PL190373B1 - Zamek wpuszczany - Google Patents

Abstract

1 Zamek wpuszczany umieszczany w kieszeni zamkowej plyty drzwiowej, w szczególnosci z oku­ ciami rozetowymi majacy co najmniej jedna, utrzy­ mujaca odstep miedzy plytka spodnia 1 pokrywa zamka czesc wsporcza, która ma czesc srodkowa wyznaczajaca odleglosc miedzy plytka spodnia 1 pokrywa zamka oraz zakonczenia, które przecho­ dza przez wyciecia uksztaltowane w plytce spodniej i pokrywie i których wysokosc wraz z wysokoscia czesci srodkowej stanowi wysokosc calkowita od­ powiadajaca w przyblizeniu szerokosci kieszeni zamkowej, znamienny tym, ze co najmniej jedna pod­ pórka (30) kieszeni zamkowej majaca wysokosc (HS) odpowiadajaca w przyblizeniu szerokosci kieszeni zamkowej, jest umocowana na zewnatrz na sciance bocznej (34) skrzynki zamkowej (3), która to scian­ ka znajduje sie w poblizu strefy zamkniecia, przy czym linia wymiarowa wysokosci podpórki (30) kieszeni zamkowej przebiega równolegle do linii wymiarowej wysokosci co najmniej jednej czesci wspierajacej (1) Fig. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zamek wpuszczany, w szczególności do drzwi wewnętrznych i wejściowych drzwi do mieszkań

Znane są ogólnie takie zamki wpuszczane. Mają one mocną obudowę, składającą się ze skrzynki, pokrywy i mankietu, w której są osadzone luźno pasowane, ruchome części zamka, jak np zasuwka, zapadka, orzech itd. Podczas mocowania zamków w kieszeniach zamkowych drzwi działają na skrzynkę i pokrywę zamka siły zewnętrzne, przede wszystkim siły poprzeczne, które mogą te części nieco zdeformować, co wpływa niekorzystnie na pasowanie poszczególnych elementów i może zakłócić lub uniemożliwić prawidłowe funkcjonowanie zamka

Problem ten szczególnie ostro występuje w przypadku zamków wpuszczanych w drzwiach wyposażonych w okucia rozetowe, ponieważ ścianki kieszeni zamkowych w drzwiach wewnętrznych i wejściowych drzwiach do mieszkań są stosunkowo cienkie i rozety wykorzystywane jako okucia podczas przykręcania naciskają na stosunkowo małą powierzchnię Wskutek odkształcenia tych ścianek występuje nacisk na skrzynkę i pokrywę zamkową, a więc może dojść do zdeformowania tych elementów, co spowoduje zacięcie lub zablokowanie zamka Jeżeli zastosuje się między powierzchniami zewnętrznymi skrzynki i pokrywy zamkowej oraz powierzchniami wewnętrznymi ścianek kieszeni zamka większy luz, co jest pożądane w celu ułatwienia montażu i demontażu zamków, to wystąpi dodatkowe niebezpieczeństwo złamania ścianek kieszeni podczas przykręcania rozet, zwłaszcza w przypadku zastosowania wkrętarek nastawionych na zbyt duzy moment obrotowy albo przy zbyt mocnym ręcznym dokręcaniu śrub za pomocą wkrętaka

W znanych zamkach z przykręcana pokrywą przewiduje się słupki albo tulejki wspornikowe między powierzchniami wewnętrznymi pokrywy i skrzynki zamkowej, a na powierzchniach tych elementów wytłacza się karby i użebrowania usztywniające dla wyeliminowania odkształcenia pokrywy względem skrzynki zamkowej, a więc dla zapewnienia utrzymania tolerancji pasowania luźnego ruchomych części osadzonych między pokrywą i płytką spodnią zamka.

Ponadto w DE-U 29 509 864.3 ujawniono rozwiązanie, w którym umieszcza się co najmniej jeden dodatkowy wspornik utrzymujący odstęp płytki spodniej zamka od jego pokrywy, który to wspornik może też wystawać na zewnątrz ze skrzynki i pokrywy zamkowej dla podparcia ścianki kieszeni zamkowej tak, aby nie dopuścić do jej zgniecenia lub załamania. Tulejki i słupki wspornikowe oraz dodatkowe podpórki według DE-U 29 509 864.3 umieszczane w miejscach, w których nie utrudniają one działania ruchomych części, stanowią dobre zabezpieczenie przed odkształceniem pokrywy względem płytki spodniej zamka, a dodatkowe podpórki wystające na zewnątrz mogą w zasadzie wyeliminować niebezpieczeństwo zgniecenia kieszeni zamkowej Tym niemniej w niektórych strefach zamka nie ma dostatecznej przestrzeni do umieszczenia tych elementów wspornikowych. Taką strefą jest np. obszar zamknięcia zamka, w którym należy pozostawić wystarczającą wolną przestrzeń na przekręcenie bródki klucza albo bródki zamykającej cylindra profilowego.

Właśnie ta strefa jest szczególnie narażona na odkształcenia, ponieważ także tu wykorzystuje się często rozety jako okucia drzwiowe, które mocuje się dociskając przednią i tyh^^ą rozetę do powierzchni zewnętrznych płyty drzwi. Podczas mocowania, wskutek nastawienia zbyt dużego momentu obrotowego wkrętarki albo zbyt mocnego dokręcania wkrętakiem, może wystąpić stosunkowo wysokie naprężenie między rozetami, które działa na płytę drzwi. Jak wspomniano, w strefie tej nie można zastosować znanych dodatkowych podpórek, a więc duzy nacisk występujący między rozetami może spowodować wzajemne odkształcenie pokrywy i skrzynki zamkowej. Mozę to utrudniać lub zablokować działanie zamka, ale może też dojść do takiej deformacji kieszeni zamkowej, ze nastąpi załamanie połaci płyty drzwiowej w strefie zamykama i uszkodzenie całych drzwi. To ostatnie zagrozenie nasila się wówczas, gdy kieszenie zamkowe w stosunku do grubości zamka mają dodatni zakres tolerancji, co ułatwia wsuwanie zamka do jego kieszeni. Między powierzchniami wewnętrznymi kieszeni zamkowej i powierzchniami zewnętrznymi zamka istnieje większy lub mniejszy odstęp, który w przypadku niefachowego mocowania rozet ulega najpierw likwidacji, po czym występuje nacisk na skrzynkę i pokrywę zamkową. Dlatego powierzchnie płyty drzwiowej są szczególnie narażone

190 373 na zgniecenie właśnie w strefie zamknięcia, ponieważ nie można tu zastosować dodatkowych podpórek, takich jak zastosowano w rozwiązaniu ujawnionym w DE-U 29 509 864 3

Celem wynalazku było opracowanie konstrukcji zamka wpuszczanego, dzięki której zminimalizuje się niebezpieczeństwo załamania wierzchnich warstw płyty drzwiowej podczas dokręcania rozet i znacznie ograniczy możliwość odkształcenia skrzynki zamkowej względem pokrywy zamkowej także w strefie zamknięcia.

Cel wynalazku osiągnięto dzięki temu, ze co najmniej jedna podpórka kieszeni zamkowej mająca wysokość odpowiadającą w przybliżeniu szerokości kieszeni zamkowej, jest umocowana na zewnątrz na ściance bocznej skrzynki zamkowej, która to ścianka znajduje się w pobliżu strefy zamknięcia, przy czym lima wymiarowa wysokości podpórki kieszeni zamkowej przebiega równolegle do linii wymiarowej wysokości co najmniej jednej części wspierającej.

Korzystnie ścianka boczna skrzynki zamkowej znajdująca się w pobliżu strefy zamknięcia ma co najmniej otwór mocujący, w który wchodzi co najmniej jeden element mocujący wystający z korpusu podpórki kieszeni zamkowej w kierunku ścianki bocznej skrzynki zamkowej .

Korzystnie dwa otwory mocujące w ściance bocznej skrzynki zamkowej ukształtowane są w postaci otwartych ku górze szczelin, przy czym dwa elementy mocujące wystające do skrzynki zamkowej z korpusu podpórki kieszeni zamkowej swoimi nóżkami mającymi szerokość odpowiadającą w przybhzemu szerokości szczeliny i długość odpowiadającą w przybliżeniu grubości blachy ścianki bocznej skrzynki zamkowej, są osadzone w otwartych ku górze szczelinach i za pomocą ich zagiętych albo pogrubionych główek i załozonej pokrywy zamkowej są utrzymywane w szczelinach stanowiących otwory mocujące.

Korzystnie otwarte ku górze szczeliny w ściance bocznej skrzynki zamkowej stanowiące otwory mocujące, są dłuzsze mz wysokość nóżek oraz większe niz szerokość i mniejsze mz w przybliżeniu połowa całkowitej wysokości ścianki bocznej, a nóżki podpórki kieszeni zamkowej są przesuwne w szczelinach ścianki bocznej skrzynki zamkowej.

Korzystnie korpus podpórki kieszeni zamkowej ma w zasadzie kształt prostopadłościanu, a krawędzie wzdłuzne i poprzeczne wystające na zewnątrz ze ścianki bocznej są sfazowane albo zaokrąglone.

Korzystnie podpórka kieszeni zamkowej jest ukształtowana w postaci jednej części z tworzywa sztucznego.

Korzystnie podpórka kieszeni zamkowej jest wykonana z poliamidu z domieszką włókien szklanych.

Korzystnie poliamid zawiera około 20% włókien szklanych.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig 1 przedstawia zamek wpuszczany w widoku perspektywicznym, fig. 2 - zamek wpuszczany w widoku z góry, z boku oraz w przekroju wzdłuz linii A-A, fig. 3 - część wsporczą w strefie klamki, a fig. 4 - podpórkę kieszeni zamkowej w strefie zamknięcia, w powiększeniu

Na fig. 1 przedstawiono zamek wpuszczany według wynalazku w widoku perspektywicznym Zamek ma skrzynkę 3 i pokrywę 4, między którymi znajdują się osadzone obrotowo lub przesuwnie ruchome elementy konstrukcyjne, np. zapadka 6 i zasuwka 8. Zamek ma część wsporczą 1 utrzymującą odstęp między płytą spodnią i pokrywą zamkową. Część wsporcza 1 ma zakończenia 17, 18, które przechodzą przez wycięcia w płytce spodniej i w pokrywie zamka i podpierają powierzchnie wewnętrzne ścianek kieszeni zamkowej utrzymując odstęp między nimi. Część wsporcza 1, pokazana na fig. 3, jest ukształtowana tak, ze służy również jako daszek chroniący układ ryglujący przed spadającymi ewentualnie z góry wiórami.

Mianowicie podczas montażu zamków przed wierceniem potrzebnych na okucia wycięć w ściankach kieszeni zamkowej bardzo rzadko wymontowuje się zamek. Podczas wiercenia takich wycięć w strefie orzecha zamkowego mogą dostawać się wióry do układu ryglującego zamka, co może utrudniać jego działanie Dzięki specjalnemu ukształtowaniu części wsporczej 1 w postaci osłony daszkowej, jak to pokazano na fig. 3, można powstrzymać wnikanie wiórów do układu ryglującego podczas wiercema wycięć na okucia.

190 373

Zamek ma ponadto podpórkę 30 kieszeni zamkowej, która jest zamocowana zewnętrznie na znajdującej się w pobliżu strefy zamknięcia zamka ściance bocznej 31 skrzynki zamkowej 3 Podpórka 30 kieszeni zamkowej jest przy tym umieszczona tak, ze linia wymiarowa jej wysokości HS (patrz fig 2) przebiega równolegle do linii wymiarowej wysokości H części wsporczej 1.

Na fig. 1 zaznaczono również, ze rozety 40 są przykręcane za pomocą (nie pokazanych na rysunku) śrub przechodzących przez wycięcia 41 w pokrywie zamkowej i płytce spodniej zamka do (nie pokazanych na rysunku) przeciwrozet wyposażonych w odpowiednie gwinty wewnętrzne Dotychczas kieszenie zamkowe i zamki były chronione przed odkształceniem w strefie orzecha przez część wsporczą 1 z jej zakończeniami 11, 18 przechodzącymi przez wycięcia płytki spodniej i pokrywy zamka, ale w strefie zamknięcia skuteczną pomoc stanowi dopiero podpórka 30 kieszeni zamkowej według wynalazku.

Na fig. 2 przedstawiono zamek wpuszczany według wynalazku, w widoku z góry (z usuniętą pokrywa zamkową) oraz w widoku z boku i w przekroju wzdłuz linii A-A

W przekroju wzdłuz linii A-A pominięto wszystkie części zamka nie mające znaczenia dla zrozumienia istoty wynalazku.

W widoku z góry na fig. 2 pokazano przesuwne zamocowanie dwóch elementów mocujących 33 podpórki 30 kieszeni zamkowej na ściance bocznej 34 skrzynki zamkowej 3. Elementy mocujące 33 składają się z nakładkowych nóżek 35, których długość odpowiada grubości blachy ścianki bocznej 34 skrzynki zamkowej 3, oraz z główek 36 wygiętych na górnym końcu nóżek 35 Nóżki 35 podpórki 30 kieszeni zamkowej przed załozeniem pokrywy zamkowej wsuwa się w otwarte ku górze szczeliny 37 znajdujące się w ściance bocznej skrzynki zamkowej 3. Zagięte w bok główki 36 uniemożliwiają, boczne wysunięcie się nóżek 35 ze szczelin 37. Po załozeniu pokrywy zamkowej 4 nie jest tez możliwe wysunięcie się podpórki 30 kieszeni zamkowej z otwartych ku górze szczelin 37. Zamiast widocznych na fig. 2 i 4 zagiętych główek 36, element mocujący może mieć także wystające obustronnie albo inaczej pogrubione główki 36, które również utrzymują przesuwnie nóżki w szczelinach. Dzięki przesuwnemu umieszczeniu podpórki 30 kieszeni zamkowej unika się przewymiarowania położenia zamka względem pozycji kieszeni zamkowej. Podpórka 30 kieszeni zamkowej chroni skutecznie przed zgnieceniem kieszeni zamkowej przy dokręcaniu śrub mocujących rozety. Prawidłowe położenie zamka w kieszeni płyty drzwiowej zapewnia jednak wyłącznie część wsporcza 1 z przechodzącymi przez płytkę spodnią i pokrywę zamka zakończeniami 17, 18, które utrzymują strony zewnętrzne płytki spodniej i pokrywy zamka w określonym odstępie od ścianek wewnętrznych kieszeni zamkowej, a także zamocowanie mankietu Podpórka 30 kieszeni zamkowej wskutek jej możliwości przesuwu utrzymuje tylko odstęp ścianek kieszeni zamkowej, natomiast w przeciwieństwie do części wsporczej 1 nie wyznacza określonego odstępu stron zewnętrznych płytki spodniej i pokrywy zamka względem ścianek wewnętrznych kieszeni zamkowej. Dzięki temu unika się momentów zginających działających na skrzynkę i pokrywę zamkową, które mogłyby wystąpić wskutek przewymiarowania przy ustalaniu położenia zamka w jego kieszeni i które mogłyby tez doprowadzić do zakłóceń w działaniu ruchomych części osadzonych między pokrywą zamka i jego płytką spodnią

Na fig 4 pokazano w powiększeniu w czterech widokach podpórkę 30 kieszeni zamkowej. Na zasadniczo prostopadłościennym korpusie 31 podpórki 30 kieszeni zamkowej umieszczono nóżki 35, które mają długość 1 odpowiadającą w przybliżeniu grubości blachy ścianki bocznej 34 skrzynki zamkowej 3. Na końcu nóżki 35 mają zagięte lub pogrubione główki 36 utrzymujące te nóżki w otworach mocujących 37 ukształtowanych w postaci szczelin w ściance bocznej 34 skrzynki 3 Nóżki 35 mają wysokość h większą od ich szerokości b, ale mniejszą niz w przyblizemu połowa całkowitej wysokości śc-ianki 34 skrzynki zamkowej 3. Dzięki temu nóżki 35 mogą przesuwać się w szczelinowych otworach 37 i utrzymują w odstępie tylko strony wewnętrzne ścianek kieszeni zamkowej, ale nie wyznaczają odstępu między stronami zewnętrznymi płytki spodniej i pokrywy zamka oraz stronami wewnętrznymi ścianek kieszeni zamkowej

Krawędzie wzdłuzne i poprzeczne 51, 52 korpusu 31 są sfazowane albo zaokrąglone, zeby ułatwić przesuwanie się podpórki 30 kieszeni zamkowej przy wsuwaniu zamka do jego kieszeni.

190 373

Podpórkę 30 kieszeni zamkowej wytwarza się korzystnie jako jedną część z tworzywa sztucznego, przy czym preferuje się poliamid, który można tez wzmocnić domieszką np. włókien szklanych Korzystnie dodaje się do tworzywa sztucznego około 20% włókien szklanych.

Oczywiście podpórkę 30 kieszeni zamkowej można tez wykonać z innego materiału, może ona mieć inny kształt zewnętrzny a także może być połączona inaczej niż opisano wyżej ze znajdującą się w pobliżu strefy zamknięcia ścianką boczną skrzynki zamkowej

Fig. 2

190 373

Fig. 4

190 373

Fig. 1

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz Cena 2,00 zł

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zamek wpuszczany umieszczany w kieszeni zamkowej płyty drzwiowej, w szczególności z okuciami rozetowymi mający co najmniej jedną, utrzymującą odstęp między płytką spodnią i pokrywą zamka część wsporczą, która ma część środkową, wyznaczającą odległość między płytką spodnią i pokrywą zamka oraz zakończenia, które przechodzą przez wycięcia ukształtowane w płytce spodniej i pokrywie i których wysokość wraz z wysokością części środkowej stanowi wysokość całkowitą odpowiadającą w przybliżeniu szerokości kieszeni zamkowej, znamienny tym, ze co najmniej jedna podpórka (30) kieszeni zamkowej mająca wysokość (HS) odpowiadającą w przybliżeniu szerokości kieszeni zamkowej, jest umocowana na zewnątrz na ściance bocznej (34) skrzynki zamkowej (3), która to ścianka znajduje się w pobliżu strefy zamknięcia, przy czym lima wymiarowa wysokości podpórki (30) kieszeni zamkowej przebiega równolegle do linii wymiarowej wysokości co najmniej jednej części wspierającej (1).
2. 2. Zamek wpuszczany według zastrz. 1, znamienny tym, ze ścianka boczna (34) skrzynki zamkowej (3) znajdująca się w pobliżu strefy zamknięcia ma co najmniej otwór mocujący (37), w który wchodzi co najmniej jeden element mocujący (33) wystający z korpusu (31) podpórki (30) kieszeni zamkowej w kierunku ścianki bocznej (34) skrzynki zamkowej (3).
3. 3. Zamek wpuszczany według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze dwa otwory mocujące (37) w ściance bocznej (34) skrzynki zamkowej (3) ukształtowane są w postaci otwartych ku górze szczelin, przy czym dwa elementy mocujące (33) wystające do skrzynki zamkowej (3) z korpusu (31) podpórki (30) kieszeni zamkowej swoimi nóżkami (35) mającymi szerokość (b) odpowiadającą w przybliżeniu szerokości szczeliny i długość (1) odpowiadającą w przybliżeniu grubości blachy ścianki bocznej (34) skrzynki zamkowej (3), są osadzone w otwartych ku górze szczelinach i za pomocą ich zagiętych albo pogrubionych główek (36) i załozonej pokrywy zamkowej (4) są utrzymywane w szczelinach stanowiących otwory mocujące (37).
4. 4 Zamek wpuszczany według zastrz. 3, znamienny tym, ze otwarte ku górze szczeliny w ściance bocznej (34) skrzynki zamkowej (3) stanowiące otwory mocujące (37), są dłuzsze niz wysokość (h) nóżek (35) oraz większe mz szerokość (b) i mniejsze niz w przyblizeniu połowa całkowitej wysokości ścianki bocznej (34), a nóżki (35) podpórki (30) kieszeni zamkowej są przesuwne w szczelinach ścianki bocznej (34) skrzynki zamkowej.
5. 5. Zamek wpuszczany według zastrz. 1 albo 2, albo 4, znamienny tym, ze korpus (31) podpórki (30) kieszeni zamkowej ma w zasadzie kształt prostopadłościanu, a krawędzie wzdłuzne i poprzeczne (51, 52) wystające na zewnątrz ze ścianki bocznej (34) są sfazowane albo zaokrąglone.
6. 6. Zamek wpuszczany według zastrz 3, znamienny tym, ze korpus (31) podpórki (30) kieszeni zamkowej ma w zasadzie kształt prostopadłościanu, a krawędzie wzdłuzne i poprzeczne (51, 52) wystające na zewnątrz ze ścianki bocznej (34) są sfazowane albo zaokrąglone.
7. 7. Zamek wpuszczany według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 6, znamienny tym, ze podpórka (30) kieszeni zamkowej jest ukształtowana w postaci jednej części z tworzywa sztucznego
8. 8. Zamek wpuszczany według zastrz. 3, znamienny tym, ze podpórka (30) kieszeni zamkowej jest ukształtowana w postaci jednej części z tworzywa sztucznego.
9. 9. Zamek wpuszczany według zastrz. 7, znamienny tym, ze podpórka (30) kieszeni zamkowej jest wykonana z poliamidu z domieszką włókien szklanych
10. 10 Zamek wpuszczany według zastrz. 9, znamienny tym, ze poliamid zawiera około 20% włókien szklanych

    190 373