PL197176B1 - Wełna mineralna i jej zastosowanie - Google Patents

Abstract

1. We lna mineralna zdolna do rozpuszczania si e w srodowisku fizjologicznym, znamienna tym, ze zawiera ni zej wymienione sk ladniki w nast epuj acych procentach wagowych: SiO 2 35-45%, korzystnie 40-45%; Al 2 O 3 6-16%, korzystnie 10-15%; CaO 16-25%, korzystnie 16,5-20%; MgO 13-30%, korzystnie 14-20%; Na 2 O + K 2 O 0,1-5%, korzystnie 2-5%; P 2 O 5 = 1%; Fe 2 O 3 0,1-15%, korzystnie 3-10%; B 2 O 3 < 5%, korzystnie = 4%; oraz TiO 2 0-3%, korzystnie 0,05-3%; a ponadto proporcja R1: R1 = MgO/CaO jest wi eksza ni z 0,8. 7. Zastosowanie we lny mineralnej okre slonej w zastrz. 1, do wytwarzania wyrobu przeznaczonego do izolowania cieplnego i/lub akustycznego lub pod loza uprawowego o zmniejszonej zawarto sci gleby, zbudowanego co najmniej cz esciowo z we lny mineralnej. PL PL PL PL

Description

RZECZPOSPOLITA

POLSKA

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (21) Numer zgłoszenia: 367100 (22) Data zgłoszenia: 03.04.2002 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

03.04.2002, PCT/FR02/01147 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

24.10.2002, WO02/83587 PCT Gazette nr 43/02 (11) 197176 (13) B1 (51) Int.Cl.

C03C 13/06 (2006.01) (54)

Wełna mineralna i jej zastosowanie

(30) Pierwszeństwo: 11.04.2001,FR,01/04967	(73) Uprawniony z patentu: SAINT-GOBAIN ISOVER,Courbevoie,FR
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 21.02.2005 BUP 04/05	(72) Twórca(y) wynalazku: Serge Vignesoult,Paryż,FR Laurent Teyssedre,Paryż,FR
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 31.03.2008 WUP 03/08	(74) Pełnomocnik: Dorota Orlińska, POLSERVICE, Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o.

(57) 1, Wełnamineralnazdolna do rozpuszczania się w środowisku fizjologicznym , znamienna tym , że zawiera niżej wymienione składniki w następujących procentach wagowych:

SiO2	35-45%,	korzystnie 40-45%;
Al2O3	6-16%,	korzystnie 10-15%;
CaO	> 16-25%,	korzystnie 16,5-20%;
MgO	13-30%,	korzystnie 14-20%;
Na2O + K2O	0,1-5%,	korzystnie 2-5%;
P2O5	< 1%;
Fe2O3	0,1-15%,	korzystnie 3-10%;
B2O3	< 5%,	korzystnie < 4%; oraz
TiO2	0-3%,	korzystnie 0,05-3%;
a ponadto proporcja R1:		R1 = MgO/CaO

jest większa niż 0,8.

7. Zastosowanie wełny mineralnej określonej w zastrz. 1, do wytwarzania wyrobu przeznaczonego do izolowania cieplnego i/lub akustycznego lub podłoża uprawowego o zmniejszonej zawartości gleby, zbudowanego co najmniej częściowo z wełny mineralnej.

PL 197 176 B1

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy wełny mineralnej i jej zastosowania. Bardziej szczegółowo dotyczy on wełny mineralnej zdolnej do rozpuszczania się w środowisku fizjologicznym, przeznaczonej do wytwarzania materiałów do izolowania cieplnego i/lub akustycznego lub wytwarzania podłoży uprawowych o zmniejszonej zawartości gleby.

Wynalazek dotyczy wełny mineralnej typu wełna skalna, to znaczy takiej wełny, której składy chemiczne zapewniają wysoką temperaturę likwidusu oraz wysoką płynność w temperaturze wytwarzania włókien, w połączeniu z wysoką temperaturą zeszklenia.

Dla tego typu wełny mineralnej zwykle włókna wytwarza się w tak zwanych procesach „zewnętrznego wirowania, na przykład takiego typu, jak te stosujące kaskadę wirujących kół zasilanych stopionym materiałem za pomocą urządzenia statycznego podawania, co opisano przykładowo w europejskich opisach patentowych EP 0 465 310 oraz EP 0 439 385.

Do znanych kryteriów przemysłowej i ekonomicznej możliwości wykonywania oraz odpowiedniego poziomu jakości w ostatnich latach dodano jeszcze kryterium podatności na biodegradację wełny mineralnej, a mianowicie jej zdolności do szybkiego rozpuszczania się w środowisku fizjologicznym tak, aby zapobiec wszelkiemu potencjalnemu ryzyku powstawania zmian patogenicznych związanych z możliwością nagromadzania się najdrobniejszych włókien w organizmie w wyniku ich wdychania.

Pierwsze z alternatywnych rozwiązań tego problemu dotyczących kompozycji wełny mineralnej typu wełna skalna o charakterze biorozpuszczalnym, polega na zastosowaniu bardzo wysokiej zawartości tlenku glinowego.

Celem obecnego wynalazku jest udoskonalenie składu chemicznego wełny mineralnej typu wełna skalna, przy czym celem tego udoskonalenia jest zwłaszcza zwiększenie jej podatności na biodegradację i/lub pogodzenie tej podatności na biodegradację ze zdolnością do wytwarzania włókien zwłaszcza i korzystnie na drodze zewnętrznego wirowania, jednakże bez wykluczania innych sposobów wytwarzania włókien.

Przedmiotem wynalazku jest wełna mineralna zdolna do rozpuszczania się w środowisku fizjologicznym, charakteryzująca się tym, że zawiera niżej wymienione składniki w następujących procen-

tach wagowych:
SiO2	35-45%,	korzystnie 40-45%;
Al2O3	6-16%,	korzystnie 10-15%;
CaO	> 16-25%,	korzystnie 16,5-20%;
MgO	13-30%,	korzystnie 14-20%;
Na2O + K2O	0,1-5%,	korzystnie 2-5%;
P2O5	< 1%;
Fe2O3	0,1-15%,	korzystnie 3-10%;
B2O3	< 5%,	korzystnie < 4%; oraz
TiO2	0-3%,	korzystnie 0,05-3%;

a ponadto proporcja R1:

R1 = MgO/CaO jest większa niż 0,8, korzystniej jest większa niż 1.

Korzystnie zawartość tlenków metali ziem alkalicznych RO mieści się w zakresie od 29 do 45% wagowych, szczególnie korzystnie wynosi ponad 32% wagowych i/lub jeszcze korzystniej mniej niż 40% wagowych.

Korzystnie proporcja R2:

R2 = SiO2/MgO jest mniejsza lub równa 3.

Korzystnie proporcja R3:

R3 = Al2O3/MgO jest mniejsza lub równa 1,3, a szczególnie korzystnie mniejsza lub równa 1.

Korzystnie włókna wełny mineralnej wytwarzane są przez wirowanie zewnętrzne.

PL 197 176 B1

Przedmiotem wynalazku jest również zastosowanie w/w wełny mineralnej do wytwarzania wyrobu przeznaczonego do izolowania cieplnego i/lub akustycznego lub podłoża uprawowego o zmniejszonej zawartości gleby, zbudowanego co najmniej częściowo z wełny mineralnej.

Jako zawartość żelaza (Fe2O3) rozumie się sumę różnych tlenków żelaza (tlenek żelazawy, tlenek żelazowy, etc.) zawartych w tej kompozycji, wyrażoną w postaci Fe2O3.

Zawartość tlenku krzemowego (SiO2) w tych wybranych kompozycjach mieści się w zakresie 35 do 45% wagowych, korzystnie jest większa niż 38%, a szczególnie korzystnie większa niż 40% wagowych i/lub korzystnie mniejsza niż 44% wagowych; korzystnie jest ona większa niż 43% wagowych w przypadku wybranych kompozycji zawierających od 6 do 12% wagowych AhO3 i korzystnie mniejsza niż 45% wagowych, a szczególnie korzystnie mniejsza niż 44% wagowych, w przypadku wybranych kompozycji zawierających od 12 do 16% wagowych AhO3.

Zawartość tlenku glinowego (ALO;,) w wybranych kompozycjach mieści się w zakresie 6 do 16% wagowych, korzystnie jest większa niż 8% wagowych, a szczególnie korzystnie większa niż 10% wagowych, i/lub korzystnie jest mniejsza niż 15% wagowych, a szczególnie korzystnie mniejsza niż 14% wagowych.

Korzystnie suma SiO2+A^O3 mieści się w zakresie 45 do 60% wagowych, a szczególnie korzystnie jest ona większa niż 50% wagowych.

Zawartość metali ziem alkalicznych (RO) odpowiada sumie zawartości wapna (CaO) oraz zawartości tlenku magnezu [magnezji] (MgO). Wybrane kompozycje mają zawartość RO mieszczącą się w zakresie 29 do 45% wagowych, szczególnie korzystnie większą niż 32% wagowych, i/lub korzystnie mniejszą niż 40% wagowych.

Zawartość wapna (CaO) w wybranych kompozycjach mieści się w zakresie, co najmniej 16 do 25% wagowych. Zawartość wapna (CaO) korzystnie jest większa niż 16,5% wagowych, szczególnie korzystnie większa niż 17% wagowych, i/lub korzystnie jest mniejsza niż 23% wagowych, szczególnie korzystnie mniejsza niż 20% wagowych.

Zawartość magnezji (MgO) w wybranych kompozycjach mieści się w zakresie 13 do 30% wagowych. Zawartość magnezji (MgO) szczególnie korzystnie jest większa niż 14% wagowych, oraz korzystnie jest mniejsza niż 20% wagowych, szczególnie korzystnie mniejsza niż 19% wagowych.

Zawartość metali alkalicznych (R2O=Na2O+KO) w wybranych kompozycjach mieści się w zakresie 0,1 do 5% wagowych, korzystnie jest większa niż 1% wagowy, a nawet jeszcze większa niż 2% wagowe, i/lub korzystnie jest mniejsza niż 5% wagowych, a szczególnie korzystnie mniejsza niż 3,5% wagowych.

R2O może zawierać przede wszystkim Na2O lub też K2O.

Kompozycje oparte na bazie Na2O zawierają zwłaszcza od 0,05 do 1% wagowego Na2O.

Kompozycje oparte na bazie K2O zawierają zwłaszcza od 0,5 do 1% wagowego K2O.

Zawartość fosforu (P2O₅) w wybranych kompozycjach jest mniejsza niż 1% wagowy, a zwłaszcza mniejsza niż 0,5% wagowego.

Zawartość żelaza (Fe2O3) w wybranych kompozycjach mieści się w zakresie 0,1 do 15% wagowych. Zgodnie z pierwszym korzystnym wykonaniem wynalazku, zawartość żelaza jest umiarkowana do wysokiej, korzystnie jest większa niż 3% wagowe, a zwłaszcza większa niż 5% wagowych, i/lub korzystnie jest mniejsza niż 10% wagowych, zwłaszcza mniejsza niż 8% wagowych. Zgodnie z innym wykonaniem wynalazku, zawartość żelaza jest niska, zwłaszcza mniejsza niż 3% wagowe. W pozostałej części opisu wynalazku, wszelkie zawartości procentowe poszczególnych składników tej kompozycji należy rozumieć jako procenty wagowe, przy czym kompozycje według wynalazku mogą zawierać do 2 lub 3% wagowych związków uważanych za zanieczyszczenia nie nadające się do analizy, które są znane w tego typu kompozycjach.

Dobór takiej kompozycji umożliwił połączenie całej serii korzyści, a zwłaszcza ich uwydatnienie za pomocą wielokrotnych i kompleksowych ról, jakie odgrywa pewna liczba jej specyficznych składników. Jest to rzeczywiście kompozycja wełny mineralnej typu wełna skalna: jej zawartość tlenków metali alkalicznych (R2O), zwłaszcza w postaci Na2O i/lub K2O, jest umiarkowana, zasadniczo mniejsza niż 5% wagowo. Jednocześnie, jej zawartość tlenków metali ziem alkalicznych (RO), zwłaszcza w postaci CaO i/lub MgO, jest wysoka, zasadniczo wynosi co najmniej 29% wagowych, a nawet i co najmniej 32% wagowe.

Lepkość przy wytwarzaniu włókien z takiej kompozycji jest odpowiednia do zewnętrznego wirowania, z temperaturami odpowiadającymi lepkości wynoszącej 1 Pa-s (10 puaz) mieszczącymi się w zakresie 1300°C do 1450°C.

PL 197 176 B1

Co dotyczy charakteru biorozpuszczalności, to wiadomo, że aby zwiększyć zawartość tlenku glinowego w kompozycjach wełny mineralnej tak, aby uzyskać dobrą biorozpuszczalność, to zawartość tlenku glinowego powinna wynosić około 20% wagowych.

W wyniku tego, takie kompozycje są zasadniczo bardziej kosztowne, zwłaszcza z powodu wysokich kosztów surowców zawierających tlenek glinowy, na przykład boksytu.

I dlatego szczególnie korzystne jest ograniczenie zawartości tlenku glinowego. Jednakże znane kompozycje z umiarkowaną zawartością tlenku glinowego wykazują zasadniczo małą biorozpuszczalność lub zupełny brak biorozpuszczalności.

Kompozycje według wynalazku są zarówno kompatybilne z procesem wytwarzania włókien jak i są one szczególnie dobrze biorozpuszczalne, przy umiarkowanych zawartościach tlenku glinowego, co tutaj będzie nazywane „pośrednią zawartością tlenku glinowego.

Wynalazek umożliwia otrzymywanie wysokiego poziomu biorozpuszczalności, co najmniej tej mierzonej in vitro, poprzez dobór pośredniej zawartości tlenku glinowego i poprzez uważne nastawienie proporcji metali ziem alkalicznych R1, określanej jako R1 = MgO/CaO.

Taki dobór kryteriów prowadzi do uzyskania kompozycji, które dają szczególnie nieoczekiwane i znaczące rezultaty dotyczące ich biorozpuszczalności, w kwaśnym odczynie pH, gdy proporcja R1 jest większa niż 0,8.

Korzystnie, kompozycja wełny mineralnej według wynalazku spełnia również kryterium oparte na proporcji R2 takiej, że R2 = SiO2/MgO, gdzie proporcja R2 jest mniejsza lub równa 3.

Według innego wykonania wynalazku, kompozycja wełny mineralnej według wynalazku spełnia kryterium oparte na proporcji R3 takiej, że R3 = AhOa/MgO, gdzie proporcja R3 jest mniejsza lub równa 1,3, zwłaszcza mniejsza lub równa 1.

Tlenek boru (B2O3) może być nieobecny w kompozycji lub może być obecny w ilościach śladowych, zwłaszcza w ilości od 0,05 do 1% wagowego.

Dodanie tlenku boru, który jest składnikiem ewentualnym a szczególnie w ilości 1 do 5% wagowych, korzystnie w ilości co najmniej 2% wagowych, i korzystnie w ilości co najwyżej 4% wagowych, może umożliwić poprawę właściwości izolowania cieplnego tej wełny mineralnej, zwłaszcza poprzez skłonność tego radiacyjnego składnika do obniżania jej współczynnika przewodzenia ciepła.

Ewentualnie, kompozycja może także zawierać TiO2, jako zanieczyszczenie lub jako zamierzony dodatek, przykładowo w ilości 1% wagowego do 3% wagowych.

Jak wspominano powyżej, wełna mineralna ma satysfakcjonujący poziom biorozpuszczalności mierzonej na drodze metody pomiarowej, która wykorzystuje kwaśny odczyn pH.

Kompozycja wełny mineralnej według wynalazku ma zatem, zasadniczo prędkość rozpuszczania się wynoszącą co najmniej 500 ng/cm² na godzinę i korzystnie co najmniej 1000 ng/cm² na godzinę mierzoną na proszku przy odczynie pH równym 4,5.

Wartości prędkości rozpuszczania mierzone na proszku odpowiadają prędkościom rozpuszczania wełny mineralnej (mierzonej na włóknie) wynoszącym, co najmniej 30 ng/cm2 na godzinę i co najmniej 60 ng/cm2 na godzinę, odpowiednio.

Przygotowanie proszków do pomiarów prędkości rozpuszczania przeprowadza się zgodnie z metodą zaproponowaną przez Socieete Allemande du Verre opisaną w publikacji pod redakcją L. Springera, „Laboratoriumbuch fur die Glassindustrie, 3 wydanie, 1950, Halle/S: W. Knapp Verlag.

Prędkość rozpuszczania jest oznaczana dla KSiO2 i jest ona wyrażana w jednostkach ng/cm2 na godzinę.

Pomiary rozpuszczania przeprowadza się w sposób podobny do opisanego w tej metodzie testowej na włóknach, wskazanych w normie NF T03-410, przy wartości odczynu pH dla roztworu trawiącego wynoszącej 4,5 (mierzone in vitro w płynie zbuforowanym).

Zwykle uważa się, że wartości dla KSiO2 mierzone na proszku są satysfakcjonujące, jeśli są one większe niż 500, korzystnie 1000 ng/cm2 na godzinę.

Wełna mineralna według wynalazku jest stosowana głównie do wytwarzania produktów izolujących cieplnie i/lub akustycznie lub do wytwarzania podłoży uprawowych o zmniejszonej zawartości gleby.

Dalsze szczegóły oraz korzystne cechy wynalazku staną się wyraźniejszymi w świetle poniższego opisu preferowanych, lecz nie ograniczających wykonań wynalazku.

Poniższa tabela 1 podaje składy chemiczne, w procentach wagowych, czterech przykładów wykonania wełny mineralnej według wynalazku (oznaczonych od Ex1 do Ex4) oraz siedem przykładów porównawczych (oznaczonych od A do G).

PL 197 176 B1

Jeśli suma zawartości wszystkich składników jest nieco mniejsza od zasadniczo 100%, to należy to rozumieć, że reszta zawartości odpowiada zanieczyszczeniom i/lub składnikom mniejszościowym nie nadającym się do analizy, w ilościach co najwyżej 0,5% do 1% wagowego, i/lub że zostało to spowodowane przede wszystkim przybliżeniom dopuszczalnym w tej dziedzinie techniki przy zastosowanych tu metodach analitycznych.

Z kompozycji według tych przykładów wytworzono włókna na drodze wirowania zewnętrznego, zwłaszcza zgodnie z ujawnieniem wyżej wymienionych opisów patentowych.

W tabeli 1 przedstawiono wyniki pomiarów prędkości rozpuszczania krzemionki dla KSiO2, wyrażone w jednostkach ng/cm² na godzinę i mierzone na proszku, w warunkach określonych powyżej.

Przykład porównawczy A odpowiada znanej kompozycji zawierającej wysoką (22% wagowych) zawartość tlenku glinowego, co umożliwia uzyskiwanie bardzo dobrych wartości biorozpuszczalności.

Inne przykłady porównawcze, B do G, stanowią kompozycje, które nie znajdują się daleko od zakresów wybranych przez niniejszy wynalazek, i które mają bardzo niskie prędkości rozpuszczania, zwłaszcza są one rzędu wielkości 100 ng/cm2 na godzinę.

Kompozycje te potwierdzają zaskakujący charakter prędkości rozpuszczania uzyskiwanych dla kompozycji według wynalazku, przykładów od Ex1 do Ex4, w których prędkości rozpuszczania są rzędu wielkości co najmniej 2000 ng/cm2 na godzinę, a nawet większe niż 5000 ng/cm2 na godzinę.

Takie prędkości rozpuszczania uzyskiwane dla kompozycji według wynalazku są tego samego rzędu i wielkości jak te, uzyskiwane dla wysokich zawartości tlenku glinowego (przykład porównawczy A), przy czym mają one zasadniczo o wiele niższą zawartość tlenku glinowego i dlatego umożliwiają otrzymywanie kompozycji, dla których koszty surowców są korzystnie znacznie zmniejszone.

Kompozycje według przykładów porównawczych B do G mają zawartości tlenku glinowego mieszczące się w zakresie od około 6 do około 16% wagowych. Jednakże, proporcja R1 dla kompozycji według przykładów porównawczych B, C, D, F oraz G jest mniejsza niż 0,8. Przypadek C odpowiada bazaltowi, dobrze znanemu z powodu jego niskiej biorozpuszczalności i zawierającego małe ilości (mniej niż 20% wagowych) metali ziem alkalicznych, w przeciwieństwie do kompozycji według wynalazku, które zawierają co najmniej 29% wagowych metali ziem alkalicznych.

I dlatego z uzyskanych rezultatów wynika to, że dla kompozycji, które spełniają kryteria doboru według wynalazku, uzyskuje się znacząco wysokie prędkości rozpuszczania.

Korzystnie, kompozycje te umożliwiają otrzymywanie wełny mineralnej podatnej na biodegradację, która wykazuje także dobry opór cieplny.

PL 197 176 B1

CJ

10 L-D

17,2

LD C0

<< r-

1 8'i>

CM CO

Ul CM

i— i—

O

0,3

99,7

to o

i—1 i—l

to co

12,2

< 100

o

ro

Γ-

to

*0

o

X

Γ-

x

P-

i—

f

ro

X

CM

to

LO

X

X

x

p-

x

x

X

X

Ot

X

X

X

bj

«31

Ot

Ο

ro

L0

O

O

o

O

O

ot

O

to

1-

TT

V

o

T

LT5

CM

o

m

i—

o

X

x

X

x

t—

rH

’ΖΓ

to

X

Ot

I—

LO

X

LD

ro

ro

O

x

x

X

X

σι

X

X

ol

b3

•sh

(—1

γ-Ι

r—

ot

ro

,-

CM

o

o

Ot

o

m

i—

«—I

V

o

CM

Ot

r-

to

o

X

X

^t1

«.

OL

CM

uo

to

X

CM

o

CM

X

i-ł

Γ-

ΓΜ

Ot

X

χ

X

X

Ot

X

X

X

LD

Q

T

1-

1-

CM

LO

i—

o

o

o

o

ot

O

co

CM

CO

V

r—

L0

00

Ot

x

03

CO

χ

ro

i—

m

ro

LD

X

CM

CM

to

X

O

LT)

S-

?

CO

χ

X

X

X

X

Ot

X

X

X

•śT

ro

U

*?T

LD

0?

CM

to

CM

o

o

o

ot

O

c—

Ή

CO

i—l

,—

Μ3

ot

t—ł

X

x

LT)

1—

LO

P~

X

UD

LD

LO

X

o

C0

χ

O

X

s

χ

x

ot

X

X

X

Ol

O

X

UD

t—

CM

OL

i—

o

o

o

O

ot

O

L0

i—

cm

Ο

CM

CM

O

X

LD

X

m

O

00

o

to

CM

CO

X

D-

00

CM

x

O

CM

X

X

X

o

X

X

X

CM

lO

<

to

CM

CM

ł—1

o

CM

o

o

o

i—l

O

CO

1—1

ro

r-

OL

CO

i—1

Γ*

OL

o

χ

I—

X

x

ot

50

i—l

’Τ1

X

Ot

LO

to

X

LP

Μ

α

x

O

CO

X

X

X

x

σι

X

X

X

co

OL

w

1—(

Kd

CM

i—1

o

o

O

CO

O

Ot

O

CM

o

ro

i—1

00

LO

i—

lO

ILO

OD

i—1

O

m

X

x

C0

X

CO

00

X

O

Γ~-

co

X

LO

X

(O

ίΟ

x

ω

to

X

X

X

ot

X

CM

CM

CJ

1—1

L0

i—1

t—

CM

o

O

o

O

Ot

i—

CM

o

ro

CO

CM

en

Ot

ł—I

O

CN

Ο

·»

X

00

co

co

Kfi

X

CM

X

00

X

Ο

CO

x

L0

co

X,

X

X

X

Ot

X

UO

OL

CJ

τ—

uo

w

1—

l—1

o

O

(O

O

Ot

i—

CM

o

ro

00

CO

OL

—

to

co

Γ-

o

χ

ot

X

k.

00

ot

co

X

Ot

r-

X

’Τ·

X

CN

X

CO

iT)

X

X

X

Ot

X

ΓΟ

CTL

bl

’Τ

,—I

O

1—

i—l

i—

o

o

o

o

Ot

o

CM

Γ—

ro

Γ-

o

O

cn

O

Cn

23

ro

X

^χ.

U

-x

ro

^x.

CM

O

o

O

CM

CO

co

CP

-H

—

CM

CM

Ο

O

o

CM

co

jo

nt

S

CO

<

O

Ο

CM

CM

O

O

CM

O

o

o

o

II

II

II

Η

i—I

O

cd

ro

ro

CM

H

CM

CM

B

r—

CM

ro

O

tZJ

C0

<C

Pm

u

S3

Z

Łć

A

0Q

cu

co

c3

CC

Q3

03

b£0

PL 197 176 B1

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Wełna mineralna zdolna do rozpuszczania się w środowisku fizjologicznym, znamienna tym, że zawiera niżej wymienione składniki w następujących procentach wagowych:

   SiO2 35-45%, korzystnie 40-45%;

   ^Al2^O3 6-16%, korzystnie 10-15%;

   CaO > 16-25%, korzystnie 16,5-20%;

   MgO 13-30%, korzystnie 14-20%;

   Na2O + K2O 0,1-5%, korzystnie 2-5%;

   P₂O₅ < 1%; ^Fe2^O3 0,1-15%, korzystnie 3-10%;

   ^B2^O3 < 5%, korzystnie < 4%; oraz TiO2 0-3%, korzystnie 0,05-3%;

   a ponadto proporcja R1:

   R1 = MgO/CaO jest większa niż 0,8.
2. 2. Wełna mineralna według zastrz. 1, znamienna tym, że proporcja R1 jest większa niż 1.
3. 3. Wełna mineralnaweeługgzstrz. 1 a Ibo2 ,zznmieenntym. żż eawartośćtlenkkw metali z iem alkalicznych RO mieści się w zakresie od 29 do 45% wagowych, szczegwlnie korzystnie wynosi ponad 32% wagowych i/lub korzystnie mniej niż 40% wagowych.
4. 4. Wełna mineralna według zastrz. 1, znamienna tym, że proporcja R2:

   R2 = SiO2/MgO jest mniejsza lub równa 3.
5. 5. Wełna mineralna według zastrz. 1, znamienna tym, że proporcja R3:

   R3 = Al2O3/MgO jest mniejsza lub równa 1,3, a szczegwlnie korzystnie mniejsza lub równa 1.
6. 6. Weera minaralnaweeługzzsrrz.1, zzan^h^enatyy^, żż e ee włóWnawetweśzzśa są pnrzewirowanie zewnętrzne.
7. 7. Zasrośąwesiewee^a minaralnaj ośreńlośajw zasrrz.11 ddwetweszzsiaweroOo przzeaaacznego do izolowania cieplnego i/lub akustycznego lub podłoża uprawowego o zmniejszonej zawartości gleby, zbudowanego co najmniej częściowo z wełny mineralnej.