PL196728B1 - Urządzenie strzykawkowe - Google Patents

Abstract

1. Urządzenie strzykawkowe zawierające cylinder zamknięty z jednej strony tłokiem, zaś z drugiej strony zaopatrzony w króciec, przy czym wewnątrz cylindra pomiędzy tłokiem a króćcem osadzony jest suwliwie ruchomy element dzielący wnętrze cylindra na odrębne, szeregowo ustawione przestrzenie, znamienne tym, że ruchomy element posiada cienką ściankę, która oddziela sąsiednie przestrzenie.

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 196728 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 341172 ^{(51) Int.Cl.}

A61M 5/19 (2006.01) (22) Data zgłoszenia: 30.06.2000 (54)

Urządzenie strzykawkowe

	(73) Uprawniony z patentu:
	Przedsiębiorstwo Wielobranżowe VET-AGRO Sp. z o.o.,Lublin,PL
(43) Zgłoszenie ogłoszono:
02.01.2002 BUP 01/02	(72) Twórca(y) wynalazku:
	Jan Głuszak,Motycz,PL Stanisław Klimont,Lublin,PL
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
31.01.2008 WUP 01/08	(74) Pełnomocnik:
	Józef W. Hładyniuk, Biuro Rzecznika Patentowego

⁽⁵⁷⁾ 1. Urządzenie strzykawkowe zawierające cylinder zamknięty z jednej strony tłokiem, zaś z drugiej strony zaopatrzony w króciec, przy czym wewnątrz cylindra pomiędzy tłokiem a króćcem osadzony jest suwliwie ruchomy element dzielący wnętrze cylindra na odrębne, szeregowo ustawione przestrzenie, znamienne tym, że ruchomy element posiada cienką ściankę, która oddziela sąsiednie przestrzenie.

PL 196 728 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie strzykawkowe przeznaczone do długotrwałego przechowywania preparatów farmaceutycznych i następnie ich jednoczesnego podawania, przeznaczone dla zastosowań w medycynie i weterynarii.

Stały rozwój szeroko rozumianej medycyny i nauk pokrewnych pozwala na coraz dokładniejsze diagnozowanie jednostek chorobowych, a co za tym idzie skuteczniejsze leczenie, a także prowadzenie działań profilaktycznych. W wielu przypadkach, zwłaszcza w złożonych stanach patologicznych zachodzi konieczność podawania wielu preparatów, z których niektóre są ze sobą niezgodne farmaceutycznie. O ile w przypadku podawania doustnego można to łatwo rozwiązać, to znacznie trudniejsza sytuacja jest w przypadku iniekcji. W odniesieniu do preparatów nie zgodnych ze sobą lub o niewielkiej trwałości stosuje się często strzykawki dwukomorowe, gdzie w jednej komorze znajduje się na przykład substancja czynna, a w drugiej rozpuszczalnik. Połączenie i wymieszanie obu substancji następuje bezpośrednio przed podaniem.

Znanych jest szereg rozwiązań urządzeń strzykawkowych, które umożliwiają długotrwałe przechowywanie składników bez wzajemnego kontaktu, a w razie potrzeby zmieszanie ich w chwili podawania. Urządzenia te zawierają co najmniej dwie fizycznie rozdzielone komory, przy czym w każdej komorze znajduje się inna substancja. Komory mogą być ułożone równolegle lub szeregowo.

Znane jest z polskiego opisu patentowego nr PL 184 762 B1 dwukomorowe urządzenie do podawania leku. Urządzenie to zwiera tłok, którego czoło zaopatrzone jest w pierwszą komorę zamkniętą membraną. Drugą komorę stanowi przestrzeń wewnątrz cylindra. W wyniku przesuwania tłoka następuje zniszczenie membrany i substancja z pierwszej komory wydostaje się do drugiej komory, gdzie miesza się z rozpuszczalnikiem, po czym powstały preparat wydostaje się na zewnątrz przez znaną igłę.

Inne rozwiązanie znane jest z europejskiego opisu patentowego nr EP 0 817 654 B1. Można w nim wyróż nić wewnę trzny cylinder zakoń czony igłą otoczoną elastyczną nasadką i zamknię ty tł okiem umieszczony wewnątrz drugiego cylindra stanowiącego właściwy korpus urządzenia. Pierwszy cylinder wypełniony jest cieczą, zaś w drugim znajduje się proszek. W wyniku przesuwania tłoka igła przebija nasadkę, a ciecz z wewnętrznego cylindra przedostaje się do drugiego cylindra, gdzie znajduje się proszek. Nasadka jednocześnie stanowi czoło tłoka, jakim jest wewnętrzny cylinder. Po wymieszaniu składników usuwa się z konusa zatyczkę i zakłada się igłę. W alternatywnym rozwiązaniu wewnętrzny cylinder zaopatrzony jest w nasadkę z zaworem zwrotnym.

Istota urządzenia strzykawkowego zawierającego cylinder zamknięty z jednej strony tłokiem, zaś z drugiej strony zaopatrzony w króciec, przy czym wewnątrz cylindra pomiędzy tłokiem a króćcem osadzony jest suwliwie ruchomy element dzielący wnętrze cylindra na odrębne, szeregowo ustawione przestrzenie, polega na tym, że ruchomy element posiada cienką ściankę, która oddziela sąsiednie przestrzenie.

Ruchomy element ma postać korzystnie pierścieniowej przegrody, aktywnej przegrody lub uniwersalnej przegrody albo ma postać pierwszego kubka, drugiego kubka lub trzeciego kubka.

Cienką ściankę stanowi korzystnie dno nieprzelotowego otworu usytuowanego w osi pierścieniowej przegrody albo wkładka, bądź też krążek z folii, które zamykają odpowiedni otwór w ruchomym elemencie. Pierścieniowa przegroda wyposażona jest korzystnie we wkładkę tnącą. Natomiast uniesiona przegroda wyposażona jest korzystnie w centralne ostrze. Z kolei aktywna przegroda wyposażona jest w grot. Także pierwszy kubek korzystnie zaopatrzony jest od wewnątrz w grot. Króciec zaopatrzony jest od wewnątrz cylindra korzystnie w ostrze lub wkładkę tnącą lub w centralne ostrze. W alternatywnym rozwią zaniu króciec zaopatrzony jest w nasadkę , która zawiera dł ugie ostrze się gające do wnętrza cylindra. W przypadku występowania w ruchomych elementach cienkich ścianek o małej wytrzymałości możliwe jest stosowanie zarówno grotów, jak i ostrzy, zaś w przypadku mocniejszych ścianek, na przykład w postaci dna, zalecane są ostrza. Jako ostrze rozumie się tu każdą postać posiadającą ostre krawędzie i umożliwiająca przepływ cieczy wewnątrz lub na zewnątrz ostrza. Może to być zarówno zaostrzona rurka lub jej fragment, jak i ostrze o przekroju poprzecznym w kształcie krzyża. Urządzenie korzystnie zawiera kilka ruchomych elementów.

Urządzenie strzykawkowe według wynalazku oprócz możliwości podania różnych substancji w jednej iniekcji pozwala na długotrwałe przechowywanie, a tym samym wcześniejsze przygotowanie zestawu substancji, których trwałość po połączeniu jest znikoma i wymaga niezwłocznego podania dla osiągnięcia żądanego efektu terapeutycznego.

PL 196 728 B1

Urządzenie to jest szczególnie przydatne dla pacjentów, u których z różnych względów wykonywanie iniekcji, zwłaszcza dożylnych jest w ogóle bardzo trudne. Odrębną grupę pacjentów stanowią zwierzęta, które ze swej natury są płochliwe i każda iniekcja wiąże się ze stresem. Sytuacja taka występuje na przykład u prosiąt w pierwszych dniach ich życia przed osiągnięciem odporności. Dla zapewnienia im należytej ochrony konieczne jest podanie szeregu substancji, w tym szczepionek, preparatów wzmacniających itp., które często są ze sobą niezgodne. Urządzenie to właśnie pozwala przy wykorzystaniu tylko jednej iniekcji wprowadzić do organizmu niezbędne substancje niezależnie od ich ewentualnych niezgodności.

Urządzenie to pozwala także na przygotowanie w bezpiecznych warunkach optymalnego zestawu preparatów, określonego w oparciu o wcześniejsze badania diagnostyczne dla danego stanu patologicznego. Nie zawsze bowiem dostępne preparaty są sprzedawane w dawkach odpowiednich dla danego stanu, a wtedy stosuje się zwykle większą dawkę niż dawka terapeutyczna, co wywołuje różne, nieobojętne dla organizmu skutki. Z kolei przygotowywanie zestawu preparatów bezpośrednio przed ich podaniem, oznacza w niektórych warunkach, zwłaszcza w weterynarii duże trudności z zachowaniem aseptyki, a tym samym możliwość przypadkowego, dodatkowego zakażenia leczonego organizmu.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładach wykonania na rysunku, na którym:

• Figura 1 przedstawia schematyczny przekrój pierwszego urządzenia strzykawkowego;

• Figura la przedstawia fragment uproszczonej wersji pierwszego urzą dzenia strzykawkowego;

• Figura 2 przedstawia schematyczny przekrój drugiego urządzenia strzykawkowego;

• Figura 3 przedstawia schematyczny przekrój trzeciego urządzenia strzykawkowego;

• Figura 4 przedstawia widok koń cówki trzeciego urządzenia strzykawkowego;

• Figura 5 przedstawia półwidok-półprzekrój przegrody z pierwszego urządzenia strzykawkowego;

• Figura 6 przedstawia półwidok-pół przekrój aktywnej przegrody;

• Figura 7 przedstawia pół przekrój pierwszego kubka ze strzykawki pokazanej na fig. 2;

• Figura 8 przedstawia półprzekrój drugiego kubka ze strzykawki pokazanej na fig. 2;

• Figura 9-12 przedstawiaj ą kolejne wersje cienkiej ś cianki;

• Figura 13 przedstawia widok grota z góry;

• Figura 14 przedstawia układ osłabiających rowków na cienkiej ściance;

• Figura 15 przedstawia szczegółowy rysunek jednej z możliwych wersji urządzenia pokazanego na fig. 1;

• Figura 16 przedstawia półprzekrój korpusu uniwersalnej przegrody zawartej na fig. 15;

• Figura 17 przedstawia widok W4 zaznaczony na fig. 16;

• Figura 18 przedstawia półprzekrój wkładki;

• Figura 19 przedstawia półprzekrój pierwszego centralnego ostrza.

Urządzenie strzykawkowe przedstawione na figurze 1 składa się z cylindra 1, wewnątrz którego u wlotu do króć ca 2 osadzone jest ostrze 3. Przekrój poprzeczny ostrza 3 posiada kształ t krzyż a i ma zaostrzone czołowe krawędzie. Ostrze 3 jest wykonane z metalu i może być osadzone w cylindrze w trakcie jego wytwarzania, bądź wtłoczone po jego wytworzeniu. Uwalniane substancje mogą swobodnie przemieszczać się wzdłuż ostrza 3 niezależnie od miejsca, w którym się z nim skontaktują. Wewnątrz cylindra i znajdują się trzy jednakowe, pierścieniowe przegrody 4a, 4b i 4c zaopatrzone w części centralnej w cienkie ścianki. Cylinder 1 zamknięty jest znanym tłoczyskiem 5, zaś pierścieniowe przegrody 4 są ułożone cienkimi ściankami w kierunku ostrza 3, którego długość jest równa lub nieco mniejsza niż łączna długość pierścieniowych przegród 4.

Strzykawka w stanie gotowym do użycia wypełniona jest czterema substancjami umieszczonymi odpowiednio w przestrzeniach Ą, B, C i D, a jej króciec 2 jest zabezpieczony kapturkiem 6. W celu użycia strzykawki w miejsce kapturka 6 zakłada się igłę, kaniulę lub inną końcówkę, bądź substancje wytłacza się bezpośrednio z króćca 2. Przestrzeń A jest w tym stanie otwarta, natomiast pozostałe są zamknięte. Przestrzenie B, C i D wraz z zawartymi w nich substancjami tworzą stosunkowo sztywny układ, a w wyniku naciskania tłoczyska przesuwają się i przenoszą ciśnienie do komory A, z której poprzez króciec 2 wydostaje się pierwsza substancja.

Po dojściu pierwszej pierścieniowej przegrody 4a do ostrza 3 następuje przebicie cienkiej ścianki i zaczyna wydostawać się druga substancja z przestrzeni B. Przy dalszym przesuwaniu tłoczyska 5. pierścieniowa przegroda 4a opiera się o dno cylindra 1, a druga pierścieniowa przegroda 4b zbliża się do ostrza 3 aż do przebicia cienkiej ścianki co powoduje uwolnienie substancji z przestrzeni C. Dalsze przesuwanie tłoczyska 5 powoduje przecięcie cienkiej ścianki w kolejnej pierścieniowej przegrodzie 4c i czwarta substancja jest wytłaczana. Po wsunięciu tłoka do oporu wszystkie pierścieniowe

PL 196 728 B1 przegrody 4a, 4b i 4c przylegają do siebie, a ostrze 3 znajduje się w ich wnętrzu. Szczegółowe rozwiązania konstrukcyjne pierścieniowej przegrody 4 pokazano w dwóch wariantach na figurach 5 i 6.

W uproszczonej wersji tego rozwiązania pokazanej na fig. 1a zastosowano znany cylinder 7, wewnątrz którego znajduje się wkładka tnąca 8 w postaci pierścienia zaopatrzonego w ostrze. Oczywistym jest, że może to być pierścieniowa przegroda 4, wewnątrz której, w udrożnionym otworze 28 osadzone jest ostrze 3.

Drugie urządzenie strzykawkowe pokazano na figurze 2. Urządzenie to składa się z cylindra 10, wewnątrz którego znajduje się pierwszy kubek 11, w którym znajduje się drugi kubek 12, do którego wnika tłok 13 stanowiący zakończenie tłoczyska 14 zaopatrzonego w element prowadzący 15 przylegający do wewnętrznej ścianki cylindra 10. Cylinder 10 zaopatrzony jest od środka w grot 16a, który ma postać stożka ze wzdłużnymi otworami. Pierwszy kubek 11 posiada pogrubione dno, przy czym od strony grotu 16a znajduje się cienka ścianka, zaś od wewnątrz kolejny grot 16b. Drugi kubek 12 posiada w swoim dnie tylko cienką ściankę.

W trakcie przesuwania tłoczyska 14 następuje uwalnianie substancji z przestrzeni E aż do przebicia cienkiej ścianki w pierwszym kubku 11 przez grot 16a, po czym uwalnia się substancja z przestrzeni F. Po wyciśnięciu prawie całej porcji substancji z przestrzeni F do grotu 16b w pierwszym kubku 11 dochodzi dno drugiego kubka 12 i następuje przebicie kolejnej cienkiej ścianki i uwalnia się substancja z przestrzeni G. Konstrukcja grotu 16 oraz pierwszego kubka 11 i drugiego kubka 12 jest pokazana na figurach 7 i 8 oraz na figurach dotyczących zaznaczonych na nich widokach i szczegółach.

Trzecia postać urządzenia strzykawkowego pokazana na figurze 3 składa się ze znanego cylindra 20, wewnątrz którego umieszczona jest przegroda 4 oraz trzeci kubek 21, które wyznaczają przestrzenie K, L i M. W celu użycia urządzenia należy założyć na króciec 22 nasadkę 23, która zawiera współosiowe długie ostrze 24 oraz konus 25 do mocowania igły lub podobnego elementu. Po wyciśnięciu substancji z przestrzeni K, do długiego ostrza 24 dochodzi przegroda 4 i następuje przecięcie cienkiej ścianki, po czym uwalnia się substancja z przestrzeni L, a następnie w wyniku dojścia trzeciego kubka 21 do ostrza 24 ulega zniszczeniu folia 26 zamykająca przestrzeń M i następuje wyciskanie substancji z tej przestrzeni.

Na figurach 5, 9 i 14 przedstawiona jest pierścieniowa przegroda 4. Ma ona postać jednolitego krążka z zewnętrznymi krawędziami uszczelniającymi 27 oraz z osiowym, nieprzelotowym otworem 28, którego dno 29 stanowi cienką ściankę. W dnie 29, od zewnątrz znajdują się promieniowe rowki 30, które stanowią linie osłabienia.

Na figurze 6 pokazana jest aktywna przegroda 31, zaś figury 10, 13 i 14 dotyczą zaznaczonych na niej szczegółów. Aktywna przegroda 31 zawiera zarówno cienką ściankę, jak i element do przebijania cienkiej ścianki w sąsiedniej przegrodzie. Składa się ona z dwóch części, dolnej 32 zawierającej cienką ściankę i górnej 33 zaopatrzonej w grot 16. Dolna część 32 ma postać tarczy 34 zaopatrzonej w zewnętrzną, niską ściankę 35 oraz w centralna rurkę 36, zamkniętą od dołu cienką ścianką. Górna część 33 ma także postać tarczy zaopatrzonej w zewnętrzną, walcową ściankę 37 oraz centralną rurę 38, przy czym walcowa ścianka 37 łączy się z niską ścianką 35, a rura 38 mieści w sobie rurkę 36. Na zewnętrznej powierzchni górnej części znajduje się stożkowy grot 16 zawierający cztery przelotowe otwory 39, które są równoległe do osi aktywnej przegrody 31 i które łączą się z otworem w rurce 36. Zarówno cienka ścianka, jak i grot 16 są jednorodne ze swoimi odpowiednimi częściami, to jest dolną 32 i górną 33. Cienka ścianka ma w tym przypadku postać przepony 40, nieco oddalonej od powierzchni czołowej traczy 34 i także jest zaopatrzona w promieniowe rowki 30.

Figura 7 przedstawia półprzekrój pierwszego kubka 11, zaś figury 11, 13 i 14 przedstawiają jego szczegóły. Pierwszy kubek 11 składa się z czoła 41 oraz ściany 42. W czole 41 znajduje się dwustopniowy otwór 43 zamknięty od zewnątrz wkładką 44 i łączący się z otworami 39 w grocie 16, który znajduje się we wnętrzu pierwszego kubka 11. Pierwszy kubek 11 posiada krawędzie uszczelniające 27 dopasowane do wewnętrznej powierzchni cylindra 10.

Figura 8 przedstawia półprzekrój drugiego kubka 12. Zawiera on w swoim czole współosiowy otwór 45 zamknięty od zewnątrz przyklejonym krążkiem 46 z folii. Dolna krawędź uszczelniająca 47 jest dopasowana do wewnętrznej powierzchni pierwszego kubka 11, zaś górna krawędź 48 jest wysunięta na zewnątrz i jest dopasowana do wewnętrznej powierzchni cylindra 10.

Figury 9-12 przedstawiają różne warianty wykonania cienkiej ścianki. Figura 9 przedstawia cienką ściankę jako dno 29 nieprzelotowego otworu 28, leżące w jednej płaszczyźnie z czołem pierPL 196 728 B1 ścieniowej przegrody 4. W dnie 29, od zewnątrz, znajdują się promieniowe rowki 30 o przekroju trójkątnym mające na celu ułatwienie przerwania dna 29 i nadanie mu określonego kształtu.

Na figurze 10 pokazana jest przepona 40 wykonana z tego samego materiału co dolna część 32 aktywnej przegrody 31. Przepona 40 jest zagłębiona względem czoła dolnej części 32. Podobnie jak dno 29 przepona 40 posiada promieniowe rowki 30.

Z kolei na figurze 11 przedstawiona jest cienka ścianka w postaci odrę bnej wkł adki 44, składającej się z błony 50 umieszczonej we wnętrzu pierścienia 51. Wkładka 44 osadzona jest na wcisk w gnieździe 52.

Figura 12 przestawia cienką ściankę jako krążek 46 z folii przyklejony do czoła i przysłaniający współosiowy otwór 45.

Na figurze 13 pokazany jest grot 16 w widoku z góry wraz z przelotowymi otworami 39.

Natomiast figura 14 pokazuje układ promieniowych rowków 30 na powierzchni cienkiej ścianki.

Na figurze 15 i następnych pokazana jest przykładowa, szczegółowa wersja pierwszego urządzenia strzykawkowego przedstawionego schematycznie na figurze 1. Urządzenie zawiera cylinder 54 z wydłużoną końcówką 55 zaopatrzony w rurowe tłoczysko 56 z elementem wyporowym 57. Wewnątrz cylindra 54 znajdują się dwie uniwersalne przegrody 58 i 59, przy czym dolna uniwersalna przegroda 59 zaopatrzona jest w pierwsze centralne ostrze 60. Natomiast wewnątrz do króćca 61 osadzone jest drugie centralne ostrze 62. Centralne ostrze 60 i 62 ma postać stożkowo zakończonej tulejki. Dolna, uniwersalna przegroda 59 składa się z korpusu 63, wewnątrz którego osadzona jest wkładka 64. Szczegóły rozwiązania uniwersalnej przegrody 59 i pierwszego centralnego ostrza 60 pokazane są na figurach 16-19.

Korpus 63 (fig. 16 i 17) posiada kształt pierścienia. Wewnętrzny otwór jest trójstopniowy, przy czym otwór środkowy 65 ma najmniejszą średnicę. Część górna stanowi górne gniazdo 66, którego krawędź leży w płaszczyźnie korpusu 63. Dolna część wewnętrznego otworu tworzy dolne gniazdo 67. Ścianka 68 dolnego gniazda 67 nie dochodzi do czoła 69 korpusu 63 i jest zaopatrzona we współosiowy spiralny garb 70 przypominający gwint. Pomiędzy ścianą 68 a zewnętrzną ścianą 71 znajduje się wnęka 72 zaopatrzona od góry w cztery promieniowe garbiki 73. W czole 69, w zewnętrznej ścianie 71 znajduje się głęboki rowek 74 z szeregiem równomiernie rozmieszczonych skośnych żeberek 75. W drugim czole znajduje się płytki rowek 76. Zadaniem obu rowków jest wytworzenie, w trakcie wytłaczania preparatów z urządzenia, dodatkowych sił dociskających krawędzie uniwersalnych przegród 58, 59 do wewnętrznej ścianki cylindra 54, to jest zapewnienie należytej szczelności.

Wkładka 64 (fig. 18) posiada kształt talerza z wewnętrznym współosiowym pierścieniem 77. Zewnętrzny pierścień 78 posiada na obu walcowych powierzchniach spiralne garby 79 i 80. Na dnie przestrzeni pomiędzy wewnętrznym pierścieniem 77 z zewnętrznym pierścieniem 78 znajdują się promieniowe garbiki 73. Dno 81, które zamyka od dołu wewnętrzny pierścień 77 jest cienkie i posiada obwodowy rowek 82 oraz promieniowe rowki 83, których zadaniem jest osłabienie wytrzymałości dna 81 i ułatwienie jego przerwania.

Na figurze 19 przedstawione jest pierwsze centralne ostrze 60. Ma ono postać tulejki składającej się z części walcowej 84 i części stożkowej 85 oddzielonych kołnierzem 86. Wzdłuż całej tulejki przebiega otwór 87.

Po wciśnięciu wkładki 64 do korpusu 63, dzięki spiralnym garbom 70, 79, 80 i garbikom 73 powstają pomiędzy nimi szczeliny, które tworzą labiryntowe uszczelnienie. Szczeliny te zapewniają odpowietrzenie w trakcie wypełniania urządzenia strzykawkowego lecz nie pozwalają na przepływ i wzajemny kontakt umieszczonych w nim preparatów.

Drugie centralne ostrze 62 różni się od pierwszego centralnego ostrza kształtem kołnierza, który w tym przypadku jest stoż kowy oraz kształ tem wewnę trznego otworu.

Napełnianie urządzenia przedstawionego na figurze 15 przebiega następująco. Cylinder 54 z zamkniętą końcówka napełnia się od góry pierwszym preparatem. Następnie wprowadza się dolną uniwersalną przegrodę 59 aż do oparcia się jej czoła o powierzchnię preparatu, to jest aż do usunięcia powietrza znad preparatu. Dalej umieszcza się w przegrodzie pierwsze centralne ostrze 60 w ten sposób, że część walcową 84 umieszcza się w środkowym otworze 65, zaś kołnierz 86 w górnym gnieździe 66, po czym wprowadza się do urządzenia drugi preparat, a za nim górną uniwersalną przegrodę 58 aż do jej oparcia się o powierzchnię drugiego preparatu. Następnie wprowadza się do urządzenia trzeci preparat i zamyka się je rurowym tłoczyskiem 56.

Tak przygotowane urządzenie zamyka się w szczelnym opakowaniu i całość wyjaławia się. O trwał o ś ci takiego ukł adu stanowi trwało ść preparatu o najkrótszym okresie trwał o ś ci.

PL 196 728 B1

Claims (11)

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie strzykawkowe zawierające cylinder zamknię ty z jednej strony tłokiem, zaś z drugiej strony zaopatrzony w króciec, przy czym wewnątrz cylindra pomiędzy tłokiem a króćcem osadzony jest suwliwie ruchomy element dzielący wnętrze cylindra na odrębne, szeregowo ustawione przestrzenie, znamienne tym, że ruchomy element posiada cienką ściankę, która oddziela sąsiednie przestrzenie.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, ż e ruchomy element ma postać pierścieniowej przegrody (4) lub aktywnej przegrody (31), lub uniwersalnej przegrody (59).

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że ruchomy, element ma postać pierwszego kubka (11) lub/i drugiego kubka (12), lub/i trzeciego kubka (21).

4. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że cienką ściankę stanowi dno (29) nieprzelotowego otworu (28) usytuowanego w osi przegrody (4) lub wkładka (44), bądź też krążek (46) z folii.

5. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że pierścieniowa przegroda (4) wyposażona jest we wkładkę tnącą (8).

6. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że uniwersalna przegroda (59) wyposa żona jest w centralne ostrze (60).

7. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że aktywna przegroda (31) wyposażona jest w grot (16).

8. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że pierwszy kubek (11) zaopatrzony jest od wewnątrz w grot (16b).

9. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że króciec zaopatrzony jest od wewnątrz cylindra w ostrze (3) lub wkładkę tnącą (8), lub w centralne ostrze (62).

10. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że króciec (22) zaopatrzony jest w nasadkę (23), która zawiera długie ostrze (24) sięgające do wnętrza cylindra (20).

11. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiera kilka ruchomych elementów (4, 31, 59, 11, 12, 21),