PL202049B1 - Zespół mocujący do mocowania okładziny do różnych elementów budowlanych, zwłaszcza do ścian budynku - Google Patents

Abstract

Zespó l mocuj acy do mocowania ok ladziny do ró znych elementów budowlanych, zw laszcza do scian budynku zawieraj acy pierwsz a cz esc (1) maj ac a otwór gwintowany (3) po laczon a z drug a cz esci a (2) do utrzymywania kszta l- townika (10), charakteryzuje si e tym, ze cz esc (1) jest z cz esci a (2) po laczona swobodnie obro- towo wokó l osi okre slonej przez otwór (3) pierwszej cz esci (1). PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zespół mocujący do mocowania okładziny do różnych elementów budowlanych zwłaszcza do ścian budynku. Tymi elementami budowlanymi mogą być zarówno ściany jak i mury, podłogi, sufity lub dachy. Mocowanie to połączone jest z montażem, regulacją odległości i blokowaniem okładzin na różnych ścianach, zwłaszcza na ścianach budynków, zarówno na ścianach wewnętrznych jak i stykających się z atmosferą zewnętrzną. Można tu też wymienić pionowe płaszczyzny wewnętrzne lub zewnętrzne murów, poziome lub ukośne dachów.

Okładziny zawierają na ogół podstawowe elementy składowe w postaci płyt, listew lub innych, które są połączone ze sobą. Mogą być one wykonane z różnych materiałów takich jak drewno, metal, tworzywa sztuczne typu poli(chlorku winylu), gips.

Często, pomiędzy ścianą i okładziną jest umieszczony element izolujący termicznie i/lub akustycznie, taki jak materac z wełny mineralnej. Należy więc wykonać to tak, aby ten element izolujący był utrzymywany w stałym położeniu.

Znane są liczne systemy mocowania elementów izolujących. Na przykład, francuski opis patentowy nr FR-A1-2 557 901 przedstawia system mocowania zawierający zaczepy utworzone z wydłużonych płytek metalowych, których jeden koniec tworzy ostrze dla ułatwienia przebicia elementu izolującego. Te zaczepy posiadają płytki lub obejmy wyposażone w żebra, na których mogą być mocowane przez zacisk szyny metalowe (kształtowniki) tworzące szkielet niezbędny do późniejszego nakładania płyt okładzin takich jak płyty gipsowe. Ten system mocowania chociaż jest ogólnie zadowalający i szybki, nie umożliwia jednak regulacji odległości oddzielającej obejmę od powierzchni izolowanej, gdy zaczep jest już przymocowany do powierzchni lub gdy szyna jest zaciśnięta na obejmie ta ostatnia nie jest już łatwo dostępna.

Zgłoszenia patentowe nr EP-A1-0 718 451, EP-A1-0 727 546 i FR-A1-2 754 002 proponują zaradzić temu za pomocą usprawnionego systemu montażu i mocowania, pokrycia zawierającego szkielet przeznaczony do zamontowania okładziny i który umożliwia ułatwiony montaż tego szkieletu i jego utrzymanie w regulowanej odległości od pokrywanej powierzchni, i który pozostaje dostępny po położeniu szkieletu, dla ewentualnej regulacji tej odległości lub także dla demontażu, jeżeli zachodzi taka potrzeba. Zgodnie z tą publikacją okładzina utworzona z płyt gipsowych lub równoważnych jest umieszczona na płaskim dnie kształtowników metalowych w kształcie litery U zawierających załamane ramiona, które tworzą szkielet. Regulacja wspomnianej odległości może mieć w przybliżeniu amplitudę odpowiadającą wewnętrznej głębokości kształtowników. Okładzina jest z drugiej strony mocowana na dole i na górze przez połączenie z szynami umocowanymi, na przykład, na ziemi, lub odpowiednio na suficie.

W znanym systemie montaż u i mocowania, regulacja odległ o ś ci od ś ciany kształ towniki w kształcie litery U jest wykonywana przez nakręcanie/wykręcanie, na nagwintowanym pręcie przymocowanym do ściany, płytki wyposażonej w dwie części kołnierza umieszczone wzdłuż dwóch linii zakrzywionych w kształcie łuku koła i przeciwległych w stosunku do środka płyty. Te części kołnierza są rozszerzone na zewnątrz tak, aby utworzyć z podstawą płyty dwie szczęki umożliwiające jednocześnie wprowadzenie części kołnierza pomiędzy dwa załamane ramiona kształtownika w kształcie litery U, i uchwycenie przez zaciśnięcie dwóch załamanych ramion, przez obrót płyty. Regulacja odległości kształtownika w kształcie litery U od ściany jest wykonywana z trudnością przez utrzymywanie kształtowniku w sąsiedztwie jego położenia finalnego, ponieważ w tych warunkach, załamane ramiona są podatne na alternatywne uchwycenie przez zaciśnięcie i zwolnienie uchwytu, co w obu kierunkach wymaga siły. Warunki regulacji nie są więc optymalne.

Z drugiej strony, poszukiwana odległość kształtownika od ściany nie odpowiada koniecznie położeniu kątowemu części kołnierza, w którym jest realizowana funkcja uchwytu przez zaciśnięcie dwóch załamanych ramion. Dla wykonania tego, obrót rozety może być konieczny. Ten obrót modyfikuje bardzo nieznacznie odległość od ściany. W praktyce, ta modyfikacja jest jednak na tyle mała, że wcale nie zmienia jakości umieszczenia i mocowania okładziny.

Istnieje więc potrzeba opracowania systemu regulacji odległości ściany od kształtownika, systemu zapewniającego ergonomię regulacji przez obrót, brak siły przy wykonywaniu tego obrotu i maksymalną precyzję regulacji.

Zespół mocujący do mocowania okładziny do różnych elementów budowlanych, zwłaszcza do ścian budynku zawierający pierwszą część mającą otwór gwintowany połączoną z drugą częścią do utrzymywania kształtownika, według wynalazku charakteryzuje się tym, że część jest z częścią połączona swobodnie obrotowo wokół osi określonej przez otwór pierwszej części.

PL 202 049 B1

Korzystnie wymiary pierwszej części w płaszczyźnie prostopadłej do osi określonej przez nagwintowany otwór są większe od wymiarów drugiej części i szerokości kształtownika.

Korzystnie pomiędzy pierwszą częścią i drugą częścią jest umieszczona uszczelka mająca właściwości izolacji termicznej i/lub akustycznej.

Korzystnie uszczelka jest wykonana z elastomeru, zwłaszcza na bazie kopolimeru monomerów etylenu/propylenu/dienu (EPDM), kauczuku naturalnego lub równoważnych, lub jest włóknista.

Korzystnie druga część zespołu mocującego ma na dwóch przeciwnych bokach zaokrągloną sekcję, bezpośrednio za którą znajduje się szczelina do zatrzaskowego mocowania kształtownika.

W ten sposób jest więc możliwa precyzyjna regulacja przez obrót wymagająca zastosowania siły w przybliżeniu stałej i umiarkowanej, odległości do pokrywanej ściany, kształtownika w kształcie litery U typu omówionego powyżej. Ten ostatni jest utrzymywany przez element stanowiący przedmiot wynalazku podczas całej operacji regulacji. Użytkownik może więc skupiać swoją uwagę wyłącznie na regulacji poprzez obrót.

Szczególnie korzystną cechą jest to, że, uszczelka izolująca termicznie i/lub akustycznie jest umieszczona pomiędzy pierwszą i drugą częścią. Ta uszczelka może być z elastomeru, zwłaszcza na bazie kopolimeru monomerów etylenu/propylenu/dienu (EPDM), kauczuku naturalnego lub równoważnych, lub włókna.

Ponadto, element dla utrzymania i regulacji położenia kształtowniku, według wynalazku, zmienia swój kształt jednocześnie w funkcji charakterystyk nagwintowanego pręta przymocowanego do pokrywanej ściany, z którą współpracuje pierwsza część, i w funkcji geometrii kształtownika w kształcie litery U, z którą współpracuje druga część. W ten sposób element, według wynalazku, będzie korzystnie zaproponowany użytkownikom kompletnie zmontowany lub w postaci rozdzielonych części zwanej pierwszą częścią i drugą częścią przeznaczonych do łączenia odpowiednim sposobem, takim jak zatrzaskiwanie lub równoważnym. Każda z dwóch części może być wybrana spośród wielu różnych kształtów. W konsekwencji przedmiotem wynalazku jest: pierwsza część elementu, według wynalazku, przeznaczona do połączenia z drugą częścią i mająca ewentualnie zintegrowaną uszczelkę izolującą termicznie i/lub akustycznie oraz druga część elementu według wynalazku, przeznaczona do połączenia z pierwszą częścią, i mająca ewentualnie zintegrowaną uszczelkę izolującą termicznie i/lub akustycznie.

Inne cele, właściwości i zalety wynalazku zostaną ujawnione w poniższym opisie powiązanym z załączonymi rysunkami.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w widoku z boku, w przekroju, w płaszczyźnie I-I z fig. 2, zespół mocujący, według wynalazku, nakręcony na nagwintowany pręt i trzymający kształtownik w kształcie litery U, który podtrzymuje okładzinę; fig. 2 przedstawia zespół z fig. 1 widziany z przodu, w przekroju, w płaszczyźnie II-II z fig. 1, fig. 3 przedstawia w widoku perspektywicznym zespół według wynalazku, przykręcony na nagwintowanym pręcie.

Jak pokazano na rysunku nagwintowany pręt 30 jest przymocowany dolnym końcem (na fig. 1 i 2), i lewym końcem (na fig. 3), do ściany (nie pokazanej), która ma być izolowana i pokrywana. Długość pręta 30 odpowiada zasadniczo grubości izolacji termicznej i/lub akustycznej kładzionej na ścianie, w tym przypadku, materaca z wełny mineralnej 40.

Na pręt 30 jest nakręcona pierwsza część 1 zespołu mocującego, według wynalazku, której nagwintowany otwór 3 jest oczywiście przystosowany do gwintu na pręcie 30.

Druga część 2 zespołu mocującego, według wynalazku, jest połączona z pierwszą częścią 1 w taki sposób, aby mogła się swobodnie obracać w stosunku do niej, wokół osi określonej przez nagwintowany otwór 3. Jest to w tym przypadku realizowane przez nakrętkę 7 wykonaną z materiału tworzącego pierwszą część 1 umieszczoną na powierzchni obszaru środkowego dna drugiej części 2, w której znajduje się otwór przelotowy- widoczny na fig. 1 i 2. Nakrętka 7 może zawierać co najmniej dwie łapki. Funkcja swobodnego obrotu tych dwóch części 1, 2 w stosunku do siebie może zostać uzyskana w ramach wynalazku, w dowolny sposób taki jak nitowanie, tłoczenie, zatrzaskiwanie. Zwłaszcza w przypadku wspomnianym poprzednio, w którym pierwsza część 1 i druga część 2 są proponowane osobno. Ten ostatni sposób ma tą zaletę, że może być łatwo wykonany bez użycia narzędzi.

Uszczelka pierścieniowa 4 jest umieszczona pomiędzy pierwszą częścią 1 i drugą częścią 2. Wykonana jest z kopolimeru monomerów etylenu/propylenu/dienu (EPDM). Uszczelka 4 poprawia

PL 202 049 B1 właściwości izolacyjne termiczne i/lub akustyczne zespołu. Pochłania ona część drgań, jakim jest poddawana izolowana ściana, okładzina, podłoga i sufit.

Druga część 2 zespołu mocującego ma kształt litery U z płaskim dnem i ramionami skierowanymi pionowo względem pierwszej części 1. Ramiona te tworzą, na stronie przeciwnej do pierwszej części 1, (w położeniu połączonym dwóch części 1 i 2) dwa przeciwne boki z zaokrągloną sekcją 5, bezpośrednio za którą znajduje się szczelina 6.

Pierwsza część 1 i druga część 2 są zasadniczo sztywne. Są one, na przykład, metalowe.

Kształtownik 10 ma kształt liter C i ma zasadniczo płaskie dno 11 służące jako wspornik dla okładziny 20 stanowiącej tu płyty gipsowe, boczne ściany 12 wystające w przybliżeniu prostopadle do dna 11 przy czym, każda z dwóch ścian bocznych 12 jest przedłużona pod kątem prostym zagiętym ramieniem 13. Kształtownik 10 jest metalowy lub z tworzywa sztucznego ewentualnie wzmocnionego przez wkładki i/lub włókna takie jak włókna szklane. W tym przypadku jest wykonany z ocynkowanej blachy stalowej o grubości 0,6 mm.

Kształtownik 10 może być zamocowany przez zatrzaśnięcie w drugiej części 2, gdzie przy wywieraniu na kształtownik 10 stykający się z drugą częścią 2 siły prostopadłej do szczelin 6, te ściany boczne 12 są stopniowo rozsuwane na zewnątrz aż do momentu, gdy dwa zagięte ramiona 13 wejdą w szczelinę 6. Należy zauważyć, że w tym położeniu kształtownik 10 ma jeden stopień swobody przy przesuwaniu się w stosunku do drugiej części 2.

Należy zauważyć, że wymiary w kierunku promieniowym pierwszej części 1 są większe od wymiarów drugiej części 2 i szerokości kształtownika 10. Z drugiej strony, można sobie wyobrazić, że na obwodzie pierwszej części 1 są umieszczone, korzystnie, ząbki nie pokazane, rozłożone równomiernie w miejscach oznaczonych na fig. 3 oznaczeniem cyfrowym 8 i stanowiących wgłębienia materiału w płaszczyznach w przybliżeniu równoległych do osi określonej przez nagwintowany otwór 3. Te dwa rozwiązania ułatwiają manipulacje nakręcania/wykręcania pierwszej części 1 na nagwintowany pręt 30 połączony z drugą częścią 2, także w obecności kształtownika 10 nałożonego na drugą część 2, w sposób omówiony powyżej.

Przedstawiono w ten sposób zespół mocujący do dokładnej regulacji, wymagający użycia mniejszej siły niż w dotychczasowych systemach, zapewniający bardzo dobre mocowanie mechaniczne, który realizuje dodatkowe funkcje takie jak izolacja akustyczna.

Claims (5)

1. Zespół mocujący do mocowania okładziny do różnych elementów budowlanych, zwłaszcza do ścian budynku zawierający pierwszą część mającą otwór gwintowany połączoną z drugą częścią do utrzymywania kształtownika, znamienny tym, że część (1) jest z częścią (2) połączona swobodnie obrotowo wokół osi określonej przez otwór (3) pierwszej części (1).

2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że wymiary pierwszej części (1) w płaszczyźnie prostopadłej do osi określonej przez nagwintowany otwór (3) są większe od wymiarów drugiej części (2) i szerokości kształtownika (10).

3. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że pomiędzy pierwszą częścią (1) i drugą częścią (2) jest umieszczona uszczelka (4) mająca właściwości izolacji termicznej i/lub akustycznej.

4. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że uszczelka (4) jest wykonana z elastomeru, zwłaszcza na bazie kopolimeru monomerów etylenu/propylenu/dienu (EPDM), kauczuku naturalnego lub równoważnych, lub jest włóknista.

5. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że druga część (2) zespołu mocującego ma na dwóch przeciwnych bokach zaokrągloną sekcję (5), bezpośrednio za którą znajduje się szczelina (6) do zatrzaskowego mocowania kształtownika (10).