PL193347B1 - Zapalniczka zabezpieczona przed użyciem przez niepowołanych użytkowników - Google Patents

Abstract

1. Zapalniczka zabezpieczona przed u zyciem przez niepowo lanych u zytkowników zawieraj aca korpus zapalniczki ze zbiornikiem paliwa, zawór dostarczaj acy paliwo ze zbiornika, w lacznik zamon- towany do przemieszczania si e wzgl edem korpusu zapalniczki, mechanizm zap lonowy posiadaj acy o s zadzia lania, w którym przemieszczenie w lacznika z pierwszego po lo zenia wzd lu z osi zadzia lania do po lo zenia zadzia lania wzd lu z osi zadzia lania powo- duje zap lon paliwa przez mechanizm zap lonowy oraz mechanizm zapobiegaj acy zadzia laniu zawieraj acy mechanizm blokuj acy ograniczaj acy ruch w lacznika wzd lu z osi zadzia lania, kiedy mechanizm blokuj acy jest sprzezony, znamienna tym, ze mechanizm zapobiegaj acy zadzia laniu zawiera równie z mechanizm sprz egaj acy (44) ograniczaj acy ruch w lacznika (14) w kierunku poprzecznym do osi zadzia lania (25), kiedy mechanizm ten jest sprz ezony, przy czym mechanizm sprz egaj acy (44) obejmuje pierwsz a cz esc sprz egaj ac a (62) zamontowan a na w laczniku (14) i drug a czesc sprz egaj aca (60) zamontowan a na korpusie (12) zapalniczki (10). PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zapalniczka zabezpieczona przed użyciem przez niepowołanych użytkowników. Wynalazek dotyczy zapalniczki posiadającej układ zapłonowy, który wykazuje zwiększone utrudnienie obsługi przez niepowołanych użytkowników, zwłaszcza zapalniczki piezoelektrycznej z takim układem.

Zapalniczki gazowe jednorazowego użytku występują w licznych postaciach. Jednym wspólnym elementem jednorazowych zapalniczek jest dźwignia lub przycisk włącznika, używane do zainicjowania przepływu paliwa. Przycisk włącznika działa w połączeniu z mechanizmem wskrzeszania iskry, przez co następuje zapalenie wypływu paliwa wkrótce po jego rozpoczęciu. Przykładowo, zapalniczki z tradycyjnymi kółkami iskrowymi wymagają, aby użytkownik obrócił uzębione kółko iskrowe po kamieniu w celu wskrzeszenia iskry. Następnie użytkownik wciska przycisk włącznika, uwalniając gaz i wytwarzają c pł omień .

Inne środki zapłonowe do jednorazowych zapalniczek wykorzystują mechanizm piezoelektryczny. W tym typie mechanizmu zapłonowego, w piezoelektryczny element w postaci kryształu uderza młotek lub kowadełko, wytwarzając iskrę elektryczną. Iskra przepływa do położenia w pobliżu otworu zaworu i zapala paliwo gazowe. Przycisk włącznika po zagłębieniu przez użytkownika rozpoczyna wypływ paliwa i wytworzenie iskry. Przykład piezoelektrycznego mechanizmu zapłonowego opisano w amerykań skim patencie Nr 5,262,697 pt. „Piezoelektryczny mechanizm do zapalniczek gazowych”.

Podobnie jak w przypadku mechanizmów z kółkiem iskrowym, podjęto również działania mające na celu zwiększenie trudności uruchomienia mechanizmów piezoelektrycznych przez niepowołanych użytkowników tj. pięcioletnie lub młodsze dzieci. Jednym z typowych sposobów było zastosowanie oddzielnego zaczepu pod przyciskiem włącznika, który zapobiegał zagłębieniu tego przycisku. Przykłady takich mechanizmów przedstawiono w amerykańskich patentach nr 5,435,719, 5,584,682 i 5,636,979.

Występuje jednakże nadal potrzeba w tej dziedzinie na ulepszone mechanizmy utrudniające zadziałanie niepowołanym użytkownikom i jednocześnie przyjazne dla docelowych użytkowników.

Celem wynalazku jest dostarczenie zapalniczki obsługiwanej przez dorosłych, po zamierzonych ruchach uruchamiających, ale która jest zabezpieczona przed użyciem przez niepowołanych użytkowników.

Celem obecnego wynalazku jest dostarczenie zapalniczki posiadającej włącznik, który korzystnie przemieszcza się w co najmniej dwóch kierunkach i korzystnie więcej niż w dwóch kierunkach dla uruchomienia zapalniczki.

Zapalniczka zabezpieczona przed użyciem przez niepowołanych użytkowników zawierająca korpus zapalniczki ze zbiornikiem paliwa, zawór dostarczający paliwo ze zbiornika, włącznik zamontowany do przemieszczania się względem korpusu zapalniczki, mechanizm zapłonowy posiadający oś zadziałania, w którym przemieszczenie włącznika z pierwszego położenia wzdłuż osi zadziałania do położenia zadziałania wzdłuż osi zadziałania powoduje zapłon paliwa przez mechanizm zapłonowy oraz mechanizm zapobiegający zadziałaniu zawierający mechanizm blokujący ograniczający ruch włącznika wzdłuż osi zadziałania, kiedy mechanizm blokujący jest sprzężony, według wynalazku charakteryzuje się tym, że mechanizm zapobiegający zadziałaniu zawiera również mechanizm sprzęgający ograniczający ruch włącznika w kierunku poprzecznym do osi zadziałania, kiedy mechanizm ten jest sprzężony, przy czym mechanizm sprzęgający obejmuje pierwszą część sprzęgającą zamontowaną na włączniku i drugą część sprzęgającą zamontowaną na korpusie zapalniczki.

Korzystnie pierwsza część sprzęgająca ma postać pierwszego występu zamontowanego na włączniku, a druga część sprzęgająca ma postać drugiego występu zamocowanego na stałe względem korpusu zapalniczki.

Korzystnie pierwszy występ zawiera występ bazowy i co najmniej jedno skrzydło wystające z wystę pu bazowego, a drugi wystę p posiada rowek, w który wchodzi co najmniej jedno skrzydło, oraz podcięcie.

Korzystnie włącznik jest zamocowany wychylnie względem korpusu zapalniczki.

Korzystnie w korpusie zapalniczki jest umieszczony element dociskający.

Korzystnie mechanizm zapłonowy zapalniczki zawiera pierwszą część osadzoną we wgłębieniu utworzonym we włączniku i drugą część osadzoną w korpusie zapalniczki, przy czym pierwsza część jest ściśle dopasowana wewnątrz wgłębienia we włączniku.

PL 193 347 B1

Korzystnie mechanizm zapłonowy zapalniczki zawiera pierwszą część osadzoną we wgłębieniu utworzonym we włączniku i drugą część osadzoną w korpusie zapalniczki, przy czym pierwsza część jest dopasowana wewnątrz wgłębienia we włącznika z dostatecznym prześwitem.

Korzystnie w prześwicie pomiędzy pierwszą częścią mechanizmu zapłonowego i ścianami wgłębienia jest umieszczony element dociskający.

Korzystnie mechanizm blokujący zapalniczki zawiera przedłużenie roboczo połączone z wgłębieniem.

Korzystnie włącznik jest roboczo sprzężony z mechanizmem zapłonowym.

Korzystnie zapalniczka zawiera element blokujący umieszczony na korpusie zapalniczki.

Korzystnie zapalniczka zawiera powierzchnię blokującą umieszczoną na włączniku.

Korzystnie pierwsza część sprzęgająca zawiera część kołnierzową zamontowaną na włączniku, a druga część sprzę gająca zawiera wyznaczający rowek, element posiadający rowek i zamocowany do korpusu zapalniczki, w którym część kołnierzowa jest umieszczona ślizgowo i utrzymywana przez rowek elementu.

Cele obecnego wynalazku zostały osiągnięte poprzez dostarczenie zapalniczki posiadającej podłużny korpus tworzący zbiornik paliwa i zawór do dozowania paliwa. Zapalniczka zawiera układ zapłonowy obejmujący mechanizm wytwarzający iskrę, taki jak mechanizm piezoelektryczny, dla wytworzenia iskry w czasie gdy paliwo jest selektywnie uwalniane ze zbiornika dla wytworzenia płomienia. Zapalniczka zawiera również włącznik, który po zagłębieniu uruchamia układ iskrowy, co wymaga uwolnienia paliwa ze zbiornika i uruchomienia mechanizmu piezoelektrycznego wytwarzającego iskrę. Wgłębienie włącznika jest jednakże powstrzymywane przez mechanizm blokujący. Przestawienie mechanizmu blokującego w określony sposób umożliwia wgłębienie włącznika. Mechanizm blokujący, integralny z włącznikiem, użytkownik przestawia wywierając nacisk. Po usunięciu siły przestawienia mechanizm blokujący powraca do swojego początkowego zablokowanego położenia, ponownie zapobiegając przed wciśnięciem włącznika wystarczającym dla uruchomienia układu zapłonowego. Aby umożliwić zapłon, mechanizm blokujący wymaga przechylenia w kierunku poziomym i pionowym.

W innym aspekcie wynalazku zapalniczka obejmuje włącznik, który przy wykonaniu ruchów wzdłuż określonego toru uruchamia układ zapłonowy. Zastosowano mechanizm zapobiegający zadziałaniu dla określenia z góry określonego toru przemieszczenia włącznika w celu uruchomienia układu zapłonowego.

Mechanizm zapobiegający zadziałaniu obejmuje mechanizm blokujący i mechanizm sprzęgający, umieszczone względem korpusu zapalniczki dla określenia z góry określonego toru. Mechanizm zapobiegający zadziałaniu jest skonstruowany korzystnie tak, że włącznik przemieszcza się co najmniej w kierunku zadziałania (w kierunku przemieszczania mechanizmu wytwarzania iskry przy wytwarzaniu iskry) i w kierunku poprzecznym do kierunku zadziałania (generalnie w kierunku przechylenia, najczęściej w kierunku poprzecznym) dla zadziałania mechanizmu zapłonowego. Po usunięciu przyłożonej siły potrzebnej do wgłębienia włącznika, mechanizm zapobiegający zadziałaniu jest dociskany dla powrotu do swojego początkowego położenia, w którym w celu zadziałania układu zapłonowego wymagane jest przemieszczenie włącznika wzdłuż z góry określonego toru.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania uwidoczniono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zapalniczkę posiadającą mechanizm zapobiegający zadziałaniu wykonany zgodnie z zasadami obecnego wynalazku, w rzucie perspektywicznym, fig. 2 - zapalniczkę pokazaną na fig. 1, w częściowym przekroju, fig. 3 - zapalniczkę pokazaną na fig. 1 w położeniu zablokowanym, w częściowym przekroju, fig. 4 - zapalniczkę pokazaną na fig. 1, w której włącznik został przemieszczony przed uruchomieniem układu zapłonowego, w częściowym przekroju, fig. 5 - zapalniczkę pokazaną na fig. 1 w położeniu zapłonowym, w częściowym przekroju, fig. 6 -zapalniczkę pokazaną na fig. 1, z włącznikiem w począ tkowym położeniu i z mechanizmem zapobiegają cym zadziałaniu w przekroju centralnym, w częściowym przekroju, wzdłuż linii II-II na fig. 1, fig. 7 - zapalniczkę według wynalazku, w częściowym przekroju, wzdł u ż linii III-III na fig. 1, fig. 8 - zapalniczkę pokazaną na fig. 1, z włącznikiem w początkowym położeniu ilustrującą mechanizm zapobiegający zadziałaniu w innym przekroju, w przekroju IV-IV na fig. 1, fig. 9 - włącznik według wynalazku z pokazaniem ruchomej części mechanizmu sprzęgającego w mechanizmie zapobiegającym zadziałaniu, w widoku perspektywicznym, fig. 10 - włącznik z fig. 9, w rzucie z góry, fig. 11 - włącznik z fig. 9, w rzucie z boku, fig. 12 - stacjonarną część mechanizmu sprzęgającego w mechanizmie zapobiegającym zadziałaniu według wynalazku, w widoku perspektywicznym, fig. 13 - stacjonarną część mechanizmu sprzęgającego z fig. 12, w rzucie z góry, fig. 14 - zapalniczkę z fig. 1 z włącznikiem w położeniu pośrednim, w przekroju wzdłuż linii IV-IV

PL 193 347 B1 z fig. 1 i podobnym do pokazanego na fig. 8, fig. 15 - włącznik odłączony od mechanizmu blokującego w mechanizmie zapobiegającym zadziałaniu, w przekroju podobnym do pokazanego na fig. 14, fig. 16 - wyłącznik w położeniu zadziałania zapłonu, w przekroju podobnym do pokazanego na fig. 14, fig. 17 - inny przykład wykonania mechanizmu blokującego, fragment w przekroju.

Zapalniczka 10 posiadająca mechanizm zapobiegający zadziałaniu, wykonany zgodnie z zasadami obecnego wynalazku jest pokazana na fig. 1. Zapalniczka 10 posiada podłużną oś 11, korpus 12, wciskany włącznik 14 zaworu i osłonę wiatrową 16. Ponadto wewnątrz zapalniczki 10 umieszczono zawór 18 i mechanizm zapłonowy 20 (20a, 20b), co pokazano przykładowo na przekrojach na fig. 2, 3 i 6.

Na fig. 2 pokazano dalsze szczegóły układu zapłonowego i zabezpieczenie zapalniczki 10. Górna część piezoelektrycznego zapłonowego mechanizmu 20 jest połączona z włącznikiem 14. Przewód iskrowy 24 jest połączony elektrycznie z mechanizmem zapłonowym 20 w znany sposób. Dolna część mechanizmu zapłonowego 20 jest umieszczona we wgłębieniu korpusu 12. Występ 26 jest połączony z odpowiednią częścią korpusu 12, korzystnie w górnym centralnym obszarze obudowy. Pomiędzy górną i dolną częścią mechanizmu zapłonowego 20 jest umieszczona sprężyna zwojowa 38.

Pomiędzy tylną ścianą 30 i włącznikiem 14 jest umieszczona sprężyna płytkowa 28, która dociska włącznik 14 siłą skierowaną do wewnątrz, powstrzymując jego ruch w kierunku tylnej ściany 30 korpusu 12. Sprężyna zwojowa 38 przeciwdziała ściśnięciu mechanizmu zapłonowego 20. Sprężyna zwojowa 38 wytwarza nacisk ku górze, przeciwstawnie do wgłębiania włącznika 14.

Górną i dolną część mechanizmu zapłonowego 20 połączono z możliwością ściśnięcia. W położeniu spoczynkowym, górna i dolna część mechanizmu zapłonowego 20 są rozdzielone odstępem X na fig. 2. W piezoelektrycznych zapalniczkach, jak według wynalazku, wgłębienie włącznika 14 ściska mechanizm zapłonowy 20, powodując w ten sposób uderzenie motka (nie pokazanego) wewnątrz mechanizmu zapłonowego 20 w element piezoelektryczny (nie pokazany), również wewnątrz mechanizmu zapłonowego 20. Wgłębienie włącznika 14 również otwiera zawór paliwa, uwalniając tym samym paliwo ze zbiornika 34 poprzez dyszę 32. Uderzenie piezoelektrycznego elementu, czyli kryształu, wytwarza impuls elektryczny, który przepływa przewodem iskrowym 24 do komory zapłonu 36. Powstaje łuk elektryczny w szczelinie pomiędzy przewodem iskrowym 24 i metalową dyszą 32, zapalający wypływające paliwo. Zasada działania jednorazowych zapalniczek piezoelektrycznych jest dobrze znana.

Na fig. 2 pokazano włącznik 14 w położeniu normalnym lub spoczynkowym. Wgłębienie włącznika 14 z normalnego położenia spowoduje oparcie się blokującego grzbietu 22 o występ 26, co daje tylko niewielkie lub żadne ściśnięcie mechanizmu zapłonowego 20. Na fig. 3 włącznik 14 jest wgłębiony do oparcia blokującego grzbietu 22 o występ 26. Górna i dolna część mechanizmu zapłonowego pozostają rozsunięte na odległość X' i nie mogą być wystarczająco ściśnięte dla zadziałania układu zapłonowego, co zapobiega wytworzeniu płomienia.

Obsługujący zapalniczkę 10 właściwy użytkownik musi najpierw przestawić włącznik 14 na zewnątrz czyli do tyłu od dyszy 32, poza jego normalne położenie. Alternatywnie, włącznik 14 może być odsunięty od dyszy 32 w bok. Po przestawieniu do położenia „gotowości” pokazanego na fig. 4 następuje ugięcie płytkowej sprężyny 28 spowodowane siłą wywieraną przez użytkownika. Przestawienie na zewnątrz włącznika 14 powoduje proporcjonalne przestawienie mechanizmu zapłonowego 20, przewodu iskrowego 24 i blokującego grzbietu 22. Dla ułatwienia przestawienia włącznika 14 z normalnego położenia do położenia gotowości w obecnym przykładzie tego wynalazku tylna powierzchnia włącznika 14 może mieć kształt zwiększający tarcie pomiędzy włącznikiem 14 i palcem użytkownika. Przykładowo, można to uzyskać poprzez wykonanie na włączniku 14 przynajmniej jednego grzbietu 40.

W położeniu gotowości blokujący grzbiet 22 leży poza występem 26. Jak pokazano na fig. 5, włącznik 14 może być więc wgłębiony przez użytkownika w celu spowodowania zadziałania układu zapłonowego, i w tym czasie odstęp pomiędzy górną i dolną częścią mechanizmu zapłonowego 20, oznaczony X na fig. 5, jest najmniejszy. Po ustąpieniu nacisku wywieranego przez użytkownika skierowana do góry siła sprężyny zwojowej 38 przesuwa włącznik 14 do góry. Połączony nacisk do wewnątrz i do góry wywierany przez sprężynę płytkową 28 i sprężynę zwojową 28 odpowiednio zapewniają powrót zapalniczki 10 do jej normalnego (zablokowanego) położenia po użyciu.

Na fig. 6 pokazano następny przykład wykonania układu zapłonowego i mechanizmu zapobiegającego zadziałaniu. Górną część 20a mechanizmu zapłonowego 20 połączono lub osadzono we wgłębieniu 21 wewnątrz włącznika 14. Choć pożądane może być pasowanie mocno wciskane pomiędzy górną częścią 20a i włącznikiem 14, takie połączenie mocno wciskane może lekko zginać mechanizm zapłonowy 20 podczas użycia. Aby temu zapobiec, pomiędzy wgłębieniem 21 włącznika 14

PL 193 347 B1 i górną częścią 20a mechanizmu zapłonowego 20 może wystę pować dostateczny prześ wit, w wyniku czego mechanizm 20 nie będzie nadmiernie zginany podczas działania zapalniczki 10, jak ma to miejsce w przypadku działania opisanego poniżej. W prześwicie pomiędzy wgłębieniem 21 i górną częścią 20a można umieścić sprężynę, zapewniającą wystarczający kontakt i podparcie pomiędzy górną częścią 20a i włącznikiem 14.

Dolna część 20b mechanizmu zapłonowego 20 jest umieszczona we współpracującym wgłębieniu 23 w korpusie 12. Określenia „górny” i „dolny” opisują jedynie wzajemne położenia części 20a, 20b jak pokazano na rysunkach i nie ograniczają tych części do takich położeń. Pomiędzy górną częścią 20a i dolną częścią 20b mechanizmu zapłonowego 20 umieszczono element dociskający, na przykład sprężynę zwojową 38. Sprężyna zwojowa 38 przeciwstawia się zbliżeniu części 20a i 20b względem siebie, i zadziałaniu mechanizmu zapłonowego 20. Element dociskający 38 oddziaływuje również na włącznik 14, powstrzymując jego ruch. W ten sposób górna i dolna część 20a i 20b mechanizmu zapłonowego 20 są połączone ze ściśnięciem i włącznik 14 jest utrzymywany w początkowym położeniu, w którym górne i dolne części 20a, 20b są odsunięte od siebie, jak pokazano na fig. 6.

Zasada działania jednorazowych zapalniczek, zwłaszcza zapalniczek piezoelektrycznych, jest dobrze znana, i dlatego jest tu opisana tylko w sposób skrócony. W „początkowym położeniu” górna i dolna część 20a, 20b mechanizmu zapłonowego 20 są rozdzielone odstępem X na fig. 6, w górna powierzchnia 15 włącznika 14 znajduje się w położeniu „P1”. Ruch górnej powierzchni 15 włącznika 14 z początkowego położenia P1 do położenia zadziałania „P2” (zobacz fig. 16) powoduje przesuw górnej i dolnej części 20a, 20b wzdłuż osi działania 25, ściskając w ten sposób mechanizm zapłonowy 20. W piezoelektrycznych zapalniczkach, jak w obecnym wynalazku, ś ciskanie mechanizmu zapłonowego 20 powoduje uderzenie młotka (nie pokazanego), który jest przesuwnie umieszczony wewnątrz mechanizmu 20, w nieruchomo zamocowany element piezoelektryczny, umieszczony w mechanizmie zapłonowym 20. Działanie piezoelektrycznego układu zapłonowego opisano we wspomnianym amerykańskim patencie nr 5,262,697, który włączono tu przez odniesienie.

Do włącznika 14 połączono elektrycznie przesuwający się z nim przewód iskrowy 24 połączony z mechanizmem 20 w znany sposób. Do mechanizmu zapłonowego 20 dołączono element klinowy 27, który przesuwa się wzdłuż osi zadziałania wraz z mechanizmem 20. Element klinowy 27 oddziaływuje na dźwignię 29 obracając ją (w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, jak pokazano na rysunku) powodując uniesienie zaworu 18. Ruch włącznika 14 powodujący zadziałanie mechanizmu zapłonowego 20 powoduje otwarcie zaworu 18, selektywnie uwalniając paliwo ze zbiornika 34 poprzez dyszę 32, i przybliżenie przewodu iskrowego 24 do elektrycznie konduktywnego dyfuzora 29 umieszczonego ponad dyszą 32. Zadziałanie elementu piezoelektrycznego (lub innego mechanizmu zapłonowego przydatnego do zapalniczki według obecnego wynalazku) po udanym ruchu włącznika 14 wytwarza impuls elektryczny na przewodzie iskrowym 24 i dyfuzorze 29, przebiegający poprzez komorę zapłonową 36. W szczelinie pomiędzy przewodem iskrowym 24 i elektrycznie przewodzącym dyfuzorem 29 wytwarzany jest łuk elektryczny, powodujący zapłon paliwa selektywnie uwalnianego poprzez zawór 18.

Mechanizm zapobiegający zadziałaniu zaprojektowano w celu powstrzymania wgłębienia włącznika 14 i utrudnienia uruchomienia mechanizmu zapłonowego 20 i zapalenia zapalniczki 10. Mechanizm zapobiegający zadziałaniu obejmuje mechanizm blokujący 42 i mechanizm sprzęgający 44, które kierują odpowiednio ruchami wzdłuż osi zadziałania 25 i ruchami poprzecznymi do osi zadziałania 25.

Mechanizm blokujący 42 obejmuje element blokujący 50 zamocowany lub umieszczony w pobliżu lub na wewnętrznej ścianie 52 korpusu 12 zapalniczki 10. Według fig. 7 mogą być korzystnie zastosowane dwa elementy blokujące 50 wewnątrz korpusu 12 zapalniczki, po jednym z każdej strony komory 54 w korpusie zapalniczki 12. Gdy górna powierzchnia 15 włącznika 14 znajduje się na początkowym poziomie P1, przed wgłębieniem włącznika 14, dolna powierzchnia 56 włącznika 14 jest ustawiona w linii oraz odsunięta od powierzchni blokującej 58 elementu blokującego 50. Włącznik 14 może być zatem wgłębiony tylko na odległość B (fig. 6) wzdłuż osi zadziałania 25, zanim dolna powierzchnia 56 włącznika 14 połączy się z powierzchnią blokującą 58 elementu blokującego 50. W ten sposób dalsze wgłębienie wzdłuż osi zadziałania 25 jest powstrzymywane. Odpowiednio, górna i dolna część 20a, 20b mechanizmu zapłonowego 20 pozostają rozsunięte na odległość X', co pokazano na fig. 14 (i dokładniej opisano poniżej). Mechanizm zapłonowy 20 zaprojektowano w taki sposób, że ściśnięcie na odległość X' nie wystarcza dla spowodowania uderzenia młotka w element piezoelektryczny i wywołania płomienia. Analogicznie, górna powierzchnia 15 włącznika 14 może być przesunięta z początkowego położenia P1 do położenia pośredniego „IP”, bez możliwości dojścia do położe6

PL 193 347 B1 nia zadziałania P2. Dla powstrzymania ruchu włącznika 14 mogą być zastosowane inne rozwiązania, włączając w to element blokujący zamocowany do korpusu zapalniczki 12 i dostosowany do połączenia z włącznikiem 14 lub sprzężonym z nim elementem, i będą pozostawać w zakresie obecnego wynalazku.

Aby odsunąć włącznik 14, lub przestawić go poza element blokujący 50, tzn. aby przemieścić dolną powierzchnię 56 włącznika 14 poza linię wyrównania z powierzchnią blokującą 58 elementu 50, z pośredniego położenia IP przemieszcza się włącznik 14 w kierunku poprzecznym do osi 25 i od elementu blokującego 50. Jednakże poprzeczne przestawienie od początkowego położenia włącznika 14 jest powstrzymywane przez mechanizm sprzęgający 44. Tak więc do czasu rozłączenia mechanizmu sprzęgającego 44 włącznik 14 nie może być przestawiony do położenia poza linię mechanizmu blokującego 42.

W mechanizmie sprzę gającym 44 występuje stacjonarna część sprzęgająca 60 nieruchomo zamontowana do korpusu 12 zapalniczki, i ruchoma część sprzęgająca 62 zamontowana do włącznika 14. Wzajemne oddziaływanie części sprzęgających 60 i 62 przedstawiono na fig. 6 i 8. Ruchoma część sprzęgająca 62 korzystnie wystaje z wewnętrznej ściany włącznika 14 i współpracuje z nieruchomą częścią sprzęgającą 60. Część sprzęgająca 62 przemieszcza się wraz z włącznikiem 14 względem korpusu 12 zapalniczki i stacjonarnej części sprzęgającej 60. Włącznik 14 jest korzystnie integralny z ruchomą częścią sprzęgającą 62.

Właściwości części 60 i 62 mechanizmu sprzęgającego 44 przedstawiono na fig. 9-13. Według fig. 9-11 ruchoma część sprzęgająca 62 zawiera występ bazowy 66, z którego wystaje co najmniej jedno skrzydło 68. Korzystnie, skrzydła 68a, 68b wystają z każdego boku występu bazowego 66 tak, że ruchoma część sprzęgająca 62 ma kształt teowego kołnierza. Przewód iskrowy 24 jest korzystnie zamontowany na części mocującej 70 występu bazowego 66, która wystaje ponad skrzydłami 68a, 68b.

Według fig. 12 i 13 stacjonarna część sprzęgająca 60 obejmuje występy 72 wystające w kierunku ruchomej części sprzęgającej 62, posiadające rowki 74, w które wchodzą skrzydła 68 ruchomej części 62. Ilość występów 72 na części 60 odpowiada ilości skrzydeł na części 62. W początkowym położeniu P1 włącznika 14, jak pokazano na fig. 8, skrzydła 68 są przesuwnie umieszczone w rowkach 74. Sprzężony układ ruchomej części 62 ze stacjonarną częścią 60 w początkowym położeniu P1 powstrzymuje ruch włącznika 14 w kierunku poprzecznym. Odpowiednio, dolna powierzchnia 56 włącznika 14 nie może być przestawiona poza wyrównanie z powierzchnią blokującą 58 elementu 50 w położeniu początkowym P1.

W celu przesunięcia włącznika 14 do położenia zadziałania rozłącza się część 62 i włącznik 14 od stacjonarnej części 60. Takie rozłączenie mechanizmu 44 obejmuje ruch włącznika 14 poprzecznie do osi zadziałania 25, aby umożliwić dalszy ruch włącznika 14 wzdłuż osi 25 (zasadniczo równolegle do ruchu włącznika 14 pomiędzy początkowym położeniem P1 i pośrednim położeniem IP), do położenia zadziałania P2. Odpowiednio, występy 72 posiadają kątowe podcięcia 76, które prowadzą wyjęcie skrzydeł 68 z rowków 74 poprzez odsunięcie ruchomej części 62 od stacjonarnej części 60. Przy ruchu włącznika 14 wzdłuż osi 25 skrzydła 68 ślizgają się w rowkach 74 w kierunku podcięć 76 aż górne części 78 skrzydeł 68 dojdą do podcięć 76, gdzie skrzydła 68 mogą wydostać się z rowków 74. Części górne 78 skrzydeł 68 dochodzą do podcięć 76, gdy dolna powierzchnia 56 włącznika 14 dojdzie do powierzchni blokującej 58 elementu 50 - przed lub równocześnie z dojściem włącznika 14 do położenia IP. Położenie IP może być zatem również każdym dowolnym położeniem, gdzie dopuszczony jest poprzeczny przesuw włącznika 14.

Wyjęcie skrzydeł 68 z rowków 74 i w konsekwencji rozłącznie części sprzęgających 60 i 62 obejmuje ogólnie ruch włącznika 14 poprzecznie do osi 25, najczęściej osiągany jako ruch wychylający, jak pokazano na fig. 15 i dokładniej opisano poniżej. Jeżeli jest to pożądane, może być zastosowany element dociskający 80, jak pokazano na fig. 6, taki jak sprężyna płytkowa, powstrzymujący ruch włącznika 14 w kierunku poprzecznym. Korzystnie, podcięcia 76 są pochylone dla ułatwienia wyjęcia skrzydeł 68a, b z rowków 74 podczas ruchu wychylającego włącznika 14, a także dla ułatwienia ponownego wprowadzenie skrzydeł 68a, b w rowki 74 po zadziałaniu mechanizmu zapłonowego 20. Takie ponowne wprowadzenie dodatkowo ułatwia element 80. Korzystnie, podczas wyjmowania skrzydeł 68a, b z rowków 74 górne części 78 skrzydeł 68a, 68b utrzymują kontakt z podcięciami 76.

Dla poprawy połączenia części sprzęgających 60 i 62, a zatem poprawy wyglądu i działania włącznika 14 w odniesieniu do zapalniczki 10 wprowadzono wiele właściwości. Aby umieścić części 60 i 62 jak najbliżej siebie, korzystnie wykonano rowki 82 wzdłuż wewnętrznej ściany 64 włącznika 14 (w obszarze ruchomej części sprzęgającej 62), w które wchodzą występy 72 stacjonarnej części

PL 193 347 B1 sprzęgającej 60, co pokazano na fig. 8, 10, 11 i 13, przez co włącznik 14 może powracać do początkowego położenia P1 jak opisano poniżej. Dodatkowo, wykonano wycięcie 84 w ścianie 86 łączącej wstępy 72 stacjonarnej części sprzęgającej 60. Wycięcie 84 wyrównano z występem bazowym 66 ruchomej części sprzęgającej 62, a zatem z częścią mocującą 70, na której jest zamontowany przewód iskrowy 24. Tak więc, po wgłębieniu włącznika 14 wgłębiany jest przewód iskrowy 24 i przechodzi poprzez wycięcie 84 do dyszy 32, umożliwiając wytworzenie łuku elektrycznego.

Opisane pokrótce czynności niezbędne dla wytworzenia płomienia przedstawiono na fig. 6 i 14-16. Gdy docelowy użytkownik posługuje się zapalniczką 10, wciska włącznik 14 z począ tkowego położenia P1 do pośredniego położenia IP, jak pokazano na fig. 14. Dla ułatwienia przesuwu włącznika 14 na górnej powierzchni 15 mogą występować kształty zwiększające tarcie z palcem użytkownika. Dla ilustracji, można to osiągnąć przez wykonanie na górnej powierzchni 15 jednego lub więcej grzbietów 94, jak pokazano na fig. 1, 9 i 10.

Jak opisano powyżej, element blokujący 50 zapobiega wciśnięciu włącznika 14 poniżej pośredniego poziomu IP na drodze dojścia do położenia zadziałania P2. Ponadto, w początkowym położeniu P1 mechanizm sprzęgający 44 powstrzymuje poprzeczny ruch włącznika 14 poza zablokowane wyrównanie z elementem blokującym 50. Po dojściu włącznika 14 do pośredniego położenia IP, górne części 78 skrzydeł 68 znajdują się w sąsiedztwie podcięć 76. Użytkownik może obecnie rozpocząć przesuwanie włącznika 14 poprzecznie do osi 25, dla rozłączenia mechanizmu sprzęgającego 44 i przesunię cia włącznika poza wyrównanie z mechanizmem blokującym 50, jak pokazano na fig. 15. Włącznik 14 można obrócić względem elementu 50 i wychylić (ruch zawierający składową poprzeczną do osi 25) dla uzyskania ruchu potrzebnego do uwolnienia skrzydeł 68 z rowków 74, rozłączając w ten sposób ruchomą część sprzęgającą 62 od stacjonarnej części sprzęgającej 60.

Ruch włącznika 14 z położenia IP w kierunku poprzecznym, jak pokazano na fig. 15, przestawia ruchomą część 62 poza wyrównanie z częścią stacjonarną 60, a także przemieszcza dolną powierzchnię 56 włącznika 14 poza wyrównanie z górną powierzchnią elementu blokującego 50. Mechanizm blokujący 42 zostaje w ten sposób rozłączony i włącznik 14 może być przesunięty dalej w komorze 54 korpusu 12 zapalniczki wzdłuż osi zadziałania 25, w celu dalszego ściśnięcia górnej oraz dolnej części 20a i 20b mechanizmu zapłonowego 20, i uruchomienia mechanizmu zapłonowego 20, jak pokazano na fig. 16. Po zadziałaniu mechanizmu zapłonowego 20 odstęp pomiędzy częściami 20a, 20b mechanizmu zapłonowego 20 oznaczony jako X na fig. 16 jest najmniejszy. Ponadto, górna powierzchnia 15 włącznika 14 osiąga poziom zadziałania P2.

Po ustąpieniu siły wywieranej przez użytkownika elementy dociskające 38 i 80 (jeśli występują) dociskają włącznik 14 w celu powrotu do początkowego położenia P1. Jak podano powyżej, kształt podcięć 76 występu 72 oraz rowków 82 w ścianie 64 włącznika 14 ułatwia taki powrót włącznika 14 do początkowego położenia P1.

Na fig. 17 pokazano dalszą cechę, jaka może występować w mechanizmie blokującym 42. Na dolnej powierzchni 56 może być wykonany występ 96, a na górnej powierzchni 58 elementu blokującego 50 może występować wgłębienie 98. Występ 96 i wgłębienie 98 są ukształtowane w taki sposób, że z dojściem włącznika 14 do położenia pośredniego IP występ 96 wchodzi we wgłębienie 98, co umożliwia poprzeczne przestawienie włącznika 14. Występ 96 i wgłębienie 98 mogą powstrzymywać zapalenie zapalniczki zapobiegając poprzecznemu ruchowi włącznika, gdy wywołane przez użytkownika przemieszczenie jest większe od potrzebnego dla rozłączenia stacjonarnej części 60 od ruchomej części 60 mechanizmu sprzęgającego 44.

Mechanizm zapobiegający zadziałaniu, jak opisano powyżej, również może zwiększyć utrudnienie selektywnego uwolnienia wypływu gazowego paliwa poprzez zawór 18. Przykładowo, element klinowy 27 i dźwignia 29 mogą być tak dobrane, że gdy włącznik 14 znajduje się w położeniu IP, element klinowy 27 nie oddziaływuje na dźwignię 29 w celu selektywnego uwolnienia gazu.

Powyższy opis ma cel jedynie ilustracyjny, a nie ograniczający. Dla specjalistów będzie oczywiste wprowadzenie zmian bez odstępstwa od zakresu zastrzeżeń podanych poniżej. Przykładowo, element dociskający 38 przedstawiony jako sprężyna zwojowa może być dowolnym innym odpowiednim elementem dociskającym zastosowanym w zamian lub dodatkowo, na przykład sprężyną płytkową lub integralnie zaformowaną plastikową sprężyną. Podobnie, chociaż elementy dociskające 28 i 80 są pokazane jako sprężyna płytkowa, dowolny inny odpowiedni element dociskający może być zastosowany w zamian lub dodatkowo, na przykład sprężyna zwojowa lub integralnie zaformowana sprężyna plastikowa.

PL 193 347 B1

Opisany tu mechanizm zapłonowy i mechanizm zapobiegający zadziałaniu nie ograniczają się do zastosowania w zapalniczce. Mechanizmy te można także zastosować w innych urządzeniach, gdzie potrzebny jest mechanizm zabezpieczający przed dziećmi, na przykład w piezoelektrycznych zapalarkach gazowych do grilli, itp.

Claims (13)

Zastrzeżenia patentowe

1. Zapalniczka zabezpieczona przed użyciem przez niepowołanych użytkowników zawierająca korpus zapalniczki ze zbiornikiem paliwa, zawór dostarczający paliwo ze zbiornika, włącznik zamontowany do przemieszczania się względem korpusu zapalniczki, mechanizm zapłonowy posiadający oś zadziałania, w którym przemieszczenie włącznika z pierwszego położenia wzdłuż osi zadziałania do położenia zadziałania wzdłuż osi zadziałania powoduje zapłon paliwa przez mechanizm zapłonowy oraz mechanizm zapobiegający zadziałaniu zawierający mechanizm blokujący ograniczający ruch włącznika wzdłuż osi zadziałania, kiedy mechanizm blokujący jest sprzężony, znamienna tym, że mechanizm zapobiegający zadziałaniu zawiera również mechanizm sprzęgający (44) ograniczający ruch włącznika (14) w kierunku poprzecznym do osi zadziałania (25), kiedy mechanizm ten jest sprzężony, przy czym mechanizm sprzęgający (44) obejmuje pierwszą część sprzęgającą (62) zamontowaną na włączniku (14) i drugą część sprzęgającą (60) zamontowaną na korpusie (12) zapalniczki (10).

2. Zapalniczka według zastrz. 1, znamienna tym, ż e pierwsza część sprzęgająca (62) ma postać pierwszego występu zamontowanego na włączniku (14), a druga część sprzęgająca (60) ma postać drugiego występu zamocowanego na stałe względem korpusu (12) zapalniczki (10).

3. Zapalniczka według zastrz. 2, znamienna tym, ż e pierwszy wystę p zawiera występ bazowy (66) i co najmniej jedno skrzydło (68) wystające z występu bazowego (66), a drugi występ posiada rowek (74), w który wchodzi co najmniej jedno skrzydło (68), oraz podcięcie (76).

4. Zapalniczka według zastrz. 1, znamienna tym, że włącznik (14) jest zamocowany wychylnie względem korpusu zapalniczki (12).

5. Zapalniczka według zastrz. 1, znamienna tym, że w korpusie (12) zapalniczki (10) jest umieszczony element dociskający (80).

6. Zapalniczka wed ł ug zastrz. 1, znamienna tym, ż e mechanizm zapłonowy (20) zapalniczki (10) zawiera pierwszą część (20a) osadzoną we wgłębieniu (21) utworzonym we włączniku (14) i drugą część (20b) osadzoną w korpusie (12) zapalniczki (10), przy czym pierwsza część (20a) jest ściśle dopasowana wewnątrz wgłębienia (21) we włączniku (14).

7. Zapalniczka wed ług zastrz. 1, znamienna tym, że mechanizm zapłonowy (20) zapalniczki (10) zawiera pierwszą część (20a) osadzoną we wgłębieniu (21) utworzonym we włączniku (14) i drugą część (20b) osadzoną w korpusie zapalniczki (12), przy czym pierwsza część (20a) jest dopasowana wewnątrz wgłębienia (21) we włączniku (14) z dostatecznym prześwitem.

8. Zapalniczka według zastrz. 7, znamienna tym, ż e w prześwicie pomiędzy pierwszą częścią (20a) mechanizmu zapłonowego (20) i ścianami wgłębienia (21) jest umieszczony element dociskający.

9. Zapalniczka wedł ug zastrz. 1, znamienna tym, ż e mechanizm blokują cy (42) zapalniczki (10) zawiera przedłużenie (96) roboczo połączone z wgłębieniem (98).

10. Zapalniczka według zastrz. 1, znamienna tym, że włącznik (14) jest roboczo sprzężony z mechanizmem zapłonowym (20).

11. Zapalniczka według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera element blokujący (50) umieszczony na korpusie (12) zapalniczki (10).

12. Zapalniczka według zastrz. 1 albo 11, znamienna tym, że zawiera powierzchnię blokującą (56) umieszczoną na włączniku (14).

13. Zapalniczka według zastrz. 1, znamienna tym, że pierwsza część sprzęgająca (62) zawiera część kołnierzową zamontowaną na włączniku (14), a druga część sprzęgająca (60) zawiera wyznaczający rowek element (72) posiadający rowek (74) i zamocowany do korpusu (12) zapalniczki (10), w którym część koł nierzowa jest umieszczona ś lizgowo i utrzymywana przez rowek (74) elementu (72).