PL191270B1 - Zapalniczka uniwersalna - Google Patents

Abstract

1. Zapalniczka zawierajaca obudowe, która ma rekojesc w poblizu pierwszego konca i dysze z wylo- tem w poblizu drugiego konca, przy czym obudowa zawiera ponadto zródlo paliwa polaczone do selek- tywnej lacznosci cieczowej z dysza, zespól zapalni- kowy polaczony roboczo z obudowa, zespól uru- chamiajacy polaczony z obudowa w poblizu rekoje- sci i zawierajacy, co najmniej czlon spustowy oraz zawierajaca czlon zatrzaskowy polaczony roboczo z obudowa i zawierajacy czesc blokujaca umoco- wana ruchomo odchylnie wzgledem zespolu uru- chamiajacego, znamienna tym, ze zespól urucha- miajacy (32) zawiera ponadto pret dzwigniowy (46) roboczo polaczony z zespolem zapalnikowym (34), a czesc blokujaca czlonu zatrzaskowego (36) jest sprzezona z pretem dzwigniowym (46) zespolu uru- chamiajacego (32), przy czym czesc blokujaca jest odchylna do polozenia odsprzezenia od preta dzwi- gniowego (46). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zapalniczka, zwłaszcza stosowana do zapalania świec, rusztów do pieczenia, kominków i ognisk obozowych.

Zapalniczki, takie jak zapalniczki stosowane do zapalania wyrobów tytoniowych, takich jak cygara, papierosy i fajki, znane są od wielu lat. Typowo w takich zapalniczkach wykorzystuje się cierny element obrotowy albo element piezoelektryczny do wytworzenia iskry w pobliżu dyszy emitującej paliwo ze zbiorniczka paliwa. Mechanizmy piezoelektryczne uzyskały powszechną akceptację, ponieważ są proste w użyciu. Jeden z mechanizmów piezoelektrycznych jest znany z amerykańskiego opisu patentowego nr US 5262697.

Zapalniczki rozwinięto także z małych zapalniczek trzymanych w dłoni do szeregu form zapalniczek wydłużonych. Takie zapalniczki także trzyma się w dłoni, lecz są one bardziej użyteczne do celów ogólnych, takich jak zapalanie świec, rusztów do pieczenia, kominków i ognisk obozowych. Wcześniejsze próby takich konstrukcji polegały po prostu na wydłużonych rękojeściach do umocowania na końcu typowej zapalniczki. Przykłady takich rozwiązań są znane z amerykańskich opisów patentowych nr US 4259059 i 4462791.

Poza tym wiele zapalniczek ogólnego przeznaczenia miało pewną postać mechanizmu roboczego celem zapobieżeniu niepożądanemu uruchomieniu zapalniczki przez małe dzieci. Takie mechanizmy przybierają często postać przełączników włączone/wyłączone, które mogą odciąć źródło paliwa albo mogą całkowicie unieruchomić na zapalniczce urządzenie uruchamiające, takie jak guzik przyciskowy. O ile pożądane jest zahamowanie pewnych operacji na zapalniczkach, takich jak użycie ich przez dzieci, to jest także pożądane zachowanie ich dobrego działania. Co więcej, stosowanie przełączników włączone/wyłączone, które musi być wymuszone przez użytkownika pomiędzy położeniami „włączone i „wyłączone, wykazuje szereg niedogodności. Na przykład dorosły użytkownik może zapomnieć po użyciu przełączenia z powrotem na położenie „wyłączone, a przez to spowodować nieskuteczność tej cechy.

Dalsze problemy są specyficzne dla zapalniczek zawierających mechanizmy piezoelektryczne. W szczególnoś ci do uż ycia tych mechanizmów w urzą dzeniach zapalają cych o zwię kszonej długoś ci normalnie są konieczne przewody do połączenia mechanizmu piezoelektrycznego z przednim końcem zapalniczki, w pobliżu dyszy paliwowej. Jedna z poprzednich koncepcji, która eliminuje przewody związane typowo z mechanizmem piezoelektrycznym, jest znana z amerykańskiego opisu patentowego nr US 5154601. W tej zapalniczce umieszczono element piezoelektryczny w pobliżu przedniego końca zapalniczki, z jednym końcem elementu piezoelektrycznego w bezpośrednim styku z palnikiem albo dyszą, a drugim końcem w styku z rurką tworzącą część zespołu przyciskowego. Zespół przyciskowy przewodzi prąd elektryczny i w czasie uruchomiania zapalniczki ślizga się na metalowej części obudowy. O ile taka konstrukcja eliminuje stosowanie przewodów, to do zamknięcia obwodu elektrycznego wymaga ona także styku pomiędzy ruchomym przyciskiem i częścią obudowy. Taki styk zależy nie tylko od ścisłych tolerancji w czasie produkcji zapalniczek, lecz także z czasem przycisk może utracić styczność elektryczną z metalową częścią obudowy. Jest to prawdziwe zwłaszcza, gdy tarcie powoduje powstanie szczeliny pomiędzy przyciskiem i metalową częścią obudowy. Co więcej, taka konstrukcja wymaga, aby użytkownik poruszał przycisk raczej w kierunku do przodu niż w bardziej ergonomicznym i łatwiej realizowanym kierunku do tyłu mechanizmu spustowego albo kierunku do środka przycisku.

Innym problemem, specyficznym dla mechanizmów piezoelektrycznych, jest regulowanie elektrycznie wytwarzanej iskry. W celu zapalenia paliwa opuszczającego dyszę konieczne jest, aby iskra wytworzyła się w sąsiedztwie paliwa. Stąd pożądane jest opracowanie zapalniczki uniwersalnej, w której w celu skutecznego zapalenia paliwa wychodzą cego z dyszy iskrę wytwarza się niezawodnie w dokładnym miejscu obok dyszy.

Innym czynnikiem wymagającym uwzględnienia przy projektowaniu zapalniczek uniwersalnych jest odstęp pomiędzy zasilaniem w paliwo i dyszą wylotową. Ponieważ zbiorniczki paliwa są typowo usytuowane w rękojeści zapalniczki, a dysza jest usytuowana na końcu ścianki, to paliwo ze zbiorniczka paliwa musi dojść do dyszy poprzez przewód. Gdy paliwo jest już raz zwolnione ze zbiorniczka paliwa przez naciśnięcie mechanizmu uruchamiającego i otwarcie zaworka, to wędruje ono wzdłuż przewodu paliwowego i ostatecznie wychodzi przez dyszę. Do konsekwentnego i niezawodnego zapalenia zapalniczki pożądane jest takie nastawienie czasu pojawienia się iskry, aby paliwo było obecne na wyjściu dyszy, gdy wytwarza się iskra. Tolerancje wytwarzania odgrywają ponadto pewną rolę,

PL 191 270 B1 gdy paliwo dochodzi do dyszy i gdy wytwarza się iskra. Zatem pożądane jest także zminimalizowanie skutków tolerancji produkcyjnych.

Celem wynalazku jest opracowanie zapalniczki, która zapobiega niepożądanemu uruchomieniu, minimalizuje konieczność przewodów, zapala skutecznie i niezawodnie oraz minimalizuje wpływ zmienności wykonania.

Zapalniczka zawierająca obudowę, która ma rękojeść w pobliżu pierwszego końca i dyszę z wylotem w pobliżu drugiego końca, przy czym obudowa zawiera ponadto źródło paliwa połączone do selektywnej łączności cieczowej z dyszą, zespół zapalnikowy połączony roboczo z obudową, zespół uruchamiający połączony z obudową w pobliżu rękojeści i zawierający, co najmniej człon spustowy oraz zawierająca człon zatrzaskowy połączony roboczo z obudową i zawierający część blokującą umocowaną ruchomo odchylnie względem zespołu uruchamiającego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zespół uruchamiający zawiera ponadto pręt dźwigniowy roboczo połączony z zespołem zapalnikowym, a część blokująca członu zatrzaskowego jest sprzężona z prętem dźwigniowym zespołu uruchamiającego, przy czym część blokująca jest odchylna do położenia odsprzężenia od pręta dźwigniowego.

Korzystnie człon spustowy zespołu uruchamiającego rozciąga się od rękojeści.

Korzystnie człon zatrzaskowy jest umieszczony ruchomo na górnej części rękojeści, a człon spustowy rozciąga się od dolnej przedniej części rękojeści.

Korzystnie zbiorniczek paliwa ma zaworek a człon spustowy jest połączony roboczo z urządzeniem uruchamiającym.

Korzystnie zespół uruchamiający zawiera ponadto odchylony człon obrotowy połączony pomiędzy członem spustowym i prętem dźwigniowym.

Korzystnie zespół zapalnikowy zawiera mechanizm piezoelektryczny, a pręt dźwigniowy ściska mechanizm piezoelektryczny.

Korzystnie człon zatrzaskowy zawiera haczykowaty języczek normalnie sprzężony z członem zatrzymującym na pręcie dźwigniowym.

Korzystnie źródło paliwa stanowi zbiorniczek, z którym jest roboczo połączony zaworek, zaś człon spustowy jest roboczo połączony z urządzeniem uruchamiającym.

Korzystnie zapalniczka zawiera ponadto integralne wgłębienia po przeciwnych stronach rękojeści przejmujące zawieszkowy człon pierścieniowy sprężyście wchodzący w rowek usytuowany na zapalniczce.

Korzystnie źródło paliwa stanowi zbiorniczek umieszczony w rękojeści mającej wewnętrzną powierzchnię skośną.

Korzystnie zbiorniczek jest wymienny.

Korzystnie zespół zapalnikowy zawiera mechanizm piezoelektryczny, a obudowa zawiera elektrycznie przewodzącą osłonkę w bezpośrednim styku z elektrycznym zestykiem na mechanizmie piezoelektrycznym, rozciągającą się ogólnie pomiędzy mechanizmem piezoelektrycznym i dyszą.

Korzystnie dysza jest uformowana z elektrycznie przewodzącego materiału i jest połączona elektrycznie z mechanizmem piezoelektrycznym.

Korzystnie elektrycznie przewodząca osłonka zawiera języczek rozciągający się w kierunku dyszy, a pomiędzy języczkiem i dyszą jest ukształtowana przerwa iskrowa.

Korzystnie zapalniczka zawiera ponadto elektrycznie przewodzący kapturek umieszczony dookoła, co najmniej części dyszy.

Zapalniczka zawierająca obudowę, która ma rękojeść w pobliżu pierwszego końca i dyszę z wylotem w pobliżu drugiego końca, przy czym obudowa zawiera ponadto źródło paliwa połączone do selektywnej łączności cieczowej z dyszą, oraz połączone z urządzeniem uruchamiającym, zespół zapalnikowy połączony roboczo z obudową, zespół uruchamiający połączony z obudową w pobliżu rękojeści i zawierający, co najmniej człon spustowy według wynalazku charakteryzuje się tym, że element łączący jest umieszczony pomiędzy zespołem uruchamiającym i urządzeniem uruchamiającym.

Korzystnie zapalniczka zawiera ponadto człon zatrzaskowy połączony roboczo z rękojeścią i zawierają cy część blokują c ą połą czoną odchylnie wzglę dem zespołu uruchamiają cego i normalnie odchyloną i sprzężoną z zespołem uruchamiającym, przy czym część blokująca jest selektywnie odsprzęgana od zespołu uruchamiającego.

Korzystnie zespół uruchamiający zawiera odchylny człon obrotowy związany roboczo z członem spustowym i zespołem zapalnikowym.

PL 191 270 B1

Korzystnie element łączący jest umieszczony pomiędzy odchylnym członem obrotowym a urządzeniem uruchamiającym.

Korzystnie element łączący jest sprężyną, która ma odległy koniec związany z odchylonym członem obrotowym i bliższy koniec związany z urządzeniem uruchamiającym.

Korzystnie bliski koniec sprężyny znajduje się normalnie w odstępie od urządzenia uruchamiającego w położeniu nieaktywnym członu spustowego.

Korzystnie bliski koniec sprężyny jest normalnie w styku z urządzeniem uruchamiającym w położeniu nieaktywnym członu spustowego.

Korzystnie sprężyna jest sprężyną płytkową umieszczoną na stałe na odległym końcu dookoła części odchylonego członu obrotowego do obrotowego ruchu z nim i umieszczoną przylegle do urządzenia uruchamiającego na bliższym końcu dla styku z urządzeniem uruchamiającym.

Korzystnie sprężyna jest sprężyną ściskaną u styku przy odległym końcu z odchylonym członem obrotowym i umieszczoną na bliższym końcu przylegle do urządzenia uruchamiającego dla styku z urzą dzeniem uruchamiają cym.

Korzystnie element łączący jest umieszczony pomiędzy członem spustowym i urządzeniem uruchamiającym.

Korzystnie element łączący jest sprężyną, która ma odległy koniec związany z członem spustowym i bliski koniec związany z urządzeniem uruchamiającym.

Korzystnie bliski koniec sprężyny jest normalnie w odstępie od urządzenia uruchamiającego, gdy nie jest uruchomiony człon spustowy.

Korzystnie bliski koniec sprężyny jest normalnie w styku z urządzeniem uruchamiającym, gdy nie jest uruchomiony człon spustowy.

Korzystnie sprężyna jest płytkową sprężyną związaną integralnie z członem spustowym i rozciągającą się od niego, oraz umieszczoną na bliskim końcu przylegle do urządzenia uruchamiającego w styku z nim.

Korzystnie sprężyna jest ściskaną sprężyną, w styku na odległym końcu z członem spustowym i umieszczoną na ko ń cu bliskim przylegle do urzą dzenia uruchamiają cego w styku z nim.

Zapalniczka zawierająca obudowę, która ma rękojeść w pobliżu pierwszego końca, dyszę w pobliż u drugiego koń ca i elektrycznie przewodzą c ą część obudowy umieszczoną na ogół pomię dzy pierwszym i drugim końcem, przy czym drugi koniec obudowy zawiera pierwszą i drugą elektrodę, które tworzą przerwę iskrową w pobliżu dyszy, a pierwsza elektroda jest utworzona przez elektrycznie przewodzącą część obudowy, źródło paliwa połączonego do selektywnej łączności cieczowej z dyszą, urządzenie uruchamiające związane ze źródłem paliwa, zespół uruchamiający połączony z obudową w pobliż u rę kojeś ci i zawierają cy, co najmniej człon spustowy, elektryczny zespół zapalnikowy połą czony roboczo z obudową i mający pierwszy zestyk i drugi zestyk, przy czym drugi zestyk jest elektrycznie połączony z drugą elektrodą według wynalazku charakteryzuje się tym, że pierwszy zestyk elektryczny jest w styku z elektrycznie przewodzącą częścią obudowy a element łączący jest umieszczony pomiędzy zespołem uruchamiającym i urządzeniem uruchamiającym.

Korzystnie elektryczny zespół zapalnikowy jest mechanizmem piezoelektrycznym.

Korzystnie drugą elektrodę tworzy dysza.

Korzystnie elektrycznie przewodząca część obudowy zawiera języczek rozciągający się w kierunku dyszy określając pomiędzy dyszą i języczkiem przerwę iskrową.

Korzystnie zapalniczka zawiera elektrycznie izolujący kapturek umieszczony dookoła, co najmniej części dyszy.

Zapalniczka zawierająca obudowę, która ma rękojeść blisko pierwszego końca i dyszę blisko drugiego końca, oraz elektrycznie przewodzącą część obudowy umieszczoną między końcami pierwszym i drugim, a drugi koniec obudowy zawiera elektrody pierwszą i drugą formującą przerwę iskrową, przy dyszy, przy czym pierwsza elektroda jest ukształtowana przez elektrycznie przewodzącą część obudowy, a druga elektroda przez dyszę, źródło paliwa połączone do selektywnej łączności cieczowej z dyszą i połą czone z urzą dzeniem uruchamiają cym oraz zespół uruchamiają cy poł ą czony z obudową przy rękojeści i zawierający, co najmniej człon spustowy, a także zawierająca elektryczny zespół zapalnikowy roboczo połączony z obudową oraz wyposażony w zestyki elektryczne pierwszy i drugi, przy czym drugi zestyk jest elektrycznie połączony z dyszą, według wynalazku charakteryzuje się tym, że pierwszy zestyk elektryczny jest w styku z elektrycznie przewodzącą częścią obudowy, i ponadto posiada umieszczony na co najmniej części dyszy kapturek izolacyjny.

PL 191 270 B1

Korzystnie kapturek izolacyjny jest umieszczony wewnątrz elektrycznie przewodzącej części obudowy.

Korzystnie kapturek izolacyjny zawiera wzdłużny, rozciągający się przez niego kanał, przy czym dysza jest umieszczona wewnątrz kanału, oraz szereg nóżek rozciągających się w sposób odległy od centralnej części kapturka izolacyjnego, z przerwą utworzoną pomiędzy każdą nóżką, a wylot dyszy znajduje się w zasadzie centralnie pomiędzy szeregiem nóżek.

Korzystnie kapturek izolacyjny zawiera cztery nóżki, a elektrycznie przewodząca część obudowy zawiera języczek, który rozciąga się w kierunku dyszy, pomiędzy dwiema z nóżek.

Zapalniczka zawierająca obudowę, która ma rękojeść w pobliżu pierwszego końca i dyszę w pobliż u drugiego koń ca oraz elektrycznie przewodzą c ą część obudowy umieszczoną pomię dzy pierwszym i drugim końcem, przy czym drugi koniec obudowy zawiera elektrody pierwszą i drugą kształtujące przerwę iskrową w pobliżu dyszy, przy czym pierwsza elektroda jest ukształtowana przez elektrycznie przewodzącą część obudowy, i zawierająca źródło paliwa połączone do selektywnej łączności cieczowej z dyszą oraz zespół uruchamiający połączony z obudową w pobliżu rękojeści i zawierający, co najmniej człon spustowy, a także zawierająca elektryczny zespół zapalnikowy roboczo połączony z obudową oraz wyposażony w zestyki elektryczne pierwszy i drugi, przy czym drugi zestyk jest elektrycznie połączony z drugą elektrodą według wynalazku charakteryzuje się tym, że pierwszy elektryczny zestyk jest w styku z elektrycznie przewodzącą częścią obudowy.

Korzystnie zespół zapalnikowy jest mechanizmem piezoelektrycznym.

Korzystnie mechanizm piezoelektryczny ma przedni koniec naprzeciw drugiego końca obudowy, a elektrycznie przewodząca część obudowy styka się z elektrycznym zestykiem na przednim końcu mechanizmu piezoelektrycznego.

Korzystnie dysza kształtuje drugą elektrodę.

Korzystnie od mechanizmu piezoelektrycznego do dyszy prowadzi przewód.

Korzystnie elektrycznie przewodząca część obudowy zawiera języczek rozciągający się w kierunku dyszy.

Korzystnie zapalniczka zawiera ponadto elektrycznie nieprzewodzący kapturek izolacyjny umieszczony, co najmniej dookoła części dyszy.

Korzystnie zespół uruchamiający zawiera człon spustowy odchodzący od rękojeści.

Korzystnie elektrycznie przewodząca część obudowy jest ukształtowana jako metalowa muszlowa osłona obudowująca podstrukturę z tworzywa sztucznego.

Te cele i zalety, jak również inne cele i zalety, realizuje się w zapalniczce zawierającej na ogół obudowę mającą rękojeść w pobliżu jednego końca i dyszę z wylotem w pobliżu drugiego końca zapalniczki. Obudowa zawiera ponadto źródło paliwa połączone do selektywnej łączności cieczowej z dyszą . Mechanizm uruchamiają cy zaworka jest zwią zany z zasilaniem w paliwo celem selektywnego zwalniania paliwa ze źródła paliwa. Zespół zapalnikowy jest roboczo połączony z obudową w celu wytwarzania iskry na wylocie dyszy. Zespół uruchamiający jest połączony z obudową w pobliżu rękojeści i jest związany z mechanizmem uruchamiającym zaworka zarówno w celu dozowania paliwa ze zbiorniczka, jak i uruchomienia zespołu zapalnika. Zgodnie z jednym z aspektów niniejszego wynalazku pomiędzy zespołem uruchamiającym i mechanizmem uruchamiającym zaworka jest umieszczony mechanizm dźwigniowy do połączenia przegubowego języka spustowego i mechanizmu uruchamiającego zaworka celem zabezpieczenia regulowanego zwalniania paliwa ze źródła paliwa przed wytworzeniem iskry przez zespół zapalnikowy.

Zapalniczka może zawierać człon zatrzaskowy, który jest połączony roboczo z rękojeścią i zawiera część blokującą połączoną w celu poruszania się odchylonego względem zespołu uruchamiającego. Ta część blokująca jest normalnie odchylona do sprzężenia się z zespołem uruchamiającym w celu zapobież enia jego ruchowi roboczemu. Zatem uż ytkownik moż e selektywnie odchylać część blokującą poza sprzężenie z zespołem uruchamiającym celem umożliwienia działania zespołu uruchamiającego, na przykład przez użycie języka spustowego wystającego z rękojeści. Język spustowy jest poruszany w celu uruchomienia mechanizmu uruchamiającego zaworka i zespołu zapalnikowego. Z ję zykiem spustowym i zespołem zapalnikowym moż e być zwią zany odchylony człon obrotowy do uruchomiania zespołu zapalnikowego. Odchylony człon obrotowy może uruchamiać także mechanizm uruchamiający zaworka. Mechanizm dźwigniowy jest związany korzystnie roboczo z odchylonym członem obrotowym w taki sposób, że gdy język spustowy porusza się w kierunku pierwszego końca obudowy, to mechanizm dźwigniowy działa w zasadzie natychmiast na mechanizm uruchamiający zaworka w celu zwolnienia paliwa ze zbiorniczka.

PL 191 270 B1

Mechanizm dźwigniowy może być sprężyną, taką jak sprężyna ściskana, skrętowa albo płytkowa, umieszczoną pomiędzy odchylonym członem obrotowym i mechanizmem uruchamiającym zaworka. Alternatywnie sprężyna może być umieszczona pomiędzy językiem spustowym i mechanizmem uruchamiającym zaworka. Mechanizm dźwigniowy może stanowić także jedną całość z językiem spustowym albo odchylonym członem obrotowym.

Zbiorniczek paliwa jest korzystnie konwencjonalnym zbiorniczkiem paliwa, takiego jak sprężony butan, mającym zaworek do dozowania paliwa do dyszy oraz mechanizm uruchamiający zaworka, który można uruchamiać bezpośrednio albo pośrednio językiem spustowym. Do połączenia zbiorniczka paliwa z dyszą można wykorzystać konwencjonalny przewód, taki jak rurka z tworzywa sztucznego. Odchylony człon obrotowy można zamontować pomiędzy językiem spustowym i prętem dźwigniowym. Odchylony człon obrotowy można wykorzystać także do poruszania mechanizmu uruchamiającego zaworka celem jego otwarcia. Pręt dźwigniowy jest połączony roboczo z zespołem zapalnikowym. Korzystny zespół zapalnikowy jest mechanizmem piezoelektrycznym. Można stosować inne mechaniczne albo elektryczne zespoły zapalnikowe, o ile mają one jedną albo więcej cech wynalazku. W korzystnym rozwią zaniu prę t dź wigniowy porusza się w kierunku ś ciskania mechanizmu piezoelektrycznego, który generuje wtedy napięcie pomiędzy parą swoich styków.

W innym aspekcie niniejszego wynalazku część obudowy zapalniczki jest uformowana z materiału przewodzącego elektrycznie i umieszczoną na ogół pomiędzy obydwoma końcami zapalniczki. Drugi koniec obudowy zawiera pierwszą i drugą elektrodę, które są połączone elektrycznie z elektrycznym zespołem zapalnikowym, na przykład mechanizmem piezoelektrycznym. Tak jak w pierwszym rozwiązaniu, zbiorniczek paliwa jest połączony celem selektywnej łączności cieczowej z dyszą. Elektryczny zespół zapalnikowy jest połączony roboczo z obudową celem generowania iskry w przerwie iskrowej i zawiera pierwszy i drugi zestyk elektryczny. Pierwszy zestyk elektryczny styka się z elektrycznie przewodzą c ą obudową , natomiast drugi zestyk łą czy się elektrycznie z drugą elektrodą .

Drugą elektrodę tworzy korzystnie dysza, a część elektrycznie przewodzącej obudowy zawiera korzystnie wyprostowany do góry języczek, o budowie antenowej albo podobnej, rozciągający się w kierunku wylotu dyszy tworzą c pierwszą elektrodę . Od drugiego zestyku elektrycznego zespołu zapalnikowego do dyszy prowadzi przewód. Dysza jest uformowana korzystnie z elektrycznie przewodzącego materiału, takiego jak metal, a zatem działa jak druga elektroda. Stąd przerwa iskrowa jest utworzona pomiędzy języczkiem przewodzącej części obudowy i dyszą.

Jak stwierdzono wyżej, zespół zapalnikowy jest korzystnie mechanizmem piezoelektrycznym. Taki mechanizm piezoelektryczny może być usytuowany korzystnie z przodu rękojeści z zestykiem elektrycznym na jego przednim końcu opierającym się o elektrycznie przewodzącą część obudowy, z dala od części języczkowej. Elektrycznie przewodząca część obudowy zawiera korzystnie metalową osłonę rozciągającą się do przodu od mechanizmu piezoelektrycznego do drugiego końca obudowy. Dookoła przynajmniej części dyszy można umieścić kapturek izolacyjny celem zapobieżenia niepożądanym iskrom pomiędzy dyszą i elektrycznie przewodzącą częścią obudowy, z dala od części języczkowej, który znajduje się w jednej linii z przednim końcem dyszy. Alternatywnie mechanizm piezoelektryczny można umieścić w innych miejscach w rękojeści, takich jak miejsca przylegające do języka spustowego.

Kapturek izolacyjny można umieścić dookoła przynajmniej części dyszy celem skierowania iskier pomiędzy obudowę i dyszę. Kapturek izolacyjny nie przewodzi prądu elektrycznego i może być umieszczony wewnątrz elektrycznie przewodzącej części obudowy. Przez kapturek izolacyjny rozciąga się podłużny kanał, a dysza jest umieszczona wewnątrz kanału. Kapturek izolacyjny może zawierać szereg nóżek z przerwą uformowaną pomiędzy każdą nóżką, przy czym dysza znajduje się pomiędzy nóżkami. Przewiduje się cztery takie nóżki, a języczek na obudowie może rozciągać się pomiędzy dwiema nóżkami w kierunku dyszy wyznaczając w ten sposób przerwę iskrową.

W innym aspekcie niniejszego wynalazku zbiorniczek paliwa moż na wstawiać do rę kojeś ci w czasie produkcji albo w czasie wymiany przez uż ytkownika, przy czym wewn ę trzna powierzchnia rękojeści może zawierać mechanizm ustalający, który ułatwia prawidłowe umieszczenie odległego końca zbiorniczka, dzięki czemu zaworek zbiorniczka paliwowego łączy się albo jest usytuowany za łącznikiem zaworka związanym z przewodem paliwowym. Mechanizm ustalający umieszcza w sposób wymuszony odległy koniec zbiorniczka w punkcie, który jest w przybliżeniu ustawiony poprzecznie współliniowo z łącznikiem zaworka.

PL 191 270 B1

Mechanizm ustalający może zawierać, co najmniej jeden występ, a zbiorniczek może zawierać, co najmniej jedno wgłębienie do łączenia się z występem w celu wymuszonego usytuowania zbiorniczka w rękojeści.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w widoku z boku zapalniczkę według niniejszego wynalazku, otwartą do góry i z częściami w przekroju poprzecznym celem pokazania jej różnych elementów wewnętrznych, fig. 2 - zapalniczkę pokazaną na fig. 1, lepiej ilustrującą różne szczegóły wewnętrzne, w powiększonym i częściowo wyrwanym widoku perspektywicznym, fig. 3 - zapalniczkę podobną do zapalniczki z fig. 1, w powiększonym i częściowo wyrwanym widoku z boku, lecz z wyeliminowaniem niektórych części dla wyraźniejszego pokazania zespołu uruchamiającego i członu zatrzaskowego, fig. 4 - człon zatrzaskowy w widoku z przodu, fig. 5 - pręt przegubowy w widoku perspektywicznym, fig. 6 - człon pierścieniowy, nazywany powszechnie wieszakiem, w widoku z przodu, pokazany w położeniu rozłożonym i złożonym, fig. 7 zapalniczkę podobną do przedstawionej na fig. 1, w powiększonym i częściowo wyrwanym widoku z boku, w której umieszczony mechanizm dźwigniowy według wynalazku jest związany z zespołem uruchamiają cym, fig. 8 - w powię kszonym widoku perspektywicznym ję zyk spustowy, odchylony człon obrotowy i mechanizm dźwigniowy pokazany na fig. 7, fig. 9 - w widoku sprężyny płytowej, fig. 10 - zapalniczkę podobną do przedstawionej na fig. 7, w częściowym wyrwanym widoku z boku, lecz pokazują c ą alternatywne rozwią zanie mechanizmu dź wigniowego według niniejszego wynalazku, fig. 11 - zapalniczkę podobną do przedstawionej na fig. 7, w częściowo wyrwanym widoku z boku, lecz pokazują c ą inne alternatywne rozwią zanie mechanizmu dź wigniowego według niniejszego wynalazku, fig. 12 - zapalniczkę podobną do przedstawionej na fig. 7, w częściowo wyrwanym widoku z boku, lecz pokazującą inne alternatywne rozwiązanie mechanizmu dźwigniowego według niniejszego wynalazku, fig. 13 - alternatywne rozwiązanie zapalniczki w częściowo wyrwanym widoku z boku, zawieraj ą cej mechanizm dź wigniowy według niniejszego wynalazku, z zapalniczką otwartą do góry w celu pokazania jej różnych elementów wewnętrznych, fig. 14 - lewą stronę obudowy według niniejszego wynalazku w częściowym, wewnętrznym widoku z boku, pokazującą rozwiązanie mechanizmu ustalającego, fig. 15 - obudowę przedstawioną na fig. 14 w widoku w przekroju poprzecznym wzdłuż linii 15-15, fig. 16 - prawą stronę obudowy według niniejszego wynalazku w częściowym wewnętrznym widoku z boku, pokazującą rozwiązanie mechanizmu ustalającego, fig. 17 - obudowę przedstawioną na fig. 16 w widoku w przekroju poprzecznym wzdłuż linii 17-17, fig. 18 - w powiększeniu zbiorniczek paliwa według niniejszego wynalazku, zawierający szereg wgłębień do stosowania z mechanizmem ustalają cym, fig. 19 - w powię kszonym widoku wn ę trze prawej strony obudowy według niniejszego wynalazku, pokazanej na fig. 16, w przekroju wzdłuż linii 19-19, fig. 20 - prawą stronę obudowy, podobną do przedstawionej na fig. 17, w powiększonym widoku w przekroju wzdłuż linii 20-20, fig. 21 - kapturek izolacyjny według niniejszego wynalazku w częściowym widoku z boku w przekroju poprzecznym, a fig. 22 - widok prawego koń ca kapturka izolacyjnego pokazanego na fig. 21.

Zapalniczka 10 zawiera obudowę 12, którą można początkowo formować z prasowanego sztywnego polimeru albo tworzyw sztucznych, takich jak akrylonitryl, butadien, terpolimer styrenowy, itp. W pobliżu pierwszego końca 16 obudowa 12 zawiera rękojeść 14. Dysza 18 jest umieszczona na drugim końcu 20 w celu emitowania paliwa do zasilania płomienia, jak będzie to opisane dalej. Rękojeść 14 zawiera zbiorniczek paliwa 22, który może być konwencjonalną celką paliwa butanowego. Przewód 24, taki jak rurka z tworzywa sztucznego, jest przytwierdzony do łącznika płynu 26, a następnie umieszczony za zaworkiem 28 albo połączony z zaworkiem 28 na zbiorniczku paliwa 22. Przeciwny koniec przewodu 24 łączy się z dyszą 18.

Zaworek 28 jest uruchomiany przez urządzenie uruchamiające 30 zaworka 28, które jest połączone obrotowo ze zbiorniczkiem paliwa 22. Zatem, gdy urządzenie uruchamiające 30 zaworka 28 jest naciskane, na przykład przesuwane w kierunku pierwszego końca 16, to paliwo jest zwalniane przez zaworek 28, płynie przez łącznik 26 i przewód 24, a na koniec płynie do dyszy 18.

Przewidziany jest zespół uruchamiający celem ułatwienia naciskania urządzenia uruchamiającego 30 zaworka 28 i jednoczesnego uruchamiania zespołu zapalnikowego 34 do generowania iskry w pobliż u dyszy 18. Zespół uruchamiają cy zawiera korzystnie człon spustowy 38, odchylony człon obrotowy 80 i łącznik płynu 26 połączony roboczo z zespołem zapalnikowym 34. Te części składowe są opisane szczegółowo niżej.

Chociaż nie jest to konieczne dla wszystkich aspektów niniejszego wynalazku, to korzystnym zespołem zapalającym 34 jest elektryczny zespół zapalający, taki jak mechanizm piezoelektryczny.

PL 191 270 B1

Jak przedstawiono najlepiej na fig. 2 i 3, człon zatrzaskowy 36 normalnie blokuje zespół uruchamiający w położeniu nieroboczym, tak że człon spustowy 38 nie może być naciśnięty albo wyciągnięty przez użytkownika. Jak będzie omówione niżej, człon zatrzaskowy 36, jak przedstawiono na fig. 1 i 2, a zwłaszcza na fig. 3 i 4, zawiera na ogół niepodparty, sprężysty koniec czołowy 40, który ma przyłączony haczykowaty języczek 42 normalnie sprzężony z konstrukcją członu zatrzymującego 44 na pręcie dźwigniowym 46, pokazanym zwłaszcza na fig. 5, związany z zespołem uruchamiającym. Gdy haczykowaty języczek 42 zaczepia się o konstrukcję członu zatrzymującego 44, która może zawierać wgłębienie w pręcie dźwigniowym 46, to pręt dźwigniowy 46 nie może poruszać się w kierunku do przodu w celu ściśnięcia i uruchomienia zespołu zapalnikowego 34. Zatem człon zatrzaskowy 36 zapobiega wystarczająco ruchowi członu spustowego 38 w kierunku urządzenia uruchamiającego 30 zaworka 28, zapobiegając w ten sposób wytwarzaniu się płomienia.

Zespół zapalnikowy 34 przedstawiono schematycznie na fig. 1 - 3. Zespół zapalnikowy 34, w tym przykładzie piezoelektryczny, jest zespołem teleskopowym, który mo ż na ś ciskać w celu wytwarzania napięcia pomiędzy pierwszym 48 i drugim 50 zestykiem elektrycznym.

Zespół zapalnikowy 34 zawiera specyficznie kryształ piezoelektryczny w styku elektrycznym, na ogół umieszczony pomiędzy zestykami elektrycznymi pierwszym 48 i drugim 50. Pierwszy zestyk elektryczny 48 nazywany jest na ogół kowadełkiem, a drugi zestyk elektryczny 50 styka się z podkładką amortyzującą umieszczoną po przeciwnej stronie kryształu piezoelektrycznego. Pierwszy zestyk elektryczny 48 albo kowadełko znajduje się w bezpośrednim styku z elektrycznie przewodzącą osłonką 51, która jest umieszczona na zewnętrznej stronie części obudowy 12 w miejscu złącza 52, jak widać najlepiej na fig. 3.

Przewodząca osłonka 51 jest wykonana korzystnie z metalu, który można umieścić nad częścią obudowy 12. Drugi zestyk elektryczny 50 łączy się z izolowanym przewodem 54, który ma dwa odkryte końce 56, 58. Odsłonięty koniec 56 łączy się z zestykiem 50, natomiast odsłonięty koniec 58 łączy się z dyszą 18. Dysza 18 działa zatem jak elektroda i jest korzystnie uformowana do tego celu z elektrycznie przewodzącego metalu, takiego jak mosiądz albo cynk.

Przewodząca osłonka 51 łączy się elektrycznie z pierwszym zestykiem 48 na złączu 52. Na przeciwnym końcu znajduje się języczek 60 wytłoczony z osłonki 51 w pobliżu drugiego końca 20 do wytwarzania przerwy iskrowej 62 z wylotem 64 dyszy 18. Alternatywnie do wytworzenia przerwy iskrowej 62 z osłonką 51 może być związana antena. Otwór 66 na końcu przewodzącej osłonki 51 umożliwia przechodzenie płomienia z zapalniczki. Dla umożliwienia pobierania powietrza można przewidzieć w konwencjonalny sposób także otworki boczne 68, z których tylko jeden jest pokazany na fig. 1.

Zgodnie z innym aspektem niniejszego wynalazku dookoła przynajmniej części dyszy 18, a na ogół pomiędzy dyszą 18 i przewodzącą osłonką 51, jest umieszczony elektrycznie nieprzewodzący kapturek 70. Ten elektrycznie nieprzewodzący kapturek 70 pomaga w powstrzymywaniu iskier przed tworzeniem się pomiędzy dyszą 18 i jakimikolwiek powierzchniami przewodzącej osłonki 51, innymi niż języczek 60.

W innym rozwiązaniu przewód 24 moż na wytłaczać współbieżnie z materiału przewodzącego razem z materiałem z tworzywa sztucznego. Na przykład tworzywo sztuczne można wytłaczać na wnętrzu przewodu 24 do prowadzenia paliwa gazowego ze zbiorniczka paliwa 22 do dyszy 18, a materiał przewodzący można wytłaczać tworząc część zewnętrzną przewodu 24. Wymieniona część zewnętrzna miałaby także odsłonięte końce 56 i 58, przyłączone odpowiednio do drugiego zestyku 50 piezoelektrycznego zespołu zapalnikowego 34 i dyszy 18. Alternatywnie przewód 24 można wykonać z materiału przewodzą cego bez wewnę trznego materiału z tworzywa sztucznego. Poza tym moż e być pożądane powleczenie, drogą wytłaczania współbieżnego, warstwy izolacyjnej na zewnętrznej stronie przewodzącej w celu zapobieżenia upływowi elektrycznemu z zewnętrznej części przewodzącej do otoczenia.

Rękojeść 14 zawiera ponadto na swoich przeciwnych końcach wgłębienia 72 do przyjmowania członu pierścieniowego 75, który ma dwa przeciwne końce czołowe, jak przedstawiono na fig. 6, przydatne do stosowania przy zawieszaniu zapalniczki 10 w czasie przechowywania. Wgłębienia 72 formuje się jako jedną całość w procesie formowania rękojeści 14 i można je formować albo w postaci ślepych otworów, jak pokazano na figurze, albo otworów przelotowych w rękojeści 14. Przeciwne końce czołowe członu pierścieniowego 75 są przyjmowane we wgłębieniach 72, gdy człon pierścieniowy 75 jest zakrzywiony do środka. Człon pierścieniowy 75 jest skonfigurowany i ma takie wymiary, że zatrzaskuje się

PL 191 270 B1 sprężyście w rowku 74 na pierwszym końcu 16 zapalniczki 10, tak że człon pierścieniowy 75 w czasie używania jest odwinięty.

Wewnętrzna wyprostowana pionowo powierzchnia 76, znajdująca się na końcu rękojeści 14, jest skośnie ścięta albo nachylona do dołu i w kierunku drugiego końca 20 obudowy 12, jak pokazano na fig. 1. W czasie montażu zapalniczki 10 albo przy wymianie zbiorniczka paliwa 22, gdy zbiorniczek paliwa 22 umieszcza się w rękojeści 14 i wciska do dołu, powierzchnia końcowa 22a zbiorniczka paliwa 22 zsuwa się do dołu po skośnej powierzchni 76 tak długo, aż jej dolny koniec ustalający 76a oprze się o powierzchnię końcową 22a. Pochylona powierzchnia 76 popycha zbiorniczek paliwa 22 do przodu, a przez to wpycha zaworek 28 zbiorniczka paliwa 22 w łącznik płynu 26. W tym położeniu zaworek 28 jest bezpiecznie połączony z łącznikiem 26, a urządzenie uruchamiające 30 zaworka 28 znajduje się w położeniu właściwym dla uruchomiania.

Działanie zapalniczki można ocenić dalej na podstawie fig. 2 i 3. Oprócz członu spustowego 38 i prę ta dź wigniowego 46 zespół uruchamiają cy 32 zawiera odchylony człon obrotowy 80 połą czony roboczo pomiędzy nimi. Człon obrotowy 80 jest zamontowany specyficznie w sposób odchylony na kołku 82, na przykład przez sprężynę skrętną (nie pokazaną) umieszczoną pomiędzy członem obrotowym 80 i kołkiem 82, tak że człon obrotowy 80 jest przesunięty w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, jak widać na fig. 1 i 3.

Alternatywnie człon obrotowy 80 można odchylić za pomocą sprężyny powrotnej umieszczonej wewnątrz dwóch członów teleskopowych piezoelektrycznego zespołu zapalnikowego 34 celem utrzymania odstępu pomiędzy członami teleskopowymi. Wymieniona sprężyna powrotna wywiera siłę odchylającą na pręt dźwigniowy 46, który znajduje się w fizycznym styku z członem obrotowym 80.

W dalszej alternatywie ś ciś liwa sprężyna umieszczona pod urzą dzeniem uruchamiają cym 30 zaworka 28 zbiorniczka paliwa 22 wywiera siłę na urządzenie uruchamiające 30 zaworka 28 w kierunku członu obrotowego 80.

Odchylony człon obrotowy 80 zawiera ponadto parę ramion 84, 86, rozciągających się na ogół od kołka 82. Ramię 84 może zawierać pokrętło 88 do przyciskania urządzenia uruchamiającego 30 zaworka 28, gdy użytkownik pociąga za człon spustowy 38. Alternatywnie samą część członu spustowego 38 można wykorzystać do bezpośredniego sprzężenia urządzenia uruchamiającego 30. Człon spustowy 38 zawiera korzystnie przedłużenie 90 zawierające na sobie kanał 92 do ruchu poślizgowego względem obudowy 12. Przedłużenie 90 zawiera ponadto w sobie szczelinę 94, która przyjmuje kołek 96 połączony sztywno albo formowany 25 z obudową 12. W położeniu pokazanym na fig. 3 kołek 96 działa jak ogranicznik względem jednego końca szczeliny 94 celem zapobieżenia dalszemu posuwowi do przodu członu spustowego 38. Przeciwny koniec szczeliny 94 może działać jako ogranicznik w drugim kierunku. Wykorzystać można także inne typy ograniczników ruchu do przodu albo do tyłu.

Ramię 86 członu obrotowego 80 opiera się o jeden koniec pręta dźwigniowego 46, jak pokazano na fig. 3. Pręt dźwigniowy 46 jest podparty, w celu ruchu ślizgowego w kierunku do przodu i do tyłu, za pomocą odpowiednich członów podporowych, takich jak człony podporowe 98 wprasowane w obudowę 12. Wewnątrz obudowy 12 są przewidziane dla różnych celów dalsze człony podporowe, takie jak człony podporowe 100, 102 do trzymania zespołu zapalnikowego 34 albo mechanizmu piezoelektrycznego oraz człony podporowe 104, 106 (także pokazane na fig. 4) do trzymania odpowiednio paliwowego przewodu 24 i łącznika płynu 26.

Figury 2 i 4 ilustrują najlepiej konstrukcję i połączenie członu zatrzaskowego 36 z obudową 12. Chociaż można stosować inne konstrukcje zawierające inne typy członów sprężystych albo sprężyn, to konstrukcja jest członem sprężystym umocowanym za pomocą połączenia wspornikowego na jednym końcu 108 na rękojeści 14. Specyficznie część kołnierzowa 110 przymocowana do końca 108 członu zatrzaskowego 36 znajduje się wewnątrz szczeliny 112 w rękojeści 14. Koniec czołowy 40 członu zatrzaskowego 36 pozostaje niepołączony z obudową 12 i może być naciskany sprężyście do dołu w celu odprzęgnięcia haczykowatego języczka 42 od wgłębienia albo od członu zatrzymującego 44 pręta dźwigniowego 46. Ustalono, że człon zatrzaskowy 36 można uformować z polimeru, który wykazuje sprężystość albo uginanie w czasie działania. Takim polimerem jest na przykład poliacetal. Działanie zapalniczki 10 będzie teraz opisane w odniesieniu do fig. 1. Użytkownik chwyta jedną dłonią rękojeść 14 z palcem wskazującym na członie spustowym 38 i kciukiem na końcu czołowym 40 członu zatrzaskowego 36. Naciskanie i trzymanie przyciśniętego do dołu końca czołowego 40 członu zatrzaskowego 36 rozprzęga haczykowaty języczek 42 i pręt dźwigniowy 46 (fig. 3), co umożliwia pełne poruszanie się członu spustowego 38. Następnie użytkownik może pociągnąć za człon spustowy 38, który naciska urządzenie uruchamiające 30, zwalniając przez to paliwo ze zbiorniczka 22 przez

PL 191 270 B1 zaworek 28, łącznik płynu 26 i przewód 24. Paliwo gazowe, takie jak butan, wydziela się przez to z dyszy 18 na wylocie 64. W tym samym czasie uruchomienie członu spustowego 38 obraca ramię 86 sprężynowego odchylonego członu 80 w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara względem pręta dźwigniowego 46, jak widać najlepiej na fig. 3. Pręt dźwigniowy 46 porusza się do przodu i ściska piezoelektryczny zespół zapalnikowy 34 generując napięcie pomiędzy zestykami elektrycznymi pierwszym 48 i drugim 50. Prąd elektryczny przechodzi od zestyku 48 do elektrycznie przewodzącej osłonki 51 i od zestyku 50 do przewodu 54, który jest połączony z elektrycznie przewodzącą dyszą 18. Przez to w przerwie iskrowej 62 generuje się iskra zapalając mieszankę powietrze/paliwo w sąsiedztwie wylotu 64 dyszy 18. Uzyskany płomień przechodzi, zatem przez otwór 66. Tak długo, jak użytkownik naciska koniec czołowy 40 członu zatrzaskowego 36, człon spustowy można wyciągać w sposób powtarzający się, a piezoelektryczny zespół zapalnikowy 34 można uruchamiać w sposób powtarzający się wytwarzając iskrę do zapalenia wydzielonego paliwa w przypadku, gdy pierwsze uruchomienie nie wytworzy płomienia. Gdy użytkownik zwalnia nacisk członu spustowego 38, to sprężynowy odchylony człon 80 odchyla się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara rozprzęgając urządzenie uruchamiające 30, które także odchyla się w kierunku na zewnątrz w celu zamknięcia zaworka 28 i odcięcia doprowadzania paliwa do dyszy 18. Gasi to płomień przechodzący przez otwór 66. Gdy użytkownik zwalnia nacisk kciukiem z końca czołowego 40 członu zatrzaskowego 36, to haczykowaty języczek 42 sprzęga się ponownie z wgłębieniem albo członem zatrzymującym 44 na pręcie dźwigniowym 45 zapobiegając w ten sposób ruchowi pręta dźwigniowego 46 względem zespołu zapalnikowego 34 oraz zapobiegając albo ograniczając ruch członu spustowego 38 do środka. Zatem, gdy koniec czołowy 40 członu zatrzaskowego 36 odchyla się normalnie w to położenie do góry tak, że haczykowaty języczek 42 sprzęga się z prętem dźwigniowym 46, to użytkownik nie może nieumyślnie pozostawić zapalniczki 10 w stanie, w którym człon spustowy 38 może być po prostu wyciągnięty bez ponownego naciskania członu zatrzaskowego 36. Także i względne utrudnienie działania zarówno członu zatrzaskowego, jak i członu spustowego 38, w zasadzie w tym samym czasie zwiększa dalej wymaganą umiejętność obsługiwania zapalniczki.

Powracając do fig. 7-12, w innym przekładzie niniejszego wynalazku przewiduje się mechanizm dźwigniowy do zabezpieczenia obecności paliwa w wylocie 64 dyszy 18, gdy w przerwie iskrowej 62 wytwarza się iskra. Paliwo wędruje przez przewód 24 z prędkością, która jest wyznaczona w oparciu o takie czynniki spoś ród innych czynników, jak ciś nienie paliwa, wielkość przewodu 24 i szybko ść przepustowa zaworka 28. Zatem pożądane jest mieć na uwadze takie czynniki przy projektowaniu mechanizmu dźwigniowego, co pomaga w zapewnieniu, że paliwo osiągnie wylot 64 dyszy 18 przed wytworzeniem się iskry. Mechanizm dźwigniowy jest umieszczony korzystnie pomiędzy zespołem uruchamiającym i urządzeniem uruchamiającym zaworka. Gdy zespół uruchamiający przesuwa się albo naciska w kierunku do środka, to działa on na mechanizm dźwigniowy. Mechanizm dźwigniowy, który jest związany bezpośrednio z urządzeniem uruchamiającym zaworka, naciska na zaworek wyzwalając paliwo.

Korzystne rozwiązanie mechanizmu dźwigniowego według niniejszego wynalazku jest pokazane na fig. 7-9 w postaci sprężyny płytkowej 120. Sprężyna płytkowa 120 jest umieszczona korzystnie dookoła i jest połączona wspornikowo do dołu od centralnej części 122 odchylonego członu obrotowego 80. Bliższy koniec 124 sprężyny 120 jest umieszczony korzystnie przylegle do urządzenia uruchamiającego 30 i jest przeznaczony do sprzężenia się i naciskania urządzenia uruchamiającego 30. Część centralna 126 sprężyny 120 jest owinięta dookoła części centralnej 122 odchylonego członu obrotowego 80 w celu utworzenia kształtu odwróconej litery U i jest korzystnie ściśle z nią związana.

Odległy koniec 128 sprężyny płytkowej 120 rozciąga się do dołu od centralnej części 122 po stronie centralnej części 122 przeciwnej względem bliższego końca 124. Koniec odległy 128 jest korzystnie zakrzywiony na zewnątrz w kształcie litery C, tak że końcówka 130 odległego końca 128 opiera się o ramię 84 odchylonego członu obrotowego 80 trzymając sprężynę 120 w położeniu nie obracania się na odchylonym członie obrotowym 80. Jak pokazano na fig. 9, w celu przystosowania szerokości ramienia 84, końcówka znajduje się korzystnie w pewnej odległości względem centralnej osi A-A. Pomiędzy bliskim końcem 124 sprężyny 120 i urządzeniem uruchamiającym zaworka 30 można przewidzieć małą przerwę 129 celem umożliwienia tolerancji produkcyjnej i wspomagania zabezpieczenia przepływu paliwa tylko wtedy, gdy człon spustowy 38 przesuwa się celowo w kierunku pierwszego końca 16. Na przykład mała przerwa 129 może mieć około 0,5 mm szerokości. Alternatywnie bliski koniec 124 sprężyny 12 może spoczywać na urządzeniu uruchamiającym 30. Paliwo powinno jednak wydzielać się tylko wtedy,

PL 191 270 B1 gdy urządzenie uruchamiające 30 zaworka 28 jest naciskane przez użytkownika. Sprężyna 120 nie powinna działać w kierunku wydzielania paliwa ze zbiorniczka paliwa 22 bez ruchu członu spustowego 38.

Należy mieć na uwadze, że stosowane tu określenie „odległy odnosi się do tej części, która znajduje się najbliżej drugiego końca 20 zapalniczki 10. Stosowane tu określenie „bliski odnosi się do tej części, która znajduje się najbliżej pierwszego końca 16.

W czasie działania człon spustowy 38 porusza się albo jest naciskany w kierunku pierwszego końca 16 obudowy 12, co powoduje obracanie się zgodnie ze wskazówkami zegara odchylonego członu obrotowego 80. Gdy odchylony człon obrotowy 80 obraca się w ten sposób dookoła kołka 82, to bliski koniec 124 sprężyny 120 obraca się zgodnie ze wskazówkami zegara synchronicznie z obracaniem się odchylonego członu obrotowego 80. Takie obracanie się przesuwa końcówkę 132 do sprzężenia się z urządzeniem uruchamiającym 30, co powoduje naciskanie urządzenia uruchamiającego 30 i wydzielanie paliwa ze zbiorniczka paliwa 22. Zatem paliwo zaczyna wydzielać się w zasadzie natychmiast po naciśnięciu członu spustowego 38. Przy dalszym naciskaniu członu spustowego 38 o odległość równą albo mniejszą niż odległość pomiędzy członem spustowym i urządzeniem uruchamiającym 30 zaworka 28, uruchamia się piezoelektryczny zespół zapalnikowy 34 wytwarzając iskrę w przerwie iskrowej 62. Przez uruchomienie zbiorniczka paliwa 22 przed zapaleniem iskry paliwo ma czas przewędrować przez przewód 24 w celu osiągnięcia wylotu 64 dyszy 18 przed albo jednocześnie z wytworzeniem iskry przy dyszy 18. Gdy człon spustowy 38 zwalnia się, to odchylony człon obrotowy 80 odchyla się za pomocą sprężyny 120 w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara i sprężyna odczepia się od urządzenia uruchamiającego 30 zaworka 28 umożliwiając zamknięcie zaworka 28 podającego paliwo.

Sprężyna 120 jest korzystnie wystarczająco sztywna dla umożliwienia naciśnięcia urządzenia uruchamiającego 30 przez bliski koniec 124 sprężyny 120, gdy człon spustowy 38 przesuwa ramię 84 w kierunku pierwszego koń ca 16 obudowy 12. W tym samym czasie sprężyna 120 jest korzystnie dostatecznie sprężysta, aby umożliwić członowi spustowemu 38 wędrówkę poprzez szczelinę pomiędzy członem spustowym 38 i urządzeniem uruchamiającym 30 w celu umożliwienia zapalnikowi zapalenia iskry. Ta szczelina pomiędzy członem spustowym 38 i urządzeniem uruchamiającym 30 jest na ogół równa zakresowi ruchu koniecznemu do uruchomienia piezoelektrycznego zespołu zapalnikowego 34.

Sprężynę 120 można wykonać z metalu o właściwościach sprężystych, takiego jak stal sprężynowa, albo z innych rodzajów materiałów. Końcówka 132 bliskiego końca 124 może być ponadto wygięta do środka o odpowiednim promieniu dla zabezpieczenia ustawienia w zasadzie w jednej linii z powierzchnią urzą dzenia uruchamiają cego 30 celem skuteczniejszego naciskania urządzenia uruchamiającego 30.

Należy mieć na uwadze, że gdy sprężyna 120 jest pokazana w stanie przyłączenia do odchylonego członu obrotowego 80, to może ona być połączona alternatywnie z członem spustowym 38, urządzeniem uruchamiającym 30, inną częścią obudowy 12 w pobliżu urządzenia uruchamiającego 30 albo jakimkolwiek połączeniem tych części, tak długo, dopóki sprężyna 120 działa naciskając urządzenie uruchamiające 30, gdy człon spustowy 18 przesuwa się w kierunku pierwszego końca 16. Jest to tak samo prawdziwe dla wszystkich innych opisanych tu rozwiązań mechanizmu dźwigniowego.

Alternatywne rozwiązania mechanizmu dźwigniowego są przedstawione na fig. 10-12. Na fig. 10 przedstawiono alternatywną sprężynę płytkową 134 albo wahacz, który jest przyczepiony korzystnie do członu spustowego 38. Sprężyna płytkowa 134 rozciąga się od bliskiego końca 136 członu spustowego 38 i ma wolny koniec 138, który jest umieszczony przylegle do urządzenia uruchamiającego 30. Sprężyna płytkowa 134 jest korzystnie wystarczająco sztywna, aby umożliwić członowi spustowemu 38 w zasadzie natychmiastowe naciskanie urzą dzenia uruchamiają cego 30 zaworka 28, gdy człon spustowy 38 jest naciskany. Sprężyna płytkowa 134 jest także korzystnie wystarczająco sprężysta, aby odkształcać się umożliwiając członowi spustowemu 38 przesuwanie się przynajmniej przez część szczeliny pomiędzy członem spustowym 38 i urządzeniem uruchamiającym 30 zaworka 28 w celu uruchomienia zapalnika. Pokazana sprężyna płytkowa 134 jest korzystnie formowana jako jedna całość z członem spustowym 38, tak że zarówno człon spustowy 38, jak i sprężyna płytkowa 134 są wykonane z tego samego materiału, takiego jak tworzywo sztuczne, metal, itp.

Sprężynę płytkową 134, jak przedstawiono na fig. 10, formuje się w kształcie zakrzywionym do wewnątrz, co umożliwia sprężynie płytkowej 134 łatwiejsze uginanie się, gdy jest naciskany człon spustowy 38. Jak omówiono wyżej odnośnie sprężyny 120, sprężyna płytkowa 134 umożliwia w zasadzie natychmiastowe naciskanie urządzenia uruchamiającego 30, tak że paliwo zaczyna płynąć przez

PL 191 270 B1 przewód 24 przed wytworzeniem iskry przez zespół zapalnikowy 34. Iskrę wytwarza się korzystnie w tym samym czasie albo po tym, jak paliwo dochodzi do wylotu 64 dyszy 18.

O ile spr ężynę 134, jak przedstawiono na fig. 10, formuje się korzystnie jako jedną całość z członem spustowym 38, to moż na ją formować takż e niezależ nie i łą czy ć z członem spustowym 38 za pomocą jakiegokolwiek konwencjonalnego środka. Co więcej, sprężyna płytkowa 134 nie musi być wykonana z tego samego materiału co i człon spustowy 38. Sprężyna płytkowa 134 może ponadto być alternatywnie przyłączona do odchylonego członu obrotowego 80, na przykład na ramieniu 84, albo może być przyłączona do urządzenia uruchamiającego 30. Jeżeli sprężyna płytkowa 134 jest przyłączona do urządzenia uruchamiającego 30, to wolny koniec 138 sprężyny płytkowej 134 będzie usytuowany korzystnie przylegle do ramienia 84 albo bliskiego końca 136 członu spustowego 38. Dalej, pomiędzy wolnym końcem 138 i urządzeniem uruchamiającym 30 może być przewidziana mała przerwa 129, na konto tolerancji fabrycznych.

W mechanizmie dźwigniowym przedstawionym na fig. 11 i 12 stosuje się sprężynę typu sprężyny ściskanej 140, która jest umieszczona pomiędzy urządzeniem uruchamiającym 30 i odchylonym członem obrotowym 80 (fig. 11) albo członem spustowym 38 (fig. 12). Sprężyna ściskana 140 może być umieszczona pomiędzy urządzeniem uruchamiającym 30 i odchylonym członem obrotowym 80 albo członem spustowym 38, tak że końce są wolne. Siła odchylająca na ściskanej sprężynie 140 utrzymuje sprężynę we właściwym położeniu. Alternatywnie jeden albo obydwa końce można przymocować do ich dołączonej części albo umieścić we wgłębieniu albo rowku 142, utrzymując ściskaną sprężynę 140 we właściwym położeniu. Na przykład, jak przedstawiono na fig. 12, ściskana sprężyna 140 jest umieszczona w rowku 142 wyznaczonym w bliskim końcu 136 członu spustowego 38. Jak przedstawiono na fig. 12, ramię 84 można wyposażyć w szczelinę 143 dla umożliwienia przeprowadzenia ściskanej sprężyny 140 przez ramię 84 w celu sprzęgnięcia się z rowkiem 142 w członie spustowym 38.

Sprężyna ściskana 140 jest korzystnie wystarczająco sztywna dla umożliwienia w zasadzie natychmiastowego naciskania przez człon spustowy 38 i ewentualnie odchylony człon obrotowy 80 urządzenia uruchamiającego 30, gdy naciska się człon spustowy 38. Ściskana sprężyna 140 jest także korzystnie wystarczająco sprężysta, aby odkształcać się i umożliwić poruszanie się członu spustowego 38 przez przynajmniej część szczeliny pomiędzy językiem spustowym 38 (i odchylonym członem obrotowym 80) i urządzeniem uruchamiającym 30 w celu uruchomienia zespołu zapalnikowego

34. Jeżeli ściskana sprężyna 140 jest sprzężona z urządzeniem uruchamiającym 30, gdy człon spustowy 38 nie został jeszcze uruchomiony, to ściskana sprężyna 140 powinna być tak zaprojektowana, aby początkowe małe ściśnięcie nie było wystarczające do wydzielenia paliwa. Alternatywnie mała przerwa 129, taka jak przedstawiono na fig. 7 i 12, może być umieszczona pomiędzy urządzeniem uruchamiającym 30 i bliskim końcem ściskanej sprężyny 140.

Sprężyna płytkowa 134 i ściskana 140, przedstawione na fig. 10-12, działają w zasadzie w taki sam sposób, jak sprężyna 120 przedstawiona na fig. 7. Gdy koniec którejkolwiek z tych sprężyn jest bezpośrednio związany z członem spustowym 38, to urządzenie uruchamiające 30 zaworka 28 porusza się, gdy porusza się człon spustowy 38. Gdy koniec którejkolwiek z tych sprężyn jest bezpośrednio związany z odchylonym członem obrotowym 80, to urządzenie uruchamiające 30 porusza się, gdy odchylone urządzenie obrotowe 80 jest poruszane przez człon spustowy 38. W każdym rozwiązaniu wynalazku urządzenie uruchamiające 30 jest naciskane wyzwalając paliwo ze zbiorniczka paliwa 22 umożliwiając przepływ paliwa do dyszy 18, a następnie uruchamia się zespół zapalnikowy 34 zapalając iskrę blisko wylotu 64 dyszy 18, co powoduje zapalenie się płomienia.

Jeszcze inne rozwiązanie mechanizmu dźwigniowego według niniejszego wynalazku jest przedstawione na fig. 13 dla zapalniczki 10 o innej konfiguracji. Zapalniczka uniwersalna 10, wyposażona w piezoelektryczny zespół zapalnikowy 34, jest przedstawiona z członem spustowym 38 ustawionym wzdłużnie współliniowo z piezoelektrycznym zespołem zapalnikowym 34. W tym rozwiązaniu, gdy człon spustowy 38 porusza się w kierunku pierwszego końca 16 zapalniczki 10, to człon spustowy 38 działa bezpośrednio na piezoelektryczny zespół zapalnikowy 34. Mechanizm dźwigniowy jest związany z członem spustowym 38, podobnie jak w rozwiązaniach omówionych wyżej. Jak pokazano na figurze, człon spustowy 38 zawiera występ 144 znajdujący się na wierzchołku członu spustowego 38 w jednej linii z urządzeniem uruchamiającym 30. Sprężyna ściskana 140 jest umieszczona pomiędzy występem 144 i urządzeniem uruchamiającym 30. Sprężyna ściskana działa w taki sam sposób, jak omówiono wyżej w przypadku fig. 11 i 12. Zatem mechanizm dźwigniowy według niniejszego wynalazku można zastosować do alternatywnie skonfigurowanych zapalniczek uniwersalnych, takich jakie przedstawiono na fig. 13. Rozumie się, że w celu uzyskania iskry przy wylocie 64 dyszy 18

PL 191 270 B1 w rozwią zaniu przedstawionym na fig. 13 mo ż na przewidzieć odpowiednie połą czenia elektryczne i zestyki, jak omówiono wyż ej, albo uzyskać iskr ę w jakikolwiek inny konwencjonalny sposób.

Co więcej, o ile sprężyna ściskana 140 jest przedstawiona w czasie stosowania z zapalniczką z fig. 13, to rozumie się , ż e moż na stosować każ dy inny typ mechanizmu dź wigniowego brany pod uwagę w niniejszym wynalazku. Ponadto, jakkolwiek pokazano szereg różnych sprężyn, to rozumie się, że do celów naciskania urządzenia uruchamiającego 30 można stosować także inne typy sprężyn i ewentualnie członów sprężystych. Rozważ a się na przykład, ż e moż na raczej stosowa ć razem dwa typy członów sprężystych, o różnych właściwościach sprężystych, niż opisane tu rozwiązania z pojedynczymi członami. Do stosowania z opisaną tu koncepcją mechanizmu dźwigniowego rozważa się ponadto szereg typów konfiguracji zbiorniczków paliwa, włącznie z takimi, w których dysza paliwowa jest normalnie otwarta w sposób odchylony, oraz takimi, w których dysza paliwowa jest normalnie zamknięta w sposób odchylony.

Inny aspekt niniejszego wynalazku przedstawiono na fig. 14-20. Jak omówiono wyżej w przypadku fig. 1, przewidziana jest nachylona powierzchnia 76 do wspomagania usytuowania zbiorniczka paliwa 22 w rękojeści 14. Nachylona powierzchnia 76 pomaga ulokować zbiorniczek 22 w oparciu o powierzchnię końcową 22a zbiorniczka 22. Zatem w rozwiązaniu mechanizmu ustalającego pokazanego na fig. 1 zbiorniczek paliwa 22 umieszcza się w miejscu, które jest oddalone względem zaworka 28 zbiorniczka paliwa 22.

Alternatywnie pożądane jest określenie mechanizmu ustalającego, który wspomaga lokowanie zbiorniczka paliwa 22 w miejscu, które znajduje się w bezpośredniej bliskości zaworka 28. Przy umieszczaniu zbiorniczka paliwa 22 w rękojeści 14 pewną rolę odgrywają tolerancje fabryczne i modyfikacje. Na umieszczenie zbiorniczka paliwa 22 mają wpływ także i inne czynniki. Dokładne umieszczenie i ustawienie w jednej linii przyczynia się do polepszenia ogólnego działania zapalniczki 10.

Dla właściwego działania zapalniczki jest ważne, że zbiorniczek paliwa 22 powinien być umieszczony w rękojeści 14 w taki sposób, aby zaworek 28 był związany cały czas z łącznikiem płynu 26. Zaworek 28 może być albo połączony albo umieszczony przylegle do łącznika płynu 26. Gdy jest on umieszczony przylegle do łącznika płynu 26, to zaworek 28 znajduje się korzystnie w jednej linii z otworem łą cznika płynu 26. Zatem dla dokładniejszego umieszczenia zbiorniczka paliwa 22 pożą dane jest określenie mechanizmu ustalającego, który znajduje się w bezpośredniej bliskości zaworka 28. Przez określenie miejsca ulokowania albo podstawy wymiarowej blisko zaworka 28 zapalniczka jest bardziej zgodnie i niezawodnie umieszczona w rękojeści 14 celem właściwego działania. Dalej można zaprojektować mechanizmy ustalające, które wspomagają utrzymywanie zbiorniczka paliwa 22 w swoim położeniu w rękojeści 14 w taki sposób, że zapobiega się zarówno ruchowi do przodu, jak i do tyłu, zbiorniczka paliwa 22.

Na fig. 14-20 przedstawiono mechanizm ustalający, który znajduje się w rękojeści 14 zapalniczki 10, do wymuszonego umieszczania zbiorniczka paliwa 22 w miejscu, które znajduje się w zasadzie w jednej linii z zaworkiem 28 i łą cznikiem płynu 26.

Na fig. 14 i 15 przedstawiono wnętrze rękojeści 14 w widoku z lewej strony. Zbiorniczek paliwa 22 jest umieszczony korzystnie wewnątrz wgłębienia 146, wyznaczonego we wnętrzu rękojeści 14. Rękojeść 14 zawiera korzystnie podpory 148 stosowane do podpierania bryły zbiorniczka paliwa 22. Powierzchnia wewnętrzna rękojeści 14 zawiera ponadto korzystnie mechanizm ustalający w postaci wystającego języczka 150. Wystający języczek 150 jest pokazany jako umieszczony na T-kształtnej podporze 151. Ta T-kształtna podpora 151 może być także wykorzystana do podparcia bryły zbiorniczka paliwa 22. Wystający języczek 150 jest umieszczony korzystnie w miejscu, które jest w zasadzie poprzecznie współliniowe z zaworkiem 28 i ewentualnie z łącznikiem zaworka 26, gdy zbiorniczek paliwa 22 jest osadzony w rękojeści 14.

Wystający języczek 150 jest osadzony korzystnie w odpowiednim wgłębieniu wyznaczonym na części korpusu zbiorniczka paliwa 22. Jak przedstawiono na fig. 18, zbiorniczek paliwa 22 zawiera korzystnie przedłużenia na swoim końcu wierzchołkowym, które wspomagają podpieranie urządzenia uruchamiającego 30. Przedłużenia 152 mają korzystnie otwór albo wgłębienie 154, które jest przeznaczone do sprzęgania wystającego języczka 150 na rękojeści 14. Otwór albo wgłębienie 154 może być uformowane w czasie formowania albo prasowania zbiorniczka paliwa 22 i mogą one być otworami ślepymi albo otworami przelotowymi. Wgłębienie 154 może być ukształtowane alternatywnie podobnie do wystającego języczka, jak pokazano dla wgłębienia 156, które zawiera część ukośną 158 do napotkania się z nachyloną częścią 160 wystającego języczka 150. Otwór 159 urządzenia uruchamiającego zaworka może być wykorzystany także do sprzęgania języczka 150. Zatem przewiduje się

PL 191 270 B1 mechanizm ustalający, w którym wystający języczek 150 sprzęga się z wgłębieniem 154, 156, wyznaczonym na zbiorniczku paliwa 22, do wymuszonego posadowienia zbiorniczka paliwa 22 w miejscu bliskim zaworka 28 i łącznika zaworka 26.

Mechanizm ustalający pomaga w zabezpieczeniu niezawodnego i zgodnego połączenia pomiędzy zaworkiem 28 i łącznikiem płynu 26.

Alternatywne rozwiązanie mechanizmu ustalającego przedstawiono na fig. 16 i 17 w widoku prawej strony rękojeści wewnętrznej. Zbiorniczek paliwa 22 jest umieszczony korzystnie we wgłębieniu 146 i są przewidziane podpory 148 do podparcia zbiorniczka paliwa 22 we wnętrzu rękojeści 14. Wystający języczek 150 jest umieszczony na H-kształtnym członie podporowym 162 i rozciąga się nad górną powierzchnią członu podporowego 162. Słupek 164 rozciąga się także od i nad górną powierzchnią członu podporowego 162. Słupek 164 i wystający języczek 150 można umieścić we wgłębieniach wyznaczonych na korpusie zbiorniczka paliwa 22, takich jak odpowiednio wgłębienie 154 i wgłę bienie 156. Alternatywnie słupek 164 moż na wykorzystać do ograniczenia ruchu zbiorniczka paliwa w kierunku drugiego końca 20 zapalniczki 10 w połączeniu z wgłębieniem 154 albo wgłębieniem 156, które sprzęgają się z wystającym języczkiem 150.

Rozumie się, że w celu umieszczenia zbiorniczka paliwa 22 wewnątrz rękojeści 14 w miejscu bliskim zaworka 28 i ewentualnie łącznika płynu 26 w obudowie 12 i ewentualnie na zbiorniczku paliwa 22 może być wyznaczona każda liczba słupków, występów, stopni albo podobnych członów ustalających. Te słupki, występy, stopnie i podobne człony ustalające mogą być wykorzystane także do zapobiegania ruchowi do przodu i do tyłu zbiorniczka paliwa 22 wewnątrz obudowy 12. W rozwiązaniu alternatywnym zbiorniczek paliwa 22 mógłby zawierać słupek, a obudowa mogłaby zawierać wgłębienie. Co więcej, nachyloną powierzchnię 76 można wykorzystać w połączeniu z wyżej opisanymi słupkami i języczkami do wspomagania ograniczania ruchu w kierunku pierwszego końca 16 rękojeści 14.

Inny aspekt niniejszego wynalazku jest przedstawiony na fig. 21 i 22, które pokazują kapturek izolacyjny 170. Kapturek izolacyjny 170 nie przewodzi korzystnie prądu elektrycznego i jest korzystnie umieszczony wewnątrz metalowej osłonki 51, jak pokazano na fig. 1. Kapturek izolacyjny 170 pomaga przy kierowaniu elektrycznie wytwarzanej iskry pomiędzy metalową osłonką 51 i dyszą 18 celem bardziej skutecznego i niezawodnego spowodowania iskry do zapalenia paliwa wychodzącego z wylotu 64 dyszy 18.

Kapturek izolacyjny 170 zawiera wzdłużnie rozciągający się kanał 172, który ma pierwszą część 174 do przyjmowania przewodu paliwowego 24 i drugą część 176 do otaczania części dyszy 18. Pomiędzy pierwszą 174 i drugą 176 częścią jest wyznaczona ścianka 178 mająca centralny otwór 180, który tworzy część kanału 172. Dysza 18 jest korzystnie utrzymywana wewnątrz centralnego otworu 180. Kapturek izolacyjny 170 jest stosowany korzystnie zamiast kapturka izolacyjnego 70, omówionego wyżej w związku z fig. 1, lecz może być również stosowany dodatkowo do niego. Szereg nóżek 182 rozciąga się korzystnie od ścianki 178 otaczając drugą część 176 i dyszę 18, która jest umieszczona korzystnie rozciągając się wewnątrz drugiej części 176. Pomiędzy każdymi nóżkami 182 jest wyznaczona pewna liczba przerw G. Języczek 60 albo antena rozciąga się do wewnątrz pomiędzy dwiema z nóżek 182 do każdej z przerw G, takiej jak większa przerwa 184, tak że iskra jest kierowana przez przerwę 184 pomiędzy języczkiem 60 i dyszą 18 w celu niezawodnego zapalenia płomienia. Kapturek izolacyjny 170, w większym stopniu niż kapturek izolacyjny 70, wspomaga przy unikaniu rozpraszania wytwarzania się iskry w miejscach innych niż wylot dyszy 64. Pozostałe przerwy 186 wykorzystuje się dla umożliwienia pobierania powietrza. Kapturek izolacyjny 170 wytwarza się korzystnie z materiału nieprzewodzącego, takiego jak nylon albo inne rodzaje tworzywa sztucznego.

Claims (48)

1. Zapalniczka zawierająca obudowę, która ma rękojeść w pobliżu pierwszego końca i dyszę z wylotem w pobliżu drugiego koń ca, przy czym obudowa zawiera ponadto źródło paliwa połą czone do selektywnej łączności cieczowej z dyszą, zespół zapalnikowy połączony roboczo z obudową, zespół uruchamiający połączony z obudową w pobliżu rękojeści i zawierający, co najmniej człon spustowy oraz zawierająca człon zatrzaskowy połączony roboczo z obudową i zawierający część blokującą umocowaną ruchomo odchylnie względem zespołu uruchamiającego, znamienna tym, że zespół uruchamiający (32) zawiera ponadto pręt dźwigniowy (46) roboczo połączony z zespołem zapalnikowym (34), a część blokująca członu zatrzaskowego (36) jest sprzężona z prętem dźwiPL 191 270 B1 gniowym (46) zespołu uruchamiającego (32), przy czym część blokująca jest odchylna do położenia odsprzężenia od pręta dźwigniowego (46).

2. Zapalniczka według zastrz. 1, znamienna tym, że człon spustowy (38) zespołu uruchamiającego (32) rozciąga się od rękojeści (14).

3. Zapalniczka według zastrz. 2, znamienna tym, że człon zatrzaskowy (36) jest umieszczony ruchomo na górnej części rękojeści (14) a człon spustowy (38) rozciąga się od dolnej przedniej części rękojeści (14).

4. Zapalniczka według zastrz. 2, znamienna tym, że zbiorniczek paliwa (22) ma zaworek (28) a człon spustowy (38) jest połą czony roboczo z urzą dzeniem uruchamiają cym (30).

5. Zapalniczka według zastrz. 4, znamienna tym, że zespół uruchamiający (32) zawiera ponadto odchylony człon obrotowy (80) połączony pomiędzy członem spustowym (38) i prętem dźwigniowym (46).

6. Zapalniczka według zastrz. 5, znamienna tym, że zespół zapalnikowy (34) zawiera mechanizm piezoelektryczny, a pręt dźwigniowy (46) ściska mechanizm piezoelektryczny.

7. Zapalniczka według zastrz. 5, znamienna tym, że człon zatrzaskowy (36) zawiera haczykowaty języczek (42) normalnie sprzężony z członem zatrzymującym (44) na pręcie dźwigniowym (46).

8. Zapalniczka według zastrz. 2, znamienna tym, że źródło paliwa stanowi zbiorniczek (22), z którym jest roboczo połą czony zaworek (28), zaś człon spustowy (38) jest roboczo połą czony z urzą dzeniem uruchamiającym (30).

9. Zapalniczka według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera ponadto integralne wgłębienia (72) po przeciwnych stronach rękojeści (14) przyjmujące zawieszkowy człon pierścieniowy (75) sprężyście wchodzący w rowek (74) usytuowany na zapalniczce (10).

10. Zapalniczka według zastrz. 1, znamienna tym, że źródło paliwa stanowi zbiorniczek (22) umieszczony w rękojeści (14) mającej wewnętrzną powierzchnię (76) skośną.

11. Zapalniczka według zastrz. 10, znamienna tym, że zbiorniczek (22) jest wymienny.

12. Zapalniczka według zastrz. 1, znamienna tym, że zespół zapalnikowy (34) zawiera mechanizm piezoelektryczny, a obudowa (12) zawiera elektrycznie przewodzącą osłonkę (51) w bezpośrednim styku z elektrycznym zestykiem (48) na mechanizmie piezoelektrycznym, rozciągającą się ogólnie pomiędzy mechanizmem piezoelektrycznym i dyszą (18).

13. Zapalniczka według zastrz. 12, znamienna tym, że dysza (18) jest uformowana z elektrycznie przewodzącego materiału i jest połączona elektrycznie z mechanizmem piezoelektrycznym.

14. Zapalniczka według zastrz. 13, znamienna tym, że elektrycznie przewodząca osłonka (51) zawiera języczek (60) rozciągający się w kierunku dyszy (18), a pomiędzy języczkiem (60) i dyszą (18) jest ukształtowana przerwa iskrowa (62).

15. Zapalniczka według zastrz. 13, znamienna tym, że zawiera ponadto elektrycznie przewodzący kapturek (70) umieszczony dookoła, co najmniej części dyszy (18).

16. Zapalniczka zawierająca obudowę, która ma rękojeść w pobliżu pierwszego końca i dyszę z wylotem w pobliż u drugiego końca, przy czym obudowa zawiera ponadto źródło paliwa połączone do selektywnej łączności cieczowej z dyszą, oraz połączone z urządzeniem uruchamiającym, zespół zapalnikowy połączony roboczo z obudową, zespół uruchamiający połączony z obudową w pobliżu rękojeści i zawierający, co najmniej człon spustowy, znamienna tym, że element łączący jest umieszczony pomiędzy zespołem uruchamiającym (32) i urządzeniem uruchamiającym (30).

17. Zapalniczka według zastrz. 16, znamienna tym, że zawiera ponadto człon zatrzaskowy (36) połączony roboczo z rękojeścią (14) i zawierający część blokującą połączoną odchylnie względem zespołu uruchamiającego (32) i normalnie odchyloną i sprzężoną z zespołem uruchamiającym (32), przy czym część blokująca jest selektywnie odsprzęgana od zespołu uruchamiającego (32).

18. Zapalniczka według zastrz. 17, znamienna tym, że zespół uruchamiający (32) zawiera odchylny człon obrotowy (80) związany roboczo z członem spustowym (38) i zespołem zapalnikowym (34).

19. Zapalniczka według zastrz. 18, znamienna tym, że element łączący jest umieszczony pomiędzy odchylnym członem obrotowym (80) a urządzeniem uruchamiającym (30).

20. Zapalniczka według zastrz. 19, znamienna tym, że element łączący jest sprężyną (120, 134, 140), która ma odległy koniec (128) związany z odchylonym członem obrotowym (80) i bliższy koniec (124) związany z urządzeniem uruchamiającym (30).

PL 191 270 B1

21. Zapalniczka według zastrz. 20, znamienna tym, że bliski koniec (124) sprężyny (120, 134, 140) znajduje się normalnie w odstępie od urządzenia uruchamiającego (30) w położeniu nieaktywnym członu spustowego (38).

22. Zapalniczka według zastrz. 20, znamienna tym, że bliski koniec (124) sprężyny (120, 134, 140) jest normalnie w styku z urządzeniem uruchamiającym (30) w położeniu nieaktywnym członu spustowego (38).

23. Zapalniczka według zastrz. 20, znamienna tym, że sprężyna (120) jest sprężyną płytkową umieszczoną na stałe na odległym końcu (128) dookoła części odchylonego członu obrotowego (80) do obrotowego ruchu z nim i umieszczoną przylegle do urządzenia uruchamiającego (30) na bliższym końcu (124) dla styku z urządzeniem uruchamiającym (30).

24. Zapalniczka według zastrz. 20, znamienna tym, że sprężyna (140) jest sprężyną ściskaną u styku przy odległym końcu (128) z odchylonym członem obrotowym (80) i umieszczoną na bliższym końcu (124) przylegle do urządzenia uruchamiającego (30) dla styku z urządzeniem uruchamiającym (30).

25. Zapalniczka według zastrz. 18, znamienna tym, że element łączący jest umieszczony pomiędzy członem spustowym (38) i urządzeniem uruchamiającym (30).

26. Zapalniczka według zastrz. 25, znamienna tym, że element łączący jest sprężyną (120, 134, 140), która ma odległy koniec (128) związany z członem spustowym (38) i bliski koniec (124) związany z urządzeniem uruchamiającym (30).

27. Zapalniczka według zastrz. 26, znamienna tym, że bliski koniec (124) sprężyny (120, 134, 140) jest normalnie w odstępie od urządzenia uruchamiającego (30), gdy nie jest uruchomiony człon spustowy (38).

28. Zapalniczka według zastrz. 26, znamienna tym, że bliski koniec (124) sprężyny (120, 134, 140) jest normalnie w styku z urządzeniem uruchamiającym (30), gdy nie jest uruchomiony człon spustowy (38).

29. Zapalniczka według zastrz. 26, znamienna tym, że sprężyna (120, 134) jest płytkową sprężyną związaną integralnie z członem spustowym (38) i rozciągającą się od niego, oraz umieszczoną na bliskim końcu (124) przylegle do urządzenia uruchamiającego (30) w styku z nim.

30. Zapalniczka według zastrz. 26, znamienna tym, że sprężyna (140) jest ściskaną sprężyną, w styku na odległym koń cu (128) z członem spustowym (38) i umieszczoną na koń cu bliskim (124) przylegle do urządzenia uruchamiającego (30) w styku z nim.

31. Zapalniczka zawierająca obudowę, która ma rękojeść w pobliżu pierwszego końca, dyszę w pobliż u drugiego koń ca i elektrycznie przewodzą c ą część obudowy umieszczoną na ogół pomię dzy pierwszym i drugim końcem, przy czym drugi koniec obudowy zawiera pierwszą i drugą elektrodę, które tworzą przerwę iskrową w pobliżu dyszy, a pierwsza elektroda jest utworzona przez elektrycznie przewodzącą część obudowy, źródło paliwa połączonego do selektywnej łączności cieczowej z: dyszą, urządzenie uruchamiające związane ze źródłem paliwa, zespół uruchamiający połączony z obudową w pobliżu rękojeści i zawierający, co najmniej człon spustowy, elektryczny zespół zapalnikowy połączony roboczo z obudową i mający pierwszy zestyk i drugi zestyk, przy czym drugi zestyk jest elektrycznie połączony z drugą elektrodą, znamienna tym, że pierwszy zestyk elektryczny (48) jest w styku z elektrycznie przewodzącą częścią obudowy (12), a element łączący jest umieszczony pomiędzy zespołem uruchamiającym (32) i urządzeniem uruchamiającym (30).

32. Zapalniczka według zastrz. 31, znamienna tym, że elektryczny zespół zapalnikowy (34) jest mechanizmem piezoelektrycznym.

33. Zapalniczka według zastrz. 31, znamienna tym, że drugą elektrodę tworzy dysza (18).

34. Zapalniczka według zastrz. 33, znamienna tym, że elektrycznie przewodząca część obudowy zawiera języczek (60) rozciągający się w kierunku dyszy (18) określając pomiędzy dyszą (18) i ję zyczkiem (60) przerwę iskrową .

35. Zapalniczka według zastrz. 31, znamienna tym, że zawiera elektrycznie izolujący kapturek (170) umieszczony dookoła, co najmniej części dyszy (18).

36. Zapalniczka zawierająca obudowę, która ma rękojeść blisko pierwszego końca i dyszę blisko drugiego końca, oraz elektrycznie przewodzącą część obudowy umieszczoną między końcami pierwszym i drugim, a drugi koniec obudowy zawiera elektrody pierwszą i drugą formującą przerwę iskrową, przy dyszy, przy czym pierwsza elektroda jest ukształtowana przez elektrycznie przewodzącą część obudowy, a druga elektroda przez dyszę, źródło paliwa połączone do selektywnej łączności cieczowej z dyszą i połączone z urządzeniem uruchamiającym oraz zespół uruchamiający połączony

PL 191 270 B1 z obudową przy rę kojeś ci i zawierają cy, co najmniej człon spustowy, a takż e zawierają ca elektryczny zespół zapalnikowy roboczo połączony z obudową oraz wyposażony w zestyki elektryczne pierwszy i drugi, przy czym drugi zestyk jest elektrycznie połą czony z dysz ą , znamienna tym, ż e pierwszy zestyk elektryczny (48) jest w styku z elektrycznie przewodzącą częścią obudowy, i ponadto posiada umieszczony na, co najmniej części dyszy (18) kapturek izolacyjny (170) .

37. Zapalniczka według zastrz. 36, znamienna tym, że kapturek izolacyjny (170) jest umieszczony wewnątrz elektrycznie przewodzącej części obudowy.

38. Zapalniczka według zastrz. 37, znamienna tym, że kapturek izolacyjny (170) zawiera wzdłużny, rozciągający się przez niego kanał (172), przy czym dysza (18) jest umieszczona wewnątrz kanału (172), oraz szereg nóżek (182) rozciągających się w sposób odległy od centralnej części kapturka izolacyjnego (170), z przerwą utworzoną pomiędzy każdą nóżką (182), a wylot (64) dyszy (18) znajduje się w zasadzie centralnie pomiędzy szeregiem nóżek (182).

39. Zapalniczka według zastrz. 38, znamienna tym, że kapturek izolacyjny (170) zawiera cztery nóżki (182), a elektrycznie przewodząca część obudowy zawiera języczek (60), który rozciąga się w kierunku dyszy (18), pomi ę dzy dwiema z nóż ek (182).

40. Zapalniczka zawierająca obudowę, która ma rękojeść w pobliżu pierwszego końca i dyszę w pobliż u drugiego koń ca oraz elektrycznie przewodzą c ą część obudowy umieszczoną pomię dzy pierwszym i drugim końcem, przy czym drugi koniec obudowy zawiera elektrody pierwszą i drugą kształtujące przerwę iskrową w pobliżu dyszy, przy czym pierwsza elektroda jest ukształtowana przez elektrycznie przewodzącą część obudowy, i zawierająca źródło paliwa połączone do selektywnej łączności cieczowej z dyszą oraz zespół uruchamiający połączony z obudową w pobliżu rękojeści i zawierający, co najmniej człon spustowy, a także zawierająca elektryczny zespół zapalnikowy roboczo połączony z obudową oraz wyposażony w zestyki elektryczne pierwszy i drugi, przy czym drugi zestyk jest elektrycznie połączony z drugą elektrodą, znamienna tym, że pierwszy elektryczny zestyk (48) jest w styku z elektrycznie przewodzącą częścią obudowy.

41. Zapalniczka według zastrz. 40, znamienna tym, że zespół zapalnikowy (34) jest mechanizmem piezoelektrycznym.

42. Zapalniczka według zastrz. 41, znamienna tym, że mechanizm piezoelektryczny ma przedni koniec naprzeciw drugiego końca (20) obudowy (12), a elektrycznie przewodząca część obudowy styka się z elektrycznym zestykiem (48) na przednim końcu mechanizmu piezoelektrycznego.

43. Zapalniczka według zastrz. 40, znamienna tym, że dysza (18) kształtuje drugą elektrodę.

44. Zapalniczka według zastrz. 43, znamienna tym, że od mechanizmu piezoelektrycznego do dyszy (18) prowadzi przewód (54).

45. Zapalniczka według zastrz. 43, znamienna tym, że elektrycznie przewodząca część obudowy zawiera języczek (60) rozciągający się w kierunku dyszy (18).

46. Zapalniczka według zastrz. 40, znamienna tym, że zawiera ponadto elektrycznie nieprzewodzący kapturek izolacyjny (70) umieszczony, co najmniej dookoła części dyszy (18).

47. Zapalniczka według zastrz. 40, znamienna tym, że zespół uruchamiający zawiera człon spustowy (38) odchodzący od rękojeści (14).

48. Zapalniczka według zastrz. 40, znamienna tym, że elektrycznie przewodząca część obudowy jest ukształtowana jako metalowa muszlowa osłona (51) obudowująca podstrukturę z tworzywa sztucznego.