PL200766B1 - Urządzenie do przenoszenia momentu obrotowego - Google Patents

Abstract

1. Urz adzenie do przenoszenia momentu obrotowego z przyrz adu nap edzaj acego na narz edzie, po laczone roz- lacznie z przyrz adem nap edzaj acym, s luzacym do obróbki ubytkowej pod lo za, przy czym narz edzie posiada chwyt, polaczony z zamkni eciem kszta ltowym z uchwytem narz e- dziowym przyrz adu nap edzaj acego, który posiada rozsze- rzaj acy si e sto zkowo w kierunku obrabiania pierwszy ob- szar, do którego przylega w kierunku obrabiania drugi obszar z rowkiem obwodowym i rozszerzaj acy si e sto zkowo w kierunku obrabiania, trzeci obszar oraz cylindryczny, czwarty obszar, przy czym chwyt jest zaopatrzony w co najmniej dwa rowki, umieszczone wzd luz osi narz edzia, które rozci agaj a si e przez wszystkie cztery obszary, a uchwyt narz edziowy posiada otwór ustalaj acy, rozszerza- j acy si e w kierunku obrabiania, co najmniej jeden element blokuj acy, si egaj acy do otworu ustalaj acego oraz co naj- mniej dwa zabieraki obrotu, si egaj ace do otworu ustalaj a- cego, które s a polaczone z zamkni eciem obrotowym z rowkami chwytu, znamienne tym, ze chwyt (2) w trzecim obszarze (B3) i w czwartym obszarze (B4) posiada co najmniej jeden rowek zabieraj acy (4), w który wchodz a dodatkowe zabieraki (17) uchwytu narz edziowego (10). PL PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do przenoszenia momentu obrotowego z przyrządu napędzającego na narzędzie, połączone rozłącznie z przyrządem napędzającym.

Podczas wykonywania otworów w twardych podłożach, jak beton, skała lub tym podobne materiały, stosuje się narzędzia z rurowym korpusem nośnym, które na swoim wolnym końcu są zaopatrzone w dużą ilość segmentów tnących. Za pomocą przyrządu napędzającego, z którym narzędzie jest połączone rozłącznie, narzędzie jest wprawiane w ruch obrotowy. Do przenoszenia wytworzonego przez przyrząd napędzający momentu obrotowego na narzędzie służy urządzenie, które składa się z uchwytu narzę dziowego, umieszczonego na przyrzą dzie napę dzają cym i z chwytu połączonego trwale z narzędziem. Tego rodzaju urządzenie jest znane przykładowo z opisu DE nr 34 34 076.

Chwyt tego urządzenia jest trwale połączony z rurowym korpusem nośnym i znajduje się na wolnym końcu rurowego korpusu nośnego, leżącym naprzeciw segmentów tnących. Do pierwszego obszaru chwytu, rozszerzającego się stożkowo w kierunku obrabiania, przylega w kierunku obrabiania najpierw drugi obszar z obwodowym rowkiem, a następnie rozszerzający się stożkowo w kierunku obrabiania trzeci obszar, a w końcu czwarty obszar, zaopatrzony w cylindryczny zarys zewnętrzny. W chwycie są wykonane trzy rowki, rozmieszczone równomiernie na obwodzie, które zasadniczo są umieszczone na wszystkich czterech obszarach.

Uchwyt narzędziowy posiada otwór ustalający, rozszerzający się stożkowo w kierunku obrabiania, dwa elementy blokujące w postaci walca, sięgające do otworu ustalającego i trzy zabieraki, sięgające do otworu ustalającego. Za pomocą tulei blokującej, przestawnej równolegle do kierunku obrabiania, elementy blokujące są zasadniczo przestawne promieniowo.

Podczas osadzania chwytu w uchwycie narzędziowym następuje osiowanie i uszczelniające zaciskanie chwytu w uchwycie narzędziowym za pomocą stożkowych obszarów chwytu i uchwytu narzędziowego. Do zabezpieczenia chwytu w otworze ustalającym uchwytu narzędziowego przed osiowym przestawianiem służą elementy blokujące, które w położeniu zablokowania sięgające do otworu ustalającego i wchodzą do obwodowego wybrania na chwycie. Przenoszenie momentu obrotowego realizuje się przez zabieraki, które wchodzą w rowki chwytu z zamknięciem kształtowym. Podczas przenoszenia bardzo dużych momentów obrotowych docisk między zabierakami a rowkami jest bardzo duży. Może to spowodować uszkodzenie powierzchni nośnych zabieraków połączonych z rowkami.

Zadaniem wynalazku jest takie ulepszenie urządzenia do przenoszenia momentu obrotowego, aby za pomocą urządzenia, pomimo zachowania funkcji prowadzenia, osiowania, zaciskania i uszczelniania, mię dzy chwytem a uchwytem narzę dziowym mogł y być przenoszone bardzo duż e momenty obrotowe, bez uszkodzenia elementów przenoszących moment obrotowy.

Zadanie to rozwiązano według wynalazku za pomocą urządzenia do przenoszenia momentu obrotowego, które posiada cechy części znamiennej zastrzeżenia patentowego 1.

Rowek zabierający według wynalazku jest umieszczony w tym obszarze chwytu, gdzie z powodu dużej średnicy szczególnie dobrze mogą być przenoszone duże momenty obrotowe. Rowek zabierający, który jest umieszczony dodatkowo do rowków na chwycie, zwiększa całkowitą powierzchnię roboczą chwytu, służącą do przyjmowania momentu obrotowego. Dzięki większej powierzchni roboczej uzyskuje się zmniejszenie docisku. Dzięki temu uniemożliwia się uszkodzenie rowków lub rowków zabierających. Dzięki temu, że rowek zabierający jest umieszczony jedynie na trzecim i czwartym obszarze chwytu, zostaje zachowana powierzchnia styku, znajdująca się w pierwszym rozszerzającym się stożkowo obszarze chwytu, która razem z odpowiednią powierzchnią współpracującą uchwytu narzędziowego spełnia funkcję prowadzenia, osiowania, zaciskania i uszczelniania.

Celowo urządzenie posiada rowki zabierające, odpowiadające ilości rowków, przy czym odpowiednio dwa rowki są usytuowane obok rowka zabierającego w kierunku obwodowym. Wraz ze zwiększeniem ilości rowków zabierających, zwiększa się całkowita powierzchnia robocza chwytu i zmniejsza się docisk.

Równomierne rozdzielenie oddziałującego na chwyt momentu obrotowego na obwodzie chwytu uzyskuje się korzystnie dzięki temu, że chwyt posiada trzy rowki. Są one równomiernie rozmieszczone na obwodzie chwytu.

W celu umożliwienia szybkiego osadzenia chwytu narzędzia w uchwycie narzędziowym, bez zużywania czasu na ustawienie rowków i rowków zabierających względem odpowiednich zabieraków uchwytu narzędziowego, celowo odstępy między każdym rowkiem zabierającym a sąsiednimi rowkami

PL 200 766 B1 są jednakowe. Przykładowo trzy rowki i trzy rowki zabierające są umieszczone wobec siebie pod kątem 60°, przy czym odpowiednio kąt między rowkiem zabierającym a rowkiem wynosi przykładowo 30°.

W celu uzyskania jak najwię kszej cał kowitej powierzchni roboczej na chwycie, rowki i rowki zabierające obroty są korzystnie tak ukształtowane, że długość każdego rowka zabierającego w kierunku obwodowym chwytu odpowiada 0,3 - 0,8-krotnej długości rowków i mierzona w kierunku promieniowym głębokość rowka zabierającego odpowiada 0,3 - 0,6-krotnej głębokości rowków.

Chwyt połączony z rurowym korpusem nośnym posiada w obszarze przejścia do korpusu nożnego rozszerzenie w rodzaju kołnierza, którego średnia zewnętrzna odpowiada przykładowo średnicy zewnętrznej rurowego korpusu nośnika.

W okreś lony warunkach, gdy rowki zabierające spełniają dodatkowo funkcję kodującą, korzystne jest, jeżeli kąt między sąsiadującymi ze sobą rowkami i/lub głębokość rowków i/lub długość rowków w kierunku obwodowym ma zróż nicowaną wielkość. Za pomocą tego rodzaju funkcji kodują cej przykładowo narzędzia o zróżnicowanych średnicach mogą być przyporządkowane do przyrządów napędzających o zróżnicowanej sile, dzięki czemu przykładowo w przyrządzie napędowym o niewielkiej mocy napędowej można osadzać jedynie narzędzia, które posiadają niewielką średnicę.

W celu równomiernego przenoszenia momentu obrotowego na cał y obwód chwytu, celowo uchwyt narzędziowy posiada dodatkowe zabieraki, odpowiadające ilości zabieraków, przy czym odpowiednio dwa zabieraki są umieszczone obok dodatkowego zabieraka w kierunku obwodowym.

Szybkie osadzenie chwytu w uchwycie narzędziowym, bez nakładów na ustawienie chwytu wobec uchwytu narzędziowego, uzyskuje się przykładowo dzięki temu, że korzystnie odstępy między każdym dodatkowym zabierakiem a sąsiednimi zabierakami są jednakowe. Dzięki temu równomiernemu rozmieszczeniu zabieraków i dodatkowych zabieraków, chwyt należy przekręcić jedynie o niewielki wymiar kąta, aż pokrywają się zabieraki i rowki lub dodatkowe zabieraki i rowki zabieraka.

W celu umożliwienia przenoszenia za pomocą uchwytu narzędziowego jak największego momentu obrotowego na chwyt, długość każdego dodatkowego zabieraka w kierunku obwodowym uchwytu narzędziowego odpowiada 0,3 - 0,8-krotnej długości zabieraków obrotowych, a mierzona w kierunku promieniowym wysokość dodatkowych zabieraków odpowiada 0,3 - 0,6-krotnej wysokoś ci zabieraków obrotów.

Długość dodatkowych zabieraków zasadniczo odpowiada długości rowków zabierających.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia uchwyt narzędziowy według wynalazku, w przekroju, fig. 2 - uchwyt narzędziowy w widoku wzdłuż strzałki II na fig. 1, fig. 3 - narzędzie według wynalazku do osadzania w uchwycie narzędziowym według fig. 1, w widoku z boku, w częściowym przekroju, a fig. 4 - chwyt narzędzia według fig. 3, w widoku z boku.

Uchwyt narzędziowy 10, przedstawiony na fig. 1 i 2, oraz chwyt 2 narzędzia 1, uwidoczniony na fig. 3 i 4, tworzą urządzenie, za pomocą którego ruch obrotowy, wytworzony przez nie przedstawiony w całości przyrząd napędzający jest przenoszony na narzędzie 1, połączone rozłącznie z przyrządem napędzającym.

Uchwyt narzędziowy 10 posiada korpus podstawowy 11 w postaci tulei ze środkowym otworem przelotowym i gwintem wewnętrznym 12. Gwint wewnętrzny 12 znajduje się na obszarze końcowym korpusu podstawowego 1 i służy do połączenia uchwytu narzędziowego 10 z nie przedstawionym wałkiem napędowym przyrządu napędzającego.

Umieszczony od strony kierunku obrabiania odcinek otworu przelotowego rozszerza się zasadniczo stożkowo w kierunku obrabiania i tworzy otwór ustalający 13, który służy do zamocowania i prowadzenia chwytu 1. Pomiędzy ujściem otworu ustalającego 13 zgodnym z kierunkiem obrabiania a końcem korpusu podstawowego 11 zgodnym z kierunkiem obrabiania znajduje się obszar zabierania obrotów, który służy do umieszczenia tarczy zabierającej 15. Ten obszar zabierania obrotów posiada szereg zagłębień 19, które są przykładowo równomiernie rozdzielone na obszarze obwodu największej szerokości otworu ustalającego 13 w świetle i są otwarte do strony czołowej uchwytu narzędziowego 10, umieszczonej w kierunku obrabiania. Każde z tych zagłębień 19 służy do ustalania jednego z wielu języczków 20 tarczy zabierającej 15. Do osiowego unieruchomienia tarczy zabierającej 15 na uchwycie narzędziowym 10 służy pierścień zabezpieczający 14, który wchodzi w obwodowe podcięcie, które jest umieszczone na zarysie wewnętrznym obszaru zabierającego obroty. Mierzony równolegle do kierunku obrabiania odstęp obwodowego podcięcia od ujścia otworu ustalającego 13 odpowiada co najmniej grubości tarczy zabierającej 15.

PL 200 766 B1

Korpus podstawowy 11 jest otoczony przez tuleję blokującą 18, które jest przestawione względem korpusu podstawowego 11 równolegle do kierunku obrabiania. W obszarze otworu ustalającego 13 uchwyt narzędziowy 10 posiada trzy przestawne zasadniczo promieniowo elementy blokujące 21, współpracujące z tuleją blokującą 18, które są równomiernie rozmieszczone na obwodzie korpusu podstawowego. Za pomocą tulei blokującej 18 elementu blokujące 21 są wychylone lub przestawne z położenia wyjściowego, w którym nie sięgają do otworu ustalającego 13, do położenia blokowania, w którym sięgają do otworu ustalającego 13 i tam współpracują z zamknięciem kształtowym z obwodowym wybraniem 5 na chwycie 2.

Narzędzie 1 przedstawione na fig. 3 i 4 składa się przykładowo z wymienionego już chwytu 2 i rurowego korpusu nośnego 6, jak również z szeregu nie przedstawionych na rysunku elementów tnących, które są umieszczone na wolnym końcu korpusu nośnego 6 od strony kierunku obrabiania. Chwyt 2 posiada pierwszy obszar B1, rozszerzający się stożkowo w kierunku obrabiania, do którego przylega w kierunku obrabiania kolejno co najmniej drugi obszar B2 z obwodowym wybraniem 5, rozszerzający się stożkowo w kierunku obrabiania trzeci obszar B3 i cylindryczny obszar B4, przy czym chwyt 2 jest zaopatrzony w trzy rowki 3, umieszczone wzdłuż osi narzędzia, które są usytuowane co najmniej na wszystkich czterech obszarach B1, B2, B3, B4. W obwodowe wybranie 5 mogą wchodzić z zamknięciem kształtowym elementy blokujące 21 uchwytu narzędziowego 10 i mogą osiowo unieruchamiać chwyt 2 w otworze ustalającym 13 uchwytu narzędziowego 10.

Dodatkowo do trzech rowków 3 chwyt 2 posiada trzy rowki zabierające 4, które są umieszczone w jednakowych odstępach A od siebie na obwodzie chwytu 2 lub pod jednakowymi kątami. Rowki 3 o długości L2 są usytuowane na wszystkich czterech obszarach B1, B2, B3, B4 chwytu 2. Natomiast rowki zabierające 4 o długości L1 przechodzą przez cały stożkowy trzeci obszar B3 i cylindryczny czwarty obszar B4, którego średnica jest zasadniczo taka sama, jak największa średnica stożkowego trzeciego obszaru B3. Piąty obszar B5, przylegający w kierunku obrabiania do czwartego obszaru B4, jest utworzony przez rozszerzenie w rodzaju kołnierza, które jest bezpośrednio połączone z rurowym korpusem nośnym 6 narzędzia 1. Średnica rozszerzenia w rodzaju kołnierza zasadniczo odpowiada średnicy zewnętrznej rurowego korpusu nośnego 8.

Powierzchnie przekroju poprzecznego rowków 3 i rowków zabierających 4, umieszczone prostopadle do kierunku obrabiania, są różne. Przykładowo głębokość T2 i długość U2 rowków 3 jest większa od głębokości T1 i długości U1 rowków zabierających 4. Tarcza zabierająca 15, unieruchomiona w obszarze zabierania obrotów uchwytu narzędziowego 10 posiada zabieraki 16 dopasowane do rowków 3, o wysokości H2 i długości U4 w kierunku obwodowym uchwytu narzędziowego 10 oraz dodatkowe zabieraki 17, dopasowane do rowków zabierających 4, o wysokości H1, które wchodzą w powierzchnię rzutu otworu ustalającego 13 w uchwycie narzędziowym 10. Długość U3 dodatkowych zabieraków 17 w kierunku obwodowym uchwytu narzędziowego 10 odpowiada 0,3 - 0,8-krotnej długości U4 zabieraków 16.

Claims (10)

1. Urządzenie do przenoszenia momentu obrotowego z przyrządu napędzającego na narzędzie, połączone rozłącznie z przyrządem napędzającym, służącym do obróbki ubytkowej podłoża, przy czym narzędzie posiada chwyt, połączony z zamknięciem kształtowym z uchwytem narzędziowym przyrządu napędzającego, który posiada rozszerzający się stożkowo w kierunku obrabiania pierwszy obszar, do którego przylega w kierunku obrabiania drugi obszar z rowkiem obwodowym i rozszerzający się stożkowo w kierunku obrabiania, trzeci obszar oraz cylindryczny, czwarty obszar, przy czym chwyt jest zaopatrzony w co najmniej dwa rowki, umieszczone wzdłuż osi narzędzia, które rozciągają się przez wszystkie cztery obszary, a uchwyt narzędziowy posiada otwór ustalający, rozszerzający się w kierunku obrabiania, co najmniej jeden element blokujący, sięgający do otworu ustalającego oraz co najmniej dwa zabieraki obrotu, sięgające do otworu ustalającego, które są połączone z zamknięciem obrotowym z rowkami chwytu, znamienne tym, że chwyt (2) w trzecim obszarze (B3) i w czwartym obszarze (B4) posiada co najmniej jeden rowek zabierający (4), w który wchodzą dodatkowe zabieraki (17) uchwytu narzędziowego (10).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że posiada rowki zabierające (4), odpowiadające ilości rowków (3), przy czym odpowiednio dwa rowki (3) są usytuowane obok rowka zabierającego (4) w kierunku obwodowym.

PL 200 766 B1

3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że posiada trzy rowki (3).

4. Urządzenie według zastrz. 1-3, znamienne tym, że odstępy (A) między każdym rowkiem zabierającym (4) a sąsiednimi rowkami (3) są jednakowe.

5. Urządzenie według zastrz. 1-4, znamienne tym, że długość (U1) każdego rowka zabierającego (4) w kierunku obwodowym chwytu (2) odpowiada 0,3 - 0,8-krotnej długości (U2) rowków (3).

6. Urządzenie według zastrz. 1-5, znamienne tym, że mierzona w kierunku promieniowym głębokość (T1) rowka zabierającego (4) odpowiada 0,3 - 0,6-krotnej głębokości (T2) rowków (3).

7. Urządzenie według zastrz. 1-6, znamienne tym, że uchwyt narzędziowy (10) posiada dodatkowe zabieraki (17), odpowiadające ilości zabieraków (16), przy czym odpowiednio dwa zabieraki (16) są umieszczone obok dodatkowego zabieraka (17) w kierunku obwodowym.

8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że odstępy (A) między każdym dodatkowym zabierakiem (17) a sąsiednimi zabierakami (16) są jednakowe.

9. Urządzenie według zastrz. 7 albo 8, znamienne tym, że długość (U3) każdego dodatkowego zabieraka (17) w kierunku obwodowym uchwytu narzędziowego (10) odpowiada 0,3 - 0,8-krotnej długości (U4) zabieraków (16).

10. Urządzenie według zastrz. 7-9, znamienne tym, że mierzona w kierunku promieniowym wysokość (H1) dodatkowych zabieraków (17) odpowiada 0,3 - 0,6-krotnej wysokości (H2) zabieraków (16).