle prowadzono w temperaturze 37°C w atmosferze zawierającej 90% powietrza i 10% CO2. Komórki pasażowano co sześć dni. Odrywano komórki od ścianek traktując je buforem PBS zawierającym trypsynę (0,25%) i EDTA (3 mM, pH 7,2). W celu neutralizacji efektu trypsyny dodawano równą objętość FCS do uzyskanej zawiesiny komórek. Mieszaninę wirowano (10 minut przy 1000 obrotach na minutę), a osad używano do dalszej hodowli. Przenoszono około 3,5 x 105 komórek do nowego naczynia hodowlanego, i hodowano do uzyskania warstwy komórek w stadium konfluencji.
P r z y k ł a d 4
Hodowanie bakterii
ST11:
Szczep bakteryjny przechowywano w temperaturze -20°C w pożywce MRS zawierającej 15% glicerolu. Bakterie hodowano w warunkach beztlenowych w pożywce MRS a przed użyciem w teście inhibicyjnym pasażowano je dwukrotnie do nowej pożywki w odstępach 24-godzinnych. W teście stosowano bakterie w stężeniu 2 x 109 cfu/ml.
PL 203 281 B1
E. coli:
Używano dwóch szczepów E. coli, E. coli DAEC C 1845 (Diffuse Adhesion E. coli) oraz E. coli JPN15 (EPEC; Entero-Pathogenic E. coli).
Pierwszy pasaż po rozmrożeniu bakterii przeprowadzano używając agaru CFA - Muller Hinton, który znajduje zastosowanie w badaniach dotyczących modyfikowania ekspresji czynników adhezyjnych przez bakterie.
Przed każdym doświadczeniem inkubowano komórki bakteryjne w temperaturze 37°C, przenosząc je dwukrotnie do nowej pożywki w odstępach 24-godzinnych. Ponieważ JPN15 zawiera gen oporności na ampicylinę, podczas hodowli do selekcji używano tego antybiotyku.
Salmonella:
Szczep Salmonella typhimurium SL1344, którego używano w doświadczeniach, hodowano przed użyciem w pożywce LB.
P r z y k ł a d 5
Test inhibicyjny dla E. coli
Po drugim pasażu do nowej pożywki, patogenne szczepy bakterii były znakowane radioizotopem przy użyciu octanu-C14 w stężeniu 10 μ^/ml w pożywce LB. Bakterie inkubowano w tej pożywce przez 18 godzin w temperaturze 37°C.
Następnie poddawano zawiesinę bakteryjną wirowaniu (1041 g, 15 minut) w celu pozbycia się supernatantu zawierającego pozostały octan-C14. Osad zawieszano i płukano w PBS, po czym zawieszano komórki (w stężeniu około 108 komórek na ml) w sterylnym roztworze mannozy (1%). Wiadomo, iż mannoza hamuje niespecyficzną adhezję.
Różne patogenne szczepy bakterii (E. coli) poddawano kontaktowi z pojedynczą warstwą komórek Caco-2 (37°C, 10% CO2, 90% powietrze) przez trzy godziny. Te same doświadczenia przeprowadzano używając supernatantu (otrzymanego przez wirowanie przy 20000 obrotach na minutę przez 40 minut). W ramach kontroli, poddawano warstwę komórek Caco-2 kontaktowi z patogennymi bakteriami bez jednoczesnego dodawania ST11 lub supernatantu z hodowli. Po trzech godzinach inkubacji wymieniano pożywkę i płukano warstwę komórek trzy razy buforem PBS. Każdy etap płukania obejmował dwudziestokrotne zamieszanie roztworu PBS w celu całkowitego wyeliminowania niespecyficznej adhezji. Następnie lizowano komórki przez dodanie 1 ml węglanu sodowego i inkubację w temperaturze 37°C przez 40 minut. Po homogenizacji pobierano 250 μl i rozcieńczano w 5 ml płynu scyntylacyjnego (Hionic-fluor Packcard) i zliczano sygnał (Packard 2000). Procentowy udział patogennych bakterii które uległy adhezji do komórek Caco-2 obliczano wobec kontroli, której wartość przyjęto jako 100% (adhezji; lub inwazji w przykładzie 5).
P r z y k ł a d 6
Test inhibicyjny dla Salmonelli
Salmonella należy do bakterii, które dokonują inwazji komórek nabłonkowych i namnażają się w ich wnętrzu. W celu określenia aktywności inhibicyjnej szczepu ST11, inkubowano szczep Salmonella typhimurium SL1344 (według powyższego opisu) w pożywce zawierającej octan-C14 i poddawano doświadczeniom opisanym w przykładzie 4.
Po inkubacji płukano komórki Caco-2 buforem PBS w celu wyeliminowania wszystkich bakterii nieulegających adhezji. Następnie dodano pożywkę zawierającą gentamycynę (20 μg/ml) i kontynuowano inkubację przez 1 godzinę w temperaturze 37°C. Gentamycyna jest antybiotykiem, który nie penetruje komórek jelitowych, co pozwala na zabicie wszystkich zewnątrzkomórkowych mikroorganizmów, podczas gdy bakterie Salmonella, które wniknęły do komórek jelitowych, powinny przetrwać. Po dwukrotnym przepłukaniu komórek buforem PBS poddano je lizie przez dodanie sterylnej wody destylowanej, po czym dokonano pomiaru radioaktywności według opisu zawartego w przykładzie 4.
Wyniki doświadczeń 5 i 6 pokazano w fig. 6-9. Widać wyraźnie, że hodowane komórki ST11 a także supernatant hodowlany były wyjątkowo skuteczne jeżeli chodzi o zapobieganie adhezji i inwazji patogennych mikroorganizmów, wywołujących biegunkę, do komórek jelitowych.
P r z y k ł a d 7
Właściwości ST11
Szczep ST11 poddano inkubacji w płynie o właściwościach przypominających sok żołądkowy. Płyn przypominający sok żołądkowy przygotowano rozpuszczając pepsynę (3 g/l) w sterylnym roztworze soli (0,5% wagowo/objętościowy) i doprowadzając pH do wartości odpowiednio 2,0 i 3,0 przy użyciu stężonego HCl. Szczep ST11 hodowano w różnych ilościach powyższej pożywki i określono oporność mikroorganizmów.
PL 203 281 B1
Wyniki podsumowano w tabeli I, przedstawionej poniżej. T a b e a I a I
pH cfu/ml T=0 cfu/ml T=1 min cfu/ml T=15 min cfu/ml T=30 min cfu/ml T=60 min
2,0 2,0 x 109 1,8 x 109 1,2 x 108 3,7 x 108 7,0 x 103
3,0 2,0 x 109 1,9 Xx109 1,7 x 109 1,7 x 109 8,4 x 108
Bakterie szczepu ST11 mają następujące właściwości, zdefiniowane według metod ujawnionych w The Genera of lactic acid bacteria wyd. B.J.B. Wood i W.H. Holzapfel, Blackie A&P.
- gram-dodatnie- katalazo-ujemne
- nie wytwarzają NH3 z argininy
- nie wytwarzają CO2
- wytwarzają kwas mlekowy L(+)
- rosną w obecności soli kwasu żółciowego w stężeniu do około 0,4%
P r z y k ł a d 8
Hodowla szczepu ST11 w różnych warunkach
Bakterie szczepu ST11 inkubowano w różnym czasie w temperaturze 37°C w pożywce pomidorowej (4% pomidorowy proszek uwodniony w destylowanej wodzie) uzupełnionej sacharozą (0; 0,5; 1; lub 2%), lub peptonem sojowym (0,5%), lub też glukozą (0,5%). Wyniki przedstawiono na fig. 2.
Bakterie szczepu ST11 dodawano następnie (w ilości 2,5 %) do pożywki składającej się z mąki ryżowej (3%), mąki pszennej (2%) oraz sacharozy (3%), i inkubowano w temperaturze 37°C do czasu osiągnięcia pH 4,4. Po ostudzeniu, produkt ten pakowano z dodatkiem witaminy C (lub bez) i przechowywano w temperaturze 10°C.
P r z y k ł a d 9
Komórki szpiku kostnego izolowano z kości udowych i kości piszczelowych ośmiotygodniowych myszy C57BL/6, wolnych od specyficznych patogenów, i inkubowano (w stężeniu 2 x 106 komórek/ml) w pożywce RPMI (Gibco) zawierającej 10% płodową surowicę bydlęcą, 1 mM L-glutaminy, 12 mM
Hepes, 0,05 mM 2-merkaptoetanolu, penicylinę (100 U/ml) oraz streptomycynę (100 μg/ml, wszystkie odczynniki z Gibco) przez 12 godzin w temperaturze 37°C w atmosferze 5% CO2. Nieprzylegające komórki odrzucano przeprowadzając trzy kolejne płukania w ciepłej pożywce hodowlanej, a pozostałe przylegające komórki zbierano i inkubowano w stężeniu 106 komórek/ml przez sześć godzin w obecności bakterii lub bez. Wcześniej ustalono, że sześć godzin reprezentuje optymalny punkt czasowy dla syntezy mRNA cytokiny przez komórki przylegające w odpowiedzi na LPS. Bakterie dodawano w różnych stężeniach w zakresie od 107 do 109 cfu/ml. Bakterie hodowano i przechowywano według powyższego opisu.
Pod koniec sześciogodzinnego okresu hodowli izolowano komórki przez wirowanie i lizowano je używając zestawu odczynników TRIzol (GibcoBRL, Nr kat. 15596-018), zgodnie z zaleceniami producenta. Całkowity RNA izolowano przez precypitację w izopropanolu, po czym uzyskiwano cDNA metodą odwrotnej transkrypcji przez 90 minut w temperaturze 42°C, używając 200 jednostek odwrotnej transkryptazy (Superscrit II, BRL) w objętości reakcyjnej 40 μ!, zawierającej 200 mM Tris (pH 8,3), 25 mM KCl, 1 μg/ml oligo-d(T)15 (Boehringer Mannheim) 1 mM DTT (Boehringer Mannheim) 4 mM każdego dNTP (Boehringer Mannheim) oraz 40 U/ml Rnasin (Promega). Startery i warunki dla reakcji PCR stosowano zgodnie z opisem w Kopf i in., (Jurnal of Experimental Medicine, 1996, Sep 1, 184(3):1127-36). Normalizowano ilości cDNA w próbkach używając starterów specyficznych wobec genu β-2-mikroglobuliny (należącego do grupy genów powszechnie wyrażanych). Produkty reakcji PCR rozdzielano na 2% żelu agarozowym i analizowano prążki w świetle UV.
Jak pokazano na fig. 4, szczep ST11 wykazał najsilniejszą indukcję mRNA IL-12 i IL-10, w zakresie porównywalnym do wartości obserwowanych dla kontroli pozytywnej (E. coli). Różnice są najlepiej widoczne przy małym stężeniu bakterii (107 cfu/ml).
P r z y k ł a d 10
Supresja syntezy IL-4 przez ST11
Limfocyty T CD4+ oczyszczono ze śledziony myszy BALB/c, wolnych od specyficznych patogenów, używając zestawu MiniMACS z firmy Miltenyi Biotec (Nr kat. 492-01). Limfocyty T CD4+ hodowano w stężeniu 2 x 105 komórek/ml w pożywce RPMI zawierającej płodową surowicę bydlęcą (10%),
PL 203 281 B1
L-glutaminę (1 mM), Hepes (12 mM), 2-merkaptoetanol (0,05 mM), penicylinę (100 U/ml) oraz streptomycynę (100 μg/ml) i aktywowano w ciągu tygodnia przez sieciowanie ze związanymi na płytce monoklonalnymi przeciwciałami skierowanymi przeciwko CD3 (klon 2C11) i CD28 (klon 37.51, oba przeciwciała z firmy Pharmingen). Podczas hodowli pierwotnej, limfocyty T CD4+ hodowano wspólnie z komórkami przylegającymi ze szpiku kostnego (izolowanymi jak opisano powyżej), jako komórkami pomocniczymi, oraz z bakteriami ST11 (108 cfu/ml), lub bakteriami Lal (108 cfu/ml), lub 1 mg/ml LPS, lub też z samą pożywką. Po inkubacji, komórki płukano, a następnie znów oczyszczano limfocyty T CD4+ przy użyciu technologii z zestawem MiniMACS, i ponownie stymulowano je we wtórnej hodowli zawierającej samą pożywkę. Poziom cytokin produkowanych przez zróżnicowane limfocyty T CD4+ mierzono w supernatantach po dwóch dniach, używając metody kanapkowa ELISA (zestawy z firm Endogen i Pharmingen).
Wyniki przedstawiono na fig. 5. Komórki zróżnicowane w obecności samej pożywki wykazywały dominację fenotypu Th2, charakteryzującego się wysokimi poziomami IL-4. Dodatek bakterii ST11 do hodowli pierwotnych miał silny modulujący wpływ na wynik różnicowania Th2, co dawało ośmiokrotny spadek produkcji IL-4. Rozmiary tej inhibicji przypominały wartości obserwowane w hodowlach pochodzących od komórek zróżnicowanych w obecności LPS. W przeciwieństwie do tego, drugi szczep Lactobacillus nie miał mierzalnego wpływu na poziomy IL-4. Co ciekawe, poziomy IFN-γ nie wzrastały po dodaniu ST11 do hodowli pierwotnej.
Jak można zauważyć na podstawie powyższego, szczep wykorzystywany w niniejszym wynalazku może być dobrze przygotowany do wytwarzania żywnościowego lub farmaceutycznego materiału nośnikowego biorąc pod uwagę korzystne właściwości mikroorganizmu.
P r z y k ł a d 11
Szczep ST11 poddano testowi klinicznemu przeprowadzonemu w społeczności zamieszkującej obrzeża miasta Gwatemala, w którym sprawdzano zdolność tych bakterii do wpływania na przenoszenie się i doświadczanie ostrej choroby biegunkowej sezonu deszczowego przez większość dzieci z tego obszaru. Ogółem zarejestrowano w tym badaniu 203 dzieci, w wieku od 35 do 70 miesięcy, które otrzymywały porcję 1010 żywych organizmów (ST11) lub nie (placebo), w okresie karmienia przez 29 dni. Dzieci wyselekcjonowane do obu grup, testowej i kontrolnej (placebo), odpowiednio, miały typowe objawy niedowagi i obniżonego wzrostu (względem norm dla poszczególnych grup wiekowych) na skutek niedożywienia.
Przed rozpoczęciem testu karmienia u dzieci w wieku przedszkolnym, przeprowadzono analizę bezpieczeństwa testu w oparciu o badania in vitro oraz in vivo. Badania in vitro wykazały wzór oporności antybiotykowej podobny do tych, które obserwuje się w przypadku innych bakterii Lactobacillus, mających zastosowanie spożywcze i nie mających potencjału do tworzenia biogennych amin, degradacji mucyn oraz rozkładu soli kwasu żółciowego. W badaniu klinicznym opartym o grupę kontrolną (placebo), przeprowadzonym na 42 ochotnikach, stwierdzono, że ST11 jest dobrze tolerowany i nie wywołuje żadnych szkodliwych działań wśród potencjalnych objawów monitorowanych, takich jak wzdęcia z oddawaniem wiatrów, liczba stolców w ciągu dnia i ich konsystencja; poziom białek ostrej fazy w surowicy krwi również nie wzbudził żadnych zastrzeżeń co do potencjalnej możliwości wzbudzenia reakcji zapalnej.
Próbki testowe oraz placebo pakowano w saszetki wyprodukowane przez oddział Nestle Product Technology Center w Konolfingen (Szwajcaria), i wysyłano zamrożone do Gwatemali. Każda 10-gramowa saszetka zawierała nośnik o smaku czekoladowym i albo 0,2 g ST11 (1010 cfu), albo w przypadku placebo 0,2 g mleka w proszku. Nośnik o smaku czekoladowym składał się ze sproszkowanego ziarna kakaowego, cukru, lecytyny sojowej, waniliny i cynamonu. Saszetki przechowywano w temperaturze 4-6°C do dwóch godzin przed użyciem. Przed użyciem należało rozpuścić ich zawartość w 100 ml wody (dostarczonej przez Nestlee), wolnej od jakichkolwiek zanieczyszczeń bakteryjnych.
Zgodnie z zastosowanym protokołem, biegunkę zdefiniowano jako wystąpienie trzech lub więcej płynnych lub nieuformowanych wypróżnień w przeciągu 24 godzin. Epizod biegunkowy został zdefiniowany jako zdarzenie obejmujące występowanie objawów biegunki (trzy wypróżnienia biegunkowe w ciągu 24 godzin). Jego całkowitą długość w godzinach obliczano od momentu pierwszego z serii trzech wskaźnikowych stolców do momentu pojawienia się pierwszego uformowanego stolca, lub też okresu 48 godzin bez opróżnień. Określenie nowego epizodu u dziecka oznaczało, że od poprzedniego epizodu upłynęło co najmniej 48 godzin. W przeciwnym wypadku, był on traktowany jako kontynuacja tego samego epizodu, którego całkowity okres trwania był później uwzględniany przy ocenach.
PL 203 281 B1
Jako przypadek określano dziecko, które doświadczyło jednego lub więcej udokumentowanych epizodów biegunki w ciągu 29-dniowego okresu obserwacji. Ocena intensywności epizodu biegunkowego oparta była na całkowitej liczbie wytworzonych luźnych stolców. Elementy ostrości przebiegu epizodu obejmowały takie objawy jak obecność krwi, śluzu lub ropy w stolcach, a także objawy gorączki i wymiotów. Intensywność siedmiu stolców w ciągu 24 godzin, lub też konieczność profesjonalnej interwencji medycznej w klinice, szpitalu, lub centrum medycznym, były oznaką pozwalającą zaklasyfikować dany przypadek jako ciężki.
Gdy w ramach systemu obserwacji u pacjentów zdiagnozowano epizod biegunkowy, pobierano próbkę stolca biegunkowego do badań mikroskopowych i do hodowania w celu identyfikacji potencjalnych patogenów odpowiedzialnych za ten epizod. Próbkę diagnozowano pod kątem antygenów rotawirusa, lamblii (Giardia) i E. histolytica, jeśli był to przypadek czerwonkowy, oraz pod kątem obecności patogenów bakteryjnych, takich jak Shigella, Salmonella, Aeromonas, Plesiomonas shigelloides, E. coli oraz możliwej V. cholerae.
Podczas prowadzenia badania pobierano próbki aplikowanego produktu, w celu sprawdzenia przeżywalności mikroorganizmów (w tym także w okresie ich podawania). Wykazano, że mikroorganizmy zachowywały żywotność w saszetkach w przeciągu całego okresu badań. Nawet pod koniec badania saszetki dostarczały 1010 żywych mikroorganizmów po rozpuszczeniu w wodzie.
Badanie ujawniło, że próbka zawierająca probiotyczny mikroorganizm zmniejsza występowanie biegunki o 30% w porównaniu z grupą kontrolną (placebo). Także kontrolna grupa wykazywała zmniejszoną liczbę biegunek w porównaniu z normalną populacją nie otrzymującą ani badanej próbki, ani placebo. Ten ostatni wynik można częściowo wyjaśnić faktem otrzymywania przez dzieci dodatkowego wartościowego pożywienia i wolnej od zanieczyszczeń wody. Jednakże, ponieważ badanie przeprowadzono w terenie, można z niego jasno wywnioskować, że ST11 może z pewnością zmniejszyć występowanie biegunki in vivo.

Claims (4)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Zastosowanie supernatantu pochodzącego z hodowli szczepu Lactobacillus paracasei CNCM I-2116 (NCC 2461) do wytwarzania doustnego materiału nośnikowego, którym jest kompozycja spożywcza wybrana z mleka, jogurtu, twarogu, sera, fermentowanych mlek, fermentowanych produktów opartych na mleku, lodów, fermentowanych produktów zbożowych, mleka w proszku, mieszanki dla niemowląt.
  2. 2. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że materiał nośnikowy jest stosowany do leczenia i/lub profilaktyki zaburzeń towarzyszących biegunce.
  3. 3. Kompozycja spożywcza lub farmaceutyczna, znamienna tym, że zawiera supernatant z hodowli szczepu Lactobacillus paracasei CNCM I-2116 (NCC 2461).
  4. 4. Kompozycja według zastrz. 3, znamienna tym, że jest wybrana z mleka, jogurtu, twarogu, sera, fermentowanych mlek, fermentowanych produktów opartych na mleku, lodów, fermentowanych produktów zbożowych, mleka w proszku, mieszanki dla niemowląt, tabletek, ciekłych zawiesin bakteryjnych, suchych doustnych dodatków pokarmowych, mokrych doustnych dodatków pokarmowych, suchej lub mokrej żywności w tubkach.
PL350776A 1999-03-11 2000-03-02 Zastosowanie supernatantu pochodzącego z hodowli szczepu Lactobacillus paracasei CNCM I-2116 (NCC 2461) i kompozycja spożywcza lub farmaceutyczna PL203281B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
EP99104924A EP1034788A1 (en) 1999-03-11 1999-03-11 Lactic acid bacteria strains capable of preventing diarrhea
EP99104922A EP1034787A1 (en) 1999-03-11 1999-03-11 Lactobacillus strains preventing diarrhea caused by pathogenic bacteria

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL350776A1 PL350776A1 (en) 2003-02-10
PL203281B1 true PL203281B1 (pl) 2009-09-30

Family

ID=26152924

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL350776A PL203281B1 (pl) 1999-03-11 2000-03-02 Zastosowanie supernatantu pochodzącego z hodowli szczepu Lactobacillus paracasei CNCM I-2116 (NCC 2461) i kompozycja spożywcza lub farmaceutyczna

Country Status (17)

Country Link
US (1) US6887465B1 (pl)
EP (1) EP1165105A1 (pl)
JP (1) JP3765983B2 (pl)
CN (1) CN1244684C (pl)
AU (1) AU779789B2 (pl)
BR (1) BR0008920A (pl)
CA (1) CA2364440A1 (pl)
CZ (1) CZ20013269A3 (pl)
HK (1) HK1046864B (pl)
HU (1) HUP0200374A2 (pl)
IL (2) IL145080A0 (pl)
MX (1) MXPA01009017A (pl)
NO (1) NO20014298L (pl)
NZ (1) NZ513804A (pl)
PL (1) PL203281B1 (pl)
RO (1) RO121700B1 (pl)
WO (1) WO2000053202A1 (pl)

Families Citing this family (18)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
EP1034787A1 (en) * 1999-03-11 2000-09-13 Société des Produits Nestlé S.A. Lactobacillus strains preventing diarrhea caused by pathogenic bacteria
EP1034788A1 (en) * 1999-03-11 2000-09-13 Société des Produits Nestlé S.A. Lactic acid bacteria strains capable of preventing diarrhea
AU7843201A (en) 2000-05-25 2001-12-03 Nestle Sa Novel probiotics for pet food applications
KR100419132B1 (ko) * 2000-12-29 2004-02-18 조성근 위·장 점막 부착성과 증식성, 내산성, 내담즙성 및헬리코박터 파일로리, 대장균 0157:h7에 대한 항균성이우수한 락토바실러스 파라카제이 서브스패시즈 파라카제이csk 01
GB0124580D0 (en) 2001-10-12 2001-12-05 Univ Reading New composition
KR100356672B1 (ko) * 2001-12-27 2002-10-19 주식회사 바이로박트 신규한 락토바실러스 속 미생물 및 그 용도
EP1384483A1 (en) * 2002-07-23 2004-01-28 Nestec S.A. Probiotics for treatment of irritable bowel disease (IBS) through improvement of gut neuromuscular function
ATE466070T1 (de) * 2004-02-24 2010-05-15 Chr Hansen As Tiefgefrorene granulatbildende milchsäurebakterienkultur
MY143693A (en) * 2004-03-24 2011-06-30 Nestec Sa Shelf stable product wih living micro-organisms
PL1951273T3 (pl) 2005-10-06 2014-07-31 Probi Ab Zastosowanie lactobacillus do leczenia chorób autoimmunologicznych
EP1952703B1 (de) * 2007-02-02 2010-08-25 May, Amadeus Alexander Produkt mit lebenden probiotischen Mikroorganismen
PT2429539T (pt) * 2009-05-11 2017-01-12 Nestec Sa Lactobacilos johnsonii la1 ncc533 não replicativo (cncm i-1225) e distúrbios imunitários
EP2485744A4 (en) * 2009-10-09 2014-01-22 Prothera Inc COMPOSITIONS AND METHODS COMPRISING THE PEDIOCOCCUS TO REDUCE AT LEAST ONE SYMPTOM ASSOCIATED WITH DEVELOPMENT-INVASIVE DISORDER IN A PERSON IN WHICH A DEVELOPMENT-INVASIVE DISORDER HAS BEEN DIAGNOSED
JP6073857B2 (ja) * 2011-04-08 2017-02-01 セーホーエル.ハンセン アクティーゼルスカブ 合成抗微生物効果
JP6028962B2 (ja) * 2012-02-16 2016-11-24 国立大学法人金沢大学 ウイルス感染予防乳酸菌組成物及びウイルス感染予防乳酸発酵食品
CN112869169B (zh) * 2019-11-29 2023-07-18 内蒙古伊利实业集团股份有限公司 副干酪乳杆菌et-22提升肠道细菌感染抗性和肠道免疫力的应用
CN118020940A (zh) * 2019-11-29 2024-05-14 内蒙古伊利实业集团股份有限公司 副干酪乳杆菌k56提升肠道细菌感染抗性和肠道免疫力的应用
CN115024382B (zh) * 2022-05-05 2023-03-14 浙江大学 一株抗动物腹泻动物联合乳杆菌zjuids-r2及其应用

Family Cites Families (7)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
NZ239370A (en) * 1990-08-22 1994-04-27 Merck & Co Inc Bioerodible implantable controlled release dosage form comprising a poly(ortho ester) or a polyacetal with an active agent incorporated into the chain backbone
ATE161181T1 (de) 1992-07-06 1998-01-15 Nestle Sa Lactobacillus acidophilus enthaltende antigastritis-mittel
DE760848T1 (de) * 1994-05-26 1997-08-28 Bracco Spa Lactobazillusstämme menschlichen ursprungs, ihre zusammensetzung und deren verwendung
US5837238A (en) 1996-06-05 1998-11-17 Biogaia Biologics Ab Treatment of diarrhea
IT1284877B1 (it) * 1996-08-09 1998-05-22 Dicofarm Spa Trattamento delle diarree acute del bambino e prevenzione della sensibilizzazione allergica verso alimenti introdotti nella fase
IT1289984B1 (it) * 1997-02-27 1998-10-19 Proge Farm Srl Ceppi di lattobacilli utili nel trattamento di disfunzioni del sistema gastrointestinale
SE510813C2 (sv) * 1997-12-08 1999-06-28 Arla Ekonomisk Foerening Bakteriestam av arten Lactobacillus Paracasei subsp. paracasei, sammansättning därav för användning i livsmedel, samt produkt innehållande stammen

Also Published As

Publication number Publication date
HUP0200374A2 (en) 2002-06-29
WO2000053202A1 (en) 2000-09-14
RO121700B1 (ro) 2008-02-28
EP1165105A1 (en) 2002-01-02
JP3765983B2 (ja) 2006-04-12
BR0008920A (pt) 2001-12-18
CN1244684C (zh) 2006-03-08
AU3162900A (en) 2000-09-28
JP2002537867A (ja) 2002-11-12
CZ20013269A3 (cs) 2002-04-17
AU779789B2 (en) 2005-02-10
CA2364440A1 (en) 2000-09-14
NO20014298D0 (no) 2001-09-04
IL145080A0 (en) 2002-06-30
NO20014298L (no) 2001-11-05
CN1350462A (zh) 2002-05-22
HK1046864B (zh) 2006-10-27
PL350776A1 (en) 2003-02-10
HK1046864A1 (en) 2003-01-30
NZ513804A (en) 2001-09-28
US6887465B1 (en) 2005-05-03
IL145080A (en) 2006-12-10
MXPA01009017A (es) 2002-04-24

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US6835376B1 (en) Lactobacillus paracasei strain for preventing diarrhea caused by pathogenic bacteria
EP1165104B1 (en) Lactobacillus parcasei strain capable of preventing diarrhoea
JP4176715B2 (ja) プロバイオティクス菌株、その選択方法、その組成物、およびその使用
US6887465B1 (en) Lactobacillus strains capable of preventing diarrhoea caused by pathogenic bacteria and rotaviruses
PL195110B1 (pl) Biologicznie czyste kultury bakterii kwasu mlekowego Lactobacillus rhamnosus, kompozycje do immunostymulacji i zastosowanie biologicznie czystych kultur
MXPA01008976A (en) Lactobacillus strains preventing diarrhoea pathogenic bacteria
MXPA01008927A (en) Lactic acid bacteria strains capable of preventing diarrhoea