PL193234B1 - Urządzenie do dekorowania puszek - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenia do dekorowania puszek zawierajace sekcje dekorujaca i sekcje transportujaca na której sa umieszczone pojemniki przemieszczane przez strefe dekorowania i nakla- dania dekoracji, przy czym sekcja transportujaca zawiera nosnik ruchomy ciagle i obrotowo wokól osi nosnej oraz wiele podzespolów wrzecion zamontowanych na nosniku wzdluz jego obwodu, w jednakowych odstepach katowych pomiedzy sasiednimi podzespolami, a podzespoly sa zamontowane promieniowo przeciwlegle w odniesieniu do osi nosnej stano- wiacej srodek obrotu, przy czym kazdy z tych podzespolów zawiera podstawe w ksztalcie litery L oraz wrzeciono zamoco- wane na podstawie obrotowo, wokól osi wrzeciona, która jest równolegla do osi nosnej, natomiast podstawa zawiera glówna sekcje równolegla do osi wrzeciona i ramie, wystajace promie- niowo z glównej sekcji, na jej tylnym koncu, zas wrzeciono jest usytuowane na wsporniku nosnym, który wystaje do przodu z tego ramienia i nakrywa glówna sekcje, a do wewnatrz, od glównej sekcji jest ulozony promieniowo co najmniej jeden pret prowadzacy usytuowany promieniowo, przy czym kazdy pret prowadzacy z co najmniej jednego preta prowadzacego jest umieszczony w ulozonym promieniowo przejsciu nosnym dla pojedynczej tulei, która jest sztywno przymocowana do nosni- ka, zas przejscie nosne jest otwarte na obwodzie nosnika, znamienne tym, ze kazda z tulei (71, 72) jest osadzona w podkladce stanowiacej zabezpieczajaca nakladke (80), ……… PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do dekorowania puszek.

Z opisów patentowych USA nr 3,766,851, USA nr 4,140,053, USA nr 5,111,742 znany jest montaż wrzeciona i mechanizm wyzwalający dla urządzenia do dekorowania puszek w ruchu ciągłym.

Opis patentowy USA nr 3,766,851 ujawnia szybkie urządzenie do nakładania dekoracji na powierzchnię zewnętrzną pojemników cylindrycznych, gdy są one zamontowane na trzpieniach obrotowych lub wrzecionach, które są umieszczone na obwodzie dużej, ciągle obracającej się tarczy nośnej. Dekoracje są nakładane na pojemniki przez urządzenia mający takie samo ustawienie obracający się cylinder do dekorowania, sąsiadujący z obwodem nośnika. Podczas połączenia pojemników i cylindrów nakładających dekorację pojemniki przechodzą przez powierzchnię cylindrów w obszarze gdzie pojemniki i powierzchnia cylindra są sprzężone. Dla zapewnienia tego przejścia, dla każdej pozycji kątowej pojemnika mierzonej w stosunku do osi tarczy wrzecion jako środka, urządzenie kontrolowane pętlą sprzężenia lub krzywką, utrzymuje pojemnik w dokładnej pozycji promieniowej w stosunku do osi tarczy wrzecion.

Ten typ sprzętu dekorującego zawiera pewne stosunkowo ciężkie elementy, które obracają się z dużą prędkością. Ponieważ musi być dokładna koordynacja pomiędzy różnymi elementami, siły inercji, smarowanie i napęd są istotnymi parametrami projektowymi, tak jak czas przestoju urządzenia, koszty obsługi i procedury instalacyjne.

Urządzenia do dekorowania puszek, według wynalazku, zawierające sekcję dekorującą i sekcję transportującą na której są umieszczone pojemniki przemieszczane przez strefę dekorowania i nakładania dekoracji, przy czym sekcja transportująca zawiera nośnik ruchomy ciągle i obrotowo wokół osi nośnej oraz wiele podzespołów wrzecion zamontowanych na nośniku wzdłuż jego obwodu, w jednakowych odstępach kątowych pomiędzy sąsiednimi podzespołami, a podzespoły są zamontowane promieniowo przeciwlegle w odniesieniu do osi nośnej stanowiącej środek obrotu, przy czym każdy z tych podzespołów zawiera podstawę w kształcie litery L oraz wrzeciono zamocowane na podstawie obrotowo, wokół osi wrzeciona, która jest równoległa do osi nośnej, natomiast podstawa zawiera główną sekcję równoległą do osi wrzeciona i ramię, wystające promieniowo z głównej sekcji, na jej tylnym końcu, zaś wrzeciono jest usytuowane na wsporniku nośnym, który wystaje do przodu z tego ramienia i nakrywa główną sekcję, a do wewnątrz, od głównej sekcji jest ułożony promieniowo co najmniej jeden pręt prowadzący usytuowany promieniowo, przy czym każdy pręt prowadzący z co najmniej jednego pręta prowadzącego jest umieszczony w ułożonym promieniowo przejściu nośnym dla pojedynczej tulei, która jest sztywno przymocowana do nośnika, zaś przejście nośne jest otwarte na obwodzie nośnika, charakteryzuje się tym każda z tulei jest osadzona w podkładce stanowiącej zabezpieczającą nakładkę, zaś każda zabezpieczająca nakładka zawiera pierścień szczelny dla smaru i jest przymocowana do nośnika na jego obwodzie, w położeniu roboczym i stanowi blokadę ruchu na zewnątrz tulei, przy czym każda z tulei ma zewnętrzny koniec, który jest umieszczony w podciętej części tej nakładki, a nakładka jest prowadzona na tej tulei, która jest związana z tą nakładką.

Urządzenie do dekorowania puszek, według innego przykładu, charakteryzuje się tym, że zawiera wiele pojemników na smar, każdy z nich jest utworzony przez poprzeczne przejście biegnące do przodu od tylnej powierzchni nośnika i przecinające promieniowo wewnętrzne końce pierwszego, drugiego, trzeciego i czwartego z promieniowych przejść, dla pierwszego i drugiego pręta prowadzącego z pierwszego z podzespołów, jak również pierwszego i drugiego pręta prowadzącego z drugiego z podzespołów, przy czym pierwszy i drugi podzespół sąsiadują ze sobą.

Poprzeczne przejścia są połączone szczeliną pierścieniową we wspomnianej tylnej powierzchni, przy czym ta szczelina ma stosunkowo małą powierzchnię przekroju w porównaniu z powierzchnią przekroju każdego z poprzecznych przejść.

Nośnik ma powierzchnię czołową przeciwległą do powierzchni tylnej oraz indywidualny otwór wlotowy smaru powiązany z każdym z podzespołów i indywidualny podcięty otwór wylotowy smaru połączony z każdym z podzespołów, przy czym otwory wlotowy i wylotowy są umieszczone na nośniku, zaś dla każdego z podzespołów, otwory wlotowy i wylotowy są połączone z przejściem smaru, które zawiera połączenie pomiędzy prętami prowadzącymi dla połączonego zespołu tulei, w których są umieszczone pręty prowadzące, przy czym otwór wlotowy jest usytuowany z przodu pierwszego pręta, a otwór wylotowy znajduje się za drugim prętem.

Otwory wlotowe są usytuowane na powierzchni czołowej nośnika, a otwory wylotowe są umieszczone na obwodzie nośnika.

PL 193 234 B1

Pręty prowadzące są umieszczone w podstawie zawierającej cienkie kliny ułożone po przeciwnych stronach głównej sekcji na jej tylnym końcu są pomiędzy główną sekcją i ramieniem, przy czym kliny stanowią wzmocnienia podstawy przed ugięciem, pod wpływem siły promieniowo skierowanej do środka i przyłożonej do wrzeciona podczas dekorowania pojemnika, który jest usytuowany na wrzecionie.

Wrzeciono ma średnicę w przybliżeniu 6,60 cm, zaś dekorowany pojemnik, jest umieszczony na wrzecionie, przy czym odległości pomiędzy osią wrzeciona, a tulejami wynosi 13,21 cm.

Każdy z podzespołów ma elastyczny wąż, którego pierwszy koniec wytwarzania próżni i podawania sprężonego powietrza do wrzeciona jest połączony z główną sekcją w jej przednim końcu, przy czym drugi koniec węża jest połączony do ruchomej sekcji zaworu zamocowanej na nośniku i połączonej ze stałą sekcją zaworu wytwarzania próżni i podawania sprężonego powietrza, przy czym wąż jest ułożony w co najmniej jedną pełną pętlę, która jest rozszerzona, gdy oś wrzeciona przesuwa się w stronę osi nośnika.

Pierwszy koniec węża jest przesunięty kątowo w stosunku do drugiego końca węża.

Wąż jest połączony pierwszą końcówką powietrzną z główną sekcją podstawy, a druga końcówka powietrzna łączy wąż z ruchomą sekcją zaworu, przy czym pierwsza i druga końcówka powietrzna są tak skonstruowane, aby podczas obrotu nośnika wszystkie elementy pierwszej końcówki powietrznej były stałe względem siebie i podstawy, a wszystkie elementy drugiej końcówki powietrznej były stałe względem siebie i nośnika.

Nośnik ma powierzchnię czołową usytuowaną przeciwlegle do powierzchni tylnej, zaś indywidualny otwór wlotowy smaru jest połączony z każdym z podzespołów, a indywidualny podcięty otwór wylotowy smaru jest połączony z każdym z podzespołów, przy czym otwory wlotowy i wylotowy są umieszczone na nośniku, zaś dla każdego z podzespołów, otwory wlotowy i wylotowy są połączone z przejściem smaru, które zawiera połączenie pomiędzy prętami prowadzącymi połączonego zespołu i tulei, w których są ułożone pręty prowadzące, przy czym otwór wlotowy jest usytuowany z przodu pierwszego pręta, a otwór wylotowy jest usytuowany za drugim prętem.

Wrzeciono ma średnicę w przybliżeniu 6,60 cm, podczas, gdy dekorowany pojemnik, jest umieszczony na wrzecionie, przy odległości między osią wrzeciona a tulejami wynoszącą około 13,21 cm.

Z każdym z podzespołów jest połączony indywidualny otwór wlotowy smaru i indywidualny podcięty otwór wylotowy smaru usytuowany na powierzchni czołowej nośnika przeciwlegle do powierzchni tylnej nośnik, przy czym dla każdego z podzespołów, związane z nim otwór wlotowy i otwór wylotowy są połączone z przejściem smaru, zawierającym połączenia pomiędzy prętami prowadzącymi połączonego zespołu tulei, w których są umieszczone pręty prowadzące, przy czym otwór wlotowy jest usytuowany z przodu pierwszego pręta, a otwór wylotowy znajduje się za drugim prętem.

Do nośnika na jego obwodzie, w pozycji roboczej, jest zamocowana dla każdej z tulei, podobna do pierścienia nakładka podtrzymująca, przy czym każda z nakładek podtrzymujących ma pierścień szczelny dla smaru oraz stanowi blokadę ruchu na zewnątrz, związanej z nią tulei, zaś każda z tulei ma promieniowy, zewnętrzny koniec, który jest ułożony do podciętej części nakładki, zaś nakładka jest prowadzona na tulei, która jest połączona z tą nakładką.

Urządzenia do dekorowania puszek, według kolejnego przykładu, charakteryzuje się tym, że po przeciwnych stronach podstawy, na tylnym końcu głównej sekcji są usytuowane cienkie kliny, które są ułożone pomiędzy główną sekcją i ramieniem i stanowią wzmocnienie podstawy przed wygięciem pod wpływem promieniowo skierowanej do środka siły przyłożonej do wrzeciona podczas dekorowania pojemnika usytuowanego na wrzecionie.

Wrzeciono ma średnicę w przybliżeniu 6,60 cm, zaś dekoracja jest umieszczona na pojemniku usytuowanym na wrzecionie, przy odległości pomiędzy osią wrzeciona a tulejami w przybliżeniu 13,21 cm.

Urządzenia do dekorowania puszek, według wynalazku zawierające sekcję dekorującą i sekcję transportującą na której są umieszczone pojemniki przemieszczane przez strefę dekorowania i nakładania dekoracji, przy czym sekcja transportująca zawiera nośnik ruchomy ciągle i obrotowo wokół osi nośnej oraz wiele podzespołów wrzecion zamontowanych na nośniku wzdłuż jego obwodu, w jednakowych odstępach kątowych pomiędzy sąsiednimi podzespołami, a podzespoły są zamontowane promieniowo przeciwlegle w odniesieniu do osi nośnej stanowiącej środek obrotu, każdy z tych podzespołów zawiera podstawę w kształcie litery L oraz wrzeciono zamocowane na podstawie obrotowo, wokół osi wrzeciona, która jest równoległa do osi nośnej, przy czym podstawa zawiera główną sekcję równoległą do osi wrzeciona i ramię, wystające promieniowo z głównej sekcji, na jej tylnym końcu, zaś wrzeciono jest usytuowane na wsporniku nośnym, który wystaje do przodu z tego ramienia i nakrywa główną sekcję, a do wewnątrz, od głównej sekcji jest ułożony promieniowo co najmniej jeden pręt

PL 193 234 B1 prowadzący usytuowany promieniowo, przy czym każdy pręt prowadzący z co najmniej jednego pręta prowadzącego jest umieszczony w ułożonym promieniowo przejściu nośnym dla pojedynczej tulei, która jest sztywno przymocowana do nośnika, zaś przejście nośne jest otwarte na obwodzie nośnika, przy czym do głównej sekcji, w jej przednim końcu, jest podłączony pierwszy koniec elastycznego węża selektywnego podawania próżni i sprężonego powietrza do wrzeciona, przy czym drugi koniec węża jest połączony do ruchomej sekcji zaworu, zamontowanej na nośniku i połączonej ze stałą sekcją zaworu, wytwarzania próżni i podawania sprężonego powietrza, charakteryzuje się tym, że wąż jest ułożony w co najmniej jedną pełną pętlę, która jest w położeniu rozszerzonym, gdy oś wrzeciona przemieszcza się w stronę osi nośnika i jest w położeniu skurczonym, gdy oś wrzeciona jest odsunięta od osi nośnika.

Korzystnym jest gdy pierwszy koniec węża jest przesunięty kątowo w stosunku do drugiego końca węża.

Wąż jest połączony pierwszą końcówką powietrzną z główną sekcją podstawy, a drugą końcówką powietrzną wąż jest połączony z ruchomą sekcją zaworu, przy czym pierwsza i druga końcówka powietrzna są skonstruowane, tak aby podczas obrotu nośnika wszystkie elementy pierwszej końcówki powietrznej były stałe względem siebie i podstawy, zaś wszystkie elementy drugiej końcówki powietrznej były stałe względem siebie i nośnika.

Każdy z podzespołów ma elastyczny wąż którego pierwszy koniec jest połączony z główną sekcją w jej przednim końcu, a drugi koniec węża jest połączony z ruchomą sekcją zaworu zamocowaną na nośniku i połączoną ze stałą sekcją zaworu, wytwarzania próżni i podawania sprężonego powietrza, a ponadto wąż tworzy co najmniej jedną pełną pętlę, która jest rozszerzona gdy oś wrzeciona przemieszcza się w stronę osi nośnika.

Zaletą proponowanego rozwiązania jest to, że każdy z trzpieni obrotowych lub wrzecion jest częścią indywidualnego zespołu wrzeciona, co zasadniczo zmniejsza ciężar podstawy zespołu wrzeciona, bez osłabienia sztywności.

Ponadto momenty skręcające jakie musi wytrzymać wrzeciono nośne są istotnie zmniejszone, przez zmniejszenie odległości pomiędzy osią wrzeciona i prętami wystającymi z podstawy dla prowadzenia zespołu wrzeciona, gdy porusza się on promieniowo ruchem posuwisto zwrotnym. Zapewnia to zmniejszenie naprężeń w tulejach, w których pręty prowadzące poruszają się ruchem posuwisto zwrotnym, tak że zużycie tulei jest zmniejszone.

Wiele znanych tarcz wrzecion było wyposażonych w dużą komorę, z której smar był pobierany i pompowany przez podłużne przejścia w promieniowych prętach prowadzących zespołów wrzecion.

Dla zmniejszenia ciężaru tarczy wrzecion, duża komora na duże zasoby smaru, wymagane dla znanych tarcz wrzecion, została usunięta. Zamiast tego wprowadzono wiele stosunkowo małych, połączonych ze sobą pojemników na smar. To wzmacnia tarczę wrzecion. W znanych rozwiązaniach, dużo materiału było przeznaczone na wykonanie dużej komory na smar, tak że dla zachowania odpowiedniej wytrzymałości, w tarczy wykonana była duża, gruba, stalowa pokrywa na komorę. Natomiast zgodnie z wynalazkiem, wiele stosunkowo małych pojemników na smar jest połączonych ze sobą pierścieniowym żłobkiem o małym przekroju. Taki żłobek jest wykonany bez zasadniczego zmniejszenia wytrzymałości tarczy wrzecion, tak że lekka aluminiowa pokrywa jest wystarczająca dla zamknięcia żłobka łączącego i małych pojemników na smar.

Urządzenie według wynalazku, ma zasadniczo zmniejszone wymagania dotyczące obsługi i mocy zasilania oraz ma zmniejszony ciężar tarczy nośnika i niesionych przez nią zespołów wrzecion, wykonujących ruch posuwisto zwrotny.

Zapewniona jest również uproszczona procedura instalacyjna. Ponadto wyeliminowano wał teleskopowy i połączenia tulejowe w liniach powietrznych/próżniowych.

Ponadto zapewniono konstrukcję tarczy wrzecion, w której wąż mający w niej jedną pełną pętlę jest zastosowany do połączenia poruszających się promieniowo ruchem posuwisto zwrotnym zespołu wrzeciona z promieniowo stałym punktem na tarczy wrzecion. Konstrukcji tarczy wrzecion zapewnia połączenie węża bez stosowania części ruchomych.

Przedmiot wynalazku jest opisany w przykładach wykonania na podstawie rysunku na którym, fig. 1 przedstawia widok z przodu urządzenia do dekorowania puszek, fig. 2 - częściowy przekrój zespołu tarczy wrzecion wykonany wzdłuż linii 2-2 z fig. 1, patrząc w kierunku strzałek 2-2, fig. 3 przedstawia widok podobny do pokazanego na fig. 2, gdzie, dla przejrzystości obrazu, pewne elementy zostały pominięte, a pewne uwypuklone, fig. 4 jest widokiem z przodu powiększonego fragmentu zespołu tarczy wrzecion, patrząc w kierunku strzałek 4-4 oznaczonych na fig. 2, fig.5 przedstawia widok

PL 193 234 B1 z przodu tarczy wrzecion, fig.6 i 7 są widokami częściowych przekrojów wzdłuż linii 6-6 i 7-7 oznaczonych na fig. 5, patrząc w kierunku strzałek 6-6 i 7-7, fig.8 przedstawia częściowy widok boczny tarczy wrzecion patrząc w kierunku strzałek 8-8 oznaczonych na fig. 5, fig.9 przedstawia widok rozłożonego zespołu wrzeciona, fig. 10 jest widokiem z przodu zespołu wrzeciona, patrząc w kierunku strzałki 10 oznaczonej na fig. 9, fig. 11 przedstawia przekrój wzdłuż linii 11-11 z fig. 10, patrząc w kierunku strzałek 11-11, fig. 12 - widok z przodu w kierunku strzałek 12-12 oznaczonych na fig. 11, fig. 13 ilustruje boczny widok pokazujący porównanie wymiarów pomiędzy podstawą zespołu wrzeciona według wynalazku i podstawą znaną ze stanu techniki, która jest zastąpiona podstawą według wynalazku, fig. 14 - widok z przodu elementów z fig. 13, patrząc w kierunku strzałek 14-14.

Jak to przedstawiono na fig. 1, urządzenie o ruchu ciągłym do dekorowania puszek lub innych pojemników cylindrycznych, zawiera zasilający przenośnik rynnowy 15 podający z magazynu (nie pokazany) puszki 16, przy czym każda puszka jest otwarta na jednym końcu, który następnie umieszcza puszki 16 w łukowatych zagłębieniach lub kieszeniach 17 utworzonych przez wyrównane zagłębienia na zewnętrznych krawędziach rozsuniętych pierścieni 31, 32 (fig. 2). Pierścienie 31, 32 są sztywno przymocowane do podobnego do tarczy nośnika 18 wrzecion, przymocowanego klinem do wału napędowego 19. Mocowanie zawierające współosiowe pierścienie 45, 64 rozsunięte o przesunięcie kątowe 48 jest umieszczone pomiędzy pierścieniami 31, 32 kieszeniowymi a nośnikiem 18. Sworznie 46 mocują pierścień 45 do powierzchni czołowej 65 nośnika 18, a sworznie 47 mocują pierścienie 31, 32 kieszeniowe na pierścieniu 64. Ten ostatni ma większą średnicę niż pierścień 45 i jest umieszczony przed nim.

Poziomo ułożone wrzeciona 20 lub trzpienie obrotowe (fig. 2) są także przymocowane do nośnika 18, przy czym każde wrzeciono 20 jest poziomo wyrównane z indywidualną kieszenią 17, gdy przechodzi przez krótki obszar biegnący w dół od zasilającego przenośnika rynnowego 15. W tym krótkim obszarze surowe puszki 16 są obracane poziomo do tylu przez element odchylający (nie pokazany) i są przenoszone z każdego gniazda 17 na indywidualne wrzeciono 20. Ssanie przyłożone przez przejście osiowe do krańca lub czoła 20a wrzeciona 20 lub trzpienie, pociąga puszkę 16 tyłem (na lewo w odniesieniu do fig. 2) do końcowej stałej pozycji na trzpieniu 20.

Puszki zamontowane na wrzecionach 20są dekorowane przez zetknięcie z ciągle obracającymi się przenoszącymi obraz matami lub cylindrami 21 sekcji dekorującej wielokolorowej prasy drukarskiej 22. Następnie, gdy są jeszcze nałożone na wrzeciona 20, każda dekorowana puszka 16 jest pokryta folią ochronną lub lakierem, który nakłada się na nią przez zetknięcie z obwodem wałka aplikatora 23 w jednostce lakierującej 24. Puszki 16 z nałożonymi na nie dekoracjami i powłokami ochronnymi są następnie przenoszone z wrzecion 20 do naczyń ssących (nie pokazane) umieszczonych w pobliżu obwodu koła przenoszącego 27, które obraca się wokół wału 28. Puszki niesione przez koło przenoszące 21 są nakładane na poziome kołki 29 wystające z łańcuchowego przenośnika wyjściowego 30, który przenosi puszki przez piec wulkanizacyjny (nie pokazany).

Zanim wrzeciono 20 przesunie się za dolny koniec rynny 15 i znajdzie się w pobliżu czujnika 33, na każde wrzeciono 20 powinna być nałożona puszka 16. Jeśli czujnik 33 wykryje, że na wrzecionie 20 nie jest nałożona puszka lub jest nałożona nieprawidłowo, to zanim to określone wrzeciono osiągnie strefę dekorowania, gdzie cylinder drukujący 21 styka się z puszką 16na wrzecionie 20, to nie załadowane lub źle załadowane wrzeciono jest przemieszczone na pozycję wyłączoną, na której nie zachodzi drukowanie. Gdy wyłączone wrzeciono przechodzi przez strefę dekorowania jest ono odsunięte od obwodu cylindra 21. Ta pozycja nie drukowania jest uzyskana przez sterowanie podwójnie działającego cylindra 34, dla przesunięcia ramy pomocniczej 35, mającej zamontowany na sobie wał nośny wrzeciona 19, dla przesunięcia ramy pomocniczej 35 w lewo w stosunku go fig. 1, podczas, gdy główna podstawa 36, do której jest przymocowana jednostka drukująca 22 pozostaje stała. Ponadto wzbudzenie czujnika 33 powoduje, że jednostka lakierująca 24 przesuwa się w dół w stosunku do wałka nośnego 19 wrzeciona, tak że wycofane wrzeciona nie stykają się z wałkiem 23 nakładającym lakier.

Wrzeciono 20 jest częścią podzespołu wrzeciona 40 (fig. 9), który zawiera także podstawę 41 w kształcie litery L, krótki wałek stanowiący wspornik nośny 44, dwa pręty prowadzące 51 i 52 i dwa wałki popychające krzywki 57, 58. Od strony przedniej (patrz fig. 11 i 13) podstawa 41 zawiera poziomą główną sekcję 42 i ramię 43, które wystaje promieniowo z głównej sekcji 42, znajdując się z jej tyłu i prostopadle do niej (fig. 3). Pręty prowadzące 51 i 52 wystają promieniowo do wnętrza z głównej sekcji 42 i są przymocowane śrubami 54 i 55, które są ułożone w otworach uformowanych w płytce 53 i wchodzą w gwintowane otwory 151, 152 w promieniowo skierowanych na zewnątrz końcach odpowiednich prętów prowadzących 51, 52. Cztery śruby 56 przechodzą przez otwory w płytce 53 i wchodzą

PL 193 234 B1 w gwintowane otwory 123 usytuowane w podstawie 41, dla przymocowania płytki 53 do promieniowej, zwróconej na zewnątrz powierzchni głównej sekcji 42. Element ustalający 59 z tyłu ramienia 43 mocuje wspornik nośny 44 niosący sworzeń tak, że wystaje on prostopadle do ramienia 43 w pozycji promieniowej, na zewnątrz głównej sekcji 42 i nałożony na niej. Popychacze 57, 58 są obrotowo przymocowane do elementu ustalającego 61 z tyłu głównej sekcji 42 i poruszają się po zamkniętej pętli śladu krzywki 62, który otacza wał 19 tarczy wrzecion. W znany sposób, współpraca krzywki 62 i popychaczy 57, 58 steruje odległością promieniową pomiędzy osiami obrotów, określonymi przez równoległy wał 19 i wspornik nośny 44 w postaci wału.

Figury 5 i 6 ilustrują odkrytą tarczę stanowiącą nośnik 18 mającą środkowy otwór 66, w który jest wprowadzany wał napędowy 19. Klin 61 (fig. 2) jest wprowadzany w szczelinę 58 (fig. 5) w ściance określającej otwór 66, dla zapewnienia ustawienia, a pierścień doprowadzający 144 zapewnia połączenie napędowe i ustawienie pomiędzy wałem nośnym 19 i tarczą wrzecion. Na tej tarczy jest zamontowane dwadzieścia cztery podzespoły wrzecion 40 jak pokazano częściowo na fig. 4. Podzespoły 40 są rozstawione w jednakowych odstępach kątowych. Takie rozstawienie jest ustalone przez parę otworów promieniowych stanowiących przejścia nośne 73, 74 biegnących do wewnątrz od obwodu 81 tarczy, w których znajdują się cylindryczne tuleje 71, 72 (fig. 2). Poruszające się ruchem posuwisto zwrotnym pręty prowadzące 51 i 52 przechodzą przez przejścia nośne, które są wyposażone w odpowiednie tuleje 71, 72. Dwanaście osiowych otworów 76 jest ułożonych do przodu od tylnej powierzchni 75 nośnika 18i kończy się blisko powierzchni czołowej 65, przy czym każdy z tych otworów łączy się z parą otworów 73, 74 będących w tym samym położeniu kątowym i parą otworów 73, 74 będących w sąsiednim położeniu kątowym. Tak więc każdy osiowy otwór 76 przecina się z czterema otworami promieniowymi 73, 73, 74, 74 na ich końcach wewnętrznych. Szczelina 77 o małym przekroju kołowym, wyfrezowana w tylnej powierzchni 75 łączy wszystkie dwanaście otworów 76. Wymiary i rozmieszczenie otworów 76 i szczeliny 77 są takie, że nie wpływają one zasadniczo na wytrzymałość nośnika 18. Tak więc pierścień aluminiowy 78 (fig. 3) mocowany śrubami 79 działa tylko jako pokrywa utrzymująca smar w otworach 76 i szczelinie 77. Nie ma potrzeby, aby pierścień przykrywający był wykonany z ciężkiego materiału, który wzmocniłby wytrzymałość samego nośnika 18.

Każda tuleja 71, 72 jest utrzymywana w odpowiednim otworze promieniowym 73, 74 przez indywidualną, podobną do pierścienia, nakładkę 80 lub uchwyt (fig. 3). Nakładki 80 znajdujące się na zewnętrznych końcach tulei 71, 72 i wewnętrznych końcach tulei 71, 72 opierają się na wewnętrznych występach otworów 73, 74. Każda nasadka 80 zawiera dwie uszczelki pierścieniowe 82, 82, które otaczają każdy pręt prowadzący 51 i 52. Trzy śruby 83, które są wprowadzane w otwory 84 (fig. 8) na obwodzie nośnika 81, mocują każdy uchwyt lub nakładkę 80 do nośnika 18. Prowadzenie górnych końców każdej tulei 71, 72 w pierścieniowym podcięciu 99 na wewnętrznej powierzchni nakładki 80 dokładnie ustawia uszczelki 82, 82 z dolnej nakładki 80 w stosunku do przejść nośnych, wyposażonych w tuleje 71, 72, dla uzyskania sprawniejszej pracy prętów prowadzących 51 i 52, gdy poruszają się one ruchem posuwisto zwrotnym w przejściach nośnych, tulei 71, 72.

Każdy z dwudziestu czterech otworów 86 (fig. 5) w powierzchni czołowej nośnika 18 odbiera indywidualny łącznik 85 (fig. 2). Gdy urządzenie do dekorowania puszek jest instalowane do pracy, smar wciśnięty w łącznik 85 przechodzi drogą obiegu do podciętego łącznika 87 w otworze 88 (fig. 8) na obwodzie nośnika 81. W szczególności na fig.3 jest widoczne, że ta droga od otworu wlotowego 85 do otworu wylotowego 87 zawiera część osiową 91, pierścieniowe wycięcie stanowiące przejście smaru 92 wewnątrz tulei 71, część osiową 93, wycięcie 94 wewnątrz tulei 72, część osiową 95 i część promieniową 96. Zygzakowata szczelina 97 na wewnętrznych powierzchniach tulei 71, 72 biegnie od wycięć stanowiących przejście smaru 92 i 94 do obydwóch końców tulei 71, 72. Tak więc, gdy smar wciśnięty w otwór wlotowy 85 pojawi się w związanym z nim podciętym łączniku 87, to oznacza, że oba pręty prowadzące 51 i 52 określonego podzespołu 40 wrzeciona są smarowane.

Koniecznym jest aby próżnia i ciśnienie były podawane do przedniego końca 20a wrzeciona 20 przez indywidualny elastyczny wąż 101, mający przeciwległe końce przymocowane do końcówek powietrznych 102, 103, które są połączone odpowiednio z nośnikiem 18 i podzespołem 40 wrzeciona. To znaczy prosty łącznik w postaci końcówki powietrznej 102 jest przykręcony do otworu w ruchomej sekcji zaworu 104, która jest przymocowany śrubami 107 do przedniej strony nośnika 18, a łącznik w postaci drugiej końcówki zaworu 103 w kształcie litery L jest przykręcony do otworu 108 w podstawie 41. Otwór 108 znajduje się na stronie czołowej głównej sekcji 42 (patrz fig. 9-14). Płytka trąca 106 przymocowana do czoła ruchomej sekcji zaworu 104 jest połączona ślizgowo ze stałym członem zaworowym 105 na przejściu 109. W znany sposób odpowiednie otwory w sekcjach zaworu 104, 105,

PL 193 234 B1 wyrównują się w określonej pozycji kątowej nośnika 18, tak że w odpowiednim momencie odpowiednie wartości próżni i ciśnienia, które są podawane do strony wejściowej stałej sekcji zaworu 105 (strona oddalona od ruchomej sekcji zaworu 104), przechodzą przez sekcje zaworu 104, 105 i pojawiają się na podzespole 40 wrzeciona.

Dla wydłużenia czasu użytkowania węża 101 końcówki powietrzne 102, 103, nie mają części, które mogą obracać się lub w inny sposób poruszać się względem siebie, gdy końcówka powietrzna 103 jest przymocowana do podzespołu 40 wrzeciona, a końcówka powietrzna 102 jest przymocowana do ruchomej sekcji zaworu 104. Ponadto wąż 101 tworzy pełną pętlę o stosunkowo dużej średnicy, a końcówki powietrzne 102, 103, są rozsunięte kątowo, tak że części węża 101 nie będą ocierały się o siebie, gdy końcówka powietrzna 103 będzie się przesuwała promieniowo. Ponadto wąż 101 jest tak rozmieszczony, że nie będzie się ocierał o inne elementy.

Główna sekcja 42 podstawy 41 jest wyposażona w przejście osiowe 110, które biegnie do tyłu od otworu 108, do wewnętrznego końca przejścia 111 w ramieniu 43. Przejście 112 biegnie do zewnętrznego końca ramienia 43, gdzie znajduje się zewnętrzny koniec przejścia 111. Podłużny otwór 112 w środku przejścia 111 łączy się z otworem 113 ramienia, w którym mieści się tył wału wrzeciona w postaci wspornika nośnego 44. Przejścia (nie pokazane) biegną od otworu 113 do połączenia z czołem 20a wrzeciona 20. Ramię 43 jest także wyposażone w diagonalne przejście 114, które biegnie do wycięcia 116, gdzie znajduje się jeden koniec krótkiego wałka 61 (fig. 2). Dla smarowania wałków popychających krzywkę 57, 58, smar jest wprowadzany do przejścia 114 na jego zewnętrznym końcu 117. Pręty prowadzące 51 i 52 przechodzą przez otwory 121, 122 biegnące promieniowo przez główną sekcję 42, a cztery otwory 123 w zewnętrznej powierzchni głównej sekcji 42 przyjmują śruby 56, które mocują płytkę 53 mocującą pręt prowadzący do podstawy 41.

Podstawa 41 waży znacznie mniej niż znana podstawa pokazana linią zarysu na fig. 13 i 14 i inne podstawy nośne wrzeciona, które mogą być zastąpione przez podstawę 41. To znaczy podstawa 41 nie zawiera sekcji pomiędzy linią ciągłą a linią zarysu na fig. 13 i 14, podczas gdy znana podstawa 119 zawiera te sekcje oraz całą podstawę 41. Należy zauważyć, że dla podstawy 41 wytrzymałość na zginanie pomiędzy ramieniem 43 i główną sekcją 42 jest utrzymana na wystarczającym poziomie dzięki trójkątnym klinom 126 (fig. 9), które wzmacniają każdą stronę ramienia 43, gdzie jest łączone z główną sekcją 42.

Nie tylko podstawa 41 jest lżejsza, ale główna sekcja 42 jest stosunkowo cienka tak, że oś obrotu wrzeciona 20 umieszczona w środku A (fig. 9) wału wspornika nośnego 44 może być stosunkowo blisko zewnętrznych końców tulei 71, 72. To umożliwia zmniejszenie momentów zginających, które działają na pręty prowadzące 51 i 52 i wytwarzają siły zginające powodujące, w znanych konstrukcjach, szybkie zużycie tulei 71, 72.

W praktycznych przykładach wykonania urządzenia według wynalazku, dla dekorowania dwuczęściowych puszek, gdzie wrzeciono 20 ma przybliżoną średnicę 6,60 cm, mierzona promieniowo odległość pomiędzy osią obrotu A wrzeciona 20 i zewnętrznymi końcami tulei 71, 72 ma zaledwie 13,21 cm, gdzie szczelina krzywki 62 jest tak ukształtowana i umieszczona, że dla każdego obrotu nośnika 18 wrzecion, oś A wykonuje suw równy 7,62 cm.

Oczywistym jest, że liczne odmiany i modyfikacje mogą być wprowadzone przez znawców danej dziedziny bez wychodzenia poza zakres wynalazku.

Claims (20)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenia do dekorowania puszek zawierające sekcję dekorującą i sekcję transportującą na której są umieszczone pojemniki przemieszczane przez strefę dekorowania i nakładania dekoracji, przy czym sekcja transportująca zawiera nośnik ruchomy ciągle i obrotowo wokół osi nośnej oraz wiele podzespołów wrzecion zamontowanych na nośniku wzdłuż jego obwodu, w jednakowych odstępach kątowych pomiędzy sąsiednimi podzespołami, a podzespoły są zamontowane promieniowo przeciwlegle w odniesieniu do osi nośnej stanowiącej środek obrotu, przy czym każdy z tych podzespołów zawiera podstawę w kształcie litery L oraz wrzeciono zamocowane na podstawie obrotowo, wokół osi wrzeciona, która jest równoległa do osi nośnej, natomiast podstawa zawiera główną sekcję równoległą do osi wrzeciona i ramię, wystające promieniowo z głównej sekcji, na jej tylnym końcu, zaś wrzeciono jest usytuowane na wsporniku nośnym, który wystaje do przodu z tego ramienia i nakrywa główną sekcję, a do wewnątrz, od głównej sekcji jest ułożony promieniowo co najmniej jeden pręt prowadzący

   PL 193 234 B1 usytuowany promieniowo, przy czym każdy pręt prowadzący z co najmniej jednego pręta prowadzącego jest umieszczony w ułożonym promieniowo przejściu nośnym dla pojedynczej tulei, która jest sztywno przymocowana do nośnika, zaś przejście nośne jest otwarte na obwodzie nośnika, znamienne tym, że każda z tulei (71, 72) jest osadzona w podkładce stanowiącej zabezpieczającą nakładkę (80), zaś każda zabezpieczająca nakładka (80) zawiera pierścień szczelny (82) dla smaru i jest przymocowana do nośnika (18) na jego obwodzie, w położeniu roboczym i stanowi blokadę ruchu na zewnątrz tulei (71, 72), przy czym każda z tulei (71, 72) ma zewnętrzny koniec, który jest umieszczony w podciętej części tej nakładki (80), a nakładka (80) jest prowadzona na tej tulei (71, 72), która jest związana z tą nakładką (80).
2. 2. Urządzenia do dekorowania puszek zawierające sekcję dekorującą i sekcję transportującą na której są umieszczone pojemniki przemieszczane przez strefę dekorowania i nakładania dekoracji, przy czym sekcja transportująca zawiera nośnik ruchomy ciągle i obrotowo wokół osi nośnej oraz wiele podzespołów wrzecion zamontowanych na nośniku wzdłuż jego obwodu, w jednakowych odstępach kątowych pomiędzy sąsiednimi podzespołami, a podzespoły są zamontowane promieniowo przeciwlegle w odniesieniu do osi nośnej stanowiącej środek obrotu, przy czym każdy z tych podzespołów zawiera podstawę w kształcie litery L oraz wrzeciono zamocowane na podstawie obrotowo, wokół osi wrzeciona, która jest równoległa do osi nośnej, natomiast podstawa zawiera główną sekcję równoległą do osi wrzeciona i ramię, wystające promieniowo z głównej sekcji, na jej tylnym końcu, zaś wrzeciono jest usytuowane na wsporniku nośnym, który wystaje do przodu z tego ramienia i nakrywa główną sekcję, a do wewnątrz, od głównej sekcji jest ułożony promieniowo co najmniej jeden pręt prowadzący usytuowany promieniowo, przy czym każdy pręt prowadzący z co najmniej jednego pręta prowadzącego jest umieszczony w ułożonym promieniowo przejściu nośnym dla pojedynczej tulei, która jest sztywno przymocowana do nośnika, zaś przejście nośne jest otwarte na obwodzie nośnika, znamienne tym, że zawiera wiele pojemników (92, 94) na smar, każdy z nich jest utworzony przez poprzeczne przejście biegnące do przodu od tylnej powierzchni nośnika (18) i przecinające promieniowo wewnętrzne końce pierwszego, drugiego, trzeciego i czwartego z promieniowych przejść (72, 74), dla pierwszego i drugiego pręta prowadzącego (51, 52) z pierwszego z podzespołów, jak również pierwszego i drugiego pręta prowadzącego (51, 52) z drugiego z podzespołów, przy czym pierwszy i drugi podzespół sąsiadują ze sobą.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że poprzeczne przejścia są połączone szczeliną pierścieniową we wspomnianej tylnej powierzchni, przy czym ta szczelina ma stosunkowo małą powierzchnię przekroju w porównaniu z powierzchnią przekroju każdego z poprzecznych przejść.
4. 4. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że nośnik (18) ma powierzchnię czołową przeciwległą do powierzchni tylnej oraz indywidualny otwór wlotowy (85) smaru powiązany z każdym z podzespołów i indywidualny podcięty otwór wylotowy (87) smaru połączony z każdym z podzespołów, przy czym otwory wlotowy i wylotowy (85, 87) są umieszczone na nośniku (18), zaś dla każdego z podzespołów, otwory wlotowy i wylotowy (85, 87) są połączone z przejściem smaru (92, 94), które zawiera połączenie (93) pomiędzy prętami prowadzącymi (51, 52) dla połączonego zespołu tulei (71, 72), w których są umieszczone pręty prowadzące (51, 52), przy czym otwór wlotowy (85) jest usytuowany z przodu pierwszego pręta (51), a otwór wylotowy (87) znajduje się za drugim prętem (52).
5. 5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że otwory wlotowe (85) są usytuowane na powierzchni czołowej nośnika (18), a otwory wylotowe (87) są umieszczone na obwodzie nośnika (18).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że pręty prowadzące (51, 52) są umieszczone w podstawie (41) zawierającej cienkie kliny (126) ułożone po przeciwnych stronach głównej sekcji (42) na jej tylnym końcu są pomiędzy główną sekcją (42) i ramieniem (43), przy czym kliny (126) stanowią wzmocnienia podstawy (41) przed ugięciem, pod wpływem siły promieniowo skierowanej do środka i przyłożonej do wrzeciona (20) podczas dekorowania pojemnika, który jest usytuowany na wrzecionie (20).
7. 7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że wrzeciono (20) ma średnicę w przybliżeniu 6,60 cm, zaś dekorowany pojemnik, jest umieszczony na wrzecionie (20), przy czym odległości pomiędzy osią wrzeciona (20), a tulejami (71, 72) wynosi 13,21 cm.
8. 8. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że każdy z podzespołów ma elastyczny wąż (101) którego pierwszy koniec wytwarzania próżni i podawania sprężonego powietrza do wrzeciona (20) jest połączony z główną sekcją (42) w jej przednim końcu, przy czym drugi koniec węża jest połączony do ruchomej sekcji zaworu (104) zamocowanej na nośniku (18) i połączonej ze stałą sekcją zaworu (105) wytwarzania próżni i podawania sprężonego powietrza, przy czym wąż (101) jest ułożony w co najmniej jedną pełną pętlę, która jest rozszerzona, gdy oś wrzeciona przesuwa się w stronę osi nośnika (18).

   PL 193 234 B1
9. 9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że pierwszy koniec węża (101) jest przesunięty kątowo w stosunku do drugiego końca węża (101).
10. 10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że wąż (101) jest połączony pierwszą końcówką powietrzną z główną sekcją (42) podstawy, a druga końcówka powietrzna łączy wąż (101) z ruchomą sekcją zaworu (104), przy czym pierwsza i druga końcówka powietrzna są tak skonstruowane, aby podczas obrotu nośnika wszystkie elementy pierwszej końcówki powietrznej (103) były stałe względem siebie i podstawy (41), a wszystkie elementy drugiej końcówki powietrznej (102) były stałe względem siebiei nośnika (18).
11. 11. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że nośnik (18) ma powierzchnię czołową usytuowaną przeciwlegle do powierzchni tylnej, zaś indywidualny otwór wlotowy smaru (87) jest połączony z każdym z podzespołów, a indywidualny podcięty otwór wylotowy smaru (87) jest połączony z każdym z podzespołów, przy czym otwory wlotowy i wylotowy są umieszczone na nośniku (18), zaś dla każdego z podzespołów, otwory wlotowy (85) i wylotowy (87) są połączone z przejściem smaru (92, 94), które zawiera połączenie pomiędzy prętami prowadzącymi (51, 52) połączonego zespołu i tulei (71, 72), w których są ułożone pręty prowadzące (51, 52), przy czym otwór wlotowy jest usytuowany z przodu pierwszego pręta (51), a otwór wylotowy jest usytuowany za drugim prętem (52).
12. 12. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że wrzeciono (20) ma średnicę w przybliżeniu 6,60 cm, podczas, gdy dekorowany pojemnik, jest umieszczony na wrzecionie (20), przy odległości między osią wrzeciona (20) a tulejami (71, 72) wynoszącą około 13,21 cm.
13. 13. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że z każdym z podzespołów jest połączony indywidualny otwór wlotowy (85) smaru i indywidualny podcięty otwór wylotowy smaru (87) usytuowany na powierzchni czołowej nośnika (18) przeciwległe do powierzchni tylnej nośnik (18), przy czym dla każdego z podzespołów, związane z nim otwór wlotowy (85) i otwór wylotowy (87) są połączone z przejściem smaru (92, 94), zawierającym połączenia (93) pomiędzy prętami prowadzącymi (51, 52) połączonego zespołu tulei (71, 72), w których są umieszczone pręty prowadzące (51, 52), przy czym otwór wlotowy (85) jest usytuowany z przodu pierwszego pręta (51), a otwór wylotowy (87) znajduje się za drugim prętem (52).
14. 14. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że do nośnika (18) na jego obwodzie, w pozycji roboczej, jest przymocowana jest zamocowana dla każdej z tulei (71, 72), podobna do pierścienia nakładka podtrzymująca (80), przy czym każda z nakładek podtrzymujących (80) ma pierścień szczelny (82) dla smaru oraz stanowi blokadę ruchu na zewnątrz, związanej z nią tulei (71, 72), zaś każda z tulei (71, 72) ma promieniowy, zewnętrzny koniec, który jest ułożony do podciętej części (99) nakładki (80), zaś nakładka (80) jest prowadzona na tulei (71, 72), która jest połączona z tą nakładką (80).
15. 15. Urządzenia do dekorowania puszek zawierające sekcję dekorującą i sekcję transportującą na której są umieszczone pojemniki przemieszczane przez strefę dekorowania i nakładania dekoracji, przy czym sekcja transportująca zawiera nośnik ruchomy ciągle i obrotowo wokół osi nośnej oraz wiele podzespołów wrzecion zamontowanych na nośniku wzdłuż jego obwodu, w jednakowych odstępach kątowych pomiędzy sąsiednimi podzespołami, a podzespoły są zamontowane promieniowo przeciwlegle w odniesieniu do osi nośnej stanowiącej środek obrotu, każdy z tych podzespołów zawiera podstawę w kształcie litery L oraz wrzeciono zamocowane na podstawie obrotowo, wokół osi wrzeciona, która jest równoległa do osi nośnej, przy czym podstawa zawiera główną sekcję równoległą do osi wrzeciona i ramię, wystające promieniowo z głównej sekcji, na jej tylnym końcu, zaś wrzeciono jest usytuowane na wsporniku nośnym, który wystaje do przodu z tego ramienia i nakrywa główną sekcję, a do wewnątrz, od głównej sekcji jest ułożony promieniowo co najmniej jeden pręt prowadzący usytuowany promieniowo, przy czym każdy pręt prowadzący z co najmniej jednego pręta prowadzącego jest umieszczony w ułożonym promieniowo przejściu nośnym dla pojedynczej tulei, która jest sztywno przymocowana do nośnika, zaś przejście nośne jest otwarte na obwodzie nośnika, znamienne tym, że po przeciwnych stronach podstawy, na tylnym końcu głównej sekcji (42) są usytuowane cienkie kliny (126), które są ułożone pomiędzy główną sekcją (42) i ramieniem (43) i stanowią wzmocnienie podstawy (41) przed wygięciem pod wpływem promieniowo skierowanej do środka siły przyłożonej do wrzeciona (20) podczas dekorowania pojemnika usytuowanego na wrzecionie (20).
16. 16. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że wrzeciono (20) ma średnicę w przybliżeniu 6,60 cm, zaś dekoracja jest umieszczona na pojemniku usytuowanym na wrzecionie (20), przy odległości pomiędzy osią wrzeciona (20) a tulejami (71, 72) w przybliżeniu 13,21 cm.
17. 17. Urządzenia do dekorowania puszek zawierające sekcję dekorującą i sekcję transportującą na której są umieszczone pojemniki przemieszczane przez strefę dekorowania i nakładania dekoracji,

    PL 193 234 B1 przy czym sekcja transportująca zawiera nośnik ruchomy ciągle i obrotowo wokół osi nośnej oraz wiele podzespołów wrzecion zamontowanych na nośniku wzdłuż jego obwodu, w jednakowych odstępach kątowych pomiędzy sąsiednimi podzespołami, a podzespoły są zamontowane promieniowo przeciwlegle w odniesieniu do osi nośnej stanowiącej środek obrotu, każdy z tych podzespołów zawiera podstawę w kształcie litery L oraz wrzeciono zamocowane na podstawie obrotowo, wokół osi wrzeciona, która jest równoległa do osi nośnej, przy czym podstawa zawiera główną sekcję równoległą do osi wrzeciona i ramię, wystające promieniowo z głównej sekcji, na jej tylnym końcu, zaś wrzeciono jest usytuowane na wsporniku nośnym, który wystaje do przodu z tego ramienia i nakrywa główną sekcję, a do wewnątrz, od głównej sekcji jest ułożony promieniowo co najmniej jeden pręt prowadzący usytuowany promieniowo, przy czym każdy pręt prowadzący z co najmniej jednego pręta prowadzącego jest umieszczony w ułożonym promieniowo przejściu nośnym dla pojedynczej tulei, która jest sztywno przymocowana do nośnika, zaś przejście nośne jest otwarte na obwodzie nośnika, przy czym do głównej sekcji, w jej przednim końcu, jest podłączony pierwszy koniec elastycznego węża selektywnego podawania próżni i sprężonego powietrza do wrzeciona, przy czym drugi koniec węża jest połączony do ruchomej sekcji zaworu, zamontowanej na nośniku i połączonej ze stałą sekcją zaworu, wytwarzania próżni i podawania sprężonego powietrza, znamienne tym, że wąż (101) jest ułożony w co najmniej jedną pełną pętlę, która jest w położeniu rozszerzonym, gdy oś wrzeciona (20) przemieszcza się w stronę osi nośnika (18) i jest w położeniu skurczonym, gdy oś wrzeciona (20) jest odsunięta od osi nośnika (18).
18. 18. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że pierwszy koniec węża (101) jest przesunięty kątowo w stosunku do drugiego końca węża (101).
19. 19. Urządzenie według zastrz. 18, znamienne tym, że wąż (110) jest połączony pierwszą końcówką powietrzną (103) z główną sekcją podstawy (42), a drugą końcówką powietrzną (102) wąż (101) jest połączony z ruchomą sekcją zaworu (104), przy czym pierwsza i druga końcówka powietrzna (102, 103) są skonstruowane, tak aby podczas obrotu nośnika (18) wszystkie elementy pierwszej końcówki powietrznej (102) były stałe względem siebie i podstawy (41), zaś wszystkie elementy drugiej końcówki powietrznej (103) były stałe względem siebie i nośnika (18).
20. 20. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że każdy z podzespołów ma elastyczny wąż (101) którego pierwszy koniec jest połączony z główną sekcją (42) w jej przednim końcu, a drugi koniec węża (101) jest połączony z ruchomą sekcją zaworu (104) zamocowaną na nośniku (18) i połączoną ze stałą sekcją zaworu (105), wytwarzania próżni i podawania sprężonego powietrza, a ponadto wąż (101) tworzy co najmniej jedną pełną pętlę, która jest rozszerzona gdy oś wrzeciona przemieszcza się w stronę osi nośnika (18).