PL192997B1

PL192997B1 - Masa konstrukcyjna do produkcji materiałów, zwłaszcza inżynieryjno-budowlanych

Info

Publication number: PL192997B1
Application number: PL335923A
Authority: PL
Inventors: Antoni Krzyk; Arkadiusz Tomasik
Original assignee: Antoni Krzyk; Arkadiusz Tomasik
Priority date: 1999-10-09
Filing date: 1999-10-09
Publication date: 2006-12-29
Also published as: PL335923A1

Abstract

Masa konstrukcyjna do produkcji materiałów, zwłaszcza inżynieryjno-budowlanych na bazie betonu cementowego z dodatkiem wypełniaczy nieorganicznych takich jak żwir oraz dolomit i zawierająca wielocząsteczkowe organiczne związki modyfikujące, znamienna tym, że jest w postaci jednorodnej mieszaniny stabilizującej składającej się z cementu, korzystnie typ 35 lub 45 lub cementu hutniczego w ilości 4-10% obj., gliny w ilości 20-50% obj. i/lub pospółek gliniastych o granulacji 0-8 mm w ilości 10-30% obj., żużlopopiołów w ilości 10-40% obj., piasków pylastych w ilości 10-20% obj. lub wysiewek dolomitowych o granulacji 0-16 mm w ilości 20-50% obj., wzbogaconej wodnym roztworem substancji organicznej uplastyczniająco-wiążącej na bazie produktów naturalnych o pH równym 1,0 w ilości 0,15-0,20 l/m3 suchej masy.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest masa konstrukcyjna do produkcji materiałów, zwłaszcza inżynieryjno-budowlanych, stanowiąca warstwę nośną takich gotowych wyrobów jak: płyty posadzkowe, elewacyjne typu TERAZZO, tynki zewnętrzne, ciągi uliczne w tym kostki nawierzchniowe, płyty chodnikowe, krawężniki, korytka odwadniająco-kanalizacyjne, płyty wzmacniające skarpy i rowy, itp.

Znane masy betonowe, stosowane tradycyjnie we wszystkich dziedzinach budownictwa zawierają w swym składzie cement oraz wypełniacze takie jak kruszec ceglany, gliniec, trociny, lekkie kruszywo wapniowe czy kruszywa żużlowe. Najbardziej znana receptura masy konstrukcyjnej, stanowiąca warstwę nośną elementów budowlanych, na bazie betonu cementowego ma postać mieszaniny, składającej się z cementu w ilości 20,6% wagowych, piasku o granulacji 0-2 mm w ilości 32% wagowych, żwiru o granulacji 2-8 mm w ilości 16% wagowych oraz dolomitu o granulacji 0-4 mm w ilości 31,4% wagowych.

Poza tymi podstawowymi składnikami masy te zawierają różnego rodzaju dodatki modyfikujące o działaniu regulującym przebieg procesu wiązania, uplastyczniania, napowietrzania oraz uszczelniania masy.

Jako środki modyfikujące stosuje się głównie związki wielocząsteczkowe na bazie glikolu, będącego pochodną alkoholu etylowego.

Przykład wzbogacania masy betono-cementowej środkami modyfikującymi, stanowiącymi pozostałość podestylacyjną z procesu wytwarzania glikolu etylowego metodą hydratacji tlenku etylenu, podaje polski opis patentowy nr 148692. W rozwiązaniu tym, modyfikatorem masy betonowej jest mieszanina glikolu mono-, dwu- i trójoksyetylenowego, wyższych polietylenoglikoli, niewielkich ilości produktów ich utleniania, wody oraz kwaśnego węglanu sodowego.

Inny przykład betonu cementowego z dodatkiem grysów otoczonych mastyksem, podaje polski opis patentowy nr 155181, w którym kruszywo bitumiczne miesza się z zaprawą cementowo-piaskową w ilości co najmniej 25% wagowych w stosunku do betonu.

Znane są również z polskiego opisu patentowego nr 126245 zaprawy lub betony o większej wodoszczelności, składające się z kruszywa, cementu, wody oraz modyfikatora w postaci ciekłej kompozycji epoksydowej o lepkości od 4000 do 6000 cPw. Kompozycja ta zawiera ciekłą żywicę dianową, utwardzacz w postaci aminy aromatycznej z ciekłą żywicą epoksydową oraz przyspieszacz wiązania. Modyfikator epoksydowy wprowadzany jest do zaprawy lub betonu w ilości od 1do 30% w stosunku do cementu. Korzystnie jeśli modyfikator zawiera rozcieńczalnik lub plastyfikator lub ich mieszaninę w ilości od 1do 45% w stosunku do masy żywicy epoksydowej i utwardzacza.

Znane masy konstrukcyjne na bazie betonów cementowych charakteryzują się niedostateczną odpornością na działanie czynników chemicznych i atmosferycznych, wydłużonym czasem wiązania i dojrzewania, nadmierną kruchością oraz małą plastycznością, co powoduje ich nieszczelność. Masy te ponadto mają dużą nasiąkliwość przez co są mało odporne na wilgoć i co w konsekwencji prowadzi do pęknięć pod wpływem spadku temperatury.

Wysoki udział cementu w strukturze ilościowej masy betonowej sprawia, że materiał ten jest drogi, a dodatkowe uzależnianie od drogich wypełniaczy w postaci grysów, żwirów i piasku dodatkowo podraża proces wytwarzania betonu cementowego i wyrobów gotowych na bazie tego betonu.

Masa konstrukcyjna do produkcji materiałów, zwłaszcza inżynieryjno-budowlanych na bazie betonu cementowego z dodatkiem wypełniaczy i modyfikatora, według wynalazku jest w postaci jednorodnej mieszaniny stabilizującej, składającej się z cementu, korzystnie typ 35 lub 45 lub cementu hutniczego w ilości 4 - 10% obj., gliny w ilości 20 -50% obj. i/lub pospółek gliniastych o granulacji 0-8 mm w ilości 10 -30% obj., żużlopopiołów w ilości 10 -40% obj., piasków pylastych w ilości 10 - 20% obj. lub wysiewek dolomitowych o granulacji 0-16 mm w ilości 20 - 50% obj., wzbogaconej wodnym roztworem substancji organicznej uplastyczniająco-wiążącej, na bazie produktów naturalnych o pH rów₃ nym 1,0w ilości 0,15 -0,20 l/m³ suchej masy.

Masa konstrukcyjna do produkcji materiałów zwłaszcza inżynieryjno-budowlanych, według wynalazku jest resorbującą, monolityczną konstrukcją nośną gotowych wyrobów dla budownictwa ogólnego oraz inżynieryjnego. Masa ta charakteryzuje się zwiększoną odpornością i wytrzymałością mechaniczną, zwłaszcza wykazuje dużą odporność na naprężenia zginające i rozciągające. Zaletą masy jest zwiększona plastyczność i jej urabiaIność, a tym samym zwiększona zdolność do zagęszczania, wypełnienia form i przestrzeni roboczych w porównaniu ze znanymi betonami. Ponadto masa konPL 192 997 B1 strukcyjna jest mieszaniną prawie całkowicie nienasiąkliwą co poprawia jej mrozoodporność i odporność na starzenie, bez pogarszania jej właściwości mechanicznych.

Proces dojrzewania masy konstrukcyjnej został skrócony o około 20 -50%w stosunku do analogicznego cyklu znanych betonów cementowych. Dzięki wykorzystaniu żużlopopiołów, eliminujących potrzebę stosowania drogich wypełniaczy grysowych, obniżono koszty produkcji, tylko płyt posadzkowych o około 60%, a poprzez utylizację odpadów poelektrownianych zwiększono wpływ na ochronę środowiska i poprawę warunków ekologicznych. Ze względu na dużą zwartość warstwy osiągniętą poprzez doszczelnienie struktur betonu, masa ta, a tym samym wyroby gotowe powstałe na bazie konstrukcji nośnej z masy, mają dużą odporność na wody agresywne i nie ulegają tak szybkiej korozji jak wyroby otrzymywane na bazie tradycyjnych zapraw betonowych.

Masa konstrukcyjna do produkcji materiałów zwłaszcza inżynieryjno-budowlanych przedstawiona jest bliżej w przykładach wykonania.

P r z y k ł a d I

Masę konstrukcyjną będącą warstwą nośną płytek posadzkowych stanowi jednorodna mieszanina stabilizująca, składająca się z cementu typ 45 w ilości 8% obj., gliny w ilości 30% obj., żużlopopiołów w ilości 20% obj., wysiewek dolomitowych o granulacji 0-8 mm w ilości 42% obj. i wzbogacona w wodny roztwór substancji organicznej uplastyczniająco-wiążącej na bazie produktów naturalnych opH równym 1,0 w ilości 0,15 l/m³ suchej masy.

P r z y k ł a d II

Masę konstrukcyjną będącą warstwą nośną korytek odwadniająco-kanalizacyjnych stanowi jednorodna mieszanina stabilizacyjna składająca się z cementu typ 45 w ilości 10% obj., gliny w ilości 30% obj., żużlopopiołów w ilości 25% obj., wysiewek dolomitowych o granulacji 0-12 mm w ilości 30% obj., pospółki gliniastej o granulacji 0-8 mm w ilości 5% obj. i wzbogacona w wodny roztwór substancji organicznej uplastyczniająco-wiążącej na bazie produktów naturalnych o pH równym 1,0 w ilości 0,20 l/m³suchej masy.

Claims

Zastrzeżenie patentowe

Masa konstrukcyjna do produkcji materiałów, zwłaszcza inżynieryjno-budowlanych na bazie betonu cementowego z dodatkiem wypełniaczy nieorganicznych takich jak żwir oraz dolomit i zawierająca wielocząsteczkowe organiczne związki modyfikujące, znamienna tym, że jest w postaci jednorodnej mieszaniny stabilizującej składającej się z cementu, korzystnie typ 35 lub 45 lub cementu hutniczego w ilości 4-10% obj., gliny w ilości 20-50% obj. i/lub pospółek gliniastych o granulacji 0-8 mm w ilości 10-30% obj., żużlopopiołów w ilości 10-40% obj., piasków pylastych w ilości 10-20% obj. lub wysiewek dolomitowych o granulacji 0-16 mm w ilości 20-50% obj., wzbogaconej wodnym roztworem substancji organicznej uplastyczniająco-wiążacej na bazie produktów naturalnych o pH równym 1,0 w ilości 0,15-0,20 l/m³ suchej masy.