PL201174B1 - Materiał do uszczelniania porowatych powierzchni budowlanych - Google Patents

Abstract

Wynalazek dotyczy materia lu do uszczelniania powierzchni budowlanych przeciwko wilgoci sta- nowi acego zapraw e zawieraj ac a piasek, cement, wapno hydratyzowane, wod e, charakteryzuj acego sie tym, ze zawiera mieszanin e zawieraj ac a myd lo cynkowe, substancj e powoduj ac a powstawanie porów w betonie i mieszanin e materia lów mineralnych obejmuj ac a kwas krzemowy, tlenek glinu, tle- nek potasu, tlenek zelaza, tlenek wapnia, tlenek magnezu, sód, mangan, mied z, cynk, kobalt, bor, chrom, nikiel i wanad. PL PL PL PL

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 201174 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 352375 ⁽¹³⁾ (22) Data zgłoszenia: 20.11.1999 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

20.11.1999, PCT/DE99/03700 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

22.06.2000, WO00/35832 PCT Gazette nr 25/00 (51) Int.Cl.

C04B 41/00 (2006.01)

Opis patentowy przedrukowano ze względu na zauważone błędy (54)

Materiał do uszczelniania porowatych powierzchni budowlanych

(30) Pierwszeństwo: 15.12.1998,DE,19857743.5	(73) Uprawniony z patentu: SOTANO BAUSTOFFTECHNOLOGIE GmbH, Hemer,DE
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 25.08.2003 BUP 17/03	(72) Twórca(y) wynalazku: Wilhelm Schepper,Hemer,DE Andreas Schepper,Hemer,DE
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 31.03.2009 WUP 03/09	(74) Pełnomocnik: Teresa Sztandke, PATPOL Sp. z o.o.

⁽⁵⁷⁾ Wynalazek dotyczy materiału do uszczelniania powierzchni budowlanych przeciwko wilgoci stanowiącego zaprawę zawierającą piasek, cement, wapno hydratyzowane, wodę, charakteryzującego się tym, że zawiera mieszaninę zawierającą mydło cynkowe, substancję powodującą powstawanie porów w betonie i mieszaninę materiałów mineralnych obejmującą kwas krzemowy, tlenek glinu, tlenek potasu, tlenek żelaza, tlenek wapnia, tlenek magnezu, sód, mangan, miedź, cynk, kobalt, bor, chrom, nikiel i wanad.

PL 201 174 B1

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy materiału do uszczelniania porowatych powierzchni budowlanych przeciw wilgoci.

Materiały do nanoszenia na powierzchnie budowlane, za pomocą, których można uszczelniać powierzchnie budowlane przeciw wilgoci znane są w różnorodnych postaciach. Tak więc przykładowo możliwe jest nanoszenie folii na powierzchnię budowlaną do uszczelnienia. Także nanoszenie bitumów na powierzchnię budowlaną umożliwia uszczelnienie przeciw wilgoci.

Ponadto istnieje także możliwość zastosowania tak zwanego powierzchniowego środka uszczelniającego. Znany jest tu sposób, w którym na powierzchnię budowlaną do uszczelnienia nanosi się krzemian alkaliczny. Okazało się jednak, że te sposoby zawodzą, zwłaszcza, gdy występują gniazda ze skurczu usadowego lub skupiska żwiru w powierzchni budowlanej do uszczelniania. Ponadto krzemiany mogą powodować wykwity - są to wydzieliny soli z murów.

Znane jest ponadto zastosowanie alkalicznych związków krzemowych do zamykania porów powierzchniowych powierzchni budowlanej do uszczelniania. Ten rodzaj uszczelniania powierzchniowego wymaga wilgotnego, szorstkiego podłoża i ochrony przed zbyt szybkim wyschnięciem. Przez zbyt szybkie wysychanie tynk przepala się, przez co woda zarobowa potrzebna do związania tynku jest z niego zbyt szybko odciągana. Tynk traci przez to swą wytrzymałość, przez co mogą powstawać pustki i pęknięcia skurczowe. Przez zbyt tłusty stosunek mieszanki, to znaczy zastosowanie zbyt dużej ilości środka wiążącego „cementu” tynk jest zbyt twardy, tak, że występują naprężenia poprzeczne między podłożem i tynkiem. Mogą przez to powstawać pęknięcia i pustki, które następnie prowadzą do oderwania warstwy przyściennej tynku.

Ponadto znane jest nanoszenie dyspersji na bazie bitumów-kauczuków na uszczelniane powierzchnie budowlane. Dyspersje te można także nanosić i na wilgotne podłoże. Wykazują one jednak wadę, że istniejące większe pory i jamy usadowe mogą zapadać się ze względu na poduszki powietrza a ponownie odparowująca wilgoć prowadzi do tworzenia pęcherzy na ścianie.

Temu zaradzi niniejszy wynalazek. Zadaniem wynalazku jest oddanie do dyspozycji materiału do uszczelniania porowatych powierzchni budowlanych, dzięki któremu zapobiega się tworzenia pęknięć skurczowych, a ponadto na którym nie występują żadne wykwity.

Dzięki wynalazkowi dostarcza się materiału do uszczelniania porowatych powierzchni budowlanych, który ze względu na swą dobrą chłonność soli nie dopuszcza do powstawania wykwitów. Ponadto zapobiega się tworzeniu pęknięć skurczowych i odspojeń.

Materiał do uszczelniania powierzchni budowlanych przeciwko wilgoci stanowiący zaprawę zawierającą piasek, cement, wapno hydratyzowane, wodę według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera mieszaninę zawierającą mydło cynkowe, substancję powodującą powstawanie porów w betonie i mieszaninę materiałów mineralnych obejmującą kwas krzemowy, tlenek glinu, tlenek potasu, tlenek żelaza, tlenek wapnia, tlenek magnezu, sód, mangan, miedź, cynk, kobalt, bor, chrom, nikiel i wanad.

Korzystnie jako piasek stosuje się piasek z Renu i/lub piasek do wypraw.

Korzystnie w materiale jako wapno hydratyzowane stosuje się białe wapno hydratyzowane.

W korzystnym wykonaniu materiał u substancję powodują c ą powstawanie porów stanowi olefinosulfonian.

W korzystnym wykonaniu materiał u cement stanowi cement portlandzki.

Jako tynk określa się ogólnie powłokę ścian i sufitów, która służy do ochrony przed wpływami atmosferycznymi, chemicznymi i mechanicznymi oraz do uzyskania określonego oddziaływania powierzchni. Zgodnie z własnościami budowlanymi tynki można podzielić na wodoszczelne, hydrofobowe (niezwilżalne wodą), dźwiękochłonne i ognioodporne. Tynk otrzymywany z materiału według wynalazku należy do grupy tynków wodoszczelnych.

Dzięki wynalazkowi uzyskuje się zdolny do oddychania tynk, który jest nie tylko hydrofobowy, ale przede wszystkim wodoszczelny. Działanie wodoszczelne uzyskuje się w istocie ze składu specjalnej mieszaniny i jej celowej kombinacji, która to mieszanina zawiera mydło metaliczne, substancję powodującą powstawanie porów w betonie i mieszaninę materiałów mineralnych. Środek powodujący powstawanie porów powoduje dużą zawartość powietrza w tynku. Korzystnym środkiem powodującym powstawanie porów powietrza jest olefinosulfonian.

Mieszanina, określana również jako proszek hydrofobizujący przenika tynk prawie równomiernie. Tynk pozostaje porowaty. Hydrofobizacja zachodzi w całym tynku. Tynk więc przez działanie tej

PL 201 174 B1 mieszaniny staje się wodoszczelny, pozostaje jednak zdolny do oddychania i jest szczelny na działanie wody do 1,5·10⁵ Pa (1,5 bara).

Przy realizacji wynalazku, jako piasek stosuje się piasek rzeczny z Renu i/lub piasek do wypraw. Przez zastosowanie różniących się piasków możliwe jest dobre dopasowanie materiału do powierzchni budowlanej przeznaczonej do uszczelnienia. Ponadto, przez zastosowanie różniących się piasków lub mieszaniny wymienionych piasków można zmieniać poziom cen materiału.

Wprowadzane mydło cynkowe nadaje się dobrze do stosowania w tynkach.

Poniżej zostanie opisany szczegółowo przykład wykonania wynalazku.

Materiał do uszczelniania porowatych powierzchni budowlanych przeciw wilgoci istnieje w postaci zaprawy, z której wykonuje się tynk. Składa się on z mieszaniny różnych substancji. Głównym składnikiem mieszaniny jest piasek. Stanowi on w przybliżeniu 4/5 masy mieszaniny. Jako piasek można przy tym stosować sam piasek do zapraw. Możliwa jest jednak także kombinacja piasku do wypraw i rzecznego piasku reńskiego. Bardzo dobre wyniki uzyskuje się z mieszaniną piasku z dwóch części piasku reńskiego i jednej części piasku do zapraw.

Dalszy składnik mieszaniny stanowi cement. Cement stanowi w przybliżeniu 1/5 łącznej masy mieszaniny. Możliwe jest zastosowanie białego cementu. Cement powoduje utwardzanie tynku przy wchłanianiu wody z powietrza. Chodzi przy tym o spoiwo hydrauliczne o dużej wytrzymałości. W przykładzie wykonania, jako cement stosuje się cement portlandzki.

Dalszy składnik mieszaniny stanowi wapno hydratyzowane. Wapno hydratyzowane nazywane także wodorotlenkiem wapnia powstaje przez reakcję wapna palonego z wodą. Jako wapno hydratyzowane stosuje się także białe wapno hydratyzowane.

Ponadto składnikiem mieszaniny jest woda. W zależności od wilgotności stosowanego piasku na, w przybliżeniu, 58 kg mieszaniny wchodzi sześć do siedmiu litrów wody.

Istotnym składnikiem materiału według wynalazku jest mieszanina zawierająca mydło cynkowe, środek powodujący powstawanie porów powietrza w betonie i mieszanina substancji mineralnych. Środek powodujący powstawanie porów powietrza stanowi korzystnie olefinosulfonian. Mieszanina substancji mineralnych składa się z kwasu krzemowego (SiO2, SiO3), tlenku glinu (Al2O3), tlenku potasu (K2O), tlenku żelaza (Fe2O3), tlenku wapnia (CaO), tlenku magnezu (MgO), sodu (Na), manganu (Mn), miedzi (Cu), cynku (Zn), kobaltu (Co), boru (B), chromu (Cr), niklu (Ni) i wanadu (V). Przy grubości naniesienia tynku od 0,5 do 5 cm potrzeba na kilogram suchej mieszaniny tynku 5 do 7 g tej mieszaniny.

Materiał według wynalazku można nałożyć, jako tynk w jednym przejściu warstwą o grubości do 5 cm. Ze względu na skład, zarówno przy nanoszeniu jak też i przy suszeniu nie występują żadne spękania ani spękania skurczowe. W przeciwieństwie do tego w przypadku znanych tynków jest wymagane nanoszenie do czterech warstw na powierzchnie budowlane, przy czym między poszczególnymi warstwami musi się nanosić kwas krzemowy, który natryskiwany jest na tynk, aby zabezpieczyć lepsze związanie i przyspieszyć utwardzanie. Tynk według wynalazku można nanosić na suchy, jak też na mokry mur w piwnicy, jak też na inne elementy budowy wewnątrz i na zewnątrz. Można go nanosić na mury z kamienia łamanego, cegły, betonu lub cegły wapiennopiaskowej/silikatowej. Tynk według wynalazku szybko wiąże; ulega związaniu po około dwudziestu ośmiu godzinach, po około dziesięciu dniach jest całkowicie wysuszony przy zawartości wilgoci około 1,5% i jest oddychający. Po wysuszeniu wykazuje zawartość porów 40 do 60%. Nawet przy wilgotności muru od 80 do 100% tynk otrzymany z materiału według wynalazku kompletnie wysycha, w przeciwieństwie do czego znane tynki w tym przypadku zastosowania pozostają trwale wilgotne. Tynk jest szczelny dla wody do 1,5·10⁵ Pa (1,5 bara) i odporny na mróz. Ze względu na zastosowane materiały występuje oszczędność materiałów około 80%. Ponadto ze względu na szybkie działanie tynku otrzymanego z materiału według wynalazku występuje oszczędność kosztów robocizny od około 60 do 80%. Każdorazowe miejsce budowy można szybko zamknąć. Możliwe jest szybkie użytkowanie naprawianych powierzchni. Ponieważ tynk oddycha, nadaje się do stosowania w pomieszczeniach mieszkalnych. Istnieje następnie wiele różnorodnych możliwości zastosowań wewnętrznych i zewnętrznych.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Materiał do uszczelniania powierzchni budowlanych przeciwko wilgoci stanowiący zaprawę zawierającą piasek, cement, wapno hydratyzowane, wodę, znamienny tym, że zawiera mieszaninę zawierającą mydło cynkowe, substancję powodującą powstawanie porów w betonie i mieszaninę

   PL 201 174 B1 materiałów mineralnych obejmującą kwas krzemowy, tlenek glinu, tlenek potasu, tlenek żelaza, tlenek wapnia, tlenek magnezu, sód, mangan, miedź, cynk, kobalt, bor, chrom, nikiel i wanad.
2. 2. Materiał według zastrz, 1, znamienny tym, że jako piasek stosuje się piasek z Renu i/lub piasek do wypraw.
3. 3. Materiał według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jako wapno hydratyzowane stosuje się białe wapno hydratyzowane.
4. 4. Materiał według zastrz. 1, znamienny tym, że substancję powodującą powstawanie porów stanowi olefinosulfonian.
5. 5. Materiał według zastrz. od 1 do 4, znamienny tym, że cement stanowi cement portlandzki.

   Departament Wydawnictw UP RP