PL192032B1 - Sposób wytwarzania opakowania z folii - Google Patents

Abstract

1. Sposób wytwarzania opakowania z folii, majacego, co najmniej jeden obszar zdzieralny, znamienny tym, ze naklada sie odcinki (20) tasmy zmaterialu zdzieralnego na folie (10) przeznaczona na scianke przyszlego opakowa- nia, które to odcinki (20) podczas etapu nakla- dania ich na folie (10) maja dlugosc mniejsza od szerokosci przyszlego opakowania, nastep- nie zgniata sie, co najmniej na koncach kazdy nalozony odcinek (20), który po zgnieceniu przykrywa calkowicie szerokosc tego opakowa- nia i mocuje sie kazdy odcinek (20) z materialu zdzieralnego na folii (10). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania opakowania z folii. Sposób dotyczy wytwarzania opakowań, zwłaszcza torebek, zawierających komplementarne profile zamykające.

Znane są ze stanu techniki opakowania lub torebki zawierające takie profile zamykające. Znane też są ze stanu techniki opakowania lub torebki zawierające zdzieralny obszar połączenia, to znaczy dający się rozdzielić, utworzony pomiędzy powierzchniami wewnętrznymi ścianek opakowania lub torebki.

Obszar zdzieralny ma za zadanie poprawę szczelności opakowania lub torebki. Jego zadaniem jest również umożliwienie kontroli otwarcia opakowania lub torebki. Rzeczywiście rozdzielenie obszaru zdzieralnego opakowania lub torebki wskazuje potencjalnemu kupującemu, że to opakowanie lub torebka była wcześniej otwarta. Ten obszar zdzieralny może być umieszczony wewnątrz lub na zewnątrz profilu zamykającego, w stosunku do objętości wewnętrznej opakowania lub torebki. Na ogół ten obszar zdzieralny jest wykonywany przez nałożenie taśmy z materiału zdzieralnego, to znaczy ma temperaturę topnienia niższą od temperatury topnienia ścianki torebki lub opakowania, na folii tworzącej to opakowanie.

Przykład realizacji takiego opakowania przedstawiono w dokumencie nr US-A-4 925 318.

Stwierdzono jednakże, że sposoby proponowane dotychczas dla wykonywania tych opakowań są bardzo złożone i nie są w pełni zadowalające. Zwłaszcza nie zawsze zapewniają zadowalającą szczelność opakowań, zwłaszcza na końcach taśmy zdzieralnej, przy krawędziach bocznych opakowania, ze względu na to, że długość odcinka z materiału zdzieralnego nałożonego na folię tworzącą opakowanie powinna być mniejsza od szerokości folii.

Próbowano zaradzić tym trudnościom wykonując obszar zdzieralny bez nakładania materiału, przez obrabianie powierzchni folii.

Jednakże te próby nie były całkowicie zadowalające ze względu zwłaszcza na skomplikowane wykonawstwo.

Celem wynalazku jest sposób wytwarzania opakowania z folii.

Sposób wytwarzania opakowania z folii, mającego, co najmniej jeden obszar zdzieralny, według wynalazku charakteryzuje się tym, że nakłada się odcinki taśmy z materiału zdzieralnego na folię przeznaczoną na ściankę przyszłego opakowania, które to odcinki podczas etapu nakładania ich na folię mają długość mniejszą od szerokości przyszłego opakowania, następnie zgniata się co najmniej na końcach każdy nałożony odcinek, który po zgnieceniu przykrywa całkowicie szerokość tego opakowania i mocuje się każdy odcinek z materiału zdzieralnego na folii.

Korzystnie, ponadto folię wyposaża się w komplementarne profile zamykające.

Korzystnie, etapy zgniatania i mocowania odcinków na folii wykonuje się jednocześnie.

Korzystnie, etapy zgniatania i mocowania odcinków na folii wykonuje się kolejno.

Korzystnie, etap zgniatania wykonuje się przed etapem mocowania.

Korzystnie, etapy zgniatania i mocowania wykonuje się pomiędzy dwoma rozgrzanymi szczękami urządzenia.

Korzystnie, jako materiał zdzieralny tworzący i odcinki, stosuje się materiał, którego temperatura topnienia lub mięknięcia jest niższa od temperatury materiału tworzącego zasadniczą ściankę folii.

Korzystnie, jako materiał zdzieralny tworzący odcinki stosuje się kopolimery olefin, etylenu lub propylenu.

Korzystnie, jako materiał tworzący folię 10 stosuje się poliolefiny.

Korzystnie, odcinek z materiału zdzieralnego mocuje się do folii, co najmniej jedną płaską stroną podstawy.

Korzystnie, stosuje się szerokość odcinków pomiędzy 1 i 10 mm.

Korzystnie, stosuje się grubość odcinków pomiędzy 0,1 i 2 mm.

Korzystnie, odcinki z materiału zdzieralnego nakłada się poprzecznie na folię.

Korzystnie, odcinki z materiału zdzieralnego nakłada się wzdłużnie na folię.

Korzystnie, odcinki z materiału zdzieralnego stanowiące nierozdzielną część profili zamykających wytłacza się wspólnie z tymi ostatnimi.

Korzystnie, odcinki z materiału zdzieralnego wykonuje się z elementów oddzielonych od profili zamykających i nakłada się na folię równolegle do tych profili zamykających.

Korzystnie, odcinkami z materiału zdzieralnego pokrywa się całą szerokość folii, zaś opakowanie wykonuje się przez nałożenie na folię mającą odcinki, drugą folię o tej samej szerokości

PL 192 032 B1 podtrzymującej profil zamykający komplementarny do profilu pierwszej folii, ale pozbawioną taśmy zdzieralnej.

Korzystnie, na folię nakłada się odcinki z materiału zdzieralnego mające długość rzędu połowy szerokości folii uzyskując po zgnieceniu szerokość opakowania finalnego.

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku uzyskano opakowanie mające lepszą szczelność niż szczelność torebek lub opakowań znanych dotychczas.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1, 2 i 3 przedstawia w uproszczeniu trzy kolejne etapy realizacji tego sposobu według wynalazku, fig. 4 przedstawia widok przekroju poprzecznego profilu zamykającego połączonego z odcinkiem zdzieralnym, według odmiany wynalazku.

Na fig. 1, 2 i3 przedstawiono trzy zasadnicze etapy realizacji sposobu według wynalazku. I tak: na fig. 1 pokazano folię 10 pobieraną korzystnie w sposób ciągły, w kierunku jej długości, to znaczy w kierunku D. Następnie jak pokazano na fig. 2, odcinki 20 taśmy z materiału zdzieralnego nakłada się kolejno na folię 10, w kierunku poprzecznym do jej kierunku D przemieszczania się, z krokiem równym krokowi opakowań, które są wykonywane z tej folii, po czym jak pokazano na fig. 3 zgniata się odcinki 20 i mocuje się na folii 10.

Należy zauważyć porównując fig. 2 i 3, że etap zgniatania prowadzi do wydłużenia odcinków 20 taśmy. Chociaż odcinki 20 taśm mają podczas ich nakładania na folię 10 długość mniejszą od szerokości folii 10, to po zgnieceniu, uzyskuje się według wynalazku, odcinki 20 taśm, które pokrywają całkowicie szerokość folii 10i w konsekwencji zapewniają całkowitą szczelność opakowań później wykonywanych.

W praktyce korzystnie etapy zgniatania i mocowania odcinków 20 taśm na folii 10 są wykonywane jednocześnie. Korzystnie są one również być wykonywane kolejno. W tym ostatnim przypadku korzystnie, etap zgniatania jest wykonany przed etapem mocowania.

Etapy zgniatania i mocowania są korzystnie wykonywane pomiędzy dwoma rozgrzanymi szczękami urządzenia.

Materiał zdzieralny tworzący odcinki 20 taśm, jest materiałem, którego temperatura topnienia lub mięknięcia jest niższa od temperatury topnienia materiału tworzącego zasadniczą ściankę folii 10.

Tytułem przykładu nie ograniczającego, materiał z którego są wykonane odcinki 20 taśm zdzieralnych jest korzystnie kopolimerem olefin, etylenem lub propylenem.

Również tytułem przykładu nie ograniczającego, materiał tworzący folię 10 jest korzystnie wykonany z poliolefin.

Według wynalazku, dla realizacji omówionego powyżej sposobu w zadowalających warunkach, przyjmuje się, że odcinki 20 taśm z materiału zdzieralnego mają korzystnie, co najmniej płaską stronę podstawy przeznaczoną do zamocowania na folii 10. Poza tym przekrój odcinków 20 taśm może być wykonany w licznych odmianach. Odcinki 20 taśm mają więc mieć przekrój prostokątny lub kwadratowy, a nawet ogólnie zaokrąglony.

Ponadto, tytułem przykładu nie ograniczającego, szerokość odcinków 20 taśm jest korzystnie zawarta pomiędzy 1 i 10 mm, podczas gdy grubość odcinków 20 taśm jest korzystnie zawarta pomiędzy 0,1 i 2mm.

Na fig. 1 do fig. 3 pokazano etapy sposobu według wynalazku polegające na nałożeniu odcinków 20 taśm z materiału zdzieralnego poprzecznie na folii 10. Jednakże w odmianie ten sam sposób może być realizowany przez nałożenie odcinków 20 taśm wzdłużnie na folii 10, to znaczy równolegle do kierunku D przesuwu folii 10.

Odcinki 20 taśm są nierozłączną częścią profili zamykających 30 i w jednym przykładzie wykonania są wytłaczane wspólnie ztymi ostatnimi, jak pokazano na fig. 4, lub też są wykonane zoddzielnych elementów, nakładanych na folię 10 równolegle do profili zamykających 30.

Opakowania lub torebki mogą być wykonywane później dowolną techniką znaną fachowcom, z folii 10 zawierającej odcinki 20 taśm z materiału zdzieralnego według wynalazku.

W sposób znany, taśma zdzieralna jest doprowadzana do styku z powierzchnią przyszłego opakowania i zamocowana na niej przez ściskanie połączone z dostarczaniem ciepła.

Inne klasyczne operacje kształtowania, napełniania i zamykania opakowań nie są opisane szczegółowo w dalszym ciągu tego dokumentu.

Zauważa się jednakże, że po sposobie według wynalazku polegającym na nakładaniu odcinków 20 taśm, zgniataniu ichi mocowaniu ich na folii 10 może następować etap magazynowania folii, na przykład

PL 192 032 B1 przez zwijanie. Właściwe opakowania są wykonywane, później w miejscu, które może być inne niż miejsce mocowania odcinków 20 taśm na folii 10.

Jednakże w odmianie, sposób według wynalazku polegający na nakładaniu odcinków 20 taśm, zgniataniu ich i mocowaniu ich na folii 10 może być wykonywany bezpośrednio powyżej maszyny do produkcji opakowań, na przykład maszyny typu FFS, zawierającej elementy do kształtowania opakowania z folii, napełniania opakowań i ich zamykania.

Taka maszyna typu FFS zawiera zwężenie kształtujące folię i nadające jej kształt rurowy oraz lejek napełniający, który wychodzi wrurę wten sposób utworzoną, a ponadto elementy przystosowane do mocowania pomiędzy nimi wzdłużnych krawędzi folii i elementy przystosowane do wykonywania kolejno poprzecznych zgrzein na folii, dla wyznaczenia końców każdego opakowania.

Oczywiście wynalazek nie ogranicza się do przykładów opisanych powyżej lecz obejmuje także wszystkie możliwe odmiany. Wynalazek może być stosowany do torebek, w których profile zamykające są uruchamiane suwakiem.

Na załączonych rysunkach, pokazano odcinki 20 taśm z materiału zdzieralnego, które przykrywają praktycznie całą szerokość folii 10. W tym przypadku opakowania są korzystnie wykonywane przez nakładanie na tak wyposażonej folii 10 odcinków 20 taśm, drugą folię o takiej samej szerokości podtrzymującej profil zamykający komplementarny do pierwszej folii, ale pozbawioną taśm zdzieralnych.

Przeciwnie, gdy opakowania są wykonywane z folii jedynie ułożonej w zakładkę na niej samej lub ukształtowanej w postaci rurowej, to długość odcinków 20 taśm nałożonych na folii 10 powinna być rzędu połowy szerokość folii 10, dla uzyskania po zgnieceniu dokładnie szerokości opakowania finalnego.

Claims (18)

1. Sposób wytwarzania opakowania z folii, mającego, co najmniej jeden obszar zdzieralny, znamienny tym, że nakłada się odcinki (20) taśmy z materiału zdzieralnego na folię (10) przeznaczonąna ściankę przyszłego opakowania, które to odcinki (20) podczas etapu nakładania ich na folię (10) mają długość mniejszą od szerokości przyszłego opakowania, następnie zgniata się, co najmniej na końcach każdy nałożony odcinek (20), który po zgnieceniu przykrywa całkowicie szerokość tego opakowania i mocuje się każdy odcinek (20) z materiału zdzieralnego na folii (10).

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ponadto folię (10) wyposaża się w komplementarne profile zamykające (30).

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że etapy zgniatania i mocowania odcinków (20) na folii (10) wykonuje się jednocześnie.

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że etapy zgniatania i mocowania odcinków (20) na folii (10) wykonuje się kolejno.

5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że etap zgniatania wykonuje się przed etapem mocowania.

6. Sposób według zastrz. 3 albo 4, albo 5, znamienny tym, że etapy zgniatania i mocowania wykonuje się pomiędzy dwoma rozgrzanymi szczękami urządzenia.

7. Sposób według zastrz. 3 albo 4, znamienny tym, że jako materiał zdzieralny tworzący odcinki (20), stosuje się materiał, którego temperatura topnienia lub mięknięcia jest niższa od temperatury materiału tworzącego zasadniczą ściankę folii (10).

8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że jako materiał zdzieralny tworzący odcinki (20) stosuje się kopolimery olefin, etylenu lub propylenu.

9. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że jako materiał tworzący folię (10) stosuje się poliolefiny.

10. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że odcinek (20) z materiału zdzieralnego mocuje się do folii (10) co najmniej jedną płaską stroną podstawy.

11. Sposób według jednego zastrz. 10, znamienny tym, że stosuje się szerokość odcinków (20) pomiędzy 1 i 10mm.

12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że stosuje się grubość odcinków (20) pomiędzy 0,1i2mm.

PL 192 032 B1

13. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że odcinki (20) z materiału zdzieralnego nakłada się poprzecznie na folię (10).

14. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że odcinki z materiału zdzieralnego (20) nakłada się wzdłużnie na folię (10).

15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że odcinki (20) z materiału zdzieralnego stanowiące nierozdzielną część profili zamykających (30) wytłacza się wspólnie z tymi ostatnimi.

16. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że odcinki (20) z materiału zdzieralnego wykonuje się z elementów oddzielonych od profili zamykających (30) i nakłada się na folię (10) równolegle do tych profili zamykających (30).

17. Sposób według zastrz. 15 albo 16, znamienny tym, że odcinkami (20) z materiału zdzieralnego pokrywa się całą szerokość folii (10), zaś opakowanie wykonuje się przez nałożenie na folię mającą odcinki (20), drugą folię otej samej szerokości podtrzymującej profil zamykający komplementarny do profilu pierwszej folii, ale pozbawioną taśmy zdzieralnej.

18. Sposób według zastrz. 16, znamienny tym, że na folię (10) nakłada się odcinki (20) z materiału zdzieralnego mające długość rzędu połowy szerokości folii (10) uzyskując po zgnieceniu szerokość opakowania finalnego.