PL189723B1

PL189723B1 - Okrągła dziewiarka nici osnowowych

Info

Publication number: PL189723B1
Application number: PL99337415A
Authority: PL
Inventors: Stuard Bird Revill
Original assignee: Polinet Ltd; Trunature Ltd
Priority date: 1999-12-23
Filing date: 1999-12-23
Publication date: 2005-09-30
Also published as: PL337415A1

Abstract

1. Okragla dziewiarka nici osnowowych, zaopatrzona w nieruchomy pierscieniowaty cylin- der z pionowymi prowadnicami, w których poru- szaja sie ruchem postepowo zwrotnym igly zatrza- skowe napedzane obracajacymi sie krzywkami, w prowadnice nici zamontowane powyzej tego cylindra oraz w plyte naciskowa obracajaca sie z krzywkami, znamienna tym, ze posiada dodat- kowy nieruchomy element (5) przesuniety katowo w stosunku do cylindra w kierunku przeciwnym do zamierzonego kierunku obrotu naciskowej plyty (8) tak, ze linie proste laczace wspomniane prowad- nice (7) nici ze szczytami wspólpracujacych pro- wadnic (2) igiel w cylindrze (1) sa nachylone pod pierwszym katem ostrym do osi wzdluznych tych prowadnic (2) igiel, przy czym wspomniana plyta naciskowa (8) usytuowana jest na tej linii i posiada prowadzaca powierzchnie (10) skierowana w kierunku srodka cylindra pod drugim katem ostrym (a) w sto- sunku do jego promienia (R). Fig. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest okrągła dziewiarka nici osnowowych stosowana, zwłaszcza w szybkościowym dziewiarstwie nieprzerwanej rury lub skarpet z siatki.

Znane są okrągłe dziewiarki nici osnowowych, w których igły zatrzaskowe poruszają się ruchem postępowo zwrotnym w odpowiednich pionowych prowadnicach w nieruchomym cylindrze poprzez obracające się krzywki by w ten sposób łączyć nici osnowowe pobrane powyżej cylindra. Zaopatrzone są one również w płytę naciskową obracającą się z krzywkami, która odchyla każdą nić osnowową nad igłą,, kiedy zatrzask tej igły jest otwarty. Przykładowo tego rodzaju dziewiarka opisana jest w brytyjskim opisie patentowym nr GB 2 214 198 A, w której obniżające się do cylindra nici osnowowe przechodzą przez odpowiednie druty prowadzące, które wraz z okrągłą powierzchnią głowicy dziewiarskiej w postaci cylindra tworzą

189 723 powyżej prowadnic igieł indywidualne otwory zbliżone do kształtu sektora. Powoduje to, że obniżające się nici osnowowe są odchylane przez te otwory do odpowiedniej prowadnicy igieł oraz są dodatkowo przesuwane w poprzek tych otworów przez płytę naciskową lub element umieszczający te nici tak, aby zostały wciągnięte przez haczyki igieł.

Dziewiarki te mają szereg wad i niedogodności ponieważ usytuowanie i postać prowadnic drutowych uniemożliwia rozmieszczenie prowadnic igieł blisko siebie a zatem uniemożliwia uzyskanie ścisłego splotu wytwarzanego produktu. Ponadto wadą ich jest przedwczesne zużywanie się igieł spowodowane odbijaniem się zatrzasków pomiędzy ich pozycjami otwartymi i zamkniętymi, natomiast zamknięcie tych zatrzasków podczas otaczania igły nicią osnowową uniemożliwia utworzenie oczka.

Celem wynalazku jest uniknięcie wyżej wymienionych wad i niedogodności, przy czym nieoczekiwanie osiągnięto ten cel doprowadzając nici osnowowe do cylindra pod odpowiednim kątem oraz stosując odpowiednio ukształtowaną i umiejscowioną płytę naciskową.

Istotą dziewiarki według wynalazku jest zaopatrzenie jej w dodatkowy nieruchomy element kierujący zaopatrzony w prowadnice nici kierujące te osnowowe nici do pierścieniowatego cylindra. Przy czym ten dodatkowy nieruchomy element kierujący jest przesunięty kątowo w stosunku do cylindra w kierunku przeciwnym do zamierzonego kierunku obrotu naciskowej płyty tak, że linie proste łączące wspomniane prowadnice nici ze szczytami współpracujących prowadnic igieł w cylindrze są nachylone pod pierwszym kątem ostrym do osi wzdłużnych tych prowadnic igieł. Takie usytuowanie tego nieruchomego elementu względem cylindra sprawia, że kiedy nić nie zostaje odchylona przez płytę naciskową, to każda nić osnowowa przechodzi do wnętrza cylindra również w linii prostej pod wspomnianym pierwszym kątem ostrym. Natomiast wspomniana płyta naciskowa jest usytuowana na tej linii prostej i posiada powierzchnię prowadzącą skierowaną w kierunku środka cylindra pod drugim kątem ostrym w stosunku do jego promienia. Obrót tej płyty umożliwia odchylenie każdej nici osnowowej do środka cylindra nad igłą i okręcenie tej igły nicią kiedy zatrzask igły jest otwarty. Korzystnie jest jeśli ten dodatkowy nieruchomy element kierujący ma postać poziomego pierścieniowatego dysku zamontowanego powyżej i współśrodkowo z wymienionym cylindrem i jeśli jest on zaopatrzony na obrzeżu w oczka pełniące rolę prowadnic nici. Korzystnie jest też jeśli oczka leżą na pierścieniu o średnicy większej niż cylinder. Korzystnie jest również jeśli jeden lub oba wspomniane kąty ostre są w granicach 5°. Korzystnie jest jeśli płyta naciskowa jest zamontowana na szczycie kolumny wychodzącej ze skrzynki krzywek w mechanizmie krzywkowym i porusza się wraz z tą skrzynką krzywek. Ponadto na tej wspomnianej skrzynce zamontowany jest na kolumnach ochraniacz zatrzasków. Korzystnie jest zainstalowanie na skrzynce krzywek poniżej płyty naciskowej i w pobliżu igieł ochraniacza zatrzasków, którego zadaniem jest utrudnienie zamykania się zatrzasku w unoszącej się igle tuz po tym jak zatrzask spuścił na trzon igły wcześniej utworzoną pętlę. Ponadto korzystnie jest jeśli ochraniacz zatrzasku jest wykonany z drutu uformowanego w kształt łuku leżącego na kolumnach nad cylindrem i współśrodkowo z nim, przy czym kolumny te zespolone są ze wspomnianą skrzynką krzywek. Takie jego usytuowanie i ukształtowanie sprawia, że poruszając się z płytą naciskową i wysuwając się do przodu od niej w kierunku jej ruchu obrotowego powoduje, że kiedy płyta naciskowa odchyla nić osnowową wokół obniżającej się igły, to powierzchnia prowadząca tego ochraniacza będzie zawadzała w zamknięciu zatrzasku igły unoszącej się, która dopiero co zrzuciła wcześniej utworzoną pętlę. Korzystnie jest jeśli pomiędzy kolumnami zainstalowanych jest pionowo kilka ochraniaczy zatrzasków. Przy czym zatrzask umieszczony niżej zatrzymuje łyżkę igły zatrzasku minimalizując w ten sposób jakikolwiek jego ruch zamykający, natomiast wyższy ochraniacz zapewnia zatrzymanie jego stanu kiedy igła będzie w uniesieniu maksymalnym. Korzystnie jest jeśli wspomniane ochraniacze zatrzasków są zastąpione przez pojedynczy poziomy nieruchomy kątowy ochraniacz zatrzasku zawieszony na odpowiedniej wysokości od dysku poza skrzynką krzywek.

Korzystnym skutkiem dziewiarki według wynalazku jest uzyskanie bardziej ścisłego splotu przede wszystkim ze względu na możliwość użycia większej liczby igieł bez zmniejszenia szybkości i efektywności operacji. Dziewiarka ta jest prostsza, posiada mniej elementów i jest łatwiejsza w utrzymaniu.

189 723

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony na załączonym rysunku, na którym, na fig. 1 przedstawiono widok perspektywiczny okrągłej dziewiarki nici osnowowych, fig. 2 przedstawia jej przekrój poprzeczny wzdłuż linii Π - II widocznej na fig. 1, fig. 3 jest takim samym widokiem lecz wykonanym w większej skali i z usuniętymi niektórymi częściami, fig. 4 jest widokiem z góry dziewiarki po usunięciu dysku 1 a fig. 5 przedstawia widok schematyczny fragmentu dziewiarki, na którym uwidoczniono płytę naciskową i ochraniacz zatrzasku zamontowane na skrzynce krzywek.

Dziewiarka według wynalazku posiada nieruchomy cylinder 1 z pionowymi prowadnicami 2, w których poruszają się ruchem postępowo zwrotnym igły zatrzaskowe 3. Przy czym ten ruch postępowo zwrotny igieł wywołany jest ruchem krzywek o odpowiednich profilach zinstalowanych w skrzynkach 4 krzywek obracających się wokół wspomnianego cylindra 1 Powyżej tego cylindra i współśrodkowo z nim zamontowany jest dodatkowy nieruchomy element 5 kierujący nici osnowowe 6 w dół do igieł w cylindrze. Ma on postać okrągłego poziomego dysku zaopatrzonego na obrzeżu w oczka 7 pełniące rolę prowadnic nici. Jest on przesunięty kątowo w stosunku do cylindra 1 tak, że nici osnowowe 6 obniżają się pod kątem ostrym w stosunku do pionowej osi prowadnicy 2. Przy czym ten kąt obniżania, który zależy od odległości wspomnianego dysku 5 od cylindra 1 oraz od wielkości ich przesunięcia kątowego określono praktycznie i wynosi około 5°. Ponieważ układ oczek 7 w dysku 5 jest rozłożony na okręgu o średnicy większej niż średnica cylindra 1, to nici 6 także obniżają się po prostej nachylonej w kierunku środka cylindra. Między dyskiem a cylindrem zamontowana jest płyta naciskowa 8 na unoszącej się kolumnie 9 z jednego segmentu skrzynki 4 krzywek. Jak uwidoczniono na fig. 4 ta płyta naciskowa 8 jest ukształtowana i umiejscowiona tak by powierzchnia prowadząca 10 była skierowana do środka cylindra 1. Ta powierzchnia 10 tworzy ostry kąt α ze średnicą tego cylindra wynoszący 5°. W swoim wewnętrznym końcu, powierzchnia 10 łączy się z powierzchnią ścinającą 11 i tworzy znacznie większy kąt ze średnicą R tego cylindra 1 i ten z kolei łączy się z powierzchnią wewnętrzną 12, która wysuwa się z dala od cylindra. Takie usytuowanie i ukształtowanie tej płyty naciskowej powoduje, że jej obrót w kierunku wskazanym przez strzałkę A na fig. 3 odchyla każdą nić osnowową 6 do środka cylindra, by w ten sposób owinąć ją wokół igły 3 kiedy igła zaczyna się obniżać. Odchylona nić osnowowa jest zaczepiona przez haczyk obniżającej się igły i po przejściu płyty naciskowej 8 poza wcześniej utworzoną pętlę z nici osnowowej i teraz spuszczonej na trzon igły, powoduje zamykanie się zatrzasku 13. To pozwala, że obniżająca się igła przeciąga nową pętlą przez starą, by utworzyć oczko, po czym igła zaczyna się ponownie wznosić. Wtedy, gdy to się dokonuje, pętla wewnątrz igły otwiera zatrzask i tuż przed osiągnięciem zilustrowanej pozycji igły 3A, pętla zostaje spuszczona z otwartego zatrzasku na trzon igły. Kiedy to się dzieje, dopiero co uwolniony zatrzask 13, który był pod napięciem pętli, ma tendencję do wyskoczenia do uniesionej zamkniętej pozycji, przed odbijaniem się lub opadnięciem do pozycji otwartej (w której jest on przedstawiony w przypadku wszystkich trzech zilustrowanych igieł). Dlatego zamontowany jest drutowy ochraniacz 14 zatrzasków na kolumnach 15 i 16 stojących na tej samej skrzynce 4 krzywek na której stoi kolumna 9. Ochraniacz ten porusza się z płytą naciskową i wysuwa się do przodu od niej w kierunku ruchu obrotowego płyty w odległości takiej, że kiedy płyta naciskowa odchyla nić osnowową wokół obniżającej się igły, to koniec ochraniacza zatrzasku będzie zawadzał w zamykaniu się zatrzasku w unoszącej się igle, która dopiero co uwolniła wcześniej utworzoną pętlę. Ochraniacz ma kształt fragmentu okręgu, którego środek pokrywa się z cylindrem 1 lecz o nieznacznie większej średnicy i jest wykonany z zaokrąglonej sprężystej stali co amortyzuje jego zderzenie z zatrzaskiem igły. Rozmiar liniowy ochraniacza jest taki, że wraz z odchyleniem nici osnowowej wokół obniżającej się igły przez płytę naciskową 8, koniec prowadzący ochraniacza będzie zatrzymywał ruch zamykający zatrzasku 19 igły unoszącej się 3 A, która dopiero co spuściła pętlę 17 z zatrzasku 13 na trzon igły. Jak można zobaczyć na fig. 3, to zatrzymanie zatrzasku 13 utrzymuje się podczas unoszenia się i rozpoczęcia obniżania igły podczas gdy nić osnowowa jest wokół niej zawijana przez płytę naciskową. Wraz z przesuwaniem się kolumny 15 poza igłę, która ma teraz wyciągniętą nić osnowową w jej haczyk, zatrzask igły juz nie jest zatrzymany przez ochraniacz 14 i może być zamknięty w sposób konwencjonalny przez pętlę 17 wokół trzonu igły, gdy igła kończy swoje obniżanie się.

189 723

Fig. 5

189 723

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Okrągła dziewiarka nici osnowowych, zaopatrzona w nieruchomy pierścieniowaty cylinder z pionowymi prowadnicami, w których poruszają się ruchem postępowo zwrotnym igły zatrzaskowe napędzane obracającymi się krzywkami, w prowadnice nici zamontowane powyżej tego cylindra oraz w płytę naciskową obracającą się z krzywkami, znamienna tym, że posiada dodatkowy nieruchomy element (5) przesunięty kątowo w stosunku do cylindra w kierunku przeciwnym do zamierzonego kierunku obrotu naciskowej płyty (8) tak, że linie proste łączące wspomniane prowadnice (7) nici ze szczytami współpracujących prowadnic (2) igieł w cylindrze (1) są nachylone pod pierwszym kątem ostrym do osi wzdłużnych tych prowadnic (2) igieł, przy czym wspomniana płyta naciskowa (8) usytuowana jest na tej linii i posiada prowadzącą powierzchnię (10) skierowaną w kierunku środka cylindra pod drugim kątem ostrym (a) w stosunku do jego promienia (R).
2. Okrągła dziewiarka według zastrz. 1, znamienna tym, że ten dodatkowy nieruchomy element kierujący ma postać poziomego pierścieniowatego dysku (5) zamontowanego powyżej i współśrodkowo z wymienionym cylindrem (1) i jeśli jest on zaopatrzony na obrzezu w oczka (7).
3. Okrągła dziewiarka według zastrz. 2, znamienna tym, że oczka (7) leżą na pierścieniu o średnicy większej niż wspomniany cylinder.
4. Okrągła dziewiarka według zastrz. 1, znamienna tym, że jeden lub oba wspomniane kąty ostre wynoszą około 5°.
5. Okrągła dziewiarka według zastrz. 1, znamienna tym, ze płyta naciskowa (8) jest zamontowana na szczycie kolumny (9) wychodzącej ze skrzynki (4) krzywek w mechanizmie krzywkowym, przy czym na tej skrzynce zamontowany jest na kolumnach (15 i 16) ochraniacz (14) zatrzasków (13).
6. Okrągła dziewiarka według zastrz. 5, znamienna tym, że na wspomnianej skrzynce (4) krzywek poniżej naciskowej płyty (8) i w pobliżu igieł (3) zainstalowany jest ochraniacz (14) zatrzasków.
7. Okrągła dziewiarka według zastrz. 5, znamienna tym, że wykonany z drutu wspomniany ochraniacz zatrzasku ma kształt łuku leżącego nad cylindrem (1) na kolumnach (15) i (16) i współśrodkowo z tym cylindrem, przy czym kolumny te zespolone są ze wspomnianą skrzynką (4) krzywek.
8. Okrągła dziewiarka według zastrz. 5, znamienna tym, że pomiędzy kolumnami (15) i (16) zainstalowanych jest pionowo kilka ochraniaczy zatrzasków.
9. Okrągła dziewiarka według zastrz. 5, znamienna tym, że wspomniane ochraniacze (14) zatrzasków są zastąpione przez pojedynczy poziomy nieruchomy kątowy ochraniacz zatrzasku zawieszony na odpowiedniej wysokości od dysku poza skrzynką krzywek.